Król Norwegii Olaf II Haraldsson (ok. 9951030) należy niewątpliwie do najsłynniejszych i najbardziej rozpoznawalnych postaci w średniowiecznych dziejach europejskiej Północy. We wczesnej młodości wiking, w dojrzałym wieku król, a po śmierci pierwszy wywodzący się ze Skandynawii święty, dał się poznać przede wszystkim jako władca dążący do wyrwania swojego kraju z orbity duńskich wpływów i dominacji lokalnych możnych oraz zaprowadzający w nim nowy porządek, gdzie centralnie sprawowane rządy oraz rozprzestrzeniające się i umacniające chrześcijaństwo odgrywały zasadniczą rolę. W końcu jednak polityka Olafa oraz sprzysiężenie jego wrogów doprowadziły króla do klęski oraz tragicznej, choć chwalebnej śmierci na polu bitwy pod Stiklestad 29 lipca 1030 roku, której rocznica świętowana jest do dziś jako Olsok. Autor książki, dr Maciej Lubik, dogłębnie analizując przekazy kronikarzy, teksty sag i poezję skaldów, a także odnosząc się do badań historycznych dotyczących postaci, dzieła i legendy Olafa Haraldssona, stworzył spójny i wiarygodny obraz norweskiego króla. Podjął też w swojej pracy próbę odpowiedzi na pytanie, dlaczego to jego właśnie postać przeszła do legendy i kultury, stając się niejako wyznacznikiem skandynawskiej tożsamości, czego widocznym symbolem jest szerzący się na całej Północy jego kult oraz przyznawany mu pośmiertny tytuł Rex Perpetuus Norwegie (Wieczny Król Norwegii).
Oddawana do rąk Czytelników książka jest drugim wydaniem biografii Bolesława II Szczodrego trzeciego koronowanego władcy Polski. Niniejsza edycja została poprawiona i znacząco rozszerzona. Wszelkie uchwytne przejawy działalności Bolesława II Szczodrego zostały przedstawione rzetelnie i kompleksowo. Na tle panoramy dziejów Europy Środkowej w II połowie XI wieku zaprezentowana została polityka wewnętrzna monarchy, konflikty z sąsiadami i sytuacja w państwach ościennych: Rusi, Węgrzech, Czechach i Cesarstwie. Sporo uwagi Autor poświęcił omówieniu życia i działalności siostry Bolesława, Świętosławy (Swatawy) oraz przedstawieniu kontrowersji, jakie narosły wokół bitwy pod Mailberg z 12 V 1082 roku. W publikacji wykorzystano całą dostępną bazę źródłową oraz literaturę przedmiotu. Uzupełniona została bibliografia, szczególnie o najnowszą literaturę, pretendując tym samym do niedościgłego przecież miana kompletności. Norbert Delestowicz doktor nauk humanistycznych w zakresie historii. Absolwent Uniwersytetu im. Adama Mickiewicza w Poznaniu, studiował także na Albert-Ludwigs Universitt we Fryburgu Bryzgowijskim w Niemczech oraz na Uniwersytecie Warszawskim. Stypendysta Ministra Nauki i Szkolnictwa Wyższego w roku akademickim 2013 2014. Zainteresowania badawcze koncentrują się na okresie wczesnego średniowiecza, dziejów Zakonu Krzyżackiego oraz historii lokalnej. Autor książek: Bolesław II Szczodry. Tragiczne losy wielkiego wojownika 1040/1042 2/3 IV 1081 albo 1082, Kraków 2016; Zbigniew. Książę Polski, Poznań 2017. Pod Jego redakcją ukazał się Poczet wielkich mistrzów krzyżackich w Malborku w latach 1309 1457, Kraków 2018.
"Ktos, kto zaprojektował moje zycie, musi miec niezły ubaw. Szkoda tylko, ze ustawił level hard"."Chcemy zyc, a nie tylko przezyc" - to motto Life on Wheelz. Tworca projektu Wojciech Sawicki swoja historia udowadnia, ze mozna zyc pełnia zycia mimo choroby i walki ze stawiajaca opor rzeczywistoscia.Wojciech Sawicki szczerze, bez autocenzury, za to z poczuciem humoru i dystansem do siebie i do swiata opowiada o swojej codziennosci. Prowadzi nas od dziecinstwa, kiedy usłyszał diagnoze, przez pierwsze przyjaznie i miłosci az do terazniejszosci, w ktorej spełnia sie w roli wpływowego influencera i aktywisty przełamujacego stereotypy dotyczace osob z niepełnosprawnoscia.
To książka pisana w bólach.Endometrialnych, gdy tkanki błony śluzowej macicy osadzają się na innych organach, powodując ich zniekształcenia, sklejenia, czasem niepłodność i niewyobrażalne cierpienie.W bólach setek osób, których dramatyczne historie tu opowiedziane rzucają światło dzienne na to, co ukryte, wstydliwe, lekceważone. Osób latami pozostawionych samym sobie.Ta książka to krzyk niezgody na cierpienie. Na unikanie tematu. Na zwalanie winy na kobiety. Żeby nikogo więcej to już nie spotkało, a diagnoza i leczenie były wreszcie dostępne nie tylko dla najbogatszych.Podziwiam uważność i zaangażowanie, z jakimi Maja napisała tę książkę - pełną zarówno rzetelnej wiedzy, jak i szczerych świadectw. Dziękuję Ci, Maju, że oddajesz głos kobietom z endometriozą, wspierasz, edukujesz. Siostry w bólu to kolejny ważny krok w budowaniu świadomości ginekologicznego patient experience, wezwanie do poważnego traktowania utrudniającego życie bólu, a przede wszystkim dzielenie się czułością i siłą.Aga Szuścik, autorka książki GinekoLOGICZNIEOto wstrząsająca i prawdziwa opowieść o bólu. To może być endometrioza, ale też migrena czy bóle porodowe - każdy ból kojarzony z kobiecością. Boli? Widocznie musi. Taka uroda. Nie histeryzuj. Inne mają gorzej. Mnie też bolało. Czytałam tę książkę, myśląc o tysiącach kobiet, które codziennie wiją się z bólu. Krzyczą, stojąc pod prysznicem, przykładają sobie woreczek z lodem albo termofor, marząc o chwili spokoju.Bo jest to też książka o marzeniach o tym, by bóle przestało. Opowieść o walce, determinacji, o poszukiwaniu prawdy i remedium. Historia świata, który narzucał ból kobiet zaważając, strasząc je, ośmieszając. Który słucha krzyku i płaczu i stara się je pomóc. Żeby już nie bolało. Żeby to nie było tylko marzeniem.Karolina Korwin-Piotrowska
Dlaczego w szkole omawia się lektury, w których dziewczyny głównie płaczą, gotują albo czekają, aż ktoś je uratuje? Czemu tak mało bohaterek ma coś do powiedzenia? Dlaczego większość głównych postaci to faceci, a kobiety funkcjonują w tle - jako matki, kucharki lub przyszłe żony? Dlaczego w kanonie prawie nie ma autorek, a jeśli już są jakieś bohaterki pierwszoplanowe, to wiecznie się stroją albo marzą o ślubie?Aleksandra Korczak z pasją pokazuje, jak silnie stereotypy płciowe przenikają do edukacji, jak szkoła wtłacza nas w stare, nieżyciowe role, i jak lektury uczą nas, kim mamy być, zamiast pytać, kim chcemy być oraz pokazuje jak to zmienić.Bezradne i romantyczneto błyskotliwa, odważna i potrzebna analiza kanonu lektur szkolnych autorstwa doświadczonej nauczycielki i badaczki. Książka nie tylko dla uczennic, nauczycieli, czy rodziców - ale dla wszystkich, którzy chcą, by szkoła była bardziej równościowa i otwarta.
Dawno temu, nieopodal ciemnego, ciemnego lasu, był sobie ochotniczy oddział starszych wiekiem rezerwistów, którym zlecono bardzo ważne, a przy tym drastyczne zadanie: eksterminację „insektów”. W świetle polityki władz była to rzecz konieczna. Ktoś musiał więc odwalić tę brudną robotę, gdy młodzi chłopcy ginęli na froncie, walcząc za ojczyznę.
Jorge Volpi, jeden z najoryginalniejszych meksykańskich pisarzy, swoją hipnotyzującą rytmiczną prozą opowiada historię, która łączy najmroczniejsze doświadczenia dziejów XX wieku z mrocznym światem baśni braci Grimm, pokazując po raz kolejny, że zło na świecie dzieje się za sprawą nie demonów, ale zwyczajnych ludzi.
Ta ciemna ćmaWiersze na resztkę życia. Czyli? Takie, które krążą wokół życiowej kulminacji i tego, co przychodzi w ślad za nią, złowróżbnie i niechybnie: schyłek życia, na koniec śmierć. "Co z tym począć - pyta Andrzej Kopacki - że starość jest nie tylko przyjemnym matem wrześniowego słońca, ale też dotkliwym antagonizmem: między poczuciem bogactwa rzekomo pouczających przeżyć a ich zbędnością? Między spektakularną manifestacją potrzeb witalnych a natrętną refleksją nad życiowym kresem? [] Tu właśnie jesteś, starcze, staruszko: pomiędzy". Śmierć wyziera z życiowego tła, a wiersz i namysł nad nim każą pamiętać o tkance doświadczeń: o "twarzach życia", o figurach dziewczęcia i mędrca, dzieciaka i narcyza. One także, obok motywów czysto tanatycznych, jak grecki młodzian z opuszczoną pochodnią czy danse macabre, należą do pejzażu nad rzeką pogranicza między życiem a śmiercią. Niniejsza książka jest wybiórczą relacją z lirycznych wędrówek po tym dorzeczu: od wczesnonowoczesnych wierszy niemieckich przez niemieckojęzyczną lirykę XX wieku po całkiem spory suplement polski, który dostarcza materii porównawczej. A ćma? W jednym z wierszy siedzi na ścianie, niby pospolita, a przecież zagadkowa. Czym albo kim jest? Literatura próbuje dać odpowiedź. Ta ciemna ćma o tych próbach opowiada.
Już w starożytności pojawiła się intuicja, że typy relacji między ludźmi da się powiązać z określonymi systemami rządów. Demokracji w jej idealnej formie odpowiadałyby dobrowolne relacje przyjacielskie, a tyranii – te oparte na pokrewieństwie, a więc przymusowe. Geoffroy de Lagasnerie rozwija tę myśl w formie radykalnego eseju, w którym zastanawia się nad rolą przyjaźni w życiu jednostki i politycznymi konsekwencjami jej praktykowania. Czy dzięki przyjaźni można się wymknąć opresjom świata społecznego, począwszy od jego ograniczających schematów, a skończywszy na narzuconym pragnieniu zewnętrznego uznania? Jakie miejsce przyjaźń zajmuje w społeczeństwach, które jej kosztem promują konserwatywny wzorzec rodziny? Czy przyjaźń może stanowić źródło alternatywnego porządku politycznego?
Punktem wyjścia do tych rozważań jest dla autora jego własne doświadczenie – przyjacielska relacja z Didierem Eribonem i Édouardem Louisem. Filozof nie zatrzymuje się jednak w pół kroku – z prywatnej opowieści czyni manifest polityczny, w którym upomina się o lepsze, sprawiedliwsze jutro.
Czy ZUS się zawali? Jak uniknąć błędów w kontekście migracji? Co czeka nas po erze Tuska i Kaczyńskiego? Jak kreować politykę wobec Ukrainy? Czy w 2100 roku liczba ludności Polski spadnie do niespełna piętnastu milionów?Patrycjusz Wyżga - dziennikarz i twórca popularnego kanału YouTube "Didaskalia" - specjalnie na potrzeby tej książki przeprowadził rozmowy z ekspertami o przyszłości Polski. Jakie wyzwania przed nami stoją? Co zrobić, by stać się liderem Europy?Wywiady dotyczą kluczowych tematów: migracji, polityki międzynarodowej i wewnętrznej, demografii, gospodarki i innowacji, systemu emerytalnego, bezpieczeństwa i armii. Zderzają prognozy z realiami, odsłaniają nieoczywiste mechanizmy i inspirują do szerszego spojrzenia na to, co już dziś kształtuje nasze jutro.Didaskalia. Osiem rozmów o przyszłości Polski to nie tylko diagnoza wyzwań, lecz także próba zarysowania mapy drogowej - śmiałej wizji przyszłości. To książka dla tych, którzy chcą rozumieć, a nie tylko obserwować. Dla tych, którzy wierzą, że przyszłość Polski zależy od mądrych decyzji i od nas samych.prof. Antoni Dudek prof. Marcin Piątkowski prof. Katarzyna Pisarska gen. Tomasz Piotrowski dr Maciej Duszczyk prof. Agnieszka Legucka dr Tomasz Lasocki Mateusz Łakomy
Zbiór esejów słoweńskiego pisarza opowiadającego już od pół wieku historię swojego małego narodu w kontekście spraw, które tak naprawdę są bliskie i zrozumiałe dla znacznej części Środkowoeuropejczyków.Książka zawiera eseje starsze, jak "Atlas" oraz całkiem nowe, jak esej "Archipelag Jugosławia" nawiązujący wprost do "Wspomnień o Jugosławii" - i wyjątkowo aktualne, jak esej "Straszna zemsta", stanowiący zapis refleksji Janara z pierwszych dni rosyjskiej inwazji na Ukrainę. Drago Janar zabiera czytelnika w podróż - nie tylko między wyspami jugosłowiańskiego "archipelagu", lecz także nad Bosfor, na pola Flandrii albo do Triestu. Jest to też podróż w czasie - do Mariboru lat dzieciństwa, na brzegi zasnutego mgłami jeziora Bohinj, które potrafi opowiedzieć nie jedną historię, ale też do oblężonego Vukovaru z początku lat 90, do austriackiej Galicji Josepha Rotha czy do światów Iva Andricia i Jamesa Joyce'a.Drago Janar (ur. 1948) - słoweński pisarz, dramaturg i eseista, jeden z najważniejszych współczesnych autorów środkowoeuropejskich. Jego powieści, nowele i dramaty są uznawane za kamienie milowe słoweńskiej prozy, tłumaczone na wiele języków i doceniane na całym świecie. Z wykształcenia prawnik, pracował jako redaktor w mariborskim dzienniku "Veer", a w latach 1981-2016 był związany ze stowarzyszeniem kulturalno-naukowym Slovenska matica w Lublanie jako redaktor i sekretarz. Laureat licznych nagród literackich, w tym Austriackiej Państwowej Nagrody dla twórców literatury europejskiej - sterreichischer Staatspreis fr Europische Literatur (2020). Bohaterowie jego utworów to postaci pełne namiętności, targane losem, wikłane w historię i przypadek. Obok prozy i dramatów istotną część jego dorobku stanowią eseje, w których z przenikliwością i odwagą analizuje współczesną kondycję człowieka i społeczeństwa.Ze słoweńskiego przełożyli: Nikodem Szczygłowski i Joanna Pomorska.Drugi tom serii Ister pod redakcją Łukasza Galuska, Pauliny Małochleb i Bartosza Sadulskiego.
To wnikliwa książka odsłaniająca kulisy działania globalnych elit.Wyobraź sobie świat, w którym nic nie posiadasz - wszystko wynajmujesz. Główne źródło białka w twojej diecie stanowią owady. Planowanie więcej niż jednego dziecka jest nielegalne, a dane dotyczące finansów i zdrowia - automatycznie przesyłane do rządowej bazy za pośrednictwem podskórnego mikrochipa. Książka "Kontroligarchowie" ostrzega, że taka właśnie może być nasza przyszłość.To nowatorskie spojrzenie na ponadnarodową elitę miliarderów (w tym Rockefellerów, Gatesa, Bezosa, Sorosa, Zuckerberga czy Schwaba) przejmującą kontrolę nad kluczowymi aspektami życia społecznego - od edukacji i rolnictwa po media, technologię i zdrowie publiczne.Książka jest oparta na powszechnie dostępnych, rzetelnych danych: rejestrach finansowych, planach biznesowych, a także publikacjach prasowych i korporacyjnych. Stanowi nie tylko doskonałe źródło wiedzy, ale też wciągającą lekturę napisaną w stylu dobrego thrillera śledczego."Kontroligarchowie" są obowiązkową lekturą dla wszystkich, którzy nie chcą biernie patrzeć, jak kilka jednostek decyduje o losach miliardów ludzi.To nie teoria spiskowa - to dobre dziennikarstwo śledcze.
Wszystkie zwierzęta idą do Nieba. Nie zostawiają nas jednak bez opieki.Co się dzieje z naszymi pupilami, kiedy przekroczą Tęczowy Most? Czy duchy zwierząt, podobnie jak bliskich zmarłych, mogą wysyłać nam znaki? W jaki sposób nawiązać z nimi połączenie?Odpowiedzi na te pytania udzieli Kristy Robinett, medium, pisarka oraz doświadczona nauczycielka rozwoju zdolności parapsychicznych z Michigan. W ciepłych i przejmujących opowiadaniach autorka udowadnia, że ukochane zwierzęta ciągle na nas czekają, a nieraz nawet udzielają nam pomocy. Wzruszające, kojące i przywracające spokój historie podpowiedzą również, jak nawiązać duchowy kontakt ze swoim zmarłym pupilem.
Szanowny Czytelniku!Jeśli wziąłeś do ręki tę książkę, to zapewne niejeden raz zastanawiałeś się nad swoim życiem, próbując dociec, jakie ono właściwie jest. Według różnych badań i opinii specjalistów publikujących w internecie większość ludzi uważa, że ich życie nie jest takie, jakby chcieli, by było, na dodatek uznają, że jest szare, nudne, trudne, monotonne i nieciekawe. Uważają, że za wszystkie niepowodzenia w ich życiu odpowiadają inni ludzie. Często także czują się pokrzywdzeni przez los i wykorzystywani przez jakieś siły, nie wiedząc, jakie i skąd one są. Czy Ty również tak uważasz? A może podzielisz punkt widzenia autora i dostrzeżesz w całej gamie wrażeń, przeżyć, doświadczeń swego życia jego autentyczne piękno, niezwykłe wartości, nadzwyczajny charakter i to, co stanowi jego najwspanialszą cechę? Tę cechę musisz sam odnaleźć. To ona w istocie decyduje o tym, jakie jest/będzie Twoje życie. Może moja opowieść pomoże Ci w tych poszukiwaniach, mam taką nadzieję i właściwie to nawet jestem o tym przekonany. Miłych wrażeń i efektywnych poszukiwań.
Rysiek „Riko” Malczyk był postacią barwną i nietuzinkową. Z niebywałym talentem wspinał się w skałkach, Tatrach i Dolomitach, wytyczając nowe drogi. Nosił się luźno i stylowo, miał dystans do świata, talent do tworzenia półsłówek, wyjątkowe poczucie humoru, niechęć do wszelkich rygorów i organizacji oraz zamiłowanie do tanich napojów alkoholowych. Mimo iż od jego odejścia minęło wiele lat, wciąż jest wzorem i ikoną. A tak wspominają go inni wybitni wspinacze tamtych czasów.
Wśród wierszy Gałczyńskiego mam „swoje” wiersze. Gdy natrafiam na nie w książce, wspominam ich wygląd pierwotny. Ich ojcostwo i macierzyństwo skupione są w jednej osobie, w osobie Poety. Oprócz jednak rodziców i piastunka patrzy na dorastające dziecko trochę jak na swoje. Byłem piastunką kilku nie najmniej ważnych satyrycznych wierszy Gałczyńskiego, pamiętam je, jak były noworodkami, niepodobnymi, oczywiście tylko zewnętrznie, do tych, które dziś znajdujemy w książkach. Wiersze Gałczyńskiego, gdy się rodziły, miały kolor zielony, kolor zielonego atramentu, kształt wielkich i bardzo czytelnych liter, z których specjalną uwagę zwracało „z”, ciągnące za sobą długi ogonek.
Miałem kilka listów od Gałczyńskiego i autografy tych jego „moich” wierszy. Zabrała je wojna. Mam je już tylko w pamięci, widzę je dobrze, pisane na dużych, nieliniowanych kartkach papieru formatu staroświecko zwanego kancelaryjnym, zawsze ręcznie i zawsze chyba zielonym atramentem. Nawet do ostatnich czasów, już w okresie realizacji planu sześcioletniego, gdy tak trudno było wybierać co się chce, Poeta w niewiadomy mi sposób umiał zaopatrzyć się w zielony atrament. Nie wynaleziono jeszcze sposobu kopiowania obrazów z ludzkiej pamięci. Takiego na przykład sposobu, że kładzie się na noc papier do odbitek fotograficznych pod głowę, a rano wyjmuje się z ramek kopię obrazu zachowanego już tylko w ludzkim mózgu. Gdyby taki wynalazek uczyniono, mógłbym ozdobić to wspomnienie licznymi autografami Gałczyńskiego. W mojej redaktorskiej praktyce rękopisy (zawsze rękopisy) dwóch autorów tak odbiły się w pamięci. To rękopisy Tuwima i Gałczyńskiego.
W zbiorze Co chciałem powiedzieć Bohdan Zadura wchodzi w rolę komentatora samego siebie - błyskotliwego, ironicznego, czułego na niuanse języka i życia. Zebrane w książce autokomentarze, rozmowy i przypisy to nie tylko podróż przez kolejne tomy oraz wiersze, lecz także przenikliwy portret poety, tłumacza i czytelnika zarazem. Zadura tropi własne nieporozumienia, ujawnia anegdoty zza kulis literackiego świata i z humorem rozbraja powagę krytyki. To książka dla tych, którzy pytają: Co poeta miał na myśli? i dla tych, którzy wiedzą, że to pytanie nie ma jednej odpowiedzi.
„Ojczyzna Leca – Głowa” – pisał, efektownie choć nie całkiem zgodnie z prawdą, Adolf Rudnicki. Skąd zatem wziął się Lec, autor elektryzujących aforyzmów, brawurowych fraszek, dojmujących wierszy? Kto go zrodził? Jakie tradycje kontynuował? Z kim szedł na kawę, a z kim na barykadę? Kto chce zrozumieć poetę, musi się udać do kraju poety – na Podole, do Szerszeniowiec w zakolu Seretu. Nazwę tej wioski autorka nanosi na mapę życia i twórczości Stanisława Jerzego Leca obok Lwowa, Warszawy i Jerozolimy. Miasta te również odwiedzi podczas wycieczki. Na dłuższe przystanki zatrzyma się w Wiedniu, Czerniowcach i Tarnopolu. "Wycieczka do Szerszeniowiec" jest przewodnikiem po nakładających się na siebie krajobrazach realnych i intelektualnych. Opowieścią o pobratymstwie hardych środkowoeuropejskich duchów: Karla Krausa, Paula Celana, Thomasa Bernharda i Stanisława Jerzego Leca. Także o lwowskiej krawczyni i szerszeniowieckim ogrodniku, o łowcy motyli. O okrucieństwie i o orężu, jakim jest satyra. Wydanie zostało opatrzone posłowiem przez Tomasza Leca, syna Stanisława Jerzego Leca.
Dalida właśc. Iolanda Cristina Gigliotti (1933-1987) artystka wszechstronna i niezwykle utalentowana, sławna na całym świecie. Miała miliony wielbicieli, także w Polsce. Jej życie nadal fascynuje. Wciąż wznawiane są płyty i wydawane nowe kompilacje. Poświęcono Dalidzie dwa filmy fabularne i kilkanaście dokumentalnych, a także wiele publikacji książkowych i prasowych. Piękna, wrażliwa Włoszka o oryginalnej ciemnej barwie głosu była zjawiskiem muzycznym. Urodzona w Egipcie, stała się ikoną francuskiej piosenki i międzynarodową gwiazdą muzyki pop. Już za życia była legendą.Wielokrotnie powtarzała, że są w niej dwie osoby: prywatna Iolanda i publiczna Dalida. Iolanda często samotna, nieszczęśliwa kobieta, której nikt tak naprawdę nie znał. Dalida znana wszystkim, podziwiana i uwielbiana piosenkarka. Gwiazda. Przez całe życie szukała miłości, szczęścia i rodzinnego ciepła. Mówiono, że wszystko, czego dotknęła na scenie, stawało się złotem. Inaczej było w życiu prywatnym.Jaka więc była Iolanda Gigliotti? Jak zmieniała się, kiedy na scenie stawała się Dalidą? Co myślała o publiczności i piosence? Co mówiła o samotności i samobójstwie? Czym była dla niej rodzina i miłość? Co lubiła? Co mówiła o Polsce, w której była dwukrotnie w 1963 i 1983 roku?O tym właśnie jest książka Dalida o sobie opracowana przez Mariolę Pryzwan.
W tej historii nie ma cudownej stópki. Są za to ślady samotnego dziecka na zakurzonej podłodze.
Niezwykle trudno pisało mi się tę książkę. Zadanie prawie niemożliwe, bo jak poskładać z mikrookruchów polityki i dyplomacji obraz Jadwigi Andegaweńskiej konsekwentnie podtapianej w lukrowanej doskonałości? Jak pokazać krew Arpadów i Piastów przygwożdżoną do krzyża, tak by przemówiła? Przekłuwam hagiograficzną bańkę, by uwolnić człowieka.
Dorota Pająk-Puda
Ilustrowana biografia najważniejszej kobiety świata, której "tak" odmieniło losy ludzkości.384 kolorowe strony, ponad 170 kolorowych ilustracjiPo biografiach Oblubieńca Najświętszej Maryi Panny - Św. Józefa, oraz Namiestnika Chrystusowego - św. Piotra, znany teolog, ks. prof. Andrzej Zwoliński, kierownik katedry Katolickiej Nauki Społecznej, pochylił się nad biografią Królowej Nieba i Ziemi - Najświętszej Maryi Panny.Sięgnął po apokryfy, wielkie objawienia (Mari z gredy, Katarzyny Emmerich i wielu innych) oraz obficie korzystał ze źródeł i książek historycznych.Autor tłumaczy nam znaczenie teologiczne oraz tło historyczne wydarzeń, w których uczestniczyła Najświętsza Maryja Panna, naświetla żydowskie obyczaje religijne i społeczne.Narracji towarzyszą liczne reprodukcje dzieł sztuki, dokumentujące ziemską biografię Królowej Polski.Królowa Nieba i Ziemi, Nowa Arka Przymierza, Tabernakulum ZbawicielaCórka swojego SynaNajświętsza Maryja Panna
Ten produkt jest zapowiedzią. Realizacja Twojego zamówienia ulegnie przez to wydłużeniu do czasu premiery tej pozycji. Czy chcesz dodać ten produkt do koszyka?
