Socjologia to nauka systematycznie zajmująca się badaniem całego życia społecznego człowieka. Badane są chociażby społeczne reguły, procesy i kultury, które łączą lub dzielą ludzi. W tym dziale zatem proponujemy wszelkie fachowe podręczniki, poradniki i publikacje właśnie z dziedziny socjologii. Czytając nasze lektury zapoznasz się z podstawami psychologii, dzięki którym zrozumiesz istotę kształtowania konkretnych postaw, emocji i cech osobowości ludzkich, zgłębisz podstawy takich nauk jak: filozofia czy logika. Poza tym bedziesz mógł udoskonalić posiadane kompetencje interpersonalne, które przydadzą ci się zarówno w życiu zawodowym, jak i prywatnym.
Autor wprowadza czytelnika w historię egzaminowania w starożytności, średniowieczu i czasach nowszych. Przedstawia wyniki dociekań badawczych nad egzaminem w psychologii, pedagogice, poradoznawstwie oraz etyce. Wskazuje na klasyczne ujęcia egzaminu w socjologii oraz formułuje szkic nowego jego modelu. Książkę wieńczy próbą interpretacji zarejestrowanych rozmów egzaminacyjnych, opierając się na przedstawionej teorii.
Najpewniejszą rzeczą w życiu każdego człowieka jest to, że kiedyś przyjdzie na niego czas i umrze. [] Śmierć drugiego człowieka odciska piętno na jego bliskich. Wpływa na twórców, artystów, marzycieli. Widać to na nagrobkach, w epitafiach, sonetach, wierszach, relacjach i powieściach, a także w kronikach, pamiętnikach i dziennikach, które odnotowywały śmierć znaczniejszych osób w państwie, czy też najbliższych osoby piszącej. Najwięcej chyba śmierci przynoszą wojny i epidemie, które przetaczały się przez Europę bardzo często i zbierały bardzo krwawy plon.Karol Kościelniak, Ze Wstępu
Powieść O dziewczynce, która bawiła się w Boga rumuńskiego pisarza Dana Lungu, uhonorowana została tytułem Najlepszej Książki Roku 2014, a także nagrodą czasopisma ""Observator Cultural"". Jest to opowieść o dziewczynce, której losy ilustrują zjawisko tzw. eurosieroctwa - w sytuacji, gdy rodzinie nie starcza pieniędzy na życie, jedno z rodziców (w tym przypadku matka, co wydaje się bardziej dotkliwe dla dziecka) decyduje się na wyjazd za granicę do pracy. Wiąże się to z rozłąką i trudnymi życiowymi doświadczeniami, które wielu Rumunów, ale również i Polaków, poznało na własnej skórze - ów fenomen społeczny, tak bardzo dotkliwie odczuwany w społeczeństwie rumuńskim, jest oczywiście obecny i w naszym kraju.Ważkiemu tematowi towarzyszy ciekawa warstwa językowa: autor zastosował w powieści podwójną narrację - oglądamy realia rumuńskie oczami kilkuletniej dziewczynki, poznajemy pragnienia, bolączki i marzenia małego dziecka, a jednocześnie - z perspektywy matki, samotnie borykającej się z problemami życia emigranckiego we Włoszech - widzimy świat tych, którzy zdecydowali się na wyjazd z kraju ""za chlebem"". W narracji dorosłych dostrzec można socjologiczne wykształcenie autora, któremu nie umknął żaden aspekt życia emigrantów zarobkowych.
Jaka jest sytuacja życiowa dorastającej jednostki w przestrzeni życiowej wyznaczonej przez rodzinę migracyjną?Czy istnieje zależność pomiędzy preferowanymi przez rodziców stylami wychowania a czasem rozłąki migracyjnej?Jaki jest obraz samego siebie osób dorastających w relacjach interpersonalnych w aspekcie cech wewnętrznych określonych stylami funkcjonowania?Na te i wiele innych pytań próbuje odpowiedzieć dr Anna Dąbrowska, której zainteresowania naukowe skupiają się wokół rodzin patologicznych, dysfunkcjonalnych oraz stojących w obliczu różnego typu kryzysów. Szczególną uwagę skupia na postrzeganiu rzeczywistości społecznej przez młodzież wychowującą się w tego rodzaju środowiskach rodzinnych.W niniejszej publikacji na podstawie wyników badań przeprowadzonych w 300 szkołach przedstawia sytuację życiową dorastających wychowujących się w rodzinach rozłączonych przestrzennie, a także nakreśla dla nich strategię działań wspierających w formie modelu realnego (zalecanego) oraz modelu wzorcowego.Książka jest kierowana do osób, które z racji wykonywanego zawodu i pełnionych funkcji potrzebują rzetelnej wiedzy o rodzinie migracyjnej - dość nowym i wciąż jeszcze mało rozpoznanym typie środowiska wychowawczego.Anna Dąbrowska - dr nauk humanistycznych w zakresie pedagogiki. Pracownik naukowo-dydaktyczny w Instytucie Pedagogiki Uniwersytetu Jagiellońskiego.
O przemianach polityki państwa w obszarze bezrobocia zwykło mówić się abstrakcyjnie i bezosobowo, analizując przepisy, statystyki i struktury organizacyjne. Autorka proponuje czytelnikom inne spojrzenie. Inspirując się badaniami street-level bureaucracy oraz francuską myślą krytyczną, patrzy na przemiany państwa opiekuńczego z perspektywy miejsc, osób i sytuacji, które politykę publiczną konkretyzują. Opowiada o codziennych czynnościach pracowników służb zatrudnienia oraz pokazuje, jak w systemie instytucji poruszają się bezrobotni. Takie spojrzenie ujawnia mechanizmy sprawowania władzy oraz trudności w realizacji praw socjalnych. Książka pomaga też zrozumieć, jak działają inne instytucje publiczne: szkoła, szpital, sąd czy policja.
Praca twórczo wpisuje się w dyskusję nad funkcjonowaniem polityki rynku pracy. Jest nowatorska i od kuchni pokazuje relacje między urzędnikami i bezrobotnymi.
prof. Wielisława Warzywoda-Kruszyńska, Uniwersytet Łódzki
Książkę wyróżnia rozległość przeprowadzonych badań, umiejętność wyciągania wniosków ogólnych, które daje się zastosować do innych krajów, wyjątkowo trafny wybór ramy teoretycznej oraz oryginalne ujęcie zagadnienia.
prof. Thierry Berthet, Université de Bordeaux
Świetnie osadzona w teorii. Otwiera oczy na kwestie mało uwzględniane w Polsce. Wzorzec dla innych w prowadzeniu analizy i wyciąganiu wniosków.
dr hab. Andrzej Zybała, Szkoła Główna Handlowa
Karolina Sztandar-Sztanderska, socjolożka, pracuje w Instytucie Socjologii Uniwersytetu Warszawskiego. Interesuje się przemianami państwa opiekuńczego, stosowaniem technologii informacyjnych w sektorze publicznym oraz francuską myślą społeczną. Warsztat badawczy doskonaliła w paryskim Sciences Po oraz na uniwersytetach w Oldenburgu i Sztokholmie.
Autorzy analizują m.in. takie kwestie, jak źródła, determinanty i funkcje zaufania oraz jego związki z kulturą, religijnością i mobilnością społeczną, państwem i społeczeństwem obywatelskim, edukacją i nauką, naznaczaniem społecznym, aktywnością sportową i zjawiskiem komunikacjiniewerbalnej (rolą ciała człowieka w interakcjach społecznych). Zaufanie to silniejsze lub słabsze przekonanie czy wiara jednostek w dobre intencje innych podmiotów, że te ich nie skrzywdzą, nie oszukają, co oznacza u ludzi ufających sobie nawzajem zmniejszenie niepewności, strachu, ryzyka. Na poziom zaufania wpływa zakres posiadanej wiedzy, osąd jednostki, informacje dotyczące danej osoby, instytucji czy sposobów funkcjonowania określonych kategorii. Niniejsza publikacja stanowi czwarty tom serii wydawniczej STUDIA NAD WARTOŚCIAMI. PERSPEKTYWA SOCJOLOGII MAKROSTRUKTUR I RUCHÓW SPOŁECZNYCH, wydawanej z inicjatywy Katedry Socjologii Makrostruktur i Ruchów Społecznych KUL pod redakcją Jana Szymczyka.
Podstawową zaletą monografii A fe!, przygotowanej pod redakcją Aleksandry Drzał-Sierockiej oraz Małgorzaty Kowalewskiej, jest panoramiczność ujęcia. Mówi się więc o „wstręcie” i „obrzydliwości” jako narzędziach dystynkcji językowych i poznawczych oraz kulturowych przejawach i konsekwencjach tych dystynkcji. Mówi się o rzeczonych kategoriach jako wyznacznikach współczesnych strategii artystycznych, ich związkach ze współczesną obsesją cielesności (czy wręcz: somatyzacją kultury), traktuje jako pojęcia kluczowe dla rozumienia gatunków popkultury (horror, mangi yaoi) oraz poszczególnych dzieł, wreszcie – last but not least – umieszcza je w kontekście praktyk kulinarnych, dyskusji o „inności” oraz „wstrętnej kobiecości”. Nie mam wątpliwości, że prezentowana Czytelnikowi monografia spotka się z zainteresowaniem i zgoła nieobrzydliwym przyjęciem bez poczucia wstrętu.
prof. Mariusz Czubaj
Różnym głosem. Rodziny z wyboru w Polsce to unikalna na gruncie polskim publikacja oparta na wywiadach grupowych z ponad 150 osobami żyjącymi w związkach jednopłciowych oraz z ich rodzinami. Stworzony w ten sposób wielogłos przedstawia refleksje na temat rodzin z wyboru z perspektywy siedmiu różnych grup te rodziny współtworzących:matek biologicznych i społecznych, żyjących w związkach jednopłciowych, nieheteroseksualnych ojców, dzieci osób homoseksualnych, zarówno w wieku szkolnym, nastoletnim, jak i dorosłym, rodzin pochodzenia - rodziców oraz rodzeństwa osób żyjących w związkach nieheteroseksualnych, a także seniorów i seniorek (55+) żyjących w związkach jednopłciowych.Każda z tych grup wnosi unikatowe spojrzenie na to, czym są, jak są rozumiane oraz jak funkcjonują rodziny z wyboru, dodatkowo odnosząc się także do problemów, z jakimi spotykają się osoby homoseksualne i biseksualne czy queer wspólnie wychowujące dzieci
15 opowieści o przedmiotach, które w PRL wywoływały gorące emocje nie tylko dorastającego w tamtym czasie Autora.
"Popularność wzornictwa z epoki PRL-u wybuchła niespodziewanie. Powstało już sporo książek o tym, jak WYGLĄDAŁ świat sprzed epoki transformacji. Ale Wojciech Grabowski robi coś jeszcze: do wspomnień o minionych kształtach dorzuca opowieści o tym, co się między nimi działo. O tamtym życiu, które - jak mi się wydaje - jest z roku na rok coraz mniej zrozumiałe. To rzecz, którą koniecznie powinni Państwo przeczytać!" - napisał Jerzy Sosnowski.
Tomaszowi Maślance udało się scalić w ""pracującą"" teoretycznie całość różne aspekty kontrkultury. Pozwala na to konsekwentne opowiedzenie się za tradycją wyjaśnień socjologicznych, znacznie wszakże modyfikowanych i traktowanych niekiedy heurystycznie, a nie jako bezkonkurencyjnie właściwe. Innymi słowy, autor wypracował język narracji, który pozwala mu - niesprzecznie i rozszerzająco - przechodzić od rozważań stricte filozoficznych i teoretycznych do tego, co skłania się nazywać społecznym imaginarium kontrkultury. Analizom przemian intymności i życia rodzinnego towarzyszą tedy zarówno Freud i Fromm, jak i kulturowy detal, historyczna migawka i panoramiczne ujęcie rewolucji w trakcie jej dziania się. Autor unika także ujęć zbanalizowanych i zmitologizowanych, zachęcając do spojrzenia na lata sześćdziesiąte, kontrkulturę i formy kontestacji jak na swoisty kulturowy palimpsest. Co więcej, nie popełnia tak częstego błędu rekonstrukcji przeszłości, jakim jest stosowanie interpretacji adaptacyjnych, ściśle wypełniając wskazania rzetelnej interpretacji historycznej w jej socjologicznym wariancie. W ten sposób - moim zdaniem - rehabilituje tradycje socjologii kultury, daje im nowe życie. (prof. dr hab. Wojciech Józef Burszta)
Niniejszy tom to efekt wymiany refleksji, analiz i dociekań teoretycznych autorów, ale również prezentacji interesujących projektów badawczych obejmujących różne obszary związane z edukacją oraz socjologicznym, psychologicznym i filozoficznym kontekstem jej funkcjonowania. [...] Konfrontacja różnych podejść teoretycznych, analiz badawczych, przedstawienie czasem zaskakujących swoją oryginalnością albo ogólnikowością wniosków, to dobra szkoła rozwijania umiejętności dyskutowania, argumentowania, analizy różnych perspektyw naukowo-badawczych. [...] Artykuły w publikacji zostały podzielone ze względu na podejmowaną problematykę na trzy obszary tematyczne: Pedagogika i kultura ? refleksje na pograniczu, Edukacja formalna w okresie zmiany oraz Konteksty edukacji nieformalnej. [...] Sądzę, że różnorodność podjętej problematyki badawczej oraz wielość perspektyw w ich ukazywaniu i interpretowaniu zainspiruje czytelników zainteresowanych różnymi dziedzinami nauki, nie tylko pedagogów (prof. Małgorzata Żytko).
Książka ukazuje się jako czwarty tom serii Pedagogika Społeczna. Podejmuje dyskurs na temat lokalnego środowiska życia, które jest realną i konkretną przestrzenią funkcjonowania rodziny i szkoły. Na zbiór składają się teksty z dwóch kręgów tematycznych: studia i poglądy na temat teorii i praktyki edukacyjnej oraz badania środowiska, relacji i stosunków wychowawczych stanowiące inspirację do poszukiwania odpowiedzi na trudne pytania i dylematy współczesnej edukacji w ustawicznie zmieniającym się świecie. Publikacja może zainteresować głównie pedagogów, nauczycieli praktyków, ale także psychologów, socjologów, badaczy kultury oraz osoby odpowiedzialne za kształtowanie polityki oświatowej i społecznej.
Prezentowana książka stanowi studium z zakresu krytycznej socjologii wiedzy. Wybranym do badania przypadkiem są tu nauki polityczne w ich polskim wydaniu. Na ich przykładzie autorzy pokazują ogólniejsze prawidłowości, które w mniejszym lub większym stopniu mogą być charakterystyczne dla nauk społecznych w Polsce i w krajach podobnych pod względem położenia w globalnych hierarchiach. Położenie to określone jest zaś mianem peryferyjnego czy też semiperyferyjnego i wiąże się ono w pierwszej kolejności z zależną pozycją gospodarczą oraz polityczną danego kraju.
Głównym metodologicznym rysem monografii jest próba innowacji polegającej na połączeniu ujęcia teoretycznego inspirowanego pracami Pierre’a Bourdieu z podejściem uwzględniającym kontekst międzynarodowy i jego implikacje, które inspirowane jest tzw. szkołą zależności, w szczególności zaś teorią systemu światowego Immanuela Wallersteina. Z tych dwóch nurtów teorii krytycznej wywodzi się też tytułowe hasło „gry peryferyjnej”, w którym pojęcie „gry” odwołuje się do metaforyki Bourdieu, gdzie cechą każdego pola społecznego jest posiadany przez jego uczestników „zmysł gry”, z kolei pojęcie peryferii jest jednym z głównych elementów teorii Wallersteina.
Tomasz Warczok – socjolog, adiunkt w Instytucie Filozofii i Socjologii Uniwersytetu Pedagogicznego im. KEN w Krakowie, członek Zespołu Studiów nad Peryferyjnością w Instytucie Studiów Społecznych im. Profesora Roberta Zajonca Uniwersytetu Warszawskiego. Publikował m.in. w pismach: „Current Sociology”, „Polish Sociological Review”, „Kultura i Społeczeństwo” czy „Studia Socjologiczne”. Ostatnio współautor książek: Granice symboliczne. Studium praktyk kulturowych na przykładzie działań zawodowych pracowników socjalnych (2013) oraz Literatura polska po 1989 roku w świetle teorii Pierre’a Bourdieu (2014).
Tomasz Zarycki – socjolog, geograf społeczny, profesor i dyrektor w Instytucie Studiów Społecznych im. Profesora Roberta Zajonca Uniwersytetu Warszawskiego. Publikował m.in. w pismach: „Current Sociology”, „Geoforum”, „East European Politics and Societies”, „Europe-Asia Studies” czy „Theory and Society”. Autor m.in. książek: Ideologies of Eastness in Central and Eastern Europe (Routledge, 2014) oraz (wspólnie z Rafałem Smoczyńskim) Totem inteligencki: Arystokracja, szlachta i ziemiaństwo w polskiej przestrzeni społecznej (w druku).
Książka Między grupami. Przewodnik po relacjach z ludźmi. którzy się od nas różnią nieprzypadkowo została nazwana przewodnikiem. Zawiera bowiem wiele użytecznych informacji, które niczym drogowskazy pomagają sprawnie się poruszać w otaczającym nas świecie. Spotykamy w nim ludzi, którzy różnią się od nas pod względem płci, pochodzenia, kultury, języka, poglądów politycznych, tożsamości seksualnej i wielu, wielu innych rzeczy.
Różnorodność może stanowić źródło dobrych, wzbogacających doświadczeń, ale może też być przyczyną licznych nieporozumień, frustracji i konfliktów (niekiedy bardzo groźnych). Niezależnie od tego, czy budzi to w nas zachwyt, czy przerażenie, świat po prostu jest zróżnicowany. Oczywiście możemy zamknąć oczy i potykać się co krok o jakąś różnicę, raniąc przy tym siebie i innych. Możemy jednak zapytać o drogę tych, którzy gruntownie zbadali teren relacji między ludźmi i wiedzą, jak pokonać bariery pomiędzy "naszymi" a "obcymi".
Z recenzji wydawniczych:
Największym walorem książki jest jej bardzo popularny, wręcz potoczny język oraz wielość życiowych przykładów, do których odwołują się autorzy. Mówiąc o bardzo poważnych sprawach, takich jak konflikty, przemoc czy dehumanizacja, nie wiodą czytelnika w gąszcz zawiłych rozważań teoretycznych lecz raczą go barwnymi przykładami, takimi jak dzielenie się biletami na festiwal Opener, zachowania szympansów Bonobo czy postrzeganie czeczeńskiego zawodnika MMA Mameda Chalidowa.
- prof. Michał Bilewicz
Teoria łączy się tu z praktyką w niebanalny sposób, po pierwsze, dlatego, że opisywane rozwiązania praktyczne są umocowane w teorii, a po drugie, że zarówno w część teoretycznej książki, jak i w części praktycznej, widoczny jest własny wkład autorów, czy to w postaci własnych badań, czy opracowanych przez siebie programów radzenia z konfliktami powstającymi na tle różnic międzygrupowych.
- prof. Anna Kwiatkowska
Promocja bezpieczeństwa to działania zmierzające do jego upowszechniania, lansowania i popularyzacji.Układ i zakres tomu V - podobnie jak w poprzednich czterech tomach cyklu - jest spójny i ciekawie ujęty.Poza promocją bezpieczeństwa w wymiarze indywidualnym i społecznym Czytelnik znajdzie w nim między innymi rozważania o inicjatorach i organizatorach działań, o grupach społecznych, które należy objąć szczególnym oddziaływaniem w zakresie tej promocji, oraz o wykorzystaniu zdobyczy techniki w promowaniu bezpieczeństwa.
Tożsamość oraz obraz pozostają jednymi z najważniejszych zagadnień współczesnej humanistyki. To wokół nich budowane są kolejne teorie, czy wręcz całe dziedziny wiedzy. Autorzy tekstów zawartych w tomie zadają pytanie, co wyłania się ze zderzenia obu pojęć. Przedmiotem ich zainteresowań jest więc nie tożsamość bądź obraz, ale wszystko to, co odnajdziemy pomiędzy nimi, co wyrasta na skrzyżowaniu dyskursów. Zamieszczone tu studia obejmują refleksją zarówno sztukę, jak i literaturę, film, fotografię czy poezję. Poprzez badania nad konkretnymi tekstami kultury oraz rozważania teoretyczne, autorzy starają się ujawnić skomplikowane relacje zachodzące pomiędzy tym, co tożsamościowe a obrazowością. Pytają zarówno o obrazowanie tożsamości, jak i o tożsamość samego obrazu. Przede wszystkim jednak towarzyszą im pytania o nas samych - o to, co widzimy, kiedy patrzymy w lustro, w jaki sposób kreujemy obrazy i jak im podlegamy.
Podstawową zasadą funkcjonującego od kilku dekad tzw. modelu wspólnotowego w Europie była solidarność wobec słabszych uczestników integracji. Jednakże ów model uległ erozji w okresie kryzysu strefy euro, który zaczął się w 2010 roku. Stopniowo doszło również do ukształtowania nowego modelu integracyjnego, w ramach którego rosnące wpływy polityczne mają najsilniejsze państwa członkowskie. Rozpoczął się też proces rosnącej segmentacji politycznej w UE na różne kręgi integracyjne, zgodnie z mechanizmem „Europy dwóch prędkości”. Towarzyszyły tym procesom takie zjawiska, jak: wzmocnienie roli politycznej Komisji w UE, postępująca instytucjonalizacja strefy euro oraz podział terytorialny i polityczny na państwa centralne i peryferyjne. Trudno odgadnąć, czy wspomniane zmiany procesów integracyjnych w dobie kryzysu są tylko tymczasowe, czy też będą miały charakter bardziej trwały i konsekwencje systemowe (a więc dotyczące ustroju politycznego obowiązującego w Europie). Nie wiemy również, jak te zmiany wpływają na poszczególne polityki unijne. Zamierzeniem niniejszej książki jest m.in. próba znalezienia odpowiedzi na powyższe pytania.
dr hab. Tomasz Grzegorz Grosse, prof. UW
Autorzy podjęli się przeprowadzenia ambitnej analizy uwarunkowań i skutków polityk w zakresie integracji Europy – co wymagało wiedzy z zakresu: ekonomii, historii, nauk politycznych, stosunków międzynarodowych, prawa, a nawet socjologii. Sprostali temu zadaniu, oferując czytelnikom kompleksowe wyjaśnienie fenomenu wpływu kryzysu na praktykę integracyjną i współczesne uwarunkowania integracji UE z punktu widzenia jej organizacji i funkcjonowania.
prof. zw. dr hab. Zbigniew Czachór
Prezentowany zbiór tekstów pod redakcją naukową Tomasza G. Grosse jest niezwykle cenną propozycją w polskich studiach europejskich. Wpisuje się w studia krytyczne nad integracją w Europie i tym samym niezwykle kreatywnie otwiera dyskusję nad stanem obecnym i przyszłością UE.
prof. zw. dr hab. Janusz Ruszkowski
Książka ma na celu wzbogacenie warsztatu diagnostycznego wszystkich osób, które zawodowo zajmują się socjoterapią, a także nauczycieli i wychowawców na co dzień pracujących z dziećmi i młodzieżą oraz studentów, którzy wiążą swoją zawodową przyszłość z pracą o charakterze wychowawczo-terapeutycznym.
Publikacja zawiera propozycje konkretnych narzędzi diagnostycznych, które można wykorzystać w trakcie procesu diagnostycznego dzieci w wieku przedszkolnym, szkolnym oraz młodzieży, a także w diagnozie kompetencji osoby socjoterapeuty.
Erich Fromm (1900-80) amerykański socjolog, psycholog i filozof pochodzenia niemieckiego, twórca psychoanalizy humanistycznej, intelektualista uznawany za jednego z najwybitniejszych humanistów XX wieku, autor kilkudziesięciu książek, w tym tak ważnych jak Ucieczka od wolności, Zapomniany język, Mieć i być, Patologia normalności, Zdrowe społeczeństwo, Pasje Zygmunta Freuda czy właśnie O byciu człowiekiem. Trzeba przy tym pamiętać, że Fromm był nie tylko wybitnym humanistą, uczonym, ale także człowiekiem niezwykle zaangażowanym w bieżące społeczne problemy. Jak pisze Mirosław Chałubiński jego twórczość to zintelektualizowana artykulacja lęków nurtujących współczesne społeczeństwa, a zarazem rodzaj przewodnika po trudnych sprawach współczesnego świata. Dodajmy może nie tylko przewodnik, ale może nawet poradnik jak zachować godność we współczesnym świecie, co powinno nas skłaniać ku humanzmowi, a co nas we wsp. świecie odrzucać i dlaczego. I choć Fromm pisał tę książkę blisko 40 lat temu to pozostaje ona ciągle niezwykle aktualna. O byciu człowiekiem Ericha Fromma to niepublikowany dotąd w Polsce zbiór esejów, wykładów a nawet mów przygotowanych przez autora na potrzeby kampanii prezydenckiej w USA. Większość tekstów obraca się wokół tematu zmian zachodzących w społeczeństwach krajów uprzemysłowionych i choć teksty te pisane są z perspektywy lat 60. ubiegłego wieku, w większości zaskakują swą aktualnością i trafnością diagnozy. Wizja zbiurokratyzowanego, podporządkowanego technologii społeczeństwa jest wizją mocno pesymistyczną, Fromm poddaje jednak rozwadze czytelnika propozycje zmian, które w jego odczuciu są w stanie ""uchronić cywilizację, a być może i ludzkość przed zagładą"". I choć wojna termojądrowa nie wydaje się być już dzisiaj aż tak namacalnym zagrożeniem jak w czasach ścierania się krajów Zachodu z ideologią sowiecką, to przecież także we współczesnym świecie mamy do czynienia z globalnymi konfliktami, na które humanizm, tytułowe ""bycie człowiekiem"", może stanowić receptę.
Erich Fromm (1900-80) – amerykański socjolog, psycholog i filozof pochodzenia niemieckiego, twórca psychoanalizy humanistycznej, intelektualista uznawany za jednego z najwybitniejszych humanistów XX wieku, autor kilkudziesięciu książek, w tym tak ważnych jak „Ucieczka od wolności”, „Zapomniany język”, „Mieć i być”, „Patologia normalności” i właśnie „Zdrowe społeczeństwo”. Jak pisze sam autor „Zdrowe społeczeństwo” to w znacznej mierze kontynuacja „Ucieczki od wolności”, tyle że w tej pracy miast tylko krytycznej analizy pojawiają się sugestie dotyczące funkcjonowania zdrwego społeczeństwa. Trzeba bowiem pamiętać, że Fromm to także społecznik, jego myśl wywarła ogromny wpływ na ruch kontr-kultury, jego myśl w znacznej mierze zmieniła mieszczański stary świat. Trzeba – rozpatrując twórczość Fromma – zwłaszcza zaś ksiązki „Zdrowe społeczeństwo”, że Erich Fromm stoi na stanowisku tzw. humanizmu normatywnego, co oznacza, że opiera się na założeniu, że „istnieją poprawne i błędne , satysfakcjonujące i niesatysfakcjonujące rozwiązania problemu ludzkiego istnienia. Zdrowie psychiczne zostaje osiągnięte wtedy, gdy człowiek dojrzeje w pełni, zgodnie z cechami charakterystycznymi i prawami natury ludzkiej. Choroba psychiczna to niepowodzenie tego rozwoju”. Jak jednak ten prawidłowy rozwój osiągnąć, jak powinien prawidłowo funkcjonować człowiek, a zwłaszcza człowiek w społeczeństwi i wreszcie samo społeczeństwo? Jaki system gospodarczy najbardziej prawidłowy rozwój wspiera, a jaki ogranicza? Czy państwo lub tylko politya nacjonalistyczna ma sens? Jak rozróżnić patriotyzm aod patologii nacjonalizmu, który autor nazywa naszą współczesną formą kazirodztwa, naszym bałwochwalstwem, naszą chorobą psychiczną? Jak niezwykle ważne jest dla każdej jednostki funkcjonowanie w właściwym a więc zdrowym społeczeństwie, bo zacytujmy znowu autora” „Zdrowe społeczeństwo sprzyja ludzkiej zdolności kochania bliźnich, zdolności do twórczej pracy, do rozwoju rozumu i obiektywizmu, sprzyja poczuciu siebi opartemu na doświadczeniu własnych produktywnych możliwości. Społeczeństwo niezdrowe tworzy wzajemną wrogość, nieufność, zamienia człowieka w narzędzie,, które inni wykorzystują...”
Ten produkt jest zapowiedzią. Realizacja Twojego zamówienia ulegnie przez to wydłużeniu do czasu premiery tej pozycji. Czy chcesz dodać ten produkt do koszyka?
