Dominacja empirycyzmu logicznego w połowie XX stulecia nie zapowiadała głębokiej zmiany, która miała nadejść w filozofii analitycznej. W 1980 roku, w jednym z artykułów w amerykańskim tygodniku „Times”, można było przeczytać: „[…] ma miejsce cicha re­wolucja myśli, której jeszcze dwie dekady wcześniej nikt nie mógł przewidzieć: Bóg wraca! Co ciekawsze, nie dzieje się to w kręgu teologów czy zwykłych wiernych […], ale w kołach akademickich filozofów”. Jedną z centralnych postaci tej rewolucji jest, zdaniem autora artykułu, Alvin Plantinga. Niniejsza praca będzie traktować o klasycznych argumentach za istnieniem Boga (ontologicznym, kosmologicznym i teleologicznym). Spróbujemy na nie spojrzeć oczami samego Plantingi. Kim jest Alvin Plantinga? Filozof ten jest wciąż mało znany w Polsce, jego prace nie znalazły jeszcze należytego uznania w naszym kręgu kulturowym. Polskiemu czytelnikowi dostępna jest tylko jedna praca Plantingi i to wcale nie ta najważniejsza. Gdyby chcieć go z kimś porównać, od razu przychodzi nam na myśl osoba emerytowanego profesora Uniwersytetu w Oksfordzie, wybitnego filozofa i cenionego apologety chrześcijaństwa – Richarda Swinburne’a. (fragment Wstępu autora)

Opublikowane w 1785 roku Morgenstunden, oder Vorlesungen ueber das Dasein Gottes są jednym z ostatnich i zarazem najważniejszych dzieł w dorobku naukowym Mosesa Mendelssohna (1729–1786). Wpisują się w XVIII-wieczny spór o panteizm (Pantheismusstreit), a dokładniej w dyskusje, jakie prowadził Johann Heinrich Jacobi z Gottholdem Ephreimem Lessingiem, a później próbował je kontynuować z Mosesem Mendelssohnem. W punkcie ich wyjścia chodziło o oskarżenia Jacobiego kierowane w stosunku do Lessinga o panteizm, a dalej o wyprowadzane stąd inne konsekwencje, z tą najdalej idącą, a mianowicie z postawionym zarzutem o ateizm.

Obraz we właściwym sensie tego słowa jest pojęciem stosunkowo nowym. W stosunku do dawnych wyobrażeń, związanych z określonym miejscem i funkcją sakralną, obraz jest przedmiotem, którego nie definiujemy ani w odniesieniu do liturgii, ani do stałego miejsca ekspozycji. Jego pojawienie się u schyłku epoko renesansu uznawane jest za najistotniejsze wydarzenie w historii sztuki zachodniej. Głównym celem niniejszego studium jest ukazanie procesu, poprzez który metamalarskie zabiegi przyczyniły się do stworzenia kondycji sztuki nowoczesnej. Narodziny obrazu zbiegają się z ukształtowaniem się świadomości malarstwa jako takiego, z narodzinami „nowoczesnej” koncepcji artysty. Zjawisko ustanowienia obrazu jest ostatecznie efektem ostrej konfrontacji nowego wyobrażenia z jego własnym statusem, z jego własnymi granicami. „Ustanowienie obrazu”, książka uznana za jedno z większych osiągnięć historii sztuki ostatnich lat oraz jako wyznacznik możliwości odnowy badań w tej dziedzinie, przetłumaczona na wiele języków, ale od dawna niedostępna, jest prezentowana obecnie w wydaniu poprawionym i uaktualnionym przez autora.

365 gier i zabaw kształtujących charakter, wrażliwość i inteligencję emocjonalną dziecka Książka napisana przez dwoje amerykańskich psychoterapeutów, zajmujących się problemami dzieci i rodzin. Autorzy podsuwają mnóstwo pomysłów na proste zabawy i gry edukacyjne, które pomogą rodzicom w przekazaniu dzieciom podstawowych wartości moralnych oraz w nauce współżycia w grupie rówieśników. Podpowiadają, jak rozwijać ważne cechy charakteru dziecka: wrażliwość i pewność siebie, otwartość na innych i odwagę, świadomość moralną i twórcze myślenie. Doradzają, jak sprawić, aby teraz i w przyszłości łatwiej było mu dokonywać właściwych wyborów. Jeśli masz dzieci, pracujesz z dziećmi lub opiekujesz się nimi, ta książka będzie dla ciebie prawdziwym kompendium wiedzy. Co dzień mądrzejsze – wstęp Po sukcesie naszej książki „Playful Parenting" zostaliśmy poproszeni o prowadzenie warsztatów dla rodziców, opartych na tej samej zasadzie wychowywania przez zabawę, jaką przedstawiliśmy w poradniku. Jak to często w życiu bywa, pomysł na następną książkę, „Co dzień mądrzejsze", narodził się zupełnie nieoczekiwanie właśnie na którymś z takich spotkań. Jedna z matek, zupełnie wykończona i zdesperowana, szukała jakichś wskazówek, które pomogłyby jej poradzić sobie z synem. Wyglądało na to, że mały Will, osiągnąwszy trudny wiek ośmiu lat, jest na najlepszej drodze, by stać się prawdziwym cwaniaczkiem. Chłopiec uporczywie odmawiał stosowania się do zasady, której przestrzegania wymagała od niego matka, żeby był w domu, zanim zrobi się ciemno. Sytuacja powtarzała się co wieczór. Był jednak zbyt sprytny na to, by jak gdyby nigdy nic wkroczyć do domu w porze, kiedy powinien już leżeć w łóżku. Nie, Will wymyślił sobie, że jeśli zostanie u kolegi do zmroku, a następnie zadzwoni do mamy, informując ją, że właśnie wychodzi, po czym jeszcze trochę zamaru-dzi, nie spiesząc się w drodze, wtedy będzie mógł jechać rowerem po ciemku, a matka nie będzie miała żadnych podstaw, żeby go ukarać. Will stawał się sprawnym manipulatorem. Ale nie koniec na tym. Matka zauważyła, że jej syn zaczął przejawiać skłonność do dręczenia innych, dokuczając młodszym dzieciom po to tylko, żeby rozbawić swoich rówieśników. Wszystko to bardzo ją trapiło. Dziecko, które zaledwie parę lat temu było uroczym i kochanym chłopcem, stawało się niegodziwym egoistą. Martwiła się, że Will nie potrafi odróżnić dobra od zła, przestrzega zasad tylko wtedy, gdy akurat odpowiada to jego zamiarom, i nie ma pojęcia, że takie zachowanie sprawia innym ból - a zwłaszcza jego własnej mamie. Przede wszystkim jednak kobieta ta martwiła się, jaki człowiek wyrośnie w przyszłości z jej syna. Chwilę z nią porozmawialiśmy i wkrótce stało się jasne, że po naszym seminarium oczekiwała znacznie więcej niż tylko pomysłowych koncepcji na utrzymanie dziecka w ryzach. Szukała głębszego potraktowania zagadnienia. Dyskusję zaczęliśmy od problemu zachowania, ale szybko przeszliśmy do tematu o wiele bardziej złożonego. Skupiliśmy się na wychowaniu dzieci jako istot postępujących moralnie i dojrzałych emocjonalnie, które będą należycie przygotowane do tego, by stawić czoło wyzwaniom, jakie niesie życie we współczesnym, skomplikowanym świecie. Problem z Willem wymknął się spod kontroli, ponieważ jego matka, tak samo jak wielu z nas, była po prostu wyczerpana. Tak bardzo zaangażowała się w codzienne staczanie bojów z synem, że straciła z oczu główny cel, który jej przyświecał - wychowanie dziecka na człowieka moralnie dojrzałego i rozumiejącego, że jego zachowanie może ranić innych ludzi i źle wpływać na stosunki z nimi. Chociaż matka chłopca uznawała sprawę za przegraną, pomogliśmy jej dostrzec, że mimo nagannego zachowania jej syn nie jest wcale złym dzieckiem. Naprawdę bardzo chciał być lubiany i ogromnie ją kochał. Ale w jego charakterze po prostu brakowało równowagi, poszczególne elementy nie były odpowiednio zintegrowane. Will miał zdecydowanie silną wolę, był szalenie wytrwały i odważny. Umiał także znakomicie rozwiązywać problemy, czego dał dowód, objawiając talent do manipulowania ludźmi. Wyraźnie natomiast rzucał się w oczy brak innych istotnych cech charakteru: empatii, odpowiedzialności, samoświadomości i samodyscypliny, które są niezbędne do ukształtowania się inteligencji (dojrzałości) emocjonalnej. Tego dnia, w czasie narady w pokoju hotelowym, matka Willa znalazła brakujące ogniwo łańcucha, potrzebne do prześledzenia na nowo celów wychowawczych, jakie sobie stawiała. Postanowiła, że musi poszukać sposobu, w jaki mogłaby pomóc chłopcu rozwinąć te brakujące cechy, i poprosiła nas, abyśmy jej w tym pomogli. Od tego momentu zaczęła działać, zamiast przeciwdziałać. Świat, w którym wychowujemy nasze dzieci, jest niestety moralnie niejednoznaczny i nie wystarczy, że będziemy dbać o dyscyplinę i mieć nadzieję na lepszą przyszłość. To wielkie nieporozumienie sądzić, że dyscyplina jest sposobem na ukształtowanie człowieka postępującego szlachetnie i osiągającego sukces. W rzeczywistości zdyscyplinowane dziecko może zachowywać się właściwie, ale na tym koniec. A wychowanie musi sięgać głębiej, dokonywać się poprzez rozwijanie różnych umiejętności i siły charakteru. I o tym właśnie traktuje ta książka; jest podręcznikiem wychowania dzieci zdolnych i pewnych siebie zarówno pod względem emocjonalnym, jak i intelektualnym. Gdzie naprawdę tkwi problem? Rodzice, którzy przychodzą na nasze warsztaty lub odwiedzają nas w biurze, najczęściej skarżą się, że ich dzieci: nie słuchają rodziców, ociągają się z odrabianiem lekcji, najpierw działają, potem myślą, wykorzystują młodsze rodzeństwo, zbyt łatwo się poddają, lekceważą wprowadzone zasady, nie sprzątają w swoich pokojach, nie chcą rozmawiać z rodzicami.

Autor śmiało wyznacza nowe kierunki działania dla współczesnego kapitalizmu, a szansę uzdrowienia światowych gospodarek widzi w chrześcijańskiej nauce społecznej i jej podstawowych zasadach odniesionych do sfery gospodarczo-społecznej.Kryzys ekonomiczny, który zachwiał światowym rynkiem gospodarczym, a przede wszystkim wystawił na dramatyczną próbę poszczególne osoby i rodziny, nie oznacza jedynie braku środków finansowych. Pociąga za sobą dramatyczny kryzys zaufania, osłabia twórcze myślenie i wzbudza obawy przed budowaniem przyszłości. () W pewnym sensie im mocniej odczuwa się skutki kryzysu, z tym większą determinacją należy szukać w nim okazji do oczyszczenia i wzrostu. Z podobną refleksją spotykamy się w książce prof. Paula H. Dembinskiego, powstałej przy współpracy włoskiej profesor Simony Beretta. W obliczu kryzysu, który przetacza się już nie tylko przez Europę i Stany Zjednoczone, lecz dotyka również wiele innych rynków dotąd dynamicznie rozwijających się, konieczne jest swoiste przebudzenie.fragment wstępu abp. Wojciecha Polaka Prymasa PolskiKsiążka prof. Paula H. Dembinskiego jest pracą wybitną. Pojawia się też w wyjątkowo dobrym momencie w chwili, gdy trwają najbardziej ożywione debaty na temat źródeł ostatniego kryzysu finansowego i jego systemowych konsekwencji oraz przyszłości gospodarki światowej. () Książka zawiera uaktualnioną i uszczegółowioną analizę relacji między państwami i rynkami na tle historycznym oraz wiwisekcję głównych i najbardziej niebezpiecznych asymetrii współczesnych gospodarek i społeczeństw.fragment przedmowy prof. dr. hab. Adama Glapińskiego (SGH, RPP)Prof. Paul H. Dembinski to wybitny polski ekonomista, wykładowca uniwersytetów w Genewie i w szwajcarskim Fryburgu, dyrektor Obserwatorium Finansowego w Genewie i dyrektor Instytutu Badań Ekonomicznych Eco Diagnostic. Wykłada w Lozannie, Genewie, Oksfordzie i Santiago de Chile. Członek rady konsultacyjnej na Wydziale Nauk Ekonomicznych Uniwersytetu Karola w Pradze.

Marek Krzystanek wnikliwie obserwując nieustannie zmieniające się dekoracje powszechnie obowiązującej rzeczywistości zauważa, że wszystko co nas otacza jest równie prawdziwe jak naszyjnik z pereł leżący na chodniku. Im więcej dowiaduje się o intencjach, myślach innych ludzi / bestii tym bardziej oczywiste staje się, że świat, który w sobie nosi tylko potęguje wyobcowanie. Co jest prawdziwe? Czy ja z wewnętrznego świata może być realizowane poprzez ten świat? Bestionizm jest poetyką odpowiedzią na to pytanie.

„Malarstwo umarło!” – miał podobno zakrzyknąć w dniu oficjalnego powstania fotografii Paul Delaroche, francuski malarz. Możemy się z nim nie zgodzić, ale nie zmieni to faktu, że w dzisiejszych czasach przynajmniej miliard ludzi ma aparat fotograficzny, podczas gdy pędzle sprzedają się dużo gorzej. By odpowiedzieć na pytanie „jak do tego doszło?”, nie można ograniczać się jedynie do przedstawienia dziejów fotografii – trzeba zrozumieć jak fotografia funkcjonowała i funkcjonuje w kulturze ludzkiej. Aparaty i obrazy… to opowieść trzyczęściowa. W pierwszej autor omawia kulturową historię fotografii – od jej powstania, aż do najnowszych trendów „łomograficznych”. W drugiej przedstawia historię aparatów – szczególnie skupiając się na kwestii wolności i zniewolenia fotografów przez ich narzędzia. W trzeciej prezentuje swoją interpretację dwóch wielkich tematów fotografii – erotyki oraz walki z przemijaniem.

CZY KOT MOŻE BYĆ JEDNOCZEŚNIE ŻYWY I MARTWY? JAK TO MOŻLIWE, ŻE BLIŹNIĘTA DZIELI KILKULETNIA RÓŻNICA WIEKU? KTO TWIERDZI, ŻE CZAS NIE ISTNIEJE? CZY TEORIA WZGLĘDNOŚCI ALBERTA EINSTEINA TO PLAGIAT? Na te i na wiele innych pytań odpowiada w swej książce Mirosław Kozłowski, profesor fizyki Uniwersytetu Warszawskiego, Uniwersytetu w Zurychu i w Bazylei, a także jeden ze współpracowników CERN-u, projektant detektora dla projektu ALICE. Myliłby się jednak ten, kto w niniejszej książce szukałby wyłącznie anegdot i zabawnych skądinąd dykteryjek, bowiem autor z pasją doświadczonego naukowca pochyla się nad czasem i nieskończonością, nad pojęciem Kosmosu, Wszechświata i rządzących nimi odwiecznych praw fizyki. Problemy te ukazuje z metafizycznej perspektywy Bytu, Absolutu i Stwórcy, nie stroniąc od odwołań do największych systemów filozoficznych, począwszy od Platona i Arystotelesa, poprzez Kanta i Schopenhauera oraz filozofie Wschodu, a skończywszy na współczesnym ruchu kulturowym New Age. Do tego przez cały czas nie traci z oczu własnej, chrześcijańskiej tożsamości i związanych z nią światopoglądowych implikacji. Refleksjom towarzyszy stała świadomość nikłej, a jednocześnie na swój sposób wielkiej, ludzkiej kondycji wobec nieskończoności czasu i przestrzeni wszechświata. KRÓTKI DOWÓD ISTNIENIA BOGA Istnieją byty zmienne i ograniczone, Obecne istnienie każdego bytu zmiennego i ograniczonego jest spowodowane przez inny byt, Niemożliwy jest nieskończony łańcuch przyczyn bytu, ponieważ nieskończony łańcuch bytów skończonych nie spowodowałby istnienia niczego A zatem istnieje pierwsza przyczyna obecnego istnienia tych bytów, Pierwsza przyczyna musi być nieskończona, konieczna , wieczna i jedna, Pierwsza i bezwarunkowa przyczyna jest tożsama z Bogiem uznawanym w tradycji chrześcijańskiej Terry Mieth, Oxford Study Center Mirosław Kozłowski jest emerytowanym profesorem Uniwersytetu Warszawskiego, fizykiem specjalizującym się w badaniach materii w ekstremalnych warunkach. Autor ponad 300 publikacji z zakresu fizyki wysokich energii i kosmologii oraz pięciu monografii wydanych w USA.

Jeżeli szukasz informacji na temat poprawy swojego zdrowia lub samopoczucia w domowym zaciszu, to ta ksiżka jest napisana specjalnie dla Ciebie. 100 najlepszych medytacji to książka, z której możesz korzystać zawsze i wszędzie, gdy odczuwasz potrzebę poprawy swojego stanu emocjonalnego, umysłowego czy fizycznego. Uwolnij stres pod koniec dnia. Oddychaj głęboko, by obniżyć ciśnienie krwi. Kontroluj gniew, wyłączając swoje napięcie. Uwolnij niepokój przed występem. Rozpal energie seksualną. Jeśli od dawna marzysz o tym, by sięgnąć po korzyści, jakie przynosi medytacja, ale bałeś się, że jest to zbyt trudne, pochłania zbyt dużo czasu lub wymaga zaangażowania w skomplikowane, ezoteryczne rytuały, dzięki książce 100 najlepszych medytacji, będziesz mógł od razu rozpocząć praktykę i od razu doświadczyć płynących z niej korzyści. Większość z prezentowanych tu medytacji opartych na sprawdzonych technikach z różnych tradycji medytacyjnych, składa się z maksymalnie 7 kroków i można je wykonać w przeciągu kilkunastu minut. Czy jesteś osoba zupełnie początkującą czy też bardziej zaawansowaną i poszukującą wzbogacenia swojej praktyki, dzięki tej książce odkryjesz szereg nowych narzędzi i sposobów na odmianę swojego życia na lepsze.

Zgoda buduje, niezgoda rujnuje? Chantal Mouffe, filozofka, intelektualistka i aktywistka, twierdzi że jest zupełnie na odwrót. To pozorny konsensus podminowuje demokratyczne instytucje i przesłania możliwość jakiejkolwiek zmiany. A skoro we współczesnych społeczeństwach nie da się uniknąć antagonizmu, wielości racji i wartości, być może warto tworzyć instytucje, które pomieściłyby wszystkie te sprzeczności? Inaczej konflikt zamieni się w wojnę, a oponent we wroga. Można tego uniknąć. Agonistyka to zbiór interwencji i poszukiwanie szans dla radykalnej i pluralistycznej demokracji w różnych sferach życia społecznego: polityce, stosunkach międzynarodowych, projekcie europejskim i wreszcie praktykach artystycznych. Perspektywa Mouffe jest optymistyczna, tak jakby wraz z możliwością antagonizmu na arenę wkraczało też życie.

Jak oswoić przypadek? Czy jest on wyłomem w racjonalności, czy da się go jakoś ująć w matematyczne karby? Sformułujmy problem kontrastowo: czy światem rządzi Bóg, czy czysty przypadek? Komu można zadedykować Filozofię przypadku? Michał Heller przyznaje, że sam mógłby ją zadedykować Richardowi Dawkinsowi i Williamowi Dembskiemu, którzy spierają się o to, czy biologiczna ewolucja jest ślepym zegarmistrzem, czy raczej świadczy o Inteligentnym Projekcie. W biologicznej ewolucji przypadek odgrywa rolę nadrzędną jest źródłem zmienności gatunków. Autor Filozofii przypadku proponuje szersze spojrzenie: odwołując się do historii pojęcia przypadku i jego ewolucji wskazuje miejsce, jakie przypadki zajmują w strukturze całego Wszechświata. A miejsca te są nieprzypadkowe. Dlatego Filozofię przypadku można zadedykować i polecić każdemu, kto potrafi dostrzec głębię samego pytania o istotę przypadku. I ciekaw jest odpowiedzi. Michał Heller wybitny filozof i kosmolog, członek Papieskiej Akademii Nauk oraz Watykańskiego Obserwatorium Astronomicznego. Wykładowca Uniwersytetu Jana Pawła II w Krakowie i Instytutu Teologicznego w Tarnowie. W 2008 roku, jako jedyny Polak, uhonorowany Nagrodą Templetona za wnoszenie wyjątkowego wkładu w postęp badań i odkryć dotyczących rzeczywistości duchowej. Nakładem CCPress ukazały się między innymi: Filozofia kosmologii (2013); Bóg i nauka. Moje dwie drogi do jednego celu (2013); Granice nauki (2014).

Czym jest interpretacja Pisma Świętego? Czym jest egzegeza talmudyczna? Czym jest logika żydowska, logika Talmudu? Logika Talmudu z filozoficznego punktu widzenia oferuje oryginalne podejście do pragmatyki i prakseologii. W judaizmie antyplatońskie oraz niearystotelesowskie założenia są jasno wyrażone, zaś świat naszej codziennej praktyki ma w nim znaczenie zasadnicze i rozumować wolno tylko w jego kontekście. Książka odwołuje się do judaistycznego zrozumienia logiki codziennej. Autor w niej rozważa żydowską logikę z punktu widzenia filozofii analitycznej i logiki symbolicznej. Pokazuje, że filozoficzne i logiczne idee Talmudu są dziś naprawdę aktualne, w pewnym ujęciu zaś mogą ogrywać rolę popularnego wprowadzenia do czystej pragmatyki i teorii masowo równoległego rozumowania. Talmud żydowski jest antycznym tekstem zawierającym rozumowanie i argumentację w wielu obszarach takich, jak filozofia, psychologia, teologia, literatura czy prawo, które ujmuje w ramach specjalnego logicznego podejścia. Książka A. Schumanna jest bardzo wszechstronną analizą wielu logicznych aspektów Talmudu. Traktuje zarówno o teologii, jak i o prawie żydowskim i odkrywa zachodzące między nimi interesujące powiązania. Prowadzi pouczającą, wszechstronną formalną dyskusję w odniesieniu do chrześcijańskiej, Arystotelesowskiej i nie-Arystotelesowskiej hermeneutyki i logiki. Autor proponuje bardzo obszerną i imponującą formalizację logiczną judaistycznego rozumowania. Rabbi dr Michael Abraham (?? ?"? ????? ?????), Bar-Ilan University’s Institute for Advanced Torah Studies, Izrael Książka A. Schumanna jest wszechstronnym studium logiki talmudycznej, czyli schematów rozumowania w Talmudzie. Autor nie tylko rekonstruuje we współczesnym języku korpus logiczny znajdujący się w Talmudzie, ale także dokonuje porównania jego otoczenia filozoficznego zarówno z myślą grecką jak i chrześcijańską. Analiza przedstawiona przez A. Schumanna pozwala lepiej zrozumieć kulturę duchową Żydów, dla której Talmud jest, obok Tory, podstawowym źródłem. Prof. dr hab. Jan Woleński, profesor zwyczajny Uniwersytetu Jagiellońskiego, Polska Andrew Schumann – obecnie kierownik Katedry Nauk Społecznych Wyższej Szkoły Informatyki i Zarzadząnia w Rzeszowie. Prowadzi badania z zakresu logiki i filozofii nauki, ze szczególnym uwzględnieniem filozofii matematycznej, logiki rozmytej, oraz kognitywistyki. Ponadto jego zainteresowania oscylują wokół zjawisk nieufundowanych (non-well-founded) jak np. refleksja, cykliczność, wielowartościowość niearchimedesowa i nieufundowana. Autor wielu książek oraz artykułów opublikowanych w czasopismach naukowych, w tym indeksowanych w ISI Web of Science. Pełni funkcje redakcyjne w renomowanych międzynarodowych czasopismach naukowych.

O ile oczami wiary widzi się świat inaczej, niż oczami wiedzy naukowej? Jak, w perspektywie teologicznej, sens człowieka wiąże się z sensem Wszechświata? Jaki jest związek „teologii sensu” z „teologią stworzenia”? Pytania o sens człowieka i sens Wszechświata są ze sobą ściśle związane. Właściwie stanowią one jedno Wielkie Pytanie. Człowiek jest genetycznie związany z Wszechświatem. Korzenie człowieka wyrastają z historii Wszechświata. Jeżeli Wszechświat ma sens, to sens ten prawdopodobnie obejmuje także człowieka, ponieważ człowiek jest częścią, więcej: elementem struktury Wszechświata. A czy mógłby istnieć człowiek obdarzony sensem w bezsensownym Wszechświecie? Polecamy wznowienie klasycznej książki słynnego filozofa i kosmologa, poprawione i poprzedzone nowym wstępem Autora. Jednym z głównych problemów stojących przed teologią XXI wieku jest jej dialog z naukami, zwłaszcza z naukami przyrodniczymi. Fakt, że wielka liczba teologów (może nawet większość) nie dostrzega tego problemu, świadczy jedynie o tym, że jest to problem naprawdę palący. Zignorowanie go może zepchnąć teologię niedalekiej przyszłości na marginesy kulturowego życia ludzkości. Albo jeszcze wyraźniej – może włączyć teologię w ciągle przybierający na sile nurt irracjonalizmu, zrównując ją tym samym z wielu modnymi zabobonami. Należy więc problemowi dialogu teologii z naukami stawić czoło. /fragment książki/ Michał Heller – duchowny katolicki, członek Papieskiej Akademii Nauk oraz Watykańskiego Obserwatorium Astronomicznego. Wykładowca Uniwersytetu Jana Pawła II w Krakowie i Instytutu Teologicznego w Tarnowie. W 2008 roku, jako jedyny Polak, uhonorowany Nagrodą Templetona za wnoszenie „wyjątkowego wkładu w postęp badań i odkryć dotyczących rzeczywistości duchowej”. Nakładem CCPress ukazały się między innymi: Filozofia kosmologii (2013); Bóg i nauka. Moje dwie drogi do jednego celu (2013); Granice nauki (2014).

Czy nowoczesny, naukowy światopogląd wyklucza religijność i czyni z niej zabobon? Jak ma się biblijny opis stworzenia do około czternastu miliardów lat historii wszechświata i ewolucyjnego pochodzenia ciała i umysłu człowieka? To pytania, jakie przed sobą muszą postawić nie tylko naukowcy, filozofowie i teologowie. Stawia je każdy, kto racjonalnie podchodzi do swojej wiary, czyli prawdę o Bogu i świecie próbuje odczytać zarówno w Księdze Pisma Świętego, jak i Księdze Przyrody. Książka ta jest praktycznym, podstawowym kursem z teologii stworzenia, filozofii nauki, kosmologii i teorii ewolucji. Polecamy ją wszystkim osobom religijnym, borykającym się z problemami z pogodzeniem swojej wiary z naukowym obrazem świata, a także tym, którzy są przekonani, że w XXI wieku religia jest wyłącznie zabobonem. Być może argumentacja zawarta w tej książce przekona ich, że nie ma zasadniczej sprzeczności pomiędzy prawdami teologii, a prawdami nauk przyrodniczych. Stworzenie i początek Wszechświata. Teologia – Filozofia – Kosmologia została napisana między innymi z myślą o katechetach, jako pomoc dydaktyczna w nauczaniu przez nich religii uczniów wszystkich klas szkół podstawowych, gimnazjów i pogimnazjalnych. Ks. Prof. Michał Heller - duchowny katolicki, członek Papieskiej Akademii Nauk oraz Watykańskiego Obserwatorium Astronomicznego. Wykładowca Uniwersytetu Jana Pawła II w Krakowie i Instytutu Teologicznego w Tarnowie. W 2008 roku, jako jedyny Polak, uhonorowany Nagrodą Templetona za wnoszenie „wyjątkowego wkładu w postęp badań i odkryć dotyczących rzeczywistości duchowej”. Nakładem CCPress ukazały się między innymi: Filozofia kosmologii (2013); Bóg i nauka. Moje dwie drogi do jednego celu (2013); Granice nauki (2014). Ks. dr hab. Tadeusz Pabjan - ksiądz katolicki diecezji tarnowskiej, doktor habilitowany nauk humanistycznych w zakresie filozofii, adiunkt w katedrze filozofii na Wydziale Teologicznym Sekcja w Tarnowie, UPJPII w Krakowie; kierownik katedry filozofii na Wydziale Teologicznym Sekcja w Tarnowie, UPJPII w Krakowie; członek Ośrodka Badań Interdyscyplinarnych przy UPJPII w Krakowie; członek redakcji czasopisma Zagadnienia Filozoficzne w Nauce; członek Centrum Kopernika Badań Interdyscyplinarnych w Krakowie, autor książki Niedomknięty bilans wszechświata (CCPress 2014)

Dlaczego spośród kilkunastu żyjących niegdyś gatunków hominidów przetrwał właśnie homo sapiens? Co właściwie tak mocno odróżnia nas od wszystkich innych istot z którymi dzielimy planetę? Kiedy i jak doszło do tego odróżnienia? „Kim więc jesteśmy my, gatunek malarzy i poetów? Jak do tego doszliśmy? Jak to się stało, że ci bezimienni artyści z jaskiń południowej Europy trafili tam, by uprawiać swoje rzemiosło tak dawno temu? Skąd przybyli? Dlaczego, spośród wszystkich gatunków w historii, tylko oni wpadli na to, by zostawić po sobie te subtelne ślady? I, to być może najciekawsze pytanie, dlaczego je zostawili?” Książka ta jest odyseją, wyprawą przez mgły czasu do zamierzchłej przeszłości. Co właściwie tak mocno odróżnia nas od wszystkich innych gatunków z którymi dzielimy planetę? Jak, biorąc pod uwagę, że nasze początki niczym nie różnią się od początków wszystkich innych żywych istot, dochodzi w trakcie ludzkiego życia do pojawienia się tych różnic? W którym momencie ewolucji człowieka powstało to, co oddziela nas od pokrewnych nam stworzeń? I dlaczego to właśnie nasz rodowód okazał się tak znakomity? „Znakomicie napisana, mocna, prowokacyjna książka, którą świetnie się czyta” (Wall Street Journal) „Niezwykle przystępny i aktualny opis ewolucji człowieka spod pióra jednego z najwybitniejszych psychologów ewolucyjnych w Wielkiej Brytanii” (Guardian) „Robin Dunbar to jeden z najbardziej twórczych badaczy ewolucji człowieka i jego książka dobitnie to udowadnia” (Robert Foley) Robin Dunbar jest brytyjskim antropologiem i profesorem psychologii ewolucyjnej Uniwersytetu w Oxfordzie, cenionym za „książki pełne erudycji, ale również szacunku dla zwykłego czytelnika” (Guardian). Napisał między innymi „Kłopoty z nauką”, „Pchły, plotki i ewolucja języka” i „Ilu przyjaciół potrzebuje człowiek?”. Słynie też z teorii dotyczącej maksymalnej ilości stabilnych relacji międzyludzkich jednej osoby, czyli tzw. liczby Dunbara.

Wykłady, których szereg zamierzam wam przedstawić, ujęte są w sposób prosty i zrozumiały dla każdego, przeprowadzone na zasadzie kursu elementarnego, z którego ludzie poważnie pragnący poświęcić się wiedzy, na pewno zdołają wyrobić sobie choćby elementarne pojęcie o filozofii i tajemnej wiedzy - jogów." - fragment

Anatomia istnienia to zbiór esejów pisanych ręką dojrzałego mężczyzny. Znajdziemy tutaj życiorysy bohaterów bez imienia, skondensowane, biograficzne pigułki ukazujące wszystkie odcienie i etapy ludzkiego życia: nieświadomą młodość, ból dojrzewania, rozkosze ciała, gorycz rutyny, oswajanie przemijania. Autor przedstawia wnikliwy, wręcz anatomiczny obraz życiowych mechanizmów i procesów obejmujących wiele sfer życia: miłość, małżeństwo, chorobę, dojrzewanie i przemiany ciała, metamorfozy miasta i społeczeństwa. Mamy okazję ujrzeć życie uwolnione ze złożoności i sprowadzone do prawd prostych, przejawiające się w fundamentalnych dychotomiach rodzących konieczność mądrego wyboru. Anatomia istnienia w doskonały, syntetyczny sposób zamyka lata doświadczeń jednego człowieka, swoiste lekcje z człowieczeństwa, w myśli pełne dojrzałej mądrości.

Książka dotyka zagadnień rozwoju człowieku i wychowania poprzez sztukę:przez jej wartości artystyczne i ogólnoludzkie, a także poprzez zrozumienie etapów historii w obszarze mikro (rodzinnym) i makro (światowym), które są niczym innym jak wcześniejszymi ogniwami tego samego łańcucha zdarzeń, splatanego (lub stapianego niczym dzwon) z różnymi elementami i rozwijającego się po dzień dzisiejszy.

Pracę (…) Macieja Musiała oceniam wielce pozytywnie za jej intelektualny potencjał, solidność i konsekwencję, z jaką autor stara się zawsze konkluzywnie porządkować wszystkie wątki rozważań. Co więcej, doktorantowi udało się pokazać, że wbrew poglądom wielu przedstawicieli współczesnej polskiej humanistyki, potencjał zawarty w społeczno-regulacyjnej koncepcji kultury Jerzego Kmity jest stale źródłem inspiracji i sprawdza się także w obszarach płynnej nowoczesności, która wbrew pozorom wcale nie przypomina „ruchów Browna”, a jej niestabilność daje się analizować w sposób systemowy i porządkować teoretycznie (…). Reasumując, nie mam najmniejszych wątpliwości, że rozprawa (…) Intymność i jej współczesne przemiany. Studium z filozofii kultury jest opracowaniem oryginalnym i inspirującym, o wyjątkowych walorach intelektualnej rzetelności i dyscypliny (…). Prof. dr hab. Wojciech Józef Burszta

Prezentowane w publikacji teksty stanowią przyczynek do pogłębionej interdyscyplinarnej refleksji na temat wizualności we współczesnej kulturze. Pretekstem do tych rozważań stały się wizerunki osób znanych w kulturze i nauce, ale opracowania dokonane przez autorów poszczególnych artykułów wskazują na nowe konteksty, odniesienia, pokazują w zupełnie innym świetle niektóre powszechnie znane tematy. Studenci i doktoranci stawiają własne problemy badawcze i próbują się nad nimi pochylić. Ta publikacja otwiera nowe perspektywy analiz w zakresie wizualności współczesnej kultury.