Siła i paradoks samooszukującego się umysłu.Dlaczego logika i racjonalność zdają się mało skuteczne w konfrontacji z przesądami, złudzeniami i teoriami spiskowymi?Czy korzyści z samooszukiwania się przewyższają jego koszty?Co wpływa na to, że tak chętnie oszukujemy innych i siebie samych?Shankar Vedantam i Bill Mesler w swojej książce pochylają się na kłamstwem i samooszukiwaniem się w naszym życiu. Poprzez osobiste historie oraz czerpiąc wiedzę z najnowszych badań psychologii i neuronauki uświadamiają nam paradoksalnie, że kłamstwa które sobie lub innym wmawiamy mogą odgrywać ważną rolę w kształtowaniu lepszych relacji z innymi i pozytywnym myśleniu o sobie.Ich zdaniem warto poświęcić nieco czasu i wysiłku na w miarę wnikliwą analizę rzeczywistego oddziaływania samooszustw i poszukanie odpowiedzi na pytanie, czemu one służą i jakie potrzeby dzięki nim realizujemy .Z książki dowiesz się m. in.:- co łączy Donalda Lowry'ego, twórcę Kościoła Miłości, Franza Antona Mesmera, wynalazcę baquety, Lanca Armstrona, Richarda Nixona i Billa Clintona- czym jest naiwny realizm i co to jest widzenie życzeniowe- od kiedy znamy efekt placebo i czy jest ono skuteczne- czy rozmowa może uleczyć- czy uprzejma obsługa w sklepie jest czymś pozytywnym- dlaczego uczymy dzieci, żeby zawsze mówiły prawdę, choć jako rodzice posługujemy się często kłamstwem.Shankar VedantamAmerykański dziennikarz, pisarz i korespondent naukowy. Jego reportaże koncentrują się na ludzkich zachowaniach i naukach społecznych.Bill MeslerDziennikarz. Interesuje go to, w co wierzymy, ale jeszcze bardziej interesuje go, dlaczego w to wierzymy.Żywa i łatwa do przyswojenia książka Być może najważniejszy punkt książki radzi, jak walczyć z destrukcyjnymi urojeniami - Matthew Hutson, Wall Street Journaloparte na nauce, prowokacyjne i w dobrym stylu studium samooszukiwania się - Andrew Robinson, NaturePrzydatne złudzenia zabierają nas w fascynującą, pouczającą podróż po ludzkim umyśle - Karen R. Koenig, New York Journal of BooksGenialny pełen pasji, często sprzeczny z intuicją, niepokojąca książka o tym, dlaczego ludzie wierzą w głupie rzeczy - Kirkus Reviews
Monografia Piotra Załęskiego to pierwsza całościowa analiza kompetencji obywatelskich z zakresu wiedzy społecznej, ekonomicznej i politycznej młodych obywateli Rzeczypospolitej Polskiej. Materiałem do badań były zadania rozwiązane przez blisko 400 tys. absolwentów zdających maturę z WOS-u (w wersji podstawowej i rozszerzonej) w sesji głównej (majowej) w latach 2010–2019. Autor, od 2010 roku koordynator egzaminu maturalnego z WOS-u w Centralnej Komisji Egzaminacyjnej, zastosował jako podstawową technikę badawczą analizę porównawczą. Przeprowadził zarówno badania ilościowe, jak i jakościowe, co pozwoliło na przedstawienie rekomendacji do sposobu formułowania arkuszy maturalnych oraz zasad ich oceny.
W naszych środowiskach naukowych dominuje pogląd, jakoby wpływ psychoanalizy na polską naukę i literaturę w okresie międzywojnia zaznaczył się bardzo słabo. W książce tej wykazuję, że jest to typowy przesąd, utrzymujący się po dziś dzień siłą inercji, którego podstawą był brak solidnych badań w tym zakresie. Omawiam w niej szereg interesujących artykułów i książek autorów inspirujących się teoriami Freuda i Adlera, opublikowanych w latach 1918–1939. O wielu z tych prac nikt do tej pory nie pisał – jak m.in. o rozprawach Bornsztajna, Bychowskiego i Bilikiewicza o kobiecej seksualności, artykule Bychowskiego o antysemityzmie i o jego książce Metaphysik und Schizophrenie czy o artykułach Mateckiego o pacjentach-chasydach i freudowskim pojęciu popędu śmierci. Inne prace, znane już polskiemu czytelnikowi z rozpraw Bartłomieja Dobroczyńskiego czy Leny Magnone, zostały poddane daleko idącej reinterpretacji. Omawiając dorobek czołowych rodzimych przedstawicieli nurtu w psychiatrii i psychoterapii, pedagogice i literaturoznawstwie, gdzie zaznaczył się on najwyraźniej, wskazuję na istotną rolę, jaką odegrały w nim inspiracje psychoanalityczne. Kładę w książce nacisk na podejmowane przez zwolenników nurtu roszczenia emancypacyjne w odniesieniu do tradycyjnych form społecznego samorozumienia.
Wskazuję na rysujące się w ich pracach nowe podejście do kwestii związanych z seksualnością, do przejawów popędu agresji w postaci ksenofobii i antysemityzmu, na promowanie nowatorskich, mniej represyjnych niż tradycyjne, modeli wychowania dzieci, na nowe modele interpretacji dzieł literackich itp. Jakkolwiek we wszystkich wspomnianych dyscyplinach naukowych nurt psychoanalityczny nie był dominujący, to jednak wyraźnie zaznaczył w nich swoją obecność. Teoriami Freuda, Adlera i Junga inspirowali się u nas głównie badacze i lekarze pochodzenia żydowskiego, niestety niemal wszyscy z nich zostali wymordowani w czasach Zagłady. Nielicznym tylko udało się wyemigrować (Bychowski, Segal) lub szczęśliwie ocaleć (Markuszewicz, Bornsztajn). W rezultacie od 1945 roku nurt psychoanalityczny przestał istnieć w naszej nauce i w praktyce klinicznej aż po lata 60.
Omawiając i interpretując w książce najciekawsze rozprawy czołowych przedstawicieli nurtu, wykazuję, jak dalece są one w wielu aspektach aktualne. Wychodzą w zdumiewający sposób naprzeciw problemom czasu dzisiejszego, stanowiąc dla nas często prawdziwe wyzwanie. Odczytując je dzisiaj na nowo, ma się nieodparte wrażenie, że obcuje się z żywą, przemawiającą wieloma głosami tradycją.
KATHERINE OZMENT to nagradzana dziennikarka, dawna redaktorka w National Geographic. Jej artykuły i eseje były publikowane w takich pismach jak New York Times, National Geographic czy Salon. Obecnie wraz z mężem i trójką dzieci mieszka w Chicago. Poznajmy „Nonów” – szybko rosnącą grupę mieszkańców USA niewyznających żadnej religii (są tak nazywani, ponieważ pytani o wyznanie, zwykle zaznaczają odpowiedź „none of the above” – żadne z powyższych). Chociaż wielu Amerykanów wychowuje się w tradycji religijnej, w ostatnich dziesięcioleciach duża liczba rodzin oddala się od swych kościołów, synagog i meczetów, zaprzestając praktykowania wiary. Co tracą, odchodząc od zorganizowanej religii?
Książka ma skłonić seniora do aktywności intelektualnej, pomóc mu w nawiązaniu więzi międzypokoleniowych i zachęcić do wyjścia z domu i aktywności społecznej.
Publikacja ma charakter poradnikowy i jest dedykowana seniorom, którzy z różnych powodów rzadko wychodzą z domu, stronią od ludzi i niechętnie wchodzą w relacje społeczne. Pomyślana jest tak, że najpierw znalazły się w niej ćwiczenia aktywizujące intelektualnie przeznaczone do samodzielnego rozwiązywania. Następnie jest seria quizów. By je rozwiązać, senior musi poszukać pomocników – ludzi młodych. Musi więc wejść w relacje. Wspólne rozwiązywanie zadań z ludźmi młodymi ma walor nie tylko edukacyjny, ale i społeczny a, nawet terapeutyczny. Trzecia część książki jest opisem zorganizowanego przez Autorów międzypokoleniowego spotkania integracyjnego. Ma za zadanie zachęcić seniorów do wyjścia z domu, do wzięcia udziału w różnych rodzajach aktywności w swoim środowisku.
Podpis w komórce. DNA i świadectwa inteligentnego projektu to jedna z najważniejszych publikacji pióra teoretyków projektu, która zmieniła oblicze debaty o pochodzeniu informacji w DNA. Autor Podpisu Stephen C. Meyer, amerykański historyk i filozof nauki, porusza w książce temat świadectw inteligentnego projektu dostrzegalnych w informacji genetycznej występującej w komórce w postaci cząsteczek DNA. Uważa, że dotychczasowe próby wyjaśnień fenomenu DNA są niewystarczające. Podkreśla, że jedynym znanym nam źródłem pochodzenia informacji jest umysł, dlatego powstanie DNA nie mogło być wynikiem działania konieczności lub przypadku (albo obydwu tych czynników), ale wymaga inteligencji. Informacja zawarta w DNA charakteryzuje się wyspecyfikowaną złożonością, czyli zawiera określoną sekwencję nukleotydów, która stanowi świadectwo projektu.Skoro naturalistyczne wyjaśnienia pochodzenia życia są niezadowalające, to, jak twierdzi Meyer, jedyną szansą rozwiązania zagadki DNA jest hipoteza projektu. Uczony argumentuje, że należy przyjąć możliwość, iż informacja genetyczna została zaprojektowana, ponieważ na podstawie obecnej wiedzy jest to najlepsze wyjaśnienie pochodzenia różnorodności biologicznej.Pochodzenie życia pozostaje jedną z największych nierozwiązanych tajemnic współczesnej nauki. Patrząc poza biochemię problemu i skupiając się na pochodzeniu i treści informacji kodu życia, Meyer napisał niezwykle czytelną i wciągającą relację z poszukiwań rozwiązania tej tajemnicy. Polecam tę książkę zarówno laikom, jak i profesjonalistom.Autorzy zastanawiają się: czy różnorodność życia na Ziemi może być wyjaśniona wyłącznie przez procesy czysto przyrodnicze? Czy złożone struktury biologiczne mogły powstać drogą przypadku i konieczności, bez udziału inteligencji? Czy Ziemia jest tylko jedną z wielu niczym niewyróżniających się planet?Teoria inteligentnego projektu jest ogólną teorią rozpoznawania projektu i ma szerokie zastosowanie w takich dziedzinach nauki, jak kryminalistyka, historia, kryptografia, astronomia i inżynieria. Seria Inteligentny Projekt pokazuje, że koncepcja ID powinna być stosowana również w zagadnieniach pochodzenia i rozwoju różnych form życia, a także w próbie zrozumienia nas samych.""
Dwa poprzednie tomy monografii "Ciagłość i zmiana. Sto lat rozwoju polskiej wsi" były bardziej jednorodne, gdyż prezentowały opracowania wynikłe z realizacji projektu, który starał się narzucić poszczególnym wątkom wspólne ramy metodologiczne. Niniejszy tom jest inny, gdyż zyskuje na różnorodności treści i ujęć metodologicznych, brak tu bowiem narzuconej przez projekt wspólności metodologicznej. Publikacja ta podejmuje również nowe problemy, przede wszystkim dotyczące świadomości, zwraca uwagę na znaczenie okresu Polski Ludowej, opisując dokonujące się przemiany instytucjonalne oraz obrazujące ważne fragmenty procesu przemian postkomunistycznych. Pokazuje także nowe sposoby analizy (opracowania dotyczące poszczególnych okresów stulecia, wzmocnienie wątku t rwania i oporu). Tym samym uświadamia wykluwanie się nowych paradygmatów analizy zmian, które powstają pod wpływem obserwacji skutków globalizacji oraz zmian klimatycznych, istotnie zmieniających warunki rozwoju nie tylko wsi i rolnictwa, ale także całej ludzkości. Ze wstępu redaktorów naukowych Autorzy: Aleksandra Bilewicz, Katarzyna Chmielewska Andrzej Czyżewski, Łukasz Fiedeń, Janusz Kaliński, Jolanta Kossakowska, Adam Koziolek, Łukasz Kryszak, Bożena Łazowska, Edward Majewski, Wojciech Mielewczyk, Hanna Podedworna, Dominik Rozkrut, Roch Sulima, Ewelina Szpak, Małgorzata Sztoldman, Przemysław Śleszyński, Monika Wesołowska, Ewa Wieteska, Marcin Wójcik, Paulina Zasada
Drama procesualna jest metodą, którą można zastosować w różnych grupach wiekowych, ale jest szczególnie przydatna w pracy z dziećmi, ponieważ dzieci łatwo identyfikują się z rolą, ich myślenie oparte jest na operacjach konkretnych (Piaget & Inhelder, 1999), jeszcze nieabstrakcyjne, więc trudniej jest im pracować dramą opartą na technikach. W dramie dziecięcej najpierw jest działanie, a później jego analiza. Kiedy dziecko dostaje rolę, już w momencie jej otrzymania jest fikcyjną postacią, i co więcej już od tej chwili zaczyna poruszać się i wydawać dźwięki charakterystyczne dla niej. Dziecko całe jest w roli od chwili jej przybrania, a dopiero po czasie może nastąpić analiza działań, werbalizacja przeżyć, uogólnianie i budowanie pojęć.
Książka składa się z dwóch części. Pierwsza z nich to część teoretyczna, mówiąca o dramie procesualnej jako jednej z odmian dramy. W tej części omówiona została drama jako metoda edukacyjna, jej możliwości i uwarunkowania, ale przede wszystkim drama procesualna, jej elementy, metody ewaluacji oraz związek z zabawą tematyczną. Ważną część stanowi tutaj omówienie strategii dramowych, specyficznych dla tej odmiany dramy. Druga część publikacji prezentuje zastosowanie dramy procesualnej w praktyce. Zawiera scenariusze zajęć dramowych oraz planer, tj. narzędzie do jej planowania.
Obie części stanowią spójną całość – scenariusze zajęć są podstawą, do której odniesienia znajdują się w części teoretycznej. Dzięki temu czytelnik może odnaleźć omawiany w scenariuszu element w kontekście całych zajęć dramowych.
Autor odkrył, że w ludzkim DNA zakodowane jest ponadczasowe przesłanie. Zestawił alfabety biblijne z kodem genetycznym i odczytał uniwersalny ,,język życia"", w którym starożytne litery układają się w imię Stwórcy. Niezależnie od rasy, religii, dziedzictwa czy stylu życia to samo przesłanie i boski pierwiastek zawarte są w każdym człowieku żyjącym na Ziemi. Dzięki temu epokowemu odkryciu i badaniom Autora z dziedziny etnografii, neuronauki i noetyki mamy możliwość skorzystania z metody rozwiązywania konfliktów opartej na wizji wspólnej przyszłości. Ta wywodząca się z kwantowości filozofia jest tak ważna w świecie uwikłanym w konflikty zbrojne. Uzdrawianie kwantowe i głębszy rozwój duchowy są na wyciągnięcie ręki! Boskość w każdym z nas.
Fragment:
Kościół nikogo nie ciągnie gwałtem do ołtarza, zamiast więziennych krat używa wyłącznie kratek konfesjonału, gdzie odpuszczane są wszystkie grzechy – od powszednich do wołających o pomstę do nieba – a jeżeli jest „uparty”, to jedynie pod jednym względem, a mianowicie: chce być głową swoich wyznawców a nie ogonem. I to głową o podniesionej przyłbicy.
Książka dostępna w wersji papierowej w wydaniu VIII 2021 i elektronicznej e-book.
Kwestionariusz ten może być wykorzystywany do diagnozy logopedycznej dzieci przedszkolnych i szkolnych. Składa się z obrazków, których nazwy zawierają samogłoski i spółgłoski w trzech pozycjach, w których mogą pojawić się w wyrazie: w nagłosie, śródgłosie i wygłosie. Głoski występujące w nazwach obrazków ułożone są w kolejności zgodnej z tym jak pojawiają się w rozwoju mowy dziecka. Uwzględnia spółgłoski wargowe, wargowo-zębowe, przedniojęzykowo-zębowe, przedniojęzykowo-dziąsłowe, środkowojęzykowe, tylnojęzykowe oraz samogłoski podstawowe + ą, ę.
Do kwestionariusza dołączona jest karta badania mowy, której kolejność zapisu głosek jest zgodna z kolejnością pojawiających się wyrazów.
Sarang to refleksyjna, uniwersalna powieść drogi, inspirowana realiami azjatyckimi, o pięknym, skomplikowanym mężczyźnie, któremu w ciągu kilku dni świat zawalił się na głowę. Czy poradzi sobie on ze zmianami, jakich się nie spodziewał? Kolejna książka Małgorzaty Mieleckiej o labiryntach ludzkich uczuć i relacji. Na pewno nie tylko dla kobiet.
Książka pozwala znaleźć sposób na udany związek, czyli przepis na miłość, a zarazem pokazuje liczne sytuacje, przez które przeszli kobiety i mężczyźni. Zawiera omówienie wielu różnych związków. Mam nadzieję, że czytelnicy odnajdą w tych historiach fragmenty dla nich ważne, których znajomość okaże się potrzebna. Szczególnie zależało mi na zasygnalizowaniu niektórych istotnych spraw oraz zainspirowaniu czytelnika do osobistych refleksji, które uchronią go przed przeżywaniem własnych trudności.
"Przywykliśmy do interpretacji rasizmu jako zestawu stereotypów i uprzedzeń. Przemysław Wielgosz proponuje znacznie głębszą analizę tego zjawiska, poszukując jego korzeni w długiej historii narodzin i ekspansji kapitalizmu. W fascynującej książce łączy dwie, rzadko rozpatrywane razem perspektywy: lokalną, odnosząca się do pańszczyzny i późniejszego „urasowienia” klasy ludowej w naszej części Europy, oraz globalną, związaną z rozwojem niewolnictwa i „wynalazkiem rasy” w basenie północnego Atlantyku. Poruszając się swobodnie między historią i współczesnością, odwołując się do badań z zakresu filozofii, socjologii i nauk ekonomicznych oraz – co przydaje książce nerwu – do znanych obrazów filmowych, autor pokazuje, jak kapitalizm „dzieli i rządzi”, wytwarzając hierarchie i tożsamościowe przeciwieństwa, oraz jak antagonizuje grupy, które potencjalnie mogłyby mu się wspólnie przeciwstawić. W skali światowej rolę tę odgrywa, zdaniem autora, europocentryzm – w jego rozmaitych odsłonach i przebraniach: kradzieży historii, oświeceniowej filozofii, orientalizmu, kolonializmu i kulturalizmu.
Przemysław Wielgosz – dziennikarz, wydawca i kurator. Redaktor naczelny polskiej edycji „Le Monde diplomatique” oraz serii książkowych: Biblioteki „Le Monde diplomatique” i Biblioteki alternatyw ekonomicznych. W wydawnictwie RM jest redaktorem merytorycznym serii Ludowa historia Polski. Publikował m.in. w „Wiadomościach Kulturalnych”, „Trybunie”, „Przekroju”, „Piśmie”, „Guardianie”, „Aspen Review” i „Freitagu”. Jest m.in. autorem książek Opium globalizacji (2004) i Witajcie w cięższych czasach (2020), redaktorem i współautorem książek Koniec Europy jaką znamy (2013), TTIP – pułapka transatlantycka (2015), Dyktatura długu (2016), Realny kapitalizm. Wokół teorii kapitału monopolistycznego (2018), Pandemia kapitalizmu (2021), Ekonomie przyszłości (2021). Kurator cykli „Ekonomie przyszłości” w Biennale Warszawa, „Ludowa Historia Polski” w Strefie WolnoSłowej oraz „Historie ludzi bez historii” w Teatrze Ósmego Dnia."
„Hipis to człowiek, który poszukuje i nie zgadza się na krzywdę innych, ani na porządek rzeczy, który sprawia innym przykrość, rozumiesz?” – pytał tata, a ja baaaardzo powoli mu potakiwałem. – „Dotyczy to nie tylko ludzi, ale zwierząt i roślin też”. „A jeśli hipis sam sobie robi krzywdę?” – miałem trzynaście lat, kiedy zadałem tacie to pytanie.
Wolność od konwenansów, reżimu, ciasnych zasad i kołnierzyków. Ucieczka w sztukę, naturę, w drogę, dragi, w cokolwiek. A potem…? Tomek od lat nie chce znać swego ojca. Jacek wciąż mieszka w głuszy jak jego rodzice. Anka, matka dwojga małych dzieci, potrzebuje w swym życiu przede wszystkim porządku. Małgosia, niegdyś „królowa wędrówek”, zmieniła życie hipi na Zen.
Iza Klementowska prowadzi nas przez trzy kontynenty, żeby odpowiedzieć na pytanie, jak ruch hipisowski wpłynął na życie dzieci kwiatów a przede wszystkim ich dzieci i wnuków. Co o swej młodości w oparach marihuany sądzą dawni hipisi i jak potoczyły się ich losy? Czy ich córki i synowie, wychowywani "na luzie", bez rygorów, a czasem nawet bez... chodzenia do szkoły, przejęli system wartości rodziców? W jaki sposób wychowują teraz swoje dzieci? Czy cena wolności nie okazała się zbyt wysoka?
IZA KLEMENTOWSKA – reporterka i dziennikarka, publikowała m.in. w „Dużym Formacie” Gazety Wyborczej, „Wysokich Obcasach Extra”, „Newsweeku”, „Polityce”, „Machinie”, „National Geographic”, „Sukcesie”, „Bluszczu” i „Nowym Dzienniku” (Nowy Jork). Jej teksty ukazały się również w antologiach „Swoją drogą”, „Pytania, których się nie zadaje”, „Odwaga jest kobietą”, „Twarze sukcesu. Zespół Downa”. Autorka książek „Samotność Portugalczyka” (wyd. Czarne, nominacja do Nagrody im. Teresy Torańskiej), „Minuty. Reportaże o starości” (DW PWN, nominacja do nagrody Radia Wrocław EMOCJE), „Szkielet białego słonia” (Wyd. Czarne, nominacja do nagrody Radia Wrocław EMOCJE, nominacja do nagrody Travelery 2017), „Skóra. Witamy uchodźców” (Wyd. Karakter, nominacja do nagrody im. Beaty Pawlak za rok 2019).
Księga moich strachów to wspaniały przewodnik przetrwania dla 12-18-latków, dręczonych przez różnego rodzaju lęki. Pomaga rozpoznać i opanować symptomy, a potem pozbyć się nawet najgorszych zmartwień, zrozumieć, skąd się biorą i jak się wydostać nawet z bardzo silnych uzależnień. Współautorką jest studentka college'u, Phoebe McEwen, która długo zmagała się ze wszechobecnym strachem, przetestowała na sobie proponowane przez autorki techniki i w bardzo znacznym stopniu pozbyła się lęków. Dołączono opowieści kilku młodych ludzi o wyzdrowieniu. Książka zawiera również rozdziały dotyczące snu, egzaminów i zmian w życiu.Autorki, dr Sue Knowles i dr Bridie Gallagher obydwie są psychologami klinicznymi piszą o lękach z dużym poczuciem humoru, proponowane przez nie strategie są pożyteczne i proste w zastosowaniu. Dotyczy to zarówno technik poznawczo-behawioralnych, jak i treningu uważności i medytacji. Główną i podstawową zaletą książki jest przede wszystkim to, ze naprawdę pomaga!Książkę powinien mieć do własnego użytku każdy młody człowiek, który przechodzi terapię. Jest ona bowiem tak zbudowana, żeby wpisywać własne uwagi i komentarze, rzeczy do zapamiętania i inne przydatne notatki. Pomagają one bowiem powrócić do własnych przemyśleń i w razie potrzeby z nich skorzystać.
Podstawowym celem badawczym tej książki jest opis i analiza porównawcza sposobów funkcjonowania w sferze medialnej Polski i Ukrainy obrazów przeszłości i dyskursu historycznego odwołującego się do elementów historii narodowej
XX w. W zawartych w niej pogłębionych studiach i analizach staramy się – w różny sposób i za pomocą odmiennych metod – odpowiedzieć na trzy pytania:
Jakie są źródła wiedzy o przeszłości w Polsce i w Ukrainie i na ile media masowe są w stanie wytwarzać „wspólnotowy” obraz przeszłości?
Kto i co mówi o przeszłości historycznej w mediach masowych?
Jakie są formy i dominujące style, w jakich przeszłość historyczna jest przytaczana i prezentowana, w zależności od gatunku i rodzaju medium?
Barbara Markowska, Tomasz Stryjek
(fragment Wprowadzenia)
Autorzy prezentują i porównują medialny dyskurs historyczny w Polsce i w Ukrainie. Bazując na bogatym materiale empirycznym i posługując się szerokim wachlarzem narzędzi analitycznych, dążą do udzielenia odpowiedzi na pytanie, jaką rolę pełnią media we współkreowaniu pamięci historycznej. Interesuje ich także to, jak historyczność kształtuje sferę medialną, zwłaszcza w ramach bliźniaczych procesów polityzacji mediów i mediatyzacji polityki. Odkrywają, że o ile polaryzacja polityczna w Polsce czyni z historii ważny element dyskursu medialnego, o tyle w Ukrainie trudna sytuacja polityczna, szczególnie po 2014 roku, powoduje stosunkowo mały udział treści historycznych w przekazie medialnym. Analizy autorów umieszczone są w kontekście wyników badań postrzegania historii w polskim i ukraińskim społeczeństwie. […] Wielką zaletą książki jest uchwycenie złożoności reprezentacji historii w mediach w obu krajach, ich zależności od dynamiki bieżących wydarzeń społeczno-politycznych, struktury pola medialnego, a także szerszych procesów tożsamościowych.
hab. Anna Horolets, prof. UW (fragment recenzji wydawniczej)
OD AUTORANazywam się Alicja Tarnawska, chęć zapisania swoich myśli poczułam po przeczytaniu dzieła Samopoznanie rosyjskiego filozofa Nikołaja Bierdiajewa i książki Permscy Polacy autorstwa ks. Andrzeja Grzybowskiego. Matka Nikołaja Bierdiajewa pochodziła z polskiej szlachty, z rodziny Branickich, której majątek znajdował się w mieście Biała Cerkiew na Ukrainie. Mój ojciec, jako nastolatek, był świadkiem tego, jak budowle na dworze Branickich zostały rozebrane na kamyki, rzeźby w ogrodach rozkradzione, fontanny zdewastowane. Walka klasowa zadeklarowana przez władze sowieckie nie tylko niszczyła piękno, ale i walczyła z nośnikami kultury. Nikołaj Bierdiajew w latach 20. XX wieku został zmuszony do emigracji, podobnie jak i inni wysoko wykształceni ludzie. Mój ojciec, Polak, został zesłany na Ural po niemieckiej niewoli, na stalinowszczyznęTa niewielka książka nie ma pretensji do bezwarunkowej dokładności historycznej. Jest tylko filozoficzną interpretacją, stanem emocjonalnym świadczącym, że kropla polskiej krwi w ludziach porozrzucanych po całym terytorium Rosji potrafi wpłynąć na sposób myślenia i zmusić do pozytywnego działania, a nie zniszczenia jednostki. Wierzę w genetyczną pamięć przodków.. . , . , , , , , . , , , . 20- XX ,. , , , , a , . .
Ten produkt jest zapowiedzią. Realizacja Twojego zamówienia ulegnie przez to wydłużeniu do czasu premiery tej pozycji. Czy chcesz dodać ten produkt do koszyka?
