Polecamy całą serię najlepszych książek psychologicznych. Znajdziecie tu najciekawsze i najbardziej popularne poradniki i podręczniki. Setki tytułów, do których chętnie się wraca. Polecamy szczególnie książkę psychiatry Viktora Frankla, która opisuje jego traumatyczne przeżycia z obozów koncentracyjnych podczas II wojny światowej oraz podstawy jego metody leczenia zaburzeń psychicznych. To jedna z najbardziej wpływowych książek w literaturze psychiatrycznej. Ponadto proponujemy również słynną książkę autorstwa Cialdini Robert B.To znakomita książka z dziedziny psychologii społecznej, prezentująca techniki wywierania wpływ na ludzi.
Nie ulega wątpliwości, że fabuła nie jest tu stworzona dla samej fabuły. Czemuś służy, tym bardziej że jest prosta i zarazem niezwykła. Czytelnik widzi nie tylko piękno zdań, ale również opowiadaną mu historię, która porusza w nim ukryte struny i - jak grecka tragedia - budzi litość i trwogę, by doprowadzić do katharsis. (...) W tę powieść, na zasadzie palimpsestu, został wpisany mit Edypa, opowieść o winie, karze i otchłani świata: może dlatego jej bohaterowie są prawie bezimienni.
Tadeusz Komendant, "Twórczość"
Trzy historie mężczyzn, nazwanych protekcjonalnie „kociakami”. Każdy z nich w jakiś sposób przeżywa „kryzys męskości”, przejmując „kobiece” role społeczne. Są tu zatem mężowie dominujących, utrzymujących rodzinę żon. Mężowie ci piastują stanowisko „kury domowej”: zajmują się wychowywaniem dzieci, sprzątaniem i gotowaniem. Jest też lowelas, próbujący za wszelką cenę przypodobać się kobietom. Ale, ale. W książce nie ma nic z moralizatorstwa. Jej słuchanie można porównać do zabawy na karuzeli. Akcja nabiera tempa. Jest śmiesznie, mnóstwo żartów i rechotów, choć momentami bywa też strasznie.
50th ANNIVERSARY SPECIAL EDITION
As a young man and a prisoner of war, Kurt Vonnegut witnessed the 1945 US fire-bombing of Dresden in Germany, which reduced the once proudly beautiful city to rubble and claimed the lives of thousands of its citizens.
For many years, Kurt tried to write about Dresden but the words would not come. When he did write about it, he combined his trademark humour, unfettered imagination, boundless humanity and keen sense of irony to create one of the most powerful anti-war books every written, and an enduring American classic.
This special edition is published with notes of appreciation from some of the book's ardent fans (Kate Atkinson, Richard Herring, Robin Ince) as well as fascinating extra material from Vonnegut's archive which casts light on the genesis, reception and enduring influence of an iconic American classic.
Skromna i delikatna Anna Elliot przed ośmiu laty pod wpływem rodziny zerwała zaręczyny z przystojnym, lecz niezamożnym kapitanem Wentworthem.Teraz ma lat dwadzieścia siedem i ponieważ odrzucała względy innych mężczyzn, wydaje się skazana na staropanieństwo. Gdy rodzina z powodu kłopotów finansowych przeprowadza się do Bath, los znów stawia na jej drodze ukochanego.Czy kapitan Wentworth odkryje na nowo wdzięk i szlachetność Anny? I czy ona rzeczywiście pragnie odzyskać jego miłość, tym bardziej że o jej względy zabiega bogaty i utytułowany kuzyn?Kilkakrotnie ekranizowane Perswazje Jane Austen to nie tylko stylowy romans, ale też znakomity obraz dziewiętnastowiecznej angielskiej szlachty i subtelny portret młodej kobiety zapowiedź nowoczesnej powieści psychologicznej.
Współczesna baśń dla literackich koneserówRóżowa mysz najnowsza powieść Wiktora Jerofiejewa to groteskowa bajka, a raczej rodzaj okrutnej baśni, w której dziecięcy bohaterowie pod wodzą dzielnej Marusi poszukują w podwodnych zaświatach swoich utraconych rodziców. Okazuje się jednak, że świat po drugiej stronie, choć dziwaczny i groźny, jest ledwie karykaturalnym odbiciem tego, z czym mamy do czynienia na co dzień. To świat na opak, a raczej Rosja na opak, ponieważ Jerofiejew, opisując wynaturzoną rzeczywistość Car-Dna jak zwykle w ironiczny sposób wytyka wady swoich rodaków, zwłaszcza szemranych elit i obozu rządzącego. Różowa Mysz to także postmodernistyczna zabawa literacka. Niezwykłym przygodom Marusi na dnie oceanu patronuje najbardziej znana spośród literackich podróżniczek po fantasmagorycznych światach. Marusia na Car-Dnie jako rosyjska Alicja po drugiej stronie lustra? Być może
Michaił Bułhakow zaczął pisać „Mistrza i Małgorzatę” w 1928 roku, ukończył w roku 1940, na kilkanaście dni przed śmiercią. Książka ukazała się w druku po 40 latach i rzecz niespotykana – natychmiast stała się światowym bestsellerem!
Do dzisiaj i śmiech, i łzy towarzyszą lekturze „Mistrza i Małgorzaty”. Bułhakow opisał świat współczesny szyderczo i bez litości, nie pozostawiając czytelnikom szczególnej nadziei; na pociechę zostawił obietnicę, że „rękopisy nie płoną”, że człowiek jest, a może raczej bywa – dobry. Nawet szatan w „Mistrzu i Małgorzacie” okazuje się w końcu przyzwoitym facetem.
W Polsce powieść Bułhakowa niezmiennie cieszy się ogromnym powodzeniem. W rankingu czytelników i ekspertów „Rzeczypospolitej” w 1999 roku została uznana za najważniejszą powieść XX wieku.
Billy Budd to ostatni utwór Hermana Melville?a. Do jego miłośników należeli Thomas Mann, Albert Camus i Hannah Arendt. Wydana po raz pierwszy w roku 1924 nowela od niemal stu lat wzbudza podziw, a zarazem rodzi liczne kontrowersje. W zależności od perspektywy Billy?ego Budda można uznać za przypowieść moralną, prawomyślną lub bluźnierczą alegorię teologiczną, traktat o suwerenności, analizę dialektyki pożądania seksualnego i władzy politycznej, wreszcie opowieść o samej naturze opowieści i próbach dotarcia do prawdy. Najpewniej zaś ów arcydzielny testament wielkiego mistrza literatury amerykańskiej zaplata w sobie wszystkie te wymiary i aspekty.
Szesnaście opowiadań zawartych w debiutanckim tomie Marka Hłaski - jednego z najbardziej wyrazistych polskich prozaików - przedstawia naturalistyczne obrazy z czasów realizmu socjalistycznego. Zawarty w nich dosadny, szorstki i pozbawiony złudzeń świat to nie tylko przejmujący zapis ludzkich losów, ale też głębokie studium psychologiczne bohaterów, którzy w różny sposób próbują buntować się przeciwko zastanej rzeczywistości.
Tytułowe kwaśne pomarańcze symbolizują los człowieka, który przeżywa sporo momentów niekoniecznie dobrych i „słodkich”. Tymczasem właśnie te niedobre „kwaśne pomarańcze”, których w życiu czasami tak wiele, mają największą moc kształtowania charakterów.
W opowiadaniach autor przedstawia różne historie z życia – od czasu dzieciństwa do wieku męskiej dojrzałości – które stają się tłem do rozważań na temat ludzkiego losu, szczególnie stosunku jednego człowieka do drugiego, czasu, jaki chcemy sobie wzajemnie poświęcić, i tego, czego poszukujemy w osobie, która ma być naszym towarzyszem w tej drodze na ziemi. Pomimo ich nieraz smutnego wydźwięku historie te są jednak gdzieniegdzie przyprawione zdrową szczyptą komizmu bądź niekiedy przybierają wręcz formę groteski.
Leżąc w łóżku przed zaśnięciem, ustaliłem sam ze sobą, że nazajutrz muszę opracować nowy, całościowy pomysł na siebie. Taki, który będzie zawierał moje cele strategiczne i określał moją tożsamość. Muszę więc zacząć od szczerych odpowiedzi na pytania: Kim jestem? Co jest dla mnie ważne? Do czego dążę?
Zmierzenie się z samym sobą na pewno nie będzie dla mnie łatwe i przyjemne. Niemniej to pierwszy krok na drodze do tego, aby posklejać obraz samego siebie we własnych oczach. Jestem pewny, że zyskując wewnętrzną orientację, a przez to większą samosterowność, będę w stanie uporać się ze swoimi dylematami egzystencjalnymi.
Parafrazując pewną mądrą sentencję, mógłbym rzec: przez analizę moich niepowodzeń ku lepszemu samopoznaniu. Owo samopoznanie zaś pozwoli mi, mam nadzieję, na skuteczniejsze radzenie sobie z pułapkami i wyzwaniami, jakie niesie życie, jak również dopomoże mi w bardziej świadomym jego przeżywaniu. Czyż nie jest to obiecująca perspektywa?
(fragment opowiadania "Meursault")
Wydany we wszystkich językach świata, pisany alfabetem łacińskim, arabskim, bengalskim czy cyrylicą (lecz zawsze z pięknymi rysunkami Autora), Mały Książę jest od wielu pokoleń czytany, kochany i przekazywany milionom Czytelników, małych i duzych, dla których stał się przyjacielem, być może najblizszym.
Czy wiesz, że zespół złego wchłaniania może być przyczyną niedoborów składników odżywczych, które mogą skutkować takimi chorobami jak zaburzenia behawioralne, ADHD, autyzm, depresja, zaburzenia lękowe, schizofrenia oraz choroba Alzheimera. Dzięki tej książce poznasz system naturalnej terapii biochemicznej oparty na najnowszych badaniach naukowych, który może pomóc milionom osób, u których zdiagnozowano zaburzenia psychiczne. Bazuje on na założeniu, że większość ludzi cierpi na brak równowagi składników odżywczych spowodowany czynnikami genetycznymi i środowiskowymi. Można go wykryć za pomocą specjalistycznych badań krwi i moczu, a unormować specjalną dietą. Substancje odżywcze, które ochronią Twój mózg.
Uczennica została napisana na samym początku literackiej kariery Osamu Dazai. Szybko jednak zyskała rozgłos – przede wszystkim dzięki mistrzowskiemu użyciu języka. Był to styl, który z powodzeniem mógłby znaleźć się w dzienniku nastoletniej dziewczyny, a jednocześnie – bardzo malowniczy i sugestywny. Dziś widzimy w tej opowieści ironiczny opis społeczeństwa i walkę jednostki o wolność. To tematy, które Dazai eksplorował nie tylko w swojej twórczości, ale które były też wiodącymi wątkami w jego krótkiej i burzliwej biografii.
Osamu Dazai (właśc. Shuji Tsushima; 1909-1948) to jedna z najważniejszych postaci w literaturze japońskiej. W czasie swojego burzliwego – bo naznaczonego uzależnieniami i licznymi próbami samobójczymi – życia zasłynął jako mistrz nowego stylu, świetnie władający językiem, potrafiący głośno wyrazić stany uczuciowe kolejnych pokoleń młodych Japończyków.
Młoda narratorka „Uczennicy” nadal jest na etapie odkrywania siebie, a stworzona przez Dazai kronika jej emocjonalnych przemian jest arcydziełem.
J. Thomas Rimer, University of Pittsburgh
Chociaż przedstawione w konkretnym czasie, miejscu i kulturze, przesłanie i przestroga od Dazai mają wydźwięk uniwersalny.
David Stahl, Binghamton University SUNY
Przejmująca opowieść o ludziach walczących o uratowanie przepięknej, zabytkowej dzielnicy Gdańska – Biskupiej Górki – przed rozbiórką i zagładą. Skłóceni ze sobą nawzajem muszą przejść wewnętrzną przemianę, by stać się społecznością zorganizowaną wokół wspólnych celów. Symbolem tego zjednoczenia staje się cenny zabytek – zegar na wieży; mieszkańcy Biskupiej Górki muszą znaleźć sposób, żeby go wyremontować i ocalić. Inspiracją do ich działania staje się Królowa Salwatora – dziwaczka, ale zarazem duch dzielnicy.Emma Popik – gdańska pisarka, poetka, dziennikarka, tłumaczka z języka angielskiego. Debiutowała w 1966 r. utworami poetyckimi w miesięczniku społeczno-kulturalnym „Litery”. Pierwsze opowiadanie Mistrz opublikowała w 1983 r. w czasopiśmie „Fantastyka”. Autorka kilkunastu powieści i opowiadań, m.in. Tylko Ziemia (1986), Bramy strachu (1996), Genetyka bogów (1999), Tajemnice Emilki (2014), Złota ćma (2014), Raport (1988). Publikowała m.in. w „Przeglądzie Technicznym”, „Toposie”, „Nowej Fantastyce”. W latach 2000-2015 była redaktor naczelną „Nowego Kuriera Nadbałtyckiego”. Wydaną w 2004 r. książkę Wejście do baśni przetłumaczono na język japoński i zaprezentowano na wystawie wraz z oryginalnymi ilustracjami na Uniwersytecie Miyagi w Sendai.
Dla Aśki, dwudziestoletniej gdynianki, rock to nie tylko pasja, ale też remedium na życiowe zawirowania. A tych ma niemało – na głowie matura, egzaminy na studia, nowa miłość i w dodatku… zdolności psychopompa, które nieoczekiwanie odkrywa w sobie pewnej sierpniowej nocy. Okazuje się, że Aśka rozmawia z umierającymi i pomaga im „przejść na drugą stronę”. Jak pogodzić zwykłe życie i niezwykłe umiejętności? Czy stąpająca twardo po ziemi nastolatka zaakceptuje swój dar?Agatha Rae – anglistka, gdynianka, pisarka. Zadebiutowała w 2013 roku anglojęzyczną powieścią Oenone. W kolejnych latach ukazały się: dwutomowa powieść przygodowo-obyczajowa Tangents (przetłumaczona także na język szwedzki), nowele The Belt i The Garden oraz opowiadanie Coming home for Christmas. Kolekcjonerka płyt, miłośniczka psów, fanka zespołu The Tea Party. Marzy o ponownej wizycie w Kanadzie i zwiedzeniu jej wzdłuż i wszerz. Psychopomp jest jej pierwszym utworem wydanym w języku polskim.
Siedemnastoletni Peter Blankman cierpi na poważne zaburzenia lękowe. Sparaliżowany strachem przed codziennymi sytuacjami, które wywołują w nim napady paniki, odnajduje pocieszenie w matematyce, której niezmiennym prawom może w pełni zaufać. Wsparciem służą mu też bliskie osoby: zajmująca się pracą naukową matka, nieustraszona siostra bliźniaczka Bel oraz jedyna przyjaciółka Ingrid.
Jednak, gdy matka Petera zostaje z nieznanego powodu dźgnięta nożem podczas ceremonii wręczenia nagród naukowych, a jego siostra znika bez śladu, nastolatek zostaje bez ostrzeżenia wciągnięty w pełen przemocy świat szpiegów, o którego istnieniu nie miał pojęcia. Peter ma do dyspozycji tylko jedną broń – swój niesamowity dar analitycznego myślenia.
Pełen napięcia, inteligentny thriller o zwodniczości ludzkiego umysłu prowadzi czytelnika aż do szokującego zakończenia
Sebastian Fitzek zabiera nas w niepojętą głębię ludzkiej psychiki!
Sześcioletni Maks zniknął rok temu.
Co się z nim stało, wie tylko sprawca.
Ale teraz siedzi pod strażą na oddziale zamkniętym psychiatrii i milczy.
Till Berkhoff – Zrozpaczony ojciec Maksa – decyduje się na desperacki krok: Sam zostaje pacjentem.
Pacjent Guido T. przyznał się już do dwóch przerażających morderstw na dzieciach i doprowadził berlińską policję do zwłok okrutnie zadręczonych ofiar. Ale teraz zachowuje milczenie. Policja ma pewność, że to on uprowadził też sześcioletniego Maksa. Ale nie ma dowodów.
Rok po zaginięciu Maksa komisarz Skania, ulega prośbom zrozpaczonego ojca. Przemyci Tilla do więziennego szpitala psychiatrycznego. Jako fałszywego pacjenta ze sfingowaną historię choroby. Aby znalazł się najbliżej mordercy dzieci i zdołał go zmusić do przyznania się.
Bo nic nie jest gorsze od niepewności…
Tak Till myślał dotąd.
Zanim jako pacjent poznał prawdę...
Już piąte wydanie!
Zekranizowany w 2018 roku bestseller „Der Spiegel” – przez rok w czołówce niemieckich list.
Martin Schwartz, policyjny detektyw i psycholog, żyje na dnie rozpaczy.
Jego żona i synek popłynęli statkiem na wakacje i na pełnym morzu zaginęli…
Teraz Martin podejmuje się każdego, nawet najbardziej szaleńczego zadania, bo własne życie nie ma już dla niego żadnej wartości. Łamie wszelkie zasady i regulaminy, ale jest przerażająco skuteczny. Ściga zło…
Dowiaduje się, że na tym statku znikali również inni pasażerowie.
Wśród nich była mała dziewczynka, która teraz się odnalazła. Miała ze sobą misia synka Martina. Ale dziewczynka milczy…
„Fenomenalna popularność Fitzka wynika z jego niepowtarzalności i wyjątkowości. A Pasażer 23 ma wszystko, o w Fitzku najlepsze”.
„Der Spiegel”
Książka roku 2018 w Hiszpanii. Ponad 100 000 sprzedanych egzemplarzy.
To dwie różne prawdy, ale obie są prawdami: i ta z książki, i ta z życia. Razem tworzą kłamstwo.
Ordesa to książka osobista. Manuel Vilas odwołuje się w niej do własnej historii, poruszając tak ważne i uniwersalne tematy, jak: przeszłość, rozpad więzów rodzinnych, śmierć najbliższych, nieobecność ukochanych osób i rozłąka z nimi, Hiszpania, ta w której żyje i ta, w której dorastał, wspomnienia, poczucie wykorzenienia… Bez skrępowania, ostro, niwecząc granice pomiędzy fikcją a realnością, między poezją a prozą, autor snuje opowieść, w której rozpoznać się może każdy z czytelników, i odbywa wędrówkę od jednoznacznej teraźniejszości ku przeszłości wyobrażonej.
Książka piękna i mocna, szczera do bólu, pisana czasem z odrobiną zuchwałej bezczelności, ale zawsze w emocjach, jest intymną kroniką Hiszpanii ostatnich dziesięcioleci, ale też opowieścią o tym, jak łatwo nas zranić, o potrzebie podźwignięcia się i trwania pomimo wszystko, kiedy zanikły niemal wszystkie więzi łączące nas z innymi lub sami je zerwaliśmy. A mimo to żyjemy nadal.
Vilas jest podwójnie utalentowany: i jako prozaik, i jako poeta: opowiada o przemijaniu i wyodrębnia chwilę, pozwala się nieść pisaniu tak samo jak podróży i zatrzymuje się na obrazach, przestrzeniach i sytuacjach, które są poematami prozą i słownymi polaroidami.- Antonio Munoz Molina.
Wszyscy powinni przeczytać Ordesę Manuela Vilasa. To książka roku 2018, niezależnie od tego, że są inne wielkie książki. Miłość jako lekarstwo. Bieda jako choroba. Literatura jako napój magiczny. - Luisgé Martín.
Ordesa to list rozbitka, na który czekaliśmy od wielu lat. Trafił do księgarń na grzbiecie spienionej fali, która cofając się, pozostawiła go na brzegu […]. Wystarczyło przeczytać pierwszą stronę, by spostrzec, że to wołanie o ratunek wznosi się z głębi nas samych. Upominał się o nas, bo do pewnego stopnia, poza tym, że jesteśmy jego bohaterami, to jesteśmy również jego autorami. […]. Opisywał nowymi słowami, uporządkowanymi w niezwykły sposób, kim kiedyś byliśmy i z czego usiłowaliśmy się uratować. Poprzez prozę wprawioną w hipnotyczny ruch wahadłowy, od okrucieństwa do litości, od tak do nie, od teraz do jutra. W rezultacie, po przeczytaniu tej pierwszej strony postanowiliśmy wziąć ten list do domu. - Juan José Millás, Babelia, „El País”
„Przemieszczaliśmy się niczym chmara wróbli, w postaci głośnej i bezczelnej mgławicy. Chodziliśmy na zamek. Przechodziliśmy przez wielki salon, przekraczaliśmy jadalnię, zmierzając do kuchni (albo w przeciwnym kierunku) w wielkich gromadach dzieciarni. Chodziliśmy odwiedzić kucharza René (mojego wuja), zawsze go o coś prosząc. Prosiliśmy go o pomoc w noszeniu ciężkich koszy z resztkami jedzenia, które sortowaliśmy po każdym posiłku, oraz koszy z obierkami (a czasami, przez przypadek również i z innymi rzeczami) dla świń. Miały one okropne małe niebieskie oczy. Gryzły opieszałe dłonie i, przepychając się, przygniatały swoje małe, które przeraźliwie piszczały.”
fragment książki Szpital na zamku La Borde
Wilde's works are suffused with his aestheticism, brilliant craftsmanship, legendary wit and, ultimately, his tragic muse. He wrote tender fairy stories for children employing all his grace, artistry and wit, of which the best-known is The Happy Prince. Counterpoints to this were his novel The Picture of Dorian Gray, which shocked and outraged many readers of his day, and his stories for adults which exhibited his fascination with the relations between serene art and decadent life. Wilde took London by storm with his plays, particularly his masterpiece The Importance of Being Earnest.
His essays - in particular De Profundis- and his Ballad of Reading Gaol, both written after his release from prison, strikingly break the bounds of his usual expressive range. His other essays and poems are all included in this comprehensive collection of the works of one of the most exciting writers of the late nineteenth century.
Ten produkt jest zapowiedzią. Realizacja Twojego zamówienia ulegnie przez to wydłużeniu do czasu premiery tej pozycji. Czy chcesz dodać ten produkt do koszyka?
