Socjologia to nauka systematycznie zajmująca się badaniem całego życia społecznego człowieka. Badane są chociażby społeczne reguły, procesy i kultury, które łączą lub dzielą ludzi. W tym dziale zatem proponujemy wszelkie fachowe podręczniki, poradniki i publikacje właśnie z dziedziny socjologii. Czytając nasze lektury zapoznasz się z podstawami psychologii, dzięki którym zrozumiesz istotę kształtowania konkretnych postaw, emocji i cech osobowości ludzkich, zgłębisz podstawy takich nauk jak: filozofia czy logika. Poza tym bedziesz mógł udoskonalić posiadane kompetencje interpersonalne, które przydadzą ci się zarówno w życiu zawodowym, jak i prywatnym.
Vera F. Birkenbihl odpowiada na pytania związane z zastosowaniem w praktyce podstawowych zasad psychologii społecznej. Tematyka tej książki dotyczy samoświadomości, kariery, komunikowania oraz podejścia do siebie i innych. Autorka radzi między innymi, jak poradzić sobie z trudnymi zadaniami, sytuacjami stresowymi, gniewem, depresją, poirytowaniem i innymi emocjami, z którymi stykamy się na co dzień, w życiu rodzinnym i w pracy. Odpowiedzi te oparte są na wieloletnich doświadczeniach wyniesionych z seminariów i wykładów prowadzonych przez Autorkę dla pracowników firm liczących się na rynku światowym. Porady przedstawione w tej książce zostały sprawdzone w praktyce i pomogły wielu ludziom w porozumieniu się z samym sobą i z otoczeniem.
Carlos Castaneda (1925-98) - amerykański antropolog, psycholog, autor bestsellerów takich jak właśnie "Nauki Don Juana", kilka milionów sprzedanych egzemplarzy. Ale też mag, używający śrdków odurzających, piszący o nich, mający swoich wyznawców, wielbicieli ale też i fanatycznych wrogów. W 1960 miał on spotkać szamana z plemienia Yaqui o imieniu don Juan Matus. Jego doświadczenia z don Juanem stały się rzekomo inspiracją do serii książek,w tym właśnie "Nauk Don Juana". Twierdził, że odziedziczył po don Juanie pozycję naguala, przywódcy grupy widzących. Terminu nagual używał również jako określenia tego co jest niepoznawalne, nieznane i niemożliwe do poznania; twierdził, że dla jego grupy widzących don Juan był w pewnym sensie połączeniem z niepoznawalnym. Zwrot nagual jest używany przez antropologów jako określenie szamana czy czarownika, który jest zdolny do zmiany kształtów lub przybrania formy zwierzęcej, a także do określenia formy w jaką szaman może się przekształcić.Także i ta książka Castanedy zawiera opisy paranormalnych lub magicznych doświadczeń, kilkunastu technik psychologicznych, tolteckich rytuałów magicznych, szamanizmu oraz doświadczeń z psychodelikami (np. z pejotlem). "Nauki Don Juana" sprzedały się na całym świecie w nakładzie kilku milionów egzemplarzy. Można zatem mówić, że to książka kontrowersyjna, ale na pewno niezwykle istotna, gdzieś między nauką, a szamanizmem.
Miejsce religii w społeczeństwie to książka zawierająca analizę sposobów, w jakie teorie socjologiczne opisują relacje religii do innych obszarów życia społecznego. Punktem wyjścia stała się diagnoza kryzysu socjologii religii, zafiksowanej na problemie sekularyzacji i odizolowanej od głównego nurtu socjologii.
Celem pracy Sławomira Mandesa jest uporządkowanie socjologicznej refleksji teoretycznej na temat religii, przemyślenie powodów zaistniałego kryzysu oraz ustalenie, czy idee, które kiedyś wydawały się trafne, przejdą weryfikację konfrontacji z ponownym ich odczytaniem. Autor w systematyczny sposób analizuje dzieła klasyków – Émile’a Durkheima i Maxa Webera, ale jego uwaga koncentruje się na pracach Talcotta Parsonsa, Petera L. Bergera i Thomasa Luckmanna, czyli tych uczonych, których twórczość przypadła na drugą połowę XX i początek XXI wieku. Rozpatrywane są spory wokół sekularyzacji i możliwości, jakie dla socjologii religii otwiera dorobek Niklasa Luhmanna. Książkę kończy rozdział pokazujący, jak teoria Luhmanna może być rozwijana i przekształcana w program badawczy komunikacyjnej teorii religii.
Książka napisana jest w sposób bardzo przyjazny dla Czytelnika. (…) Może być czytana na dwa sposoby: jako przystępnie napisany podręcznik klasycznych i współczesnych teorii socjologii religii lub – przez bardziej wyrobionych Czytelników – jako okazja do przypomnienia sobie i odświeżenia tych teorii oraz zinterpretowania ich, wspólnie z Autorem, na nowo. Wielu Czytelników z tej drugiej grupy na pewno będzie zdziwionych, jak poglądy przypisywane autorom tych teorii są w dyskursie socjologicznym upraszczane i trywializowane.
z recenzji dr. hab. prof. UW Wojciecha Pawlika
Dr Sławomir Mandes – socjolog, pracuje w Instytucie Socjologii Uniwersytetu Warszawskiego. Interesuje się teorią socjologiczną, socjologią religii, problematyką życia lokalnego i lokalnej polityki społecznej opisywaną i analizowaną z różnych perspektyw teoretycznych i empirycznych.
Autor książek (m.in. Kapitał społeczny w małych miastach [współautor C. Trutkowski] 2005, Świat przeżywany w socjologii 2012) i wielu artykułów.
Monografia jest podróżą po niepokojących wizjach ponowoczesnej globalnej kultury, zdominowanej przez maniakalno-narcystycznego ducha czasu. Synteza duchowości jungowskiej i postjungowskiej z marksistowską podejrzliwością pozwoliła Autorowi zmierzyć się z takimi zagadnieniami, jak: religia kapitalizmu i kapitalistyczna katechizacja, diagnostyczny obłęd i dychotomia zdrowia i choroby, propaganda sukcesu i wojna z własnym organizmem, samopacyfikacja humanistów i polowanie na samotnych geniuszy, świat głodnych duchów i imagopatów, irracjonalizm homo oeconomicus i psychoterapia zagubiona w iluzjach ludzkiej natury, ideał homo inhumanus i absolut zwany Wielkim Mózgiem. Towarzyszem podróży Autora jest mityczny Iksjon, kompulsywny patron ponowoczesności, ukarany na wieczną mękę za przekraczanie wszelkich granic i łamanie wszelkich tabu przywiązaniem do bez przerwy wirującego w przestworzach płonącego koła o czterech szprychach.Tomasz Olchanowski wyzyskuje z tradycji to wszystko, co zostało dzisiaj wyparte, zdeprecjonowane, uznane za nienaukowe od metaforycznych motywów mitologicznych (Iksjon, Narcyz), przez pojęcie archetypów, psyche, aż po zupełnie odmienną od socjologiczno-kulturoznawczych wykładnię kapitalizmu jako religii, odwołującą się do własnego imaginarium pojęciowego. Na tej podstawie snuje smutną, przekonującą opowieść o maniakalnych wymiarach współczesności. []Ta książka to wielkie wołanie o konieczność powrotu myślenia o naszej samoświadomości i tożsamości nie w sposób ekspercko-tunelowy, ale prawdziwie humanistyczny, wielowątkowy. Takie myślenie sprawia ból, rzuca wyzwanie i nie obiecuje żadnych recept. Jest po prostu antysystemowe, a więc wolne w tym prawdziwym, zasadniczym sensie uwalniania od iluzji.prof. dr hab. Wojciech BursztaInstytut Kulturoznawstwa Uniwersytet SWPS
W przedstawionych w tej książce analizach braliśmy pod uwagę różne aspekty życia poza systemem, starając się pokazać bogactwo zagadnień, problemów, jakie składają się na życie obok państwa. Stosunkowo mało pisalismy o emigrantach, wyciągnelismy bowiem wniosek, że uciekli oni zarazem przed życiem w państwie polskim i do lepszego życia za granicą. Jakie jednak w przyszłości będą będą warunki bytowania tych, którzy zostali? Czy pogłebi się znaczenia zycia pozasystemowego, czy też- w dłuższym okresie- nastąpi powrót do chocby minimalistycznego udziału w systemie ludzi (grup) funkcjonujących dotychczas poza nim? Żeby znaleźć odpowiedź na to pytanie, trzeba przede wszystkim scharakteryzować obecną sytuację, bo stan rzeczy determinuje dalszy bieg wydarzeń.Maria Jarosz, Marek W. Kozak
Obszary metropolitalne są nowym jakościowo zjawiskiem w przestrzeni społeczno-gospodarczej Polski. Konkurencyjność obszarów metropolitalnych na tle pozostałych jednostek przestrzennych rośnie, co wywołuje różnorodne, często niejednoznaczne konsekwencje dla rozwoju regionalnego. W książce zaprezentowano wyniki badań nad konkurencyjnością obszarów metropolitalnych, przeprowadzonych w Katedrze Gospodarki Przestrzennej i Administracji Samorządowej Uniwersytetu Ekonomicznego we Wrocławiu. Badania obejmowały identyfikację i ocenę wpływu zarówno pozytywnego, jak i negatywnego czynników konkurencyjności, źródeł i kierunków zmian zachodzących na obszarach metropolitalnych. Ponadto w książce określono znaczenie polskich obszarów metropolitalnych dla konkurencyjności gospodarki narodowej, przedstawiono sposoby zarządzania obszarami metropolitalnymi, a także pokazano rolę wybranych obszarów metropolitalnych w rozwoju polskich regionów. Szczególną uwagę poświęcono rozwojowi wrocławskiego obszaru metropolitalnego.
Młoda kobieta rzuca studia doktoranckie i zaczyna grać w pokera. Wdrożywszy się
w system analizowania możliwych scenariuszy i wyliczania szans na ich ziszczenie, potrafi określić z góry błędy swoich przeciwników i staje się jedną z najlepszych zawodniczek na świecie.
Grupa specjalistów Google przez cztery lata gromadzi dane na temat funkcjonowania najlepszych zespołów pracowniczych, aby ogłosić, że ważniejsze jest to, co łączy grupę, niż jej personalny skład.
Generał piechoty morskiej Stanów Zjednoczonych, widząc niskie morale ochotników, układa od nowa program szkolenia w obozie dla rekrutów. Okazuje się, że wypracowanie postawy „ukierunkowanej na działanie” może zmienić nawet najbardziej rozchwianych nastolatków w niepokonanych zdobywców.
Termin premiery Krainy lodu wytwórni Walt Disney Pictures zbliża się wielkimi krokami. Katastrofa wisi w powietrzu, jednak zespół produkcyjny otrząsa się z niemocy, przeżywa twórczy przełom i w efekcie powstaje jeden z najlepszych filmów animowanych
w historii kina.
Co łączy tych wszystkich ludzi?
Wiedza, że efektywność to umiejętność dokonywania wyborów i podejście do codziennych obowiązków. To odpowiednie postrzeganie małych celów na tle dużych wyzwań, to kultury organizacyjne, które budujemy jako liderzy, nie zamykając się na postęp. To wreszcie stosunek do informacji. Te aspekty różnią ludzi produktywnych od zapracowanych.
Mądrzej, szybciej, lepiej traktuje o ośmiu kluczowych obszarach – od motywacji
i umiejętności wyznaczania celów aż po zagadnienie koncentracji i dokonywanie wyborów – które tłumaczą, jak to się dzieje, że niektórzy ludzie i niektóre firmy tak wiele potrafią zrobić. Opierając się na najnowszych badaniach naukowych w dziedzinie neurologii, psychologii i ekonomii behawioralnej, jak również na doświadczeniach dyrektorów generalnych, reformatorów oświaty, generałów wojska, agentów FBI, pilotów samolotów pasażerskich i scenarzystów z Broadwayu, autor udowadnia, że najbardziej produktywni ludzie, firmy i organizacje faktycznie działają inaczej, ale to nie wszystko.
Oni zupełnie inaczej widzą świat i inaczej podejmują decyzje.
Charles Duhigg – zdobywca Nagrody Pulitzera, jest dziennikarzem śledczym w „The New York Times” i autorem bestsellerowej książki Siła nawyku. Otrzymał nagrody National Academy of Sciences, National Journalism i Gorge Polk. Jest absolwentem Harvard Business School oraz Uniwersytetu Yale. Mieszka na Brooklynie z żoną i dwójką dzieci.
Tomek Beksiński. Dziennikarz, publicysta i tłumacz. Postać kultowa. Kim był? Jak żył? Czego pragnął? Dlaczego i jak umarł? Czy jego historia nie skrywa żadnych tajemnic? Czy rzeczywiście została opowiedziana już do końca?
Wiesław Weiss znał Tomka wystarczająco dobrze, by w poszukiwaniu prawdy o nim dotrzeć do wielu osób, które nigdy wcześniej nie wypowiadały się na jego temat publicznie. A te, które o nim mówiły, nakłonić, by powiedziały więcej oraz ujawniły nieznane świadectwa i dokumenty. Wynikiem jest książka, która odpowiada na wiele pytań dotyczących bohatera, które dotychczas pozostawały bez odpowiedzi. Pokazuje Tomka Beksińskiego, jakiego do tej pory nie znaliśmy.
Ta książka to wyzwanie rzucone spleśniałym stereotypom, zwłaszcza tym, w których totalitaryzm utożsamia się po prostu z "komunizmem" czy nazizmem , kapitalizm z "wolnym rynkiem" i demokracją liberalną, a liberalizm z wolnością i podmiotowością człowieka. Tymczasem - przypomina autor - demokracja liberalna nie jest demokratyczna dla wszystkich, nawet u siebie, a cóż dopiero dla narodów kolonizowanych czy utrzymywanych w niekolonialnej zależności. Zaś formalny pluralizm ideologiczny, medialny i partyjny bynajmniej nie wyklucza uniformizacji, wszechkontroli i tłumienia ludzkiej podmiotowości, choć służyć temu może np. nie przemoc dosłowna, ale ta nazywana symboliczną. To mocny bodziec do myślenia, gdy autor zaskakuje czytelnika dowodząc, że alienacja wypalenie zawodowe, nerwica okopowa, desperacja dezerterów, stres pourazowy żołnierzy, upokorzenie i apatia bezrobotnych, depresja i autodegradacja bezdomnych to nie zjawiska osobne, lecz komponenty pewnego syndromu. Co więcej, że mają one wspólny mianownik z klasycznym niewolnictwem i ekstremalną sytuacją więźniów obozów koncentracyjnych czy gułagów. Jaki? Jest nm mechanizm wyzysku i uprzedmiotowienia człowieka. Właśnie o tym jest ta książka. Prof. dr hab. Mirosław Karwat
Neoweberyzm jest interesującą propozycją wyjaśnienia i konceptualizacji reguł oraz mechanizmów funkcjonowania administracji publicznej państw, które przynależą do kręgu kulturowego Europy kontynentalnej. Zdaje się także oferować wartościowe i praktyczne podpowiedzi dla osób oraz instytucji inicjujących reformy i procesy modernizacyjne sektora publicznego.
dr hab. Stanisław Mazur, prof. UEK
Ustalenie, czy neoweberyzm zasługuje już na miano nowego paradygmatu w zarządzaniu publicznym, stało się podstawowym wyzwaniem autorów prezentowanej książki, badaczy związanych z Katedrą Gospodarki i Administracji Publicznej Uniwersytetu Ekonomicznego w Krakowie. W celu odpowiedzi na tak postawione pytanie omawiają oni m.in. takie zagadnienia, jak: geneza neoweberyzmu, analiza jego społeczno-politycznych oraz gospodarczych uwarunkowań, podstawowe założenia, dyrektywy i reguły – formułowane w ramach tego nurtu, a także wiele przykładów jego zastosowania w praktyce zarządzania. Autorzy ukazali neoweberyzm również w kontekście tzw. nowego zarządzania i współzarządzania publicznego oraz jego wewnętrznych niespójności i innych „paradygmatycznych zagadek”. Książka ta bez wątpienia zapełni wyraźną lukę w dotychczasowej literaturze przedmiotu, a dzięki przystępnemu stylowi z pewnością znajdzie też wielu różnych odbiorców.
dr hab. Andrzej Bukowski
Wizje zagłady świata lub katastrofalnych zniszczeń na powierzchni Ziemi, spowodowanych działaniem destrukcyjnych czynników kosmicznych i kataklizmów, wzbudzają coraz szersze zainteresowanie świata nauki, rządów państw, ruchów ekologicznych, jak i opinii publicznej. Spektrum tych zagrożeń jest dość szerokie: od zderzenia Ziemi z dużymi ciałami niebieskimi, przez czarne dziury, przebiegunowanie naszej planety, globalne zlodowacenie, efekt cieplarniany, przeludnienie, głód, aż do katastrof naturalnych. Przepowiadali je już przed wiekami jasnowidze, w podobnym tonie wypowiadają się i współcześni naukowcy. W niniejszej publikacji przedstawione są naukowe wizje największych zagrożeń dla dalszego życia na Ziemi. Popularny charakter książki, przystępny język oraz duża ilość zawartych w niej ciekawostek naukowych zainteresuje szerokie kręgi czytelników.Andrzej Sieradzki (ur. w 1945 r.) dziennikarz i literat, autor kilkudziesięciu książek beletrystycznych oraz publikacji z zakresu parapsychologii, psychologii, komunikacji niewerbalnej, medycyny naturalnej i niekonwencjonalnej, religii, futurologii, eschatologii; część książek wydał pod pseudonimem Andy Collins.
Uciekają z brutalnego, ogarniętego wojnami świata i pukają do naszych drzwi – uchodźcy. Dla ludzi za drzwiami – obcy i nieproszeni goście, którzy budzą niepokój i strach. Zjawisko migracji i uchodźctwa jest częścią historycznej dynamiki i jako takie nie jest niczym nowym. Po raz pierwszy jednak mierzymy się z nim w nowej formie – nie tylko bowiem dokonuje się na ogromną skalę, lecz także rozgrywa się na naszych oczach – na ekranach telewizorów i kartach codziennej prasy, co doprowadziło ogólnospołecznej „moralnej paniki”. Kryzys uchodźczy uderza w dobre samopoczucie Europy, która po 27 latach względnego spokoju musi zmierzyć się z nowymi wyzwaniami i rosnącą paniką.
Zygmunt Bauman w charakterystyczny dla siebie i celny sposób analizuje współczesną panikę migracyjną i pokazuje, jak politycy i media nią zarządzają, kierując swoje wypowiedzi zwłaszcza do tych, których społeczna sytuacja jest już i tak niepewna. Socjolog podkreśla, że polityka separacji to rozwiązanie krótkoterminowe i Europa prędzej czy później będzie musiała znaleźć nowy sposób na wspólne istnienie wielokulturowych i wielonarodowych społeczeństw.
Zygmunt Bauman – Jeden z najbardziej znanych na świecie polskich socjologów, którego prace na temat kultury i nowoczesności znajdują się w kanonie lektur każdego socjologa. W latach 1971–1990 kierownik Wydziału Socjologii na Uniwersytecie w Leeds. Autor kilkudziesięciu książek, z których prawie wszystkie zostały przełożone na język polski.
Już samo połączenie perspektywy teoretycznej z bogatym, pracowicie zebranym materiałem empirycznym – zwłaszcza w przypadku badań jakościowych – jest dla socjologa ogromnym wyzwaniem. O erudycji, odwadze myśli i przyjaznym dla czytelnika języku pisarstwa Autorki przekona się każdy, kto sięgnie po tę książkę. Jasność i bezpretensjonalność wywodu z pewnością nie zawężą grona odbiorców do grupy socjologów i antropologów czy politologów.
Anna Radiukiewicz, socjolożka, doktor nauk społecznych, adiunktka w Zakładzie Badania Elit i Instytucji Władzy Instytutu Studiów Politycznych PAN. Jej zainteresowania naukowo-badawcze koncentrują się wokół tematyki społeczeństwa obywatelskiego i demokracji, mieszczącej się w ramach pola badawczego subdyscypliny, którą za Edmundem Wnuk-Lipińskim można określić jako socjologię życia publicznego. Jest autorką publikacji dotyczących aktywności w sferze publicznej podejmowanej zarówno przez działaczy społecznych, jak i polityków. Zajmują ją też analizy, których celem jest diagnoza funkcjonowania administracji publicznej.
Kultura rozpadu. Rozważania na ostrzu noża""Marcin Rychlewski posiadł rzadką umiejętność: sztukę takiego pisania tekstów naukowych, że stanowią one ciekawą lekturę również dla czytelnika nieobeznanego z profesjonalną wiedzą akademicką.Najnowszy zbiór szkiców Rychlewskiego przynosi teksty różnorodne gatunkowo, stylistycznie i tematycznie. Jest to wypowiedź indywidualna, naznaczona subiektywną oceną. Autor tego nie kryje. Przeciwnie, stara się wciąż eksponować własne, autonomiczne sądy. Ów indywidualny rys kontrowersyjny, niekiedy prowokujący wydaje się dzisiejszemu czytelnikowi najbardziej twórczy, najbardziej inspirujący.W jakimś sensie Kultura rozpadu stanowi przykład manifestu naukowego? artystycznego? Przez Rychlewskiego przemawia od czasu do czasu głos zaangażowanego naukowca z epoki zachodniej kontestacji. Profetyczny ton sąsiaduje z eseistyczną swobodą myśli. Warto jednak odnotować istotną różnicę. Wypowiedź Rychlewskiego wolna jest od ideologicznego zacięcia, jakie często w latach 60. i 70. definiowało wypowiedzi akademickich piewców młodzieżowej rewolty.Wiele znajdziemy w książce Rychlewskiego sądów prowokujących do dyskusji (to specyficzna cecha tej publikacji, zmuszającej czytelnika do zajęcia stanowiska wyrażenia własnej opinii). Wskażmy jedynie na dwie kwestie obydwie fundamentalne. Poznański badacz nawołuje do ponownego przemyślenia dziedzictwa Maja 1968 i, szerzej, całej kontrkultury lat 60. bez idealizacji i infantylnej apoteozy idei rewolucji oraz wolności. Często też w Kulturze rozpadu pobrzmiewa wołanie o pogłębioną, powtórną refleksję nad popkulturą i kulturą wysoką ich wzajemnym usytuowaniem oraz możliwymi zależnościami, ale też dziedzictwem domagającym się rewizji"".Prof. Sławomir Buryła
Humanista powinien umieć krytycznie spojrzeć także na to, w czym sam bierze udział. Ta książka jest świadectwem umiejętności oddalania i przybliżania »sporu o gender«, który miał swoje symptomy na długo przed medialnymi wystąpieniami walecznych konserwatystek i konserwatystów oraz skoncentrowanych na celu aktywistek i aktywistów. Najłatwiej byłoby stanąć po jednej, »swojej« stronie, jednak zrozumienie procesów społecznych i medialnego produkowania światów wymaga idącej pod prąd analizy wszystkich faktów i zależności. Zwłaszcza podobieństw strategii i miejsc nieudanych kampanii. Dziś, gdy batalia przeciw gender zdaje się przygasać wobec zasadniczego sporu o demokrację, wnioski płynące z lektury tej kroniki niedawnej przeszłości mogą okazać się bardzo pożyteczne.
prof. Inga Iwasiów
Maciej Duda wykonał pracę iście benedyktyńską. Zgromadził bodaj wszystkie medialne doniesienia z frontu groteskowej, ale i groźnej wojny z "genderem" z lat 2007-2015. Z "genderem", czyli z... równościowym wychowaniem, równościową edukacją i równościowym prawem. Chłodno, niekiedy z ironią, ale zawsze rzetelnie Duda przedstawia teksty i fakty, rzeczywistość i fantazmaty, źródła i zmyślenia. Udokumentowanie ofensywy anty-genderowej niemal dzień po dniu to najlepsze, co można było zrobić w obliczu zderzenia języków i w zalewie nieporozumień. Przeinaczenia, ignorancję, a nierzadko po prostu złą wolę antygenderowców autor przedstawia bez złości, cierpliwie, po nauczycielsku. Oto rozsądek zderza się z fantazjowaniem, rozum z zabobonem, a prawa człowieka ze światopoglądem religijnym. Pogoda ducha, temperament pedagoga i dobroć serca pozwalają autorowi przeprowadzić czytelnika przez to wszystko suchą nogą, bez uszczerbku na umyśle. Praca Dudy to lektura godna najwyższej rekomendacji. Sprawdźcie sami. Przeczytajcie!
Kazimiera Szczuka
Maciej Duda – doktor nauk humanistycznych, wykładowca, badacz, pracownik naukowy Uniwersytetu Szczecińskiego. Autor artykułów naukowych oraz monografii „Polskie Bałkany. Proza postjugosłowiańska w kontekście feministycznym, genderowym i postkolonialnym. Recepcja polska” (2013). Współredaktor trzech tomów raportu „Gender w podręcznikach” (2016). Stypendysta Narodowego Centrum Nauki. Jako trener antydyskryminacyjny współpracuje z instytucjami państwowymi, prywatnymi i pozarządowymi.
Powstała bardzo dobra, wielowymiarowa, bogata merytorycznie monografia, która przynosi wiele nowego w zakresie wiedzy o gatunku w ogóle, wzbogaca wiedzę o określonym gatunku prasowym, o jego potencji transformacji bez szkody dla tożsamości, jest źródłem wiedzy o twórczości i kreatywności genologicznej Wojciecha Tochmana nie do przecenienia. [...] Wielką zaletą monografii jest sposób prowadzenia narracji naukowej: zachowujący standardy piśmiennictwa naukowego, a jednocześnie nieunikający funkcjonalnej estetyzacji językowej. Dzięki temu czytelnik nie tylko czyta z zainteresowaniem opis twórczości Tochmana i jej interpretacyjne propozycje Autorki, ale doświadcza też przyjemności z lektury pracy, która stawia przed nim duże wymagania intelektualne (prowadząc przez kilka dziedzin nauki), ale i emocjonalne, kiedy traktuje o trudnych tematach podejmowanych przez reportażystę.z recenzji prof. dr hab. Małgorzaty Kity
Książka powstała w wyniku badań socjologicznych przeprowadzonych w latach 2009-2013 w dwudziestu jeden miastach europejskich (m.in. w Paryżu, Kopenhadze, Bolonii, Oslo, Brukseli i Sarajewie). W każdym z tych miast pojawiły się kontrowersje związane z różnymi przejawami obecności muzułmanów w przestrzeni publicznej, takimi jak noszenie chusty przez kobiety, uliczne modlitwy, budowa meczetów, sklepy i bary halal czy też granica między wolnością słowa a ochroną uczuć religijnych. Autorka przedstawia historię i tło poszczególnych sporów, cytuje uczestników publicznej debaty: socjologów, publicystów, działaczy społecznych i polityków, świeckich i muzułmańskich intelektualistów. Oddaje też głos zwykłym muzułmanom i pokazuje, jak bardzo niejednorodne są to społeczności, jak zróżnicowane są ich opinie w poszczególnych kwestiach. Jej książka jest także świadectwem tego, jak w ciągu ostatnich kilku lat w Europie zmieniał się polityczny i społeczny klimat wokół islamu.
W każdym z opisywanych miast socjolożka Nilüfer Göle wraz ze swoją ekipą prowadzi wywiady wśród lokalnej społeczności, a potem organizuje spotkanie, w którym biorą udział reprezentanci obu stron konfliktu. To niekiedy pierwszy raz, kiedy uczestnicy sporu mają okazję wysłuchać swoich argumentów i spróbować się nawzajem zrozumieć.
Książka Nilüfer Göle to zatem nie tylko przekrojowa prezentacja kontrowersji związanych z obecnością muzułmanów w Europie, ale i zapis pionierskiego przedsięwzięcia, którego celem jest przekroczenie społecznych podziałów i budowa społeczeństwa opartego na szacunku.
Nilüfer Göle (ur. 1953 w Turcji) - ceniona socjolożka, wykładowczyni Wyższej Szkoły Nauk Społecznych w Paryżu. Autorka wielu książek i publikacji poświęconych kwestiom związanym z islamem i pozycją kobiet w świecie muzułmańskim, m.in. Musulmanes et Modernes. Voile et civilisation en Turquie; (1993, 2003), Impénétrations, l'islam et Europe (2005).
"Globalne oślepienie" to niezwykle trafne i przejrzyste podsumowanie kontrowersyjnych tematów ostatnich lat. Stanowi ono całkowicie nowe wyjaśnienie przyczyn obecnej destabilizacji oraz globalnej ignorancji i bierności społeczeństwa. Wszystko to jest poparte licznymi dowodami naukowymi. Autor w dzieciństwie stoczył dramatyczną walkę ze śmiertelną chorobą. Na podstawie własnych doświadczeń i poszukiwań przedstawia, krok po kroku, w naturalnym świetle obraz osłabionego młodego pokolenia, zmierzającego do samozagłady. Wyjaśnia przyczyny, dla których ludzie pozwalają się wplątywać w jarzmo niewolniczego kieratu wielkich korporacji, zatracając się w gonitwie za pieniędzmi i materialnym dobrobytem.
Hipermarkety opanowały handel na Zachodzie. Olbrzymie centra handlowe i międzynarodowe sieci w błyskawicznym tempie wyparły małe, lokalne sklepiki, zajmując nie tylko tereny na przedmieściach, ale również wkraczając do centrów miast i niszcząc istniejący tam wcześniej handel. Zwolennicy hipermarketów twierdzą, że pozwalają one kupować ludziom więcej i taniej, dając dodatkowo nowe miejsca pracy. Jak jest jednak naprawdę? Czy rzeczywiście w hipermarketach kupimy wszystko taniej? Czy w salonach sieci handlowych faktycznie znajdziemy więcej niż w tradycyjnych specjalistycznych sklepach? Czy hipermarkety przyczyniają się do ograniczenia bezrobocia, czy raczej je wspierają, na dodatek niszcząc lokalne wspólnoty? Odpowiedzi na te pytania znajdzie czytelnik w tej pasjonującej, ale też budzącej grozę książce.
Książka ta pokazuje, że model ekonomiczny propagowany przez wielkich detalistów jest współczesną wariacją na temat starego europejskiego systemu kolonialnego, zaprojektowanego nie po to, by zbudować dzięki niemu społeczeństwa samowystarczalne gospodarczo i zdolne do życia, ale by pozbawić społeczności wszelkich bogactw i zasobów. Mimo to wiele miast ochoczo otwiera drzwi przed korporacyjnymi kolonizatorami. Niektóre robią to w oczekiwaniu na zwiększone dochody z podatków, jednak w pewnym momencie zdają sobie sprawę, że wielkie sklepy odciskają wyraźne piętno na infrastrukturze i usługach publicznych. A może być jeszcze gorzej: gdy z lokalnej gospodarki pozostają jedynie ruiny, miasta orientują się, że są całkowicie uzależnione od kilku hipermarketów, które mogą podnieść ceny, zwolnić pracowników lub zagrozić przeniesieniem się do sąsiedniej miejscowości, o ile nie otrzymają ulg podatkowych. (fragment Wprowadzenia)
Ten produkt jest zapowiedzią. Realizacja Twojego zamówienia ulegnie przez to wydłużeniu do czasu premiery tej pozycji. Czy chcesz dodać ten produkt do koszyka?
