W świecie mediów już nic nie jest takie samo jak kiedyś. Internet skutecznie złamał dotychczasowy ład medialny, tworząc zarazem demokratyczną, obywatelską rewolucję w przepływie informacji. Przejście z druku na cyfrę stworzyło nową architekturę komunikacji i mediów.
Autorzy prezentowanej książki Nowe spojrzenie na fotograficzne gatunki dziennikarskie. Teoria • Analiza • Interpretacja badają jak w tej nowej architekturze komunikacji i mediów zmienił się paradygmat fotografii dziennikarskiej i fotograficznych gatunków dziennikarskich, ich granic i cech dystynktywnych, nowego rodzaju fotodziennikarstwa, który zdemokratyzował i złamał dotychczasowy monopol zawodowego fotoreportera.
Fragment recenzji prof. dr. hab. Tadeusza Kononiuka, Uniwersytet Warszawski
Bez przesady można powiedzieć, iż niniejsza książka stanowi szczególną pozycję w dorobku prof. Kazimierza Wolnego-Zmorzyńskiego, autora wielu znaczących monografii i artykułów poświęconych polskiemu i światowemu reportażowi oraz jego twórcom. Tym bowiem razem badacz jakże zwięźle, błyskotliwie, a zarazem rzeczowo zreasumował wcześniejsze - i nie tylko własne - rozpoznania o tym bodaj najważniejszym dziennikarskim gatunku, za główny punkt odniesienia i estetyczno-etyczny probierz biorąc kluczowy dla współczesnej filozofii, kultury, życia politycznego i społecznego spór między nowoczesnością i ponowoczesnością. Prof. dr hab. Andrzej Kaliszewski (Uniwersytet Jagielloński) Monografia Wolnego-Zmorzyńskiego ma uniwersalne i ważne przesłanie, bowiem zwraca uwagę na fakt, że jeżeli w postmodernistycznej przestrzeni medialnej nie obowiązują żadne reguły moralne, to nieustająco należy przypominać, że one istnieją i należy ich przestrzegać w pracy reportera. Nawet jeśli podstawy aksjologiczno-deontologiczne w praktyce redakcyjnej wydają się być absolutnie kruche i szczątkowe, Wolny-Zmorzyński o nich przypomina i z jeszcze większą determinacją nadaje im sens i znaczenie. Prof. zw. dr hab. Tadeusz Kononiuk (Uniwersytet Warszawski) Wartością książki jest niewątpliwie samo podjęcie tak współczesnego zagadnienia postmodernizmu i ukazanie jego wpływu na przemiany reportażu. Lecz jest nią również kompetentna analiza współczesnych przemian reportażu i odwoływanie się do współczesnej filozofii postmodernizmu. Jako wartość należy też podkreślić formułowanie wielu pytań, które mogą być pomocne w dalszym namyśle czytelnika. W całej książce znajdzie też czytelnik aktualną analizę świata, w którym przyszło nam żyć. Autor zmierza do zrozumienia przemian współczesnej kultury w kontekście reportażu, ale daje też wyraz swemu przekonaniu o kryzysie kultury i jego oddziaływaniu również na reportaż. Prof. zw. dr hab. Marek Szulakiewicz (Uniwersytet Mikołaja Kopernika)
Miłość w czasach pandemii. Skądś to znamy, a teraz - wszystko wróciło...
Kolejna powieść Kazimierza Wolnego-Zmorzyńskiego jest dziełem wyjątkowym zarówno w wymiarze literackim, jak i aksjologicznym.
Rozpoznawalna i uznana fraza literacka Wolnego-Zmorzyńskiego zachwyca bogactwem treści, budzi emocje, zmusza do refleksji. Uświadamia czytelnikowi, że koronawirus może spowodować kryzys i zmierzch cywilizacji euroatlantyckiej budowanej od kilkuset lat. Autor, podobnie jak Seneka w swojej metaforze klifu, wskazuje, że bogactwo rośnie powoli, a upadek przychodzi szybko.
Wolny-Zmorzyński – i to jest fascynujące w Jego powieści – oferujeczytelnikowi szczepionkę na koronawirusa i wywołany przez nią kryzys. Szczepionką tą są wartości wyniesione z domu rodzinnego. One – zdaniem Autora – są jedynym fundamentem, który pozwala człowiekowi przetrwać wszelkie kryzysy. Przesłanie to stanowi o wyjątkowości powieści Wolnego-Zmorzyńskiego.
prof. dr hab. Tadeusz Kononiuk, Uniwersytet Warszawski
Powieść Kazimierza Wolnego-Zmorzyńskiego czyta się z niesłabnącym zainteresowaniem od pierwszej do ostatniej strony. Autor umie ciekawie opowiadać pięknym językiem o ważnych tematach.
Nie poucza narodu i nie zbawia świata, dostarczając recept na jedynie słuszne postępowanie, niczego też nikomu nie obrzydza. Unika zarówno retoryki, jak i dydaktyki, ale jego wizja świata zawiera w sobie dojrzałą mądrość wypływającą z osobistych doświadczeń i przemyśleń. Szacunek dla tradycji nie pociąga za sobą w „Czasie Kwarantanny” bezwzględnej negacji współczesności. Próby rozumienia, analityczna dociekliwość zachowań bohaterów nie prowadzą do jednoznacznych ocen, lecz owocują empatią i współczuciem.
I o to chodzi przecież w dobrej literaturze.
prof. dr hab. Jerzy Jastrzębski, Uniwersytet Wrocławski
Stosunkowo niewielka objętościowo książka prof. Wolnego-Zmorzyńskiego wręcz eksploduje treścią tyleż gęstą, co budzącą emocje; treścią prowokującą, ale w pozytywnym sensie, wyznaczanym przez upór i konsekwencję badacza w sprawdzaniu, dowodzeniu postawionych hipotez [...]. Kazimierz Wolny-Zmorzyński dokonał wyjątkowo metodycznej, komplementarnej wiwisekcji tekstów Nowego Testamentu, biografii jego ""autorów"", języka, kontekstów historycznych - wszystko w sposób przemyślany, uporządkowany pod kątem ""ekscentrycznej"" hipotezy, którą przedstawił na początku tym m.in.zdaniem: ""Ewangelii Nowego Testamentu nie traktuję jako dzieła literackiego, ale jako dzieło dokumentarne, w którym czytelnik znajduje prawdziwe szczegóły z życia Jezusa Chrystusa, dowiaduje się także dzięki nim o zwyczajach i mentalności ludzi początków nowej ery"". Czy prof. Wolny-Zmorzyński nie jest nadinterpretatorem? Gwarantuję, że tak nie jest, stanowi [...] jego rozciągająca się na kilka dekad praca naukowa jako czołowego polskiego genologa dziennikarskiego i badacza reportażu.- z recenzji prof.dr.hab.Andrzeja Kaliszewskiego UJ
Ten produkt jest zapowiedzią. Realizacja Twojego zamówienia ulegnie przez to wydłużeniu do czasu premiery tej pozycji. Czy chcesz dodać ten produkt do koszyka?
