Praca stanowi novum, jeżeli chodzi o samą teorię nauk o turystyce. O ile mi wiadomo, żadna forma turystyki nie doczekała się tak wnikliwego opracowania teoretycznego, jakiego dzięki dr. S. Tanasiowi doczekała się tanatoturystyka. Autor posiada w tym zakresie znaczący dorobek. W zasadzie jest jedynym specjalistą w tej dziedzinie w Polsce (...). (Książka) stanowi próbę nakreślenia teorii tanatoturystyki (...). Czytając pracę, bardzo dokładnie wyczuwa się u Autora doskonałą znajomość omawianych zagadnień oraz świetne opanowanie literatury krajowej i międzynarodowej. Wykazał dużą umiejętność stawiania istotnych pytań badawczych i dokonywania syntez (...). Z wielką konsekwencją i w sposób bardzo dojrzały Autor realizuje przyjęte założenia badawcze. Umożliwiło to ukazanie całego ?spektrum? problemów naukowych (ale też i praktycznych!), często uzależnionych od charakteru miejsca uprawiania tej formy turystyki. Wiele takich miejsc (czy obszarów) Autor poznał z autopsji, a fakt ten umiejętnie wykorzystał w swych rozważaniach.
Z recenzji prof. zw. dr. hab. Antoniego Jackowskiego (UJ)
Pigmentacyjny fenotyp człowieka powstaje na podstawie złożonego genetycznego ?planu?, który w trakcie rozwoju jest modyfikowany przez szereg czynników działających na różnych etapach ontogenezy. Genetyczne determinanty warunkują zasadnicze procesy rozwoju cech pigmentacyjnych, na które składają się: migracja i różnicowanie melanoblastów, dystrybucja melanocytów, melanogeneza oraz transport melanosomów do keratynocytów. Każdy z tych procesów zachodzi w określonym mikrośrodowisku, które podlega ciągłym zmianom wynikającym z adaptacyjnej reakcji organizmu/komórek na działanie bodźców zewnętrznych (egzogennych) jak również wewnętrznych (endogennych). Zakłócenia mikrośrodowiska mogą wywołać zmianę fenotypu pigmentacyjnego możliwą do zaobserwowania makroskopowo, lub w przypadku mniej ?drastycznych? modyfikacji, wykrywalną tylko za pomocą precyzyjnych i obiektywnych metod spektrofotometrycznych. Identyfikacja czynników wywołujących zmiany procesów pigmentacyjnych, jak również ocena fenotypowego efektu ich działania, stały się przedmiotem niniejszej pracy.
Dokonując syntetycznej oceny książki prof. Cz. Sikorskiego stwierdzam, że obejmuje w swej treści wybrane, ale ważne problemy zachowań organizacyjnych. Przykłady zachowań i sytuacji z dzieciństwa Autora znakomicie ilustrują poszczególne fragmenty. Jednak na podkreślenie zasługuje określenie "obrazki z dzieciństwa". W ten sposób następuje nie tylko ilustracja treści naukowych, ale też mamy obraz tamtych lat i mamy okazję bardziej poznać Autora. Przez to książka staje się atrakcyjna dla czytelników. Obrazki z dzieciństwa są napisane niezwykle barwnie i wspaniałą polszczyzną.
z recenzji prof. dr. hab. Arkadiusza Potockiego
Książka podejmuje zagadnienia budowania skutecznej komunikacji marketingowej sektora bankowego w Polsce przy użyciu narzędzi elektronicznych. Choć w literaturze przedmiotu istnieją szerokie opracowania dotyczące komunikacji marketingowej, marketingu bankowego i komunikacji elektronicznej, na polskim rynku wydawniczym dotychczas trudno było o pozycję, która w jednym miejscu spajałaby te trzy zagadnienia. Część empiryczna stanowi podsumowanie ponadrocznych badań, które objęły grupę prawie 1800 klientów z 11 największych banków w Polsce, a także syntezę działań tych instytucji w zakresie komunikacji elektronicznej. Lektura tej pracy będzie interesująca zarówno dla studentów, jak i praktyków życia gospodarczego, szczególnie z sektora usług bankowych.
W pracy podjęto próbę holistycznego ujęcia funkcjonowania gabinetu stomatologicznego jako uczestnika rynku, wykorzystującego w swoim działaniu współczesne zdobycze nauk ekonomicznych ze szczególnym uwzględnieniem przedsiębiorczości, jako czynnika wpływającego na pozycję konkurencyjną podmiotu. Konieczne jest podkreślenie, że ? dla opisania funkcjonowania gabinetu stomatologicznego na rynku ? wykorzystano przede wszystkim tzw. Alternatywne teorie przedsiębiorstwa (np. nurt behawioralny8, teorię biologiczną ? z imperatywem ciągłego uczenia się, teorię biznesu P.F. Druckera, rdzeń umiejętności wg C.K. Prahalda) oraz nauki o zarządzaniu (których siłą jest różnorodność, umożliwiająca wszechstronną diagnozę działań podmiotu).
Proponowane ujęcie jest oryginalną pracą badawczą (w Polsce tego typu badania nie były prowadzone), pozwalającą uzyskać wiedzę na temat prorynkowych działań podejmowanych przez lekarzy dentystów, ze szczególnym uwzględnieniem roli marketingu relacji w praktyce polskich gabinetów stomatologicznych. Wpisuje się w pragmatyczny charakter nauk o zarządzaniu, wzbogacając ich dorobek teoretyczny; przedstawia bowiem wiedzę o charakterze deskryptywnym i normatywnym, pozwalając na sformułowanie rekomendacji dla praktyki organizatorskiej (w ujęciu sektorowym).
Badanie emocji (odczuwanych uczuć) nie jest procesem łatwym i oczywistym. Pytanie o naturę emocji zostaje wciąż otwarte. Ze względu na fakt, że emocje pozostają w sferze indywidualnych doświadczeń jednostki, są naturalnym i spontanicznym wyposażeniem, do dziś nie ma jednoznacznych wskazań, czym są emocje, kiedy powstają, od czego zależą i jak nimi zarządzać. Celem pracy jest opis emocji towarzyszących w codziennej pracy nauczycielom i przedstawicielom handlowym. Główny nacisk teoretyczny położony został na teorie wyrosłe na gruncie perspektywy interakcjonistycznej. Szczególna uwaga zwrócona została na sposoby kierowania emocjami oraz strategie stosowane podczas radzenia sobie z powstającymi emocjami w obu grupach zawodowych.
Od autorki
Recenzowana monografia wypełnia lukę wiedzy w obszarze badania potrzeb psychospołecznych pracowników w polskiej literaturze z dziedziny zarządzania. (…) Szczególnym walorem publikacji jest rozbudowana warstwa metodyczna, która doprowadziła do opracowania modelu oraz oryginalnego narzędzia do diagnozowania barier zaspokajania potrzeb pracowników organizacji. Do konkretnych osiągnięć należą (…) rozważania oceniająco-postulatywne na temat przyczyn powstawania barier zaspokojenia potrzeb psychospołecznych pracowników w przyjętych do analizy obszarach oraz dojrzałe i krytyczne obserwacje i oceny dotyczące realiów zarządzania zasobami ludzkimi w organizacjach (…).
Z recenzji prof. dr hab. Marty Juchnowicz
Celem pracy jest przedstawienie przesłanek dla tworzenia modelu zarządzania obszarami metropolitalnym w Polsce i weryfikacja przydatności założeń modelu metropolitan governance, który funkcjonuje w krajach
wysoko rozwiniętych do warunków polskich.
Celowi głównemu pracy podporządkowane są następujące cele szczegółowe:
- pokazanie związku między globalizacją a rozwojem obszarów metropolitalnych,
- identyfikacja systemów zarządzania obszarami metropolitalnymi w państwach europejskich,
- analiza form współpracy w polskich obszarach metropolitalnych,
- rozpoznanie uwarunkowań prawnych oddziałujących na zarządzanie polskimi obszarami metropolitalnymi.
Książka dotyka bardzo aktualnych problemów naukowych, poszerzając zakres publikacji związanych z geografią społeczną oraz dyscyplinami naukowymi zajmującymi się badaniem percepcji i wyobrażeń środowiska. Bez wątpienia porusza także ważne i aktualne kwestie w aspekcie praktycznym, związane z zarządzaniem miastem i kreowaniem oraz utrzymaniem właściwego wizerunku jednostki osadniczej.
Głównym celem, który przyświeca opracowaniu tomu, jest nie tylko przedstawienie poglądów pracowników Katedry Geografii Regionalnej i Społecznej odnoszących się do kluczowych idei i koncepcji geograficznych. Treść tu zawarta ma pełnić przede wszystkim funkcje dydaktyczne, tzn. ideą jest zebranie istotnych prac służących studentom, doktorantom i innym zainteresowanym. Powołanie nowego kierunku studiów (Studia Regionalne) wymaga opracowania monografii problemowych, w których umieszczone zostaną kluczowe prace teoretyczne i empiryczne z zakresu Studiów Regionalnych powstałe na Wydziale Nauk Geograficznych Uniwersytetu Łódzkiego.
Wybór prac zamieszczony w tym tomie obejmuje fragmenty prac na stopień, artykuły zamieszczane w czasopismach naukowych i w materiałach pokonferencyjnych, których autorami są pracownicy Katedry Geografii Regionalnej i Społecznej. Studia te reprezentują najważniejsze nurty badawcze Katedry, j tj. problem syntezy w geografii, kulturę i społeczeństwo w badaniach geograficznych, koncepcję regionu i miejsca. Tom otwierają dwie prace, które zawierają ukształtowane (dojrzałe) koncepcje teoretyczno-metodologiczne, będące zapisem wizji dyscypliny, tj. predyspozycji geografii do tworzenia syntez naukowych oraz możliwości integracji wiedzy geograficznej w obrębie podejść kulturowych. Kolejne części odpowiadają głównym nurtom refleksji teoretycznej w pracach Katedry, tj. geograficznej interpretacji procesów społecznych, regionu oraz miejsca.
Książka Jakuba Niedbalskiego to imponujące studium empiryczne przeprowadzone zgodnie z zasadami metodologii teorii ugruntowanej. Autor dokonuje wszechstronnej, pogłębionej analizy miejsca, w którym z całą jaskrawością wychodzą na jaw reguły rządzące konstruowaniem ładu społecznego. Miejscem tym jest dom pomocy społecznej dla osób upośledzonych umysłowo. Oglądając to miejsce możemy, podążając za wskazaniami Autora, odnaleźć reguły, którymi na co dzień posługujemy się w naszym społecznym życiu ? jednak zwielokrotnione, przerysowane, a więc tym bardziej przemawiające do naszej ?ospałej wyobraźni?.
Autor książki symbolizuje postawę, zgodnie z którą o upośledzeniu umysłowym może wypowiadać się tylko ktoś, kto z upośledzonymi ?zjadł beczkę soli?. Mam nieodparte wrażenie, że większość specjalistów od ?niepełnosprawności intelektualnej? upośledzonego człowieka widziała tylko z daleka, a w dodatku na krótko. Książka Jakuba Niedbalskiego ma szansę stać się publikacją, która to zmieni.
[?] monografia staje się w tej sytuacji przyczynkiem szczególnie aktualnym i pożytecznym, podejmującym w stosownym czasie (dynamicznie narastającej skali potrzeb socjalnych), i miejscu (społeczeństwie poddawanym ciężkiej i skutkującej traumatycznie próbie adaptacji do warunków gospodarki rynkowej) kluczowe dla teorii i praktyki pracy socjalnej zagadnienia. Stanowią je przede wszystkim: specyfika, strategia i realia świadczenia profesjonalnej pomocy w rozwiązywaniu społecznego i indywidualnego problemu niemocy w podmiotowym i zbiorowym radzeniu sobie z oporną materią egzystencji ludzkiej, pomocy którą zwyczajowo i ustawowo określa się mianem pracy socjalnej. [...]
Niewątpliwie, co uznać należy za szczególny walor rozważań nad ową formą praktyki społecznej, mają one charakter interdyscyplinarny, przywołując i podkreślając jej aspekty filozoficzno-ideologiczne, psychospołeczne (socjologiczno-historyczne i psychologiczno-społeczne), dopełnione ekonomiczno-kulturowym (zwłaszcza antropologicznym) i prakseologicznym ? w znacznej mierze pomieszczonym w obszarze i dorobku pedagogiki społecznej ? tak jak rozumie się i kształtuje jej przedmiot w kręgu kultury europejskiej, zwłaszcza niemiecko-frankońskiej.
Z recenzji wydawniczej
Prof. dr hab. Jerzego Modrzewskiego
Starzenie demograficzne jest współcześnie jednym z głównych wyzwań, z którym borykają się społeczeństwa krajów rozwiniętych, w tym krajów Europy. Proces ten jest wynikiem dwóch współwystępujących trendów, tj. wydłużania czasu trwania życia ludzkiego (długowieczności) oraz spadku dzietności. (…) Tematyka starzenia demograficznego jest obecnie przedmiotem wielu debat i dyskusji, zarówno w kręgach naukowych, gospodarczych, jak i politycznych.
Specyfika badań dotyczących starości i starzenia demograficznego wskazuje na potrzebę opracowania lub dostosowania aparatu pojęciowego i metodologicznego dla potrzeb analizy ilościowej w tym obszarze. Autorzy niniejszej książki proponują, aby metodologia ta znalazła swój wyraz w nowej subdyscyplinie w ramach gerontologii społecznej, nazwanej „gerontometrią”.
Książka zatytułowana Tożsamość młodzieży polskiej w perspektywie badań fenomenologicznych. Wyzwania współczesności jest próbą ukazania świata, w jakim żyją młodzi ludzie w Polsce przez pryzmat ich własnych przeżyć, doświadczeń i refleksji. Teoretyczną ramę rozważań stanowią poglądy psychologów i socjologów (m.in. E. Eriksona, J. Marcii, M. D. Berzonsky'ego, A. Giddensa, F. Znanieckiego, M. Mead) opisujące proces kształtowania tożsamości w życiu każdego z nas. Analiza tego procesu dokonana została w oparciu o wyłonione konstrukty: religię, politykę, studia, pracę, uczestnictwo w kulturze, czas, miejsce, role płciowe czy związki partnerskie. Użyte do analizy fragmenty narracji pochodzą z rozmów (wywiadów fenomenologicznych), jakie autorka pracy prowadziła z badanymi na przestrzeni kilku miesięcy. W perspektywie badawczej rekonstruują one trud dorastania, dylematy związane z wchodzeniem w dorosłość, rozwiązywaniem wewnętrznych i zewnętrznych konfliktów, a także radzeniem sobie z napięciami i kryzysami towarzyszącymi adolescencji. Jest to materiał o tyle ciekawy, że koncentruje się wokół tego, co codzienne, ale też i nowe, trudne, nieznane, co ukazuje odmienność perspektyw działania badanych przedstawicieli młodego pokolenia i ich rodziców czy nauczycieli. Są to opisane w narracjach doświadczenia, nierzadko nakazujące modyfikować własne plany, marzenia i wizję otaczającego świata, tak by móc funkcjonować w trudnej, wymagającej rzeczywistości przełomu wieków. Zastosowana metoda badawcza, skupiona wokół rekonstrukcji znaczeń i sensów tejże rzeczywistości, zmierza do ukazania świata przeżywanego z perspektywy osób młodych.
Książka stanowi monografię życia i dzieła piszącej po rosyjsku arabistki Kławdii Wiktorowny Ode-Wasilijewej, jednej z najciekawszych postaci w dziejach arabistyki radzieckiej. Publikacja pozostaje na pograniczu arabistyki i historii nauki (konkretnie historii arabistyki i islamistyki). Uznać ją należy za pierwszą poważną próbę przedstawienia w całości dorobku niedocenionej radzieckiej badaczki. Postać to o tyle interesująca, że jest Arabką (Palestynką), która większość swojego życia spędziła w Związku Radzieckim, stając się częścią arabistyki radzieckiej.
? [?] książka podejmuje temat bardzo ciekawy poznawczo i ważny społecznie. Może stać się istotnym głosem w dyskusji nad zagadnieniami związanymi z komunikacją interpersonalną, zwłaszcza z tą jej formą, która dotyczy porozumiewania się osób z dysfunkcją słuchu ze słyszącymi. Ma całkowitą rację Autorka, kiedy pisze: ?Znaczenie komunikowania uświadamiamy sobie szczególnie wtedy, gdy zetkniemy się z problemem jego braku (np. w przypadkach mutyzmu całkowitego lub autyzmu), czy zakłóceń i barier w komunikacji wynikających z dysfunkcji, np. słuchu?. Katarzyna Jachimowska nie tylko doskonale rozumie, jak bardzo komunikacja międzyludzka stanowi skomplikowaną i heterogeniczną sieć powiązań werbalnych i niewerbalnych, ale ma również świadomość, co niezwykle rzetelnie prezentuje w toku swoich wywodów, na jakie trudności w procesie wymiany myśli i słów napotykają osoby z uszkodzonym słuchem. (?) Autorka, dokonując opisów, analiz i interpretacji, czyni to w sposób retorycznie jasny, przekonujący i interesujący zarazem. Można powiedzieć, że realizuje starożytną zasadę: docere, delectare, movere, oczywiście z naciskiem na nauczanie?.
Z recenzji wydawniczej prof. dr hab. Małgorzaty Karwatowskiej
Współcześnie często podkreśla się konieczność wykorzystywania w badaniach nad edukacją dorobku innych dyscyplin szeroko rozumianej humanistyki. Recenzowana książka należy do prac, które takie właśnie zadanie realizują. Problematyka podjęta przez Magdalenę Sasin sytuuje się w obszarze zainteresowań kilku dziedzin nauki o człowieku. Autorka sięga w swojej książce nie tylko do tekstów pedagogicznych, psychologicznych i socjologicznych, lecz także do opracowań z medioznawstwa i teorii kultury. Praca ma więc charakter interdyscyplinarny [...].
W wielu opracowaniach media są traktowane jako źródło zagrożeń dla prawidłowego rozwoju młodzieży i być może dlatego zauważalna jest wśród pedagogów tendencja do ?odprawiania egzorcyzmów? nad tym fragmentem kulturowej rzeczywistości. Dla Magdaleny Sasin medialne otoczenie współczesnego człowieka jest przede wszystkim ciekawym terenem pedagogicznych eksploracji. Nie poucza ona ?jak powinno być?, natomiast jest wyraźnie zafascynowana obszarem swych badań, co przekłada się na atrakcyjność lektury jej książki. Jest to interesujące, dobrze napisane opracowanie, które znakomicie wpisuje się w pedagogiczną debatę nad mediami i kulturą popularną.
Z recenzji dra hab. Witolda Jakubowskiego, prof. Uniwersytetu Wrocławskiego
Książka ?Świat dziecka ziemiańskiego. Antologia źródeł?, to wydawnictwo, które sytuuje się w popularnym obecnie nurcie badań nad historią rodziny ziemiańskiej, historią dzieciństwa, życia prywatnego, nad kulturą życia codziennego. Ziemiaństwo, pomimo ogromnych zniszczeń w wyniku różnych wydarzeń dziejowych, pozostawiło po sobie przebogatą spuściznę źródłową, skrywaną przez archiwalia podworskie, prywatne archiwa rodzinne i zbiory rękopiśmienne bibliotek, czekającą na swoich badaczy i na opublikowanie. /?/ Problemowe ujęcie tematu, przemyślany wybór źródeł, które łączy wyłaniający się z nich obraz atmosfery codzienności ziemiańskiego dworu, wzajemnych relacji wewnątrzrodzinnych, ze szczególnym zaznaczeniem pozycji dziecka w przestrzeni rodzinnej, uzasadnia celowość przygotowania niniejszej publikacji, a zarazem jej wartość poznawczą. Opracowanie tego rodzaju źródeł służy uzupełnieniu dorobku historiograficznego na polu rozważań nad dziejami rodziny ziemiańskiej, koncentruje historyczną refleksję zwłaszcza na zagadnieniu dzieciństwa.
Część pierwsza pracy rozpada się na trzy rozdziały, z których pierwszy omawia kategorię stosowności w tradycji teorii retoryki, rozdział drugi ? problem opozycji stosowne/niestosowne w mediach, rozdział trzeci ? stosowność w medialnym życiu publicznym. Jednocześnie cała część pierwsza może być uznana za rozumowany stan badań zagadnienia. Jest to godne pochwały, bowiem połączenie ? perfekcyjne ? dwóch elementów, klasycznego stanu badań wraz z próbą opisania aktualnej sytuacji [?] świadczy o dwóch faktach. Po pierwsze ? o dobrym opanowaniu warsztatów, zarówno w zakresie filologii (tu: retoryki), jak i wiedzy o mediach; po drugie ? o umiejętności zreferowania złożonych zagadnień w sposób trafny, jasny i zwięzły.
Część druga pracy to analiza pięciu przykładów na stosowność/niestosowność w sztuce dziennikarskiej. [?] badaczka słusznie zwraca uwagę, iż w klasycznej teorii retoryki zasada stosowności otrzymała zarówno teoretyczne, jak i praktyczne wskazówki co do posługiwania się nią. Postulat przywrócenia jej w dzisiejszej praktyce medialnej, jaki stawia badaczka, nie jest ?moralizowaniem?, ale wynikiem obserwacji analitycznej konkretnych ?zachowań dziennikarskich?.
Fragment recenzji prof. dr. hab. Jakuba Z. Lichańskiego
(Uniwersytet Warszawski, Instytut Polonistyki Stosowanej, Zakład Retoryki i Mediów)
Podstawą dla analiz stało się osiem debat z udziałem młodzieży. (...) Rekonstrukcja znaczeń nadawanych przez poszczególnych uczestników dyskursu, sposobów ich porządkowania i klasyfikowania, pozwoliła na odtworzenie poglądów młodzieży dotyczących otaczającego świata, własnego w nim miejsca, oraz tego, co stanowi przedmiot ich obaw, lęków, niepokojów, marzeń, celów życiowych, wartości itp., a w konsekwencji wiedzy o tym, jaka jest treść reprezentacji kolektywnych młodzieży, oraz tego, w jakich warunkach dyskursywnych one powstawały.
Analizowana w niniejszej dysertacji aktywność symboliczna, czyli sposoby definiowania rzeczywistości przez młodzież, jest kluczowa dla próby odpowiedzi na pytania o tożsamość, pozycję i rolę młodzieży w świecie społecznym. Synteza, odnosząca się do postawionych w rozdziale metodologicznym problemów badawczych, dotyczy odpowiedzi na pytanie o możliwość wspólnoty dyskursu młodzieży i o młodzieży, który konstytuowałby zręby jej tożsamości, świat jej przedmiotów i nadawanych mu znaczeń, charakterystyczne dla niej wzory komunikacji stanowiące podstawę dla procesów tworzenia uwspólnionych interpretacji rzeczywistości.
(Z Wprowadzenia)
Ten produkt jest zapowiedzią. Realizacja Twojego zamówienia ulegnie przez to wydłużeniu do czasu premiery tej pozycji. Czy chcesz dodać ten produkt do koszyka?
