Nazwał ktoś niedawno Profesora Tatarkiewicza uczonym warszawskim. Jest to prawda. Profesor Tatarkiewicz związany jest nie tylko od pół wieku z Uniwersytetem Warszawskim, związany jest też z samą Warszawą: Warszawą Zamku, Wilanowa, Łazienek, Pałacu pod Blachą, Arsenału i Reduty Ordona. Ale myślę, że z równą prawdą nazwać można Profesora Tatarkiewicza uczonym świata. Jest bowiem jednym z najznamienitszych obywateli tej wielkiej społeczności świata uczonych, w której rządzą jedynie prawa prawdy, wolności i wzajemnego szacunku, i gdzie każdy jak to w Atenach powiedział Perykles może z największym wdziękiem i swobodą rozwijać wszechstronnie najbardziej różnorodne zdolności. Ta Republika uczonych jest dziwnym tworem ontycznym. Jak kosmos Einsteina ma czwarty wymiar: czas. Spotykają się w niej bowiem i współżyją myśliciele wszystkich czasów. Profesor Tatarkiewicz ma w tej Republice wysoką rangę i rozległe koneksje. Znają Go i pozostają z Nim w stałym kontakcie współcześni Mu badacze, którym przewodniczy na zjazdach międzynarodowych i z którymi tworzy międzynarodowe formy współpracy filozoficznej. Lecz czuje się Profesor Tatarkiewicz też świetnie w owym czwartym wymiarze Republiki uczonych. Sine ira et studio rozważa myśl filozofów dawnych, a darząc ich przyjaźnią, nadaje ich myślom przejrzysty, zrozumiały kształt. Jakby zgadzał się z Leibnizem, że w każdym szczerym wysiłku intelektualnym dostrzec można jakiś krok ku prawdzie. Ten krok ku prawdzie Profesor Tatarkiewicz umie wykryć w duchowym kontakcie z myślą drugiego człowieka, okazując mu zawsze pełnię życzliwości i dobroci, którą na co dzień ma dla każdego z nas. Filozof świata, Profesor Tatarkiewicz nie przestaje być filozofem polskim i dobrze Polsce służy nie tylko w swej misji nauczycielskiej, którą realizuje nawet w najtrudniejszych chwilach, ale służy dobrze polskiej sprawie i wtedy właśnie, gdy dziełami swymi wpisuje polską myśl filozoficzną na karty historii de la Grande Republique des Lettres. (Z mowy okolicznościowej wygłoszonej przez Izydorę Dąmbską na spotkaniu Komitetu Redakcyjnego Biblioteki Klasyków Filozofii, w 80-tą rocznicę urodzin Władysława Tatarkiewicza, w dniu 27 czerwca 1966 roku).
Stworzyliśmy, zwłaszcza w ciągu ostatnich 150 lat, świat, w którym - z utylitarystycznego punktu widzenia - żyje nam się lepiej niż kiedykolwiek wcześniej. O tym, jak do tego doszło, opowiada pięć pierwszych rozdziałów tej książki.Ale tworząc "najlepszy z ludzkich światów" dokonaliśmy zmian stanu Ziemi i życia na niej w stopniu przekraczającym pod szeregiem względów tzw. granice planetarne. Niewiele brakowało, byśmy zniszczyli warstwę ozonową. Do środowiska trafiają tysiące substancji, jakich tam wcześniej nie było, czego długofalowych skutków nie potrafi przewidzieć nikt. Globalne temperatury wciąż rosną. Dzikie życie znika z powierzchni Ziemi. Drastycznie zakłócamy obieg azotu i fosforu. Kopalnie, transport, przemysł, a także współczesne rolnictwo nieodwracalnie - w ludzkiej skali czasowej - dewastują planetę. Wisi nad nami groźba wojny atomowej. O wszystkich tych zagrożeniach opowiadają rozdziały od 6 do 11.Na koniec Autorzy starają się odpowiedzieć na pytanie, dlaczego nie ma dziś takich sił społecznych, które byłyby w stanie tym i innym zagrożeniom zapobiec.Antropocen. Szanse i zagrożenia to wyważone spojrzenie na cywilizacyjne i ekologiczne realia współczesności oraz trzeźwa analiza naszych szans na uniknięcie planetarnej katastrofy.
Pieniądze, seks, wojna, karma to napisany z wielką pasją i elokwencją rozpaczliwy apel o opamiętanie się ludzkości wyobcowanej z biosfery. David R. Loy niczym wytrawny lekarz diagnozuje fundamentalną chorobę współczesności i wytycza rewolucyjną ścieżkę do wyzdrowienia. Ocalenie wymaga gruntownego zrewidowania naszego zaskorupiałego, nawykowego przekonania, że jesteśmy panami otaczającego nas świata, aby - zgodnie z buddyjskim prawem tzw. współzależnego powstawania - uznać siebie za część większej całości.DAVID R. LOY jest profesorem w dziedzinie etyki, religii i społeczeństwa na Xavier University oraz nauczycielem zen w linii przekazu Kouna. Mieszka w Cincinnati z żoną Lindą i synem Markiem.To manifest rewolucyjny! Klarowna i zwięzła prezentacja perspektywy buddyjskiej w odniesieniu do rzadko podejmowanych tematów, takich jak seksualność, wojna i pieniądze, stanowi wielką inspirację. Jeśli jesteście zainteresowani osobistą lub społeczną przemianą, jest to lektura obowiązkowa.Noah LevineNie znam innej książki, która dawałaby większą nadzieję na przetrwanie i pokazywałaby doniosłą rolę buddyzmu we współczesnym świecie.Lin JensenBezpośrednie, elokwentne, głębokie przesłanie. David R. Loy zwięźle analizuje podstawowe obszary naszych współczesnych zbiorowych uwikłań w cierpienie - takie jak konsumpcjonizm, obsesja na punkcie pieniądza, kryzys ekologiczny, seksualność, związki osobiste, pojmowanie czasu, używanie języka, tożsamość, świeckość i utowarowienie naszej świadomości. W każdym z tych przypadków w swoich dociekliwych rozmyślaniach o naszej zbiorowej kondycji powołuje się na istotę nauk Buddy."Inquiring Mind"Przesłanie o wielkiej i aktualnej doniosłości.Ethan Nichtern
Nie ulega wątpliwości, że w polskiej literaturze bioetycznej brakuje książki, która omawiałaby teoretyczne i praktyczne zagadnienia edukacji bioetycznej na uczelniach i wydziałach medycznych. Niniejszy tom przyczyni się z pewnością do pobudzenia dyskusji na temat celów, metod i jakości nauczania oraz oceny efektów edukacji bioetycznej przyszłych medyków i innych profesjonalistów medycznych prof. dr hab. Alicja Przyłuska-Fiszer W ślad za zmianami politycznymi w tak zwanej publicznej dyskusji o bioetyce mamy do czynienia z wojną ideologiczną. Ma to oczywiście przełożenie na nauczanie etyki i bioetyki oraz powoduje utratę ich praktycznego znaczenia i zastosowania [...] w takiej atmosferze przypomnienie podstawowych założeń etyki i bioetyki oraz dążenie do poprawy sposobów jej nauczania jest bardzo potrzebne. prof. dr hab. Romuald Krajewski
Zjawisko turystyki rodzi w środowisku badaczy oraz pośród uczestników ruchu turystycznego pytanie jak to się dzieje, że ludzie od zamierzchłych czasów wyruszają w drogę, podróżują i uprawiają turystykę. Niniejsza monografia, będąca wynikiem badania i eksplanacji wielowymiarowych zależności i związków na polu turystyki jest pierwszą tego typu publikacją, która w interdyscyplinarny sposób zajmuje się genezą turystyki. W książce zwrócono uwagę na wielość naukowych płaszczyzn, które wyjaśniają i opisują teorię turystyki. Prezentowana publikacja jest wynikiem obszernych badań na wszystkich kontynentach, w najbardziej odległych zakątkach świata oraz szczegółowych analiz literaturowych.
Książka ta stanowi bodajże pierwszą tego rodzaju – turystyka ukazana jest z perspektywy „ogólnohumanistycznej”, inter- i multidyscyplinarnej. Jej zaletą jest ukazanie społeczno-kulturowego fenomenu zgodnie z paradygmatem całościowych ujęć humanistycznych/kulturowych, co znalazło przełożenie na jej treść. Na wysoką ocenę zasługuje strona merytoryczna przygotowanej książki. Autor syntetyzuje wiedzę oraz uwzględnia i wprowadza do obiegu naukowego nową wiedzę z obszaru literatury pięknej.
prof. dr hab. Wojciech J. Cynarski
Przedstawioną książkę uważam za ważną, doniosłą z naukowego, aplikacyjnego i dydaktycznego punktu widzenia. Praca ma charakter syntetyczny, deskryptywny, eksplikacyjny, diagnostyczny, porządkujący i wnosi do rezerwuaru wiedzy, zwłaszcza do nauk humanistycznych i społecznych o turystyce, istotne ustalenia, ukazujące turystykę w sposób monograficzny, kompleksowy i holistyczny. Książka z pewnością znajdzie licznych odbiorców na rynku, od pasjonatów turystyki zaczynając, poprzez liczne grono profesjonalistów działających w różnych organizacjach formalnych ukierunkowanych na turystykę, a także będzie źródłem rzetelnej informacji (…) dla licznej rzeszy studentów kierunków turystyki i rekreacji i wielu innych.
prof. dr hab. Zbigniew Dziubiński
Dlaczego ludzkie dzieciństwo trwa tak długo? Jakie ewolucyjne czynniki za tym stoją? Jak opieka nad potomstwem zmieniła nas jako gatunek? Jak ewolucja uzasadnia, że do wychowania dziecka potrzebna jest cała wioska?Matki i inni to szeroko zakrojona nowa wizja ewolucji emocjonalnej człowieka, która odkrywa, w jaki sposób rozwijały się poszczególne ludzkie zdolności i jak dzięki nim przetrwaliśmy przez tysiące pokoleń. To także fascynujący wgląd w to, jaki przebieg obrała ludzka ewolucja, choć sprawy mogły się potoczyć inaczej, gdy w Afryce, ponad milion lat temu, jedna z linii małp zaczęła wychowywać swoje młode w inny sposób niż ich przodkowie.Sarah Blaffer Hrdy, antropolożka i prymatolożka, pokazuje, jak wygląda opieka nad potomstwem wśród innych ssaków - małp szerokonosych, szympansów, wilków i lwów - i wskazuje na wyjątkową długość ludzkiego dzieciństwa w kontekście ewolucji.Jeśli potomstwo miało przetrwać w świecie niedoboru żywności, musiały się nim opiekować nie tylko matki, ale także rodzeństwo, ciotki, ojcowie, przyjaciele - i, przy odrobinie szczęścia, babcie. Z tej przypadkowej w istocie formy wychowywania dzieci zrodziła się ludzka zdolność rozumienia innych. Żeby przetrwać, musieliśmy wiedzieć, na kim można polegać.Sarah Blaffer Hrdy jedna z najwybitniejszych antropolożek i prymatolożek, która wniosła istotny wkład w rozwój psychologii ewolucyjnej i socjobiologii, profesorka Uniwersytetu Kalifornijskiego.
Niniejszy tom to edycja łacińskiego dialogu Francesca Petrarki Secretum meum wraz z przekładem na język polski, obszernym wstępem oraz komentarzem []. Dotychczas dzieło to dostępne było w języku polskim tylko we fragmentach, choć od dawna zajmuje należne mu miejsce w instrumentarium badaczy humanizmu dlatego z uznaniem należy przyjąć inicjatywę opublikowania przekładu dzieła. Znajdujący się w wydaniu tekst oryginalny obok tłumaczenia przyczyni się do tego, że książka stanie się podstawowym źródłem dla polskich uczonych do dalszych badań nad tekstem Petrarki i jego recepcją []. Tłumaczenie cechuje żywy i dobitny język, który pozwala docenić walory tekstu łacińskiego i jednocześnie sprawia, że lektura staje się przyjemnością. Rzetelny komentarz pozwala wejrzeć w lektury autora []. Secretum meum / Moja tajemnica Francesca Petrarki w opracowaniu Marii Maślanki-Soro i w przekładzie Autorki opracowania oraz Anny Marii Wasyl to cenna propozycja wydawnicza, która pozwoli czytelnikom na zapoznanie się z ważnym dziełem literatury i kultury europejskiej. Z recenzji prof. dr hab. Barbary Milewskiej-Waźbińskiej
Czynność - to kwiat myśli; radość i cierpienie stanowią natomiast jej owocJames AllenW 1902 roku James Allen postanowił, że zajmie się pisaniem książek. Miał do tego naturalne predyspozycje: pisał w sposób klarowny, przekonujący, skłaniający do przemyśleń. Jedno z jego najwybitniejszych dzieł, Tak, jak myśli człowiek, inspirowane było wersetem z anglojęzycznej Biblii króla Jakuba: "Tak, jak myśli człowiek w głębi duszy, taką jest osobą". Po latach okazało się, że książka mocno wpłynęła na wielu współczesnych pisarzy i myślicieli, a nawet na twórców kultury masowej.Tak, jak myśli człowiek po raz pierwszy wydano w 1903 roku. Sam Allen określił tę książkę jako taką, która ma pomóc czytelnikom w radzeniu sobie z potęgą własnych myśli. Z założenia miała być bardzo prosta, aby każdy mógł łatwo zrozumieć jej przesłanie i zastosować w praktyce opisane metody. Książka ma niewielkie rozmiary, jednak dała podwaliny pod współczesną naukę o technikach samorozwoju. Allen pokazuje, jak ważna jest cierpliwa i konsekwentna praca nad własnymi myślami oraz że dzięki niej można przepracować swoje życie i dojść do sukcesu. Tak, jak myśli człowiek nie jest jednak wyczerpującym traktatem. To refleksyjny, głęboki tekst, owoc medytacji i przemyśleń, który ma inspirować i zachęcać do mądrej pracy nad sobą.Samokontrola jest siłą; Właściwa Myśl jest panowaniem, Spokój jest władzą
Jak nazywa się mały konik? Gdzie spotkasz żaby? Co robi świnka? Inspirowane metodą Montessori karty obrazkowe przedstawiają zwierzęta żyjące na wsi.Na każdej karcie umieszczono realistyczne ilustracje zwierząt z podpisami. Wśród 34 obrazków można znaleźć m.in. psa, kota, sikorki, kaczki i kozy oraz związane z nimi skojarzenia. Zabawa z kartami obrazkowymi poszerza zasób słownictwa maluszka i zachęca do odkrywania świata pełnego kolorów i kształtów, rozwijając myślenie i ciekawość u dziecka.W poradniku dla rodziców znajdują się pomysły na montessoriańskie zabawy opracowane przez certyfikowaną nauczycielkę metody Montessori oraz wskazówki, jak wspierać rozwój dziecka z uwzględnieniem faz wrażliwych, czyli okresów szczególnego zainteresowania dziecka rozmaitymi obszarami, które umożliwiają mu naukę konkretnych umiejętności bez wysiłku.------------------------------------Metoda Montessori powstała w wyniku długoletnich obserwacji rozwoju małych dzieci. Jej autorką jest Maria Montessori, włoska pedagożka i pierwsza w historii Włoch lekarka.Najważniejsze zasady metody Montessori:poznawanie świata wszystkimi zmysłami,nauka poprzez zabawę i doświadczenie,rozwój samodzielności.----------------------------------------Zestaw został wyprodukowany w Polsce z najwyższą troską o bezpieczeństwo najmłodszych.AutorkaKatarzyna Dołhun - dyrektor pedagogiczny przedszkola językowego, metodyk, certyfikowany nauczyciel pedagogiki Marii Montessori, lektor języka angielskiego i niemieckiego.W serii również:Karty sensoryczne. Montessori Zwierzęta (2+)Karty sensoryczne. Montessori Przyroda (3+)Karty obrazkowe. Montessori. Dźwięki (1-3 lata)Karty obrazkowe. Montessori. Pierwsze słowa (1-3 lata)Karty obrazkowe. Montessori. Emocje (2-5 lat)
To lala, to miś, a to królik. Króliki jedzą marchewkę. Miś to przytulanka. Inspirowane metodą Montessori karty obrazkowe przedstawiają dobrze znane najmłodszym dzieciom przedmioty i czynności.Na każdej karcie umieszczono realistyczne ilustracje z podpisami. Wśród 34 obrazków można znaleźć m.in. zabawki, ubrania, warzywa, owoce, a także aktywności, takie jak: jedzenie, spanie czy mycie się. Zabawa z kartami obrazkowymi poszerza zasób słownictwa maluszka i zachęca do odkrywania świata pełnego kolorów i kształtów, rozwijając myślenie i ciekawość u dziecka.W poradniku dla rodziców znajdują się pomysły na montessoriańskie zabawy opracowane przez certyfikowaną nauczycielkę metody Montessori oraz wskazówki, jak wspierać rozwój dziecka z uwzględnieniem faz wrażliwych, czyli okresów szczególnego zainteresowania dziecka rozmaitymi obszarami, które umożliwiają mu naukę konkretnych umiejętności bez wysiłku.------------------------------------Metoda Montessori powstała w wyniku długoletnich obserwacji rozwoju małych dzieci. Jej autorką jest Maria Montessori, włoska pedagożka i pierwsza w historii Włoch lekarka.Najważniejsze zasady metody Montessori:poznawanie świata wszystkimi zmysłami,nauka poprzez zabawę i doświadczenie,rozwój samodzielności.----------------------------------------Zestaw został wyprodukowany w Polsce z najwyższą troską o bezpieczeństwo najmłodszych.AutorkaKatarzyna Dołhun - dyrektor pedagogiczny przedszkola językowego, metodyk, certyfikowany nauczyciel pedagogiki Marii Montessori, lektor języka angielskiego i niemieckiego.W serii również:Karty sensoryczne. Montessori Zwierzęta (2+)Karty sensoryczne. Montessori Przyroda (3+)Karty obrazkowe. Montessori. Dźwięki (1-3 lata)Karty obrazkowe. Montessori. Zwierzęta na wsi (1-3 lata)Karty obrazkowe. Montessori. Emocje (2-5 lat)
Ależ to jest dynamit! Umysł jak brzytwa, język jak szwajcarski zegarek, tempo koszykarskie, a temat na wagę życia lub śmierci. Nawet jeżeli część z tych tekstów znacie, to wielu najlepszych zapewne nie, bo Sadurski często chowa je w niszowych wydawnictwach. Świetna okazja, by je w tym zbiorze przeczytać. Jacek ŻakowskiPolityka, Collegium Civitas, TOK FM Ostrzegam, że jako fan Autora mogę być nieobiektywny. Wojciech Sadurski w latach pisowskiego mroku pozostaje jasnym światłem. Mało jest dziś osób o takiej cywilnej odwadze. Nie sztuka powtarzać prawda. Sztuka tej prawdy bronić, także w sądzie, gdzie Wojtek notorycznie jest przez władze ciągany. Jego teksty w obronie praworządności, demokracji i wolności obywatelskich znalazły się oto w jednym tomie. To dobrze. Takie świadectwo nie powinno ulegać rozproszeniu. Tę książkę każdy świadomy obywatel powinien mieć, czytać i nosić w sercu. Jarosław KurskiGazeta Wyborcza Blisko 20 lat temu Wojciech Sadurski opublikował zbiór publicystki Liberałów nikt nie kocha. Polska od tego czasu się zmieniła. Przedstawiciele partii rządzącej najchętniej zamknęliby usta Sadurskiemu oraz rzucili go na pożarcie armii trolli i podporządkowanych sędziów. Jednak dla obrońców demokracji Wojciech Sadurski stał się jednym z największych polskich patriotów. Wykorzystując swój potężny aparat badawczy, każdego dnia tłumaczy, wyjaśnia i ostrzega, dlaczego musimy bić się o wolność i nigdy nie możemy odpuścić. dr hab. Adam Bodnarprof. Uniwersytetu SWPS
Co czeka ludzkość, jeśli nie zapanujemy nad kryzysem klimatycznym? Czy katastrofie, którą przewidują naukowcy, da się zapobiec?Jak pogodzić rosnące zapotrzebowanie energetyczne, pozwalające nam na względnie bezpieczne i komfortowe życie, z ochroną środowiska i łagodzeniem zmian klimatu? Rauli Partanen i Janne M. Korhonen przekonują, że mamy jeszcze szansę zdążyć. Aby jednak tak się stało, potrzebne są natychmiastowe spójne i kompleksowe działania, obniżające emisję CO2. Według autorów należy w tym celu wykorzystać wszelkie dostępne siły i środki, w tym również energetykę jądrową.Energia jądrowabudzi strach. Od lat przedstawiana jest w mediach i politycznych kontekstach w skrajnie niekorzystnym świetle, w katastroficznych wizjach i sensacyjnych nagłówkach. Czy taka retoryka ma uzasadnienie? Ile z tego, co słyszymy o atomie jest prawdą, a ile w tym uprzedzeń i manipulacji? Czy promieniowanie jonizujące naprawdę jest tak niebezpieczne, jak się to przedstawia? Co dokładnie stało się w Czarnobylu i Fukushimie i jaki wpływ miały te wydarzenia na środowisko naturalne? Ta książka rozprawia się z mitami i krzywdzącymi opiniami na temat energetyki jądrowej i jej bezpieczeństwa.Rauli Partanen to wielokrotnie nagradzany autor, analityk i doradca w dziedzinie zmian klimatu i środowiska, systemów energetycznych i społeczeństwa oraz ich wzajemnych powiązań. Jest współautorem wielu książek poświęconych tej tematyce, zarówno w języku fińskim, jak i angielskim. Książka "Climate Gamble" (wydana w 2015 roku, napisana wspólnie z Janne M. Korhonenem) została przetłumaczona na siedem języków, a "The Dark Horse. Nuclear Power and Climate Change" - na cztery. Jego ostatnia książka - "The Age of Energy. Understanding Prosperity, Growth and Environmental Destruction" (wydana w 2022 roku, napisana wspólnie z Aki Suokko) - zdobyła w Finlandii nagrodę w konkursie na książkę naukową roku - Science Book of the Year. Jest współzałożycielem i kierownikiem think tanku non-profit Think Atom.Janne M. Korhonen wspólnie z Raulim napisał dwie książki poświęcone wzajemnym związkom energii i klimatu. Obronił doktorat na temat historii rozwoju innowacji technologicznych w kontekście potrzeby ich wdrażania. Obecnie kieruje projektem badawczym o nazwie Plan B na uniwersytecie Lappeenranta-Lahti, w ramach którego bada, w jaki sposób zmobilizować globalną bazę przemysłową do ustandaryzowanej i masowej produkcji czystych technologii po niskiej cenie.
Wendy Mitchell miała 58 lat, kiedy zdiagnozowano u niej demencję o wczesnym początku. Jej umysł zalały fale obrazów osób w ostatnim stadium otępienia - bez pamięci, bez świadomości, bez szans i nadziei. Czy jej codzienność też tak będzie wyglądać? Co sama może zrobić, żeby dobrze przeżyć resztę życia?"Co chciałabym, żeby ludzie wiedzieli o demencji" to z jednej strony niosące nadzieję zapiski z prób poukładania sobie życia na nowo, a z drugiej niezwykle wartościowa wiedza o demencji, która przyda się zarówno osobom chorym, jak i ich opiekunom, rodzinie, przyjaciołom, a także pracownikom ochrony zdrowia.Autorka szczerze dzieli się trudnościami, z jakimi przyszło jej się mierzyć, opisuje, jak demencja wpływa na jej sposób myślenia, odczuwanie emocji, wzrok, słuch i orientację w przestrzeni. Pokazuje, jak radzi sobie z codziennością i co jej pomaga w utrzymaniu samodzielności, podpowiada rozwiązania, które ułatwią życie osobom z demencją na poziomie rodzinno-domowym, i sugeruje, jakie zmiany przydałyby się przy projektowaniu przestrzeni publicznej, aby była dla nich przyjazna.O autorce:Przez dwadzieścia lat pełniła funkcję kierowniczki zespołu w National Health Service. Po otrzymaniu diagnozy postanowiła poświęcić się szerzeniu świadomości na temat demencji oraz pokazywaniu innym chorym, że ich życie nie kończy się w momencie diagnozy. Jest ambasadorką Brytyjskiego Stowarzyszenia na Rzecz Walki z Chorobą Alzheimera, a w 2019 roku otrzymała doktorat honoris causa Uniwersytetu w Bradford za swój wkład w prowadzone badania naukowe. Ma dwie córki i mieszka w Yorkshire."Lektura obowiązkowa".Sunday Times Magazine"Księga nadziei".Observer"Musisz to przeczytać. Polecam z całego serca".Michael Ball, aktor
Rozmawiając z bliskimi osób, które podjęły próbę samobójczą, nieraz można usłyszeć: "Skąd mieliśmy wiedzieć?". Co powinno nas niepokoić? Jakie są pierwsze oznaki tego, że dziecko przeżywa kryzys? Jak pomóc i gdzie szukać pomocy? W książce znajdziemy m.in. informacje dotyczące tego, jak aktywnie reagować i wspierać osobę w kryzysie oraz jak wygląda pomoc specjalistów. Dodatkowo uwzględnione zostały najnowsze wyzwania, z jakimi przychodzi nam się mierzyć, takie jak m.in. hejt w sieci, "rzeczywistość" mediów społecznościowych, świat w/po pandemii. Obserwujmy, słuchajmy, pytajmy..., aby WIEDZIEĆ. Spis treści: Wstęp Rozdział 1. Dlaczego? 1.1. Skala problemu 1.2. Przyczyny samobójstw 1.2.1. Dlaczego młode osoby popełniają samobójstwa? 1.3. Kto jest najbardziej zagrożony? Wybrane grupy ryzyka 1.3.1. Kim jestem? O poszukiwaniu siebie 1.3.2. Różne oblicza przemocy 1.3.3. Pandemia samotności 1.3.4. Co się dzieje w mojej głowie? Dzieci i młodzież z zaburzeniami psychicznymi 1.4. To więcej niż smutek 1.4.1. Różne twarze depresji 1.4.2. Obawa o przyszłość. Jak my będziemy żyć? Rozdział 2. Martwię się 2.1. Niepokojące wypowiedzi 2.2. Zmiana zachowania 2.3. Problemy w szkole 2.4. Trudności w relacjach 2.5. Samouszkodzenia i zaburzenia odżywiania 2.6. Dolegliwości bólowe Rozdział 3. Jak mogę pomóc? 3.1. Obserwuj, pytaj, słuchaj i rozmawiaj 3.2. Gdy dzieje się najgorsze 3.4. Czynniki ochronne 3.4.1. Jak budować odporność psychiczną? 3.5. Nie zapomnij o sobie Rozdział 4. Kto może mi pomóc? 4.1. Centra, punkty i ośrodki interwencji kryzysowej 4.2. Pedagog, terapeuta, psycholog, a może psychiatra? Jaka jest różnica? 4.3. Pierwsze spotkanie 4.4. Historia 17-letniej Ewy Rozdział 5. Gdzie mogę szukać pomocy? Lista kontaktów 5.1. Kontakty do miejsc udzielających bezpłatnego wsparcia psychologicznego 5.2. Co warto (bezpłatnie) obejrzeć, posłuchać i poczytać? Bibliografia Spis rysunków i tabel
Karty pracy to propozycja pomocy dydaktycznej dla nauczycieli, pedagogów i terapeutów pracujących z:- uczniami z niepełnosprawnością intelektualną w stopniu umiarkowanym i znacznym, ze sprzężeniami- z dziećmi mającymi trudności w uczeniu się.Kolejność kart oraz forma i treść ćwiczeń dostosowane są do rozkładu materiału, którym posługują się nauczyciele i terapeuci pracujący z uczniami niepełnosprawnymi intelektualnie oraz są zgodne z podstawą programową. Dodatkowo przygotowany zestaw wyróżniają m.in.:- karty - zróżnicowane tematycznie, a także pod względem stopnia trudności, co daje nauczycielom wiele możliwości ich zastosowania, w zależności od umiejętności i potrzeb uczniów- zadania - skonstruowane w taki sposób, aby poszerzać zakres pojęciowy, doskonalić technikę czytania, mówienia, pisania i liczenia, a także myślenia przyczynowo-skutkowego- układ materiału - kompatybilny ze zmianami zachodzącymi w przyrodzie, ważnymi wydarzeniami oraz cyklem życia człowieka, co pomaga dzieciom zrozumieć otaczający je świat.Praca z publikacją polega m.in. na:- porównywaniu graficznego obrazu słów- liczeniu i klasyfikowaniu elementów zbioru- łączeniu i uzupełnianiu brakujących szczegółów- wycinaniu i dopasowywaniu etykiet do obrazków- układaniu puzzli- pisaniu po wzorze- usprawnianiu czytania globalnego (dzięki zastosowaniu prostej, dużej, wyraźnej czcionki oraz wyrazów-etykiet).Karty mogą być wykorzystywane do pracy w szkołach specjalnych, klasach integracyjnych, na zajęciach rewalidacyjnych, a także jako narzędzie diagnostyczne, umożliwiające określenie deficytów i trudności ucznia oraz pozwalające na ustalenie planu terapii.
Chronologiczne ramy Dzienników Tatarkiewicza obejmują lata 1944-1960 tom I, 1960-1968 tom II i 1969-1977 tom III. Tom trzeci nosi charakter pamiętnikarski, jest dokumentem historycznym, relacją pisaną na bieżąco, z dnia na dzień, przez znakomitego obserwatora i sprawozdawcę jednocześnie. Człowieka ukształtowanego w Polsce niepodległej, arystokraty ducha, filozofa i nauczyciela akademickiego, w dodatku chrześcijanina. Jego zetkniecie ze zgrzebną rzeczywistością PRL wywołuje momentami zabawne dysonanse. Oprócz spraw codziennych związanych z trudami życia, troską o rodzinę, zdrowie, kontaktów towarzyskich, filozof opisuje realia życia naukowego. Na kartach pojawiają się najwybitniejsze postaci filozofów i naukowców, artystów, dziennikarzy. Notatki pierwotnie nie były przeznaczone do publikacji: są lakoniczne, pisane skrótami, nazwiska i imiona zapisane inicjałami. Odczytanie i opracowanie tekstu wymagało od redaktorów benedyktyńskiej cierpliwości, ogromnej erudycji i znajomości kontekstu historycznego.Po książkę mogą sięgać licealiści, studenci oraz czytelnicy starsi. Ważne jest aby do książki lub e-booka dotarli ludzie młodzi. Każdego człowieka wrażliwego i pobudzonego intelektualnie filozofia urzeknie i zainspiruje na całe życie. Trzeci tom "Dzienników" Tatarkiewicza może być fascynującą lekturą dla młodych czytelników, znających autora prawie wyłącznie dzięki jego trzytomowej "Historii filozofii". Dzieło jest relacją z codziennych czynności autora i jego rodziny. Nosi charakter bardziej osobisty, pamiętnikarski i literacki niż filozoficznych dywagacji. Pan Profesor Tatarkiewicz schodzi z piedestału, jawi się w jako "żywy człowiek", zatroskany o swoje zdrowie, los rodziny i znajomych. Dzieło skierowane jest do czytelników zainteresowanych: filozofią, historią filozofii, historią, estetyką, historią sztuki, politologią, socjologią, prasoznawstwem, archiwistyką, historią kultury i nauki oraz innymi naukami humanistycznymi.Trzeci tom "Dzienników" Tatarkiewicza, obok wydarzeń i relacji, ma swój własny charakter. Jest zbiorem zapisków zawierających szereg osobistych przemyśleń filozofa. Wraca on pamięcią do czasów minionych. Poddaje ocenie swoje działania. Nie zmienia przy tym nastawienia przede wszystkim do filozofów z kręgów marksistowskich. Pamięta doskonale krzywdy sobie wyrządzone. Nie pała jednak żądzą odwetu. Stara się nie wchodzić w niepotrzebne dyskusje.W ostatnich chwilach długiego życia Tatarkiewicz spotyka się w Pałacu Prymasowskim z pielgrzymującym do Polski Janem Pawłem II. Podczas spotkania odżywają dawne wspomnienia. Filozof cenił sobie to wyróżnienie i możliwość rozmowy z Papieżem. Innym razem doszło też do spotkania z Hansem Georgiem Gadamerem, który gościł w domu Tatarkiewiczów.Tom trzeci "Dzienników" to skarbnica wiedzy o trudnych czasach, w których przyszło żyć filozofowi i jego najbliższym. Młodemu pokoleniu polskich filozofów pokazują, jak należy pracować i uprawiać filozofię. Nieustanny dialog ze światem, bycie blisko ludzi, a zarazem posiadanie wystarczającego czasu na własne przemyślenia i pracę, to elementy, które składają się na życie i twórczość jednego z największych filozofów XX wieku. Jest to opowieść niezwykle barwna, literacko zachwycająca, chociaż notatki sporządzane są raczej lakonicznie. Na kartkach "Dzienników" występuje plejada ówczesnych osobistości życia naukowego, ludzie kultury i sztuki. Także dziennikarze, redaktorzy i przedstawiciele wydawnictw, z którymi współpracował. Stanowią niewyczerpane źródło informacji o człowieku, którego życie było związane z nieodłączną troską o rozwój i sławę w świecie polskiej filozofii i kultury.
Niektóre z dzieł Kasjodora cieszyły się wielkim powodzeniem w średniowieczu. Znają je Grzegorz Wielki, czerpie w nich Izydor z Sewilli, Paweł Diakon, Raban Maur, później Aurelian z Reom, Rginon z Prmm, a wielka ilość rękopisów niektórych jego dzieł jak Institutiones świadczy o ich popularności. Została także idea przewodnia jego działalności, że kultura świecka służy do lepszego zrozumienia największego dzieła, Pisma Świętego. I ta jego nauka pozostaje żywa do dziś. Chociaż Vivarium nie przetrwało pierwszego pokolenia i klasztor zniknął po śmierci założyciela, to jednak ideał jego wskrzeszono w wielkich klasztorach epoki karolińskiej i średniowiecza, a ideał klasztoru-instytutu naukowego, biblioteki i skryptorium przejęli później mnisi benedyktyńscy. ()(fragment Wprowadzenia ks. prof. Marka Starowieyskiego)
Bo tu naprawdę chodzi o drobiazgi. Ale tak zasadnicze, tak ważne i poważne, że trzeba je było zebrać, zestawić i ustawić. Dzięki temu – taka nadzieja przyświecała autorowi – mogą się nawzajem oświetlać i uwyraźniać, choć niekiedy też zaciemniać, a nawet podważać i podawać w wątpliwość. Wynika to ze stojącej za tymi szkicami koncepcji przekładu; a mówiąc konkretniej – przekładowej roboty. Materialistycznej, ale nie językoznawczej. Praktycznej, a nie przekładoznawczej. Znawstwo w ogóle nie ma tu chyba wstępu. Wpuszcza się raczej skompromitowany skądinąd – więc excusez le mot – smak. Dlatego destylaty. Ale książka rości sobie też, rzecz jasna, pretensje do naukowości. Tam, gdzie się da, fakty są niezbite, a dane – sprawdzone. Pomieszczone tu uwagi mają często charakter skromnych, ale jakże uczonych dopisków do dużych dzieł i małych dziełek; mówiąc konkretniej – do przekładowej roboty. Stąd glosy. No i zdania – „największe jednostki gramatyczne języka”. W tłumaczeniu tak wielkie, że rozgrywają się w nich niekończące się historie, decydują się niemal losy tego osobliwego świata, jakim jest literatura. Znajdzie się też coś dla miłośników literackich skandali. To szkice z krytyki przekładu, więc niektóre dokonania się tu krytykuje; bywa, że gani; jeszcze inne głaszcze, ale pod włos. Ale to prawdziwe szkice z krytyki przekładu, więc głównie czyta się tu po prostu literaturę, opowiada o niej z miłością i zdziwieniem, bo jedno bez drugiego nie może. A szkice są drugie, bo wcześniej, dekadę temu, były pierwsze. Nie wiadomo, czy będą trzecie.
Nowe wydanie książki, która ugruntowała pozycję bell hooks jako jednej z najbardziej wpływowych i prowokacyjnych teoretyczek feministycznychW tej radykalnej, krytycznej wobec głównego nurtu ruchu feministycznego książce bell hooks broni feminizmu opartego na trzech osiach walki - antyseksistowskiej, antrasistowskiej i antyklasistowskiej - i podkreśla kluczową rolę kobiet niebiałych i niezamożnych w procesie wyzwolenia wszystkich osób, niezależnie od rasy i płci, z sieci dominacji i opresji. Napisana w charakterystycznym, bezpośrednim stylu autorki Teoria feministyczna ucieleśnia przekonanie, że tylko uznając pełną złożoność i różnorodność kobiecych doświadczeń feministki mogą stworzyć masowy, globalny ruch feministyczny.
Ten produkt jest zapowiedzią. Realizacja Twojego zamówienia ulegnie przez to wydłużeniu do czasu premiery tej pozycji. Czy chcesz dodać ten produkt do koszyka?
