Jak zadbać o prawidłowy rozwój emocjonalny dziecka? Oczywiście nie ma idealnych ojców ani idealnych matek – wszyscy popełniamy błędy. Większość rodziców robi wszystko, by okazać swoim dzieciom miłość, troskę i zrozumienie. Jeśli chcesz: poznać podstawowe potrzeby emocjonalne swojego dziecka; nauczyć się, jak zaspokajać te potrzeby w zrównoważony sposób; zbudować bliską więź z dzieckiem; konstruktywnie radzić sobie z codziennymi trudnościami ten dział jest własnie dla Ciebie. Mnóstwo praktycznych poradników i porad dla rodziców i specjalistów. Znani psycholodzy przekonują, że kluczowe dla prawidłowego, zdrowego rozwoju dziecka jest zaspokojenie podstawowych potrzeb emocjonalnych, do których należą: bezpieczne przywiązanie i akceptacja, zdrowa autonomia i kompetencja oraz wartości duchowe. Prezentujemy rozważania teoretyczne i praktyczne nad współczesnymi problemami rozwoju twórczego dziecka.
To kompleksowa publikacja do terapii opóźnionego rozwoju mowy zawierająca materiał werbalny, ilustracyjny i słuchowy. Składa się ona z dwóch części: Materiałów do terapii opóźnionego rozwoju mowy dla rodziców i terapeutów oraz Zabaw do terapii opóźnionego rozwoju mowy dla rodziców i terapeutów. Część pierwsza to teczka, w której znajduje się książka, kolorowe załączniki oraz płyta CD. Część drugą stanowią ćwiczenia utrwalające.
Książka, jak podkreśla sama Autorka, stanowi próbę wskazania wybranych obszarów związanych z procesem wychowania i kształcenia wartych rozpoznania i badania pedagogicznego w kontekście kompetencji nauczyciela i ucznia, ale także dowód jej wieloletnich zainteresowań naukowych. (...) Niekonwencjonalnym zabiegiem zastosowanym przez Autorkę jest sięgnięcie do inspiracji w postaci literatury pięknej i popkultury. Świadczy to o dużej erudycji Autorki i umiejętności łączenia przez nią różnych źródeł wiedzy w trakcie analizy podjętych zagadnień. Taka forma prezentacji zagadnień z pewnością może zachęcić zwłaszcza młodych czytelników, np. studentów kierunków pedagogicznych, do lektury jej monografii.
Z recenzji wydawniczej dr hab.. Ewy Kochanowskiej, prof.. UBB
Przesilenie, wynikające z głębokich przemian kulturowych i zagrożeń egzystencjalnych, przynosi wraz z sobą pytanie o status nauki w ogóle, a pedagogiki w szczególności. Momenty przełomowe w rozwoju współczesnego świata nasilają zapotrzebowanie na naukowo rzetelną wiedzę o szeroko rozumianej edukacji, ale jej tworzenie, gromadzenie i systematyzacja wciąż przebiegają w sposób dość daleki od ustalonych i ujednoliconych reguł budowania nauki. Wprawdzie edukacja, w całym bogactwie jej form i procesów, coraz częściej jest przedmiotem badań, zaznacza się jednak brak teoretycznej i metodologicznej dla nich bazy, którą mogłaby być odrębna dyscyplina naukowa dysponująca nie tylko własnym przedmiotem badań, ale także własną problematyką, własnym systemem pojęć, a więc językiem, własnymi regułami budowania wiedzy o edukacji. Chociaż wielu badaczy edukacji uznaje naukową autonomię pedagogiki, to jednak silny jest również pogląd, że badania nad edukacją mogą w sposób wyczerpujący być prowadzone jedynie przez rozwinięte wcześniej i w pełni dojrzałe dyscypliny naukowe, takie jak psychologia, socjologia, historia czy filozofia.
Każda zmiana, także ta w obszarze edukacji, niesie za sobą pewien potencjał rozwoju i postępu.
Publiczny dyskurs towarzyszący wprowadzanym zmianom może służyć uwalnianiu owego potencjału, staje się bowiem przestrzenią i kontekstem dla dialogów o wprowadzanych zmianach. Takie spojrzenie na edukację skłania do postawienia szeregu pytań odnoszących się do tego, co dzieje się w praktyce edukacyjnej i polskiej myśli pedagogicznej.
Dyskurs dotyczący badań nad edukacją oraz jej problemów był treścią Zjazdu Polskiego Towarzystwa Pedagogicznego, który odbył się w Poznaniu w dniach 20–22 września 2022 r., pod hasłem „Przesilenie. Budujmy lepszy świat w sobie i pomiędzy nami” i był kontynuacją pięknych oraz długich tradycji organizowania spotkań naukowych polskiego środowiska pedagogicznego. Efektem prac w zróżnicowanych tematycznie sekcjach jest kilka publikacji wieloautorskich, w tym niniejszy tom, który odzwierciedla wielowymiarowy, teoretyczno-praktyczny charakter zjazdowych dyskusji. Uczytelniamy tu relacje występujące między teorią a praktyką, między ustalonymi, w wyniku analiz teoretycznych i badań empirycznych, prawidłowościami opisującymi rzeczywistość edukacyjną a działaniami, które je przekształcają. Relacje, o których mowa, mogą być rozpatrywane jako wpływ teorii na praktykę lub wpływ zdiagnozowanych stanów praktyki na teorię.
W prezentowanym tomie mamy do czynienia z różnorodnymi narracjami i rozmaitymi formami interpretacji zjawisk dotyczących edukacji i kultury. Treści mają walory interdyscyplinarne, filozoficzne, artystyczne, ale też pragmatyczne. Obok pytań o to, jak i co badać, pojawiają się pytania zasadnicze: czym jest, a jaka winna być edukacja, kultura, sztuka? Dzięki temu rozważania zawarte w monografii same stają się cząstką przestrzeni oraz kontekstów szeroko rozumianej edukacji.
Zasygnalizowane problemy i postawione pytania znalazły wyraz w tekstach składających się na publikację. Wyodrębniono w niej dwie części: pierwszą – poświęconą kontekstom teoretycznym i drugą – zawierającą doniesienia z badań. Zatem spełniony wydaje się postulat komplementarności nauki budowanej zarówno na prezentacji wyników uzasadnionych teoretycznie badań, jak i na opracowaniach przeglądowych przedstawiających indywidualne poglądy, stanowiska i podejścia zarysowujące panoramę problemów współczesnej pedagogiki i innych dyscyplin społeczno-humanistycznych.
Czternaście artykułów tworzy dopełniający się układ treściowy, pozostający w logicznym związku ze stawianymi pytaniami badawczymi. Zastrzec tu jednak należy, iż zgromadzony materiał nie pretenduje do miana usystematyzowanej wiedzy o edukacji. Jest przede wszystkim prezentacją poglądów na ten temat przedstawicieli różnych orientacji pedagogicznych, filozoficznych, stanowi interesującą poznawczo płaszczyznę wymiany poglądów, inspirującą do własnych poszukiwań badawczych.
Druga część z serii nowoczesne lekcje biblioteczne, przeznaczone dla różnych grup wiekowych. W książce znajdziemy scenariusze zajęć dla uczniów szkół oraz starszych Czytelników.
Każdy rozdział tej książki poświęcony jest odrębnemu obszarowi chronionemu. Obejmuje charakterystykę ogólną, dane historyczne, statystyczne i geograficzne. Ponadto każdy z rozdziałów zawiera opis środowiska abiotycznego oraz świata roślin i zwierząt. Zakończenie rozdziałów stanowi szczegółowy opis gatunków alaskańskiej fauny, odgrywającej kluczową rolę w ekosystemach danego, przyrodniczego obszaru chronionego.Polecam serdecznie każdą z książek, które uświadamiają czym dla nas wszystkich jest przyroda, bez której świat by nie istniał, a my razem z nim. Czym jest dbałość o wartości, które stanowią sens istnienia i piękno obcowania. Dzięki przyrodzie, roślinom i zwierzętom, mamy szansę być lepszymi istotami, a sens naszego istnienia odniesie sukces!Życzę wspaniałych wrażeń z przeczytania tej, mojej książki, a później po jej przeczytaniu zadumy, niezwykłych refleksji i inspiracji do zmian na lepsze.Autorka
Publikacje z serii Kreatywne Książeczki Terapeutyczne są adresowane do terapeutów, pedagogów i rodziców oraz do ich pociech i podopiecznych. Stanowią doskonałe narzędzie do rozwiązywania wielu trudności wychowawczych i radzenia sobie z nieprawidłowymi dziecięcymi zachowaniami. Treści są skonstruowane w taki sposób, że pozwalają na indywidualne dostosowanie bajeczki do rzeczywistego otoczenia malucha. Dzięki temu każdy może stać się nauczycielem i terapeutą własnego dziecka.Prezentowana książeczka zawiera bajki terapeutyczne, które pomogą dziecku pokonać strach związany z wizytą u lekarza, pobytem w szpitalu i leczeniem zębów w gabinecie dentystycznym, a także pomogą przetrwać niełatwy czas zmagania się z chorobą w domu i oswoją z koniecznością przyjmowania lekarstw.
Jest to jedna z części serii Karty pracy dla I etapu nauczania uczniów z niepełnosprawnością intelektualną w stopniu umiarkowanym.Serię tworzą 4 teczki:Jest już jesień;Nadeszła zima;Przyszła wiosna;Nareszcie lato.Publikacja zawiera materiał z trzech obszarów: samoobsługi, uspołecznienia, rozwijania sprawności i umiejętności. Tematyka kart pracy odpowiada rozkładowi materiału nauczania dla uczniów z niepełnosprawnością intelektualną i umożliwia pełną realizację treści zawartych w podstawie programowej.
Myślenie krytyczne w szkole Tadeusza Gadacza jest książką w drodze. Oto profesor filozofii, znany z wielu ważnych wystąpień na polu uprawianej przez siebie dyscypliny naukowej, wychodzi poza jej obszar macierzysty z ważnym przesłaniem, z gestem zapraszającym młodych ludzi do rozmowy. Książka po to została napisana. Jest ze swej istoty i od Platona, i od Sokratesa. Wierzy w siłę dialogu z mistrzami myślenia wszystkich epok oraz w majeutyczną moc dochodzenia do prawdy i wyzbywania się w procesie jej poszukiwania (wędrówka nie ma końca, choć ma niezwykle ważne miejsca opalizacji ważnych sensów) napotykanych błędów. Jest w książce również Tischnerowskie przekonanie o tym, że istotą ludzkiego istnienia winno być spotkanie z Innym. Poznanie twarzy Innego. Wspólne odnajdywanie istotnych sensów, fundamentów naszego tutaj istnienia. Jednym z warunków powodzenia owych działań jest ćwiczenie się w sztuce myślenia: dobrego, spójnego, pełnego dobrej woli. Ten, kto o tym zapomniał lub jeszcze nie wie, jakie są nasze w tym względzie powinności, w książce Tadeusza Gadacza znajdzie osobisty obszar anamnezy. Źródło wielu bodźców w ćwiczeniu się w myśleniu to znaczy w dochodzeniu do źródeł bycia człowiekiem i obywatelem. I choć wspomniany gest, rodzaj istotnej mentalnej aktywności, nazwano myśleniem krytycznym, nie jest ono, nigdy zresztą nie było, aktem negatywistycznym, podważającym istniejące status quo dla samej zasady podawania wszystkiego w wątpliwość i czerpania z tego osobliwej przyjemności. Wręcz przeciwnie myślenie krytyczne jest zaproszeniem do okrągłego stołu debaty; bez ukrytych pułapek, przyszykowanych myślowych zapadni czy też maskowanych pozorem złych intencji. Tu liczy się zupełnie coś innego: uczciwe, niebojące się niewygodnych pytań, prostolinijne, bazujące na kulturze myślenia odważnego, ale i ceniącego reguły logiki, zmierzanie do ustaleń stojących w świetle rozumnych prawideł wnioskowania. Książka Profesora Tadeusza Gadacza zaprasza do takich właśnie rozmów. Jest w realiach polskiej szkoły niezwykle przydatnym narzędziem do tego, by na nowo odbudowywać zasady godziwego myślenia, a więc także godziwego życia. Oprócz starannie wybranych wątków związanych z tradycją dobrego rozumowania znajdziecie tu Państwo również wiele kwestii do samodzielnej pracy. Tylko taki rodzaj zajęć i ćwiczeń intelektualnych przynosi pożytki, daje narzędzia do myślenia skutecznego we wszystkich właściwie obszarach ludzkiego poznania. Pytania, które znajdziecie w kolejnych rozdziałach, są zaproszeniem do rozmowy; ich wybór zależy tylko od Was i dlatego rzecz cała jest zbiorem wielu dróg i ścieżek. Plan owych wędrówek zależy także tylko od Was. Pytania do poszczególnych rozdziałów przygotował polonista, zaproszony przez Autora i Wydawcę do współpracy. Jest w tym projekcie jak widać praktycznie użyty wymiar dialogu; rozmowy o ważnych sprawach przez ludzi z różnych środowisk, także tych, które etos nauczyciela szkół nieuniwersyteckich mają na względzie. Zapraszamy do lektury. Dajmy sobie prawo do krytycznego myślenia. (Mariusz Kalandyk)
Książka Mam zespół Aspergera powstała z myślą o dzieciach i nastolatkach, którzy mają problemy z zaakceptowaniem swojej diagnozy, oraz tych, którzy zaczynają pytać rodziców lub terapeutów, "co im właściwie jest". Atrakcyjna grafika i niebanalny sposób przekazania ważnych treści sprawiają, że nie jest to kolejny poradnik poświęcony doświadczeniu życia w spektrum, lecz propozycja konkretnych ćwiczeń przeznaczonychdla dzieci i młodzieży z autyzmem wzbogacona o kompendiumwiedzy o realiach funkcjonowania z zespołem Aspergera.Kolejne części tego nietuzinkowego przewodnika zawierają między innymi:podstawowe informacje o zespole Aspergeraopis supermocy, jakie posiadają osoby ze spektrumprzedstawienie trudności, z którymi mogą się one borykaćwskazówki, jak osoby ze spektrum autyzmu mogą radzić sobie w codziennym funkcjonowaniurady, jak się zachowywać i postępować w stosunku do tych osób, aby czuły się one zrozumiane i akceptowaneliczne ćwiczenia pomagające zrozumieć korzyści oraz trudności, jakie wiążą się z doświadczaniem życia w spektrum.
Książka, która uczy ciszy Uwaga-Cisza to dawka wiedzy i scenariusze, które uczą dzieci, jak korzystać z Kryjówki Ciszy i kącików cisz.Czy wiesz, że wystarczy 21 dni, aby powtarzane czynności stały się NAWYKIEM?A co, gdyby nauczyć dzieci odpoczywać w ciszy i samodzielnie się regulować? Jak nauczyć dzieci odpoczywać, wyciszać się i regulować emocje? Uwaga! Cisza to praktyczny zestaw scenariuszy dla nauczycieli, który krok po kroku wprowadza dzieci w świat ciszy i samoregulacji. Dzięki zabawom, piosenkom, ćwiczeniom motorycznym oraz pytaniom kontrolnym, dzieci szybko nauczą wartościowych strategii sensorycznych, regulujących układ nerwowy, czyniąc z tego trwały nawyk wspierający ich układ nerwowy. To umiejętność, która zostanie z nimi na całe życie! Scenariusze to zbiór praktycznych i przetestowanych ćwiczeń, zabaw i pomysłów podpartych 20 letnią pracą z dziećmi. Badania pokazują, że już 21 dni wystarczy, by wykształcić nowy nawyk, a moje scenariusze pomogą Ci wprowadzić ciszę i spokój w Twojej grupie. To nie tylko książka to narzędzie, które daje nauczycielom gotowe rozwiązania i pozwala lepiej zrozumieć potrzeby dzieci. Wprowadź ciszę w swojej grupie i zobacz, jak zmienia się atmosfera!
Zainteresowanie humanistyką środowiskową przybiera na sile w ostatnich latach - dynamicznie rozwijają się zarówno badania naukowe, jak i kształcenie akademickie. Widać również coraz większe zaangażowanie obywatelskie w obronie lasów przed wycinką czy rzek przed ich dalszą regulacją. Poważny problem stanowi jednak brak adaptacji humanistyki środowiskowej do stosowania w polskiej szkole. Wypełnienie tej luki to jedno z wyzwań współczesnej edukacji. W książce "Więcej-niż-tylko-ludzkie lekcje języka polskiego. Edukacja polonistyczna w czasach kryzysu klimatycznego" nakreślam możliwości szeroko zakrojonych przeobrażeń niesionych przez środowiskowe analizy i interpretacje, które można z powodzeniem stosować w szkole na lekcjach języka polskiego. Humanistyka środowiskowa z jej rewizjonistyczną siłą może zmienić odbiór archaicznego kanonu literackiego, a jego relektura pozwala dostrzec więcej-niż-ludzką historię świata i tworzyć nowe opowieści. Do tkania nowych opowieści inspirujących do przemiany, "ekologicznej metanoi" powinna włączyć się również szkoła. Snucie tych opowieści to z pewnością dziś jedno z zadań edukacji humanistycznej. W czasach kryzysu klimatyczno-środowiskowego potrzebujemy nowych pojęć, nowego języka, nowych opowieści, i nowych działań w edukacji. Te nowe działania sprowadzić można do od-uczania (się) dominujących praktyk, stylów, które przekazuje literatura, w tym kanon lektur szkolnych. Nowe wskazuje również na podjęcie dawnych kwestii od nowa i na nowo, inaczej - z troską o Ziemię. Szkoła powinna jak najszybciej stworzyć możliwości do zmiany myślenia uczniowskiego, tworząc nowe imaginarium środowiskowe poza dualizmem natura-kultura oraz osłabiając antropocentryzm na rzecz sojuszy więcej-niż-tylko-ludzkich.
Niniejsza publikacja stanowi zbiór esejów dotyczących powszechnej edukacji muzycznej w Polsce, jej kształtu, uwarunkowań, przemian i kontekstów. Składają się nań teksty w większości publikowane na przestrzeni ponad dwudziestu lat (2002-2023), w niezbędnym zakresie zmienione i uaktualnione, uwzględniając zmiany systemu edukacji. Teksty te zostały dopełnione kilkoma nowymi ujęciami i w całości uporządkowane według wyróżnionych obszarów. Wszystkie traktują o występujących na gruncie systemu powszechnej edukacji muzycznej elementach, zagadnieniach i zjawiskach, które bądź mają charakter uniwersalny, bądź - jako pewne tendencje, wobec braku realnych zmian w założeniach, podstawach programowych i podręcznikach - mimo upływu lat wciąż pozostają składowymi tego systemu.Monografia składa się z pięciu rozdziałów...
Nie bez powodu wybrałam temat tej książki. Książka – wiedza – edukacja to podstawa do nauczenia się życia, rozwiązywania problemów, do stawania się lepszym człowiekiem.Po zrozumieniu i zapoznaniu się z arkanami tematów współuczestniczących w tworzeniu wizerunku człowieka wykształconego, mądrego i zaradnego będzie nam wszystkim, lepiej zrozumieć samych siebie, innych ludzi, świat zwierząt, faunę i florę.Zrozumieć, że uczymy się bardzo długo, czasem całe życie, aby sprostać rozwojowi cywilizacji, zmianom wokół nas, ale przede wszystkim by być liderami postępu i wzoru do naśladowania dla innych ludzi.
Polecamy kolejny wyjątkowy podręcznik akademicki w ramach serii autorskich podręczników akademickich Pedagogika Nauce i Praktyce pt. pt. Twórcze dziecko – twórcze zabawyNa podstawie przestudiowanej literatury specjalistycznej z wybranych obszarów i otrzymanych rezultatów prowadzonych eksploracji sprecyzowano teorię twórczych zabaw oraz przeprowadzono ich klasyfikację. W ten sposób rozwijamy efektywnie teorię naukową, realizując cele teoretyczny i poznawczy. Na tej podstawie sformułowano postulaty dla praktyki pedagogicznej i rodzinnej – realizujemy więc cel praktyczny. Poczynione generalizacje pozwalają sprecyzować sugestie do dalszych badań i praktyki pedagogicznej. Adresatami monografii są więc nie tylko przedstawiciele środowiska naukowego, ale również nauczyciele i wychowawcy. Przedstawione treści mogą być inspiracją do pracy naukowej, badawczej oraz metodycznej w zakresie pedagogiki dziecka, pedagogiki przedszkolnej i pedagogiki twórczości.Adekwatnie do podjętego tematu monografię podzielono na osiem rozdziałów.Sześć pierwszych stanowi studium literatury na obrany temat. Zaprezentowano w nim zachodzące w świecie przemiany, które wpływają na edukację dziecka i jego dzieciństwo, potrzebę i znaczenie twórczości we współczesnym świecie, twórczość dzieci w zabawach. Wyjaśniono fenomen twórczości, jego wymiary i atrybuty, podejście i koncepcje oraz scharakteryzowano twórczość dzieci, jej funkcje i rodzaje.
Cztery pory roku. Wierszyki logopedyczneto zbiór lekkich, zabawnych i pełnych inwencji wierszyków. Na niektórych rzeczywiście można połamać sobie język i właśnie na tym polega cała zabawa - zarówno dla młodszych, jak i starszych czytelników. Dowcipne wierszyki i ilustracje dostarczają mnóstwo uśmiechu i rozrywki, pobudzają wyobraźnię, a przy tym są znakomitymi ćwiczeniami logopedycznymi.
Zbiór lekkich, zabawnych i pełnych inwencji wierszyków. Na niektórych rzeczywiście można połamać sobie język i właśnie na tym polega cała zabawa - zarówno dla młodszych, jak i starszych czytelników. Zawarte w obu częściach dowcipne wierszyki i ilustracje dostarczają mnóstwo uśmiechu i rozrywki, pobudzają wyobraźnię, a przy tym są znakomitymi ćwiczeniami logopedycznymi.
Od wymyślania zabawnych tekstów piosenek po rozwiązywanie zagadek i planowanie poszukiwań skarbów – ten praktyczny poradnik pokaże Ci, jak sprawić, by sztuczna inteligencja (SI) stała się bezpieczną i edukacyjną częścią życia Twojej rodziny. Nie musisz być ekspertem od technologii. Wystarczy ciekawość i chęć przeżycia przygody.
Niezależnie od tego, czy jesteś rodzicem, który z technologią jest za pan brat, czy wciąż uczysz się, jak włączyć mikrofon podczas wideokonferencji, w tej książce odkryjesz: zabawy bez ekranu, które dzięki SI rozbudzą kreatywność i chęć nauki; proste sposoby, by nauczyć dzieci krytycznego myślenia o SI; rzetelne informacje dotyczące bezpieczeństwa i etyki w świecie SI.
Nie pozwól, by SI stała się źródłem stresu. Zamień ją w narzędzie zabawy, nauki i budowania więzi. Twoja rodzinna przygoda z SI zaczyna się właśnie teraz!
Ola Handford – psycholożka oraz edukatorka projektowania i innowacji. Przeszkoliła ponad pięć tysięcy osób w zakresie wykorzystania sztucznej inteligencji w programach kreatywnego myślenia, innowacji i projektowania. Przygotowała trzydzieści wciągających aktywności, dzięki którym razem z rodziną wkroczycie w rewolucyjną rzeczywistość SI.
Choć balet obecny jest w polskiej kulturze od XVI wieku, dostrzec można, że na polskim rynku wydawniczym opracowań dotyczących kształcenia artystycznego w zakresie tańca nadal jest niewiele, a sam taniec, a w szczególności taniec klasyczny, nie zajmuje należnego mu miejsca w pedagogicznej teorii wychowania estetycznego. Książka Edukacja tancerzy klasycznych w polskich szkołach baletowych – sytuacja, dylematy, wyzwania i innowacje uzupełnia tę lukę.
Opracowanie stanowi propozycję zwrócenia uwagi na wybrane, jednak szczególnie istotne w opinii autorek, aspekty edukacji baletowej, wśród których można wymienić: bezskuteczne apele o reformę kształcenia artystycznego, w tym także baletowego; niski status społeczny zawodu tancerza, krótką karierę sceniczną, wysoki poziom kontuzjogenności, niedopasowanie kształcenia do wymagań na rynku pracy, konkurencję ze strony zagranicznych tancerzy czy likwidacja wcześniejszych emerytur; wieloletnią marginalizację sztuki w szkolnictwie powszechnym, której konsekwencją jest niesatysfakcjonujący poziom społeczny uczestnictwa w kulturze wysokiej.
O czym myślimy w różnych sytuacjach społecznych to publikacja edukacyjna i terapeutyczna adresowana do dzieci, które mają trudność z przyjmowaniem perspektywy innych osób i budowaniem wypowiedzi. Pomaga ona zrozumieć, że w zależności od sytuacji społecznej, w której się znajdujemy, nasze myśli się zmieniają. W publikacji przedstawiono 45 ilustracji. Na stronach parzystych znajdują się ilustracje dla dziecka. Na stronach nieparzystych umieszczono mały obrazek dla dorosłego (terapeuty, nauczyciela, rodzica), a także zestaw pytań, które pomogą dorosłemu porozmawiać z dzieckiem o analizowanej sytuacji, w której znajduje się bohater rysunku. Zadania pomagają dziecku przyjąć perspektywę innej osoby, wczuć się w jej emocje, plany, potrzeby. Zachęcają także do dogłębnego przyjrzenia się wydarzeniom, których uczestnikiem jest bohater ilustracji. Analiza poszczególnych motywów w odniesieniu do różnych sytuacji społecznych pozwoli dziecku zrozumieć, jak złożone mogą być doświadczenia tej samej osoby. ANNA KUZIEL-KALINA pedagog specjalny. Ukończyła pedagogikę rewalidacyjną o specjalizacji oligofrenopedagogika oraz studia podyplomowe na kierunku pedagogika wczesnoszkolna i przedszkolna na Uniwersytecie Pedagogicznym w Krakowie. Posiada wieloletnią praktykę w zakresie terapii i edukacji dzieci oraz młodzieży z zaburzeniami ze spektrum autyzmu, a także z dorosłymi z niepełnosprawnością intelektualną oraz z zaburzeniami psychicznymi. W pracy terapeutycznej szczególną wagę przywiązuje do rozwijania umiejętności komunikacyjnych i społecznych.
Ten produkt jest zapowiedzią. Realizacja Twojego zamówienia ulegnie przez to wydłużeniu do czasu premiery tej pozycji. Czy chcesz dodać ten produkt do koszyka?
