Przed nami ludzie, którzy nigdy nie weszli do historii. Teraz po raz pierwszy wychodzą z mroku zapomnienia Mieszczka Anna Molska odważnie staje przed sędziami i wie, że się nie podda. Ludwik Skrzetuski tuż przed dokonaniem zajazdu na sąsiada klepie po karku swego wierzchowca i przypomina sobie, jak pierwszy raz ojciec posadził go na konia. Michał Koźmian zakrwawioną i trzęsącą się dłonią chowa kawałek cukru do kieszeni. Chłopka Marianna patrzy swoimi modrymi oczami zza kopki siana na pana Walentego Szomańskiego. Powoli dojrzewa między nimi miłość. Od stawów pełnych ryb nad śląską granicą aż po bezmiar stepu, hen za Chortycę, największą wyspę Dniepru. Od nieba znaczonego mewami ponad bogatym, nadbałtyckim Gdańskiem, poza pełny szarych gołębi stołeczny Kraków, aż ku brzegom Morza Czarnego. Oto Rzeczpospolita Obojga Narodów, wyobrażona, nadwiślańska Sarmacja Polaków, Litwinów, Rusinów i innych nacji, istniejące przez kilkaset lat na równinach Europy środkowej imperium. Niemal wszyscy są tu uzbrojeni, od szlachcianki i księdza po ostatniego parobka. Życie wisi na włosku i można zginąć każdego dnia. Jakimś jednak cudem miliony ludzi urodzonych w Polsce sarmackiej między rokiem 1500 a 1800 nie pozabijały się, wytrwały w swej codzienności, dając nam w konsekwencji i życie, i języki, i kulturę. Jaka była ta Polska naszych przodków? Mateusz Wyżga szuka jej tam, gdzie nikt nie szukał. W tym, co husarz robi, kiedy nie uczestniczy w bitwie, a chłopka, kiedy nie opiekuje się noworodkiem. Przed nami historia zwykłych ludzi, utkana ze śladów, których nie zatarły upływające wieki.

Luksus kontra proste życie- Czym jest dzisiaj luksus?Poczuciem stabilizacji, zbytkiem? Przejawem inteligencji? Marzeniem, które snujemy, stojąc na światłach obok ekskluzywnego samochodu? A może możliwością pozwolenia sobie na proste życie?Jakub Szczęsny, architekt i autor Domu Kereta, próbuje odpowiedzieć na te pytania. Aby to zrobić opowiada o związkach polityki i religii z luksusem w architekturze. Pokazuje quasi-ekskluzywne detale wystroju wnętrz współczesnych mieszkań. Przywołuje historię popowej gwiazdy i jej piaskowej sukni, które stoczyły nierówny bój z pewnymi słynnymi schodami. A także zdradza, na czym polega niedyskretny urok McMansions. Wreszcie przywołuje spełnione sny o skromnym życiu. Tylko czy zawsze jest to życie szczęśliwe?To jest książka o luksusie. Ale przede wszystkim o prostym życiu.

150 imponujących zabytków architektury Ta książka to niezwykły album z fantastycznymi kadrami 150 zabytków, a także fascynujący przewodnik po perłach architektury obronnej i dworskiej. Propozycja niepowtarzalnej podroży przez prawie dziesięć wieków burzliwej historii Polski – od średniowiecznych zamków, przez zapomniane ruiny, po sielskie dworki i imponujące pałace z rozległymi parkami. PIĘKNO ZAKLĘTE W DETALACH Zamek Czocha Zamek Topacz Pałac w Goszczu Zamek Sarny Zamek w Pszczynie Pałac Ballestremów w Pławniowicach Zamek w Mosznej Pałac w Kopicach Dwór w Koszutach Pałac w Łężanach Dwór w Jełmuniu Pałac w Sannikach Zamek Krzyżtopór Zamek w Chęcinach Dwór w Śmiłowie Dworek Mikołaja Reja w Nagłowicach Zamek Dunajec w Niedzicy Kasztel w Szymbarku Pałac Goetza Zamek w Łańcucie

Zbiór felietonów i esejów Piotra Wierzbickiego, który swymi pamiętnymi pracami o Chopinie i Bachu zapisał się w historii krytyki muzycznej. Najnowszy tom podzielony na cztery części (autobiograficzną, recenzyjną, felietonistyczną oraz finałowy esej), stanowi Wierzbickiego podsumowanie 'życia z muzyką'. Książka ukaże się w 90. urodziny Autora. Jest to książka bardzo osobista, wyrastająca z głębokich umiłowań, silnych pasji, właśnie z życia z muzyką autora; zachwytów i olśnień, zarażenia muzyką na całe życie, z odczucia świata w muzyce, z muzycznego światopoglądu (a to coś znacznie więcej niż bycie tylko muzykiem czy tylko muzykologiem!); z ciągłej fascynacji tajemnicą muzyki (pod tym względem zaliczyłbym Wierzbickiego do grona pisarzy urzeczonych i przenikniętych muzyką: Proust, Mann, Broch, Iwaszkiewicz, Gombrowicz...). Ale ów subiektywizm autobiograficzny jest jedynie w punktach wyjścia i stanowi raczej tło czy też kontrapunkt do głównego nurtu i trzonu książki. Przenika ją bowiem silna i stała tendencja pisarza, krytyka, interpretatora do nadawania swoim odczuciom, intuicjom, spostrzeżeniom waloru powszechnego. Książka opowiada o wielkiej pasji i fascynacji, o przygodach z muzyką autora; zarazem jednak pisarstwo Wierzbickiego wznosi się wysoko ponad poziom intymnych wyznań. Bowiem nie samo spotkanie autora z muzyką jest tu najważniejsze, najbardziej istotne, ale rezultat tego spotkania, owych spotkań wieloletnich: opis, charakterystyka, interpretacja tłumaczenie sensów ukrytych muzyki i wewnętrznych powiązań zjawisk muzycznych. Bohdan Pociej

Greckie słowo eros oznacza brak. Pragnienie karmi się pustką i bierze z niej życie, by ustać w momencie spełnienia. Temu paradoksowi erotyzm zawdzięcza swoją obecność w filozofii,sztuce i literaturze. Skoro pochwycenie uciekającego obiektu pożądania oznacza koniec namiętności, myśl musi pozostać w ciągłym pościgu i niekończącej się ucieczce. Eros jest czasownikiem, pisze w swoim eseju Anne Carson, odsuniętą w czasie i oddaloną w przestrzeni rozkoszą, która ukazuje naszą niekompletność. Słodko-gorzki eros próbuje przeniknąć strukturę pragnienia. W mitach, wierszach Safony, dialogach Platońskich czy na antycznych wazach kochankowie pozostają w wiecznym pościgu. Nawet zaćmienie, kiedy pogoń jak gdyby zatrzymuje się w miejscu, trwa tylko krótką chwilę. Zaraz bóg Eros uderzy w księżyc jak w piłkę, niczym w Wyprawie Argonautów po złote runo: A gdybyś ją swymi rękoma podrzucił wysoko, to niby gwiazda w przestworzach świetlisty szlak by znaczyła.

Popkultura jako zwierciadło społecznych przemianZjawisko Cool Japan stanowi jedną z charakterystycznych cech globalnej kultury popularnej przełomu tysiącleci. Filmy animowane Miyazakiego Hayao, Super Mario Bros. oraz inne gry wideo czy dania kuchni japońskiej, na przykład sushi i zupa miso - zyskały fanów na całym świecie. Co jest istotą tego fenomenu i jakie były jego początki?Autor wnikliwie przygląda się rozwojowi kultury popularnej w Japonii: począwszy od form artystycznych, takich jak teatr kabuki i teatr lalkowy w okresie Edo, przez uliczne pieśni i satyryczne czasopisma epoki Meiji, skończywszy na współczesnych mangach, anime i J-popie. Analizy komercyjnych, estetycznych, transkulturowych i tożsamościowych wymiarów popkultury uzupełnia opisami jej wpływu na społeczeństwo, gospodarkę i politykę na przestrzeni wieków. Pokazuje też, jak masowa produkcja dóbr kultury, przeznaczonych dla klas średniej i robotniczej, może stać się siłą napędową nacjonalizmu czy imperializmu.Książka E. Taylora Atkinsa pozwala lepiej zrozumieć kluczowy element tożsamości narodowej Japończyków, a także stanowi nieocenioną pomoc w poznawaniu historii i kultury Japonii.W ostatnich dekadach japońska popkultura podbiła niemal cały świat - także Polskę. To, co kiedyś uchodziło za egzotykę, dziś należy do codzienności, a Japonia umiejętnie dyskontuje tę popularność na wielu poziomach. Skąd jednak wywodzi się tamtejsza kultura popularna? Czy od zawsze służyła wyłącznie rozrywce? Odpowiedzi znajdziemy w tej wartościowej publikacji, która zainteresuje nie tylko fanów mangi i anime.dr Paweł Dybała, Instytut Bliskiego i Dalekiego Wschodu, Uniwersytet JagiellońskiWreszcie otrzymaliśmy zwięzłe ujęcie japońskiej kultury popularnej - od siedemnastowiecznych początków kabuki, przez szturm Babe'a Rutha na tokijskie boiska baseballowe, po filmy o Godzilli i kapcie z wizerunkiem Hello Kitty. Wszystko to autor umieszcza w szerszym kontekście historycznym. Ze względu na bogactwo szczegółów, wyważoną analizę i klarowny styl okraszony humorem książkę docenią zarówno studenci, jak i wykładowcy.prof. William M. Tsutsui, Hendrix CollegeE. Taylor Atkins, PhD, jest pracownikiem naukowym Northern Illinois University. Autor między innymi książki Primitive Selves: Koreana in the Japanese Colonial Gaze, 1910-1945 i redaktor zbioru esejów Jazz Planet.

Moda jako manifest Marka jako pożądanie Kobieta, która uczyniła z ubioru język sztuki i siły Niepozorny sklepik z torebkami w sercu Mediolanu. Dwaj bracia – Mario i Martino Prada. A potem… światowa potęga modowa, której nazwa elektryzuje wybiegi, galerie i ulice wielkich miast. W centrum tej opowieści stoi jednak nie kto inny, jak Miuccia Prada – projektantka, intelektualistka, strateg. Dla młodej i zbuntowanej Miucci przejęcie rodzinnego biznesu oznaczało koniec młodości. W świecie ubrań i torebek czuła się obco, a do luksusu podchodziła niemal ze wstydem. A mimo to przekształciła rodzinny interes w globalne imperium. Co sprawia, że Prada jest jedną z najbardziej pożądanych marek na świecie? Jak buntownicza wizjonerka zmieniła oblicze luksusu na zawsze? I czy faktycznie diabeł ubiera się u Prady? Ebhart z reporterską precyzją odsłania kulisy tego sukcesu pokazując, jak kreatywność, przypadek i bezwzględna strategia ukształtowały nowoczesne oblicze Prady. To również wyraz miłości do mody, Mediolanu i Miucci.

Pyzy w słoikach sprzedawane na bazarach, zimne nóżki i sałatki jarzynowe smutno tkwiące w akwariach lodówek garmażeryjnych czy powolnie kręcące się kurczaki na rożnie podczas festynu - oto kadry peerelowskiego przepychu, na który było nas stać i który nie był naszym ostatnim słowem! Bary mleczne pękały w szwach, bufetowe nie nadążały z wydawaniem kiełbas z wody, a mielony czy bigos w barze dworcowym potrafiły dać doznania gastronomiczno-gastryczne, których nie można było wymazać z pamięci. Ceraty i obrusy stołów w lokalach wszystkich kategorii zaścielą demoludowym menu okresu pierwszych sekretarzy - Sławomir Koper, najbardziej poczytny pisarz historyczny w kraju nad Wisłą, oraz Mariusz Mucha, dziennikarz i pasjonat gotowania. Garkuchnia PRL-u wita i zaprasza!

Mamy do czynienia z nowatorską próbą charakterystyki współczesnych wiejskich ruchów społecznych, której autor – z jednej strony – sięga do historycznych korzeni mobilizacji chłopskiej, z drugiej zaś – analizuje aktualne dane wytworzone przy wykorzystaniu szerokiego arsenału metod i technik badawczych. Monografia stanowi uzupełnienie wiedzy na temat natury współczesnych wiejskich ruchów społecznych i istotnie poszerza nasze spojrzenie na protesty rolnicze. Podkreśla podmiotowość polityczną współczesnych rolników. dr hab. Grzegorz Foryś, prof. UKEN Monografia jest skierowana przede wszystkim do odbiorców akademickich: socjologów, politologów, historyków i antropologów zajmujących się problematyką wsi, ruchów społecznych, transformacji systemowej oraz zachowań politycznych. […] Ze względu na aktualność tematyki oraz klarowność wywodu książka może zainteresować także analityków politycznych, dziennikarzy oraz działaczy organizacji pozarządowych zajmujących się rozwojem obszarów wiejskich. dr hab. Jarosław Chodak

Wikingowie, legendarni wojownicy, zapisali się w historii głównie plądrowaniem krajów Europy Zachodniej. Jednak na uwagę zasługują również ich wierzenia, które mają korzenie w folklorze pragermańskim sprzed pięciu tysięcy lat. Ta książka przedstawia nordycki kosmos, zaczynając od mitu o stworzeniu. Poznajemy Yggdrasil, wielki jesion, na którym opiera się dziewięć światów mitologii. Książka pokazuje również cykliczne pojmowanie czasu, czyli oczekiwanie na ragnarök, koniec świata, po którym miało nastąpić jego odrodzenie. To bogato ilustrowany przewodnik po niesamowitej mitologii staronordyckiej.

Święta to wyjątkowy, magiczny czas - rozbrzmiewający radosnym śmiechem, rozświetlony życzliwym słowem i pachnący choinką. Księga świąt Bożego Narodzenia to skarbnica wiedzy o świątecznych zwyczajach, odpowiadająca na najbardziej dociekliwe pytania. Dokąd zmierzali Trzej Mędrcy ze Wschodu i kto im towarzyszył w podróży? Skąd pochodzi tradycja dekorowania choinki? Na jaki adres wysyłać listy do Świętego Mikołaja? Co znajdziemy na wigilijnym stole i dlaczego zawsze zostawiamy przy nim jedno wolne miejsce? Przed Wami wyjątkowa lektura, która każdego - bez względu na wiek - wprowadzi w niezwykłą, magiczną atmosferę świąt Bożego Narodzenia.

[…] Shen Si należy postrzegać jako pod­stawową kategorię myślenia związanego z twórczością artystyczną. Można na nie patrzeć z dwóch perspektyw, wąskiej i szerokiej. Ta pierwsza odnosi się do cech myśle­nia, sposobu działania umysłu i stanu psychicznego, który sprzyja tworzeniu artystycznych arcydzieł. Druga skupia się na uniwersalnym objawieniu cech myślenia, procesów my­ślowych i psychologicznego stanu twórczości artystycznej, obejmujących ważne elementy refleksji nad twórczością artystyczną, takie jak: doświadczenie estetyczne i artystycz­ne skojarzenia, artystyczna konceptualizacja, inspiracje do tworzenia, tworzenie obrazów w umyśle, a nawet este­tyczne spełnienie. Co więcej, jest to również dynamiczne przedstawienie procesu myślenia kreacji artystycznej. Fragment „Wprowadzenia”

Chińska terminologia ideologiczna i kulturowa [...] uosabia unikalny sposób myślenia i strukturę rozumowania narodu chińskiego oraz stanowi symbol chińskiego dyskursu i ideologicznej ekspresji. W swojej długiej historii Chiny stworzyły własną tradycję kulturową i strukturę akademicką, a chińska terminologia ideologiczna i kulturowa jest ich krystalizacją. Tylko poprzez dokładne zrozumienie subtelności tych terminów możemy naprawdę zrozumieć chińskie społeczeństwo oraz pojąć głęboki sens jego kultury i sposób, w jaki Chińczycy myślą i się zachowują. Dlatego by móc badać [...] problemy Chin, musimy zrozumieć pojęcia i terminy, które odnoszą się do samych Chin, oraz wyjaśnić ich wyjątkowe konotacje. W związku z tym szczególnie znaczącym zadaniem stało się organizowanie, badanie i tłumaczenie terminów ideologicznych i kulturowych o bogatych odwołaniach. Han Zhen dyrektor Komitetu Akademickiego Pekińskiego Uniwersytetu Pedagogicznego, były rektor Pekińskiego Uniwersytetu Studiów Zagranicznych

Około 80 lat temu niemieccy filozofowie Alfred Weber i Karl Jaspers niezależnie od siebie opracowali koncepcję, którą ten ostatni nazwał „Epoką Osi”, argumentując, że Grecja, Indie i Chiny – mniej więcej w tym samym czasie, od VIII do III wieku p.n.e. – doświadczyły głębokiej duchowej transformacji, której wynikiem były początki filozofii. Choć pozornie niezależne od siebie, każda z tych trzech kultur rozwinęła nowe koncepcje, które ukształtowały następne stulecia i tysiąclecia. Jaspers zaproponował ideę jednolitej historii ludzkości, w której trzy kultury założycielskie Eurazji poruszały się w tym samym rytmie, bez hierarchii i współzależności. Ani Weber, ani Jaspers nie rozwinęli jednak wyjaśnienia tej pozornej koincydencji kultur. Główną intencją ich argumentacji było wskazanie na podobieństwo tych zjawisk i obalenie europocentrycznych poglądów o europejskiej wyższości. Mam nadzieję, że seria Kluczowe pojęcia w chińskiej myśli i kulturze, która – jak mi powiedziano – powstała w odpowiedzi na sugestię Niemca Thorstena Pattberga, pomoże nam lepiej zrozumieć te zmiany, prowadząc do powstania ujednoliconej teorii, która mogłaby wyjaśnić pozorny zbieg okoliczności „Epoki Osi”. Michael Crook przewodniczący Międzynarodowego Komitetu Promocji Chińskiego Przemysłu Kulturowego

Książka zawiera rozważania na temat procesów integracji i jedności Europy w odniesieniu do istnienia wspólnego fundamentu, jakim jest przede wszystkim wspólnota kulturowa. Autor podejmuje refleksję nad tym, co stanowi twardy rdzeń kultury europejskiej, któremu wierność pozwala nam wciąż nazywać się Europejczykami. Analizuje także odrębności kulturowe, w tym relacje międzykulturowe państw i narodów w wielokulturowej Europie. Zastanawia się, czym w ogóle jest Europa: miejscem geograficznym czy określonym modelem cywilizacyjnym, wspólnotą ekonomiczną czy projektem politycznym? W rozważaniach nad kulturą europejską wskazuje na konieczność odróżnienia idei od tożsamości europejskiej. Idea europejska wiąże się z tym, „jaka Europa być powinna”, tożsamość europejska określa stan świadomości mieszkańców Starego Kontynentu, a więc to, „jaka Europa rzeczywiście jest”. Autor szeroko odwołuje się do najważniejszych idei przewodnich w dziejach kultury europejskiej – m.in. do wybranych idei przedchrześcijańskiego antyku i chrześcijaństwa. Wskazuje, jak ważne jest pielęgnowanie zaczerpniętych z nich zasad i wartości, zwłaszcza w obliczu zmieniającej się Europy, a jakie procesy przyczyniają się do rozkładu idei stanowiących „rdzeń kultury” europejskiej. Książka ułatwia zrozumienie przyczyn przemian, jakie zaszły i zachodzą w Europie w kontekście politycznym, społecznym i kulturowym, zwłaszcza – jak procesy integracji wpływają na tożsamość kulturową Europy. Piotr Mazurkiewicz, kapłan katolicki archidiecezji warszawskiej, profesor nauk o polityce i katolickiej nauki społecznej na Uniwersytecie Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie, w latach 2008–2012 – sekretarz generalny Komisji Konferencji Episkopatów Wspólnoty Europejskiej, redaktor naczelny czasopisma „Chrześcijaństwo – Świat – Polityka”.

Publikacja Peak China? Dokąd zmierzają Chiny stanowi zbiór artykułów naukowych nawiązujących do referatów wygłoszonych podczas ogólnopolskiej konferencji naukowej, która odbyła się w Instytucie Bliskiego i Dalekiego Wschodu UJ. Pozycja łączy interdyscyplinarne podejście autorów reprezentujących szereg dyscyplin, od nauk o kulturze i religii, poprzez politologię i stosunki międzynarodowe, aż do ekonomii. Na kartach monografii poruszono wiele tematów związanych z przemianami zachodzącymi we współczesnych Chinach, takich jak ewolucja systemu politycznego, perspektywy rozwoju sytuacji w Cieśninie Tajwańskiej czy znaczenie ChRL w kontekście bilateralnych oraz multilateralnych stosunków międzynarodowych. Szeroki przekrój przeanalizowanych tematów oraz interdyscyplinarne podejście sprawiają, że publikacja będzie przydatna dla wszystkich osób pragnących lepiej zrozumieć skomplikowane i wielowątkowe zjawiska zachodzące w omawianym państwie. Droga do budowy mocarstwowej pozycji ChRL rozpoczęła się na dobre w 1978 roku, kiedy to Den Xiaoping (1904–1997), polityk chiński i mąż stanu, wygłosił zdanie, iż „nieważne, czy kot jest biały, czy szary, ważne, by łowił myszy”. Wraz z dojściem do władzy Xi Jinpinga państwo chińskie niemal całkowicie wyszło z cienia międzynarodowych relacji politycznych, starając się kształtować te ostatnie razem z innymi mocarstwami, a nawet samodzielnie o nich decydować. Stąd też nieuchronny okazał się konflikt na linii Pekin–Waszyngton o globalny prymat, którego kolejne etapy obserwujemy z rosnącym niepokojem, zwłaszcza gdy cel zaczyna uświęcać środki. Właśnie o tym wszystkim traktują poszczególne rozdziały pracy monograficznej, będącej efektem Ogólnopolskiej Konferencji Naukowej „Peak China? Dokąd zmierzają Chiny”, która odbyła się w styczniu 2024 roku na Uniwersytecie Jagiellońskim w Krakowie. Ocena sytuacji zawarta w poszczególnych artykułach jest zwięzła i charakteryzuje się dobrym fundamentem w postaci odpowiedniej literatury przedmiotu. Wnioski wynikające z analizy przeprowadzonych badań naukowych są jasno skonkretyzowane i pozostają zgodne z rzeczywistością, świadcząc o wiedzy w podjętym przez autorów obszarze tematycznym. dr hab. Robert Kłaczyński, prof. UKEN Instytut Dziennikarstwa i Stosunków Międzynarodowych UKEN Dr Magdalena Grela-Chen – asystent w Instytucie Bliskiego i Dalekiego Wschodu Uniwersytetu Jagiellońskiego w Krakowie. Do jej zainteresowań należą zagadnienia związane z tradycyjnym strojem w Azji, a w szczególności relacje między strojem a polityką, jak również rola przekazu pozawerbalnego w działalności politycznej. Jest autorką monografii Hanfu: wskrzeszając splendor cesarskich Chin ze wzrokiem skierowanym w przyszłość. W 2022 roku obroniła rozprawę doktorską zatytułowaną Relacje pomiędzy strojem a polityką. Przekaz pozawerbalny w działalności politycznej kobiet w Chinach i Indiach. Przypadki wybitnych przedstawicielek życia politycznego obu krajów. Karolina Krupa – doktorantka w Szkole Doktorskiej Nauk Społecznych Uniwersytetu Jagiellońskiego. Ukończyła sinologię i studia strategiczne nad Azją na UJ, w ramach wymiany semestralnej studiowała międzynarodowe nauczanie języka chińskiego i stosunki międzynarodowe na Pekińskim Uniwersytecie Języków Obcych. Obecnie jest związana z Ośrodkiem „Instytut Konfucjusza w Krakowie” UJ, gdzie prowadzi zajęcia z języka chińskiego i odpowiada za organizację wydarzeń z zakresu kultury i historii Chin. Jej zainteresowania badawcze obejmują teorię stosunków międzynarodowych, współczesne relacje chińsko-amerykańskie oraz przemiany systemu politycznego ChRL.

Hebrajski tytuł tej napisanej w 1937 roku rozprawy, Micwa ha-baa be-aweira, tłumaczony zazwyczaj jako Zbawienie przez grzech lub Świętość grzechu, oznacza przykazanie świata przyszłego wypełnione przez przekroczenie. Świat przyszły to świat mesjański, podniesiony z upadku, zbawiony, a przekroczenie dawnych przykazań, będące nakazem nowego prawa, micwą tego, co nadchodzi, jest w świetle dawnego prawa grzechem. Transgresja dawnego prawa (grzech) jest przejściem ku prawu nowemu (zbawieniem). Nic nie jest bardziej błędne niż myśl, że prawda jest prosta. Nie dajmy się zwieść temu pochopnemu i nazbyt wyświechtanemu powiedzeniu. „Prosta” może być czasami prawda, która się jeszcze nie znalazła w tyglu historii i wciąż walczy o swoje zachowanie, prawda abstrakcyjna. Prawda może być prosta w momencie jej pierwszego objawienia. Ta prawda jest prosta, ponieważ jej uwikłania i sprzeczności nie ujawniły się jeszcze wystarczająco jasno.

„Sądzę, że wolny trzydziestomilionowy naród, posiadający, skromnie licząc, z pięć milionów zawołanych pijaków – pisał we wstępie do swego Słownika pijackiego Julian Tuwim – powinien mieć jakiś leksykon, jakąś encyklopedię, w której zabłysłyby świetności mowy ojczystej w kieliszku odbite. A odbiły się taką wspaniałą rozmaitością barw, zadzwoniły w szklanki i butelki taką symfonią, rozbulgotały się w przepastnych gardzielach taką pieśnią i takie w nich mnóstwo odgłosów dawnego obyczaju i historii, że nie wątpię, iż mój Linde pijacki znajdzie skromne uznanie nawet w oczach abstynentów”. „Przez kilkadziesiąt lat, jakie od pierwszego wydania Słownika pijackiego przeszły, wypito niejeden ocean gorzałki, całe języki pijackie narodziły się i sczezły, a jak nie całe języki, to znaczne ilości rzeczowników i czasowników zostały na gorzelnianą modłę zmodyfikowane, alkoholowo zmetaforyzowane” – zauważył Jerzy Pilch. Tę lukę próbuje uzupełnić niniejsze wydanie wzbogacone o suplement obejmujący powojenne słownictwo wokółalkoholowe, którego autorem jest Piotr Bikont. Spis treści Słowo wstępne – Julian Tuwim Pić, wypić Wódka w ogóle Wódka w zależności od smaku, mocy, zalet, wad, składników, sposobu przyrządzania itd. Różne napoje Stan i stopień nietrzeźwości Pijak Pijatyka Ceremonie, okazje i zwyczaje pijackie Pogwarki i okrzyki pijackie Miary i naczynia Varia, dodatki, uzupełnienia Źródła drukowane SUPLEMENT Słowo wstępne – Piotr Bikont Pić, wypić Wódka w ogóle Wódka w zależności od smaku, mocy, zalet, wad, składników, sposobu przyrządzania itd. Różne napoje Stan i stopień nietrzeźwości Pijak Pijatyka Ceremonie, okazje i zwyczaje pijackie Pogwarki i okrzyki pijackie Miary i naczynia Varia, dodatki i uzupełnienia Nota edytorska

Drugie, zmienione wydanie książeczki z serii Dawnych pocztówek piękno i czar, w której znajdziecie najpiękniejsze przedwojenne widokówki z Dusznik-Zdroju. Pod każdym ze zdjęć umieszczony jest jego krótki sentymentalno-informacyjny opis, a całość poprzedza równie sentymentalny wstęp z epoki. Ekskluzywnie przygotowana książeczka posiada twardą oprawę z tłoczeniami.

Dzieje niewielkiego browaru folwarcznego w Górze Ropczyckiej stały się punktem wyjścia dla swoistego studium przypadku ilustrującego przemiany zachodzące w przemyśle galicyjskim. W pierwszej połowie XIX wieku przedsiębiorstwa o charakterze fabrycznym były nieliczne i w większości kontynuowały działalność rozpoczętą przed okresem zaborów. Zakłady przetwórcze związane z sektorem rolnym nie miały jeszcze charakteru przemysłowego. Decydujący wpływ na ożywienie gospodarcze miały reformy agrarne, w szczególności uwłaszczenie chłopów w 1848 roku, a także wprowadzenie wolności przemysłowej. W okresie autonomicznym kwestia uprzemysłowienia Galicji stała się przedmiotem ożywionej dyskusji, aczkolwiek liczba publikacji poświęconych potrzebie unowocześnienia browarnictwa jest nad wyraz skromna. W porównaniu z dyskusją o gorzelnictwie, browarnictwo pozostawało niemal niewidoczne. Ujęte w gorset stosunków propinacyjnych na długie lata zastygło w formie będącej odbiciem dawno minionej epoki. Uchwalona w 1875 roku ustawa o zniesieniu propinacji utrwaliła jedynie prawo wyszynku, pozostające w rękach właścicieli dóbr ziemskich. Problem ten często bagatelizowano, twierdząc, że pozostawione prawa nie miały istotnego wpływu na rozwój przemysłu piwowarskiego. W rzeczywistości aż do końca 1910 roku, kiedy to wygasły ostatnie prawa propinacyjne, rozwój piwowarstwa skutecznie skrępowano. Zniesienie propinacji, które należy liczyć od początku 1911 roku, oznaczało kres działalności wielu browarów folwarcznych. Ostatecznym ciosem był wybuch wojny, zaś konsekwencje tego stanu rzeczy boleśnie odczuwano przez cały okres dwudziestolecia międzywojennego. Opis funkcjonowania browaru powiązano z ówczesnymi realiami, na które składał się skomplikowany system dzierżaw, stosunków propinacyjnych i wyszynku w karczmach. Tworzył on zadziwiający mikroświat zamknięty w granicach dóbr ziemskich, dla których tworzył podstawy ekonomicznej egzystencji – choć momentami zadziwiająco sprawny, to jednak skazany na zagładę.