O życiu i cudach ks. Dolindo Ruotolo napisano w Polsce już wiele, a wciąż odkrywane są nowe - nieznane lub mało znane fakty. O jego świętości przekonuje najbardziej to, że jego dzieło trwa. Kolejne już pokolenie osób, poruszonych świadectwem jego życia i słowami, kontynuuje misję głoszenia Dobrej Nowiny oraz niesienia pomocy najuboższym i potrzebującym. Autorka wydobywa na światło dzienne te drogocenne perły dzieł Ks. Dolindo rozsiane po całym świecie. Pokazuje ślady jego obecności - te materialne, jakimi są miejsca i przedmioty z nim związane, ale i te duchowe: przesłanie, muzykę, nawrócenia, cuda, charytatywne inicjatywy...W książce znajdziemy również najbardziej aktualne informacje na temat procesu beatyfikacyjnego, relacje z wydarzeń i spotkań wokół postaci ks. Dolindo oraz świadectwa łask otrzymanych przez jego wstawiennictwo. Jeden z rozmówców autorki, O. Massimo Vedova, Ofm Conv, profesor Instytutu Teologicznego Papieskiego Uniwersytetu św. Antoniego w Rzymie, opowiada o bogactwie, jakie ks. Dolindo ma wciąż do przekazania światu. Wypływa ono zarówno z doświadczeń jego życia, jak i z modlitwy i myśli zawartych w jego dziełach. Porównuje ks. Dolindo do kalejdoskopu, który może zaprezentować nieskończoną liczbę obrazów. Podobnie można przyglądać się postaci ks. Dolindo i nigdy nie wyczerpać wszystkich możliwości przeanalizowania jego słów i jego postawy. To dlatego można mówić o nim, że jest jak studnia, z której można czerpać, czerpać i czerpać... A ona i tak pozostanie pełna łask.
Symeon Nowy Teolog jest uznawany za pierwszego mistyka chrześcijańskiego Wschodu, który w sposób swobodny pisał o własnych przeżyciach duchowych. Część jego pism zostało włączonych do Filokalii, zbioru na temat modlitwy serca.
W swoich dziełach nieustannie podkreślał rolę żywego doświadczenia Boga w życiu i poczucia Jego obecności. Chrześcijaństwo było dla niego osobistą wspólnotą z Bogiem, a spotkanie i doświadczenie Chrystusa realizacją eschatologicznej wiary w ponowne Jego przyjście.
Święty modlił się z serca, nie odtwarzał utartych formuł tylko sam budował swoją modlitwę jako rozmowę z Bogiem. Nie podał gotowej recepty na modlitwę ani specjalnej metody. Modlił się zgodnie z potrzebą swojego serca, raz zwracając się do Boga Ojca, raz do Syna Bożego zaś innym razem do Ducha Świętego. Jego modlitwa była zależna od jego stanu duchowego i od sytuacji życiowej.
Książka stanowi dogłębną i wszechstronną analizę fundamentalnej kwestii dla wszystkich chrześcijan – zmartwychwstania Jezusa z Nazaretu.
Habermas i Licona opisują i rozwijają zasadę „minimum faktów”, zgodnie z którą zmartwychwstanie można potwierdzić, bazując jedynie na kilku faktach, co do których panuje powszechna zgoda wśród badaczy, w tym sceptyków. Ten sposób prezentacji dowodów na zmartwychwstanie pozwala dotrzeć do szerokiego grona osób o różnorodnych poglądach, bez poruszania tematów nieistotnych w dyskusji o odkupieniu. Autorzy omawiają ponadto inne proponowane wersje tego, co stało się po śmierci Jezusa, mierząc się m.in. z teoriami zbiorowej halucynacji, pozornej śmierci, oszustwa i legendy.
Rezultat argumentacji autorów jest jednoznaczny i nie pozostawia żadnych wątpliwości: Bóg istnieje i naprawdę objawił się nam w Jezusie Chrystusie, by następnie dać się ukrzyżować, aby odkupić nasze winy, a potem, zgodnie ze swoimi zapowiedziami, zmartwychwstał. Z tego powodu książka „O zmartwychwstaniu Jezusa” jest potężnym źródłem wiedzy dla każdego chrześcijanina, który otrzymuje za jej pośrednictwem wspaniałe narzędzie do argumentowania i wzmacniania swojej wiary.
Dr Gary R. Habermas
Amerykański filozof, teolog i apologeta chrześcijański, przewodniczący Wydziału Filozofii na Liberty University. Jest autorem, współautorem lub redaktorem 39 książek i ponad 65 artykułów w różnych wydawnictwach zbiorowych. Chociaż jego głównym obszarem badań są kwestie związane ze zmartwychwstaniem Jezusa, często porusza w swoich publikacjach takie kwestie, jak życie pozagrobowe, doświadczenia śmierci, a także problem cierpienia i wątpliwości religijnych. Swoje prezentacje i publikacje udostępnia na stronie www.GaryHabermas.com. Mieszka z rodziną w mieście Lynchburg w Wirginii.
Dr Michael Licona
Amerykański teolog specjalizujący się w Nowym Testamencie i w kwestii zmartwychwstania Jezusa. Uzyskał doktorat z zakresu studiów nad Nowym Testamentem na University of Pretoria. Wykłada na Houston Baptist University oraz pełni funkcję dyrektora Risen Jesus Inc. Jest autorem, współautorem i redaktorem wielu książek oraz artykułów na temat Nowego Testamentu i zmartwychwstania. Członek Instytutu Badań Biblijnych, Stowarzyszenia Literatury Biblijnej oraz prestiżowego Studiorum Novi Testamenti Societas. Uczestniczył w licznych konferencjach, uniwersyteckich dyskusjach oraz programach telewizyjnych i radiowych dotyczących kwestii religijnych.
Seria Apologetyka
Objawienie jest niezmienne, ponieważ odsłania wieczne prawdy dotyczące natury Wszechświata, ludzi, a nade wszystko Boga. Zmienia się jednak kontekst intelektualny, społeczny i kulturowy, w którym rozbrzmiewa słowo Boga. Dlatego, by prawda chrześcijańska mogła być rozumiana, trzeba wyrażać ją i głosić wciąż na nowo. W niniejszej serii ukazują się książki prezentujące właściwe rozumienie i uzasadnienie wiary. Powstaje ona z myślą o każdym, kto chce poznać racjonalnie uzasadnione argumenty za prawdziwością objawienia.
SERIĘ OPRACOWUJĄ: Wydawnictwo W drodze, które od 1973 roku publikuje treści pomagające łączyć wiarę z codziennością. Fundacja Prodoteo, której misją jest propagowanie stylu życia opartego na wartościach chrześcijańskich, m.in. poprzez popularyzację wiedzy z zakresu apologetyki chrześcijańskiej i znajomości Pisma Świętego.
W jakiego Boga wierzą naukowcy? Co wspólnego z modlitwą ma rozwiązywanie równań? Dlaczego nie należy zapychać Bogiem dziur w nauce? Co nauka może dać teologii? Czemu teoria ewolucji jest aż teorią, a koncepcja Inteligentnego Projektu zahacza o herezję?
Michał Heller w pasjonującej rozmowie z włoskim dziennikarzem Giulio Brottim opowiada o dwóch na pozór wykluczających się wartościach, które ukształtowały jego życie: religii i nauce. Wybitny uczony wspomina również wydarzenia ze swojego życia: trudy dzieciństwa na Syberii, studia, pracę duszpasterską i naukową w czasach komunizmu, a także dzieli się refleksją nad kondycją współczesnego chrześcijaństwa i powszechnej znajomości nauki.
Spośród moich licznych fascynacji dwie okazały się szczególnie uporczywe i odporne na upływanie czasu: nauka i religia. Moją wadą jest to, że jestem zbyt ambitny. Zawsze chciałem robić tylko rzeczy najważniejsze. A czy może być coś ważniejszego od nauki i religii? Nauka daje nam Wiedzę, a religia daje nam Sens. Zarówno Wiedza jak i Sens są niezbędnymi warunkami godnego życia. I jest paradoksem, że obie te wartości często pozostają w konflikcie. Nierzadko spotykam się z pytaniem: jak potrafię je godzić? Gdy takie pytanie bywa zadawane przez naukowca lub filozofa, nieodmiennie dziwię się, jak wykształceni ludzie mogą nie dostrzegać, iż nauka nie czyni nic innego, jak tylko eksploruje Dzieło Stworzenia. ks. prof. Michał Heller
„Często, mówiąc o nauce i wierze, formułuje się banalne i płytkie stwierdzenia (np. „cząsteczka Boga”) – ks. Heller przeciwstawia im poważne i odpowiedzialne zadanie formacji „ludzi-mostów” (on sam jest taką osobą”) L’Osservatore Romano
„Zazwyczaj dialog między nauką a wiarą przypomina rozmowę dwóch głuchych – rzadko spotyka się osoby, które łączą w swoim życiu naukę i wiarę: jedną z nich jest ks. Heller” Il Manifesto
Dobrze jest mieć czas dla siebie, prawda? Móc usiąść, w spokoju wypić ciepłą kawę, obejrzeć swój ulubiony serial lub po prostu w ciszy posłuchać własnych myśli. Czasami takie chwile pozostają w sferze marzeń, bo jedno dziecko potrzebuje pomocy przy matematyce, drugie z trzecim toczą zacięty bój na śmierć i życie, żona narzeka, że szafka w kuchni skrzypi, a mąż że polska reprezentacja znowu zapomniała, po co jest na boisku. I, generalnie, taki obrazek w niczym nie przypomina szczęśliwych rodzinek z telewizyjnych reklam. Bo życie rodzinne to nie jest sielanka. Rodzina to powołanie do służby dla drugiego człowieka. I o tym jest ta książka.Autorka w każdej stacji drogi krzyżowej odnajduje analogię do rodzinnego życia: nie zawsze mamy ochotę poświęcić czas dla współmałżonka czy dziecka tak jak Szymon z Cyreny niekoniecznie chciał pomóc Jezusowi. Musimy uczyć się porozumiewania bez słów jak Maryja z Jezusem, musimy uczyć się pocieszać jak Jezus pocieszał płaczące niewiasty. Droga krzyżowa Jezusa jest drogą krzyżową każdej rodziny częściej, niż zdajemy sobie z tego sprawę.
Idźcie do Józefa! Ze szczególną ufnością uciekajcie się do św. Józefa. Jego opieka jest najpotężniejsza, gdyż jest on patronem Kościoła powszechnego. BŁOGOSŁAWIONY PAPIEŻ PIUS IXKsiądz Donald Calloway MIC, autor bestsellerowej książki Konsekracja św. Józefowi, która zapoczątkowała światowy ruch zawierzenia Opiekunowi Jezusa, przygotował Perły z myślą o wierzących, którym św. Józef jest bliski, jak również o tych, którzy chcieliby lepiej poznać Opiekuna Świętej Rodziny.Niezwykłe teksty świętych, papieży i wielkich mistyków Kościoła opisujące rolę i znaczenie św. Józefa, podzielone i przyporządkowane poszczególnym dniom roku, staną się cennym dodatkiem do codziennej modlitwy każdego czciciela tego świętego.Ksiądz Donald H. Calloway MIC jest członkiem Zgromadzenia Księży Marianów Niepokalanego Poczęcia. Po radykalnej zmianie życia i nawróceniu na katolicyzm ukończył studia filozoficzne i teologiczne. Jest mariologiem i wielkim czcicielem św. Józefa.
Dialog jest celem naszego spotkania ze słowem Bożym. W tym dialogu – i to pokazał nam czas pandemii – nie chodzi tylko o szukanie odpowiedzi na pytania, które nosimy w sobie. To często dialog z naszymi lękami, obawami, wątpliwościami. W ten nasz wewnętrzny dialog włącza się nie tylko słowo Boże. W tym słowie przychodzi do nas Ten, który jest odwiecznym Słowem Boga – Jezus Chrystus. W Nim możemy odkryć ostateczną prawdę o naszym życiu, powołaniu i przeznaczeniu.
(Ze Wstępu)
Ks. Wojciech Pikor – kapłan diecezji pelplińskiej, profesor nauk teologicznych, wykładowca Pisma Świętego na Wydziale Teologicznym UMK w Toruniu i w Wyższym Seminarium Duchownym w Pelplinie, członek Zarządu Stowarzyszenia Biblistów Polskich.
Kościoły zostały zrównane z ziemią, duchowni wymordowani. Mnie akurat nie zabili. Chcieli mnie powoli wykończyć. Odsiedziałem 26 lat, przeżyłem cudem, dzięki codziennej modlitwie do Matki Boskiej.Tuż po wyjściu z więzienia zostałem poproszony o odprawienie pierwszej publicznej Mszy św.. Wciąż trwał czerwony terror. Policja chciała mnie zastrzelić, jednak w obliczu pokojowej natury zgromadzenia, postanowili tego nie zrobić. Bóg zwyciężył i uwolnił kraj od dyktatury, za pośrednictwem moich dłoni, należących do osoby duchownej.Dziś muszę dalej nieść swój ciężki krzyż. Mam pięć parafii. Większość z nich znajduje się na niezwykle trudno dostępnych górskich obszarach. Muszę odprawiać msze w deszczu, w brudnych piwnicach lub na schodach zrujnowanych budynków. Udzielam sakramentów, nauczam prawdziwych chrześcijan i stopniowo odbudowuję moje kościoły. Kościół katolicki ma moc przyciągania, ponieważ stanowi jedyną zorganizowaną siłę, zdolną obronić ludzi.ks. Simon Jubani
Książka dofinansowana przez Urząd Miasta Poznania.
Autor opracowania dokonał próby odwrócenia perspektywy ze swoich dwóch poprzednich książek, wydanych w 2001 oraz w 2015 roku. Przedstawiano w nich protestantyzm w Wielkopolsce z punktu widzenia Poznania, czyli regionalnego centrum, teraz natomiast problem ten pokazany jest z perspektywy dziewięciu ośrodków lokalnych, czy wręcz peryferyjnych, które stanowią przykłady kilku typów parafii. Są tu zarówno parafie funkcjonujące w średnich i małych miastach, jak i we wsiach Wielkopolski. Pięć prezentowanych parafii mogło się poszczycić silną lub przynajmniej znaczącą tradycją sięgającą czasów przedrozbiorowych. W tej grupie znalazły się: Wschowa, Leszno, Kopanica, Rostarzewo oraz Nekielka. Cztery pozostałe parafie, w Pleszewie, Jarocinie, Czempiniu i Żabnie, utworzono dopiero w okresie zaboru pruskiego.
Olgierd Kiec ukończył studia magisterskie (1988) i doktoranckie (1993) na Wydziale Historycznym Uniwersytetu im. Adama Mickiewicza w Poznaniu, w latach 1994-2004 był zatrudniony w Instytucie Historii PAN, od 2004 roku jest profesorem uczelni w Instytucie Nauk o Polityce i Administracji Uniwersytetu Zielonogórskiego. Od ponad trzydziestu lat zgłębia dzieje protestantyzmu w Polsce i na pograniczu polsko-niemieckim. Autor wielu opracowań, między innymi monografii: Protestantyzm w Poznańskiem 1815-1918 (2001) oraz Historia protestantyzmu w Poznaniu od XVI do XXI wieku (2015).
Mircea Eliade (1907–1986) napisał "Sacrum a profanum" w połowie lat 50. XX wieku, w dojrzałym okresie swojej twórczości historyka religii. Ta skromna objętościowo książka pozwala zapoznać się pokrótce z głównymi ideami ogromnego dzieła Eliadego. Jest to wprowadzenie do historii religii, które dla zwięzłości pomija kontekst kulturowo-historyczny. W zamian licznymi przykładami ze wszystkich stron świata i ze wszystkich epok ilustruje stworzoną przez Eliadego koncepcję religii i jej miejsca w ludzkim świecie. Sacrum jest jego zdaniem pierwotne wobec świata świeckiego, a znane nam formy codziennego życia mają religijny rodowód, np. dom i jego struktura czy sfera publiczna. Przejaw świętości (hierofania) organizuje naszą codzienność, wyznacza „centrum” i ukierunkowuje przestrzeń. Również czas ma hierofaniczny rodowód, który przetrwał do dziś w rytuałach związanych na przykład z porami roku. „Człowiek religijny” żyje w uświęconym świecie „otwarty na bogów”. Zdaniem Eliadego ludzie byli w tym sensie religijni od niepamiętnych czasów i pozostają tacy – często nieświadomie – do dziś. Jego wizję potwierdzałyby najnowsze badania archeologiczne, które odkrywają formy życia religijnego w coraz odleglejszej przeszłości.
Dwunasty tom zapisków prymasa Stefana Wyszyńskiego, dotyczący w całości roku 1965, obejmuje przełom ósmego i dziewiątego roku trwania Wielkiej Nowenny Tysiąclecia Chrztu Polski, pomyślanej przez prymasa Wyszyńskiego jako zakrojony na szeroką skalę program duszpasterski moralnego i duchowego odrodzenia narodu. Jednocześnie był to czwarty rok trwania Soboru Watykańskiego II. Prymas Wyszyński podczas zasiadał wciąż w prezydium Soboru jako jedyny przedstawiciel Europy Wschodniej.
Wiele miejsca zajmuje kwestia wyższych seminariów duchownych, którym władze oświatowe starały się w tym okresie narzucić kontrole i wizytacje. Chciały w ten sposób ingerować w program nauczania – także teologicznego i filozoficznego, oraz uzyskać nieograniczony dostęp do dokumentacji personalnej alumnów. Inną formą nacisku na seminarzystów było zainicjowanie służby wojskowej alumnów. Prymas niepokoił się rozszerzaniem się akcji mobilizacji wojskowej kleryków przez władze komunistyczne.
Kolejną formą nacisku administracyjnego na Kościół katolicki, o której często wspomina prymas na kartach swych zapisków, było ograniczanie nauczania religii dzieci i młodzieży.
Pod koniec 1965 r. pojawiła się kwestia, która znaczenia nabierze w pełni w następnych miesiącach. Chodzi o zaproszenie papieża Pawła VI przez Episkopat Polski do naszego kraju z okazji obchodów Tysiąclecia Chrztu Polski.
Zmień swoje za mało w wystarczająco dobrzeKochać siebie to dla nas, kobiet, zazwyczaj wielkie wyzwanie. Czy naprawdę cenimy siebie za to, kim jesteśmy? Czy potrafimy siebie zaakceptować takimi, jakie jesteśmy? Czy mamy pewność, że jesteśmy silne, i wiemy, jak pokonywać trudności? Czy zdajemy sobie sprawę z nierówności ról kobiet w społeczeństwie i w Kościele?Bycie kobietą to bycie przychylną i stawiającą granice, kreatywną i energicznie działającą, delikatną i wytrzymałą, niezależną i ukazującą przywiązanie. Nasze demony, lęki, wszystko, czego się boimy, to tylko etap, który doprowadzić może do jeszcze głębszego przeżywania miłości.Linda Jarosch, przywołując postać Marii Magdaleny, w empatyczny i osobisty sposób porusza istotne tematy dotyczące feminizmu, dostępu kobiet do życia publicznego, a przede wszystkim ich aktywnego zaangażowania we wspólnotę Kościoła. Pokazuje sytuację współczesnych kobiet z nowej perspektywy. Daje wskazówki do odnalezienia właściwej, satysfakcjonującej drogi życia.Jakie słowa słyszysz w głowie: Jesteś super, tak trzymać czy raczej: Znowu nie dałaś rady, jesteś do niczego? Ta książka to mapa myśli. Poznaj je, rozpracuj, dowiedz się, skąd pochodzą i nie daj się nimi sterować. Od dziś razem z autorką możesz zacząć na nowo. Sama zdecyduj, co myślisz o sobie i jakie wybory podejmujesz, bo jesteś super!Katarzyna Olubińska-GodlewskaŻyj w zgodzie z samą sobąLinda Jarosch kurator oświaty w zakresie pomocy kobietom i rodzinie. Matka trójki dzieci, zaangażowana w życie rodzinne. Jej troską jest uświadomienie kobietom ich siły i umocnienie ich osobistego sensu życia. W 2005 roku ukazała się jej pierwsza książka Królowa i dzika kobieta, którą napisała wraz ze swoim bratem Anselmem Grnem.
Psalmy wszystkie są piękne i niezawodnie prawdziwe, gdyż niosą ku Bogu w pełnej szczerości to, co wypełnia ludzkie serce. Składają się na niezwykłą księgę, napisaną życiem i modlitwą. Niniejsze rozważania nad psalmami tworzą kolekcję perełek, która oddaje charakter owej księgi będącej miejscem spotkania Boga i człowieka. Każda z zamieszczonych w tym zbiorze autorskich impresji pokazuje, że psalmy są czymś więcej niż zapisem słów. Są rejestrem drgnień duszy w całej jej prawdzie, od rozpaczy po ekstazę, od cierpienia po uwielbienie, są wciąż aktualne i przemawiają do człowieka, opowiadając o niewymownej odwiecznej prawdzie, o misterium opartej na miłości relacji człowieka z jego Stwórcą.Wszyscy możemy odnaleźć się w psalmach, bowiem opisują one poniekąd historię każdego z nas. Dlatego warto poznać bliżej świat, w którym powstawały, a zwłaszcza to, jak przez wieki były odczytywane i jak stawały się modlitwą.
Abp Sheen stawia szokującą tezę, że komunizm znalazł swoje przedłużenie w liberalno-lewicowej ideologii dominującej w Stanach Zjednoczonych i krajach Unii Europejskiej. Jej trzon stanowi fascynacja marksizmem oraz filozofią Nowej Lewicy. W rezultacie sprowadza się ona do walki z Kościołem, tradycyjną rodziną, wspieraniem rewolucji kulturowej i dążeniem do autodestrukcji.
Książka traktuje nie tylko o komunizmie ale jest również ponurą opowieścią o słabościach, wadach i zepsuciu naszej zachodniej cywilizacji, z których komunizm wyrósł i z którymi łączy go silne pokrewieństwo. Konsekwentnie ukazuje, że lewicowy liberalizm, relatywizm i materializm jest drugą stroną medalu, kryzysu, z którym zmaga się współczesna cywilizacja.
„[Antychryst] przyjdzie w przebraniu Wielkiego Humanisty; będzie mówił o pokoju, o pomyślności i obfitości nie jak o środkach prowadzących nas do Boga, lecz jak o celach samych w sobie. Będzie pisał książki o tej nowej idei Boga, aby pasowała ona do sposobu życia współczesnych ludzi” - pisze autor.
„W naszych czasach – i tylko w naszych czasach – po raz pierwszy w historii ludzkości prześladowano jednocześnie Stary i Nowy Testament: pierwszy prześladowali naziści, a drugi komuniści. Dziś znienawidzony jest każdy, kto ma cokolwiek wspólnego z Bogiem” - dodaje.
Abp Fulton Sheen był biskupem Nowego Jorku i Rochester oraz tercjarzem dominikańskim. Dał się poznać jako płomienny kaznodzieja i płodny autor. Napisał 66 książek, cieszył się sympatią św. Jana Pawła II. W 2002 r. otwarto jego proces beatyfikacyjny.
Album malarski Droga krzyżowa i pieśni pasyjne w obrazach, to poruszający motyw Drogi Krzyżowej Jezusa Chrystusa na Golgotę w sztuce. Droga Krzyżowa (łac. via crucis) – w Kościele Katolickim, to nabożeństwo wielkopostne o charakterze adoracyjnym, polegające na symbolicznym odtworzeniu drogi Jezusa Chrystusa na śmierć i złożenia do grobu.
Nazwa ta używana jest też w kontekście samej męki Chrystusa, nabożeństwa rozważania stacji Drogi Krzyżowej, przedstawienia pasyjnego oraz czwartej tajemnicy części bolesnej różańca.
Jak mogła wyglądać droga Jezusa Chrystusa oddaje obraz Droga Krzyżowa autorstwa Pietera Bruegela starszego na okładce książki. Ukazuje on niejako później rozrysowywane 14 stacji Drogi Krzyżowej, której głównym uczestnikiem oprócz bohatera tego tragicznego wydarzenia są ludzie. Widzimy tu ludzi wychodzących z bram miasta, którzy wielkim łukiem zmierzają na wzgórze Golgota. Tłum kierowany jest przez jeźdźców na koniu, w czerwonych pelerynach.To nie tłum pątników opłakujących Mistrza. To raczej rozbawione tłumy ciekawskich, nieświadomych wydarzenia ludzi. Dopiero po dokładnym przyjrzeniu się, można dostrzec sceny nowotestamentowe. Zauważyć można upadek Chrystusa pod ciężarem krzyża. Jego oprawcy kłócą się, czy go podnieść, czy pozostawić na ziemi. Z grupy chłopów powracających do domu, jeden zostaje wyciągnięty. Żołnierz na koniu toruje miejsce wśród gapiów i oglądając się za siebie ponagla go do podejścia do krzyża i upadłego Jezusa. Mężczyzną opierającym się oprawcom jest Szymon Cyrenejczyk. Bruegel ukazał hipokryzję i dwulicowość tłumu, który nie zna znaczenia ukrzyżowania. Grupa idąca z boku nie chce uczestniczyć w haniebnej procesji - oni rozumieją znaczenie misterium wielkanocnego. Żona Szymona ma u pasa różaniec – symbol katolickiej modlitwy i wiary. Przed krzyżem ciągnięty jest wóz, na którym siedzą dwaj łotrzy otrzymujący rozgrzeszenie.
Widzimy też grupę lamentujących kobiet oraz Marię podtrzymywaną przez Jana Ewangelistę. Stoją oni na skale, powyżej tłumu, będąc świadomymi wydarzeń. Grupę tę, już nie na obrazie, widzimy w dalszych scenach Drogi Krzyżowej - ukrzyżowanie Jezusa Chrystusa i złożenie do grobu. Dzieło Misterium Wielkiej Nocy kończy się Zmartwychwstaniem Syna Bożego, aż do Wniebowstąpienia. To z Nieba, jako sędzia sprawiedliwy w Dniu Ostatecznym będzie sądził według uczynków, nie kierując się jakimikolwiek względami.
Nowe wydanie wyjątkowych rekolekcjiChrystus nas pociąga nie dlatego, że został ukrzyżowany, tylko dlatego, że wchodząc w krzyż, przeszedł przez niego z miłością. Tylko to jest ważne.Modlitwa, post, jałmużna trzy filary chrześcijaństwa to nie tylko pobożne praktyki, to szansa na spotkanie z żywym Bogiem. Abp Grzegorz Ryś odsłania ich rewolucyjną, uzdrawiającą siłę.
Mądrość człowieka gór Zatrzymajmy przez chwilę uwagę przy tym słowie: życie. Jaka treść kryje się poza tym słowem? Jakie krajobrazy przywodzi nam przed oczy? Kolorowe łąki, falujące zbożem pola, ptaki w powietrzu, pasące się na polach zwierzęta… Życie jest dramatem pełnym tajemnic. Stawia ono człowieka przed jednym podstawowym pytaniem: co człowiek ma zrobić, by swego życia nie zmarnować? Miłość, piękno i wolność, lęk i nienawiść nierozerwalnie związane są z ludzką naturą. Ksiądz Józef Tischner pokazuje, jak iść przez życie, by być szczęśliwym i spełnionym. Skłania do refleksji nad tym, co jest naprawdę ważne, co jest istotą człowieczeństwa. Jego uniwersalne rozważania, pełne mądrości ludzi gór, pomogą Ci odnaleźć spokój i wewnętrzną wolność. JÓZEF TISCHNER (1931–2000) – ksiądz, filozof, publicysta. Profesor Papieskiej Akademii Teologicznej w Krakowie, współzałożyciel wiedeńskiego Instytutu Nauk o Człowieku. Kawaler Orderu Orła Białego.
Ten produkt jest zapowiedzią. Realizacja Twojego zamówienia ulegnie przez to wydłużeniu do czasu premiery tej pozycji. Czy chcesz dodać ten produkt do koszyka?
