Autorki, legitymujące się już znaczącym dorobkiem dotykającym kwestii edukacji medialnej, w udany sposób dokonują - jak same piszą - "diagnozy medialnej" młodych dorosłych, choć w moim odczuciu udało się tutaj zrobić znacznie więcej. Mam bowiem wrażenie, że dokonały raczej diagnozy uśrednionej współczesnej mediasfery, w której nie tylko nie działają już intuicje "cyfrowych tubylców", ale z której przemianami nie radzą sobie także starsze pokolenia. Dlatego ogromnym atutem tej publikacji jest fakt, że autorki w uporządkowany i niezwykle przejrzysty sposób zmapowały uwarunkowania współczesnych problemów z fake newsami, których nieskrępowany społeczny obieg zagraża demokracji, ale też po prostu bezpieczeństwu - wszak w dobie konfliktów hybrydowych przestrzeń informacyjna ma również duże znaczenie militarne (nie przypadkiem wśród odwołań pojawiają się więc dokumenty Komisji Europejskiej, ale i NATO). To nie tylko przygotowanie podbudowy pod dalsze diagnozy, lecz częściowo samodzielny, podparty bardzo rozbudowaną bibliografią przegląd przemian współczesnej mediasfery.Fragment recenzji prof. dr. hab. Mirosława FiliciakaAgnieszka Ogonowska, prof. dr hab. - absolwentka psychologii na Wydziale Filozoficznym Uniwersytetu Jagiellońskiego i kulturoznawstwa na Wydziale Zarządzania i Komunikacji Społecznej UJ. Ukończyła również podyplomowe studia logopedyczne i neurologopedyczne na Uniwersytecie Pedagogicznym im. KEN w Krakowie. W 2015 roku uzyskała tytuł naukowy profesora nauk humanistycznych. Kierowniczka Katedry Mediów i Badań Kulturowych w Instytucie Filologii Polskiej na Wydziale Filologicznym UP. Dyrektorka Ośrodka Badań nad Mediami IFP UP oraz Zespołu Badań ds. Psychologii Mediów i Edukacji Medialnej. Współzałożycielka i pierwsza prezeska Polskiego Towarzystwa Edukacji Medialnej. Współpracowniczka Polskiego Komitetu ds. UNESCO. Ekspertka Komisji Europejskiej oraz NCBR. Redaktor naczelna "Studia de Cultura".Agnieszka Walecka-Rynduch, dr hab. prof. UJ - absolwentka politologii i kulturoznawstwa na Wydziale Studiów Międzynarodowych i Politycznych Uniwersytetu Jagiellońskiego. Ukończyła także Międzywydziałowe Studium Amerykanistyczne na tym samym wydziale. Zatrudniona na stanowisku profesora uczelni w Zakładzie Nowych Mediów, Instytut Dziennikarstwa Mediów i Komunikacji Społecznej, Wydział Zarządzania i Komunikacji Społecznej UJ. Członkini Polskiego Towarzystwa Komunikacji Społecznej, przewodnicząca sekcji Komunikowanie polityczne, członkini Komisji Rewizyjnej. Członkini i sekretarz Komisji Etyki Komunikacji PAU. Współpracuje z Ośrodkiem Badań nad Mediami. Jej zainteresowania badawcze koncentrują się wokół wpływu mediów na kluczowe obszary sfery publicznej.
XXI wiek to czas społecznych i technologicznych wyzwań stojących przed polskim społeczeństwem, które w sensie demograficznym bardzo się starzeje. Problem ten nie jest typowo polską specyfiką. Dotyczy także wielu innych krajów zachodnioeuropejskich i pozaeuropejskich.Publikacja ""Wspieranie sprawności językowej i komunikacyjnej seniorów w perspektywie logopedii gerontologicznej"" poświęcona jest problematyce badań gerontologopedycznych, zogniskowanych na zagadnieniu sprawności językowej i komunikacyjnej seniorów. Starzejących się fizjologicznie lub też z niewielką deterioryzacją poznawczą.
Oto nowe zaktualizowane i rozszerzone wydanie książki pierwotnie zatytułowanej Uzależnienia medialne, czyli o patologicznym wykorzystaniu mediów. Książka odnosi się do sytuacji, w których dzieci i młodzież wykorzystują media w sposób dysfunkcjonalny – tzn. taki, który okazuje się szkodliwy zarówno dla samego użytkownika, jak i jego otoczenia społecznego. Wyczerpanie pierwszego nakładu pozycji oraz dynamiczny rozwój mediów, a tym samym większa liczba badań empirycznych i studiów teoretycznych dotyczących tej problematyki, sprawiły, że drugie wydanie Uzależnień… zostało zaktualizowane o najnowsze ustalenia, opisy nowoczesnych form profilaktyki i terapii oraz wskazówki bibliograficzne. Publikacja jest przydatną pomocą dla nauczycieli, wychowawców, rodziców, pedagogów i psychologów szkolnych.
Agnieszka Ogonowska, prof. dr hab. – psycholog i medioznawca; kierownik: Katedry Mediów i Badań Kulturowych w Instytucie Filologii Polskiej na UP im. KEN w Krakowie, Ośrodka Badań nad Mediami UP oraz Zespołu Badań ds. Psychologii Mediów i Edukacji Medialnej w ramach Ośrodka Badań nad Mediami; ekspert komisji sejmowej ds. przeciwdziałania przemocy w mediach (Komisja Stała/Komisja Polityki Społecznej i Rodziny – IV kadencja Sejmu RP); współpracownik Polskiego Komitetu ds. UNESCO. Prowadzi zajęcia naukowe i warsztaty z zakresu: edukacji medialnej, komunikacji społecznej, psychologii klinicznej dzieci i młodzieży oraz uzależnień behawioralnych w obszarze mediów. Jest założycielką i redaktorką merytoryczną dwóch serii wydawniczych: „Psychologia Stosowana” oraz „Kultura i Społeczeństwo”
w Wydawnictwie Edukacyjnym w Krakowie. Pełni funkcję redaktor naczelnej czasopisma naukowego „Studia de Cultura”.
Książka kierowana do rodziców, nauczycieli, wychowawców, pedagogów i psychologów szkolnych, którzy poszukują prostych, sprawdzonych ćwiczeń i wskazówek w zakresie komunikacji i rozwiązywania konfliktów.W publikacji przedstawione zostały przyczyny powstawania deficytów komunikacyjnych w zakresie relacji społecznych we współczesnym, zdominowanym przez media świecie. Autorka w przystępny sposób ukazuje, jak budować i odbudowywać porozumienie z dzieckiem i nastolatkiem.
Zagadnienia związane z cyberpsychologią są przedmiotem zainteresowań naukowych Autorki od ponad 10 lat. Teksty zgromadzone w tym tomie to rezultat tych badań, konferencji naukowych i szkoleniowych oraz spotkań z praktykami, głównie nauczycielami, psychologami, pedagogami i terapeutami, którzy zajmują się użytkową stroną cyberkultury, czyli wykorzystaniem jej zasobów i narzędzi w projektowaniu konkretnych metod edukacyjnych, profilaktycznych i terapeutycznych i posługiwaniu się nimi. Celem tej książki jest m.in. ukazanie potencjału nowej transdyscypliny cyberpsychologii, która wykracza poza tradycyjne dyscypliny naukowe (głównie psychologię i media studies) oraz rozwija się równolegle do cyberkultury. We współczesnej cywilizacji medialnej (trzecia dekada XXI wieku) obserwujemy coraz silniejsze związki człowieka i technologii, także na poziomie systemowym czy organicznym. Technologie cyfrowe stają się częścią podstawowych systemów społecznych i instytucji: edukacji, zdrowia, kontaktów społecznych, wymiany handlowej, rodziny, grupy rówieśniczej etc. Powstają również hybrydy technologiczne, których organicznym komponentem jest ludzkie ciało lub umysł. Człowiek ulega usieciowieniu zarówno jako uczestnik procesów komunikacji społecznej zapośredniczonej przez sieć i cyfrowe interfejsy, jak i jako biologiczny element większych struktur biotechnologicznych obdarzony samoświadomością i intencjonalnością. Jako mieszkaniec tzw. inteligentnych domów, użytkownik inteligentnych urządzeń oraz samochodów, których deski rozdzielcze przypominają kokpity samolotów, w coraz większym stopniu oswaja się z technologiami, których obsługa bazuje na przyjaznych, intuicyjnych interfejsach. Technologiczny design imituje nierzadko atrybuty człowieka boty uczestniczą w konwersacji, roboty humanoidalne zaś są zaprogramowane nawet do ekspresji quasi-emocjonalnej. Problematyka ta stała się przedmiotem zainteresowań cyberpsychologii.
Celem tej książki jest m.in. ukazanie potencjału nowej transdyscypliny cyberpsychologii, która wykracza poza tradycyjne dyscypliny naukowe (głównie psychologię i media studies) oraz rozwija się równolegle do cyberkultury.We współczesnej cywilizacji medialnej (trzecia dekada XXI wieku) obserwujemy coraz silniejsze związki człowieka i technologii, także na poziomie systemowym czy organicznym. Technologie cyfrowe stają się częścią podstawowych systemów społecznych i instytucji: edukacji, zdrowia, kontaktów społecznych, wymiany handlowej, rodziny, grupy rówieśniczej etc. Powstają również hybrydy technologiczne, których organicznym komponentem jest ludzkie ciało lub umysł. Człowiek ulega usieciowieniu zarówno jako uczestnik procesów komunikacji społecznej zapośredniczonej przez sieć i cyfrowe interfejsy, jak i jako biologiczny element większych struktur biotechnologicznych obdarzony samoświadomością i intencjonalnością. Jako mieszkaniec tzw. inteligentnych domów, użytkownik inteligentnych urządzeń oraz samochodów, których deski rozdzielcze przypominają kokpity samolotów, w coraz większym stopniu oswaja się z technologiami, których obsługa bazuje na przyjaznych, intuicyjnych interfejsach. Technologiczny design imituje nierzadko atrybuty człowieka boty uczestniczą w konwersacji, roboty humanoidalne zaś są zaprogramowane nawet do ekspresji quasi-emocjonalnej. Problematyka ta stała się przedmiotem zainteresowań cyberpsychologii.
To kolejna publikacja w serii "Psychologia stosowana". Artykuły zgromadzone w tej książce są przykładem analiz relacji między: filmem a jego odbiorcą, samym filmem (np. analiza dzieła filmowego z wykorzystaniem teorii psychologicznej), a także filmem a jego autorem.
Psychologia w filmie, filmy psychologiczne, metody psychologiczne do analizy i interpretacji przekazów audiowizualnych, wykorzystanie filmu w edukacji psychologicznej czy w badaniach dotyczących np. funkcjonowania procesów poznawczych człowieka. Współczesne przykłady ukazujące relacje między X muzą i jedną z wiodących nauk społecznych można
by mnożyć.
Film intrygował, ciekawił, uruchamiał w widzach emocje i przyciągał od zawsze przedstawicieli różnych grup społecznych. To właśnie oni – ulegając magii kina – przenosili się mentalnie w całkowicie nowy wymiar odczuwania rzeczywistości, a swoją obecnością i zainteresowaniem motywowali twórców do rozwijania „języka” i innych środków technicznych, by uzyskać coraz to lepszy efekt realności. Voyeuryzm, termin przeniesiony w obręb refleksji filmoznawczej z terenu psychoanalizy i seksuologii, stał się podstawową zasadą ustanawiającą skopofiliczną relację między obrazem filmowym a jego odbiorcą. Kino z kolei stało się przestrzenią praktyk kulturowych, w których zarówno wspomniane już pojęcie voyeuryzmu, jak i ekshibicjonizm zostały uwolnione od swoich pierwotnych, parafilnych denotacji i dookreślone przymiotnikiem „filmowy”. Odtąd będą opisywać istotę kina i komunikacji audiowizualnej opartych na relacji między widzem (voyeurem) a rzeczywistością przedstawioną na ekranie.
Ze Wstępu autorstwa prof. Agnieszki Ogonowskiej
Książka stanowi kompendium podstawowej wiedzy związanej z psychologią mediów. Przedstawia jej umiejscowienie na tle innych subdyscyplin psychologii oraz filmoznawstwa, medioznawstwa i komunikologii (nauki o mediach i komunikowaniu), genezę powstania, zakres i przedmiot zainteresowań, jak również wykorzystywane metody badawcze. To czyni z psychologii mediów dyscyplinę hybrydyczną, która obejmuje cztery sfery: metodologię (M), etykę (E), teorię (T) i aplikację (w sumie: META); pretenduje ona do roli psychologii zintegrowanej, która w ramach spójnego systemu teoretycznego łączy wiedzę z wymienionych powyżej dyscyplin i subdyscyplin. Ów hybrydyczny charakter powoduje, że zagadnienia psychologiczne są prezentowane w ramie medialnej i na odwrót, po to, by w pełni pokazać specyfikę tej relatywnie nowej subdyscypliny psychologii. Zamieszczone w każdym rozdziale przypisy dolne oraz tzw. literatura rozszerzająca są adresowane do Czytelników, którzy mieliby ochotę pogłębić przedstawioną w książce wiedzę źródłową. Podręcznik bowiem ze swej natury narzuca autorowi pewne ograniczenia związane z możliwie syntetycznym i uproszczonym sposobem prezentowania opisywanych zagadnień, ale powinien oferować wskazówki do indywidualnych poszukiwań, zorientowanych na określone zainteresowania.
Osobne miejsce zajmuje w monografii problematyka stosowanej psychologii mediów, zwłaszcza w odniesieniu do edukacji medialnej, profilaktyki oraz terapii uzależnień medialnych, zwanych również patologicznym użytkowaniem mediów. W ten sposób pokazuję, że media mogą być wykorzystane pozytywnie (sprzyjają życiu i rozwojowi człowieka) lub negatywnie [gdy są źródłem zaburzeń tego rozwoju oraz prowadzą do zachowań nałogowych i ryzykownych – (auto)destrukcyjnych form aktywności].
Dynamiczny przyrost badań wpisanych w psychologię mediów wiąże się z ekspansywnym rozkwitem cywilizacji medialnej, która stanowi podstawowy kontekst życia i zachowania współczesnego człowieka. Jego rozwój ontogenetyczny (osobniczy, indywidualny) oraz większość kluczowych form aktywności są w coraz większym stopniu połączone z mediami tradycyjnymi i interaktywnymi, wirtualnymi środowiskami społecznymi, e-usługami oraz nowymi formami edukacji, rozrywki i komunikacji, które realizowane są online. Stąd też, obok kompetencji językowych, komunikacyjnych, kulturowych i społecznych, coraz większą rolę odgrywają kompetencje cyfrowe, związane z użytkowaniem mediów, współkreowaniem ich zawartości oraz środowisk medialnych, a także z umiejętnościami wyszukiwania i oceny wiarygodności informacji oraz wykorzystywania ich do zaspokajania indywidualnych potrzeb dotyczących codziennego życia oraz współpracy z innymi ludźmi. Brak wspomnianych kompetencji skutkuje bardzo często uleganiem różnym typom wpływu społecznego (manipulacji społecznej, psychomanipulacji czy przemocy mediów).
Książka Agnieszki Ogonowskiej z całą pewnością jest pozycją ważną i potrzebną na polskim rynku wydawniczym. Ze względu na klarowny wywód, przystępny język, jasny charakter opisywanych w niej problemów jest to praca ze wszech miar warta rekomendacji. Publikacja jest adresowana do środowiska pedagogów, medioznawców i socjologów mediów, a także dla pracowników sektora oświaty, stanowić może również źródło refleksji i inspiracji edukacyjnych dla nauczycieli wszystkich stopni kształcenia.
Sytuacja cywilizacyjna, w jakiej się znaleźliśmy, stwarza wiele szans zarówno edukacyjnych, jak i rozwojowych, ale przynosi także szereg zagrożeń. () Okazało się bowiem, że technologie rozwijają się w tempie przewyższającym nasze możliwości adaptacyjne czy poznawcze. Nie jest jeszcze pewne, czy uda nam się je przezwyciężyć, chociaż naukowcy pracują w swoich laboratoriach nad tym, aby nowe technologie udoskonalały naszą codzienną egzystencję.Zgromadzone w niniejszym tomie artykuły w różnym stopniu koncentrują się na relacji człowieka z technologią i mediami, ukazują technologiczno-medialny wpływ na różne płaszczyzny funkcjonowania człowieka, zarówno w sferze psychologicznej, jak i społecznej, edukacyjnej czy kulturowej. Ich autorami są głównie psycholodzy, kulturoznawcy oraz pedagodzy, dzięki czemu otrzymujemy interdyscyplinarne i wieloaspektowe spojrzenie na omawianą problematykę.Autorom artykułów zgromadzonych w tomie udało się ukazać niektóre z kluczowych związków człowieka z technologią i mediami. Mamy nadzieję, że problematyka ta stanie się źródłem inspiracji dla kolejnych debat i konferencji poświęconych tym zagadnieniom, właśnie w takim interdyscyplinarnym ujęciu, które daje szansę wielostronnego i wielokontekstowego ujęcia tematu. A właśnie tego wymagają nasze czasy, cywilizacja medialna, w której funkcjonujemy i jaką nadal współkreujemy.
Książka napisana przez prof. Agnieszkę Ogonowską, psychologa i medioznawcę, pracownika naukowego krakowskiego Uniwersytetu Pedagogicznego oraz prezesa Polskiego Towarzystwa Edukacji Medialnej. Uzależnienia medialne to poradnik dotyczący coraz szerszego problemu - nieprawidłowego i dysfunkcjonalnego wykorzystywania tzw. nowych mediów - w szczególności Internetu. Książka porusza problem uzależnień kompleksowo - opisując sposoby ich rozwoju, typy, przyczyny i źródła, nakreśla podstawowe czynniki sprzyjające nałogowi, a także drogi wyjścia z niego. Skupia się nie tylko na problemach i sposobach ich przezwyciężenia, ale także na profilaktyce i działaniach służących przeciwdziałaniu powstawania uzależnień. Kompetentna, podana w przystępny oraz czytelny i nowoczesny sposób wiedza dla każdego, kto ma styczność ze współczesnymi technologiami.
Sytuacja cywilizacyjna, w jakiej się znaleźliśmy, stwarza wiele szans zarówno edukacyjnych, jak i rozwojowych, ale przynosi także szereg zagrożeń. (…) Okazało się bowiem, że technologie rozwijają się w tempie przewyższającym nasze możliwości adaptacyjne czy poznawcze. Nie jest jeszcze pewne, czy uda nam się je przezwyciężyć, chociaż naukowcy pracują w swoich laboratoriach nad tym, aby nowe technologie udoskonalały naszą codzienną egzystencję.
Zgromadzone w niniejszym tomie artykuły w różnym stopniu koncentrują się na relacji człowieka z technologią i mediami, ukazują technologiczno-medialny wpływ na różne płaszczyzny funkcjonowania człowieka, zarówno w sferze psychologicznej, jak i społecznej, edukacyjnej czy kulturowej. Ich autorami są głównie psycholodzy, kulturoznawcy oraz pedagodzy, dzięki czemu otrzymujemy interdyscyplinarne i wieloaspektowe spojrzenie na omawianą problematykę.
Autorom artykułów zgromadzonych w tomie udało się ukazać niektóre z kluczowych związków człowieka z technologią i mediami. Mamy nadzieję, że problematyka ta stanie się źródłem inspiracji dla kolejnych debat i konferencji poświęconych tym zagadnieniom, właśnie w takim interdyscyplinarnym ujęciu, które daje szansę wielostronnego i wielokontekstowego ujęcia tematu. A właśnie tego wymagają nasze czasy, cywilizacja medialna, w której funkcjonujemy i jaką nadal współkreujemy.
Nie potrzebujemy już tylko dostępu do informacji i wiedzy, nowe media i technologie przestały nam służyć jedynie do komunikowania się z innymi, lecz stały się ważnym elementem naszego życiowego doświadczenia, którego istotą jest stworzenie silnej, emocjonalnej więzi człowieka z różnymi produktami kultury masowej, w tym przekazami medialnymi czy urządzeniami. […] Współczesna psychologia mediów. Nowe problemy i perspektywy badawcze, to publikacja w której zaprezentowano wyraźną cezurę pomiędzy okresem, kiedy psycholodzy zajmowali się wyłącznie efektem bądź wpływem mediów i prowadzili badania nad klasycznymi mediami, takimi jak film, radio i telewizja, a okresem, w którym niebagatelne znaczenie w naszym życiu coraz bardziej mają nowe media i technologie, wdzierające się ekspansywnie w przestrzeń prywatną, społeczną i publiczną. Zaproponowano Czytelnikom refleksję nad rolą psychologii w kontekście kontaktu człowieka z mediami (głównie telewizją i internetem) oraz nowymi technologiami. W tomie znajdują się zarówno artykuły teoretyczne, wprowadzające w problematykę, jak i odnoszące się do zagadnień szczegółowych, analizujące określone zjawiska i problemy. Autorami tekstów są głównie psycholodzy, reprezentujący różne ośrodki naukowe z całej Polski. Agnieszka Ogonowska, Grzegorz Ptaszek fragment Wstępu
Ten produkt jest zapowiedzią. Realizacja Twojego zamówienia ulegnie przez to wydłużeniu do czasu premiery tej pozycji. Czy chcesz dodać ten produkt do koszyka?
