Jedynie filozofowie wyprawiają się w niebezpieczną podróż ku ostatecznym granicom istnienia. "Świat Zofii" przetłumaczono na czterdzieści pięć języków, a w samej Polsce książka sprzedana została w blisko ćwierćmilionowym nakładzie. Opowiada ona o czternastoletniej Zofii Amundsen, która podążając śladami największych uczonych Europy – Platona, Sokratesa i Heideggera – odkrywa nie tylko piękno i prostotę filozoficznych nauk, ale przede wszystkim dociera do głębin własnej duszy. Tam znajduje niezwykły i zupełnie niespodziewany skarb... Jostein Gaarder (ur. 1952 r.), z zawodu nauczyciel filozofii, z zamiłowania zaś – pisarz; jest autorem wybitnych i niezmiernie popularnych powieści dla dorosłych i młodzieży, prezentujących ogrom dziedzictwa kulturowego Europy.
Głównym celem zen, jeżeli można w ogóle mówić o jakimś celu, jest czułe serce. Dogen mistrz zen, XIII w. Niewiele jest książek, w których uznani nauczyciele duchowi dzielą się doświadczeniami z czasu, gdy sami byli uczniami. Z punktu widzenia kogoś, kto chciałby rozpocząć medytację wielka szkoda. Niniejsza książka, ilustrowana niebywałą poezją, dotyczy właśnie Drogi ucznia zen podróży, w której nie znajdziemy ani początku, ani jakiegoś jej końca. Carl Gustaw Jung ujął to tak: Jedyna prawdziwa podróż to podróż do wewnątrz. Ta książka stawia ważne pytania o poszukiwaniach. Któż z nas nie chciałby być otoczony troskliwymi ludźmi i samemu być takim? Skoro całkiem często żyjemy w sposób, który nas unieszczęśliwia dlaczego to robimy? Czym jest nienawiść? Jak przenieść zrozumienie z medytacyjnej maty w codzienne życie? Cóż to za cichy głos, ten nasz wewnętrzny GPS? Jak go rozpoznać pośród hałaśliwego ja!/mnie!/moje!? Co tak naprawdę dzieje się w środku medytującej postaci milczącej, siedzącej nieruchomo w charakterystycznej pozie? Mądrość podpowiada, żeby trzymać kurs na gwiazdy, a nie na światła przepływających statków. Tylko jak tu nie dać się zwieść migotliwym, magnetycznym podszeptom naszego niesłychanego umysłu? * To do bólu szczera, głęboka i poruszająca relacja buddysty zen z trudnej wewnętrznej podróży ku urzeczywistnieniu jego prawdziwej natury/tożsamości. Inspiracja, wsparcie i przewodnik dla innych strudzonych wędrowców. Dla ciekawych i poszukujących kompendium rzetelnej wiedzy o buddyzmie zen, o praktyce wybudzania się z egoistycznego pseudożycia a także ukazanie wagi tych wysiłków dla naszego indywidualnego i zbiorowego istnienia. Teraz, gdy doświadczamy bolesnych konsekwencji naszego odwiecznego zbiorowego snu przekaz nie do przecenienia. Wojciech Eichelberger Książka dla wierzących i niewierzących, starych i młodych, stabilnych i wątpiących. Zenon Kruczyński o życiu duchowym opowiada w poprzek tego, czego dziś domaga się, ba, żąda!, kultura gotowych odpowiedzi, podsumowań, wskazówek, definicji. Autora uproszczenia nie interesują, przeciwnie, on sprawy związane z istotą człowieczeństwa komplikuje i tym samym zbliża się do tego, co wiarygodne. Świetnie napisane! Z doświadczenia jednostkowego i intymnego przechodzi w to, co wspólnotowe i uniwersalnie. Czyni to łagodnie, a przy tym odważnie, swobodnie i bez zadęcia. Trochę jakby stanął przed nami nagi i krzyknął: Ej, ludzie, można nie wiedzieć! Błądźcie! Ryzykujcie! To świetny stan umysłu do odkrywania porządku rzeczy. Katarzyna Kubisiowska Wyjątkowa to książka! Mamy bowiem okazję usłyszeć głos adepta zen, w odróżnieniu od całkiem licznych przekazów nauczycieli i mistrzów buddyzmu. Zenon Kruczyński dzieli się skarbami, które odnalazł na drodze do natury buddy, czyli absolutnej natury wszystkiego. To poruszające i piękne świadectwo zawierające odniesienia do buddyjskich nauczycieli, poetów, terapeutów, ale również osobistych doświadczeń z bliskiego kontaktu z przyrodą. Książka pełna życia! Ryszard Kulik
Dlaczego pies mimo swych licznych zasług jest przedmiotem pogardy w tak wielu kulturach? Dlaczego jego imię od czasów biblijnych do dziś jest synonimem obelgi? Dlaczego jego rola decydująca z punktu widzenia ludzkiej ewolucji jest cenzurowana przez wszystkie religie? Książka Marka Alizarta to brawurowy esej o relacji, jaka łączy nas z naszymi najlepszymi czworonożnymi przyjaciółmi. Zdawać by się mogło, że na ten temat równie stary, dowodzi autor, jak Homo sapiens napisano już wszystko. Krótkie i zdumiewające dzieło francuskiego filozofa ma jednak czym zaskoczyć czytelników i czytelniczki. Alizart z erudycją i w klarownym stylu zbiera psie fakty i mity, a także proponuje ich oryginalne odczytania, w których psom przysługuje status niemalże metafizyczny, powiązany z zagadką pochodzenia samego życia. Książka, mimo swych małych rozmiarów, imponuje śmiałością skojarzeń, głębią argumentu i rozpiętością historycznej perspektywy. To lektura obowiązkowa dla wszystkich psiar i psiarzy.
Edyta Stein – filozof i święta – wpisuje się w dzieje myśli ludzkiej ze swą niezwykłą propozycją badawczą i życiową. Jej refleksja budziła i nadal budzi zaciekawienie, ale też wiele kontrowersji. Próba poznawczego zmierzenia się z tą refleksją i przesłaniem w niej zawartym przyciągała i przyciąga wielu badaczy, a także „zwykłych śmiertelników” poszukujących życiowych busoli. Stąd zamysł tej książki – aby konfrontować spuściznę Edyty Stein z rozmaitymi wizjami człowieka i świata oraz tendencjami filozoficznymi i światopoglądowymi, zarówno historycznymi, jak i współczesnymi. Metoda paraleli, rozwijana kontekstowo, może przybliżyć fenomen Edyty Stein biograficznie i filozoficznie – osadzić jej życie i myśl zarówno na tle panoramy burzliwych czasów, w których przyszło jej działać, jak i naszych, nie mniej burzliwych i katastroficznych, w których jej spuścizna zostaje zaktualizowana z uwagi na różne zapotrzebowania: indywidualne, społeczne i cywilizacyjne.
(fragment Wstępu)
W książce została podjęta próba polemiki z tezami panmoralizmu i panetycyzmu, które wprowadzają optykę aksjomoralną i etyczno-normatywną we wszystkie przestrzenie ludzkiego bytowania. Kontekst losowości w życiu człowieka domaga się jednak radykalnego przemyślenia natury moralności, a jeszcze bardziej - istoty i zadań etyki. Zarysowana w monografii perspektywa anankologicznej natury ludzkiej egzystencji ukazuje znaczenie i sens zarówno aktywności człowieka, jak i jego pasywności, sens tego, co intencjonalnie wpływa na trajektorię życia, i tego, co dzieje się poza wolą i zamiarem podmiotu osobowego. Wszystko to tworzy całokształt jego egzystencji z jej blaskami i cieniami, radościami i smutkami. W takiej perspektywie przestrzeń stricte moralna, choć z wielu względów fundamentalna i wyróżniona, jest tylko jednym z obszarów ludzkiego bytowania.
Artyści, którzy dali się przekonać do miłosnego projektu autorstwa Rousseau a przyznawał on wysoką pozycję ich geniuszowi byli w XIX wieku prawdziwymi psychologami. Uważnie i wnikliwie przyglądali się wszelkim przejawom miłości i zaprezentowali jej bogaty w szczegóły obraz, który zarówno przekazał publiczności wiedzę na temat wzniosłości, jak i ją oczarował. Gdy Nietzsche powiedział, że psychologów można dzisiaj spotkać wyłącznie we Francji, miał na myśli pisarzy pokroju Stendhala, a nie jakiegoś profesora pracującego w laboratorium. Dla historii seksualności współczesnego człowieka rozstrzygające było wyparcie powieściopisarzy z obszaru psychologii przez naukowców, w szczególności przez Freuda. Było to zwycięstwo twierdzenia, że współczesne nauki przyrodnicze są jedyną formą wiedzy.
Co myśleli najwięksi filozofowie w historii ludzkości? I o czym myśleli? Z tego, napisanego lekkim tonem, ale inteligentnie, przewodnika dowiesz się o bycie, etyce i seksualnym pożądaniu, poznając życiorysy ponad trzydziestu wybitnych myślicieli z odległej i niedawnej przeszłości W kolejnych rozdziałach przedstawione są barwnie postacie najznakomitszych W kolejnych rozdziałach namalowane są żywo postacie najznakomitszych myślicieli z całego świata: od Laozi, Sokratesa i Nietzschego po Wittgensteina, Simone de Beauvoir i Iris Murdoch. Cave przywołuje do życia tych proroczych, czasem dziwnych, zawsze fascynujących filozofów i pokazuje nam jak możemy dzisiaj skorzystać z ich przemyśleń. Dziś bardziej niż kiedykolwiek potrzebujemy zrozumienia jak żyć. Ten przewodnik idealnie się do tego nadaje. Książkę uzupełnia bibliografia z wykazem podstawowej literatury przedmiotu dla początkujących (i niekiedy średniozaawansowanych), dostępnej w języku polskim i stosunkowo łatwej do odnalezienia w bibliotekach, księgarniach czy antykwariatach. Peter Cave jest filozofem – a także popularnym pisarzem i prelegentem. Wykłada filozofię na University College London i w King’s College w Cambridge, a także od lat na Open University oraz w New York University w Londynie. Jest autorem wielu książek o filozofii.
Grecki rzeczownik paideia oznaczał wychowywanie i kształcenie dzieci (paides), a także skutki tych czynności, wychowanie i wykształcenie. Oznaczał też uprawę. Grecka paideia zatem to kultura osobista i społeczna twórców owych artefaktów oraz jej wytwory. Książka Wernera Jaegera, jednego z najznakomitszych starożytników niemieckich XX wieku (1888-1961), jest niezwykle bogatym i wnikliwym opisem greckiej kultury epoki archaicznej i klasycznej do czasów Platona włącznie jako spójnej całości ideałów wychowywania i kształcenia oraz bardzo szerokiego spektrum ich skutków. Nie jest to bowiem ani obraz samego tylko piśmiennictwa greckiego, ani greckiej filozofii, religii czy myśli wychowawczej, politycznej i społecznej, ani tylko wartości etycznych i budowanego na nich obyczaju. To raczej relacja o całym kompleksie zjawisk tworzących kulturę duchową Greków i jej przemiany od Homerowego zarania po klasyczną dojrzałość epoki Platona, któremu Jaeger poświęcił trzeci, najobszerniejszy tom swego trzytomowego dzieła, zaczętego w Niemczech, a po ich opuszczeniu w 1936 roku dokończonego w USA, gdzie pozostał już na resztę życia jako profesor Harvardu. Monumentalne przedsięwzięcie autora skupia uwagę głównie na przełomie V i IV wieku p.n.e., na czasach Sokratesa i Platona, starając się wykazać, że stanowiły one źródło późniejszej kultury europejskiej - średniowiecznej, nowożytnej, a nawet współczesnej.
Najwybitniejszy polski filozof komentuje słynne cytaty filozoficzne. Od Wiem, że nic nie wiem Sokratesa, przez Myślę, więc jestem Kartezjusza, aż po Rzeczywistość nie istnieje Baudrillarda Ułamki filozofii to wybór kilkudziesięciu znanych myśli wielkich filozofów, od antyku po współczesność, uzupełnionych refleksjami Leszka Kołakowskiego. Poruszają najważniejsze kwestie filozoficzne: problem poznania i prawdy, istnienia świata i istnienia Boga, dobra i zła, świadomości i wolności. Leszek Kołakowski, prowadząc czytelnika przez tę bardzo skrótową i osobistą historię filozofii, opatruje słynne zdania wnikliwym, czasem przewrotnym lub krytycznym komentarzem. Ułamki filozofii to oryginalna zachęta do własnych rozważań filozoficznych, inspirująca lektura dla każdego czytelnika. Leszek Kołakowski (1927-2009) wybitny polski filozof, historyk idei, eseista i publicysta. Wyjechał z Polski w 1968 roku. Związany na stałe z Uniwersytetem Oksfordzkim, wykładał także m. in. w Yale University, University of Chicago i University of California w Berkeley. Członek Polskiej Akademii Nauk, laureat licznych nagród. Interesował się historią filozofii, filozofią kultury i religii, był także popularyzatorem filozofii.
"Współcześnie - co można dokładnie prześledzić dzięki książce Kamila Cekiery - toczy się ożywiona debata, prowadzona w ramach analitycznej filozofii i metafilozofii, o naturę i rolę intuicji w badaniach filozoficznych. Recenzowana praca jest w niej głosem ważnym i wymownym. Monografia rzetelnie przedstawia ten dyskurs z całym bogatym uniwersum stanowisk, bogato ilustruje również, jak intuicja stała się nie tylko narzędziem, ale i uznanym przedmiotem badań prowadzonych we wspomnianym nurcie filozoficznym. Zgrabne zebranie i uporządkowanie podnoszonych w niej głosów jest niewątpliwą zaletą tej pracy. Autor proponuje autorskie rozwiązanie dyskutowanych w ramach metafilozoficznych badań nad intuicją problemów. Robi to w sposób kompetentny, systematyczny i przekonujący, dostarczając przy tym poznawczej satysfakcji. Ogniskuje uwagę na współczesnej debacie i podnoszonych w jej ramach problemach, niemal całkowicie pomijając aspekt historyczny. Stanowi ważny głos we wzmiankowanej dyskusji nie tylko jako głos omawiający, porządkujący i systematyzujący, ale polemiczny i twórczy. Jest to zarazem wartościowa praca z zakresu analitycznej metafilozofii i epistemologii intuicji z jasno określonym celem, dobitnie postawionymi tezami, uporządkowaną argumentacją, odwołująca się do bogatej literatury przedmiotu, sumiennie, zwięźle i rzetelnie przedstawiająca racje stron debaty.
[...]
Książka napisana jest z niewątpliwym rozmachem, starannością o rzetelne przedstawianie rozmaitych głosów, ale i - gdy jest to potrzebne - polemicznym wigorem. [...] Monografia Kamila Cekiery stanowi ważny głos we współcześnie toczonej debacie na temat wartości poznawczej intuicji, który nie może i nie powinien przejść bez echa. To praca ze wszech miar warta publikacji; to zajmująco i ze znawstwem snuta opowieść o intrygującym problemie filozoficznym."
Fragment recenzji wydawniczej dr. hab. Tomasza Puczyłowskiego ( Uniwersytet Warszawski)
Zygmunt Freud (1856-1939) - austriacki psycholog, psychoteraputa, neurolog, neuropatolog, twórca psychoanalizy i psychologii głębi, chyba jedna z najważniejszych postaci w nauce o człowieku, postać wręcz symboliczna w nauce; jak Einstein w fizyce, tak Freud w naukach o człowieku wyznaczali najważniejsze kierunki myśli. W zasadzie nie byłoby współczesnej psychologii bez freudyzmu, choć oczywiście wiele z jego tez zostało zweryfikowanych i wiele szkół w psychologii powstało wręcz jako kontrreakcja na tezy psychoanalizy. W napisanym w 1913 roku Totemie i tabu podejmuje autor próbę wyjaśnienia początków religii, albo szerzej calej ludzkiej kultury, szukając jej w kompleksie Edypa. Znajduje dwie zasadnicze cechy totemizmu tabu kazirodztwa oraz tabu zabijania zwierzęcia totemicznego. W dalszych rozważaniach śledzi rolę tabu (obecnego już w totemizmie) we wszelkich wyższych formach organizacji społecznej i kulturowej aż po czasy nam współczesne, by dojść do źródeł neurozy u człowieka naszych czasów.
Erich Fromm (1900-80) – amerykański psycholog i filozof pochodzenia niemieckiego, twórca psychoanalizy humanistycznej, uczeń a zarazem wnikliwy krytyk Zygmunta Freuda, autor tak słynnych książek jak „Zapomniany język” i „Ucieczka od wolności”. Fromm rozważa w książce „Patologia normalności” zasadniczą dla współczesnego człowieka sprawę, zasadniczy temat: a tym tematem jest pytanie czy żyjący we współczenym świecie człowiek jest jeszcze zdrowy psychicznie? Co wpływa na jego psychiczną i moralną konstrukcję? Na czym polega normalność i odstępstwo od normy teraz (w naszych czasach) i wreszcie co sprzyja zdrowiu psychicznemu a co wywołuje chorobę. Zajmuje się także autor w tych wykładach problematyką rozbuchanego konsumpcjonizmu, patologiami współczesnej kultury, czy też... lenistwem czlowieka. Najważniejsze pytania, niejednoznaczne odpowiedzi i wszystko napisane prosto, jasno, przejrzyście i mądrze, bardzo mądrze – jak zwykle u Fromma
Samodzielnie myśleć potrafi bardzo niewielu, ale poglądy pragną mieć wszyscy.Erystyka, czyli sztuka prowadzenia sporów, to słynne dzieło niemieckiego filozofa Arthura Schopenhauera. Pokazuje w nim, jak zręcznie dyskutować, by przekonać innych o słuszności własnych sądów, a także - co ważniejsze - by nie dać się zmanipulować sztuczkom tych, do których zawsze musi należeć ostatnie słowo, nawet jeśli nie mają racji.Schopenhauer zajmował się również zagadnieniem wolnej woli, któremu poświęcił osobny traktat (O wolności ludzkiej woli). Wykazał w nim, że wolność jest pojęciem negatywnym, a ludzkie czyny wywodzą się z indywidualnych, najsilniejszych w danym momencie pobudek.
The bestselling author of Seven Brief Lessons on Physics tells the thrilling story of one of the greatest intellectual leaps of all time
Over two millennia ago, a Greek philosopher had a number of wondrous insights that paved the way to cosmology, physics, geography, meteorology and biology, setting in motion a new way of seeing the world. Anaximander's legacy includes the revolutionary idea that the earth floats in a void, that the world can be understood in natural rather than supernatural terms, that animals evolved, and that universal laws govern all phenomena. He introduced a new mode of rational thinking with an openness to uncertainty and to the progress of knowledge.
In this elegant work, acclaimed physicist Carlo Rovelli brings to light the importance of Anaximander's overlooked legacy to modern science. He examines Anaximander as a scientist interested in shedding light on the deep nature of scientific thinking, which Rovelli locates in his rebellious ability to reimagine the world again and again. Anaximander celebrates the radical lack of certainty that defines the scientific quest for knowledge.
Święty Augustyn (354-430) - jeden z Ojców Kościoła, filozof, teolog, początkowo wyznawał manicheizm, później był neoplatonikiem (pod wpływem pism Plotyna), by wreszcie pod wpływem kazań biskupa Ambrożego nawrócić się na chrześcijaństwo; w 387 roku został ochrzczczony, a w 395 roku został już biskupem ostro zwalczającym wszelkie herezje; jest autorem wielu pism, z których bodaj najważniejsze jest ogromne "Państwo Boże", najbardziej zaś osobistym są właśnie Wyznania. Jak pisze W. Tatarkiewicz Augustyn położył podwaliny pod nową chrześcijańską filozofię. Zerwał z klasyczną postawą Greków (...), jego postawa była introspekcyjna, a wola miała dlań pierszeństwo przed rozumem. (...) Augustyn pojął Boga jako nieskończonego, aświat jako twór nadprzyrodzony i dzieło łaski.(...) Cała koncepcja filozoficzna Augustyna [co najlepiej widać wlaśnie w "Wyznaniach"] oparta była na większym zaufaniu do woli, wiary, miłości i łaski niż do roumu i doświadczenia.
Zbiór tekstów autorstwa przedstawicieli i przedstawicielek różnych dyscyplin naukowych (filozofia, nauki o zarządzaniu) i artystycznych (sztuki wizualne). Tytułowy lęk staje się przedmiotem wielostronnego namysłu w przeróżnych swych wcieleniach - jako trwoga, jako strach, w związku ze śmiercią, kryzysem klimatycznym, w życiu, polityce, literaturze. W obliczu głębokich transformacji dotychczasowych porządków społecznych być może nic nie jest tak silnie obecne - nawet jeśli niekoniecznie równie silnie wyrażone czy sproblematyzowane - jak właśnie lęk. Czego i z jakiego powodu boimy się dzisiaj - to prawdopodobnie jedno z najbardziej aktualnych pytań.Obecność lęku to wartościowa monografia naukowa. Co ważne, oprócz filozofii i kulturoznawstwa jako dwóch głównych dyscyplin naukowych w książce reprezentowane są także sztuki wizualne, co znacząco wzbogaca ją merytorycznie i wyróżnia na tle innych publikacji. Rzecz dotyczy ważnego problemu, szeroko dyskutowanego w naukach humanistycznych i społecznych. Wydaje się, że dziś, w obliczu kryzysu klimatycznego, nasilających się konfliktów społecznych i międzynarodowych, lęk zaznacza swą obecność szczególnie wyraźnie. O ile wieszczony przez Fukuyamę koniec historii miał uspokajać, przekonywać nas, że żyjemy (albo już wkrótce będziemy żyć) w najlepszym z możliwych światów, o tyle powrót historii okazuje się czymś głęboko niepokojącym. Zapotrzebowanie na wszelkiego rodzaju terapie wskazuje na coś więcej niż powszechne złe samopoczucie. Chciałoby się powiedzieć, że mamy do czynienia z epidemią lęku. W tej sytuacji nieodzowne stają się pogłębione badania nad tym fenomenem, prowadzone nie tylko z perspektywy psychologicznej. Samo pojęcie lęku od dawna jest wszak częścią zachodniej tradycji teoretycznej (w tym przede wszystkim filozofii). Monografia wychodzi naprzeciw tej potrzebie, oferując zbiór dobrze dobranych, ciekawych i oryginalnych prac, mierzących się z problemem lęku na rozmaite sposoby, ale zawsze sięgających w głąb, poza jego najlepiej widoczne i najbardziej oczywiste manifestacje. Michał Herer
Platon (427 p.n.e.-347 p.n.e.) uczeń Sokratesa, którego śmierć uważał za niewyobrażalną zbrodnię ateńskiej republiki, napisał 35 dialogów. Protagoras należy do tzw. dialogów wczesnych. Rozpatruje w nim Platon problemy etyczne - dokładnie zagadnienie cnoty, pytając czy cnoty można się nauczyć i przyjmując, że cnota równoznaczna jest z wiedzą. Sam Protagoras jest znakomitym rozmówcą Sokratesa i Platon (co się w innych dialogach nie zdarza) często przyznaje mu rację. Jak pisze we wstępie Władysław Witwicki: Jak wiele innych dialogów Platona, tak i Protagoras jest żywym obrazem scenicznym. Jesteśmy w nim świadkami walki na argumenty i na środki sugestywne o prawdę i o wpływ na dusze młodzieży pomiędzy Sokratesem z jednej a Protagorasem z drugiej strony. Walczący stoją na wspólnym gruncie, mają jednakie cele na oku, opierają się na wspólnym założeniu różnią się typem psychicznym, pozycją społeczną i metodą pracy.Celem pracy zarówno Protagorasa jak i Sokratesa było przygotowanie młodzieży do życia obywatelskiego. Protagoras zorganizował i ujął w ramy zawodu swą działalność nauczycielską i pedagogiczną, Sokrates uprawiał ją przygodnie i jakby od niechcenia. Każdy z nich miał na oku to, żeby z młodzieńców, którzy z nimi obcowali, porobić dzielnych, a tym samym szczęśliwych i pożytecznych ludzi. Wyrabianie dzielności, jednako pojętej, i pomoc w pracy nad sobą to był wspólny cel Sokratesa i Protagorasa.Obaj uważali, że do osiągnięcia tego celu nie wystarcza młodemu człowiekowi naiwnie słuchać obyczaju przodków i opinii szerokich kół; życie czynne powinno się, zdaniem ich obu, zaczynać od pracy intelektualnej i moralnej, rozłożonej na lata. Dzielnym być potrafi tylko człowiek wykształcony, oświecony, inteligentny, wyćwiczony to jest wspólne założenie Sokratesa i Protagorasa.
Sposoby użycia argumentów Stephena E. Toulmina to książka uważana przede wszystkim za jeden z tekstów założycielskich współczesnej teorii argumentacji. Jej problematyka sięga jednak o wiele dalej i głębiej, praca podejmuje bowiem podstawowe problemy filozofii języka, rozważając źródła znaczenia słów i ich rolę w kształtowaniu naszych przekonań i prowadzeniu praktycznej argumentacji, dociera ponadto w głąb problematyki epistemologicznej, analizując kontekst naszych ideałów poznawczych. Krótko mówiąc, dotyka sedna tego, na czym polega nasza racjonalność czy rozumność: tego, w jaki sposób uzasadniamy to, co głosimy. Szczególnym rysem dociekań Toulmina jest położenie akcentu na rzeczywistą praktykę użycia języka, która z jednej strony wskazuje przyczyny ulegania filozoficznym pokusom i podążania za wygórowanymi, abstrakcyjnymi ideałami logicznymi czy poznawczymi, z drugiej zaś strony ukazuje konstruktywną drogę do bardziej szczegółowego ujęcia sposobów użycia argumentów, uwzględniającego kontekst i właściwe mu standardy dziedzinowe.
Monografia podejmuje problem godności człowieka w świetle wyzwań XXI w. oraz obecnej kondycji ludzkości. Jednocześnie szuka genezy współczesnego rozumienia godności, manifestującej się w ważności, równości, braterstwie czy wolności człowieka w wybranych, starożytnych metaforach, formujących przez wieki rozumienie tożsamości istoty ludzkiej. W swoich analizach autor odnosi się do ustaleń m. in. Platona, Grzegorza z Nyssy, Kanta, Heideggera, Arendt, Berlina, LaKoffa czy Habermasa. Książka rozważa problem godności człowieka z wielu perspektyw. Zadaje ważne pytania, w sposób krytyczny i demitologizujący odnosi się do utrwalonych interpretacji. Każdy rozdział kończy tzw. diatryba, w której zostaje wskazane alternatywne odczytanie danej metafory. W dialektycznym odniesieniu do kwestii godności, książka stanowi novum na gruncie polskim i zagranicznym.
Stanisław Lem (1921–2006) należy do najlepiej znanych w świecie polskich intelektualistów XX wieku. Zyskał sławę twórczością beletrystyczną w dziedzinie fantastyki i science fiction (Solaris), lecz była to tylko część jego aktywności twórczej. W eseistyce poruszał zagadnienia dalszego rozwoju nauki i techniki oraz wpływu tego rozwoju na kulturę i relacje społeczne. Podejmował intelektualne wyzwania związane z cybernetyką, robotyką i sztuczną inteligencją, szkicując śmiałe wizje przyszłości cywilizacji. Dwutomowa publikacja Filozoficzny Lem pokazuje go jako przede wszystkim filozofa. Zawiera wybór jego „prozy dyskursywnej” z takich m.in. dzieł, jak Dialogi, Filozofia przypadku, Summa technologiae, Golem XIV, a tekstom tym towarzyszą wprowadzenia i opracowania autorstwa współczesnych badaczy. Niniejszy tom, drugi w tym cyklu, obejmuje zagadnienia należące do filozoficznej refleksji nad religią, etyką i kulturą. Wnioski, jakie Lem wyprowadza z lekcji XX wieku, są przygnębiające: wiara w człowieka, w rozwój moralny wynikający z postępu nauki i technologii okazała się złudzeniem, a historia ludzkości to łańcuch przypadków, w których działania altruistyczne przeplatają się z ekscesami okrucieństwa. W prezentowanych i omawianych tu tekstach ich autor stawia pytania o źródła zła, o naturę ludzką i o możliwy stosunek Boga do stworzenia, a wizja zabójczej maszyny okazuje się maską dla rozważań o granicach wolności. Można chyba powiedzieć, że refleksje Lema-filozofa znoszą próbę czasu dużo lepiej niż jego futurologiczne prognozy.
Ten produkt jest zapowiedzią. Realizacja Twojego zamówienia ulegnie przez to wydłużeniu do czasu premiery tej pozycji. Czy chcesz dodać ten produkt do koszyka?
![Okładka książki Protagoras czyli o sofistach [o moralności]; dialog dowodzący](https://dobreksiazki.pl/Photos/7/MEDIUM/000080/protagoras-czyli-o-sofistach-o-moralnosci-dialog-dowodzacy.jpg "Protagoras czyli o sofistach [o moralności]; dialog dowodzący. Autor: Platon. Dobreksiazki.pl")
![Okładka książki Potęga mitu [2025]](https://dobreksiazki.pl/Photos/7/SMALL/000080/potega-mitu-2025.jpg "Potęga mitu [2025]. Autor: Campbell Joseph. Dobreksiazki.pl")
