Kultura w dialogu stanowi podsumowanie kampanii 1001 działań na rzecz dialogu, a zarazem swoisty apel o zmianę postrzegania kwestii tolerancji i dialogu w Polsce.
Troska o Innego, próba waloryzacji jego odmienności w dyskursie publicznym, uznanie wielokulturowości za jeden z najbardziej aktualnych i palących problemów współczesności – to niektóre z wątków poruszanych w tej książce.
Z zamieszczonych w niej esejów, wywiadów, artykułów i raportów wyłania się obraz świata początku XXI wieku, w którym tolerancja pozostaje postulatem niezrealizowanym. Jest jednakowoż wyzwaniem, z którym nie tylko warto, ale i trzeba się zmierzyć.
Wśród autorów: Czesław Robotycki, Krzysztof Czyżewski, Magdalena Ujma, Avishai Ehrlich, Paolo dall’Oglio, Samar Maakaron.
Książka "Świadectwo i służba. Rozmowy o życiu i Kościele" ukazuje się z okazji siedemdziesiątej rocznicy urodzin (28 sierpnia 1938) i dziewiętnastej rocznicy mianowania arcybiskupa Józefa Kowalczyka nuncjuszem apostolskim w Polsce (26 sierpnia 1989).
?W rozmowie z księdzem arcybiskupem Józefem Kowalczykiem poruszyłem wiele problemów, choć nie wszystkie, które można było omówić. Jednak jest to rezultat specyfiki naszych czasów - czasów, w których dzieje się tak wiele i tak szybko. Postawiłem memu Rozmówcy około siedemdziesięciu pytań i od żadnego się nie uchylił. I za to wyrażam mu swoją wdzięczność".
Ze Wstępu ks. Rafała Markowskiego
Zapis rozmów ojca Leona Knabita z młodymi zbuntowanymi, opornymi, niewierzycymi - na temat sakramentów, Kościoła, życia... Mnich nie boi się żadnych pytań i nie twierdzi, że zna odpowiedź na wszystkie pytania. Ale na wiele pytań ma odpowiedź, nierzadko zaskakującą... Opowiada też ciekawe historie z własnego życia...
Stwierdza m.in., że do przyjęcia sakramentu bierzmowania powinno się przygotowywać tylko te osoby, które chcą go przyjąć, a nie «całą klasę». Nie można bierzmować wszystkich, bo wtedy może się zdarzyć, że bierzmuje się też ludzi właściwie niewierzących. Nie wolno uprawiać lipy!
W swoim życiu szukam teologii bardziej wyrozumiałej, bardziej ludzkiej, bliższej doświadczeniu ludzi. Boję się teologii wpędzającej ludzi w rozpacz, serwującej ludziom beznadzieję, trwogę, lęk przed Bogiem. Boję się teologii lamentującej nad ludzkimi grzechami, osądzającej ludzi i nie mającej dla nich słów pocieszenia. (...) Jeżeli chodzę nad przepaściami wiary, to unoszą mnie nad nimi skrzydła nadziei. Ona mówi: Bóg jest większy niż nasza wiara.
Tak o swojej pracy i swoich poszukiwaniach mówi ks. Wacław Hryniewicz, jeden z najwybitniejszych współczesnych teologów. Z uwagi na ostanie wydarzenia, które miały miejsce wokół osoby i myśli ks. Hryniewicza, postanowiliśmy przypomnieć Czytelnikom książkę będącą zapisem rozmów przeprowadzonych z teologiem przez Elżbietę Adamiak i Józefa Majewskiego.
Ludzie na walizkach to zbiór rozmów Szymona Hołowni z osobami, które choroba, nieszczęśliwy wypadek albo zły los doprowadziły na granicę życia i śmierci. Czy stamtąd widać więcej? Jaki sens ma cierpienie? Jak nie poddać się zwątpieniu? Co o życiu mogą nam powiedzieć ci, którzy na własnej skórze przekonali się, jak bardzo jest ono kruche? Wśród bohaterów książki znaleźli się nie tylko pacjenci i ludzie chorzy, ale również ich najbliżsi oraz lekarze - z ludzkim bólem zmagający się na co dzień w życiu zawodowym. O dramatycznych wyborach, z jakimi przyszło im się zmierzyć, rozmówcy Hołowni opowiadają jednak bez ckliwości, za to z ogromnym dystansem i mądrością
27 kwietnia 2005 roku ówczesny prezes IPN, Leon Kieres, podczas niewiarygodnie wręcz nagłośnionej konferencji prasowej, ogłosił, że ojciec Konrad Hejmo był agentem SB i że donosił na papieża. Z tego ostatniego, najcięższego oskarżenia prof. Kieres szybko się wycofał (nie zdobywając się nawet na zdawkowe „przepraszam”). Natomiast oskarżenie o agenturalność ojca Konrada podważyłem, w tekście pt. „Bronię ojca Konrada Hejmo”, po skrupulatnym przestudiowaniu trzech teczek, na podstawie których IPN sponiewierał go i pozbawił dobrego imienia.
Wielu przyjaciół ojca Konrada zadaje sobie pytanie, co było prawdziwym powodem tego, że IPN instytucja państwowa, powołana do służby historycznej prawdzie tak brutalnie i tak niesprawiedliwie go potraktował. Tu przypomnijmy, że prof. Andrzej Zoll, ówczesny rzecznik praw obywatelskich, w dokumencie z 16 czerwca 2005 r. napisał m.in.: „Opinia publiczna bulwersowana jest ostatnio ujawnieniem informacji pochodzących z zasobów archiwalnych Instytutu Pamięci Narodowej dotyczących różnych osób, w sposób dotykający bez wątpienia ich dóbr osobistych. Rodzi to wątpliwości, co do prawidłowości stosowanych procedur i prowadzi też do wysuwania zarzutu (...) Dochodzenie do prawdy o trudnych i bolesnych sprawach naszej przeszłości nie może odbywać się w sposób rodzący nowe rzesze pokrzywdzonych, tym razem pokrzywdzonych przez III RP. Byłby to, bowiem pogrobowy triumf totalitarnego systemu”.
Ze wstępu ojca Jacka Salija OP
Niniejsza książka zawiera wywiady, które autor przeprowadził z domikaninami w różnych rozsianych po Polsce ośrodkach Polskiej Prowincji Dominikanów. W wywiadach poza opowieściami o powołaniu i pracy duszpaszterskiej przewijają się osobiste wspomnienia braci zakonnych, a także krótki zarys historii zakonu, i to nie tylko na ziemiach polskich.
Wojciech Wiśniewski, dziennikarz, debiutował w 1962 roku opowiadaniem dla młodzieży Beata ma oczy brązowe. Wydał kilka zbiorów opowiadań m.in. Szukam przyjaciela, a za antologię Nasze ulubione wiersze otrzymał w roku 1980 Międzynarodową Nagrodę Wydawców IX Premio Europeo. Rozmowy z polskimi pisarzami pt. Tego nie dowiecie się w szkole ukazywały się kolejno; czwartym i ostatnim tomem była Lekcja Polskiego.
Opowieść o rodzinie Zanów Ostatni z rodu, nagrodzona w 1989 przez Stowarzyszenie Dziennikarzy Polskich, ma swoje uzupełnienie w Pani na Berżenikach. W 1999 roku napisał autobiograficzną opowieść Smak dzieciństwa. W 2001 roku wydał Rzymianina z AK - rzecz o dr. Józefie Rybickim - jednym z dowódców Armii Krajowej.
Nie musi boleć to maksyma, która przyświecała przedwcześnie zmarłemu doktorowi Hilgierowi, wybitnemu specjaliście anestezjologowi, znawcy metod zwalczania wszelkiego rodzaju bólu. Książka jest zapisem wywiadu, jak przeprowadził z doktorem Maciejem Hilgierem jego brat Marek, poszerzonym o zestawienie i omówienie leków przeciwbólowych.
Wznowienie książki będącej zapisem rozmów, które z ks. Tischnerem przeprowadziła na przełomie lat 1992/1993 jego uczennica i doktorantka Anna Karoń-Ostrowska. Ta osobista książka zawiera między innymi wspomnienia wojenne ks. Tischnera, opowieść o studiach teologicznych i filozoficznych, o mistrzach, którzy Tischnera kształtowali lub inspirowali, oraz komentarz do jego działalności (filozoficznej i publicystycznej) w latach 80. i 90. Czytelnik znajdzie w niej również sporo zdjęć z różnych okresów życia ks. Tischnera.
Polecamy również
Józef Tischner
Słowo o ślebodzie
Józef Tischner
Wędrówki w krainę filozofów
Jeszcze do niedawna „kobieta samotna” była postrzegana jako nieszczęśliwa i szukająca swojej drugiej połówki. Czy dziś utrwalony przez lata obraz społeczny „kobiety bez pary” uległ zmianie? Okazuje się, że tak. E. Kay Trimberger przeprowadziła wywiady z wieloma amerykańskimi kobietami, które świadomie wybrały „samotność”. Wszystkie te biografie tworzą nową wizję współczesnej singielki - niewstydzącej się życia w pojedynkę, zaradnej, samowystarczalnej, czerpiącej satysfakcję z życia zawodowego, towarzyskiego i rodzinnego. Taka kobieta sama wyznacza rytm swojego życia. Jeśli nie ma partnera życiowego, mówi o sobie, że jest „wolna”, ale nie „samotna”. Trimberger słowa wprowadza w czyn: nigdy nie wyszła za mąż i w wieku czterdziestu lat adoptowała dziecko.
Kilkanaście współczesnych, nowych, zaskakujących swą wymową bajek - napisanych przez nauczycielkę-polonistkę z Białegostoku - staje się przedmiotem głębokiej, odkrywczej i niezwykle pouczającej analizy w wykonaniu doświadczonego psychologa i psychoterapeuty. Analiza ta zawarta jest w formie żywego, lekkiego, nierzadko zabawnego dialogu terapeuty z autorką bajek.
Sekrety to pasjonująca lektura. Pierwszy tego rodzaju dowcipny zbiór wypowiedzi na te same tematy trzech przyjaciółek w wieku 30, 40, i 50 lat. Autorki są znanymi osobami, które postanowiły razem stworzyć swoistą opowieść o tym, co myślą współczesne dziewczyny i ich matki. Książka składa się z 46 ciekawych osobistych zwierzeń kobiet w różnym wieku.
Interesująca lektura dla wszystkich zainteresowanych tematem życia i duchowości przeżywanej we wspólnocie zakonnej.
„Tajemnice zakonu” to fascynująca opowieść o życiu w zakonnych murach. Ojciec Leon Knabit przedstawia w niej świat zamknięty dla zwykłego człowieka. Książka, miejscami poważna, miejscami pełna humoru i ciepła, dotyka takich zagadnień jak powołanie, przyczyny wstąpienia do klasztoru i kwestie życia w odosobnieniu.
Odpowiada także na pytania o to, czym różnią się współczesne zakony od dawnych, w jaki sposób nowoczesność przeniknęła do zakonów, zmieniając nieco ich charakter.
Ojciec Leon Knabit (ur. 1929) – Benedyktyn, rekolekcjonista. Autor wielu książek. Prowadził programy telewizyjne w Telewizji Polskiej „Ojciec Leon zaprasza”, „Salomon” oraz „Credo”. Był jednym z redaktorów półrocznika „Cenobium”. Znany jest ze swej otwartości, dobrego kontaktu z młodzieżą i poczucia humoru.
Artur Sporniak – dziennikarz Tygodnika Powszechnego, współautor i autor kilku książek, rozmów na tematy związane z wiarą, m.in. „Autobiografia z ojcem Joachimem Badenim”, „Schody do nieba”.
Pod tym nieco prowokacyjnym tytułem kryje się książka będąca zapisem pogodnej, choć przecież całkiem poważnej, rozmowy o jednym z najważniejszych wydarzeń w życiu każdego człowieka - jego śmierci.
Ojciec Joachim Badeni i przeprowadzająca z nim rozmowę Alina Petrowa-Wasilewicz polecają każdemu refleksję nad śmiercią w czasach, gdy z jednej strony stała się ona tematem tabu i można przeżyć życie bez głębszych przemyśleń nad nią, a z drugiej kwitnie cywilizacja śmierci wymierzona w bezbronnych, słabych, chorych, starych, słowem tych, którzy swoim istnieniem zakłócają błogie niemyślenie o śmierci.
Rozsądny człowiek nie powinien uciekać od przemyślenia śmierci. Śmierć własna to nie teoria, to wydarzenie, które nastąpi!
Święty Jacek Odrowąż, Ślązak urodzony w Kamieniu Śląskim, należy do grona najbardziej znanych w świecie świętych. Jest jedynym polskim świętym, którego figura znajduje się na kolumnadzie Berniniego na placu św. Piotra w Rzymie. Wielki Apostoł Północy jest tym, któremu Europa Północna i Wschodnia zawdzięcza umocnienie chrześcijaństwa, a tym samym swoją tożsamość i możliwość rozwoju.
Święty Jacek był „nowym promieniem światła, które rozpędziło ciemności grzechu i wiarą oświeciło serca Polaków" - pisał o nim w połowie XIV wieku pierwszy jego biograf – lektor Stanisław z Krakowa.
Niniejszy album jest próbą przybliżenia postaci św. Jacka Odrowąża, ukazania wielkiego bogactwa charyzmatu Apostoła Północy, a tym samym próbą odkrycia na nowo Światła ze Śląska.
W pozycji tej można znaleźć interesujące rozmowy z ordynariuszami metropolii górnośląskiej: abp. Damianem Zimoniem, bp. Janem Wieczorkiem i abp. Alfonsem Nossolem, którzy, między innymi, mówią o tym, w jaki sposób św. Jacek wpłynął na ich życie oraz co ten Święty może dać każdemu z nas dzisiaj. Rozmowy przeprowadzili Aleksandra Klich i ks. Krystian Kukowka.
Ks. Zygfryd Glaeser w artykule „Stąd pochodzi” przybliża miejsce urodzenia św. Jacka, Kamień Śląski, a ks. Leszek Makówka opisuje herb Odrowążów.
Z kolei o. Jan Andrzej Spież OP, wykorzystując wszystkie obecnie dostępne źródła, próbuje dać jak najdokładniejszą biografię św. Jacka.
Ks. Arkadiusz Nocoń w artykułach „List króla Zygmunta III Wazy do papieża Sykstusa V w sprawie kanonizacji św. Jacka” oraz „Dzieje ustanowienia św. Jacka głównym patronem Polski” przedstawia zachowane dotąd w Archiwum Kongregacji Spraw Kanonizacyjnych w Watykanie dokumenty dotyczące tych dwóch kwestii.
Ks. Henryk Olszar odkrywa postać św. Jacka w hagiografii, a o. Jacek Salij OP ukazuje niezwykłość i wielkość tego Świętego w legendach.
Postać św. Jacka w dziełach wielkich mistrzów malarstwa włoskiego odsłania Roberto Fusco. Tekst z języka włoskiego przetłumaczył ks. Arkadiusz Wuwer.
O. Jan Góra OP pragnie wszystkich rozpalić apostolską żarliwością i odpowiedzialnością św. Jacka.
Rozmowy Kennetha Kalety z Halem Hartleyem, nazywanym Godardem Long Island, niezależnym reżyserem i producentem. Filmy Hartleya są proste pod względem formalnym, ale poruszają wielkie, choć jednocześnie zwyczajne tematy. Chociaż rzadko osiągają one sukces komercyjny, to zawsze budzą zachwyt tych, którzy poznali się na talencie ich twórcy; wszystkie są pod względem estetycznym dopracowane w najmniejszych szczegółach, główne role zaś grają w nich nie tylko aktorzy, lecz także ruch kamery, choreografia i dźwięk.
Poruszająca, odważna rozmowa o przykazaniach, bożkach i ogromnej łasce spowiedzi. Plus kilkadziesiąt świadectw ludzi, którzy, ku swojemu zdumieniu, odkryli, że są łajdakami i to właśnie przybliżyło ich do tajemnicy Bożego miłosierdzia.
O. Aleksander Hauke-Ligowski – dominikanin spokrewniony ze znamienitymi rodami europejskimi. Jest znawcą dawnej i współczesnej Rosji, miłośnikiem starych mebli i wieku XIX. W 1977 r. uczestniczył w głodówce w kościele św. Marcina w Warszawie, której celem było uwolnienie więzionych działaczy KOR. Cel został osiągnięty. Jeszcze w latach sześćdziesiątych XX w. rozpoczął nielegalne, bo jako cywil, podróże do ZSRR. Działał tam w niezwykle ciekawych i różnorodnych środowiskach inteligencji: wśród prawosławnych, katolików i niewierzących.
Obdarzony pogodą ducha i trzeźwym spojrzeniem na rzeczywistość, o. Aleksander jest mistrzem anegdoty i konwersacji, z których przebija sympatia do świata i ludzi, połączona z pewnym dystansem i delikatną ironią. W tej książce mówi o Rosji i Rosjanach, o wojnie, o PRL, o zakonie, o fascynujących losach rodziny Hauków, o polityce i filozofii. Z jego opowieści wyłania się obraz skomplikowanej i trudnej historii Polski i Rosji.
Dr Jan Pleszczyński – dziennikarz, publicysta, adiunkt w Zakładzie Dziennikarstwa i Komunikacji Społecznej UMCS.
Zbiór ten zawiera 40 wywiadów z wybitnymi i popularnymi aktorami polskich scen, filmu i telewizji, a także kilkoma reżyserami filmowymi i teatralnymi. Przeprowadzone zostały w roku 1997 oraz w latach 2001-2006 i autoryzowane ponownie tuż przed ich niniejszym wydaniem. Większość była drukowana na łamach prasy. Kilka wywiadów (np. z Małgorzatą Braunek, Barbarą Horawianką, Juliuszem Machulskim, nie było dotąd publikowanych.
Ich bohaterami są niemal wyłącznie przedstawiciele starszego i średniego pokolenia. Autor chciał bowiem przede wszystkim utrwalić sylwetki artystów najwybitniejszych i najbardziej zasłużonych dla zbiorowej wyobraźni i kultury polskiej, w tym także będących już poza czynnym wykonywaniem zawodu.
Ten produkt jest zapowiedzią. Realizacja Twojego zamówienia ulegnie przez to wydłużeniu do czasu premiery tej pozycji. Czy chcesz dodać ten produkt do koszyka?
