Krzysztof Olechnicki urodził się w 1969 r. w Toruniu. W Uniwersytecie Europy Centralnej w Pradze otrzymał w 1994 r. stopień magistra z zakresu Politics and Society. W 1995 r. uzyskał magisterium z socjologii Uniwersytetu Mikołaja Kopernika w Toruniu oraz tytuł najlepszego absolwenta UMK. Jego praca magisterska została uhonorowana nagrodą im. Floriana Znanieckiego przyznaną przez Polskie Towarzystwo Socjologiczne za najlepszą pracę magisterską z socjologii obronioną w 1995 r. Obecnie pracuje w Zakładzie Badania Kultury Instytutu Socjologii UMK. Interesuje się nowymi ruchami społecznymi, w tym zwłaszcza Ruchem Nowej Ery, oraz antropologią obrazu. W 1997 r. był stypendystą Fundacji na Rzecz Nauki Polskiej. Opublikował szereg artykułów w polskich i zagranicznych czasopismach naukowych, niektóre z nich jeszcze jako student. Jest współautorem pierwszego polskiego Słownika socjologicznego.
Książka powstała z myślą o potrzebie ukazania zróżnicowanego kontekstu badania grup artystycznych oraz przybliżeniu historii wybranych kolektywów. Niniejszy tom jest pierwszym i zarazem otwierającym serię monografii poświęconych grupom artystycznym. Zadanie, które sobie postawiliśmy - poza pokazaniem specyfiki konkretnych ugrupowań - ma zapoczątkować dyskusję ukierunkowaną na wypracowanie założeń teoretyczno-metodologicznych badania świata sztuki z perspektywy działania grupowego. * W polskiej socjologii brakuje prac dotyczących grup artystycznych [...]. Recenzowana książka wypełnia zatem pewną lukę i może stanowić zaczyn serii dotyczącej grup artystycznych i socjologicznych aspektów funkcjonowania artystów czy zespołów muzycznych w polskim społeczeństwie. dr hab. Radosław Kossakowski, prof. UG Monografia jest napisana bardzo przystępnym językiem. Czyta się ją z niekłamaną przyjemnością, co odsłania wręcz reporterskie zaangażowanie Autorów. Ów bardzo czytelny i komunikatywny język nie stoi w sprzeczności z głębokością przekazu i bardzo dobrym osadzeniem teoretycznym pracy. dr hab. Magdalena Szpunar, prof. UJ
Tomasz Szlendak i Krzysztof Olechnicki z przeciwległych biegunów opisują życie kulturalne Polaków po 1989 roku. Pierwszy przez pryzmat świata festiwali - wielozmysłowej kultury iwentu, drugi z perspektywy zamkniętych enklaw czy też subświatów internetu. Efektem jest fascynujący reportaż socjologiczny nie tyle o uczestnictwie Polaków w kulturze, ile o Polakach jako społeczeństwie posttransformacyjnym.
Nowe praktyki kulturowe Polaków to lektura obowiązkowa nie tylko dla socjologów, lecz także dla kulturoznawców, animatorów kultury oraz tych, którzy odpowiadają za ofertę kulturalną.
Ten produkt jest zapowiedzią. Realizacja Twojego zamówienia ulegnie przez to wydłużeniu do czasu premiery tej pozycji. Czy chcesz dodać ten produkt do koszyka?
