Przedstawiona [] książka ma charakter monografii akcentującej wpływ pandemii na toczące się procesy edukacyjne. Została ona przygotowana z myślą o IX Forum Naukowym spotkaniu polskich i ukraińskich pedagogów. Jest efektem wieloletniej współpracy między instytucjami edukacyjnymi Polski i Ukrainy, a zarazem okazją do prezentacji aktualnych problemów teoretycznych i praktycznych, w obszarze edukacji, obserwowanych w naszych krajach. [] Książka ukazuje realne problemy czasu kryzysu epidemiologicznego w Polsce i w Ukrainie. Z tej perspektywy jest pracą mieszczącą się zarówno w tematyce szeroko pojętej pedagogiki szkoły (w tym szkoły wyższej), jak i pedagogiki porównawczej. Łączy teorię z codzienną praktyką edukacyjną, odwołując się do analiz literaturowych i do autorskich wyników badań. Jest znaczącym głosem w toczącym się dyskursie o przyszłości edukacji. Z recenzji prof. dr. hab. Stefana M. Kwiatkowskiego Recenzowana monografia przedstawia istotne aspekty funkcjonowania systemów edukacyjnych (średniego ogólnokształcącego, zawodowego, pedagogicznego, kształcenia podyplomowego i ustawicznego) w Ukrainie i w Polsce w warunkach pandemii. Ukraińscy i polscy naukowcy nie tylko identyfikują problemy w funkcjonowaniu systemu oświaty, ale także nakreślają obiecujące kierunki rozwoju edukacji i instytucji oświatowych, formułują rekomendacje dotyczące organizacji procesu edukacyjnego w warunkach nauczania zdalnego i mieszanego. Autorzy podkreślili, że pandemia COVID-19 przyczyniła się jednocześnie do rozwoju takich aspektów sektora edukacyjnego: nauczanie zdalne zmotywowało pedagogów do doskonalenia swoich umiejętności cyfrowych; administratorzy placówek edukacyjnych zdobyli cenne doświadczenie w dostosowywaniu procesu kształcenia do nowych realiów oraz tworzeniu bezpiecznego środowiska dla nauczycieli i uczniów, pedagogów i studentów, pracowników społecznych i ich podopiecznych; ukraińskie i polskie systemy edukacyjne zyskały nowe możliwości przezwyciężenia istniejącej przepaści cyfrowej. Z recenzji prof. dr. hab. Wiktora Andruszczenki
Przemiany paradygmatyczne, zarówno na gruncie pedagogiki specjalnej, psychologii rehabilitacji, jak i w obrębie psychologii stresu i radzenia sobie z nim, a także odzwierciedlone w powstaniu i rozwoju psychologii pozytywnej wyznaczyły nowe podłoże wyjaśniania konsekwencji nabycia trwałej niepełnosprawności ruchowej. Uwypuklona została kategoria „pozytywności”, odnosząca się do konstruktywnych, rozwojowych przeobrażeń, pozytywnych doświadczeń, aspektów sprzyjających prowadzeniu dobrego, sensownego i satysfakcjonującego życia, mimo posiadanych ograniczeń […] W ramach nowych ustaleń badawczych, wskazujących na możliwości zaradcze i transformacyjne człowieka doznającego zdarzeń traumatycznych, szczególnie nieszczęśliwych okoliczności, analizie poddawane są skutki nabycia niepełnosprawności ruchowej, z uwzględnieniem przeobrażeń pozytywnych oraz funkcjonowanie osoby ich doświadczającej, obejmujące poczucie szczęścia, spełnienia, odnajdywanie znaczenia itp. Zarysowany nowy trend badań, dostarczający interesujących informacji, nie pozwala na obecnym etapie rozwoju sformułować wystarczającego opisu i wyjaśnienia dla pozytywnych konsekwencji nabycia trwałej niepełnosprawności ruchowej. Dokonywane wstępne eksploracje w tym zakresie dowodzą wprawdzie występowania różnorodnych pozytywnych doświadczeń u osób z tego typu niepełnosprawnością, jednakże w niewielkim jeszcze stopniu tłumaczą ich strukturalne i funkcjonalne właściwości. Uzasadnia to potrzebę podejmowania szeroko zakrojonych przedsięwzięć badawczych, zorientowanych na ustalenie natury konsekwencji pozytywnych, jej uwarunkowań i powiązań z innymi zjawiskami wpisującymi się w funkcjonowanie osób z nabytymi ograniczeniami ruchowymi.
fragment Wstępu
Wielokrotnie dociekano już kwestii związków silnego poczucia koherencji ze zdolnością do nawiązywania pozytywnych relacji społecznych, otrzymywania takiego wsparcia, dzięki któremu lepiej można radzić sobie z napotykanymi stresorami, pozytywnie je udowadniając w rozległym planie zdrowia i zachowań zdrowotnych. Było to o tyle oczywiste, o ile w punkcie wyjścia stosowana była salutogenetyczna koncepcja poczucia koherencji i zdrowia. Rozstrzyganie natomiast tych kwestii w kontekście choroby stanowią pewną swoistość, zwłaszcza, gdy osadzone są one w obrębie poznawania mechanizmów odpowiedzialnych za procesy zdrowienia, zaś dotychczasowe doświadczenia badawcze, skupione na bezpośrednim związku poczucia koherencji i wsparcia społecznego, w niewielkim stopniu zaznaczyły się w obrębie problemów związanych z chorobą psychosomatyczną. Pokuszenie się zatem o ustalenie specyficznej konfiguracji poczucia koherencji i wsparcia społecznego dało możliwość ukazania charakteru powiązań owych zasobów z chorobą psychosomatyczną.
Źródła stereotypów niepełnosprawności i osób nią obciążonych w kręgu kultury europejskiej
Mechanizmy kształtowania się stereotypów dotyczących osób z niepełnosprawnościa
Stereotypy odnoszące się do osób z upośledzeniem umysłowym - konsekwencje i sposoby zmiany
Ustosunkowanie uczniów gimnazjum do niepełnosprawnych kolegów - w poszukiwaniu konsekwencji stereotypowego myślenia
Ten produkt jest zapowiedzią. Realizacja Twojego zamówienia ulegnie przez to wydłużeniu do czasu premiery tej pozycji. Czy chcesz dodać ten produkt do koszyka?
