Zapraszamy po szeroki wybór literatury z dziedziny filozofii: systemy filozoficzne, kultura, sztuka, socjologia, historia filozofii, dzieła wielkich myślicieli. Szczególnej uwadze polacamy tutaj książki współczesnego nauczyciela duchowego, autora książek i wykładów z dziedziny duchowości czyli Eckhart Tolle. Jego bestsellery to Nowa ziemia, Strażnicy istnienia, Mowa ciszy, Praktykowanie potęgi teraźniejszości, Diament w twojej kieszeni i wiele innych, po które zapraszamy na Dobreksiazki.pl
Kanony Ojców Greckich stanowią zbiór powstały z pism i listów adresowanych najczęściej przez biskupów wielkich metropolii do różnych osób w najrozmaitszych sprawach dotyczących wspólnoty chrześcijańskiej i jej życia. Prawdopodobnie w VI wieku kanoniści wschodni zebrali w jedną kolekcję kanonów wskazania dyscyplinarne Ojców Kościoła. Na synodzie Quinisexta (692-692) w kanonie 2 wymieniono je wszystkie, nadając im moc obowiązującego prawa. Nawiązuje do nich także Sobór Nicejski II (787).
Kanony prezentowane są w tradycyjnym układzie chronologicznym. Są to w zasadzie kanony powstałe przed Soborem w Chalcedonie w 451 roku. Późniejsze są tylko dwa kanony biskupów Konstantynopola zamieszczone na końcu: pierwszy Gennadiusza działającego w drugiej połowie V wieku; drugi zaś Tarazjusza z przełomu VIII i IX wieku. Kanony przedchalcedońskie w ogromnej większości wywodzą się od biskupów Aleksandrii oraz biskupów Kapadocji, z których kanony Bazylego Wielkiego są najliczniejsze w całym zbiorze.
Zbiór zawiera kanony Dionizego biskupa Aleksandrii, Grzegorza Cudotwórcy biskupa Neocezarei, Piotra biskupa Aleksandrii, Atanazego Wielkiego, Bazylego Wielkiego, Grzegorza z Nyssy, Grzegorza z Nazjanzu, Amfilocha z Ikonium, Tymoteusza biskupa Aleksandrii, Cyryla biskupa Aleksandrii, Gennadiusza patriarchy Konstantynopola, Cypriana z Kartaginy i rozbudowany kanon Tarazjusza patriarchy Konstantynopola. Zbiór ten uzupełniają kanony arabskie Hipolita i Atanazego.
„WYNALAZCA SZCZĘŚCIA” TO WIELOPOZIOMOWA HISTORIA, W KTÓREJ REALIZM, METAFIZYKA I FILOZOFIA SPLATAJĄ SIĘ ZE SOBĄ W NIEZWYKŁY SPOSÓB.
Co o życiu, wszechświecie i prawach nimi rządzących może wiedzieć dziecko – tajemniczy chłopczyk – główny bohater powieści? Czy jego historia pomoże rozwikłać zagadki i rozwiązać odwieczne ludzkie dylematy? Wycieczka po meandrach ludzkiej duszy odbywa się równolegle z przygodą chłopczyka, któremu dane jest poznawać świat w jego różnorodnych fenomenach i z kontaktu z nimi wydobywać poszczególne znaczenia. Tematy, jakie stają się materią rozważań chłopczyka dotyczą pradawnych, a mimo to wciąż współczesnych pytań m.in. o istotę dobra i zła, sens przemijania, prawdę, szczęście, rolę marzenia w ludzkim życiu – fundamentalne kwestie, które w pewnych momentach nurtują każdego z nas.
R (Michał Rutkowski) – poeta i prozaik, malarz, muzyk, reżyser i edytor video.
www.Rmichalrutkowski.com
Piętnaście kazań to zbiór piętnastu tekstów wygłoszonych w kościele kazań, które autor (anglikański biskup i filozof moralista XVIII w.) zebrał i przygotował do wydania drukiem.
Rozważa on w nich między innymi kwestie z zakresu moralności prywatnej i publicznej, relacji pomiędzy nimi, psychologii moralnej, a także relacji tych kwestii z religią objawioną.
Niniejsze wydanie zawiera pierwsze tłumaczenie tego autora na język polski.
Człowiek jest wolną istotą, którą zarazem określa duchowe uzdolnienie do odpowiedzialności za własne życie. Oto docelowy punkt, do którego zmierza Edyta Stein w swym wykładzie na temat budowy osoby ludzkiej, prowadzonym w Münster w semestrze zimowym 1932/1933. Aby dojść do poznania ludzkiej indywidualności, Autorka wybiera metodę fenomenologii realnej: z zewnętrznego punktu widzenia, najpierw postrzegamy ciało drugiego człowieka, a dopiero potem jego wnętrze. Edyta Stein bada człowieka na kolejnych stopniach jako ciało fizyczne, istotę żywą, istotę posiadającą duszę, istotę obdarzoną duchem – jako mikrokosmos, który jest otwarty do wewnątrz i na zewnątrz. Człowiek zostaje ukazany w jego indywidualności jako osoba duchowa, istota wspólnotowa i kulturowa, wreszcie jako istota poszukująca Boga.
Dlaczego Bóg i geometria? Dla kogoś, kto nie liznął historii filozofii, zestawienie to może być zaskakujące, ale każdy, kto cokolwiek słyszał o Platonie, wie, że „Bóg geometryzuje”. A jeżeli cała historia filozofii sprowadza się do kilku przypisów do Platona, jak utrzymywał Alfred North Whitehead, to któreś z nich muszą się odnosić do relacji między geometrią a Bogiem. Ponieważ zarówno filozofia, jak i geometria od dawna należą do obszarów moich zainteresowań, nie mogłem nie zastanawiać się nad tym, co to znaczy, że „Bóg uprawia matematykę”.
Istnieje wiele opracowań historii geometrii i całościowych, i dotyczących poszczególnych okresów. Nie jest moim zamiarem pisanie jeszcze jednego. Istnieje również wiele podręczników historii filozofii i wcale nie mniej podręczników i monografii historii dogmatyki chrześcijańskiej. Także nie chcę dodawać do tej listy mojego własnego przyczynku. Interesuje mnie to, co można wyczytać, studiując obydwa te rodzaje dzieł, a czego w żadnym z nich nie napisano wprost, przynajmniej w wystarczająco pełnym zakresie. I ja nie pretenduję do pełności, ale może uda mi się przetrzeć szlak i uchwycić kilka idei, których nie widać, gdy się drąży tylko jedną z zaangażowanych stron. /Michał Heller/
ks. prof. Michał Heller – uczony, kosmolog, filozof i teolog, laureat wielu prestiżowych nagród i wyróżnień, uhonorowany nagrodą Templetona w 2008 roku. Autor kilkudziesięciu książek, m.in. Granice nauki (CCPress 2014), Filozofia kosmologii (CCPress 2013), Bóg i nauka. Moje dwie drogi do jednego celu (CCPress 2013), Filozofia przypadku. Kosmiczna fuga z preludium i codą (CCPress 2012).
Gdzie kryją się ewolucyjne źródła kultury człowieka? Co o naturze człowieka mówią badania nad innymi naczelnymi? Jakie jest znaczenie prymatologii dla współczesnej polityki? Władza, seks, przemoc, życzliwość – fascynująca książka Fransa de Waala, jednego z najwybitniejszych prymatologów naszych czasów, mierzy się z każdą z tych kwestii, czerpiąc z niezwykle bogatej historii badań nad małpami człekokształtnymi, zarówno w niewoli, jak i w naturalnym środowisku tych zwierząt. Wnikliwa obserwacja naszych najbliższych ewolucyjnych krewnych umożliwia autorowi świeże spojrzenie na specyfikę gatunkową człowieka. W zachowaniach wspólnych nam i małpom, de Waal dopatruje się biologicznych fundamentów ludzkiej kultury. Małpa w każdym z nas stawia przed nami ewolucyjne lustro, w którym wyraźniej możemy zobaczyć głęboko zakorzenione w nas instynkty współpracy czy empatii, ale także impulsy destrukcyjne. Frans de Waal podkreśla jednak, że to od nas zależy, które oblicze będziemy w nim chcieli dostrzegać częściej. Frans de Waal jest profesorem psychologii na Uniwersytecie Emory’ego i dyrektorem Living Links Center w Atlancie. Jest autorem kilkunastu książek i kilkuset artykułów naukowych, publikowanych w najbardziej prestiżowych czasopismach. W 2007 r. magazyn Time uznał go za jedną ze stu osób, które kształtują nasz świat. Autor m.in. książek Bonobo i ateista. W poszukiwaniu humanizmu wśród naczelnych (CCPress 2014) oraz Małpy i filozofowie. Skąd pochodzi moralność? (CCPress 2013).
Uniwersytet Łódzki nadał księdzu profesorowi Józefowi Tischnerowi tytuł doktora honoris causa. Dziś znaczenie myśli Tischnera w dyskursie naukowym i społecznym wydaje się jeszcze bardziej istotne. Jego głos, głos humanisty - pojmującego relacje z innym jako miejsce spotkania i dialogu, jako obustronne zobowiązanie etyczne - winien brzmieć szczególnie donośnie we współczesnym świecie, którym w coraz większym stopniu rządzą depersonalizujące procesy.
„Trzeba dziś - takimi słowy kończy Tischner swój wykład - powrotu do źródeł wiary, rozumu i wolności”. W ten sposób wyznacza także nasz „horyzont dialogu i rozumienia”. Dlatego wyrażenie to zdecydowaliśmy się uczynić tytułem książki, wydobywając w ten sposób charakter powinnościowy ludzkiego sposobu istnienia, konstytuowany przez poczucie odpowiedzialności i troski, ale także wynikający z potrzeby łączenia wiary z racjonalnym namysłem nad różnymi wymiarami rzeczywistości.
dr hab. Krystyna Pietrych, prof. UŁ
„Sztuka debaty” to kompendium wiedzy na temat publicznych dyskusji, podręcznik-przewodnik, służący wszystkim zainteresowanym zarówno praktyką debaty, jak i prowadzeniem działań edukacyjnych w tym zakresie. Może inspirować do organizowania publicznych dyskusji we wszystkich środowiskach: w samorządzie, organizacjach pozarządowych, w sferze kultury, edukacji, lokalnej i wielkiej polityki. Pokazuje różnorodność konwencji debat, ich wady i zalety. Pomaga ustalać reguły podnoszące jakość rozmowy, dostarcza wzorów do oceny i analizy debat prowadzonych przez innych.
Książka ta powstała w ramach Gdańskiej Akademii Debaty, projektu edukacyjnego, którego celem jest rozwój kultury debat w Polsce. Ma ona służyć odnowieniu i popularyzowaniu pięknych tradycji debatowania w naszym kraju, związanych m.in. z I Rzeczpospolitą, szczególnie w jej złotym XVI wieku, a także z okresem pierwszej Solidarności.
Książka została napisana przez specjalistów z różnych dziedzin: historyków idei, medioznawców, politologów, socjologów, prawników, badaczy dyskursu publicznego, którzy starali się opisać debatę z wielu punktów widzenia. Taki wielogłos pozwala dostrzec możliwości debatowania, tkwiące w ustroju współczesnej Polski, potencjalne trudności z ich wykorzystaniem i korzyści, jakie mogą płynąć z ich przełamywania.
This book contains a review of the elements of the history of the dialogue between natural sciences, philosophy and theology. Moreover, it includes the authors' searches for the contemporary aspects of the problems, which may generally be called philosophy of nature and theology of nature.
Książka jest pokłosiem wykładów, które Autorka prowadziła na Wydziale Nauk Pedagogicznych UKSW. W tekstach przenikają się filozofia z pedagogiką. Ich wspólną
cechą jest filozoficzne ujęcie człowieka odkrywające sens wychowania i kształcenia. Autorka przedstawia filozoficzny wymiar wychowania – to, czym ono właściwie jest. Książka
adresowana do wszystkich pedagogów oraz osób przygotowujących się do tej profesji.
Jest to łacińsko-polska wersja książki, której poczytność na przestrzeni wieków ustępuje tylko Biblii. To najpopularniejsze w historii literatury dzieło ascetyczne do dziś stanowi źródło inspiracji dla chrześcijan wszystkich wyznań. Czytelnik ma tym razem możność skonfrontowania wspaniałego przekłady Anny Kamieńskiej z łacińskim oryginałem.
Rytm życia zawiera eseje z pogranicza filozofii i medycyny, rozważające mechanizm powstawania i rozwoju patologicznych form ludzkiego postępowania w różnych sytuacjach życiowych np. sprawowania władzy czy uwięzienia. Antoni Kępiński (1918-1972)- legendarny lekarz, jeden z najwybitniejszych polskich psychiatrów i filozofów współczesnych, życie poświęcił bez reszty chorym psychicznie, dwa lata przed śmiercią, nieuleczalnie chory, zapisał przemyslenia wieloletniej praktyki lekarskiej. Tak powstały klasyczne nie tylko w psychiatrii, ale i we współczesnej humanistyce książki: Psychopatologia nerwic, Rytm życia, Schizofrenia, ż psychopatologii życia seksualnego, Melancholia, Lek, Psychpatie.
Na podstawie rozległych lektur oraz własnego doświadczenia organizatora i badacza kultury współczesnej, a także kuratora i krytyka sztuki, autor sięga do podstawowych problemów antropologii i filozofii kultury. Pyta o źródłowe motywacje towarzyszące organizacyjnym praktykom ludzi, o miejsce materialnych o praktycznych potrzeb w trwaniu i przemijaniu przekonań światopoglądowych, o autonomię indywiduum wobec zbiorowych konstrukcji ideowych. Rozważa też kondycję rozumu w relacji do sacrum, możliwość badania locus theologicus kultury wizualnej. Poprzez pogłębioną interpretację projektów pomników katastrofy smoleńskiej w kategoriach teologii kultury mierzy się z najbardziej drażliwym i emocjonalnym wątkiem polityki w Polsce.Książka jest głosem w akademickiej debacie o postsekularyzmie w filozofii kultury, a jednocześnie wyrazistym stanowiskiem w krytycznej debacie społecznej o polityce kulturalnej, stanie kultury polskiej i jej przyszłości.
Od dwóch lat w „Obserwatorium etyki słowa” badamy język mediów w jego relacjach do systemu wartości, które my, Polacy i Europejczycy, uznajemy za ważne. Ta książka to fragment wyników naszych badań, cząstkowa odpowiedź na pytanie o to, jak mówimy o wartościach, do jakich wartości odnosimy oceniane przez nas postawy ludzi, jakie właściwości języka wykorzystujemy, oceniając i wartościując. (…) Wszystkie nasze analizy prowadzą do wniosku, że teksty tygodników opinii nie tylko wpisują się w dyskurs podziałów, ale też świadomie go podtrzymują. Zastanawiające, że w naszym odzyskanym ponad dwadzieścia lat temu domu możemy się dzielić, używając pojęcia patriotyzmu, że mówiąc o tym domu, sięgamy po określenia Tuskoland albo Kaczystan. Zastanawiające, że możemy porozumieć się z Drugim tylko wewnątrz własnego obozu. I smutne, że media używają perswazji i manipulacji, by ten stan utrzymać. /Od autorów/
Aż nie chce się wierzyć, że od powstania tych dziesięciu rysunków, które ukazują etapy rozwoju duchowego człowieka, minęło niemal tysiąc lat. Mimo upływu czasu, ich symbolika wciąż jest aktualna. Współczesny człowiek przechodzi te same etapy rozwoju świadomości, co nasi przodkowie sprzed 50 pokoleń. Mistrz zen, Kakuan, uchwycił kluczowe etapy przebudzenia świadomości w bardzo prostych spostrzeżeniach. Jak to jednak bywa z przypowieściami i powiedzeniami tej tradycji duchowej, tak i tych dziesięć ilustracji można interpretować na wielu poziomach. Pozornie proste słowa ukrywają znaczenia mistyczne, które dla poszukującego stają się wskazówkami na ścieżce. Wyjątkową cechą całej tradycji zen jest wskazywanie na coś więcej niż kuminacja rozwoju duchowego – ponad samadhi, ponad oświeceniem, jest coś jeszcze. W tych dziesięciu ilustracjach wyjątkowość ta została jeszcze uwydatniona. Cały proces rozwoju duchowego stanowi tu jedną logiczną, harmonijną, konsekwentną całość. Zgubienie któregokolwiek etapu byłoby może pewnym problemem. Zgubienie ostatniego, dziesiątego „byka zen”, sprawiłoby jednak, że cała podróż w poszukiwaniu duchowego oświecenia staje się niedokończona, niekompletna, niepełna. Kiedy dotrzesz już do samego kresu, kiedy osiągniesz szczyt możliwości ludzkiej świadomości, okaże się, że jest coś jeszcze... Ci, którzy tam dotarli, mówią nawet, że jest tylko to, tylko ten dziesiąty byk zen. Komentarze Osho do dziesięciu byków zen są wyjątkową ucztą dla poszukujących. Dzięki nimi możemy pojąć istotę hermetycznych koanów i zrozumieć sens pozornie ascetycznych technik. Stąd już tylko jeden krok do odkrycia tropów byka...
Tego samego dnia – 22 listopada 1963 r. – zmarli trzej wybitni ludzie: prezydent USA John F. Kennedy oraz C.S. Lewis – autor Narnii i Aldous Huxley – autor Nowego wspaniałego świata. Każdy z nich, na swój własny sposób, wierzył w to, że śmierć nie jest ostatecznym kresem ludzkiego życia. Mieli rację. Spotkali się po śmierci – gdzieś w zaświatach. O czym rozmawiali? O czym mogli rozmawiać? Ich błyskotliwy dialog jest częścią Wielkiej Konwersacji, którą filozofowie wiodą od stuleci. C.S. Lewis – chrześcijański teista, Kennedy – nowoczesny humanista i Huxley – reprezentujący orientalny panteizm, spierają się o: ? sens ludzkiego życia, ? Jezusa i Jego boską i ludzką naturę, ? niebo i piekło. Urodzony w 1937 r. Peter Kreeft jest amerykańskim apologetą katolickim, filozofem, pisarzem i wykładowcą uniwersyteckim, profesorem filozofii w Boston College i The King’s College. Ma jedną żonę, czworo dzieci, pięcioro wnuków, jednego kota – i jednego Boga. Napisał 75 książek; nakładem Wydawnictwa Fronda ukazały się jego Aborcja? Trzy punkty widzenia oraz Ekumeniczny dżihad: ekumenizm i wojna kultur.
Dominacja empirycyzmu logicznego w połowie XX stulecia nie zapowiadała głębokiej zmiany, która miała nadejść w filozofii analitycznej. W 1980 roku, w jednym z artykułów w amerykańskim tygodniku „Times”, można było przeczytać: „[…] ma miejsce cicha rewolucja myśli, której jeszcze dwie dekady wcześniej nikt nie mógł przewidzieć: Bóg wraca! Co ciekawsze, nie dzieje się to w kręgu teologów czy zwykłych wiernych […], ale w kołach akademickich filozofów”. Jedną z centralnych postaci tej rewolucji jest, zdaniem autora artykułu, Alvin Plantinga. Niniejsza praca będzie traktować o klasycznych argumentach za istnieniem Boga (ontologicznym, kosmologicznym i teleologicznym). Spróbujemy na nie spojrzeć oczami samego Plantingi. Kim jest Alvin Plantinga? Filozof ten jest wciąż mało znany w Polsce, jego prace nie znalazły jeszcze należytego uznania w naszym kręgu kulturowym. Polskiemu czytelnikowi dostępna jest tylko jedna praca Plantingi i to wcale nie ta najważniejsza. Gdyby chcieć go z kimś porównać, od razu przychodzi nam na myśl osoba emerytowanego profesora Uniwersytetu w Oksfordzie, wybitnego filozofa i cenionego apologety chrześcijaństwa – Richarda Swinburne’a. (fragment Wstępu autora)
Opublikowane w 1785 roku Morgenstunden, oder Vorlesungen ueber das Dasein Gottes są jednym z ostatnich i zarazem najważniejszych dzieł w dorobku naukowym Mosesa Mendelssohna (1729–1786). Wpisują się w XVIII-wieczny spór o panteizm (Pantheismusstreit), a dokładniej w dyskusje, jakie prowadził Johann Heinrich Jacobi z Gottholdem Ephreimem Lessingiem, a później próbował je kontynuować z Mosesem Mendelssohnem. W punkcie ich wyjścia chodziło o oskarżenia Jacobiego kierowane w stosunku do Lessinga o panteizm, a dalej o wyprowadzane stąd inne konsekwencje, z tą najdalej idącą, a mianowicie z postawionym zarzutem o ateizm.
Obraz we właściwym sensie tego słowa jest pojęciem stosunkowo nowym. W stosunku do dawnych wyobrażeń, związanych z określonym miejscem i funkcją sakralną, obraz jest przedmiotem, którego nie definiujemy ani w odniesieniu do liturgii, ani do stałego miejsca ekspozycji. Jego pojawienie się u schyłku epoko renesansu uznawane jest za najistotniejsze wydarzenie w historii sztuki zachodniej. Głównym celem niniejszego studium jest ukazanie procesu, poprzez który metamalarskie zabiegi przyczyniły się do stworzenia kondycji sztuki nowoczesnej. Narodziny obrazu zbiegają się z ukształtowaniem się świadomości malarstwa jako takiego, z narodzinami „nowoczesnej” koncepcji artysty. Zjawisko ustanowienia obrazu jest ostatecznie efektem ostrej konfrontacji nowego wyobrażenia z jego własnym statusem, z jego własnymi granicami.
„Ustanowienie obrazu”, książka uznana za jedno z większych osiągnięć historii sztuki ostatnich lat oraz jako wyznacznik możliwości odnowy badań w tej dziedzinie, przetłumaczona na wiele języków, ale od dawna niedostępna, jest prezentowana obecnie w wydaniu poprawionym i uaktualnionym przez autora.
Ten produkt jest zapowiedzią. Realizacja Twojego zamówienia ulegnie przez to wydłużeniu do czasu premiery tej pozycji. Czy chcesz dodać ten produkt do koszyka?
