Ucieczka od wolności. Jest to bodaj najbardziej dogłębna z analiz osobowości autorytarnych i skłonnych do popierania systemów niedemokratycznych, jest to zarazem analiza dyktatur, satrapii, reżimów, przede wszystkim nazizmu ale także socjalizmu w jego stalinowskiej wersji. Jednak zagrożenia każe widzieć także w ludzkiej osobowości skłonnej do ""ucieczki od wolności"" w imię bezpieczeństwa, grupowego bądź partyjnego solidaryzmu, podążania za stadem. Ta książka - mimo upływu lat - jest analizą (szczególnie w dzisiejeszej Polsce) na wskroś współczesną! A zagrożenia nie zniknęły, czasem tylko zmieniły formę.
Gdy w 1958 roku ukazała się Antropologia strukturalna, Claude Lévi-Strauss (1908–2009), później światowej sławy francuski antropolog, miał już za sobą kilka ważnych publikacji, w tym bestsellerowy Smutek tropików. Zapewne dzięki Antropologii… został rok później powołany do College de France. Tom obejmuje działy omawiające język i pokrewieństwo, organizację społeczną, magię i religię (gdzie autor opisuje m.in. strukturę mitów) oraz sztukę. Dzieło już samym tytułem ukształtowało pewną perspektywę poznawczą w tej dziedzinie. Wzorem amerykańskim Lévi-Strauss mówi raczej o antropologii kulturowej niż o etnologii, tę zaś jako teoretyczną naukę porównawczą odróżnia od etnografii. Antropologia-etnologia ma poszukiwać struktur organizujących różne dziedziny życia społeczności ludzkich. Ma się sytuować między jałową ogólnością teorii a równie jałowym banałem szczegółowego opisu etnograficznego. Inspirowany fonologią Jakobsona i lingwistyką de Saussure’a, Lévi-Strauss za pomocą prostych środków algebraicznych rozwija skomplikowane teorie wyjaśniające m.in. struktury relacji pokrewieństwa zarówno wśród grup etnicznych, jak i w mitologii. Strukturalizm był w naukach humanistycznych znakiem czasu, a Antropologia strukturalna przyczyniła się do upowszechnienia tej orientacji w latach sześćdziesiątych XX wieku. Inaczej jednak niż dogmatyczni pozytywiści odcinający badania formalne od empirycznych Lévi-Strauss pojmował etnologię strukturalną jako drugą obok historii twarz Janusowego oblicza nauki.
The monograph should be seen as an attempt to present changes affecting the category of family farm owners in Poland over the last 70 years, since the end of World War II. These changes brought significant social transformations, including the dismantling of the landowner class (who had large agricultural farms in their possession), moving the state border westward and changing the multiethnic Polish society into one close to ethnic homogeneity. The main goal of this reflection is to recount ways in which family farms coped with various unfavorable forces and factors in order to remain in operation. One could say that the entire study can be viewed as a manifestation of the well-known phrase that served as the title of the James C. Scott book (1990): Domination and the Arts of Resistance. The monograph presented here refers to these analyses stemming from another edition of sociological research, completed within the framework of the MAESTRO project financed by the National Science Center of Poland. The main goal of the project was to depict the functioning of agricultural family farms as the traditional sector of agriculture in Poland in the contemporary context of globalization processes. The farms were examined in terms of the principles of sustainable development as well as flexibility and resilience in reaction to various crises. The monograph is divided into four essential parts. The first part is devoted to the theoretical issues and methodological groundwork for the entire publication. The second part of the book aims to capture the changes that took place from 1994 to 2017, which was an adequate period to encompass the changes and metamorphoses that mostly happened as a result of two things: the regime transformation which began in 1990, and Poland’s accession to the European Union on May 1, 2004. The third part deals with the crucial issues of regional variations, mostly in regard to life strategies and strategies of operating agricultural farms. Finally, there is a fourth part which places the focus on select themes, such as rural lifestyles, food safety and security, farmers’ utilization of new computer and IT resources, and the potential for socio-political mobilization. Krzysztof Gorlach (first editor and contributor)—received an MA in sociology in 1978 from Jagiellonian University in Cracow, Poland and was awarded his PhD in sociology, also from Jagiellonian, in 1986. In 1995, he successfully completed his postdoctoral examination, becoming a professor in the Department of Philosophy at Jagiellonian. His academic interests revolve around rural sociology generally and, specifically, the sociology of agriculture, social structure, and social movements. He currently works as full professor at the Institute of Sociology at Jagiellonian University. He heads the research project “Think Locally, Act Globally: Polish famers in the global world of sustainability and development.” Zbigniew Drąg (second editor and contributor)—received an MA in economics in 1983 from the Academy of Economics in Cracow (now Cracow University of Economics) in 1983. Three years later he also received an MA in sociology from Jagiellonian University in Cracow. He also earned his PhD in sociology from Jagiellonian in 1998. His research interests include: macrosociology, theory of elites, issues of democracy and political propaganda, as well as the methodology of social research. Zbigniew is employed as an assistant professor for the research study “Think Locally, Act Globally: Polish famers in the global world of sustainability and development.” Anna Jastrzębiec-Witowska (first collaborating editor and contributor)—received her PhD in humanities/sociology from Jagiellonian University in Cracow, Poland in 2010. She received an MA in European studies in 1999 from the University of Exeter in England and an MA in sociology in 1998, also from Jagiellonian.
Nowatorskie i interdyscyplinarne ujęcie problematyki dotyczącej (nie)równości płci w przestrzeni publicznej. Tematyka i treść publikacji podejmują zagadnienia istotne dla teorii oraz praktyki polityki równościowej. Twórczy charakter publikacji stanowi perspektywa zarówno krajowa, jak i międzynarodowa, analizowana przez przedstawicieli innych państw Europy. Zaprezentowane teksty są odzwierciedleniem pracy autorów reprezentujących różne środowiska naukowe oraz różne perspektywy badawcze.
Azja to obszar wciąż odkrywany od nowa, stanowiący obiekt zainteresowań wielu badaczy. Naukowców fascynują jego historia, kultura, polityka czy też możliwość czerpania a tamtejszych wzorców. Książka, którą trzymacie Państwo w rękach to rezultat połączonych wysiłków historyka, politologa i absolwenta stosunków międzynarodowych. Autorzy podjęli próbę ukazania Azji z różnych punktów widzenia, nawiązując przy tym do swoich zainteresowań badawczych. W ten sposób powstała monografia, która udowadnia, że podejmując wspólny wysiłek, naukowcy są w stanie stworzyć spójną i wartościową pozycję niezależnie od dzielących ich różnic.
Estetyka muzyki Rogera Scrutona to pierwsza pełna publikacja przedstawiająca charakter i znaczenie muzyki z perspektywy filozofii analitycznej. To także jedyne ujęcie tematu tak bogato ilustrowane przykładami muzycznymi. Podstawą tomu stały się wykłady Rogera Scrutona wygłaszane na Uniwersytecie Bostońskim, przekształcone w obszerne dzieło obejmujące fundamentalne zagadnienia z zakresu estetyki muzycznej. Autor wyjaśnia oraz poddaje krytyce wiele modnych teorii z zakresu współczesnej filozofii i teorii muzyki. Podnosi kwestię moralnego znaczenia sztuki dźwięków oraz jej miejsca w naszej kulturze, upatrując fundamentu doświadczenia estetycznego w poczuciu smaku. Wnikliwie omawia różne szkoły analizy muzycznej, ponadto przeprowadza krytykę tezy zakładającej, że podstawą muzycznego porządku jest tonalność. Filozof przyjmuje przy tym postawę konserwatywną, konfrontując znaczenia uznawane za uniwersalne z ideami postmodernistycznymi. Broni wyznawanych przez siebie wartości estetycznych, określa zasady krytycyzmu, ostro wypowiada się o nowoczesnej muzyce popularnej. Skupiając się na głównych problemach estetyki muzycznej, autor poddaje je wnikliwej i krytycznej analizie z perspektywy kluczowej dlań kategorii podwójnej intencjonalności: nastawienia na kształt brzmieniowy i jego świadome przeżycie. Jak zauważa we wstępie tłumacz niniejszej książki, Scruton, dociekając sensu muzyki, nieustannie wskazuje na jej związek z otaczającym życiem i na jej niezbywalną rolę w estetycznym kształtowaniu współczesnego człowieka.
W związku ze zbliżającą się rocznicą śmierci pisarza Wydawnictwo POLITYKA przedstawia wybór felietonów Jerzego Pilcha, które napisał dla tygodnika „Polityka” w latach 2002–2006.
Nie jest to wybór przypadkowy, lecz książka zaplanowana i ułożona przez samego autora. Zgodnie z jego pomysłem przypominane teksty zostały podzielone na dwie grupy: o literaturze i o piłce nożnej. W obu tych dziedzinach Jerzy Pilch się wyróżniał, tyle że w literaturze jako oryginalny twórca, a w piłce nożnej jako niezmordowany kibic i komentator. Pilch felietonista w niepowtarzalny sposób łączy światy kultury „wysokiej” i rozrywki mas, zachowując zawsze błyskotliwość, trzeźwość spojrzenia, polemiczną finezję i bezkompromisowość. To wybitny zawodnik na tym boisku – sprawdzał się zarówno w ataku, jak i obronie. Jego teksty sprzed lat wciąż potrafią ożywiać umysł i wyobraźnię czytelnika. Zatem, jak głosi tytuł zbioru zaproponowany przez redakcję, „Pretensja o tytuł jest jedyną, jaką mieć tu można”.
Monografia zawiera aktualne i interesujące pod względem poznawczym zagadnienia, dotyczące zjawisk i procesów zachodzących we współczesnej gospodarce i społeczeństwie. Jest ona interesującą propozycją dla innych badaczy, studentów kierunków ekonomicznych, ale także dla przedstawicieli życia publicznego w obszarze administracji rządowej i samorządowej. Różnorodna tematyka poszczególnych części tej pracy, daje czytelnikowi możliwość zapoznania się z szerokim aspektem dociekań naukowych z obszaru ekonomii i finansów.Z recenzji prof. dr hab. US Wojciecha Drożdża
Rodzice i nauczyciele często wychodzą z założenia, że dzieci mają wrodzoną zdolność uczenia się. Ten powszechnie wyznawany pogląd powoduje, że ogromna ich rzesza nie potrafi uczyć się właściwie. Powód jest banalnie prosty: nikt im tej wiedzy nie przekazał. Dlatego u niejednego dziecka, nie tylko tego, które ma złe wyniki w szkole, ugruntowuje się przekonanie o braku zdolności oraz niechęć do nauki. Stan ten często swoją postawą pogarszają właśnie rodzice, którzy używając niewłaściwych metod, utwierdzają swoje dzieci w tej negatywnej postawie.Większość młodych ludzi uczy się, nie znając skutecznego sposobu przyswajania wiedzy kują bezmyślnie godzinami, osiągając mierne efekty!Książka opisuje procesy zachodzące podczas przyswajania wiedzy oraz prezentuje 10 FUNDAMENTALNYCH ZASAD pomagających uczyć się łatwo i skutecznie.Autor gwarantuje powodzenie tej metody, potwierdzając jej efektywność własnymi sukcesami zawodowymi i doświadczeniem.
Zbiór ten zawiera cenne szkice i rozprawy, trafnie rozpoznające zagadnienie różnorodnego przekazywania treści politycznych lub wątków z polityką pośrednio związanych w dziełach literackich, utworach niefikcjonalnych i innych tekstach kultury, a także za pomocą środków masowego przekazu (takich jak prasa, radio czy internet). Lektura zgromadzonych w książce artykułów stwarza okazję do zweryfikowania wielu stereotypowych sądów na temat polityki historycznej i historii politycznej, poznania mechanizmów działania komunikacji społecznej i ideologicznego uwarunkowania rozmaitych przekazów kulturowych. [...] Książka Komunikowanie polityk(i) w literaturze i w mediach jest pracą prezentującą wysoki poziom merytoryczny i oryginalne ujęcie zagadnień związanych bezpośrednio lub pośrednio z obecnością polityki w różnorodnych tekstach kultury i środkach masowego przekazu. Jej analityczna wielokierunkowość, bogactwo materiałowe, celność interpretacji, w połączeniu z erudycją autorów i ich rzetelną wiedzą, wspartą przez dobrze zastosowane nowoczesne metodologie badawcze powodują, że czytelnik otrzymuje pracę niezwykle war-tościową, a przede wszystkim zajmującą w lekturze.Z recenzji prof. dr hab. Grażyny Legutko
Recenzowana publikacja wpisuje się szeroko w nurt rozważań pedeutologicznych refleksji nad nauczycielską profesją, która w ostatnim czasie coraz częściej stanowi przedmiot badań w pracach wielu naukowców. Dokonujący się na naszych oczach proces transformacji, zmian w łonie edukacji, często o charakterze niekontrolowanym, pociąga za sobą ewolucję społecznej roli nauczyciela. Jej konsekwencją jest konieczność modyfikacji teorii i praktyki kształcenia kandydatów do zawodu nauczyciela. Chodzi zatem o nowe spojrzenie na pełnione przez nauczyciela funkcje, posiadane przez niego kompetencje, realizowane role i za-dania. Splot rozważań prowadzonych wokół społecznych oczekiwań wobec nauczyciela, przeobrażeń jego zawodowych funkcji, posiadanych kompetencji i dążeń w kierunku postępującej profesjonalizacji wyznacza problematykę pierwszej części recenzowanej książki. Część druga poświęcona jest nauczycielskim działaniom o charakterze edukacyjno-artystycznym i stanowi swoiste dopełnienie oraz rozwinięcie wątków i analiz wcześniej prezentowanych. Zamieszczone w tej części opracowania teksty uwypuklają szczególną rolę nauczyciela w procesie edukacji artystycznej, eksponują dodatkowe kwalifikacje niezbędne do jej pełnienia, a także ujawniają specyficzne problemy związane z kształceniem tej grupy nauczycieli.- z recenzji wydawniczej dr hab. Aliny Górniok-Naglik, prof. MUP
Autor książki zadaje istotne pytanie:
Jaka jest zależność między ewolucją wszechobecnych mediów a komunikowaniem społecznym?
Komunikowanie społeczne nie jest tylko i wyłącznie domeną ludzi, uczestniczą w nim również inteligentne maszyny mające możliwość interakcji między sobą.
Ewolucja technologii medialnych wpływa na rozwój wolnej myśli, nieskrępowanych idei, a nawet rewolucji społecznych.
Wraz z pojawianiem się nowych technologii medialnych powstają nowe określenia, które także ewoluują. Wyrażenie typowe dla czasu medialnego panowania telewizji: „urwał się komuś film” w okresie ekspansji komputerowej zostaje zastąpione wyrażeniem „wykasować coś z pamięci”. Natomiast na etapie dominacji mobilnej i internetowej niezwykle popularne staje się pytanie: „jesteś jeszcze online”?
W książce poruszono także tematykę problematycznego korzystania z internetu, jak m.in. vaguebooking, konieczność przynależności, histrioniczne zaburzenie osobowości, trollowanie, fałszywe wiadomości (fake news) itp.
Analiza relacji komunikacji werbalnej z niewerbalną prowadzi autora do zmiany starego polskiego przysłowia: „Gdy mówisz papą, nie pokazuj łapą”. Biorąc pod uwagę potwierdzoną naukowo rolę komunikacji niewerbalnej, należy zmienić to przysłowie i podpowiadać: „Gdy mówisz papą, pokazuj też łapą”. Wtedy być może gestykulowanie podczas rozmowy będzie przeszkadzało niektórym tradycjonalistom, ale dzięki temu komunikacja ludzka będzie bardziej naturalna, prosta, bogata i efektywna.
Jerzy Grotowski spędził ostatnie lata życia właśnie we Włoszech. Tam realizował wieńczące dorobek jego życia przedsięwzięcie,,Sztuka jako Wehikuł”. My w Polsce mamy ,,swojego Grotowskiego”. Ale jak postrzegali go Włosi? Jak odnosili sie? do jego pracy? Jak czytali jego teksty? To naprawdę fascynujące pytania. Katarzyna Woźniak dokonała wyboru najważniejszych tekstów dotyczących dzieła Grotowskiego, które ukazały się po włosku. Zgromadzone nazwiska autorów budzą szacunek. Z jednej strony to wybitni akademicy: Ferdinando Taviani, Mirella Schino, Marco De Marinis; z drugiej strony współpracownicy Grotowskiego, w tym najważniejsi: jego spadkobierca Mario Biagini, następnie Eugenio Barba, twórca Odin Teatret i Mie?dzynarodowej Szkoły Antropologii Teatru, czy też,,strażniczka pieczęci”, ale też osoba, dzięki której Grotowski mógł nieopodal Pontedery pracować ? Carla Pollastrelli. Autorka wyboru i tłumaczka w jednej osobie, daje polifoniczny obraz włoskiej recepcji dzieła i postaci Grotowskiego. Nie jest to obraz jednoznaczny, ale przez to, tym ciekawszy. Tadeusz Kornaś
Książką ta jest wyjątkową pozycją na rynku wydawniczym z obszaru nauk społecznych. Jest znakomicie umocowana teoretycznie i empirycznie, zawiera również oryginalny program metodologiczny, inspirowany teorią ugruntowaną. Przejścia graniczne, zwłaszcza te na wschodniej i północnej granicy Polski - zarówno przed wejściem do Unii Europejskiej, jak i po nim – stały się swoistym laboratorium społecznym. Oprócz głównej funkcji umożliwiającej przepływ ludzi i towarów zgodnie z oficjalnie obowiązującymi regułami, stawały się swoistym wentylem bezpieczeństwa dla osób zagrożonych wykluczeniem, skazanych na walkę o ekonomiczne i godnościowe przetrwanie na peryferiach procesów transformacyjnych. (…) Stopniowo, przy dominacji wnioskowania indukcyjnego, wyłaniają się kategorie, typy i układy współzależności, składające się na kulturę społecznego świata przejścia granicznego.
Z recenzji wydawniczej dr hab. Wojciecha Łukowskiego
Jesteśmy świadkami narastania wielkiego społecznego gniewu. Jak możemy go przekształcić we wspólne działanie, zwłaszcza dziś w społeczeństwach zduszonych pandemią? Czy rozczarowanie współczesną formą demokracji liberalnej da się zamienić w pragnienie jej dogłębnej zmiany? Bohaterkami i bohaterami tej książki są: rewolucja francuska, punkowy duet Siksa, patologie liberalnych demokracji i słabości populizmów, czarny feminizm i projekty ratowania klimatu.
Nawet krótki wypoczynek upycha się gdzieś między obowiązkami. Kazanie – wysłuchane lub może przeczytane – rozrywa ten napięty ciąg i kieruje myśl do obszarów, nad którymi czas nie ma takiej władzy. Temat czasu zawsze mnie fascynował – jako temat filozoficzny, egzystencjalny, głęboko teologiczny. Świadectwa tej fascynacji można znaleźć rozsiane we wszystkich poprzednich tomikach. Nawet w samych tytułach: „10.30 u Maksymiliana” – to przecież wyraźnie wskazana godzina na zegarze; „Zakład o życie wieczne” – to rozgrywka między czasem a wiecznością; a „Daj nam oczy widzące” – prośba o wzrok tak przenikliwy, by mógł wznieść się ponad czas. Gdy rozerwą się więzy czasu... prowadzi ten ciąg refleksji do momentu, w którym nasz czas się urwie, a trzy kropki zawieszą perspektywę na brzegu Nieznanego. Ta perspektywa jest perspektywą wszystkich rozważań w tym tomie. Michał Heller – uczony, kosmolog, filozof i teolog, który w matematycznych równaniach teorii naukowych potrafi dostrzec dzieła sztuki, a wielkich fizyków uważa za genialnych artystów, tworzących swe kompozycje z liczb i matematycznych formuł. Sam w swoich licznych książkach i artykułach naukowych z powodzeniem odnajduje się w obu rolach: naukowca-artysty i pisarza-uczonego.
Monografia Roberta Grzywacza jest ważnym wkładem w rozumienie nie tylko filozofii Paula Ricouera, lecz także w zarys filozofii nadziei proponowanej w środowisku polskim chociażby przez prof. Józefa Tischnera czy prof. Karola Tarnowskiego. Nadzieja, jak zauważa autor, dostarcza głębokiego uzasadnienia wyboru podejścia hermeneutycznego, wskazując na semantyczną otwartość dyskursu w ogóle i korelatywne otwarcie jego podmiotu. Ona też czyni możliwą niekonfliktową wersję relacji filozoficznej autonomii i posłuszeństwa autorytetowi słowa. Dlatego warto taką filozofię proponować i rozwijać.Podsumowując recenzję monografii Roberta Grzywacza SJ Świadek przekonań podmiot sumienia. Paul Ricoeur i filozofia świadectwa, należy stwierdzić, że polskie środowisko filozoficzne otrzymuje solidną i rzetelną pracę interpretacyjną filozofii francuskiego myśliciela Paula Ricoeura.Po pierwsze praca jest napisana rzetelnie, z zacięciem erudycyjnym i świetnym warsztatem interpretacyjnym. Po drugie ukazana jest w sposób kompetentny całość argumentacji związanych z filozofią świadectwa zaproponowaną przez Paula Ricoeura. Po trzecie publikacja powstała w środowisku filozofii hermeneutyczno-fenomenologicznej, którą cechuje obiektywizm i rzetelność w interpretacjach filozoficznych. Po czwarte praca napisana jest z jednej strony językiem specjalistycznym (ale metodologia, klarowność wywodu, spójność uzasadnienia, weryfikacja hipotez badawczych mogą być wzorem dla każdego badacza), z drugiej strony jednak autor swoje wywody uzupełnia odwołaniami do współczesnej literatury, dokumentów, wydarzeń, czyniąc lekturę niezwykle interesującą.Fragment recenzji ks. dra hab. Macieja Bały, prof. UKSW
Bezkompromisowy. Bezwzględny. Bezbożnik. Kościół katolicki przeżywa kryzys: coraz większa liczba skandali, obłuda duchownych, kolejne apostazje. Odpowiedź na to wszystko jest jedna: jeszcze większa opresja, zamach na prawa kobiet, odmawianie praw mniejszościom, nadużywanie własnej pozycji. W tej perspektywie Bezbożnik Piotra Szumlewicza to wezwanie do odwagi i zachęta do krytycznego myślenia. W polemicznym stylu, sięgając do danych, historii czy filozofii, autor rozprawia się z hipokryzją księży i hierarchów. Ta książka to pozycja obowiązkowa dla każdego, kto zastanawia się nad wyrwaniem spod przemocowej władzy religii.
Ten produkt jest zapowiedzią. Realizacja Twojego zamówienia ulegnie przez to wydłużeniu do czasu premiery tej pozycji. Czy chcesz dodać ten produkt do koszyka?
