Socjologia to nauka systematycznie zajmująca się badaniem całego życia społecznego człowieka. Badane są chociażby społeczne reguły, procesy i kultury, które łączą lub dzielą ludzi. W tym dziale zatem proponujemy wszelkie fachowe podręczniki, poradniki i publikacje właśnie z dziedziny socjologii. Czytając nasze lektury zapoznasz się z podstawami psychologii, dzięki którym zrozumiesz istotę kształtowania konkretnych postaw, emocji i cech osobowości ludzkich, zgłębisz podstawy takich nauk jak: filozofia czy logika. Poza tym bedziesz mógł udoskonalić posiadane kompetencje interpersonalne, które przydadzą ci się zarówno w życiu zawodowym, jak i prywatnym.
W książce znajdziemy opisy wybranych przedmiotów niegdyś wykorzystywanych przez ludzi w codziennym życiu – w domu, w pracy, w szkole, a także widywane na ulicy, w lokalu, w sklepie, na ślizgawce. Smutny los porzucenia i „niepotrzebności” najczęściej dotyczy właśnie przedmiotów codziennego użytku Autorka przypomina dawną przydatność niektórych rzeczy i próbuje ustalić, co spowodowało ich odrzucenie.
Komunikacja w terapii
- w atrakcyjny i przystępny sposób wprowadza tematykę komunikowania się w sytuacjach terapeutycznych
- omawia podstawowe cechy relacji terapeuta-klient (początkową fazę terapii, rozwój i postępy, komunikację emocjonalną i kierowanie rozmowami terapeutycznymi)
- przedstawia przykładowe dialogi między terapeutą klientem oraz wskazówki dotyczące rozwijania umiejętności terapeutycznych
- ukazuje różnice między relacjami społecznymi a relacją terapeutyczną
Książka jest niezbędnym źródłem informacji dla studentów psychologii i innych kierunków nauk społecznych, oraz dla profesjonalistów psychologów klinicznych, psychiatrów, terapeutów, pedagogów, doradców, pracowników służb społecznych i służb medycznych oraz osób zajmujących się poradnictwem i interwencją kryzysową.
Publikacja jest prezentacją holistycznej, ewolucyjno-problemowej analizy innowacji społecznych. Autorzy, praktycy innowacji i naukowcy, nowe procesy społeczne i gospodarcze prezentują w sposób przystępny, ilustrując je przykładami z wielu różnych dziedzin i wskazując na możliwości coraz szerszego spektrum rozwoju tych innowacji. Opisane studia przypadków pokazują, że rozwój innowacji społecznych nie jest efemerydalnym odkryciem końca XX wieku, ale efektem ewolucyjnych zmian w systemie gospodarczym i społecznym. W książce podjęto próbę wskazania możliwej intensyfikacji dalszego rozwoju opartego na innowacjach, dzięki kształtowaniu ekosystemu rozwoju innowacyjnego, w którym mogą uczestniczyć różnorodne podmioty niezależnie od własności kapitału, jego rodzaju i wielkości, ale zawsze kompetentne, kreatywne i przedsiębiorcze.
Zgodnie z artykułem 4 ustawy o zawodach lekarza i lekarza dentysty, lekarz musi wykonywać swój zawód nie tylko z należytą starannością oraz zgodnie ze wskazaniami wiedzy medycznej, ale również kierując się zasadami etyki zawodowej. Zasady te zostały skodyfikowane w ramach „Kodeksu Etyki Lekarskiej”. Powstał w ten sposób dokument zawierający normy, których naruszenie może narazić lekarza na odpowiedzialność zawodową, skutkującą w pewnych przypadkach nawet pozbawieniem prawa wykonywania zawodu. I chociaż „Kodeks Etyki Lekarskiej” nie jest źródłem prawa powszechnego, to do zawartych w nim regulacji odwołują się również sądy orzekające w sprawach cywilnych, karnych i pracowniczych.
Biorąc pod uwagę znaczenie „Kodeksu Etyki Lekarskiej” trzeba uznać za pewien paradoks, że od dawna nie był on przedmiotem głębokiej analizy. Tę istotną lukę postanowił wypełnić Zespół Autorów, kierowany przez profesora Oktawiana Nawrota. W skład Zespołu weszli znawcy prawa medycznego – zarówno teoretycy, jak i praktycy – o ugruntowanej pozycji naukowej i zawodowej. W rezultacie powstał od dawna oczekiwany przez środowisko medyczne komentarz do „Kodeksu Etyki Lekarskiej”.
Publikacja jest adresowana do lekarzy i innych osób wykonujących zawody medyczne, do studentów medycyny oraz do osób pełniących funkcje kierownicze i nadzorcze w służbie zdrowia, a także do prawników zajmujących się prawem medycznym i podmiotów działających na rzecz pacjentów.
Anna Radiukiewicz - socjolożka, doktorka nauk społecznych, adiunktka w Instytucie Studiów Politycznych PAN. Jej zainteresowania naukowo-badawcze koncentrują się wokół tematyki społeczeństwa obywatelskiego, demokracji i protestów społecznych. Jest autorką publikacji dotyczących aktywniości w sferze publicznej podejmowanej zarówno przez działaczy społecznych, jak i polityków. Zajmują ją też analizy, których celem jest diagnoza funkcjonowania administracji publicznej. W swojej pracy wykorzystuje jakościowe metody gromadzenia i analizowania danych. Praca "Obrońcy demokracji" Anny Radiukieiwicz jest pierwszą znaną mi polską próbą w miarę całościowego opisu środowiska Komitetu Obrony Demokracji (KOD). Już z tego względu zasługuje na uwagę, ponieważ wypełnia pewną lukę. Uważam, że jest dobrze umocowana teoretycznie. Koncepcje nowych ruchów społecznych, społeczeństwa obywatelskiego są tu sensownie wykorzystane. Jej siłą jest też warstwa empiryczna. z recenzji prof. dra hab. Andrzeja Rycharda Książkę Annu Radiukieiwcz poświęconą Komitetowi Obrony Demokracji należy zaliczyć do socjologii sfery publicznej, społeczeństwa obywatelskiego, współczesnej refleksji nad tożsamością ruchów społecznych oraz badań nad demokracją (...) Autorka (...) opisała problem tożsamości jednego z najważniejszych aktorów sfery publicznej, który równie szybko zaistniał, co stracił popularność i zdolność mobilizowania. Dzięki "Obrońcom demokracji" mamy możliwość wglądu w perspektywę tego ruchu, style myślenia jego członków i sympatyków. Za sprawą pogłębionych badań, systematycznie zaprezentowanych, lepiej rozumiemy podzielane przez nich przekonania oraz wzory i idee, które składają się na ich wspólną tożsamość.
Nowe wydanie cieszącego się od lat niesłabnącym zainteresowaniem podręcznika wyjaśniającego zależności w globalnej gospodarce.
Książka obejmuje całość dziejów gospodarki światowej – od starożytności do czasu wybuchu globalnej pandemii w 2020 r.
Autorzy skupili się na zbadaniu podstawowych trendów, które wystąpiły w gospodarce światowej. Pierwsze rozdziały poświęcono gospodarce w okresie starożytności, średniowiecza, odrodzenia i oświecenia, ze szczególnym uwzględnieniem charakterystyki pierwszych ośrodków gospodarczych o znaczeniu międzynarodowym.
Głębsza analiza dotyczy kształtowania się rynku światowego w XIX w. Najwięcej miejsca poświęcono ewolucji międzynarodowych stosunków ekonomicznych w XX w. i w pierwszych dwóch dekadach XXI stulecia. Autorzy skupili się na pokazaniu zmian w dochodzie narodowym, produkcji przemysłowej i rolnej, obrotach handlowych oraz procesach integracyjnych i dezintegracyjnych w dobie globalizacji. Uwzględnione zostały także przesłanki polityczne mające decydujący wpływ na rozwój światowej gospodarki.
Niezbędne źródło wiedzy dla studentów kierunków ekonomicznych, zarządzania, stosunków międzynarodowych, nauk politycznych i historii.
Klucze do miasta to książka o nowej odmianie społecznej aktywności i jej roli w kształtowaniu rozwoju polskich miast. Miasto pełni tu funkcję scenografii, bo głównymi aktorami są „wkurzona mieszkanka” i „sfrustrowany sąsiad”, którzy z widowni postanowili przenieść się na scenę, by zmienić zasady miejskiej gry. To, czy ich wspólna aktywność stanie się kluczem, czy tylko wytrychem do miasta, zależy zarówno od struktury możliwości politycznych, jak i wytrwałości oraz poczucia odpowiedzialności za scenariusz miejskiego spektaklu. Autorka stara się wyjaśnić falę aktywności oddolnej mieszkańców polskich miast, sytuując ją w szerszym kontekście międzynarodowych ruchów prawa do miasta. Szkicuje mapę aktorów pola polityki miejskiej i relacji między nimi, aby lepiej zrozumieć przemiany narracji i stylu miejskiego zarządzania. Model teoretyczny opisuje przemiany polityki miejskiej jako strategicznego pola działania czterech głównych aktorów – władz lokalnych, inwestorów, projektantów i ruchów miejskich.
(…) Monografia Anny Domaradzkiej dostarcza bardzo interesujących obserwacji o tym jak rodzi się fenomen aktywizmu miejskiego. (…) Szczególnie ciekawe jest usytuowanie problematyki ruchów miejskich na styku
sfer publicznej, prywatnej i obywatelskiej oraz wykorzystanie teorii pól, która pozwala na pokazanie nowych aspektów społecznego wytwarzania ruchów miejskich w Polsce. Książka powinna wzbudzić zainteresowanie zarówno badaczy miasta, jak i tych, którzy miasto zmieniają. Tym bardziej, że Autorka pisze, unikając branżowego żargonu. Nie będzie nużąca dla osób spoza urban studies.
z recenzji prof. Tomasza Nawrockiego, Uniwersytet Śląski
Klucze do miasta. Ruch miejski jako nowy aktor w polu polityki miejskiej to monografia bazująca na bogatym materiale teoretycznym i empirycznym. Autorka, posługując się zdyscyplinowaną ramą interpretacyjną, prowadzi czytelnika przez złożoność procesów konstytuowania się ruchów miejskich. (…) Wykazała się przy tym szeroką wiedzą z zakresu teorii socjologicznych, problematyki miejskiej i polityk miejskich (krajowych i międzynarodowych), o czym świadczy bogata literatura, dokumenty i akty prawne przywołane w tekście. (…) Bardzo wartościowa książka – zarówno w warstwie teoretycznej, jak i empirycznej.
z recenzji prof. Marcjanny Nóżki, Uniwersytet Jagielloński
Społeczności małych miast w okresie ostatnich dwustu lat przedrozbiorowej Rzeczypospolitej nie budziły do tej pory większego, poza regionalistami, zainteresowania historyków. Małe miasta postrzegano najczęściej jako ośrodki podupadłe, zamieszkałe głównie przez rolników. Wnikliwa analiza szerokiej gamy źródeł setek zapisów metryk ślubów, chrztów i pogrzebów, a także rękopisów i druków: lustracji i inwentarzy, rejestrów podatkowych, wizytacji kościelnych, ksiąg relacji sądów grodzkich, spisów wojskowych pozwala jednak na skorygowanie takiego obrazu. Głównym punktem odniesienia są trzy niewielkie ośrodki: Pilzno, Przecław i Wojnicz, przedstawione na tle pozostałych miast tej wielkości, położonych na południu historycznej Małopolski. Ustalenia zawarte w książce dotyczą zarówno spraw ogólnych wielkości zaludnienia, migracji i związków z wiejskim otoczeniem jak i bardziej szczegółowych: wewnętrznej hierarchii (zwłaszcza związanej ze sprawowaniem władzy) czy sposobów zarobkowania. Wiele uwagi poświęcono także charakterystyce małomieszczańskiej rodziny i cyklowi życia przeciętnego mieszkańca.Książka jest pozycją ze wszech miar wartościową []. Otrzymujemy bowiem monografię maksymalnie co podkreślam z naciskiem wielostronnie źródłową, podejmującą istotne i ciągle aktualne problemy funkcjonowania społeczności małych organizmów miejskich, które, jak dobrze wiemy, dominowały w pejzażu urbanizacyjnym dawnej Rzeczypospolitej szlacheckiej.prof. zw. dr hab. Cezary KukloAutor zastosował z powodzeniem jakże pożądane we współczesnej historii społecznej metody mieszane, oparte na ilościowych źródłach metrykalnych i narracyjnych (np. księgi miejskie), tworząc urozmaicony obraz społeczności małych miast południowej Małopolski w długim ciągu dziejowym.dr hab. Mateusz WyżgaPiotr Miodunka historyk, prawnik, adiunkt w Katedrze Historii Gospodarczej i Społecznej Uniwersytetu Ekonomicznego w Krakowie, współautor monografii Pilzna i Wojnicza oraz Ekobiografii Krakowa. Jego zainteresowania badawcze obejmują: historię społeczno-gospodarczą Polski do XIX wieku, demografię historyczną, geografię historyczną i historię środowiskową.""Na podstawie obserwacji miast z terenu południowej Małopolski nie wydaje się słuszne moim zdaniem sprowadzanie małych miast do roli swoistych tworów pośrednich między wsiami a miastami. W sposób zasadniczy ich struktura społeczna i ekonomiczna nie różniła się od miast większych. Były to miasta w pełnym tego słowa znaczeniu tyle że w mniejszej skali. [] Mieszkańcy owych mniejszych ośrodków mieli w pełni świadomość mieszczańskiej kondycji, a także negatywnych i pozytywnych stron swojej pozycji w ramach własnego stanu i całego społeczeństwa. Nie odbiegały one zbytnio od współczesnych różnic między mniejszym a większym miastem.""fragment książki
Dla rodzin, które decydują się oddać bliską sobie osobę do domu pomocy społecznej, jest to ogromnym obciążeniem psychicznym, etycznym i moralnym. Jeszcze kilka lat temu w Polsce przeważały rodziny wielopokoleniowe. Młodsze pokolenie opiekowało się starszym, jeśli wymagało ono pomocy. Nawet, gdy czynności wykonywane przy seniorze przekraczały możliwości rodziny, nie była ona gotowa oddać go do placówki opieki długoterminowej. Czasy się zmieniają. Wielu młodych ludzi wyjeżdża w mniej lub bardziej odległe zakątki świata. Spora grupa przestaje utrzymywać kontakty z rodzicami lub ogranicza je do rozmów telefonicznych. Osoby młode mają dziś łatwiejszy dostęp do mieszkań, co sprawia, że pokolenia rozwarstwiają się. Dzieci odchodzą na swoje, rodzice zostają sami. Zubożałe kontakty seniorów z dziećmi czy wnukami powodują niezauważanie przez nich oznak złego funkcjonowania. Widać je dopiero, kiedy symptomy są bardzo wyraźne i często jest już za późno na podjęcie leczenia, rehabilitacji czy wsparcie społecznego lub opiekuńczego.
Domy pomocy społecznej są instytucjami, które powstały, aby wyjść na przeciw potrzebom starzejącego się społeczeństwa.
Dzieci stają przed ogromnym dylematem wyboru sposobu opieki nad ojcem czy matką. Wahają się w podjęciu decyzji o umieszczeniu seniora w domu opieki długoterminowej. Boją się konsekwencji w postaci osądu społecznego. Mimo wielkich zmian w życiu dzisiejszych młodych ludzi, wciąż istnieje pogląd, że oddanie rodziców do instytucji, to dowód braku szacunku, lekceważenie, odtrącenie.
Instytucje te powstały jednak po to, aby mogły tu zamieszkać osoby chore, stare, z niepełnosprawnościami. Nie jest wstydem oddać osobę bliską, w celu zagwarantowania jej profesjonalnej opieki. Wstydem jest zostawienie osoby niesamodzielnej bez opieki. Nie jest wstydem prosić o pomoc, wstydem jest narazić osobę bliską na zaniedbanie, często z powodu braku sił do opieki nad nią.
Osoby starsze powinny zostać pod opieką kochającej je rodziny tak długo, jak tylko jest to możliwe. Jeżeli jednak opieka miałaby być zbyt obciążająca, powierzona jednemu opiekunowi, ograniczałaby jego sprawność, zdrowie, niezależność, właściwym rozwiązaniem będzie dom pomocy. Nie można dopuścić do sytuacji, żeby osoba pomagająca przez swoje całkowite zaangażowanie, sama stała się zależną od pomocy innych.
Monografia zawiera rozważania dotyczące aktywności asystentów rodzinnych. Autorka podejmuje próbę połączenia teorii naukowej transwersalnej analizy aktywności Jeana-Marie Barbiera z rozważaniami asystentów z pola praktyki. Jest to jednocześnie przykład wykorzystania koncepcji metateoretycznej do podejmowania refleksji nad praktyką.Publikacja może zaciekawić zarówno teoretyków, jak i refleksyjnych praktyków zajmujących się pracą socjalną z rodziną. Pierwsi mogą odnaleźć propozycję holistycznego i transwersalnego podejścia do analizowania aktywności, w którym uwzględniono różne jej przestrzenie, a drudzy przykłady słownictwa, za pomocą którego będą mogli opisywać to, co robią w praktyce, nadając swoim wypowiedziom intencję naukową. Książka jest adresowana do osób poszukujących pogłębionego, naukowego namysłu nad praktyką pracy socjalnej.
Obraz niewolnictwa, przedstawiony w tym opracowaniu, powstał dzięki połączeniu
informacji pochodzących z tekstów reprezentujących rożne gatunki, kultury i epoki
z wypowiedziami respondentów, modelując w ten sposób portret naszej wiedzy
o niewolnictwie i handlu ludźmi. Nauka zarówno humanistyczna, jak i ścisła dowiodła,
że jedynie lokalna przyczynowość jest w stanie odtworzyć empiryczne predykcje.
Można zatem stwierdzić, że kompilując fragmenty innych tekstów – i docierając
do innej grupy respondentów – uzyskano by inaczej zobrazowany portret niewolnictwa.
Przedstawiony w tej książce „portret” zjawiska nie jest więc doskonały. Nie jest też
jedynym sposobem opisywania tego, co my, ludzie o tym wiemy.
Studiując zagadnienie niewolnictwa w czasie i kulturze można zaobserwować rożne
znaczące wydarzenia powiązane z handlem ludźmi. W monografii opisano jedynie
kilka z nich – uznano, że ich analiza może przybliżyć nas do odpowiedzi na pytanie
„skąd się bierze współczesne niewolnictwo?” Za najważniejsze w procesie kształtowania
naszej świadomości o niewolnictwie i niewolnikach uznano tematy sformułowane
w postaci następujących pięciu haseł wywoławczych: 1) fenomen i wyraz niewolnictwo;
2) rozszerzenie granic rynku handlu niewolnikami; 3) bezprecedensowy przełom
w ustawodawstwie dotyczącym niewolnictwa; 4) współczesne niewolnictwo w liczbach
oraz 5) parasol kulturowy norm imperatywnych (iuscognes). W spisie treści tworzą
one nazwy rozdziału piątego, szóstego, siódmego, ósmego i dziewiątego.
Autorki uznały, że achronologiczny i problemowy układ zagadnień będzie najlepszym
sposobem przedstawienia opracowanego tematu. Niektóre z wyżej wymienionych
rozdziałów mają własne wprowadzenie, wyjaśniające przyczynę naruszania chronologii
wydarzeń oraz zawierają wskazówki, w jaki sposób je czytać, tj. które osiągnięcia
naukowe mogą ułatwić śledzenie problemowo i interdyscyplinarnie ułożonych
treści rozdziałów.
Monografia jest skierowana do szerokiego grona Czytelników zainteresowanych
problematyką niewolnictwa. W opinii autorek narracyjny charakter tekstu powinien
ułatwić odbiór przedstawionych treści.
Ze wstępu
The book is about a new paradigm in social sciences, contemplative inquiry. It concerns theory, methods of research,and practical applications. Deep contemplation of a situation could be an epistemological choice for social scientists. It is a fundamentally different approach to research, whereby the investigator is researching not only the object, but also the situation of research and herself/himself in it. Contemplating is a dual way of approaching the truth. It does not mean that the researcher is mentally divided; on the contrary she/he wants to be complete and achieve the unity of being as a researcher-human being and as an element of the situation (psychosocial and historical). Contemplating enables researchers to see how the mind works and create images and reports from the field: What is available for the mind and what is silent or repressed because of the dominating rhetoric of description and rhetoric of feeling? Contemplation is not only analysis, it is also an ethical choice of stopping here and now to see the situation clearly and reporting it together with all th reservations that could result from the mindfully observed interaction of mind, self, and situation at one historical moment.
Autorka przedstawia tematykę oceny pracownika metodą Assessment Center i Development Center. Od lat najwyższą skuteczność w procesie selekcji, sięgającą według różnych źródeł nawet 80%, daje procedura Assessment Center. Skuteczność tej metody wynika przede wszystkich z faktu, że bada ona również kompetencje miękkie, przez co może wspierać rekruterów w podejmowaniu trafnych decyzji kadrowych. Na bazie Assessment Center powstało skuteczne narzędzie szacowania potencjału Development Center, które m.in. przez swoją rozbudowaną formułę informacji zwrotnych dopełnia ten proces oceny.Autorka, jako teoretyk i praktyk, uczy tej metody oceny od lat i zachęca również do myślenia o procesie AC/DC jak o narzędziu, które pełni funkcję motywacyjną, sprzyjającą samodoskonaleniu.
Nie można nie zauważyć, że współcześnie kreatywność, podobnie jak innowacyjność, stała się słowem-kluczem, ponowoczesna mantrą, która często przywoływana (nadużywana) w dyskursie publicznym, wyjątkowo silnie wpływa na społeczną wyobraźnię czy rzeczywistość na początku XXI wieku. Bezpośrednim rezultatem tej nadspodziewanej popularności jest rosnące zainteresowanie wielu dyscyplin naukowych, z których każda w kontekście własnego pola semantycznego definiuje to pojęcie na własny sposób prowadzi do narastających nieporozumień czy niejasności (terminologicznych). Co więcej, w potocznym dyskursie często mamy do czynienia z nieścisłością czy niekonsekwencją w budowaniu przekazu, wchłonięciem różnych znaczeń i sposobów rozumienia kreatywności, bez uwzględnienia istniejących między nimi różnic, co zdecydowanie jeszcze bardziej zaciemnia niż rozjaśnia cały dyskurs i utrudnia porozumienie. Tymczasem samo znaczenie pojęcia, rzadko kiedy, jeśli w ogóle, jest poddawane szerszej dyskusji (publicznej) czy głębszej refleksji - celem publikacji jest właśnie taka refleksja na temat definiowania i rozumienia pojęcia kreatywności, która w zasadzie dotyczy toczącego się sporu pomiędzy kulturą, sztuką, ekonomią i gospodarką co do sposobów jego definiowania czy rozumienia. Ten fundamentalny w swojej istocie spór, który dotyczy zarówno kwestii ideologicznych (odmiennych wartości) jak i politycznych (odmiennych interesów) jest kluczowy nie tylko zrozumienia aktualnych mechanizmów tworzenia wartości w ponowoczesnej kulturze, sztuce, gospodarce czy zarządzaniu, ale również dla przyszłych scenariuszy czy strategii ich rozwoju.z wprowadzenia
A brand new way to understand and remember 100 of the most important concepts in the history of political thought.
Understanding the history and significance of today's political climate can be confusing and daunting. Politics Hacks is here to give you quick definitions and background on 100 key political theories from the last 1,000 years.
Each idea is broken down into three stages:
1/ The helicopter view, which gives you an introduction to the idea, and some context around it.
2/ The shortcut, which gives you the core elements of the theory, along with a range of examples that everyone can understand.
3/ The hack, which is a one-liner designed to stick in your memory and give you an instant grasp of the concept.
Whether you quickly want to get to grips with globalization, understand the Electoral College, or understand post-truth politics, this book is the perfect way to speedy enlightenment.
Nowa książka autora bestselleru Mądrość psychopatówBinarny mózg jako balast w skomplikowanym świeciePorządkowanie i kategoryzowanie jest wpisane w nasz instynkt. Jesteśmy zaprogramowani do rozgraniczania i szufladkowania w binarnym trybie czerni i bieli. Właśnie tak działa ludzki mózg. Imigrant czy uchodźca? Muzułmanin czy chrześcijanin? Oni czy my?Zamiast wychodzić naprzeciw obcym, zbliżamy się do tych, którzy są podobni do nas. Zamiast rewidować nasze postrzeganie świata, staramy się tylko potwierdzać to, w co wierzymy. W rezultacie różnice między skrajnymi poglądami stają się jeszcze większe. A niebezpieczeństwa czyhają na każdym kroku. ISIS. Rasizm. Brexit. Trump. Ciągłe rozumowanie w trybie binarnym sprawia, że zatracamy zdolność racjonalnego myślenia i zamiast odcieni szarości widzimy świat w tonacji czarno-białej.Myślenie czarno-białe to alarmujące przesłanie w obliczu nasilającej się nietolerancji kulturowej, politycznego ekstremizmu i rozszalałej pandemii. Jednak autor dowodzi, że jeśli poznamy nasze ewolucyjne uwarunkowania, zdołamy pokonać przeciwności i zrozumieć otaczający nas świat, a w przyszłości będziemy podejmować bardziej wyważone decyzje.
Przedmioty protestu to książka prezentująca nowatorskie badania nad materialnością protestów ulicznych w Polsce i na świecie. Autor posługuje się koncepcjami z zakresu socjologii ruchów społecznych oraz społecznych studiów nad materialnością, aby rozpoznać znaczenie i funkcje przedmiotów, takich jak transparenty, maski, kostiumy i bardziej kreatywne konstrukcje materialne, które możemy zobaczyć w trakcie zgromadzeń publicznych. Poszukując wzorców dla kultury materialnej protestu, przeprowadził między innymi fotograficzne obserwacje uczestniczące w trakcie demonstracji ulicznych, jak również rozmawiał z bezpośrednimi i pośrednimi wytwórcami przedmiotów oraz ramy materialnej dla wydarzeń publicznych. Analizie poddane zostały między innymi Czarny Protest, demonstracje Stop ACTA oraz Marsze Niepodległości. Autor przez pryzmat przedmiotów protestu patrzy na relacje między ludźmi, którzy aktywnie i w różnych rolach angażują się w procesy kontestacji. Proponowana monografia jest pionierską próbą analizy życia przedmiotów w kontekście protestów i kultury oporu. Jej znaczenie wynika jednocześnie z przyjętej perspektywy wizualno-materialnej, jak i odniesienia do kultury współczesnej, w której różne formy masowych protestów są istotną częścią życia publicznego. W związku z tym już w punkcie wyjścia jest to książka co najmniej inspirująca do nowego myślenia o formach oporu, a zarazem dająca odpowiedni do tego zestaw narzędzi. Przede wszystkim podkreślić należy bardzo dobre zaplecze teoretyczne pracy. Autor sprawnie referuje dyskusje w naukach o kulturze i społeczeństwie, ale też świadomie buduje na nich podstawę własnych badań, z czytelnym odniesieniem krytycznym. Stosunkowo niewielki objętościowo tekst ma zatem także wartość przeglądową związaną z teorią ruchów społecznych i badaniami protestów. Proponuje również całościowe – można by rzec – strukturalne uporządkowanie pojęć oraz charakteru relacji łączących różne podmioty ludzkie i nieludzkie zaangażowane w protest
Polska transformacja - w zestawieniu ze zbliżonymi procesami w innych państwach europejskich - odznacza się nie tylko tym, że to właśnie w Polsce (w Lublinie, Szczecinie i Gdańsku) rozpoczął się proces upadku sowieckiej dyktatury, ale też niezwykłym tempem wychodzenia z kryzysu końca lat osiemdziesiątych i przeorientowania gospodarki ze Wschodu na Zachód. Jednak powszechnie dostrzegana bieda, bezrobocie, rosnąca patologia instytucji i władzy, fizyczne separowanie się osób zamożnych w monitorowanych osiedlach i domach - to wszystko znacznie bardziej przemawia do wyobraźni i kształtuje oceny gospodarki i społeczeństwa niż bezosobowa statystyka. Zmęczone latami wyrzeczeń i oczekiwania na dobrobyt ""dla każdego"" polskie społeczeństwo wyraźnie redukuje dysonans poznawczy przez przyjęcie bardziej pesymistycznego oglądu rzeczywistości.
Marc Bloch, wybitny francuski historyk, współtwórca szkoły syntezy historycznej Annales; zajmował się głównie historią gospodarczą, społeczną i historią kultury okresu średniowiecza oraz metodologią historii. Członek francuskiego ruchu oporu, rozstrzelany przez hitlerowców;
W Dziwnej klęsce, pisanej pod wrażeniem przegranej Francji w 1940 roku, Bloch dokonuje bilansu politycznego, w którym rozprawia się z elitami wojskowymi i społecznymi swego kraju, analizując jednocześnie mechanizmy egoistycznej postawy wszystkich warstw społeczeństwa francuskiego. Przywołuje marzenia, złudzenia i rozczarowania swojego pokolenia, nadzieje pokładane w ruchu związkowym i rozczarowanie, gdy okazał się on niezdolny do wzniesienia się ponad roszczenia materialne, entuzjazm wobec Frontu Ludowego i gorycz straconych złudzeń. W obliczu dramatycznych wydarzeń, zwłaszcza tych, w których sam uczestniczył, uznał - w geście solidarności z przyszłymi historykami - że musi dać im świadectwo. Podczas obydwu wojen obserwował i notował; Dziwna klęska pozostaje wzorem książki o chwili obecnej jako mistrzowskie połączenie analizy politycznej i refleksji socjologicznej ze ścisłą relacją na temat tego, co widział i wiedział najstarszy kapitan armii francuskiej o klęsce swego kraju.
Ten produkt jest zapowiedzią. Realizacja Twojego zamówienia ulegnie przez to wydłużeniu do czasu premiery tej pozycji. Czy chcesz dodać ten produkt do koszyka?
