Konsekwentnie rozwijana fenomenologia aktów prowadzi Maxa Schelera zarówno do aktualistycznego ujęcia osoby jako czynu, jak i do wykazania jej solidarnej natury. Towarzyszy temu próba odzyskania aksjologicznego wymiaru rzeczywistości, który nadaje kierunek procesualnej rzeczywistości, realizującej się dzięki solidarnej wspólnocie. Osoba zbiorowa za sprawą noetycznej dynamiki zdwajania aktów staje się żywym organizmem, za którego wzrost i upadek odpowiadamy my wszyscy. Na przestrzeni wieków ten żywy organizm rezonowania aktów oddaje najpełniej siłę i naturę samych dziejów, a także współtworzonej w czasie i ponad nim osoby zbiorowej. Scheler wydaje się uprzedzać swymi intuicjami zarówno szeroko dziś dyskutowaną problematykę intencjonalności kolektywnej oraz zbiorowej podmiotowości, jak i prace psychologii rozwoju (M. Tomasello), eksponując emocjonalny charakter wzajemnej odpowiedzialności i solidarności, także tej ponadgatunkowej.
„Człowiek musi znowu nauczyć się na nowo pojmować wielką niewidzialną, wzajemną solidarność wszelkich istot żywych w całokształcie życia, solidarność wszelkich istot duchowych w wieczystym duchu, jednocześnie zaś solidarność rozwoju świata (Weltprozesses) z kolejami losu (Werdeschicksal) ich najwyższej zasady oraz tejże zasady z rozwojem świata”.
M. Scheler, Człowiek w epoce zacierania się przeciwieństw, przeł. S. Czerniak
Mikro i małe przedsiębiorstwa odgrywają bardzo ważną rolę w rozwoju gospodarczym kraju. Zakres funkcji gospodarczych pełnionych przez te przedsiębiorstwa jest bardzo szeroki. Aby jednak funkcje te nie miały wyłącznie charakteru deklaratywnego i były rzeczywiście realizowane, a mikro i małe przedsiębiorstwa mogły wzmacniać swoją pozycję w gospodarce, konieczne jest zaistnienie wielu czynników i uwarunkowań sprzyjających stabilności, a tym samym bezpieczeństwu finansowemu tej grupy podmiotów.
Celem monografii jest analiza obszarów wpływających na bezpieczeństwo finansowe mikro i małych przedsiębiorstw, z uwzględnieniem gospodarki finansowej przedsiębiorstwa, obciążeń podatkowych, kosztów pracy, a także dostępności i kosztów usług finansowych. Co więcej, przedmiotem rozważań jest również cyberbezpieczeństwo oraz korzyści i ryzyko związane z wykorzystaniem wsparcia dostępnego w ramach funduszy Unii Europejskiej.
Autorzy wychodzą od definicji bezpieczeństwa finansowego rozumianego jako zdolność przedsiębiorstwa do zachowania możliwości regulowania bieżących zobowiązań oraz wysokiej sprawności działania, by w kolejnych częściach książki podjąć rozważania odpowiadające szerokiemu ujęciu bezpieczeństwa finansowego definiowanego jako brak zagrożeń w sferze finansów przedsiębiorstwa. Na podstawie tak przyjętej problematyki autorzy przedstawiają poziom i rodzaj obciążeń podatkowych, przymusowych świadczeń społecznych, a także prezentują fundusze unijne oraz usługi bankowe i ubezpieczeniowe dla mikro i małych przedsiębiorstw w kontekście bezpieczeństwa finansowego prowadzonej działalności.
Ze wstępu
Pierwsza część analizy interesujących nas problemów skupia się na teorii, będzie ona zatem refleksją nad współczesną koncepcją katechezy Kościoła i miejscem, jakie zajmuje w niej Pismo Święte, ze szczególnym zwróceniem uwagi na Stary Testament. W ten zamysł wpisuje się również refleksja nad tekstem Biblii i dostrzeżenie w niej potencjału katechetycznego, zarówno w odniesieniu do opisywanych na jej kartach postaci, jak i wartości związanych z wychowaniem, a także z próbą chrystocentrycznego odczytania Starego Testamentu. Praktyczny wymiar odpowiedzi łączy się z analizą dokumentów programujących katechezę, ponieważ już one ukazują stopień i jakość aplikacji wskazań teoretycznych. Ze względu na trwający, a właściwie zaczynający się w roku szkolnym 2020/2021 proces wymiany podręczników9, związany z reformą systemu oświaty oraz z nowymi dokumentami programującymi nauczanie religii, nie ma jeszcze możliwości oceny podręczników dla ucznia i podręczników metodycznych pod kątem czerpania treści z tekstów starotestamentalnych. Będzie to możliwe po zakończeniu wymiany, która ma trwać cztery lata, i niewątpliwie taka analiza stanowić może dopełnienie wątków podjętych w niniejszej monografii.- z wprowadzenia
[Z] poczatkiem XXI wieku, po chaosie spowodowanym zanegowaniem Wellhausenowskiego modelu wyjasniania genezy Piecioksiegu, wyłoniła sie wreszcie nowa koncepcja opisująca proces powstania tego dzieła. Wyniki wspołczesnych badan pozwalaja dzis ułozyc sie we w miare koherentny schemat, wyjasniajacy, jak powstał Piecioksiag oraz jakie towarzyszyły temu uwarunkowania historyczno-społeczne.W polskiej literaturze biblijnej cały proces przemian na tym polu nie doczekał sie jeszcze kompleksowego opracowania. Pierwszym polskim egzegeta, ktory dokonał recepcji aktualnego na poczatku lat 90. ubiegłego wieku stanu badan i wykorzystał je owocnie w swojej pracy badawczej, był Waldemar Chrostowski. Pozniej pojawiło sie jednak jedynie kilka ogolnych opracowan poswieconych głownie tezom Johna Van Setersa. W ostatnim czasie na uwage zasługuje natomiast ksiazka habilitacyjna dra Marcina Majewskiego. Jednak i ona prezentuje zaledwie fragment szerokiego spektrum zagadnien dyskutowanych w ostatnim czasie w zwiazku z Piecioksiegiem. Podjecie wiec proby zaprezentowania etapow badawczych nad Piecioksiegiem, wraz z prezentacja aktualnego status quaestionis w tej dziedzinie, wydaje sie dzisiaj przedsiewzieciem koniecznym, zwłaszcza w obszarze polskiej biblistyki.[P]ierwsza wersja tej ksiazki powstała w 2009 roku. Z pewnych przyczyn nie doczekała sie jednak wowczas publikacji. Nie wyszło to jednak samej ksiazce na złe. Obecna jej wersja jest bowiem dzieki temu co najmniej kilka razy obszerniejsza od pierwowzoru, znacznie zmodyfikowana i uzupełniona o nowsze publikacje oraz zawarte w nich efekty badan- fragment Wstępu
Współwystępowanie w szkolnictwie polskim oceniania zewnętrznego i wewnątrzszkolnego daje możliwość oglądu osiągnięć uczniowskich z dwóch perspektyw. Tworzy pełniejszy, a przede wszystkim porównywalny w całym kraju zbiór uczniowskich wyników. Wyników, których analiza i właściwa interpretacja winna modyfikować edukacyjne działania.Funkcjonowanie obok siebie dwóch powołanych w innym celu sposobów oceniania budzi obawy związane z dominacją jednego z nich. Z rangi uzyskanej przez egzaminy zewnętrzne wynika, że istnieje realne zagrożenie podporządkowania szkolnych procesów kształcenia właśnie ocenianiu zewnętrznemu. Myślę, że oddziaływanie egzaminów zewnętrznych na proces kształcenia w dużej mierze zależy od nauczycieli i dyrektorów szkół. Bardzo ważne jest, w jaki sposób postrzegają oni istotę egzaminu. Czym dla nich jest egzamin, wsparciem czy tylko oceną pracy? W jaki sposób wykorzystują go do modelowania i kierowania procesem kształcenia? Czy traktują wyniki egzaminów zewnętrznych jako czynnik wyzwalający refleksję nad własną pracą?Zaproponowane opracowanie złożone jest z trzech rozdziałów. W pierwszym zaprezentowano rolę oceniania w procesie dydaktyczno-wychowawczym, przemiany dokonujące się w tym zakresie oraz obecnie obowiązujący polski system oceniania, składający się z dwóch nurtów: oceniania zewnętrznego i oceniania wewnątrzszkolnego. Nie tylko przedstawiono podstawy prawne takiego rozwiązania, ale również starano się przybliżyć, jakie relacje powinny istnieć między nimi oraz w jaki sposób z nich korzystać, aby przyniosły oczekiwany pożytek. W kolejnych dwóch rozdziałach określono, jak z zaistniałą sytuacją powinny radzić sobie szkoły i w jaki sposób mogą wykorzystać uzyskane dzięki ocenianiu zewnętrznemu informacje do podnoszenia jakości swojej pracy.- z wprowadzenia
Religię można uznać za przedsięwzięcie niemożliwe; z jednej bowiem strony jej celem jest oddanie należnej czci temu, co absolutnie święte i nieskończone, z drugiej cel ten można realizować wyłącznie dzięki posłużeniu się skończonymi i materialnymi obiektami, należącymi do sfery profanum. Ukierunkowana na to, co nieskończone religia osiąga zawsze tylko to, co skończone; mimo to wnosi do życia orzeźwiający powiew nieskończoności i absolutu, nadając wszystkim ludzkim upadkom i klęskom specyficzny chciałoby się powiedzieć święty (boski) blask.Idole religijne funkcjonują w ludzkim życiu podobnie do metafor, niezbędnych w myśleniu, także naukowym. W korzystaniu z nich nie ma nic zdrożnego dopóty, dopóki człowiek zdaje sobie sprawę, że nie powinien ich rozumieć dosłownie. Idole religijne stają się niebezpieczne dopiero wtedy, gdy wierzący zaczyna je utożsamiać z obiektem religii, oddając im niezasłużoną cześć. Dopóki jednak ludzie są świadomi ich nieadekwatności względem sacrum, dopóty idole mogą służyć jako wygodne narzędzie nawiązywania z nim kontaktu. Przy takim rozumieniu idolatrii nie tylko nie musi ona niszczyć religii, lecz wydaje się jej niezbywalnym elementem. Bardziej groźna idolatria okazuje się dopiero wtedy, gdy zostanie odniesiona do niektórych osób czy instytucji religijnych, które nie tylko przysłaniają Boga, lecz - uzurpując sobie prawo do występowania w Jego imieniu - w gruncie rzeczy Go detronizują i zastępują.
Okrągła, setna rocznica odzyskania niepodległości, którą obchodziliśmy w 2018 r., stała się doskonałą okazją do integracji szczecińskiego środowiska humanistycznego, a zarazem podjęcia wspólnych badań nad narodowym dziedzictwem i tradycją nauk humanistycznych i społecznych. Projekt ten ma na celu nakreślenie genealogii polskich idei politycznych i społecznych, ich przemian, ewolucji i rozwoju z uwzględnieniem wpływu, jaki wywarły one zarówno na kształt wolnej Polski po 1918 r., jak i bieżący stan tożsamości narodowej. Wychodzi on naprzeciw poddania gruntownej i wszechstronnej analizie, upowszechnieniu (spopularyzowaniu) dorobku polskich myślicieli społecznych i politycznych lat 18631939, których piśmiennictwo i dorobek stały się znaczącym głosem polskiej inteligencji w dyskusji nad kształtem państwa, jego wewnętrzną strukturą, rolą społeczeństwa we wszystkich płaszczyznach życia zbiorowego (społecznego). Podjęcie prac badawczych i analitycznych nad tym dziedzictwem wydaje się być w pełni uzasadnione, przywraca bowiem polskiej humanistyce rozprawy i teksty istotne z punktu widzenia upowszechniania naszego rodzimego dziedzictwa w kraju i zagranicą.
Współcześnie społeczeństwo i gospodarka ulegają wielu złożonym i wielowymiarowym przemianom, które są uwarunkowane różnymi czynnikami. W życiu społeczno-gospodarczym wzrasta rola i znaczenie intensywnie rozwijających się nowych technologii, oddziałujących w znaczącym stopniu na zjawiska i procesy zachodzące na progu trzeciej dekady XXI wieku. Do kluczowych czynników rozwoju społeczno-ekonomicznego i wzrostu gospodarczego można zaliczać szeroko rozumiane czynniki związane z nowoczesnymi technologiami. W tym kontekście bardzo ważne i adekwatne miejsce w naukach społecznych powinny zajmować zagadnienia dotyczące nowych technologii w perspektywie ekonomiczno-społecznej.
Temat niniejszej monografii naukowej Nowe technologie w sferze społecznej i gospodarczej łączy aspekty teoretyczne i praktyczne oraz może być uznany za ważny, aktualny i interesujący. Celem głównym publikacji jest zaprezentowanie wieloaspektowego ujęcia wykorzystania nowoczesnych technologii w różnych wymiarach aktywności społeczno-gospodarczej. W rozważaniach wskazano na ważność problematyki zastosowania nowych technologii informacyjno-komunikacyjnych w działalności społeczno-gospodarczej. Uwzględniając przyjęte założenia, w badaniach wykorzystano różne metody i techniki, w tym metodę krytycznej analizy literatury, analizy i syntezy, dedukcji i indukcji oraz metodę opisową. W książce zaprezentowano także wyniki związane z przeprowadzeniem badań ankietowych.
Ze wstępu
Pierwsza w Polsce i na świecie monografia traktująca kompleksowo sonaty fortepianowe Karola Szymanowskiego, historię ich powstania, budowę, rezonans, a przede wszystkim interpretację pianistyczną i recepcję. Jest to drugi tom z serii pięciu monografii obejmujących całość twórczości Karola Szymanowskiego na fortepian solo. Tom I (Preludia, wariacje) został wydany przez Wydawnictwo Naukowe US w 2018 r.
Książka adresowana jest do zawodowych muzyków – pianistów, muzykologów i teoretyków muzyki, studentów kierunków muzycznych i muzykologii, a także dla uczniów klas fortepianu.
Najnowsze środki komunikowania w dużym stopniu zmodyfikowały tradycyjne rodzaje komunikacji. Ludzie coraz rzadziej prowadzą bezpośrednie rozmowy. Wypierają je rozmaite formy komunikacji elektronicznej (poczta internetowa, komunikatory, fora, czaty, grupy dyskusyjne itp.). Zmiany te powinny być uwzględniane przez organizacje w konstruowaniu strategii komunikacji. Musi być ona spójna i kompleksowa w stosunku do wszystkich działań, zbudowana na podstawie dokładnej analizy otoczenia, powinna uwzględniać mechanizm informacji zwrotnej z rynku.
W zależności od rodzaju, celów i zasobów organizacji, warunków konkurencji, struktury rynku, rodzaju odbiorców, a także gotowości do podjęcia ryzyka, w literaturze prezentowane są trzy główne modele komunikacji: masowej, interpersonalnej oraz komunikacji w hipermedialnym środowisku komputerowym.
Celem naukowo-badawczym monografii jest zarysowanie wielowątkowej problematyki oddziaływania światowych trendów i przeobrażeń społeczno-gospodarczych na ewolucję komunikacji marketingowej i ukierunkowanie jej na nowoczesne formy.
Publikacja przeznaczona jest dla wielu środowisk, przede wszystkim dla przedstawicieli środowiska nauki zainteresowanych problematyką nowoczesnej komunikacji marketingowej, menedżerów zarządzających przedsiębiorstwami, jak też innych instytucji, w tym regionalnych, dla których istotna jest omówiona problematyka, oraz studentów nauk społecznych (przede wszystkim nauki o zarządzaniu i jakości oraz geografii społeczno-ekonomicznej i gospodarki przestrzennej).
Z wprowadzenia
Współcześnie, w nieustannie zmieniającym się otoczeniu, zarządzanie organizacjami staje się coraz bardziej skomplikowane i nieprzewidywalne. Menedżerowie stają wobec wielu wyzwań, jakie niesie przyszłość. Przesądza to o konieczności poszukiwania nowych zachowań, technik czy wzorców. Warunki, w których działają obecnie organizacje cechuje duża złożoność, burzliwość i niestabilność, co sprawia, że muszą stawiać czoła zupełnie nowym wyzwaniom. Złożoność oznacza narastającą niezwykle dynamicznie liczbę czynników oddziałujących na przedsiębiorstwo, a także ich dynamikę - zarówno skala, ale chyba przede wszystkim niezwykłe tempo zmian czynników wpływających na ich funkcjonowanie i rozwój, stawiają przedsiębiorców przed trudnymi wyborami, które decydują o sukcesie bądź porażce.
Rozwój współczesnych organizacji warunkują - narastające tempo globalizacji, konkurencji, zmiany zachowań klientów, rozwój technologii informacyjno-telekomunikacyjnych i nowoczesnych metod zarządzania, postęp technologiczny, krótki cykl życia produktów i internacjonalizacja działalności gospodarczej.
Ze wstępu
Szata roślinna na obszarze Polski, w wyniku działalności człowieka (począwszy od neolitu), uległa znacznym przekształceniom. Przejawia się to przede wszystkim w odlesianiu dużych obszarów pod uprawy i zabudowę, ale również w zmianach hydrologicznych i glebowych. Przemiany flory i roślinności następują obecnie bardzo szybko – ustępują gatunki wrażliwe na zmiany środowiskowe, a rozprzestrzeniają się rodzime gatunki pospolite, ubikwistyczne oraz taksony obce, w tym inwazyjne.
Północno-zachodnia Polska jest obszarem zróżnicowanym i relatywnie dobrze zachowanym pod względem przyrodniczym. Rozległe kompleksy leśne, liczne mokradła i torfowiska, ekosystemy jeziorne i rzeczne, w tym wielkiej rzeki Europy Środkowej, Odry, o naturalnym charakterze ujścia, oraz urozmaicony krajobraz młodoglacjalny – zwracały od dawna uwagę badaczy. Dane florystyczne były zbierane na tym terenie od XVIII wieku, najpierw przez botaników i przyrodników niemieckich, a po roku 1945 – polskich (Ziarnek i in., 2003; Ziarnek, 2012). Spośród publikacji przedwojennych należy tu szczególnie wymienić prace G.G.J. Homanna (1828–1835), W. Libberta (1927, 1930, 1932–1933a, b, 1938c, 1941), E. Holzfussa (1924, 1925, 1933, 1937) i W. Müllera (1911). Po 1945 roku ukazało się bardzo wiele doniesień i opracowań florystycznych i fitosocjologicznych różnych obiektów, najczęściej terenów chronionych, ale tylko nieliczne regiony doczekały się opublikowania kompletnej flory naczyniowej, są to Puszcza Bukowa (Celiński, 1964), wyspy Wolin i Uznam (Piotrowska, 1966), Wyspa Chrząszczewska (Ćwikliński, 1988), Zaodrze (Zając i in., 1993) oraz Iński Park Krajobrazowy (Więcław, 2006).
Ze wstępu
Pomysł napisania tej książki dojrzewał wiele lat, natomiast impuls do jego urzeczywistnienia zrodził się w trakcie przygotowań do corocznych wykładów w ramach „Warsztatów metodologicznych” organizowanych w Wisełce przez Andrzeja J. Sowińskiego. Ich uczestnicy przekonali mnie, by zaprezentować je w bardziej całościowej formule. Wcześniej przez kilka lat brałem udział w podobnych seminariach organizowanych przez Janusza Gniteckiego oraz Zbigniewa Kwiecińskiego i Lecha Witkowskiego, w międzyczasie kilka lat współpracowałem również ze Sławomirem Sztobrynem. Zebrane doświadczenia, własne badania, jak również opublikowane artykuły, skłoniły mnie do bardziej intensywnej pracy, której uwieńczeniem miała być książka dotycząca Komplementarnego Pluralizmu Metodologicznego. W tym miejscu chciałbym wyrazić wdzięczność moim naukowym partnerom i przyjaciołom, którzy wspierali mnie i zachęcali do odważnego „płynięcia pod prąd” w poszukiwaniu źródeł i inspiracji.
Ze wstępu
Monografia „Inteligentne miasta” składa się z pięciu uzupełniających się rozdziałów.
Treści zaprezentowane w poszczególnych częściach łączą rozważania naukowe i prezentacje rozwiązań praktycznych, tworząc płaszczyznę dla rozwoju inteligentnych miast.
Rozdział pierwszy poświęcono zagadnieniom związanym z istotą koncepcji inteligentnych miast. Rozważania rozpoczęto od analizy definicji inteligentnych miast.
Zaprezentowano różne koncepcje i modele miasta inteligentnego oraz wskazano na różnice pomiędzy nimi. Istotną część dociekań stanowi problematyka współpracy społeczności miast jako kluczowa zasada zróżnicowanego, a przede wszystkim
inteligentnego rozwoju. Podstawą do rozwoju miast inteligentnych jest nowoczesna technologia, która jednak nie powinna być jedynym celem i rozwiązaniem. Głównym założeniem musi być wzrost jakości życia mieszkańców, dlatego bardzo istotne jest, aby uwzględniać ich poglądy, uwagi i stanowiska w kluczowych sprawach związanych z rozwojem tychże miast. Rozdział ten, wpisując się w dyskurs na temat postrzegania
inteligentnych miast, stanowi bazę merytoryczną do rozważań w dalszych rozdziałach.
Ze wstępu
Dyskursy trzeciego tysiąclecia IV to kontynuacja publikacji poświęconych różnym metodologicznym podejściom badawczym odnośnie do modnych obecnie analiz wielu odmian dyskursów (tom – 2011, tom II – 2013, tom III – 2015).
W monografii zaprezentowano dwadzieścia jeden artykułów badaczy z Polski i ze Słowacji. Każdy z autorów bada określony typ dyskursu jako złożony układ komunikacyjny, uzależniony od kontekstu kulturowego, społecznego, ideologicznego i determinowanego przez kompetencje językowe i pozajęzykowe uczestników aktu komunikacji. Najwięcej uwagi poświęcono dyskursowi internetowemu, stanowiącemu obecnie podstawowe źródło materiału badawczego nad innymi odmianami dyskursów funkcjonujących w przestrzeni medialnej i publicznej. Wśród zamieszczonych w monografii artykułów znaleźć można zarówno opracowania o charakterze teoretycznym, jak i szczegółowe wyniki badań i analiz.
Niniejszy tomik, „Człowiek, który nigdy się nie śmieje”, zawiera kilka motywów kluczowych dla całej twórczości Ó Conghaile’a. Należy do nich m.in. narracja prowadzona z perspektywy homoseksualnych bohaterów, którzy borykają się z problemami braku akceptacji otoczenia, szczególnie w niewielkich, silnie katolickich, wiejskich społecznościach Connemary. Wiele z postaci opowiadań Ó Conghaile’a okazuje się w ten lub inny sposób odstawać od ogólnie przyjętych norm oraz doświadczać różnych form wykluczenia. Znajdują się wśród nich ludzie niepełnosprawni, chorzy psychicznie lub posiadający niewytłumaczalny defekt, tak jak m.in. tytułowy bohater tomiku – człowiek, który nie potrafi się śmiać. Przewrotna narracja niejednokrotnie ma na celu sprowokować czytelnika do zakwestionowania i przedefiniowania „normalności” oraz do refleksji nad tym, jak tworzą się schematy i stereotypy.
Z wprowadzenia
Celem naukowo-badawczym niniejszej monografii jest przybliżenie odbiorcom problematyki marketingu kolejowych przewozów pasażerskich, wskazanie kierunków jego rozwoju i specyfiki nowoczesnego marketingu.
Założeniem monografii jest zbadanie, jak przeobraża się marketing w kolejowych przewozach pasażerskich w kontekście współczesnych uwarunkowań, jakie są klasyczne i nowoczesne działania i instrumenty marketingowe, jak zachowują się współcześni konsumenci (podróżni), co w usłudze pasażerskiego transportu kolejowego jest dla nich priorytetowe i jak oceniają realizację tych postulatów oraz jakie są kierunki rozwoju marketingu.
W celu osiągnięcia przyjętych założeń:
– przedstawiono przeobrażenia zachodzące w marketingu w kontekście krajowym i międzynarodowym,
–zrealizowano podstawowe problemy badawcze w ujęciu teoretycznym i empirycznym, odnoszące się do tradycyjnych i nowoczesnych działań marketingowych w kolejowych przewozach pasażerskich,
–zaprezentowano wyniki badań pierwotnych „młodych dorosłych” obejmujące zarówno preferencje podróżnych, jak i ocenę realizacji poszczególnych cech i działań marketingowych przez przewoźników kolejowych w kolejowych przewozach pasażerskich,
–wskazano kierunki rozwoju marketingu od tradycyjnego do nowoczesnego w kolejowych przewozach pasażerskich.
Koncepcja monografii obejmuje zagadnienia teoretyczne związane zarówno z tradycyjnym, jak i nowoczesnym marketingiem oraz identyfikację problematyki działań i instrumentów marketingowych w kolejowych przewozach pasażerskich obecnie i w przyszłości.
Ze wstępu
Głównym celem pracy jest analiza stanowisk partii i ugrupowań parlamentarnych
wobec ustawodawstwa antyaborcyjnego w Polsce w latach 1991–2019. Stanowiska
partii i ugrupowań parlamentarnych wobec Kościoła katolickiego zostały zanalizowane
na trzech poziomach: wartości deklarowanych, wartości realizowanych, preferencji
elektoratu. Wartości deklarowane znajdują swoje odzwierciedlenie w założeniach ideowo-
programowych partii. Owe założenia, określane jako programy partyjne, w szerokim
rozumieniu służą określaniu własnej tożsamości przez partię, zwerbalizowaniu
systemu wartości uznawanych przez nią za najważniejsze oraz sformułowaniu celów,
zasad i planów działania partii. Wartości realizowane natomiast znajdują swoje odbicie
w działaniach partii politycznych, czyli w praktyce. Wyznacznikiem ideologicznej
autoidentyfikacji partii politycznych są również preferencje ich elektoratów.
Praca składa się z trzech rozdziałów problemowych. W pierwszym z nich ogólnie
scharakteryzowano podmioty polityki uczestniczące w debacie aborcyjnej, zanalizowano
stanowiska partii w kwestiach światopoglądowych, w szczególności stosunek do
wprowadzenia ustawodawstwa antyaborcyjnego. W rozdziale drugim poddano analizie
stanowiska partii podczas parlamentarnych debat nad projektami ustaw aborcyjnych,
podjęto również kwestię ochrony życia w projektach konstytucyjnych (1993–1997)
i nowelizację ustawy zasadniczej w 2006 roku. W trzecim rozdziale scharakteryzowano
stanowiska elektoratów partii i ugrupowań parlamentarnych oraz ogółu społeczeństwa
wobec kwestii aborcyjnej.
W pracy odwołano się do licznych dokumentów ideowo-programowych badanych
podmiotów polityki, stenogramów Sejmu i Senatu, projektów ustaw, komunikatów
i raportów z badań opinii publicznej. W rozprawie sięgnięto zarówno do materiałów
źródłowych, opracowań, jak i do informacji zawartych na stronach internetowych.
Istotne znaczenie miała kwerenda dokumentów partii i ugrupowań parlamentarnych
przeprowadzona w: Archiwum Partii Politycznych Instytutu Studiów Politycznych
Polskiej Akademii Nauk oraz Archiwum Pracowni Dokumentacji i Badań Życia Politycznego
Instytutu Politologii Uniwersytetu Wrocławskiego. Dokumenty Unii Pracy
zostały udostępnione przez dr Katarzynę Dziubińską-Wójcik.
Ze wstępu
Monografia stanowi trzeci tom serii wydawniczej Genealogia Niepodległości, powstałej przy okazji 100. rocznicy odzyskania przez Polskę niepodległości. Autorka postanowiła przypomnieć postać Aleksandra Świętochowskiego i przywołać jego głos na temat narodu i państwa polskiego
Aleksander Świętochowski zapisał się w historii głównie jako ” hetman pozytywizmu” polskiego, autor manifestu młodej prasy postępowej z 1871 roku, My i Wy, rzucającego wyzwanie dotychczasowym konserwatywnym elitom, które jego zdaniem hamowały rozwój ” młodych”, nowoczesnych pozytywistów. Jako przedstawiciel ruchu perswadował przeciwnikom ideowym, ale i niezależnym czytelnikom, że rozwój nie oznaczał zdrady sprawy narodowej, że podziw dla osiągnięć nauki zagranicznej nie równał się kosmopolityzmowi, że nie podważali zapotrzebowania na poglądy konserwatywne w sferze publicznej, zalecali jedynie stworzenie dla nich przeciwwagi.
Pamięć o nim nie utrwaliła się jednak w szerszej świadomości społecznej, ponieważ to, w czym był najlepszy i co zrobił najcenniejszego, a więc jego dorobek publicystyczny pozostał w rozproszeniu. Archiwum jego myśli pokrywa się kurzem w bibliotecznych czytelniach czasopism. Tam, w kilkudziesięciu tytułach prasowych, w setkach numerów dzienników, tygodników i miesięczników z lat 1867–1938 kryją się trafne obserwacje, cenne pouczenia, wskazania, często ponadczasowe, jednego z najwybitniejszych polskich myślicieli tego przełomowego dla Polski okresu. Trudno do nich dotrzeć, niełatwo je zebrać, poniższa antologia na pewno nie wyczerpie zapotrzebowania na dalsze odkrywanie i upowszechnianie spuścizny Aleksandra Świętochowskiego.
Ze wstępu
Wraz z rozwojem koncepcji kapitału ludzkiego coraz większego znaczenia nabrało zarządzanie tym kapitałem w organizacjach, co przełożyło się na zmianę podejścia do pracowników i zarządzania nimi. Dodatkowym bodźcem zmian był rozwój techniki i technologii, powstanie Internetu, a także przemiany w relacjach społecznych i wyznawanych wartościach. To wszystko spowodowało, że od pracowników zaczęto oczekiwać coraz większej samodzielności, kreatywności, odpowiedzialności, umiejętności uczenia się i rozwoju kompetencji społecznych, szczególnie umiejętności pracy w zespole. Ze strony pracowników wzrasta potrzeba postrzegania sensu pracy, czerpania z niej przyjemności i wykonywania jej w dobrej atmosferze, oczekują oni też dobrych możliwości rozwoju, stabilności zawodowej i oddzielenia czasu pracy od czasu wolnego.
Monografia może służyć zarówno osobom, które zajmują się od strony teoretycznej zagadnieniami tworzenia i rozwoju kapitału ludzkiego w organizacji, jak i praktykom, chcącym wykorzystać przedstawioną wiedzę w zarządzaniu pracownikami. Publikacja może też być wykorzystana przez studentów do pogłębiania wiedzy z analizowanego zakresu.
Z wprowadzenia
Ten produkt jest zapowiedzią. Realizacja Twojego zamówienia ulegnie przez to wydłużeniu do czasu premiery tej pozycji. Czy chcesz dodać ten produkt do koszyka?
