Kiedy Karol Darwin opublikował w 1859 roku O powstawaniu gatunków, spotkał się z różnymi reakcjami - od sceptycyzmu po całkowitą akceptację i entuzjazm dalece przekraczający oczekiwania samego autora. Jednak od tego czasu nasza wiedza naukowa znacznie się rozwinęła i zweryfikowała wiele podstawowych twierdzeń zawartych w tej przełomowej pracy. Rozwój aparatury badawczej i nauk, takich jak biochemia, fizjologia czy immunologia, sprawił, że wyjaśnienia, które w drugiej połowie XIX w. wydawały się wiarygodne, dzisiaj już takie nie są. Niebywała złożoność struktur biologicznych i ich wzajemne powiązania wskazują, że należy spojrzeć w kierunku nowych wyjaśnień. Amerykański lekarz Geoffrey Simmons podczas wielu lat pracy klinicznej odkrył, że coraz trudniej pogodzić neodarwinizm z wiedzą o tym, jak działa organizm ludzki. Opierając się na najnowszych odkryciach medycyny, w książce O czym Darwin nie wiedział Simmons przedstawił spójny obraz zdumiewającej złożoności biologicznej człowieka. Dr Geoffrey Simmons przez 40 lat badał anatomię człowieka i teorię ewolucji. W 1969 roku został doktorem medycyny i pracował jako lekarz w Eugene w stanie Oregon. O czym Darwin nie wiedział to jego najbardziej znana książka. Doktor Geoffrey Simmons zabiera nas w ekscytującą podróż po ludzkiej anatomii, a więc rozsiądźcie się wygodnie i bawcie się dobrze. Czy wiecie, że kubki smakowe znajdują się też w gardle? Czy znacie przebieg procesu reprodukcji i cudu narodzin? A czym właściwie różni się człowiek od małpy człekokształtnej? Książka Simmonsa dostarcza odpowiedzi na te i inne pytania, a także przedstawia niepozostawiające wątpliwości dowody naukowe przeciwko darwinowskiemu wyjaśnieniu naszej egzystencji. dr Jed Macosko, profesor Uniwersytetu Nowego Meksyku i biolog molekularny O czym Darwin nie wiedział doktora Simmonsa to wspaniały, zabawny obraz funkcjonowania skomplikowanego ciała człowieka z punktu widzenia lekarza. Szczegółowe opisy biologicznego piękna i złożoności obalają powierzchowne darwinowskie historyjki niczym wielka fala zalewająca plażę. dr Michael J. Behe, profesor biochemii na Uniwersytecie Lehigh i autor bestselera Czarna skrzynka Darwina Kilka lat temu w prestiżowym, recenzowanym czasopiśmie "Science" ukazał się artykuł naukowy pod tytułem Did Darwin Get It All Right? (Czy Darwin miał rację?). Odpowiedź w podtytule brzmiała "Nie". Coraz więcej danych przemawia przeciwko darwinowskiej (acz niekoniecznie sformułowanej przez Darwina) koncepcji, jakoby losowość mogła wyjaśnić cud życia. W książce O czym Darwin nie wiedział Geoffrey Simmons dzieli się z nami szacunkiem do złożoności życia, którego nabrał jako lekarz z 35-letnim stażem. Dzięki swojej pracy zyskał wiedzę, którą nie mogą się pochwalić fotelowi i laboratoryjni biolodzy. dr Gerald Schroeder, fizyk jądrowy, absolwent MIT, badacz Ziemi, autor The Science of God
Książka ta może służyć terapeutom, nauczycielom i rodzicom do pracy z dziećmi, które dopiero uczą się lub mają trudności ze zrozumieniem, jak zachować się w różnych codziennych sytuacjach społecznych. Jest to zbiór krótkich opowiadań oraz opracowanych do nich pytań i zadań, które rozwijają nie tylko umiejętności komunikacyjne i społeczne młodych czytelników, ale także wspierają ich rozwój poznawczy i językowy. Dziecięcy bohaterowie opowiadań każdego dnia popełniają różne gafy: w domu, w szkole, w czasie zabawy z rówieśnikami czy podczas spotkań rodzinnych. Nie rozumieją zasad funkcjonowania w grupie, źle odbierają intencje innych, myślą przede wszystkim o własnych potrzebach. Co w takich sytuacjach im towarzyszy? Najczęściej same kłopoty. Przykre nieporozumienia, niepotrzebne wybuchy złości, chwile wstydu, słowa, które nie powinny zostać wypowiedziane. Jednak każda z historii ma pozytywne zakończenie, a mali (i jednocześnie wielcy) bohaterowie nie poddają się, dzielnie ucząc się, jak radzić sobie w trudnych sytuacjach. Akceptują siebie i swoją niedoskonałość. Wcale nie chcą walczyć ze swoimi trudnościami. Bardziej szukają wsparcia, zaufania, zrozumienia czyli tego, co najlepsze na wszystkie kłopoty.
Książkę tę poświęcamy Elżbiecie Paczkowskiej-Łagowskiej, cenionej historyczce filozofii i tłumaczce, która polskiemu piśmiennictwu filozoficznemu przyswajała fenomen Diltheyowskiego kręgu oddziaływania we współczesnej myśli filozoficznej: stanowiska Georga Mischa, Helmutha Plessnera i Arnolda Gehlena, Theodora Litta, Ernsta Cassirera i innych. Autorce uznanych w studiach diltheyowskich monografii: Filozofia nauk humanistycznych Wilhelma Diltheya oraz Logos życia. Filozofia hermeneutyczna w kręgu Wilhelma Diltheya. Tom obejmuje również wybór z listów-esejów do męża, filozofa Bronisława Łagowskiego. To nakreślony z dużą swobodą epistolarny autoportret kobiety, dla której filozofia była nie tylko teorią, lecz także sztuką życia. Książka nie jest, jak często się zdarza w tego typu pracach, suchą laudacją zmarłej niedawno Elżbiety Paczkowskiej-Łagowskiej. Obraz, jaki szkicują jej koledzy w swoich artykułach omawiających jej dorobek naukowy, uzupełniają listy do męża, które wydawca tomu dołączył do jednej z sekcji. Jest to część niezwykle interesująca. Znajdują się tam fragmenty, które poruszają problemy natury filozoficznej i historycznej. "Czy Turek muzułmańskiego wyznania jest w stanie wziąć odpowiedzialność za Holocaust po otrzymaniu [niemieckiego] obywatelstwa?", pisała z Trewiru 17-18 stycznia 1993 roku. "Czy w ogóle taka odpowiedzialność możliwa jest w społeczeństwie wielokulturowym?" Pytania takie są tym bardziej istotne dzisiaj. Stawiając je, Paczkowska-Łagowska trafiła w sedno sprawy, a sposób, w jaki je sformułowała, możemy podejrzewać, narodził się z jej studiów nad Diltheyem i Burckhardtem. Zaryzykuję tezę: ten ostatni nie mógłby sformułować tego lepiej. Prof. Zbigniew Janowski, autor Cartesian Theodicy, Cartesian-Augustinian Index, How to Read Descartes' Meditations, Homo Americanus: The Rise of Totalitarian Democracy in America.
Uważność może nam dać odwagę.Większość z nas, nawet gdy przeżywa radość, odczuwa jednocześnie głęboki lęk. Lękamy się końca szczęśliwej chwili, niezaspokojenia naszych potrzeb, utraty przedmiotów miłości czy poczucia bezpieczeństwa. W niniejszej książce nominowany do Pokojowej Nagrody Nobla Thich Nhat Hanh objaśnia, jak możemy rozpoznać nasz lęk i przekształcić go, odnajdując drogę do prawdziwego szczęścia i wolności.Posługując się osobistymi anegdotami z długiego i barwnego życia, jak również własnym doświadczeniem mnicha buddyjskiego, Thich Nhat Hanh uczy, w jaki sposób praktyczne techniki uważności są w stanie nam pomóc. Pokazuje, jak możemy zakorzenić się w chwili obecnej i znaleźć w sobie odwagę skonfrontowania się z tym, co nas przeraża, abyśmy mogli panować nad własnym lękiem i cieszyć się życiem.
Publikacja w sposób kompleksowy przedstawia kompetencje rady pedagogicznej publicznego przedszkola, szkoły i placówki wynikające z powszechnie obowiązujących przepisów prawa - ustaw i rozporządzeń, w tym związanych z kształceniem na odległość, a także ramowych planów nauczania dla publicznych szkół. Autor szczegółowo omawia: kompetencje stanowiące, opinie oraz wystąpienia rady pedagogicznej o opinie i zgody, a także porozumienia, zgody i wnioski. Dla każdej kompetencji została wskazana podstawa prawna oraz informacja, w jakim typie jednostki oświatowej jest wykonywana. Opisy uzupełniono przykładami uchwał rady pedagogicznej podjętymi w zakresie każdej z nich. W najnowszym wydaniu zmodyfikowano istniejące i dodano nowe kompetencje, przykłady i wzory uchwał rady pedagogicznej, w tym wzór regulaminu działalności rady pedagogicznej. Wzory zostały sporządzone zgodnie z zasadami techniki prawodawczej, zatem zawierają odniesienie do wszystkich Dzienników Ustaw publikujących zmiany aktów prawnych, na podstawie których są przyjmowane uchwały.
Nowa odsłona książki Roberta Schwartza, która pomoże ci odkryć sens swego życia! Czy wiesz, kim są odważne dusze? Czy myślisz, że mógłbyś być jedną z nich? Opowiadane tu historie na zawsze zmienią to, co myślałeś o znaczeniu doświadczeń, które cię spotykają. Spojrzysz na wszystko z drugiej strony lustra i przejrzysz się w nim tak, jak zrobili to bohaterowie książki. Niekiedy prawda może być smutna, ale jest wyzwalająca. Odważne dusze to ludzie, którzy odkryli sens tego, co ich spotkało. Przyjęli to, co dobre i zaakceptowali to, co mogło być trudne i bolesne. Rozpocznij duchową podróż i poznaj odpowiedzi na pytania, które zadajesz od dawna: „Dlaczego tak się stało?”; „Dlaczego ja?”; „Czym sobie na to zasłużyłem?”. Prawda będzie zaskakująca. Ty sam jesteś autorem tego, co cię spotkało. Życie to część planu, który powzięła twoja dusza na długo przed narodzinami, aby wypełnić Twoje istnienie miłością i zrozumieniem. Niech ta uzdrawiająca wiedza pomoże oczyścić twój umysł i duszę. __ Robert Schwartz – autor bestsellerowych książek „Odważne dusze” i „Dar duszy” o planowaniu przedurodzeniowym. Udowadnia w nich, że wszystko, co spotykasz na swej drodze, nie dzieje się przypadkiem i prowadzi do uzdrowienia. Zanim zajął się pisaniem książek, długo szukał sensu życia. W 2003 roku po raz pierwszy zdecydował się na konsultację z medium. Dzięki temu zaczął odkrywać zaskakującą uniwersalną prawdę o życiu, którą dzieli się z czytelnikami na całym świecie.
W badaniach naukowych powinny liczyć się argumenty, nie zaś emocje i przywiązanie do autorytetów. A jednak zawiłości teorii i warsztatu naukowego w połączeniu z oddziaływaniem bieżącej polityki i ideologii na naukę potrafią wyprowadzić uczonych na manowce. A stamtąd daleko do rzetelnych wyników badań oraz ich opisywania. Jan Ryszard Sielezin wprowadza czytelników w metodologiczno-logiczną problematykę badań, analizuje zagadnienia warsztatu naukowego opartego na realizmie poznawczymi i krytycznej analizie źródeł oraz badań i prognoz statystycznych. Analizuje najczęściej popełniane i cytowane w literaturze naukowej błędy logiczne i statystyczne dotyczące zjawisk masowych na różnych szerokościach geograficznych: chorób idemiologicznych, powszechnych szczepień, prognoz dotyczących bezpieczeństwa czy rozwoju gospodarczego. Książkę można czytać, zaczynając od dowolnego rozdziału, zgodnie z zainteresowaniami badawczymi i poznawczymi odbiorcy, przekonując się, jak powszechnie powielane są wciąż schematy myślenia, oparte na tendencyjnych źródłach negujących hermeneutykę oraz bezstronną i krytyczną analizę faktów.
Dwujęzyczna monografia poświęcona dziełu Henriego Michaux to zbiór artykułów znawczyń i znawców dorobku belgijskiego artysty. Autorzy wyszli poza kanon romanistycznych odczytań jego twórczości, prowadząc badania z różnych perspektyw, między innymi literaturoznawczej, teatrologicznej i historycznosztucznej. Poszczególne teksty, pogrupowane w trzy działy: Identits michaudiennes, uvre artistique aux facettes multiples, Polskie lektury Michaux, Polskie lektury Michaux, układają się w swoisty metodologiczny oraz koncepcyjny wielogłos na temat dokonań artystycznych Michaux. Obecne w tomie interpretacje dzieła dopełniają obrazu twórczości "artysty o wielu doświadczeniach", którego dokonania - niemal czterdzieści lat po śmierci - pozostają aktualne dla czytelników i krytyczek reprezentujących różne kultury i środowiska.Polskie odczytania dzieła Henriego Michaux dopełniają obrazu twórczości tego "artysty o wielu doświadczeniach", który niemal czterdzieści lat po śmierci pozostaje wciąż aktualny dla swoich czytelników i czytelniczek oraz krytyków i krytyczek reprezentujących różne kultury i środowiska.Przedmowa, Olga Bartosiewicz-Nikolaev, Karolina Czerska, Wacław RapakLe prsent volume, bilingue, est un recueil d'articles rdigs par un groupe de spcialistes qui consacrent leur attention l'oeuvre d'Henri Michaux ; chacune et chacun dans des perspectives diffrentes et qui, toutes, quittent le terrain des interprtations canoniques parmi les romanisants spcialistes de cette cration artistique et littraire. L'intrt particulier du volume rsulte du fait que ces perspectives, littraire, artistique, thtrale, regroupes en trois chapitres : Identits michaudiennes, uvre artistique aux facettes multiples, Polskie lektury Michaux - forment une polyphonie o coexistent diverses concepcep-tions, mthodes, approches interprtatives au service d'une importante mise en valeur de l'oeuvre michaudienne sous ses divers aspects. Le prsent volume offre aux lecteurs une bonne occasion de voir que, quarante ans aprs la mort de Michaux, la cration de cet artiste aux expriences multiples reste d'une grande actualit.Le prsent volume propose une diversit des points de vue sur nombre de questions suscites par la cration potique et artistique de HM, cet artiste aux multiples expriences , qui, presque quarante ans aprs sa disparition, demeure actuel pour les lecteurs et les spcialistes de divers horizons.Prface, Olga Bartosiewicz-Nikolaev, Karolina Czerska, Wacław Rapak
Badania naukowe Włodzimierza Szturca charakteryzują się interdyscyplinarnym ujęciem problemu wyobraźni, szczególnie istotnej w literaturze wieku XIX oraz w dramacie i teatrze tego okresu - aż po współczesność. Ruch, gest, słowo, znak, ale też milczenie i przemilczanie, znikanie i zasłanianie są dla uczonego punktem wyjścia na ścieżce rozpoznawania fenomenów dzieła literackiego i scenicznego. Dramaturgia jako cecha fragmentu oznacza go i zarazem determinuje, uwalniając od niesprawiedliwego stereotypu głoszącego, że fragment to coś statycznego, niemożliwego do "właściwego" rozpoznania. Fragmentaryczność okazuje się takim rodzajem napięcia, jakie nosi w sobie utwór zawieszony w niewybrzmiałym akcie twórczego uniesienia, pozostaje organiczną częścią autora, który nigdy się od swego dzieła nie uwolnił, ale pozostaje w najbliższym związku z nim. Fragment oznacza trwanie procesu twórczego, dzieje się, nie może się skończyć. To dramat tekstu i jego autora.Z recenzji dr. hab., prof. UwB, Krzysztofa Korotkicha
Wann hat ein Auto ein Tier umfahren und wann umgefahren? Werden Urlaubsplne durchgekreuzt oder durchkreuzt? Haben Betrger das Gesetz bertreten oder bergetreten? Was kann unterschlagen und was untergeschlagen werden?Im Mittelpunkt dieses Arbeitsbuchs stehen Prfixverben, ein faszinierender Aspekt der deutschen Sprache, der sowohl ihre Vielfalt als auch ihre Nuancen verdeutlicht. Die Prfixverben sind ein wichtiger Bestandteil der Sprachkompetenz auf fortgeschrittenen Niveaus und tragen mageblich dazu bei, den Ausdruck der Lernenden zu verfeinern und ihre Kommunikationsfhigkeiten zu strken.Der erste Band der Reihe Eine holprige Reise durch die Landschaft der deutschen Prfixverben widmet sich den Prfixen um-, ber-, unter- und durch-. Anhand vielfltiger bungen, praktischer Beispiele, plausibler Erklrungen sowie Veranschaulichungen durch KI-generierte Bilder wird nicht nur ein besseres Verstndnis fr die Beschaffenheit und Funktionen der Prfixverben entwickelt, sondern es wird auch gelernt, sie gezielt beim Spracherwerb und im Sprachgebrauch einzusetzen. Dementsprechend ist jedes Kapitel sorgfltig strukturiert, um einen systematischen und effektiven Lernprozess zu gewhrleisten.Dr Henryk Mazepa (geb. 1972) studierte Deutsch als Fremdsprache, Germanistik und Osteuropische Studien an der Universitt Bielefeld, 2007 promovierte er dort an der Fakultt fr Linguistik und Literaturwissenschaft. Seit 2011 wissenschaftlich-didaktischer Mitarbeiter am Institut fr Germanische Philologie der Jagiellonen-Universitt in Krakau.
Vigdis Hjorth, Niech żyje trąbka pocztyliona! Niech żyje trąbka pocztyliona!, zabawna i wzruszająca, utrzymana w charakterystycznym dla Vigdis Hjorth oszczędnym, rytmicznym i ostrym stylu powieść, to egzystencjalny krzyk o samotności. Ellinor, trzydziestopięcioletnia konsultantka do spraw mediów, ma poczucie, że nie pasuje do otaczającego ją świata. Śmiertelnie znużona, przegląda stary pamiętnik i nie poznaje kobiety, którą odnajduje na jego stronach, choć pozornie pozornie niewiele się w jej życiu zmieniło. Tymczasem nagle znika jej współpracownik a ona otrzymuje nowe, niezwykłe zadanie. Wyrusza na spotkanie z Norweskim Związkiem Zawodowym Pracowników Poczty, rozpoczynając tym samym dziwne i przełomowe sześć miesięcy swojego życia. Wciągająca, inspirująca i politycznie rewolucyjna książka. Alexandra Kleeman, Vanity Fair Cierpki portret walki osamotnionej kobiety o uratowanie poczty. Megan Evershed, The New Republic Wspaniała opowieść o kobiecie na skraju załamania nerwowego. The modern novel Błyskotliwość Vigdis Hjorth polega na jej umiejętności łączenia charakterystycznego braku sentymentalizmu z uwodzicielskim i poszukującym idealizmem. Emily Stewart, Saturday Paper To, co zwyczajne, staje się żywe i afirmujące życie w Niech żyje trąbka pocztyliona!, wciągającej powieści o tym, że nawet beznadziejne bitwy są warte stoczenia. Eileen Gonzalez, Foreword Reviews
Protagoras należy do grona najważniejszych spośród wczesnych, tak zwanych sokratycznych pism Platona. Sokrates, główny bohater dialogu, dyskutuje w nim z tytułowym bohaterem, wybitnym sofistą, centralnym przedmiotem ich rozmowy jest zaś pytanie o to, czy cnoty można nauczyć. W toku prowadzonej rozmowy zostaje sformułowane przez Sokratesa między innymi przekonanie, że cnota jest czymś jednym, a także inne, równie charakterystyczne dla jego poglądów w wersji takiej, jaką znamy dzięki Platonowi, zgodnie z którym cnota jest wiedzą. Na podkreślenie oprócz istotnego znaczenia tego dialogu zasługuje także jego szczególny kunszt literacki jest on powszechnie uważany za jedno z największych pod tym względem osiągnięć Platona.
Poczuj Bożą miłość bardziej osobiście. Czy zdajesz sobie sprawę, że Bóg mówi do ciebie twoim językiem miłości, a ty miłość do Boga wyrażasz swoim językiem miłości? Dowiedz się, jak możesz okazywać Bogu miłość i ją od Niego otrzymywać poprzez pięć języków miłości: afirmujące słowa, wartościowo spędzony czas, podarunki, służenie pomocą, oraz dotyk.
W 1972 roku Milton Friedman zadał słynne pytanie: „Czy możemy zatrzymać Lewiatana?”. I było to w istocie pytanie retoryczne. Zaczęto „majsterkować” przy własności, tworząc różne hybrydy państwowo-prywatne. […] Eksperymenty z mieszanymi formami własności przynosiły zróżnicowane rezultaty i bywały przedmiotem wielu analiz i zaciętych sporów. Często miały one wydźwięk polityczny, ale w miarę upływu czasu i narastania autentycznych potrzeb społecznych nabierały coraz bardziej pragmatycznego charakteru i coraz częściej opierały się na wiedzy empirycznej, na badaniach funkcjonujących w praktyce rozwiązań. Najwybitniejszymi przedstawicielami takiego podejścia byli Elinor i Vincent Ostromowie. […] Chmielewscy, którzy od dawna współpracowali z Ostromami, przeprowadzili takie badania nad wspólnotą gruntową w Jurgowie na polskim Spiszu.
prof. Andrzej K. Koźmiński
Zwiększmy atrakcyjność widowiska, znosząc reguły; zwiększmy dostępność, zapewniając niekończący się strumień treści. Konflikty można zawsze podsycać; gdy słabsze bodźce przestają przyciągać uwagę, można je zastąpić mocniejszymi; wulgarność nie musi być zagrożeniem ? może być szansą. Co jest areną, która pomieści tak wymyślone igrzyska? Portal YouTube. Jaka widownia najbardziej je doceni? Dzieci i młodzież. Co stanowi nagrodę? Sława, pieniądze i większy wpływ na zawody. fragment Wstępu Praca stanowi [?] swoiste kompendium wiedzy na temat znaczenia serwisu YouTube w życiu młodego pokolenia, eksplorując obszary niedostatecznie kompleksowo dotąd zbadane. Jest przygotowana z dużą starannością, mimo złożoności problematyki badawczej i samych badań, co świadczy o dużej erudycji autora, który swobodnie i z dużą świadomością teoretyczno-metodologiczną porusza się w tej tematyce. dr hab. Jolanta Jarczyńska, prof. UKW
W Wolności. Chorobie, na którą nie ma lekarstwa zgodnie ze swoją dialektyczną metodologią (dla jasności: Slavoj Zizek uważa się za spadkobiercę myśli K. Marksa) rozpatruje zagrożenia związane z radykalnym rozumieniem pojęcia wolności, wskazując, że w niektórych formach, w skrajnym rozumieniu wolność może się stać zagrożeniem. Bo przecież wolno nam niszczyć planetę, wolno lekceważyć zalecenia nauki, wolno zachwycać się turbokapitalizmem. W końcu jak pisze iek oczywiście uderzenie asteroidy lub erupcja super wulkanu mogą nas zniszczyć, największym zagrożeniem dla ludzkiej populacji, piątym jeźdźcem [apokalipsy], jeśli wolicie, jesteśmy my sami. Oznacza to, że jako ludzkość stoimy teraz przed kluczową decyzją: jesteśmy piątym jeźdźcem, który może spowodować swoją zagładę lub się uratować. Chociaż globalna świadomość zagrożenia rośnie, nie idą za tym odpowiednie działania, więc czterej jeźdźcy galopują coraz szybciej:
Zaraza: pod koniec 2019 roku wybuchł COVID 19 i zmienił nasze życie na zawsze - wciąż z nami jest, możemy więc spodziewać się nowych zachorowań, a także innych pandemii wirusowych.
Wojna: wraz z rosyjskim atakiem na Ukrainę, mamy w Europie prawdziwą gorącą wojnę trzeźwe i dające do myślenia przypomnienie, że nikt nie może sobie pozwolić na obserwowanie wojny z bezpiecznej odległości. Nawet jeśli zostanie zawarty jakiś rodzaj rozejmu, wojna z całą mocą potwierdziła, że należy do ogólnych warunków naszego życia, a pokój bywa tylko tymczasowym wyjątkiem. Bez względu na to, w którą stronę się zwrócimy, trzecia wojna światowa jest na horyzoncie. Potrzebujemy nie tylko, a nawet nie przede wszystkim, siły, by przeciwstawić się agresorom, ale także radykalnej zmiany całego globalnego systemu.
Głód: również staje się coraz większym zagrożeniem oto niektóre z ostatnich tytułów w mediach: Wojna w Ukrainie doprowadziła do największego kryzysu żywnościowego od II wojny światowej. Wojna w Ukrainie może być przyczyną zamieszek z powodu braku żywności w biedniejszych krajach. Z powodu globalnego ocieplenia Fale upałów w Indiach i Pakistanie testują granice ludzkiej zdolności przetrwania, twierdzi ekspert; są też przyczyną ogromnego nieurodzaju. Czy jesteśmy gotowi na masowe migracje i zamieszki, które mogą być spowodowane przez globalny głód?
Platon (427 p.n.e.- 347 p.n.e.) - grecki filozof, uczeń Sokratesa, założyciel Akademii, twórca idealizmu i racjonalizmu. Mozna wręcz powiedzieć, że nie byłoby filozofii bez Platona. Napisał 35 dialogów. Do najważniejszych należą'OBRONA Sokratesa", "Fajdros", "Uczta", "Teajtet", "Parmenides" i właśnie Gorgiasz. Jest to - mówiąc skrótowo - dialog dotyczący retoryki, będący zarazem krytyką egoizmu i hedonizmu. Uczestnicy dialogu to Kalikles, Sokrates, Charefon, Pols i właśnie Gorgiasz. Dialog napisany krótko po śmierci Sokratesa jest pochwałą sokratejskiej cnoty, a jednocześnie krytyką swoistego rodzaju nihilizmu sofisty Gorgiasza i (acz innego rodzaju) jego ucznia Polosa. Polemizując z Kaliklesem porusza zaś Sokrates problem wskazań życiowych: czy iść za drogą kariery, ale też za drogą natury, gdzie silniejszy zawsze zwalczy słabszego, czy ważniejsze jest poszukiwanie prawdy Podkreśla w "Gorgiaszu" Platon wymiar etyczny naszych działań.
Pietro Bembo był z jednych czołowych przedstawicieli włoskiego humanizmu i najważniejszych myślicieli renesansowych. Ze względu na rozległość zainteresowań, wielość ról, które odgrywał, i rozbudowaną sieć kontaktów, był wzorcowym reprezentantem epoki. Choć wbrew aspiracjom ojca nie zdecydował się na karierę polityczną na żadnym z europejskich dworów, jego wpływ na życie intelektualne epoki był znaczący. Bembo zabierał głos we wszystkich ważniejszych debatach swoich czasów i zapoczątkował ruch literacki zwany petrarkizmem. Przyczynił się do ukształtowania współczesnego języka włoskiego. Mimo tych osiągnięć i bogatego życiorysu Bembo pomieścił w niż też karierę kardynała i papieskiego urzędnika, kawalera maltańskiego, historyka i poety polski czytelnik mógł na temat tej postaci dotychczas przeczytać stosunkowo niewiele. Książka Darii Kowalczyk-Cantoro to historyczno-literacka monografia jego życia i twórczości. Autorka traktuje omówienie łacińskiej oraz pisanej w języku volgare twórczości Bemba jako punkt wyjścia do rozważań na temat całości jego dorobku intelektualnego, filozoficznego i krytycznoliterackiego. Daje też wgląd w jego relacje z wybitnymi osobistościami jego czasu, takimi jak Angelo Poliziano, Pico della Mirandola, Lukrecja Borgia, Maria Savorgnan i Klemens Janicki. Książka przedstawia polskiemu czytelnikowi wybitnego humanistę, przybliża złożone konteksty kulturowe pojawiające się na styku kilku języków i tradycji literackich, a samego Bemba ukazuje jako autora niezwykle twórczego i nieustannie poszukującego. Praca Darii Kowalczyk-Cantoro wypełnia lukę w polskich badaniach nad twórczością Bemba w językach łacińskim i polskim, przy czym ta pierwsza zostaje oceniona i doceniona. Autorka pokazuje intertekstualne uwikłanie dzieł Bemba, odsłania ich antyczne inspiracje (dzieła rzymskich poetów okresu augustowskiego) i odkrywa fascynacje twórczością trzech koron (Dantego, Petrarki, Bocaccia). Kowalczyk-Cantoro skupia się też na sposobie imitowania i emulowania mistrzów oraz dostrzega niekonsekwencję Bemba w respektowaniu reguł (poprzez nawiązywanie do twórczości Dantego, który nie zmieścił się przecież w rygorystycznym modelu imitacyjnym zaprezentowanym na kartach Prose della volgar lingua). Z recenzji dr hab. Marty Wojtkowskiej- Maksymik,prof. Uniwersytetu Warszawskiego
Opowieść o historii tożsamości homoseksualnej w Polsce i w innych krajach bloku wschodniego zwykle zaczyna się w późnych latach 80. XX w. – to wtedy powstały pierwsze pisma skierowane do osób nieheteronormatywnych i (nieformalne) organizacje walczące o ich prawa. Autorzy i autorki tej książki zastanawiają się, co było wcześniej – badają życie codzienne, dyskursy eksperckie, literaturę, sztukę i sieci społeczne. Zestawiają to, co działo się w Polsce, z przykładami z obu stron żelaznej kurtyny. W poszukiwaniach przejawów emancypacji osób LGBTQ+, a także mechanizmów ją utrudniających pomaga im koncepcja obywatelstwa seksualnego oparta na szerokiej definicji obywatelstwa jako przynależności kulturowej, tożsamościowej i pełni praw.
Queer: Sexual Citizenship and the Archive
Histories of homosexual identity in Poland and other countries of the Eastern Bloc usually begin in late 1980s, with the emergence of first periodicals aimed at nonheteronormative readers and (informal) organizations fighting for their rights. The authors of this book look at what was before that – studying everyday life, expert discourses, literature, art and social networks, and comparing the situation in Poland with examples from both sides of the Iron Curtain. In their search for signs of emancipation of LGBTQ+ people and for mechanisms standing in its way they are aided by the concept of sexual citizenship, based on a broad definition of citizenship as a sense of belonging in terms of culture and identity along with the enjoyment of full rights.
Magia i pismo. O dwóch odmianach komunikowania: obrazowym i pojęciowym
Kultura Zachodu zwraca się dziś ku magii. Ale czy ów powrót jest na pewno oznaką jej ewolucji? A może raczej dowodem rozpadu kultury? Jakie będzie to miało konsekwencje dla
naszego sposobu uczestnictwa w kulturze? Kim będzie nowy kapitalistyczno-metamorficzny podmiot? Czy naprawdę czeka nas epoka magii?
Magia i pismo znacząco poszerza wiedzę o zachodzącym w kulturze zachodniej procesie jej umagiczniania. Wiąże się on z przemianami technologicznymi we współczesnym świecie, odchodzeniem kultury od pisma jako głównego medium komunikacji, bankructwem Rozumu, rozwojem kapitalizmu oraz utratą przez ludzi bezpieczeństwa ontologicznego. Umagicznia się także humanistyka, czego przykładem są posthumanizm i nowy animizm, które są nie tylko sposobami magicznego „poznawania” rzeczywistości, ale projektują nowe wzory bycia-w-świecie uwzględniające obecność w nim magii i niejako legitymizujące jej perspektywę przyglądania się rzeczywistości.
Magia i pismo to książka o wybitnie interdyscyplinarnym charakterze, autor płynnie porusza się po obszarach antropologii kulturowej, filozofii, psychologii, literaturoznawstwa
i medioznawstwa ukazując wieloaspektowość tropienia magii z perspektywy tych dyscyplin.
Ten produkt jest zapowiedzią. Realizacja Twojego zamówienia ulegnie przez to wydłużeniu do czasu premiery tej pozycji. Czy chcesz dodać ten produkt do koszyka?
