Zapraszamy po szeroki wybór literatury z dziedziny filozofii: systemy filozoficzne, kultura, sztuka, socjologia, historia filozofii, dzieła wielkich myślicieli. Szczególnej uwadze polacamy tutaj książki współczesnego nauczyciela duchowego, autora książek i wykładów z dziedziny duchowości czyli Eckhart Tolle. Jego bestsellery to Nowa ziemia, Strażnicy istnienia, Mowa ciszy, Praktykowanie potęgi teraźniejszości, Diament w twojej kieszeni i wiele innych, po które zapraszamy na Dobreksiazki.pl
Założeniem wielotomowej Historii klasycznej filozofii indyjskiej jest całościowe przedstawienie wszystkich nurtów filozoficznych i prądów intelektualnych w Indiach w okresie klasycznym, tj. od II w. do najazdu muzułmańskiego, na tle koncepcji filozoficznych formułowanych na Zachodzie.
Niniejszy tom ukazuje w sposób systematyczny rozwój dwóch niezwykle ważnych, acz bardzo mało znanych filozoficznych indyjskich systemów niebramińskich: adżiwikizmu i dżinizmu. Te starsze niż buddyzm tradycje, poza aspektem religijnym, wypracowały także bogatą myśl filozoficzną. Adżiwikowie sformułowali doktrynę skrajnego determinizmu i bezkompromisowej etyki opartej na całkowitym zakazie krzywdzenia istot żywych, praktykując jednocześnie skrajne formy ascezy. Podobne zasady moralne propagowane przez dżinistów, takie jak niekrzywdzenie czy wegetarianizm, w dużym stopniu wpłynęły na Indie. Te dwie tradycje wypracowały także niezwykle rozbudowaną filozofię języka, system logiczny, metodę analizy semantycznej, które stanowią jedną z najciekawszych propozycji filozoficznych, jakie kiedykolwiek wydały Indie.
Piotr Balcerowicz – filozof, orientalista i kulturoznawca. Studiował na Uniwersytecie Warszawskim, w Banaras Hindu University, Polskiej Akademii Nauk i na uniwersytecie w Hamburgu. Obszar jego badań i zainteresowań naukowych obejmuje Azję Południową (kultura, filozofia, religie i historia), filozofię (zachodnią, indyjską, filozofię polityczną), kulturoznawstwo, religioznawstwo, stosunki międzynarodowe oraz zagadnienia społeczno-polityczne Afganistanu i Azji Środkowej oraz Bliskiego Wschodu. Zajmuje się także zagadnieniami multikulturalizmu i konfliktami we współczesnym świecie. Jest autorem licznych publikacji naukowych i komentatorem bieżących wydarzeń na Bliskim Wschodzie, w Azji Środkowej i Południowej.
Myśl krakowskiego praktycyzmu w XV i XVI wieku niewątpliwie legła u podstaw praktycznego zorientowania polskiej filozofii. Potrzeba nieustannego odnoszenia filozoficznego też i teorii do praktyki życia duchownego, społecznego i politycznego stale towarzyszyła krakowskim mistrzom , a w konsekwencji doprowadziła do powstania odrębnego prądu w myśli polskiej, którego naczelny postulat dotyczy podejmowania działań, aktywności, wysiłków.
Czym jest zatem praktycyzm krakowski? Czy w swoim bogatym zróżnicowaniu i wieloaspektowości pozostaje wciąż jednorodnym prądem filozoficznym? Czy można wskazać na wspólną płaszczyznę rozmaitych jego odmian? Czy odnosi się jedynie do pewnego zespołu luźno powiązanych ze sobą zjawisk historycznych i postaw filozoficznych występujących na Uniwersytecie Krakowskim w XV i XVI wieku? Czy też jest określeniem bardziej ścisłym, tj. dotyczy uporządkowanego zbioru tez głoszonych przez krakowskich mistrzów? Wreszcie, czy można mówić o krakowskim praktycyzmie jako pewnej teorii filozoficznej?
Próba odpowiedzi na te pytania była podstawowym celem tej książki.
Zapraszamy do słuchania znajdujących się tu materiałów. Ich celem jest wszechstronna i kompetentna pomoc w uzyskaniu wiedzy o problemach, stanowiskach i koncepcjach wypracowanych w filozofii europejskiej (począwszy od starożytnej Grecji, aż po czasy najnowsze), ale także szkoła krytycznego myślenia. Ten audiobook nie jest zbiorem gotowych prawd, lecz zachętą do ich przyswojenia lub przekroczenia. Bo kto zdobędzie dość dużo wiedzy, ten przy okazji nauczy się tego, jak tę wiedzę rozwijać, poszerzać i pomnażać.
Paul Tillich (1886-1965) - niemiecki filozof i teolog protestancki, zbliżony do egzystencjalizmu. Tillich podjął próbę dokonania syntezy teologii i filozofii, w związku z czym najbardziej adekwatna dla określenia całokształtu jego poglądów jest nazwa „teologia filozoficzna". Zdaniem Tillicha zarówno teologia, jak i filozofia, stawiają pytania dotyczące istoty bytu. W odróżnieniu od jednak od tej pierwszej, filozofia zajmuje się bytem samym w sobie, zaś obiektywizm poznania filozoficznego powoduje radykalne oddzielenie podmiotu poznającego od poznawanego przedmiotu. Teologia natomiast nie stara się o bezwzględny obiektywizm poznawczy; stosunek teologa do przedmiotu poznania jest subiektywny (egzystencjalny) i przesycony wiarą, a w związku z tym nie jest zależny bezpośrednio od wyników badań naukowych. Męstwo bycia to jedno z najważniejszych dokonań filozofa. Postawił on sobie w tej książce za zadanie pokazać znaczenie Objawienia w konkretnych przejawach ludzkiego życia, ze szczególnym uwzględnieniem kultury we wszelkich jej elementach, kultura rozumiana bardzo szeroko. Sporą część książki zajmuje także analiza przeciwieństwa męstwa - czyli ontologia lęku (w tym przed losem i śmiercią, pustką i bezsensem czy winą i potępieniem). Natomiast niewątpliwie źródło odwagi istnienia widzi w wierze. Tę książkę określa się jako małe arcydzieło antropologii religijnej, odpowiadającej na najważniejsze pytania naszych czasów.
Dzień dobry, Drogi Czytelniku. Ostatnio zajmowaliśmy się filozofią Kanta, w książeczce Kant dla początkujących. Teraz chciałbym wprowadzić Cię w labirynt filozofii Georga Wilhelma Hegla. Błagam, nie staraj się skwitować naszego wysiłku dowcipem: „No to Kanta heblem!”. Taka fraza jest niepoprawna językowo, a poza tym, kto kogo przezywa, ten się sam tak nazywa!
fragment wstępu
Dzień dobry, Kochany Czytelniku. Nazywam się Mirosław Żelazny i jestem profesorem na Uniwersytecie Mikołaja Kopernika w Toruniu. Przyznasz, że mam nazwisko bardzo dobre dla profesora. Wystarczy je raz usłyszeć i już się go na ogół nie zapomina. Jak się zapewne domyślasz, przed laty, jako przedszkolak nie byłem z niego równie zadowolony, ale to już zupełnie inna historia.
fragment wstępu
Na nudę, odpoczynek i dobrą zabawę…
Zeszyty z serii Geniusz w rodzinie sprawdzą się w każdej sytuacji. Każda publikacja z tej serii zawiera niemal 50 łamigłówek, zagadek i zadań, przy których trzeba ruszyć głową. Z tą książką myślenie nie boli, a staje się pasjonującą przygodą. Nie wierzycie? Przekonajcie się sami!
Geniusz w rodzinie stanowi doskonałe wsparcie procesu edukacji. Obszerny zbiór ciekawych zadań o różnym poziomie trudności kształtuje wiadomości i umiejętności poznawcze oraz uczy radzenia sobie z trudnościami. To prawdziwa szkoła logicznego myślenia.
Podczas lekcji Platon zauważa, że jego nauczyciel Sokrates, jest dziwnie roztargniony i zachowuje się inaczej niż dotychczas. Pełen podejrzeń, postanawia go śledzić. Wkrótce odkrywa, że mistrz, ściągając na siebie gniew swojej żony Ksantypy, ucieka z domu, by uczestniczyć w przyjęciu u swego przyjaciela Agatona. Przyłapany na gorącym uczynku, Sokrates wyjaśnia Platonowi, czym jest sympozjum, na którym, oprócz jedzenia i picia, dyskutuje się o najważniejszej rzeczy na świecie. W końcu, ku wielkiej radości chłopca, zabiera go ze sobą na ucztę. W ten sposób uczeń będzie mógł zaspokoić ciekawość.
Niniejsza publikacja dotycząca zagrożeń współczesnej demokracji koncentruje się na analizie komunikowania perswazyjnego, które stało się powszechne w związku z amerykanizacją kampanii wyborczych. W monografii skoncentrowano się zatem na opisie tego zjawiska, ze szczególnym uwzględnieniem erystyki jako narzędzia prowadzenia sporów politycznych. Osnową tych analiz jest kazus wyborów z 2005 roku, które uznano za najbardziej interesujące w ostatnim dwudzie-stopięcioleciu III RP. Zasadniczym celem pracy jest analiza zjawiska komunikowania perswazyjnego z perspektywy kandydatów biorących udział w polskich kampaniach prezydenckich.
Ze Wstępu do książki
Książka porusza ważne i aktualne zagadnienia zagrożeń demokracji poprzez zaburzenia sfery komunikacji społecznej. Trudno nie zgodzić się z Autorami, że specyfiką współczesnych demokracji są decyzje podejmowane na podstawie rzeczywistości medialnej. Jeśli zatem poszukujemy w przedstawionym tekście odpowiedzi na pytanie o problem erystyki, komunikowania perswazyjnego w funkcjonowaniu współczesnych demokracji, to z pewnością taką odpowiedź znajdujemy [...]. Pracę można uznać za interesującą i pożyteczną, dzięki niej otrzymujemy bardzo konkretną analizę wyników brzemiennej w skutkach kampanii prezydenckiej 2005 roku z punktu widzenia wysiłków na polu perswazji, której znaczenie przyjdzie nam doceniać w coraz większym stopniu.
Z recenzji prof. dra hab. Joachima Dieca
Monografia Viatoris. Który pokonuje drogę. Ponowoczesny romantyzm Piotra Jargusza jest zebraniem wieloletnich obserwacji artystycznych działań Piotra Jargusza, które sam twórca obejmuje projektem życia zatytułowanym Viatoris. Eseistyczny charakter wywodu celowo zbliża się często do stylu pisarskiego opisywanego artysty, co wynika z uczestniczenia w jego działaniach. Ostatecznie zawsze jednak wpisuje działania w postawy, nurty, style i zjawiska artystyczne, szczególnie takie jak romantyzm, neoekspresjonizm, postmodernizm, synestezja, zwroty wizualny, performatywny, metafizyczny, a także w problematykę sztuki społecznej, estetyki relacyjnej, wreszcie w filozoficzno-antropologiczne zagadnienia tożsamości oraz doświadczenia wewnętrznego.
The monograph Viatoris who hits the road hard. The postmodern romanticism of Piotr Jargusz presents the effects of many years' observations on the artistic work of Piotr Jargusz, which the artist himself forms into a life project called Viatoris. The essayistic nature of this book reaches for the style of Jargusz's writing on purpose and is a result of active participation in his projects. But eventually it aims to put his activities into the context of attitudes, trends, styles and artistic phenomena, in particular those such as romanticism, neo-expressionism, postmodernism, synesthesia, visual, performative and metaphysical turn, as well as into the context of issues of social art, relational aesthetics or even philosophic-anthropological approaches to
identity and inner experience.
W pracy Sztuka i myśl staram się argumentować, że sztuka jest formą myślenia. Rozumiem przez to, po pierwsze, że możemy o sztuce myśleć jako o pewnej klasie operacji pojęciowych, gdzie operacje pojęciowe należy interpretować jako bezpośrednie rozpoznawania poprawności realizacji danej dyspozycji poznawczej lub praktycznej. Po drugie, argumentuję, że sztukę możemy rozumieć jako pewien sposób widzenia i myślenia. Twierdzę, że sztuka ukazuje to, w jaki sposób możemy widzieć i myśleć o danych przedstawieniach, mówiąc ściślej, sztuka wyznacza reguły i pojęcia, za pomocą których widzimy i myślimy. Po trzecie, twierdzę, że tak jak logika uczy formułować wnioski, tak sztuka uczy widzieć, a bez sztuki stajemy się w metaforycznym sensie ślepi. Literatura piękna, malarstwo czy muzyka czynią nas w pewnym nietrywialnym sensie bogatszymi, ponieważ pozwalają spostrzegać świat z różnych perspektyw. Ukazują nam nieoczywiste aspekty danej rzeczywistości społecznej, zewnętrznej czy wewnętrznej, ucząc tego, w jaki sposób spostrzegać daną rzeczywistość i pozwalając nam spojrzeć na świat z perspektywy innego podmiotu i innych czasów. Czy jest to wiele? Trudno od jakiejkolwiek dziedziny wymagać więcej.
Piotr Kozak
Sprawcze działanie katastrof dokonuje się poprzez zakłócenia i zniszczenia. Katastrofy wprowadzają zamęt, wytrącają z równowagi, dezorganizują porządek ludzkiej egzystencji, wymuszając nierzadko przewartościowanie obowiązującej wiedzy o świecie i zmianę kursu rozwoju cywilizacji; zawsze sygnalizują przy tym koniec pewnego świata, a równocześnie stymulują narodziny nowego. Ich dziwaczny urok bierze się z tego, że pozwalają nam doświadczyć czegoś niespodziewanego, a tym samym poszerzyć nasz horyzont poznawczy. Konrad Wojnowski podejmuje się w książce następującego zadania: tak zdefiniować katastrofę, by ukazać jej potencjalnie produktywny charakter. W tym celu sięga po filozofię mediów, teorię komunikacji i fizykę informacji – dziedziny nauki, które wskazują na bliski związek między twórczością (nowymi informacjami) a nieoczekiwanymi zdarzeniami. Następnie analizuje różne przypadki „pożytecznych katastrof”, które miały miejsce w polu kultury. Podjęta tutaj próba pozytywnej waloryzacji katastrofy stanowi wyzwanie świadomie rzucone nowoczesnemu fetyszowi bezpieczeństwa, który od XVIII wieku kształtował różne formy kulturowej aktywności na Zachodzie.
Inicjatywa [...], by na stałe i wciąż od nowa przyglądać się aktualnej kondycji myślenia, jest ze wszech miar godna poparcia, już choćby dlatego, że zwłaszcza w Polsce autorefleksja, postawa samokrytyczna, rozpoznawanie własnych ograniczeń i relatywności własnego stanowiska to zjawiska deficytowe.
[...] Trzeci już tom Myślenia dziś da się na najbardziej ogólnym poziomie zinterpretować jako krytyczny wielogłos na temat granic i względności. [...] Za naczelne zagadnienie całego tomu można by tez uznać "współczesną formę racjonalności". Szczęśliwie zamiarem zaproszonych autorów jest uprzystępnienie tej formy możliwie szerokiej rzeszy odbiorców. [...] Wszyscy założyli, że poniekąd zgodnie ze słynnym zdaniem Kartezujsza "rozsądek jest rzeczą najsprawiedliwiej rozdzielona na świecie", że, innymi słowy, cnota krytycznego myślenia jest dostępna każdemu, że, co więcej, jest właśnie cnotą i o tyle obowiązkiem.
[z recenzji wydawniczej]
Książka ta stanowi wyjątkowe połączenie teorii aktora-sieci Brunona Latoura ze spekulatywnym realizmem Grahama Harmana oraz jego sprzymierzeńców. Będzie fascynującą lekturą dla wszystkich zainteresowanych nowymi trendami w humanistyce, które pojawiają się po przydługim postmodernistycznym intermezzo.
Graham Harman (1968) jest profesorem filozofii w Southern California Institute of Architecture, wcześniej wykładał na American University w Kairze. Jego najnowsze książki to Immaterialism: Objects and Social Theory (2016) i Bruno Latour: Reassembling
the Political (2014). W roku 2013 ukazał się polski przekład jego Traktatu o przedmiotach.
Książka stanowi pierwsze w Polsce syntetyczne zestawienie poglądów na temat „słowa” – od antyku po czasy najnowsze. Jej celem jest zwięzły, choć czasowo możliwie szeroki zarys dziejów filozoficznej refleksji nad językiem oraz nad jego komunikacyjnymi kompetencjami. Nie będzie to ujęcie specjalistyczne, przyjmujące metodologię nauki szczegółowej i koncentrujące się na językoznawczych kategoriach. Przeciwnie – autorzy zastanawiają się nad słowem (językiem) w sensie zjawiska społecznego, wplecionego w naczelne kategorie filozoficzne, takie jak „byt”, „myśl”, „prawda” czy „Trancendencja”. Poszczególnym analizom będzie przyświecać nadzieja na wzmocnienie komunikacyjnej świadomości, tak potrzebnej w dobie urywania się szeroko pojmowanego dialogu, przesiąkniętej natomiast egzystencjalnym „pędem”, jak również tendencjami komercyjnymi i technokratycznymi.
„Na początku było Słowo”, „słowo (język) jest starsze od najdawniejszych początków ludzkiej kultury”, „słowo jest prelogiczne i prekulturowe” – te oraz podobne sformułowania o historycznym znaczeniu zmuszają do filozoficznej refleksji. Dotyczą fenomenu, który w społecznej ewolucji odegrał (i wciąż odgrywa) decydującą rolę.
Integrowanie świetlistego ciała, integrowanie świetlistego umysłu, eksplorowanie świadomości JA ISTNIEJĘ oraz codzienne przyjmowanie postawy Mistrza to główne tematy tej pasjonującej książki, na którą składają się wykłady oraz dialogi Adamusa Saint Germain z uczestnikami dwudniowego seminarium Krystaliczna Świadomość jakie odbyło się w Szwajcarii. W charakterystyczny dla siebie sposób - przejrzyście i dowcipnie, a jednocześnie stanowczo i prowokacyjnie - Adamus wyjaśnia mechanizmy prawdziwej wewnętrznej zmiany, obalając przy okazji mnóstwo przekonań i zapatrywań na temat procesu przebudzenia oraz wchodzenia we własne mistrzostwo. Zmiany w fizycznym ciele, wprowadzające prawdziwe ciało świetliste są już zaawansowane. Zmiana umysłowej świadomości w gnosta lub boską świadomość jest już zaawansowana. Integracja wszystkich aspektów z powrotem do jedności JA JESTEM w ludzkiej rzeczywistości jest już zaawansowana. Przygotowanie waszego, można nazwać, świętego miejsca, waszej energetycznej przestrzeni dla wielkich ilości nowych - i bardzo świadomych energii - jest już bardzo zaawansowana. Waszym obowiązkiem, jako ludzkiego aspektu, jest po prostu PRZYZWALANIE, a także zdawanie sobie sprawy
Niestandardowe teorie przestrzeni traktują o systemach geometrii i topologii, w których pierwotne pojęcie punktu zastąpione jest przez pojęcie regionu.
Wyrażając się w terminach obiektów, teorie niestandardowe - zwyczajowo określane mianem bezpunktowych - zobowiązują się do istnienia regionów jako elementów ich dziedzin, punkty przenoszą na poziom zbiorów.
We Wprowadzeniu do buddyzmu Zen D.T. Suzuki opisuje naturę, techniki i praktyki Zen z wyjątkową jasnością, mądrością i otwartością. Zen jest opisany przez autora jako podstawowy klucz do zrozumienia kultury Orientu. A zarazem ta książka to klucz, to esencja wiedzy dla wszystkich, którzy chcieliby zrozumieć psychologię Dalekiego Wschodu. Ale trzeba też pamiętać, że – jak pisze autor – Zen zaczyna się i kończy na osobiście zdobytym doświadczeniu. Ci, którzy nie mogą oprzeć się na własnym doświadczeniu, niczego nie rozumieją. I dalej: Zen z całą mocą i uporem domaga się wewnętrznego duchowego przeżycia.
Prace Daisetza Teitaro Suzukiego na temat buddyzmu Zen stanowią jedno z najwybitniejszych osiągnięć w zakresie wiedzy o współczesnym buddyzmie.
Przez całą książkę dowodzę, że odnowa teologii Trójjedynego Boga wymaga od teologów odrzucenia rzekomej opozycji między biblijnym i metafizycznym sposobem refleksji. Nie trzeba też sztucznie łączyć tych perspektyw. Twierdzę, że biblijny i metafizyczny sposób refleksji rozchodzą się dopiero wówczas, gdy teologowie przestają uznawać kontemplację za prawowity cel teologii trynitarnej.
Matthew Levering
Matthew Levering - urodzony w 1971 r., jeden z najwybitniejszych i najbardziej wszechstronnych współczesnych teologów amerykańskich. Obecnie wykładowca w Mundelein Seminary (Illinois), pracował także na uniwersytetach: Dayton, Ave Maria i Notre Dame. Specjalizuje się w teologii dogmatycznej, moralnej i biblijnej, jest też znakomitym znawcą myśli św. Tomasza z Akwinu. Założyciel i redaktor angielskiej edycji czasopisma „Nova et Vetera”, jak również członek redakcji „International Journal of Systematic Theology”. Autor licznych książek, w tym m. in. „Christ’s Fulfillment of Torah and Temple. Salvation According to Thomas Aquinas” oraz „Sacrifice and Community. Jewish Offering and Christian Eucharist”. Współredaktor „The Oxford Handbook of Sacramental Theology” i „The Oxford Handbook of the Trinity”.
Ponieważ w punkcie wyjścia nie chcę przesądzać o słuszności żadnej z religijnych idei życia wiecznego ani też ich krytyki, pochodzącej z różnych nauk (historia, biologia, neurofizjologia), moje odpowiedzi wielu Czytelnikom mogą się wydać zbyt mało religijne lub też zbyt słabo osadzone w nauce. Mam jednak nadzieję, że są odpowiedziami mieszczącymi się w ramach filozofii, uprawianej nie tyle jako obiektywna, akademicka dyscyplina badawcza, ile jako poszukiwanie odpowiedzi na najbardziej dramatyczne i nurtujące wielu z nas pytania egzystencjalne. Z punktu widzenia takich poszukiwań zasadniczo sceptyczny charakter niniejszej książki, podobnej w tym względzie do tomu Życie wieczne, nie musi być jej wadą; przeciwnie, sceptycyzm przeze mnie wyrażony może być – jak mniemam – punktem wyjścia do samodzielnych i bardziej skutecznych poszukiwań podstaw do wiary w życie wieczne przez Czytelników.
Ireneusz Ziemiński
Ireneusz Ziemiński – prof. dr hab., absolwent Wydziału Filozofii Chrześcijańskiej KUL. Autor ponad dwustu publikacji (w tym czterech książek) z zakresu filozofii śmierci, filozofii religii oraz filozofii człowieka. Dwukrotny stypendysta Fundacji na rzecz Nauki Polskiej (stypendium krajowego dla młodych pracowników naukowych oraz stypendium zagranicznego, dzięki któremu odbył półroczny staż w Uniwersytecie w Oksfordzie pod kierunkiem prof. R. Swinburne’a). Za książkę „Zagadnienie śmierci w filozofii analitycznej” (1999) otrzymał nagrodę Ministra Edukacji Narodowej. Wydał również „Metafizykę śmierci” (2010) i „Życie wieczne. Przyczynek do eschatologii filozoficznej” (2013). Pracuje na Uniwersytecie Szczecińskim.
Ten produkt jest zapowiedzią. Realizacja Twojego zamówienia ulegnie przez to wydłużeniu do czasu premiery tej pozycji. Czy chcesz dodać ten produkt do koszyka?
![Okładka książki Potęga mitu [2025]](https://dobreksiazki.pl/Photos/7/MEDIUM/000080/potega-mitu-2025.jpg "Potęga mitu [2025]. Autor: Campbell Joseph. Dobreksiazki.pl")
![Okładka książki Myślenie dziś [3]](https://dobreksiazki.pl/Photos/7/MEDIUM/000036/myslenie-dzis-3.jpg "Myślenie dziś [3]. Autor: Opracowanie zbiorowe. Dobreksiazki.pl")
