Książka stanowi swoiste podsumowanie dotychczasowych zainteresowań Autora papieskimi dyspensami zarówno z punktu widzenia ukazania aspektów prawnych, obowiązujących przy ich udzielaniu dla duchownych, jak i – a może przede wszystkim – opisu różnych obszarów życia codziennego duchowieństwa, które zostały zawarte w ich treści. Badania aspektów prawnych związanych z udzielaniem papieskich dyspens pozwoliły na pokazanie, w jaki sposób kler podchodził do tego typu dyspens w kontekście rozumienia i przestrzegania przezeń obowiązującego go prawa kanonicznego. Rozważaniom prawnym towarzyszyły oczywiście barwne opisy średniowiecznej codzienności, w którą uwikłali się duchowni. Dyspensy papieskie należą bowiem do takiej kategorii źródeł, które pokazują – poza wspomnianymi aspektami prawnymi – wiele ciekawych i różnorodnych sytuacji z życia szeroko rozumianego średniowiecznego społeczeństwa, wzbogacając nierzadko swoją narrację niezwykle interesującymi dialogami.
Książka składa się z trzech rozdziałów, z których dwa pierwsze mają charakter prawno-dyplomatyczny. W rozdziale pierwszym zostały omówione, głównie na podstawie dotychczasowej historiografii, geneza, organizacja oraz działalność Penitencjarii Apostolskiej jako jednego z trzech ważnych trybunałów Kurii Rzymskiej obok Roty Rzymskiej i Sygnatury Apostolskiej. Został ponadto przedstawiony rozwój systemu rezerwatów papieskich, a także działalność Penitencjarii Apostolskiej poprzez pryzmat jej organizacji, kompetencji oraz zasad obiegu dokumentów. Szczególne kompetencje tego urzędu zostały zilustrowane przykładowymi dyspensami dla polskiego duchowieństwa. W rozdziale drugim, który ma charakter dyplomatyczny, zostały przedstawione zagadnienia źródłoznawcze: kancelaryjna typologia dyspens papieskich, ich formularze pokazane na przykładach konkretnych dokumentów kierowanych do Penitencjarii. W rozdziale tym zostały ponadto opisane konwencje formularzowe zawarte w tych dokumentach oraz charakter i rola zamieszczanych w nich dialogów. Rozdział trzeci zawiera prezentacje różnych obrazów z życia codziennego duchowieństwa. Pokazują one codzienne sytuacje, np. w klasztorach, szkołach, kancelariach i karczmach, ale także bójki i konflikty zbrojne, w których brał udział kler, czy też relacje duchownych z kobietami. Na końcu znalazł się aneks źródłowy, w którym znajduje się edycja wspomnianej wyżej prowizji papieskiej oraz przykładowe, publikowane już, dokumenty pochodzące z Penitencjarii Apostolskiej, dodatkowo w tłumaczeniu na język polski.
The key objective of this work is to answer the question: To what extent do contemporary Polish TV series try to change stereotypes about women and to what extent do they preserve them? The analysis involved a total of eight series produced and broadcast by Telewizja Polska, TVN and Telewizja Polsat, grouped by genre into: (1) drama series – soap operas; (2) historical drama series; (3) crime dramas and (4) comedy series. The analysis included 76 episodes of the above series with a total length of 49 hours and 51 minutes.
The subject of quantitative analysis was the total speaking time of female characters and their visibility on the screen. The qualitative analysis was based on the identification of the most important gender stereotypes and their use in the series’ storylines. In the analysed series, female characters speak for one fifth of the time longer than male characters and are visible on the screen 15% longer than male characters.
The dominant plots in the sample are issues of interpersonal relationships, i.e. partner relationships, emotional and sexual relationships (29%) and casual social relationships (meetings, visits, parties – 26%). Together, both contexts account for 55% of the time. Their analysis establishes (with a few exceptions) the most prevalent cultural stereotypes about women, including in particular: greater emotionality, strong focus on family and home matters (but not necessarily childcare), and general life orientation on building lasting interpersonal relationships. Due to the requirements of the plot, these stereotypes are nevertheless broken through. In particular, women often turn out to be resourceful and entrepreneurial. The analysis of stereotypes also indicates that the introduction of women into traditionally male roles is much easier than introducing men into roles traditionally considered female.
Książka Hopper wirtualny. Obrazy w pamiętającym spojrzeniu to wnikliwa analiza współczesnego odbioru i funkcjonowania malarstwa Edwarda Hoppera w sztuce i kulturze wizualnej zarówno na polu oglądowego doświadczenia, jak i dyskursu krytycznego. Określenie „wirtualny” odnosi się do poszerzonego pola oddziaływania dzieł, w którym kluczową rolę odgrywają praca pamięci, generowane przez percypowane obrazy wizualne skojarzenia i wyobrażeniowe projekcje widza (interpretatora). Niezbędne dla określenia specyfiki twórczości amerykańskiego artysty problemy, wiążące się z rozproszoną obecnością i odbiorem tego malarstwa w kontekście innych obrazów, dotyczą ontologicznego statusu obrazu, pamięci, medium, fotografii, filmu, tzw. nowych mediów i kultury popularnej. Przyjęta w książce perspektywa współczesnego doświadczenia widzącego i piszącego podmiotu pozwala stworzyć krytyczną alternatywę dla tradycyjnego modelu monografii artystycznej „życie i twórczość”. Z kolei splot metodologicznych inspiracji intertekstualnością, hermeneutyką obrazu czy psychoanalizą umożliwił wypracowania pojęć nowych (takich jak „percytowanie) i analityczne zastosowanie, wydawałoby się, dobrze już znanych (takich jak „wirtualność”).
Wybór, tłumaczenie, adaptacja, przypisy i komentarze: Alfred F. Majewicz
Bronisław Piłsudski (1866–1918, starszy brat Józefa), w Polsce do niedawna skazany na zapomnienie, zapewnił sobie trwałe miejsce w annałach Nauki badaniami nad językiem i folklorem Ajnów (uchodzącej za „szczególnie tajemniczą” rdzennej ludności Sachalinu i północnej Japonii). Dopiero kilkadziesiąt lat po jego tragicznej śmierci do obiegu w nauce światowej trafiły pionierskie i unikatowe wyniki podobnych badań wśród innych etnicznie autochtonów regionu – Niwchów i Oroków oraz nadamurskich Ulczów i Nanajów. Wyniki te prezentują wydawane od 1998 roku „Dzieła zebrane” badacza. Podstawę przedkładanego czytelnikowi tomu stanowią jednak świadectwa zupełnie innego – pozornie – rodzaju działalności twórczej brata marszałka, mianowicie epistolarna eseistyka polityczno-społeczna przesyłana w formie korespondencji do gazet rosyjskich i polskich – w pierwszym przypadku z Japonii, w której znalazł schronienie po zwycięstwie tego państwa w wojnie japońsko-rosyjskiej w 1905 roku, w drugim zaś pisana już po powrocie na ziemie polskie (miał ewidentnie ciągle doskonałe bezpośrednie kontakty źródłowe i rozeznanie w bieżących tam wydarzeniach). Mamy tu rzadkie świadectwo obserwatora i uczestnika wydarzeń w kraju, który ciągle jeszcze się dla świata zewnętrznego dopiero otwierał i był dlań ciągle enigmą. To także ważny rozdział w dziejach stosunków polsko-japońskich. Integralną część książki stanowią komentarze i przypisy, które podczas opracowywania tekstów rosły liczbowo i objętościowo do tego stopnia, że niektóre z nich przybrały kształt samodzielnych esejów czy rozprawek – także mostów „między wtedy i dziś”. Zadziwiająca bowiem po upływie ponad wieku od powstania tekstów może się jawić aktualność problematyki podejmowanej przez Piłsudskiego…
Książka ta jest odpowiedzią na potrzeby tych, którzy muszą zmierzyć się z agresją i przemocą w pracy zawodowej i poza nią, stając przed niebagatelnym wyzwaniem. Skala zjawiska nie maleje, wręcz odwrotnie – przybiera na sile, przyjmując nowe, bardziej drastyczne formy.W strukturze tej pracy można wyraźnie wyodrębnić trzy części, mianowicie: agresja i przemoc w perspektywie pedagogiki kognitywistycznej, wybrane psychologiczne aspekty agresji, a także rozwój moralny i nierozerwalny związek systemów wartości indywidualnych oraz zbiorowych z zachowaniami agresywnymi. W takim właśnie podziale treści jest pewien zamysł pokazania złożoności podjętej problematyki. Rozważania nad istotą i uwarunkowaniami agresji są bowiem podstawą dla szukania sposobów jej hamowania i osłabiania. Doprowadza nas to do wyodrębnienia znaczenia procesu wychowawczego i programów lub środków zaradczych oraz ich roli m.in. w profilaktyce agresji.
Mamy nadzieję, że lektura tej książki pomoże wielu nauczycielom, lokalnym grupom społecznym, organizacjom oraz innym jednostkom być bardziej wyczulonymi na tego typu powszechnie nieakceptowane zachowania. Może pozwoli nabrać przekonania, że agresywny uczeń nie jest „problemem”, ale jest osobą – często mocno zagubioną, niejednokrotnie wchodzącą w życie z bagażem negatywnych doświadczeń, a rolą nauczyciela, pedagoga, wychowawcy powinna być pomoc mu w uporaniu się z przeżywanymi trudnościami, zrozumieniu istoty niszczycielskich skutków wynikających z agresji i przemocy oraz umiejętne kształtowanie postawy moralnej.
Książka stanowi kompendium wiedzy z zakresu przeciwdziałania zachowaniom przemocowym w przestrzeni wirtualnej. Pewne osoby lub grupy, sięgając po możliwości nowych technologii, wykorzystują naiwność, brak wiedzy swoich ofiar do uzyskania emocjonalnych lub finansowych korzyści. Zachowania te są ukierunkowane na sprawowanie kontroli nad inną osobą lub zdobycie cudzej własności. Szczególną grupą zagrożoną cyberprzemocą jest młode pokolenie użytkowników Internetu – dzieci i młodzież. Przeniesienie zachowań agresywnych z przestrzeni realnej do środowiska cyfrowego przynosi nie tylko wiele szkód wszystkim jego uczestnikom, tj. cyberofiarom, cyberświadkom i cybersprawcom, lecz także stawia wyzwania dla pokolenia dorosłych, tj. rodziców, wychowawców, nauczycieli i terapeutów w zakresie zapobiegania i rozpoznawania zjawiska cyberprzemocy oraz pomocy w niwelowaniu jej negatywnych skutków.
W oddanej czytelnikowi publikacji opisano wybrane zagrożenia związane z aktywnością w Internecie, tj. szeroko rozumianą cyberprzemoc oraz szczególne jej odmiany, takie jak: stalking, cyberstalking, hejt i hakerstwo. Książka ta jest przeznaczona dla wszystkich użytkowników Internetu, którzy są zainteresowani tematyką zagrożeń płynących z sieci i sposobami radzenia sobie z nimi. Autorki mają świadomość, że narzędzia cyfrowe wykorzystywane przez przestępców komputerowych zmieniają się i stają się coraz bardziej doskonałe, jednak zalecenia postępowania w sytuacji określonego agresywnego zjawiska oraz sprawców mają charakter uniwersalny. Książka zawiera przegląd aktualnej literatury poświęconej omawianej problematyce oraz propozycje zapobiegania wybranym aspektom przemocy internetowej.
W prezentowanej antologii problemy wynikające z potraktowania archiwum jako fenomenu kultury rozpatrywane są na gruncie empirycznego archiwum. Archiwum nie stanowi tu pretekstu do rozważań nad, przykładowo, pamięcią czy zapomnieniem, władzą czy też konstruowaniem przeszłości, jak to jest we współczesnej humanistyce za sprawą „zwrotu archiwalnego”. Nie oznacza to, że te problemy nie są w niniejszym zbiorze podejmowane. Przeciwnie – jednak, podobnie jak inne, którymi zajmują się autorzy poszczególnych artykułów zawartych w pracy, są one rozpatrywane w kontekście kulturowej praktyki gromadzenia, przechowywania i udostępniania archiwaliów. Refleksja prezentowana jest w antologii na gruncie archiwistyki – dyscypliny naukowej zajmującej się badaniem dziedziny archiwalnej. To, co ponadto wiąże zebrane w antologii artykuły, to zwracanie się w postrzeganiu archiwum jako fenomenu kulturowego pośrednio czy też bezpośrednio do antropologii kulturowej jako tej dyscypliny, która ten fenomen pozwoli zrozumieć.
Wstęp / 7
1. Architekt, budowniczy, kamieniarz, murarz, rzeźbiarz. Próba zdefiniowania profesji na podstawie średniowiecznych źródeł pisanych / 18
1.1. Architekt (architectus, architector, architectarius) / 18
1.2. Magister operis (maître de l’oeuvre, fabricator) / 28
1.3. Artifex / 45
1.4. Operarius, operator / 55
1.5. Lathomus, lapicida, cementarius / 65
2. Wzorzec (mode l) architektoniczny i jego kopiowanie / 83
3. W poszukiwaniu materiałów budowlanych / 139
4. Podróże budowniczych (architektów, murarzy, kamieniarzy) i rzeźbiarzy katedr, kościołów oraz zamków. Dalekosiężny transfer ludzi i technologii / 149
4.1. Architekci, budowniczowie, murarze, kamieniarze i rzeźbiarze z Italii w Europie (X–pierwsza połowa XIV w.) / 149
4.2. Architekci, budowniczowie, murarze, kamieniarze i rzeźbiarze z Wysp Brytyjskich w Europie (X–pierwsza połowa XIV w.) / 174
4.3. Architekci, budowniczowie, rzeźbiarze i kamieniarze bizantyjscy w łacińskiej Europie (X-XII w.) / 187
4.4. Architekci, budowniczowie, murarze, kamieniarze i rzeźbiarze z Francji w Europie / 206
4.5. Niemieccy architekci, budowniczowie, kamieniarze, rzeźbiarze i murarze w Europie (X–pierwsza połowa XIV w.) / 315
5. Podróże architektów i budowniczych kościołów oraz klasztorów nowych zakonów (cystersów, kartuzów, premonstratensów-norbertanów, augustianów-eremitów) w XII–XIII w. / 324
6. Kamienne mosty a wędrujący budowniczowie / 359
Zakończenie / 373
Bibliografia / 385
Spis rycin / 402
Summary / 405
Niniejsza publikacja zawiera edycję jednego z najciekawszych literackich tłumaczeń XIX w., mianowicie świętej Księgi islamu – Koranu w przekładzie wileńskich filomatów. Przekład ten jest bezcennym źródłem do badania pograniczy polskiej kultury oraz doskonałym materiałem dla studiów nad XIX-wieczną kulturą kilku europejskich narodów. Dla nowoczesnego edytorstwa teoretycznego przedstawia on cenny materiał do rozważań nad kluczowym problemem wariantów – źródła – tekstu finalnego. Autorzy studiów i rozpraw podjęli zatem szczegółowe badania historyczne, filologiczne i tekstologiczne nad nowo odnalezionym tekstem i nad pozostającymi z nim w bezpośredniej relacji: tefsirem z Grodna, Koranem w edycji warszawskiej oraz rękopiśmiennymi zabytkami Tatarów Wielkiego Księstwa Litewskiego.
Praca Redaktorów naukowych niniejszego tomu, a zarazem Autorów i Współautorów wiodących artykułów tego zestawu (prof. prof. Joanny Kulwickiej-Kamińskiej i Czesława Łapicza) to wielkie osiągnięcie w dziedzinie nauk humanistycznych. Niezwykle ważna wydaje się nie tylko pierwsza nowoczesna edycja nieznanego dotąd tekstu, pochodzącego z XIX wieku, ale także jego staranne opracowanie filologiczne wraz z tłem historycznym i co więcej – obudowanie tej wiedzy ściśle naukowej z materiałem popularnonaukowym w postaci listów, relacji, ilustracji i wszelkich innych informacji nawiązujących do osób i wydarzeń związanych tematycznie z głównym wątkiem opracowania.
Z recenzji prof. dr hab. Elżbiety Górskiej
Przedstawiona do recenzji propozycja wydawnicza stanowi niewątpliwie cenną pozycję, dotyczącą tłumaczeń Koranu na język polski przed XX w., które są świadectwem wielokulturowości społeczeństwa Rzeczypospolitej, a także dowodzą wielowiekowych związków kultury polskiej (czy polskojęzycznej) z islamem, nie tylko tym przyniesionym przez Tatarów osiedlonych na ziemiach Wielkiego Księstwa Litewskiego i Polski. Rzuca także światło na funkcjonowanie tych związków w świadomości XIX-wiecznej inteligencji polskiej oraz na jej niezwykle szeroką tolerancję religijną, która aż pchnęła jej przedstawicieli do dokonania tłumaczenia Koranu na język polski, zrozumiały dla „naszych Tatarów”, aby mogli lepiej zrozumieć własną religię, przecież niechrześcijańską i niejednokrotnie postrzeganą jako religię wroga. Zawarte w proponowanej pozycji artykuły w wyczerpujący sposób opisują zagadnienia, jakie pojawiają się wokół fragmentu rękopisu tłumaczenia Koranu, odnalezionego w archiwum rodzinnym dworu w Czombrowie przez p. Joannę Puchalską.
Z recenzji dr hab. Agaty Nalborczyk, prof. UW
Świadomość, wolna wola i jaźń to kanoniczne zagadnienia filozoficzne od setek lat frapujące kolejne pokolenia uczonych.
Podjął je również współczesny brytyjski filozof analityczny Galen John Strawson (ur. 1952), który w trakcie czterdziestoletniej kariery poświęcił tym tematom liczne książki i artykuły. Jego myśl wyróżnia się odwagą, z jaką broni niepopularnych w nurcie filozofii anglosaskiej poglądów, takich jak panpsychizm, koncepcja pojęciowej sprzeczności moralnej odpowiedzialności czy teoria krótkotrwałych jaźni.
Choć pomysły te wzbudzają wiele głosów polemicznych, mają coraz większe znaczenie w najnowszych debatach.
Celem książki jest krytyczne przedstawienie poglądów Strawsona odnoszących się do tytułowych kwestii. Monografia zarysowuje zarazem szerszy kontekst historycznych i współczesnych dyskusji. Nie jest ona zatem wyłącznie streszczeniem idei Brytyjczyka, ale także próbą wskazania ich miejsca we współczesnych sporach, a ponadto – odpowiedzi na pytanie, jaką rolę odgrywa filozofia Strawsona w analitycznej metafizyce.
Wspaniałym przewodnikiem na trudnej drodze poszukiwania mądrości i doskonałym jej nauczycielem może być dla nas Paweł z Tarsu. Celowo autor monografii nie określa go w tym miejscu tytułem „święty”, gdyż w punkcie wyjścia, gdy wraz z biegiem swojego życia coraz śmielej i bardziej świadomie podejmował trud poszukiwania mądrości, jeszcze „świętym” nie był. Był tak jak każdy z nas homo sapiens, człowiekiem „myślącym” i z natury „poszukiwaczem mądrości”. Życie Pawła z Tarsu, człowieka dwóch kultur, hebrajskiej i greckiej, od najmłodszych lat było naznaczone nieustępliwym, szczerym i konsekwentnym dążeniem do poznania prawdy. Z jednej strony odpowiadał na nie judaizm, wiara ojców, ze swoją bogatą tradycją sapiencjalną, z drugiej zaś grecka filozofia, której różne kierunki i poglądy wykrystalizowały się z wszczepionego w serce człowieka „umiłowania mądrości”. Lecz ani w judaizmie, ani też w filozofii Paweł upragnionej mądrości nie znalazł – odkrył ją, a będąc bardziej precyzyjnym sam został przez nią odkryty, w drodze do Damaszku. Od tej chwili nie miał wątpliwości, że to Chrystus jest „mocą Bożą i mądrością Bożą” (1 Kor 1,24). Stąd Paweł, który sam przeszedł niezwykle zawiłą i burzliwą drogę ucznia prawdziwej mądrości, może dzisiaj być dla każdego człowieka nauczycielem w szkole mądrości Bożej. W tej roli występował najpierw jako świadek Chrystusa i Apostoł pogan, potem zaś autor listów zaadresowanych do założonych przez siebie wspólnot. W tej roli nie przestaje być autentyczny i wciąż aktualny także dla nas. Niniejsza publikacja, której przedmiotem jest egzegeza 1 Kor 2,6–16, pozwala nam rozpoznać w św. Pawle nauczyciela w szkole Bożej mądrości.
„Podstawowym atutem recenzowanej książki jest to, że obszernie i metodami stricte naukowymi (co dotąd nie było regułą) opisano w niej wciąż mało rozpoznane i pod pewnymi względami ulotne zjawisko archiwów społecznych. Nowością wnoszoną przez recenzowaną pracę, widoczną na tle innych polskich opracowań odwołujących się do tej poruszanej od kilku lat problematyki, jest zawarta w niej systematyczna i dokładna charakterystyka szeregu społecznych inicjatyw dokumentacyjnych, oparta na niestosowanym u nas na tym gruncie modelu badawczym wielokrotnego studium przypadku. […]. Sądzę, że tego rodzaju podejście badawcze znajdzie nie tylko uznanie, lecz będzie też wzorcem postępowania naukowego w badaniach nad pokrewną tematyką. Autorka skromnie deklaruje, że jej książka nie ma na celu zmieniania porządku świata (w dziedzinie archiwalnej). Mimo tych słów książka może ów porządek zmienić, choćby dlatego, że w chwili obecnej można o niej myśleć w kategoriach dzieła mogącego pretendować do miana pierwszego monograficznego opracowania zagadnienia archiwów społecznych w Polsce.”
Z recenzji dr. Tomasza Czarnoty (Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej)
Wstęp / 7
Aleksander Kuś
SPOŁECZNA ODPOWIEDZIALNOŚĆ BIZNESU JAKO WSPÓŁCZESNE NARZĘDZIE KREOWANIA WIZERUNKU PRZEDSIĘBIORSTWA / 9
Angelika Pańka
KORZYŚCI WYNIKAJĄCE Z WDROŻENIA ZARZĄDZANIA PROCESAMI W JEDNOSTKACH ADMINISTRACJI PUBLICZNEJ / 27
Anita Kuźnik
METODY BADAŃ W PROCESIE ZARZĄDZANIA INFRASTRUKTURĄ INFORMACYJNĄ BIBLIOTEK NAUKOWYCH / 41
Aurelia Bajerska
KONCEPCJA SEZONÓW KADENCJI PREZESA ZARZĄDU / 53
Agnieszka Wiśniewska
SPOŁECZNY KONTEKST TWORZENIA WARTOŚCI DLA KLIENTA W SYSTEMIE ŻYWNOŚCIOWYM / 63
Beata Grabowska
POSTRZEGANIE BEZ UPRZEDZEŃ. PERSPEKTYWA ZARZĄDZANIA RÓŻNORODNOŚCIĄ / 75
Daria Smarżewska
CZYNNIKI KSZTAŁTUJĄCE LOJALNOŚĆ PRACOWNIKÓW / 89
Joanna Stoińska
DIVERSITY CZYLI ZRÓŻNICOWANIE ZESPOŁÓW - WYZWANIE ZARZĄDZANIA XXI WIEKU / 103
Katarzyna Stefaniuk
BUDOWANIE ZESPOŁÓW PRODUKCYJNYCH / 115
Agnieszka Knap-Stefaniuk
STRES JAKO WAŻNY ELEMENT PRACY MENEDŻERÓW W ŚRODOWISKU MIĘDZYKULTUROWYM / 127
Marta Czupryńska-Kociszewska
ZASTOSOWANIE MODELI PREDYKCJI UPADŁOŚCI DO OCENY STABILNOŚCI ORGANIZATORÓW TURYSTYKI – ROZWAŻANIA TEORETYCZNE W KONTEKŚCIE PLANOWANEGO PROCESU BADAWCZEGO / 139
Natalia Dernowska
PROFIL KOMPETENCYJNY HR BUSINESS PARTNERA / 149
Natalia Wawrzynkiewicz
INTERNETOWA DYSOCJACJA A INTENCJA ZAKUPOWA KONSUMENTÓW / 159
Norbert Arszułowicz
PROBLEMATYKA KAPITAŁU INTELEKTUALNEGO I JEGO POMIAR ZA POMOCĄ METODY CIV NA PRZYKŁADZIE PRZEDSIĘBIORSTW Z BRANŻY PALIWOWEJ / 169
Piotr Wiśniewski
STOSOWANIE MODELI EKSPERCKICH W BADANIU PRZEDSIĘBIORSTW / 181
Roma Sośnicka
LEAN MANAGEMENT: KORZYŚCI I BARIERY ZASTOSOWANIA W USŁUGACH / 189
Weronika Przybylska
KREOWANIE MARKI PRACODAWCY W INTERNECIE W KONTEKŚCIE PRZEMIAN POKOLENIOWYCH / 199
Zuzanna Sikorska
PRAKTYKI ZAKUPOWE Z WYKORZYSTANIEM NARZĘDZI ELEKTRONICZNYCH / 149
Mariusz Kmiecik
PRZEDSIĘBIORSTWO 3PL JAKO OGNIWO WYKONUJĄCE PROGNOZY W SIECI DYSTRYBUCJI / 225
Agnieszka Kuś
KRAJOWY SYSTEM INNOWACJI A POTRZEBY INNOWACYJNE SEKTORA MSP W POLSCE / 237
Wszyscy swoiście współmieszkamy z naszymi przodkami czy też dosłownie chodzimy po ogromnym cmentarzysku, jakim jest gleba zawierająca nieidentyfikowalne dziś mikroelementy chemiczne i mineralne pochodzące ze zwłok miliardów ludzi, którzy żyli przed nami, a którym przyroda tylko czasowo użyczyła materii do budowy ich ciał.Część z nich została rytualnie potraktowana i pogrzebana. Ta książka jest wynikiem fascynacji ogromną wielorodnością emocji, którymi ludzie reagują, i praktycznych działań, jakie podejmują, kiedy stają wobec materialnych konsekwencji śmierci, tj. zwłok, z którymi trzeba coś zrobić. Jakie było pochodzenie specyficznie ludzkiego traktowania martwych ciał? Jak różne kultury historyczne traktowały materialne szczątki zmarłych? Jakie są współczesne trendy w nieortodoksyjnym traktowaniu zwłok? To tylko niektóre z rozważanych tu zagadnień.
Problematyka bezpieczeństwa pacjentów jest nierozerwalnie związana z prawidłowym funkcjonowaniem zakładu opieki zdrowotnej oraz nowoczesnym kierowaniem i zarządzaniem zespołami medycznymi. W przedmiotowej publikacji – prezentując specyfikę błędu organizacyjnego w prowadzeniu działalności leczniczej i odpowiedzialności karnej osób winnych tego typu zaniedbań – Autorka koncentruje się m.in. na kwestiach nieprawidłowego nadzoru nad pracą personelu medycznego, niewłaściwego działania systemu zarządzania aparaturą medyczną, braku przeciwdziałania zakażeniom szpitalnym, błędach w prowadzeniu gospodarki lekowej oraz uchybieniach w organizacji pracy izby przyjęć i szpitalnego oddziału ratunkowego. W monografii poruszono ponadto zagadnienia kwalifikacji prawnej czynów zabronionych – stanowiących w istocie błędy organizacyjne – oraz indywidualizacji winy sprawców wyżej wskazanych przestępstw.
Ranga i złożoność zmian występujących na rynku pracy wymaga systematycznego ich diagnozowania. Aby dokonać oceny tych zmian, należy zbadać ich zgodność z prawidłowościami rozwoju społeczno-gospodarczego, uwzgledniając w szczególności aspekty społeczne. W opracowaniu podjęto to wyzwanie i dokonano analizy dylematów rynku pracy, wiążących się z podejmowaniem decyzji zarówno na szczeblu makroekonomicznym, jak i mikroekonomicznym. Książka dobrze wpisuje się w międzynarodową dyskusję teoretyków i praktyków rynku pracy dotyczącą jego przyszłego kształtu, adekwatnego do zmian demograficznych i społeczno-gospodarczych. Mamy nadzieję, że wnioski i rekomendacje zaprezentowane w publikacji pozwolą państwu skuteczniej interweniować na rynku pracy i efektywniej wykorzystywać publiczne środki.
Książka ta opowiada o teatrach polskich i niemieckich, które działały w tym samym budynku zaprojektowanym przez wiedeńską pracownią Helmera i Fellnera, a stojącym dziś przy Placu Teatralnym i noszącym imię Wilama Horzycy. Inaczej niż moi poprzednicy chciałem połączyć w jednej monografii instytucje teatralne pruskiego, polskiego międzywojennego i nazistowskiego Torunia, uchwycić zmienność życia artystycznego, idee i koncepcje, przedstawienia, a nade wszystko sylwetki ludzi, którzy tu pracowali w burzliwej pierwszej połowie XX wieku. Był to czas walki o teatr na wyłączność tylko jednego narodu, o to, żeby z tej sceny nie padło już ani jedno (polskie czy niemieckie) słowo. Zarazem jednak zdarzały się zaskakujące momenty kooperacji, przynoszące artystyczne owoce, np. toruńskie sukcesy diwy operowej Marii Janowskiej w niemieckim teatrze albo symboliczna transakcja handlowa pomiędzy ostatnim dyrektorem Stadttheater Thorn Romanem Kalkowskim, wywodzącym się z rodziny polsko-niemieckiej, a pierwszym dyrektorem Teatru Narodowego na Pomorzu, Franciszkiem Frączkowskim. Bliski kuzyn Kalkowskiego – Karol Benda dwukrotnie dyrektorował polskiej scenie w Toruniu i stał się jej najlepszym aktorem; Władysław Bracki, zanim został dyrektorem, uczył się teatru w Berlinie u Maxa Reinhardta, a później wziął udział w powstaniu wielkopolskim; Helena Grossówna miała matkę Polkę i ojca – niemieckiego rzeźnika, potem została gwiazdą kina i współpracownicą AK. „Dosyć poplątane są te węzły krwi” – mówił książę Hamlet. O tym właśnie jest ta opowieść. Głównie o teatrze, czasami także o krwi.
Autor podjął się ambitnego zadania ukazania materialnych przejawów mitologicznych wyobrażeń dawnych Słowian. Praca prezentuje znakomicie przemyślany sposób rozwiązania tej problematyki. Autor najpierw składa deklarację teoretyczną, definiuje sposób rozumienia mitu, status wyobrażeń religijnych i magicznych w kontekście projektowanej kultury tradycyjnej. Książka zawiera obszerny przegląd, analizę i interesująco przedstawioną interpretację wyobrażeń mitycznych odzwierciedlonych w reliktach archeologicznych. Czytelnik otrzymuje frapujące i pobudzające do dalszych badań oraz dyskusji dzieło podsumowujące stan wiedzy w zakresie archeologii religioznawczej Słowian zachodnich, a zarazem książkę zawierającą liczne autorskie propozycje interpretacyjne – niezwykle ważne dla badaczy i miłośników kultury duchowej naszych przodków.
Z recenzji prof. dr. hab. Andrzeja P. Kowalskiego
Recepcja twórczości Samuela Becketta w Polsce to publikacja o doniosłym znaczeniu. Jest pierwszym systematycznym opracowaniem tematu, jakie ukazało się od 1990 roku, i stanowi punkt zwrotny. Siedemdziesiąt lat obecności Becketta w polskiej kulturze nakreśla dostatecznie szeroką perspektywę, aby stwierdzić, że współcześni przestają patrzeć na niego z pozycji karła. Piedestał, na którym zwykło się go umieszczać, burzą nawet ci, co go wznieśli. Czyżby w tej partii szachów po raz pierwszy powiedziano pisarzowi: mat?
Bezcennym walorem książki są rozbudowane aneksy, w których zgromadzono informacje o wszystkich polskich inscenizacjach i utworach muzycznych inspirowanych tekstami Becketta. Skompilowano w nich także wykaz festiwali i seminariów beckettowskich. W części bibliograficznej czytelnik odnajdzie ponadto nigdy wcześniej niepublikowany, kompletny spis dzieł autora oraz listę ich przekładów na język polski.
Ten produkt jest zapowiedzią. Realizacja Twojego zamówienia ulegnie przez to wydłużeniu do czasu premiery tej pozycji. Czy chcesz dodać ten produkt do koszyka?
