Publikacja, która uzupełnia wciąż niewielką bibliotekę tekstów, jakie wyszły spod pióra artystów związanych z lubelską grupą Reflektor. Dotąd znani byli oni głównie z działalności awangardowego czasopisma oraz twórczości poetyckiej, jaka ciążyła w stronę nowatorskich rozwiązań dominujących w poezji pierwszej dekady międzywojnia. Publikacja szopek uzupełnia ten obraz, dodaje do portretu grupy nowe, interesujące rysy, świadczące o powinowactwie lubelskich awangardzistów z intensywnie rozwijającą się wówczas kulturą popularną, która przykuwała uwagę wielu ówczesnych literatów, między innymi futurystów czy skamandrytów. Na kabaretowych estradach i scenach szopek wykształcał się nowy model koegzystencji między sztuką a przemysłem rozrywkowym.- dr hab. Dariusz Pachocki, prof. KUL
Monografia Katarzyny Smyk ""Obrzęd jako tekst kultury. Przykład Bożego Ciała w Spycimierzu"" jest bardzo interesującym studium przypadku, za jaki uznać można opis tradycji tworzenia dywanów kwietnych w Spycimierzu (gm. Uniejów) z okazji święta Bożego Ciała. [...] Autorka pracy w oparciu o własne badania terenowe w Spycimierzu, prowadzone w latach 2018-2020, jak też korzystając z ustaleń innych badaczy analizujących to samo zjawisko oraz dostępnych materiałów różnego typu, np. filmów, zdjęć, artykułów opublikowanych w czasopismach i Internecie, podjęła się nie tylko ukazania specyfiki święta, ale też spróbowała wpisać je w szerszy kontekst obrzędowości, nazwijmy ją postludowej. [...] Niekwestionowanym atutem pracy jest jednak jej strona metodologiczna. Katarzyna Smyk w swej monografii w zasadzie pokazała, jak w nowoczesny sposób można badać współczesną obrzędowość wywodzącą się z tradycji, z wykorzystaniem narzędzi semiotyki, redefiniując przy tym pojęcie tekstu kultury. Tym samym jej praca nie jest tylko studium przypadku, ale też oryginalnym studium metodologicznym, w którym w wyczerpujący i precyzyjny sposób przedstawiono nowe możliwości badawcze współczesnych obrzędów.- z recenzji wydawniczej dr hab. Violetty Wróblewskiej, prof. UMK
Monografia pod tytułem ""Obraz między sacrum i profanum"" [] jest trzecią z cyklu ""Obrazy i poznanie"" i niewątpliwie wpisuje się w problematykę podjętą w całym tym cyklu. W obecnym tomie [...] stawiane są następujące pytania badawcze: Czy i jak jest możliwe objawienie się Boga w stworzonym świecie? Czy przez obraz może objawić się świętość? Czy świętość w ogóle może się ujawnić, jeśli jest z ""innego"" świata? Czym jest świętość i świeckość i gdzie możemy je odnaleźć? Czy obrazy mają jakąś wartość poznawczą, gdy usiłujemy zbliżyć się do poznania sfery sacrum? Jak się ma kontemplacja obrazów do poznania dyskursywnego, opartego na pojęciach: ""niekoherencja"", ""niedopowiedzenie"" czy ""tajemnica""? Wydaje się, że w [...] artykułach recenzowanego tomu znajdujemy przynajmniej zarysy odpowiedzi na wszystkie sformułowane pytania. Z tego punktu widzenia tom realizuje postawione przed nim zadanie. Co więcej, mimo różnorodności tematów reprezentuje wyrównany poziom naukowy. Wszystkie stanowiące go artykuły [...] oceniam jako odpowiedzialne naukowo, opracowane zgodnie z warsztatem badacza idei. Teksty są oryginalne, inspirujące intelektualnie i przez to warte opublikowania.- z recenzji Prof. dr. hab. Artura Andrzejuka
Autorem książki Kryzys teorii ewolucji jest Michael Denton,australijski biochemik.Pierwsze, anglojęzyczne wydanie publikacji ukazało się w 1985 roku nakłademwydawnictwa Burnett Books.Autor zastanawiał się, czy pierwsze życie na Ziemi w postaci organizmówjednokomórkowych mogło powstać na drodze ewolucji chemicznej, z których później,zgodnie z teorią Darwina, wyewoluowały formy coraz bardziej złożone, aż dopojawienia się ssaków na czele z homo sapiens? czy zatem istniejąświadectwa empiryczne, które rzeczywiście przemawiają na rzecz teorii wyłożonejna stronach O powstawaniu gatunków i rozwiniętej do postacineodarwinizmu?Darwin wyobrażał sobie rozwój przyrody ożywionej na Ziemi w postaci jednego,wielkiego drzewa życia, które obrazuje stopniowe przejście od form prostych dozłożonych (lepiej przystosowanych). Zdaniem Dentona zapis kopalny niepotwierdza przekonania Darwina, ale pokazuje brak form przejściowych międzyprzedstawicielami różnych gatunków. Jeżeli zatem teoria ewolucji ma wskazywaćna wspólnotę pochodzenia wszystkich form organicznych, a świadectwa empirycznenie potwierdzają tego poglądu, to również cała teoria staje się niewiarygodna.Australijski uczony zgadza się z Darwinem, że w przyrodzie występuje zmienność,ale zdaniem Dentona dotyczy ona tego, co współczesna biologia ewolucyjna określamianem mikroewolucji, czyli przekształceń na poziomie wewnątrzgatunkowym.Natomiast pojęcie makroewolucji jest, jak stwierdził Denton, jedynie pewnymuogólnieniem, które nie ma potwierdzenia w faktach.W książce Kryzys teorii ewolucji autor prowadzi również rozważaniafilozoficzne. Denton zastanawiał się, dlaczego teoria Darwina nadal jestkoncepcją dominującą w biologii, skoro posiada tyle słabości. Uczony nawiązałtutaj do poglądów Thomasa Kuhna i stwierdził, że darwinizm dostarcza jedynegonaturalistycznego ujęcia rozwoju życia na Ziemi, a skoro w nauce nie dopuszczasię żadnych teorii wykraczających poza przyrodnicze następstwo przyczyn iskutków, to bez teorii ewolucji uczeni pozostają z gołymi rękami. A jakutrzymywał Kuhn, nauka nie znosi próżni. Denton doszedł do wniosku, żedarwinowska teoria ewolucji zawdzięcza swój sukces głównie wykluczeniu teoriialternatywnych, a nie poparciu danych empirycznych.Prezentowana książka nie jest oczywiście pierwszą publikacją, któraprzemawia przeciwko teorii ewolucji. Warto zauważyć, że krytykując darwinizm,Denton nie kierował się względami religijnymi. Australijski uczony nie jestkreacjonistą. Interesują go, jak wielokrotnie powtarzał, świadectwa empiryczne,a nie względy religijne bądź światopoglądowe.Książka Kryzys teorii ewolucji zainteresuje z pewnością nie tylkokrytyków darwinizmu, ale może okazać się pasjonującą lekturą również dlazwolenników teorii ewolucji i wszystkich zainteresowanych sporem ewolucjonizmuz kreacjonizmem.
Darwin wyobrażał sobie rozwój przyrody ożywionej na Ziemi w postaci jednego, wielkiego drzewa życia, które obrazuje stopniowe przejście od form prostych do złożonych i lepiej przystosowanych.
Michael Denton, autor książki „Kryzys teorii ewolucji”, uważa, że zapis kopalny nie potwierdza przekonania Darwina, ale pokazuje brak form przejściowych między przedstawicielami różnych gatunków. Jeżeli zatem teoria ewolucji ma wskazywać na wspólnotę pochodzenia wszystkich form organicznych, a świadectwa empiryczne nie potwierdzają tego poglądu, to również cała teoria staje się niewiarygodna. Australijski uczony zgadza się z Darwinem, że w przyrodzie występuje zmienność, ale zdaniem Dentona dotyczy ona tego, co współczesna biologia ewolucyjna określa mianem mikroewolucji, czyli przekształceń na poziomie wewnątrzgatunkowym. Natomiast pojęcie makroewolucji jest, jak stwierdził Denton, jedynie pewnym uogólnieniem, które nie ma potwierdzenia w faktach.
Klasyczna już książka doktora Dentona objaśnia zebrane dowody przeciwko teorii ewolucji w jej tradycyjnej postaci. Autor wyraźnie pokazał stan rosnącego kryzysu w świecie nauk biologicznych w ubiegłym stuleciu, wywołując tym samym ogromne poruszenie w środowisku naukowym. Dzisiaj „Kryzys teorii ewolucji” pozwala nam zrozumieć, dlaczego coraz więcej renomowanych naukowców zaczyna kwestionować ortodoksyjny darwinizm.
Książka „Kryzys teorii ewolucji” zainteresuje nie tylko krytyków darwinizmu, ale może okazać się pasjonującą lekturą również dla zwolenników teorii ewolucji i wszystkich zainteresowanych sporem ewolucjonizmu z kreacjonizmem.
Michael Denton urodził się w 1943 roku. W 1969 ukończył studia medyczne na Bristol University, a kilka lat później uzyskał tytuł doktora biochemii w King’s College w Londynie. W.czasie studiów zajmował się głównie badaniem erytrocytów, a także poszukiwaniami genów odpowiedzialnych za dziedziczenie zaburzeń siatkówki u ludzi. W 1990 roku Denton został zatrudniony na wydziale biochemii University of Otago w Nowej Zelandii, gdzie pracował przez kolejne piętnaście lat. Regularnie też wyjeżdżał do Indii i Pakistanu, by kontynuować badania genów, które rozpoczął jeszcze na studiach.
W 1985 roku ukazała się jego najważniejsza książka, której sam tytuł wzbudzał już kontrowersje – „Kryzys teorii ewolucji”. Tematem tej pracy była próba ustalenia, jakie świadectwa empiryczne faktycznie potwierdzają teorię ewolucji.
Seria Inteligentny Projekt to pierwsza tak ambitna i bogata propozycja na polskim rynku wydawniczym, w ramach której ukazują się książki dotyczące teorii inteligentnego projektu – Intelligent Design (ID).
Autorzy zastanawiają się: czy różnorodność życia na Ziemi może być wyjaśniona wyłącznie przez procesy czysto przyrodnicze? Czy złożone struktury biologiczne mogły powstać drogą przypadku i konieczności, bez udziału inteligencji? Czy Ziemia jest tylko jedną z wielu niczym niewyróżniających się planet?
Teoria inteligentnego projektu jest ogólną teorią rozpoznawania projektu i ma szerokie zastosowanie w takich dziedzinach nauki, jak kryminalistyka, historia, kryptografia, astronomia i inżynieria. Seria Inteligentny Projekt pokazuje, że koncepcja ID powinna być stosowana również w zagadnieniach pochodzenia i rozwoju różnych form życia, a także w próbie zrozumienia nas samych.
Książka dotyczy transferu kulturowego i transferu między kulturami badanych z perspektywy nauk społecznych i humanistycznych. Wykorzystując nowatorskie podejście unidyscyplinarne, autor podejmuje próbę analizy i stworzenia ram teoretycznych zjawiska transferu miedzy odmiennymi kulturami w historii myśli społecznej. Wskazuje na upolitycznienie relacji między kulturą (cywilizacją) i społeczeństwem.
Studium stanowi wstęp do dalszych badań nad wszelką wymianą pomiędzy różnymi kulturami i narodami. Może się stać uniwersalnym narzędziem inspirującym do badań transferów międzykulturowych.
Autorka tej książki podjęła próbę znalezienia odpowiedniego języka do rozmowy o ludzkiej autodestrukcji. Prezentowane studium porównawcze, zestawiające autentyczne zapisy pozostawiane przez samobójców z ich kulturowymi przedstawieniami, umożliwia dostrzeżenie różnic między tymi tekstami. Interdyscyplinarne podejście, w którym wykorzystane zostały drogi interpretacyjne zarówno kulturoznawcze, językoznawcze, jak i suicydologiczne, pozwala na otwarcie dialogu naukowego z narracją tworzoną przez kulturę, media i społeczeństwo. Zapis, jaki zostawia po sobie samobójca, jest tekstem, na który została nałożona warstwa stereotypów, mitów i wyobrażeń. Wokół samobójcy oraz jego czynu zbudowano opowieść na podstawie przekazów, które przez lata dostarczały prasa, kino, literatura, a w ostatnim czasie Internet. Narracja ta, odwołująca się do samobójstw bohaterów literackich, filmowych, a także postaci z pierwszych stron medialnych doniesień, mało ma jednak wspólnego z dramatem śmierci w odosobnieniu i rozpaczy, który rozgrywa się każdego dnia, w świecie pozbawionym rozgłosu oraz blasku reflektorów.
******
Suicide in Contemporary Culture. Suicide Notes as a Genre and Cultural Fact
A comparative study which juxtaposes original suicide notes with their cultural representations and allows for seeing the differences between such texts. An interdisciplinary approach, which uses cultural, language and suicidal interpretations thus enabling a scientific dialogue with the narrative created by culture, media and society.
„Niebezpieczeństwa onanizmu” Jacques’a Louisa Doussina-Dubreuila to – jak sam tytuł wskazuje – zatrważająca opowieść o zgubnych skutkach nałogu, który od niepamiętnych czasów wyniszcza nasze społeczeństwa.
Praca wydana po raz pierwszy w 1825 roku przytacza liczne świadectwa spisane przez nadobnych młodzieńców, którzy powierzają uczonemu doktorowi sekretne szczegóły swoich niecnych praktyk oraz przerażające spustoszenia, jakie zwyczaj ten poczynił w ich życiu psychicznym i fizycznym. Powołując się na najuczeńszych mężów, od starożytnych po współczesnych, autor wyjaśnia, jak wykrywać onanistów, jak czuwać nad ich cnotą i jakie kuracje im aplikować. Opowiada też, jak wielką pomocą służy w tych zabiegach religia. Nade wszystko zaś przytacza niezliczone przykłady straszliwych dolegliwości, jakie wynikają z nałogu masturbacji – nałogu wiodącego wprost ku śmierci.
Bohaterami „Wierszy znad palety” są zarówno malarze o gruntownym wykształceniu, jak i genialni samoucy; artyści zróżnicowani pod względem światopoglądu i estetyki prac; ci powszechnie znani oraz ci, o których pamięć należałoby przywrócić. Łączy ich skłonność do poezjowania i potrzeba lirycznego wyznania. Jednak niewielu z nich znamy jako poetów, ponieważ w większości nie publikowali swych tekstów lub – mimo druku – przechodziły one bez echa. Autorka książki przez lata poszukiwała ich wierszy – często dostępnych jedynie w rękopisach – gromadziła je i opisywała. Niniejsza publikacja stanowi zwieńczenie jej wieloletnich wysiłków, odsłania nie tylko wachlarz poetyckich prób malarzy, lecz także mało znany obszar polskiej humanistyki.
Dofinansowano ze środków Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego, pochodzących z Funduszu Promocji Kultury.
Liberalizm potrzebuje dziś nowego credo. Trzeba sięgnąć do dawnych i współczesnych mistrzów myślenia i przezwyciężyć kryzys wyobraźni politycznej.W 1989 roku Zachód tryumfował, a wszystkie narody miały nawrócić się na demokrację i wolny rynek. Niewiele zostało z tamtego optymizmu. Rosnące w potęgę Chiny, agresywna Rosja i populizm pleniący się w wielu krajach osłabiły wiarę w demokrację, a kryzys finansowy w wolny rynek. Zmiany klimatyczne, pandemia i cyfryzacja wzmacniają tylko niepokój o przyszłość.Odpowiedzią liberałów na nowe zagrożenia był jak dotąd konsekwentny pragmatyzm wypłukujący politykę z długofalowych celów i wyższych aspiracji. Ta strategia już się jednak wyczerpała. Liberałowie wydają się dziś niezdolnie do wygrywania z radykałami z prawicy, i z lewicy.Jan Tokarski udowadnia, że liberalizm nie musi polegać ani na ślepej wierze w wolny rynek, ani na niechęci do instytucji państwa. Dostrzega w nim wrażliwość na złożoność ludzkich spraw, szacunek dla wolności połączony z gotowością do walki z nierównościami, postawę tolerancji, ale bez rezygnacji z własnych przekonań. Tylko w takiej forma myśl liberalna może inspirować do stawiania czoła współczesnym wyzwaniom.Powyższy opis pochodzi od wydawcy.
Konsekwentna radykalizacja zapytywania o dzieje jest swoim własnym przepełnieniem, okazującym się zniesieniem problematyzowanego zagadnienia w formie, w jakiej było wyjściowo problematyzowane. Dokonująca się w ramach filozofii dziejów substancjalizacja historii, osiągająca swój kumulatywny punkt u Hegla, załamuje się, a nadzieja pokładana w dziejowości zostaje unieważniona, ponieważ jej właściwym przedmiotem nie powinny być zewnętrzny los, konieczność lub przeznaczenie, lecz wolny, aktywny i żyjący w społeczeństwie człowiek. Dekonstrukcja filozofii dziejów przez historiozofię Cieszkowskiego przeobraża się zatem w nowatorską propozycję nienaturalistycznej antropologii. Krystian Pawlaczyk (1989) – doktor filozofii, absolwent Wydziału Filozoficznego UAM. Zajmuje się filozofią historii, filozofią polską i niemiecką, myślą postsekularystyczną oraz związkami refleksji filozoficznej i teologicznej.
Książka w angażujący czytelnika sposób bada nasze intymne związki z samym sobą, innymi i społeczeństwem. Autor twierdzi, że prawdziwa relacja może mieć miejsce wyłącznie wtedy, gdy posiadamy wystarczające zrozumienie i świadomość tego, jak nasz umysł rozdziela, izoluje jednostki i grupy. Jedynie porzucenie małego „ja” może sprawić, że zaczynamy rozumieć problem samotności i prawdziwej miłości. Autor rozróżnia pomiędzy miłością i seksem, przyjemnością i uzależnieniem. Aby widzieć prawdę i być prawdziwie z innymi musimy być w stanie porzucić wszelki osąd, uprzedzenia, interpretacje, programowanie. Dopiero wtenczas pojawia się w nas element miłości, dopiero wtedy jesteśmy w stanie prawdziwie być z innymi.Krishnamurti mówi: „Dopiero gdy umysł nie próbuje stosować żadnej formy ucieczki ? w pracę, rozrywkę, zajęcia wszelkiego rodzaju ? jesteśmy w stanie wejść w rzeczywisty kontakt z tym, co nazywamy samotnością, jednak aby tego dokonać potrzebne jest uczucie, potrzebna jest miłość”.Krishnamurti nigdy nie starał się zostać guru, zwykle umniejszał swoją rolę jako przewodnika, czy nauczyciela. Jego wykłady bardziej przypominały rozmowy przyjaciół. Podróżował z nimi po całym świecie, spotykając się z ludźmi żyjącymi w różnych kulturach, wyznającymi różne religie i filozofie. Trafiał do nich ze swoim przekazem, którego największą zaletą była bezpośredniość i autentyczność. Z pewnością trafi również do Ciebie i będzie inspiracją dla pełniejszego doświadczania świata z tolerancją i otwartością wobec jego bogatej różnorodności.
Johann Baptist Wiedenmann wskazuje na twórczą naturę człowieka, na jego możność całkowitego panowania nad sobą ? swoimi emocjami, myślami, siłą koncentracji i wolą. A ten, kto zapanuje nad swoim światem wewnętrznym, posiada też moc by wpłynąć na każdy aspekt świata zewnętrznego. „Tajemna wiedza Indii” opowiada o ewolucji naszej rasy pokazując, że jako ludzkość znajdujemy się dopiero w połowie tego procesu. Omawia takie tematy jak aura, jasnowidzenie, mesmeryzm, hipnotyzm, magia, siły nadzmysłowe, jak również karmę i reinkarnację oraz ich dobroczynny wpływ na rozwój ludzkości. Mimo różnorodnej treści dzieło to nie jest w żadnym stopniu jedynie wprowadzeniem. Napisane z wysokiego poziomu wtajemniczenia oferuje również zaawansowanym wgląd w nieznane wcześniej zależności.
Przejawia się tu jego doskonała znajomość nauki zachodniej, co pomaga mu w ubraniu zawiłych i trudnych do pojęcia abstrakcji tego obcego nam światopoglądu w formę najbardziej dostępną dla zachodniego umysłu.
Dzieło doszukuje się zrozumienia, czym jest wszechświat i jak powstał do istnienia, jednym słowem, celu życia, odpowiedzi na pytanie dlaczego? i po co?. Wówczas może zdołamy przeniknąć uniwersalną zasadę bytu. Aby tego dokonać, człowiek powinien poznać samego siebie, wiedzieli o tym Wielcy Mistrzowie wszystkich krajów. Ujrzymy wtenczas, że człowiek zawiera w sobie całkowitą siłę kosmiczną.
Na koniec autor zgłębia utajone moce ludzkiego ducha i przedstawia, w jaki sposób może on sprawdzić, jeszcze podczas pobytu na ziemi, istnienie rzeczywistości transcedentalnych, jak jeszcze na tym świecie może dotrzeć do doskonałości Boskiej.
Precyzyjnie i obszernie nakreśla cechy, które musi w sobie wyrobić uczeń, by zwrócić na siebie uwagę Wielkich Nauczycieli ludzkości, albowiem by kroczyć stromą i wąską ścieżką dla zaawansowanych uczeń potrzebuje Nauczyciela. Jednak Ten objawia się dopiero, gdy uczeń jest gotowy, gdy przygotował swój charakter i umysł.
Annie Bessant przedstawia również okres, gdy Mistrz stanie się już częścią codziennej rzeczywistości adepta zmierzającego ku bezpośredniej łączności ze swoim boskim aspektem, różnie nazywanym w różnych tradycjach Wyższym Ja, Chrystusem, czy JAM JEST.
Autor przestawił najważniejsze fakty z życia Wielkiego Oświeconego. Pomaga to zrozumieć sytuację, w jakiej znajdował się książę Siddhartha i co zmotywowało go do wielkich poświęceń na rzecz całej ludzkości.
Czytelnik znajdzie tutaj opisy najważniejszych ezoterycznych nauk Buddy opartych na uniwersalnej zasadzie karmy sprawiającej, że człowiek ponosi konsekwencje wszystkich swoich myśli, słów i czynów.
Ze względu na krótki okres ludzkiego życia nauka pochodząca od karmy rozciąga się na niezliczoną ilość wcieleń reinkarnującej się duszy. Droga ku wyzwoleniu wiedzie poprzez rozpoznanie własnej natury, własnych emocji i myśli, skorygowanie ich, przyjęcie bezinteresownego, altruistycznego stylu życia i wznoszenie własnej świadomości z myślenia materialistycznego na koncentrację na Boskiej Iskrze tlącej się wiecznie w sercu każdego człowieka.
Bławatska wyjaśnia pochodzenie pradawnych korzeni Teozofii i omawia koncepcje bezosobowego Boga, jako zasadę uniwersalną i jednoczącą, idee karmy oraz reinkarnacji jako dynamikę rozwoju i ewolucji człowieka oraz wędrówkę duszy po odłożeniu ciała fizycznego. Autorka wspomina także o budowie ciał subtelnych człowieka, niebezpieczeństwach rozwoju duchowego, spirytyzmu, niezdrowego, gdy jest egoistyczne, zainteresowania zaświatami oraz poziomami astralnymi ludzkości. Wyjaśnia też takie pojęcia jak przeznaczenie i wolna wola.
Części tego nauczania przeniknęły już w pewnym stopniu do świadomości dzisiejszego człowieka, jednak większość z tych idei nie została jeszcze poprawnie zrozumiana i wprowadzona w codziennie życie, a gdy tak się stanie autorka ma nadzieję na dramatyczną poprawę stanu naszej cywilizacji, co jak twierdzi, musi być konsekwencją zastosowania zakumulowanej Mądrości wieków, zbadanej i potwierdzonej przez generacje Wielkich Jasnowidzących Mistrzów Mądrości, Miłości i Mocy.
Przekazywane rady są bardzo proste, jednak ich praktyczne stosowanie w codziennym życiu nie zawsze jest łatwe i wiąże się z nieustannym opanowywaniem własnych samolubnych tendencji. Jednak nagrodą jest droga prowadząca wzwyż, która staje się coraz bardziej świetlista i przepełniona miłością do Nauczyciela, Wszechświata, innych ludzi i wszystkiego co istnieje.
Krishnamurti opatrzył te wskazówki szeregiem wyjaśnień ułatwiających czytelnikowi dogłębne zrozumienie słów Mistrza oraz ich nieomylne zastosowanie. To będzie prowadziło adepta ku wykonywaniu pracy, jaką stawia przed nim Mistrz, a która zawsze ukierunkowana będzie na łagodne i życzliwe, a jednak pełne mocy działania dla dobra całej ludzkości, wszystkich braci i sióstr, którzy nadal błądzą i wpadają w sidła cierpienia materialnego, egoistycznego życia. Zadania te nie zawsze dotyczą spraw wielkich, znajdziemy je również w sprawach na pozór błahych, chociażby w życzliwych myślach kierowanych z miłością ku tym, którzy są smutni i cierpią.
Niedokończona rewolucja Einsteina"" przedstawia nową, brawurową wizję teorii kwantowej. Po raz pierwszy słynny fizyk przyznaje, że ta najbardziej kłopotliwa spośród wszystkich teorii może być niekompletna, co wyjaśniałoby, dlaczego od niemal stu lat nie sposób rozwiązać nękających ją problemów. Przecież teoria kwantowa kwestionuje nasze fundamentalne założenia na temat rzeczywistości.Zdaniem Lee Smolina, mechanika kwantowa wciąż skrywa tajemnice czekające na odkrycie. Jeśli istnieje jakakolwiek szansa na dokończenie rewolucji zapoczątkowanej niemal wiek temu przez Alberta Einsteina, musimy pokładać nadzieję w sięgnięciu poza mechanikę kwantową i znalezieniu teorii, która da nam kompletny opis natury. W ""Niedokończonej rewolucji Einsteina"" Lee Smolin przybliża nas o krok do rozwiązania jednej z największych naukowych kontrowersji naszych czasów.Lee Smolin jest wybitnym amerykańskim fizykiem teoretykiem. Jego prace wniosły istotny wkład do teorii pętlowej grawitacji kwantowej oraz do poszukiwań teorii wielkiej unifikacji. Jest członkiem założycielem Perimeter Institute for Theoretical Physics, pracuje również na Uniwersytecie Waterloo i Uniwersytecie w Toronto. Autor książek ""Kłopoty z fizyką"" i ""Czas odrodzony"".
WIELKI POWRÓT AUTORA KAPUŚCIŃSKI NON-FICTIONO ZYGMUNCIE BAUMANIE PISZE ARTUR DOMOSŁAWSKIO miłości nieuleczalnej i o małostkowym, okrutnym odrzuceniu.O obcości i bezdomności, w której trzeba się zadomowić, gdy cię z domu wypędzają, a tam, gdzie przyjmują, nie czujesz się u siebie.O antykomunizmie w Polsce po 1989 roku, który pozbawił nas wrażliwości na inne doświadczenie i utrudnił nam dostęp do samowiedzy.O decyzjach, które po latach wydają się błędne, lecz w chwili ich podejmowania wcale takie nie były.O pisaniu opowieści o czyimś życiu.O kimś, kto przez całe życie uciekał przed plagą nacjonalizmu, a ta ścigała go do końca.O kimś, kto nie przynależał, nie pasował do żadnej sitwy, koterii, szkoły ani klanu tak bardzo, że budził podejrzenia o pychę.O krytyku niesprawiedliwego ładu, który mimo pesymizmu na krótką metę wierzył, że na dłuższą mamy szanse.
Ten produkt jest zapowiedzią. Realizacja Twojego zamówienia ulegnie przez to wydłużeniu do czasu premiery tej pozycji. Czy chcesz dodać ten produkt do koszyka?
