Wszyscy swoiście współmieszkamy z naszymi przodkami czy też dosłownie chodzimy po ogromnym cmentarzysku, jakim jest gleba zawierająca nieidentyfikowalne dziś mikroelementy chemiczne i mineralne pochodzące ze zwłok miliardów ludzi, którzy żyli przed nami, a którym przyroda tylko czasowo użyczyła materii do budowy ich ciał.Część z nich została rytualnie potraktowana i pogrzebana. Ta książka jest wynikiem fascynacji ogromną wielorodnością emocji, którymi ludzie reagują, i praktycznych działań, jakie podejmują, kiedy stają wobec materialnych konsekwencji śmierci, tj. zwłok, z którymi trzeba coś zrobić. Jakie było pochodzenie specyficznie ludzkiego traktowania martwych ciał? Jak różne kultury historyczne traktowały materialne szczątki zmarłych? Jakie są współczesne trendy w nieortodoksyjnym traktowaniu zwłok? To tylko niektóre z rozważanych tu zagadnień.
Problematyka bezpieczeństwa pacjentów jest nierozerwalnie związana z prawidłowym funkcjonowaniem zakładu opieki zdrowotnej oraz nowoczesnym kierowaniem i zarządzaniem zespołami medycznymi. W przedmiotowej publikacji – prezentując specyfikę błędu organizacyjnego w prowadzeniu działalności leczniczej i odpowiedzialności karnej osób winnych tego typu zaniedbań – Autorka koncentruje się m.in. na kwestiach nieprawidłowego nadzoru nad pracą personelu medycznego, niewłaściwego działania systemu zarządzania aparaturą medyczną, braku przeciwdziałania zakażeniom szpitalnym, błędach w prowadzeniu gospodarki lekowej oraz uchybieniach w organizacji pracy izby przyjęć i szpitalnego oddziału ratunkowego. W monografii poruszono ponadto zagadnienia kwalifikacji prawnej czynów zabronionych – stanowiących w istocie błędy organizacyjne – oraz indywidualizacji winy sprawców wyżej wskazanych przestępstw.
Ranga i złożoność zmian występujących na rynku pracy wymaga systematycznego ich diagnozowania. Aby dokonać oceny tych zmian, należy zbadać ich zgodność z prawidłowościami rozwoju społeczno-gospodarczego, uwzgledniając w szczególności aspekty społeczne. W opracowaniu podjęto to wyzwanie i dokonano analizy dylematów rynku pracy, wiążących się z podejmowaniem decyzji zarówno na szczeblu makroekonomicznym, jak i mikroekonomicznym. Książka dobrze wpisuje się w międzynarodową dyskusję teoretyków i praktyków rynku pracy dotyczącą jego przyszłego kształtu, adekwatnego do zmian demograficznych i społeczno-gospodarczych. Mamy nadzieję, że wnioski i rekomendacje zaprezentowane w publikacji pozwolą państwu skuteczniej interweniować na rynku pracy i efektywniej wykorzystywać publiczne środki.
Książka ta opowiada o teatrach polskich i niemieckich, które działały w tym samym budynku zaprojektowanym przez wiedeńską pracownią Helmera i Fellnera, a stojącym dziś przy Placu Teatralnym i noszącym imię Wilama Horzycy. Inaczej niż moi poprzednicy chciałem połączyć w jednej monografii instytucje teatralne pruskiego, polskiego międzywojennego i nazistowskiego Torunia, uchwycić zmienność życia artystycznego, idee i koncepcje, przedstawienia, a nade wszystko sylwetki ludzi, którzy tu pracowali w burzliwej pierwszej połowie XX wieku. Był to czas walki o teatr na wyłączność tylko jednego narodu, o to, żeby z tej sceny nie padło już ani jedno (polskie czy niemieckie) słowo. Zarazem jednak zdarzały się zaskakujące momenty kooperacji, przynoszące artystyczne owoce, np. toruńskie sukcesy diwy operowej Marii Janowskiej w niemieckim teatrze albo symboliczna transakcja handlowa pomiędzy ostatnim dyrektorem Stadttheater Thorn Romanem Kalkowskim, wywodzącym się z rodziny polsko-niemieckiej, a pierwszym dyrektorem Teatru Narodowego na Pomorzu, Franciszkiem Frączkowskim. Bliski kuzyn Kalkowskiego – Karol Benda dwukrotnie dyrektorował polskiej scenie w Toruniu i stał się jej najlepszym aktorem; Władysław Bracki, zanim został dyrektorem, uczył się teatru w Berlinie u Maxa Reinhardta, a później wziął udział w powstaniu wielkopolskim; Helena Grossówna miała matkę Polkę i ojca – niemieckiego rzeźnika, potem została gwiazdą kina i współpracownicą AK. „Dosyć poplątane są te węzły krwi” – mówił książę Hamlet. O tym właśnie jest ta opowieść. Głównie o teatrze, czasami także o krwi.
Autor podjął się ambitnego zadania ukazania materialnych przejawów mitologicznych wyobrażeń dawnych Słowian. Praca prezentuje znakomicie przemyślany sposób rozwiązania tej problematyki. Autor najpierw składa deklarację teoretyczną, definiuje sposób rozumienia mitu, status wyobrażeń religijnych i magicznych w kontekście projektowanej kultury tradycyjnej. Książka zawiera obszerny przegląd, analizę i interesująco przedstawioną interpretację wyobrażeń mitycznych odzwierciedlonych w reliktach archeologicznych. Czytelnik otrzymuje frapujące i pobudzające do dalszych badań oraz dyskusji dzieło podsumowujące stan wiedzy w zakresie archeologii religioznawczej Słowian zachodnich, a zarazem książkę zawierającą liczne autorskie propozycje interpretacyjne – niezwykle ważne dla badaczy i miłośników kultury duchowej naszych przodków.
Z recenzji prof. dr. hab. Andrzeja P. Kowalskiego
Recepcja twórczości Samuela Becketta w Polsce to publikacja o doniosłym znaczeniu. Jest pierwszym systematycznym opracowaniem tematu, jakie ukazało się od 1990 roku, i stanowi punkt zwrotny. Siedemdziesiąt lat obecności Becketta w polskiej kulturze nakreśla dostatecznie szeroką perspektywę, aby stwierdzić, że współcześni przestają patrzeć na niego z pozycji karła. Piedestał, na którym zwykło się go umieszczać, burzą nawet ci, co go wznieśli. Czyżby w tej partii szachów po raz pierwszy powiedziano pisarzowi: mat?
Bezcennym walorem książki są rozbudowane aneksy, w których zgromadzono informacje o wszystkich polskich inscenizacjach i utworach muzycznych inspirowanych tekstami Becketta. Skompilowano w nich także wykaz festiwali i seminariów beckettowskich. W części bibliograficznej czytelnik odnajdzie ponadto nigdy wcześniej niepublikowany, kompletny spis dzieł autora oraz listę ich przekładów na język polski.
„Za kulisami. Toruńskie spotkania wokół dramatu” to planowany przez Wydział Humanistyczny Uniwersytetu Mikołaja Kopernika w Toruniu cykliczny festiwal skupiający się na zagadnieniach związanych z dramatem, w tym m.in. na przekładzie, krytyce i reżyserii. Intencją pomysłodawczyń jest tematyczność każdej edycji. Pierwsza, która odbyła się w dniach 11–13 kwietnia 2018 roku, poświęcona została dramatowi Rosji i Ukrainy.
Przygotowana publikacja jest rezultatem prowadzonych przez Autora badań naukowych i rozważań związanych z rachunkowością instrumentów finansowych oraz informacjami sprawozdawczymi wykorzystywanymi przez inwestorów oraz analityków w ich procesach decyzyjnych dotyczących inwestycji finansowych. Intensywny rozwój instrumentów finansowych, skutkujący coraz większym stopniem ich skomplikowania, powoduje, że rachunkowość instrumentów finansowych stanowi szczególnie problematyczny obszar rachunkowości. Niejednolitość, obszerność oraz złożoność obowiązujących regulacji prawnych poświęconych temu zagadnieniu jest powodem licznych trudności dla odbiorców informacji sprawozdawczych. Dlatego ocena wykorzystania i przydatności sprawozdawczości finansowej w zakresie instrumentów finansowych przez inwestorów i analityków, a także identyfikacja ich potrzeb informacyjnych oraz uwag odnoszących się do oczekiwanych zmian w tym względzie stanowi ważny i potrzebny, zarówno w wymiarze teoretycznym, jak i praktycznym, obszar badawczy.
W monografii realizowany jest autorski projekt badań historiograficzno-metodologicznych. Clifford Geertz w jednym ze swoich esejów postulował studia nad myśleniem, jakie przebiega „na forum i agorze współczesnego życia”, dotychczas pozostających poza zainteresowaniami antropologów. Nazwał je etnografią myśli współczesnej. Stąd też koncepcję historii historiografii i metodologii historii, ufundowaną na Geertzowskim rozumieniu kultury i jej badaniu, autor traktuje jako etnografię myśli współczesnej w dziedzinie historii.
„Wielkie kwestie”, które autor bada, to: klasyczna i nieklasyczna historia; centrum i peryferie historii; antropologizowanie historii; „zwroty” badawcze w historii; granice dyscyplinarne i interdyscyplinarność w historii; polityzacja historii; modernizm, postmodernizm i historia; źródła historyczne; archiwa i kultura; znaczenia i historia; myśl i historia; społeczne zaangażowanie, izolacja i historia; krytyka społeczna i historia; etyczny etnocentryzm i historia.
Monografia ta, nawiązując do Wittgensteina, jest pasmem rozmaitych włókien-rozdziałów krzyżujących się i splatających ze sobą. Wszystkie, ściągnięte w sploty o odpowiednim napięciu, tworzą złożoną strukturę, miejscowo specyficzną, ale całościowo integralną, która dotyczy znaczenia kultury oraz jej różnorodności w prowadzonych przez historyków badaniach przeszłości.
Treści poszczególnych rozdziałów […] są nierozerwalnie związane tak z refleksją teoretyczną, jak i praktyczną nad kondycją i zmianami dokonującymi się współcześnie na gruncie historiografii. […] Jednocześnie […] wychodzą naprzeciw potrzebie, zapotrzebowaniu i oczekiwaniu historyków (ale przecież nie tylko) na namysł/refleksję nad sposobami kreacji „obrazów przeszłości”. […] etnografia myśli współczesnej w dziedzinie historii wydaje się interesującym i niosącym za sobą potencjał badawczy projektem […] patrzenia na historiografię i dokonujące się na jej gruncie zmiany.
Z recenzji prof. Marka Woźniaka
Książki autorstwa […] metodologów historii oceniam zwykle w kontekście przydatności do zrozumienia rozwoju historiografii, do której przynależę, nie zaś hermetycznego dyskursu specjalistów. Z tej perspektywy […] pozycja jest ważna według mnie przede wszystkim jako wskazanie szczególnie istotnych obszarów refleksji nie tylko w polskiej historiografii, ale także w szeroko pojętym dyskursie o przeszłości. […] autor niezwykle konsekwentnie odwołuje się do antropologii jako punktu wyjścia refleksji nad celami badań historycznych, warsztatem badań oraz szczególnie dziś ważnymi debatami […].
Z recenzji dr hab. Barbary Klich-Kluczewskiej
Wśród wielu wymagań współczesnej kultury żądanie otwartości należy do najważniejszych. Jest ono tak ważne, że pojawia się nawet jako istotna prośba Modlitwy Eucharystycznej (V Modlitwa Eucharystyczna), w której prosi się: „uczyń nas otwartymi”. Przyzwyczajani jesteśmy do uznawania, że jest to zaleta ludzi i pożądany stan kultur, w których relacje wykluczania zastępowane są pluralizmem i tolerancją. Rzadko dostrzega się również zagrożenia związane z bezkrytyczną otwartością, w której może ujawniać się zaburzenie tożsamości, nierespektowanie żadnych granic, aż po egoistyczną samowolę. Taka nieuporządkowana otwartość wydaje się umniejszać tendencje do trwania i utrwalania dotychczas obowiązujących (dobrych) wzorców życia i kultury, uwypuklając zmienność i nietrwałość wszystkiego, i skłaniając też ku relatywizmowi i konformizmowi. Jednak korzystna (ubogacająca i poszukująca) otwartość rzeczywiście służy zarówno indywidualnemu rozwojowi, jak i udoskonaleniu relacji międzyludzkich i międzykulturowych. Dlatego w kontekście tak rozumianej otwartości nie ma usprawiedliwienia dla ograniczenia i zamknięcia nawet wtedy, gdy w danej chwili wydaje się ona zagrażać schematycznemu porządkowi, skostniałej hierarchii i złudnej niezmienności. W kontekście tym chodzi bowiem o otwartość na prawdę, dobro, piękno, czyli na to wszystko co ubogaca świat, nasze życie i nas samych, co jest cenne i o co warto zabiegać. Nie chodzi zaś ani o rezygnację z siebie, ani też o skierowanie (otwartość) na to, co niszczy i burzy, a nie tworzy i buduje. Stąd modlitwa „uczyń nas otwartymi” jest tak ważna: uczyń nas otwartymi, nie ku naszej destrukcji, lecz ku spełnieniu.
„Żaden człowiek nie jest samotną wyspą; każdy stanowi ułomek kontynentu, część lądu” – głosi słynna fraza Johna Donne’a, która posłużyła Ernestowi Hemingwayowi za motto powieści Komu bije dzwon. Parafrazując, można powiedzieć, że tym bardziej żadna kinematografia narodowa nie jest samotną wyspą; każda stanowi ułomek kontynentu, część lądu, jakim jest światowe kino i jeszcze szerzej – sztuka i kultura, przynajmniej od XIX wieku połączona siecią złożonych współzależności, inspiracji, uwarunkowań i powiązań o zasięgu globalnym. Powiązania te mogą mieć charakter ekonomiczny, intelektualny, polityczny, społeczny, artystyczny. Przeważnie są mieszanką ich wszystkich.
Dotyczy to także polskiego kina, a celem książki Przeczucie końca. Modernizm, późność i polskie kino jest przyjrzenie się wycinkowi rodzimej kinematografii, jaki stanowi powojenne kino autorskie, właśnie jako części tego bogatego kontynentu, którego jednym z najistotniejszych wymiarów był filmowy modernizm. Tropi ona kształtowanie się modernistycznego dyskursu, instytucji i poetyki zarówno w międzynarodowym, jak i lokalnym kontekście, a także kolejne przejawy i konsekwencje estetyczne oraz filozoficzne funkcjonowania tego paradygmatu w polskim kinie. Szczególny nacisk położony został na późną fazę modernizmu, której istnienie datuje się na lata siedemdziesiąte oraz (w mniejszym natężeniu) dekadę następną, a której czołowymi reprezentantami byli m.in. Andrzej Żuławski, Tadeusz Konwicki, Wojciech Jerzy Has, Grzegorz Królikiewicz czy Piotr Szulkin. Tego rodzaju „utransnarodowienie” polskiego kina pozwala spojrzeć na nie świeżym okiem, nawet jeśli przedmiotem jego zainteresowania są postaci, zjawiska czy dzieła pozornie dobrze znane.
Tematem monografii jest analiza wybranych autobiograficznych narracji autorstwa kobiet z perspektywy związków między matkami a córkami w kontekście relacji rodzinnych i artystycznych. Przedstawione badania dotyczą przede wszystkim tego, w jaki sposób relacje rodzinne wpływają na matczyną oraz córczyną twórczość literacką lub artystyczną i na odwrót – w jaki sposób życie artystyczne wpływa na relacje panujące w rodzinie. W ten sposób analizie poddane zostały te kategorie i problemy, które pojawiają się w literaturze jako skutek działania tych relacji. Celem przeprowadzanych rozpoznań było znalezienie i zinterpretowanie na zasadzie case studies tych duetów matek i córek, których teksty najlepiej odzwierciedlają charakterystyczny sposób tworzenia narracji o sobie i rodzinie.
Wybrane utwory poddano analizie w kontekście m.in. takich kategorii, jak córectwo, etyka troski, uznanie, epigenetyka, wstyd, empatia, topologie choroby, żałoba. Zinterpretowano również te specyficzne teksty lub prace autobiograficzne, które nie wpisują się w sztywne ramy gatunkowe. Należą one do tej grupy projektów i/lub narracji, które podkreślają różnorodność estetyk oraz konwencji tego hybrydycznego gatunku, jakim jest autobiografia. Rozpoznania i teorie różnych dziedzin wiedzy akademickiej zostały wykorzystane jako narzędzia analityczne. Zaliczają się do nich chociażby teoria i interpretacja literatury, gender studies, antropologia kultury, badania nad pamięcią i materialnością, analizy socjologiczne, koncepcje psychologiczne i psychoanalityczne, a także hipotezy podejmujące kwestie wpływu zmian społeczno-politycznych na literaturę autobiograficzną. Wszystko to przyczyniło się do stworzeniu metodologii uwzględniającej specyfikę badanych tekstów, odpowiadającą przekształceniom współczesnej literatury autobiograficznej.
Przedmiotem podejmowanych w monografii analiz jest asamblaż „klasy–kapitału–coachingu”, który jest rozpatrywany w kontekście procesu rozpowszechniania się w dobie późnego kapitalizmu idei przedsiębiorczości, odpowiedzialności indywidualnej oraz uekonomicznienia stosunków nieekonomicznych. Coaching – rozumiany jako materializacja neoliberalnych technologii urządzania – jest praktyką materialno-symboliczną zachęcającą członków wyższych klas średnich w Polsce do podejmowania prób rozwijania form kapitału emocjonalnego (samoświadomości, postaw przedsiębiorczości i odpowiedzialności, pewności siebie oraz poczucia własnej wartości, odporności psychicznej i umiejętności zarządzania emocjami) w celu radzenia sobie z wyzwaniami stawianymi przez kapitalizm. Członkowie wyższych klas średnich, biorący udział w prowadzonych przez autora badaniach etnograficznych, budują tożsamość klasową w procesie afektywnej pracy nad sobą, inicjowanej w coachingu, która wypływa z potrzeby zyskania i/lub poszerzenia wymienionych wyżej dyspozycji emocjonalno-kognitywnych. Coaching jest narzędziem zarówno tę potrzebę zaspokajającym, jak i ją produkującym. Jest on mechanizmem konstruującym neoliberalne podmioty wyższych klas średnich, wyposażającym je nie tylko w kapitał emocjonalny, lecz także kategorie, na podstawie których sami działają i myślą o sobie oraz otaczającym świecie. Książka dowodzi, że pracę coachingową odpowiedzialną za wytwarzanie neoliberalnych podmiotów wyższych klas średnich konstytuuje mechanizm retoryczny i polityczny, który dookreśla etykieta stanowiąca także drugi człon tytułu monografii: perswazja neoliberalnego urządzania.
Romanticism in Poland was the first modern era which created the earliest modern intellectual class calling for cultural, political, and civilizational changes, which is similar to the situation in France, Germany, and England. The rebellious spirit of Romanticism in Poland is characterized by stronger foundations and arguments of historiosophical nature. Rebellion in Romanticism was not limited to fighting for the individual freedom of men, as people also fought in the name of national and social freedom. It was a struggle that encompassed many aspects of life and imagination. Romanticism is the child of youth. The youth shaped a new worldview, rebelled against the world order in literature and art, and proposed a new definition of freedom, including not only politics, but also aesthetics, philosophy, music, science, as well as lifestyle, thus imparting on everyday life the qualities of freedom and authenticity.
In dem bereits fünften Band der Serie „Ecclesia clerusque temporibus medii aevi” finden unsere Leser Ergebnisse der Forschungen über die Kirche im mittelalterlichen Livland, die aus den Studien von Historikern aus Dänemark, Deutschland, Estland und Polen resultieren. Der Band enthält acht Beiträge in deutscher und englischer Sprache. Diese sind verschiedenen Aspekten der Geschichte, von der mittelalterlichen Kirche in Livland bis hin zur Reformation, gewidmet. Die in den Texten angesprochenen Fragen betreffen Christianisierungsprozesse, die Herausbildung der Kirche als Organisation, die Organisation des Klosterlebens, Religiosität der lokalen Bevölkerung, Aktivitäten der päpstlichen Legaten, das Universitätsstudium von Domkapitularen sowie die Anfänge der Reformation im Bistum Riga. Einer der ausführlicheren Beiträge ist darüber hinaus den erhaltenen Archivalien des livländischen Zweiges des Deutschen Ordens gewidmet. Die in dem vorliegenden Band präsentierten Untersuchungen über die Kirche in Livland fügen sich in das Forschungsprofil des seit dem Jahre 2013 bestehenden Lehrstuhls für Geschichte der baltischen Länder, der am Institut für Geschichte und Archivkunde der Nikolaus-Kopernikus-Universität in Toruń angesiedelt ist.
Monika Jakubek-Raczkowska, Marta Czyżak
Textus et pictura: słowo wstępne / 9
TEXTUS. STUDIA NAD ZAWARTOŚCIĄ KODEKSÓW RĘKOPIŚMIENNYCH
Irina Chachulska
Najstarsze pasje chorałowe w rękopiśmiennych źródłach polskich / 13
Dominika Grabiec
Formularz Mszy o Koronie Cierniowej z fragmentu graduału 12497 IV ze zbiorów Biblioteki Narodowej w Warszawie / 21
Monika Opalińska
Utracone w edycjach – wokół rękopisów i wydań średniowiecznych angielskich przekładów modlitw liturgicznych / 33
Agnieszka Fabiańska
Historia Veteris et Novi Testamenti – charakterystyka dzieła, metoda pracy jej autora i zarys tradycji rękopiśmiennej utworu / 53
LIBER. STRUKTURA I FUNKCJE KODEKSÓW RĘKOPIŚMIENNYCH W UJĘCIU MONOGRAFICZNYM
Marta Czyżak
Compendium historiae in genealogia Christi Piotra z Poitiers (Pictavienis) w rękopisach Biblioteki Uniwersyteckiej w Toruniu / 67
Piotr Oliński
Kilka uwag o kalendarzu i modlitwach we franciszkańskim rękopisie z terenu władztwa zakonu krzyżackiego w Prusach (Rps 77/II ze zbiorów Biblioteki Uniwersyteckiej w Toruniu) / 95
Ewa Kobylińska
Rękopis BN, BOZ 146, czyli kolekcja Marcina z Raciąża / 105
Alicja Szulc
XIV-wieczny kodeks Antonio da Rido z Padwy ze zbiorów Biblioteki Uniwersyteckiej w Poznaniu (Rkp. 1736). Analiza treściowa i proweniencyjna / 117
Sławomir Szyller
Jan Burcardi i jego kolekcje kazań / 129
Paweł Mateusz Modrzyński
Pomiędzy pięknem i pragmatyzmem. Kodeksy prawne z terenów Prus Krzyżackich / 139
PICTURA. ŚREDNIOWIECZNA KSIĘGA ILUMINOWANA
Mateusz Franciszek Marszałkowski
Dekorator pelplińskiego Graduału L13 i jego oeuvre / 153
Justyna Łuczyńska-Bystrowska
Znaczenie pisma w dekoracji malarskiej neapolitańskiego brewiarza w Bibliotece XX. Czartoryskich (sygn. Ms. Czart. 1211 IV) na tle rozwoju liternictwa humanistycznego w Italii / 173
Justyna Łuczyńska-Bystrowska
Dominikański Graduał brata Wiktoryna z lat 1536–1537 – iluminacje i oprawa zdobiona tzw. radełkiem jagiellońskim / 195
Anna Wyszyńska
Liber geneseos illustriis familiae Schidloviciae Stanisława Samostrzelnika. Przyczynek do badań kostiumologicznych nad uzbrojeniem ochronnym / 217
CODEX. ŚREDNIOWIECZNA KSIĘGA RĘKOPIŚMIENNA W ASPEKCIE HISTORYCZNEGO TRWANIA
Ewa Chlebus
Jak franciszkanie pruscy utylizowali rękopisy, czyli o znaczeniu badań makulaturowych dla oprawoznawstwa / 253
Joanna Kilian-Sztama, Elżbieta Jabłońska
Summa Raymundi de Pennaforte sygn. MS 8 ze zbiorów Archiwum Archidiecezjalnego w Gnieźnie – średniowieczny iluminowany rękopis na pergaminie. Problematyka konserwatorsko-restauratorska / 303
Ewa Chlebus
Pomiędzy drukiem a oprawą. Planirowanie papieru jako istotna czynność w produkcji książki w dobie inkunabułów / 319
Jacek Soszyński
Pierwszy rok prac nad „Inwentarzem dziedzictwa narodowego w zakresie rękopisów średniowieczych” / 337
Wykaz skrótów / 353
Bibliografia / 355
Indeks rękopisów / 383
Indeks inkunabułów i starych druków / 389
Indeks osobowy / 391
Indeks topograficzny / 399
„Podjęty został temat ważny i aktualny przede wszystkim w sensie naukowym, ale także praktycznym. Autorka zebrała bardzo szeroki materiał źródłowy, który zanalizowała przy pomocy odpowiednio dobranych metod. W rezultacie otrzymaliśmy szerokie, kompleksowe spojrzenie na zagadnienie roli kultury i partycypacji w kulturze w średnich miastach Polski. Praca niewątpliwie dostarcza nowej wiedzy na omawiany temat i w tym sensie stanowi wkład do geograficznych badań nad kulturą jako ważną funkcją miasta i nad sytuacją miast średnich”.
Z recenzji prof. Janusza Słodczyka (Uniwersytet Opolski)
„[Praca] wzbogaca wiedzę o obrazie i pozycji miast średnich w procesie transformacji strukturalnej polskiej przestrzeni, ogarniającym kulturę, gospodarkę i społeczeństwo na przełomie XX i XXI wieku […]”.
Z recenzji prof. Andrzeja Klasika (Uniwersytet Ekonomiczny w Katowicach)
Wstęp – pomiędzy anachronizmem i zgorszeniem / 9
Interpretacja filozoficzna (Rdz 1,1–10) / 19
Wykładnia pojęć z drugiego zdania Biblii / 21
Nieskończoność a drugi werset Genesis / 27
Sklepienie niebieskie / 40
O skończoności i realności / 50
Bóg, który stwarza wszystko / 59
Wykładnia (Rdz 1,1–10) inspiracją dla refleksji filozoficznej / 65
Prawdopodobieństwo jako arystotelesowska kategoria / 67
Przedstawienia nieskończoności. Idea matematycznej metafory / 81
Odświeżanie genezyjskich symboli / 93
Pod nieboskłonem: świat konieczności i przypadku / 105
Skończoność: pomiędzy gigantycznym i mikroskopijnym / 114
Na początku Bóg stworzył niebo i ziemię / 131
Apendyks / 153
1. O różnych „matematykach”, absolutnej losowości i światach możliwych / 155
2. „Morze” – skończone z nieskończonego / 160
3. Czy w króliczej norze jest dość miejsca? / 170
4. „Łąka” B. Leśmiana – poemat o nieskończoności / 176
Bibliografia / 183
“Unlike freedom of speech, freedom of thought seems to be a natural attribute of humans. After all, thoughts are, by contrast to words, both inaudible and invisible – and therefore they appear to be beyond the grasp of censors. […] In fact, the conviction that thoughts are really free is deeply rooted in different languages. For example, the famous Latin maxim Cogitationis poenam nemo patitur appears in English as Thoughts are toll-free, in German as Gedanken sind Zoll frei and in Polish as Myśli są wolne od cła. In sum, this maxim says that nobody can be punished for his thoughts, no matter how iniquitous they may be. Even though the assertion seems true, the problem is not so simple as it looks.”
From the Introduction
Ten produkt jest zapowiedzią. Realizacja Twojego zamówienia ulegnie przez to wydłużeniu do czasu premiery tej pozycji. Czy chcesz dodać ten produkt do koszyka?
