Czy możliwe jest przeformułowanie rozumienia archiwum teatru – pojęcia, które w naukach humanistycznych rozwijane jest przynajmniej od czasów Jacques’a Derridy i Hala Fostera? Taką próbę, przyjmując perspektywę performatywną i uwzględniając prace teoretyczne wyrosłe ze zwrotu archiwalnego w naukach humanistycznych, podejmuje autorka w niniejszej książce. Propozycja pojęcia „archiwum performatywnego”, uwzględniającego podobieństwa między archiwum i teatrem oraz nieoczywiste rodzaje dokumentów, które do archiwum teatru należy włączyć, staje się kluczem do odczytania znaczących wydarzeń z polskiego życia teatralnego, politycznego i społecznego ostatnich lat.
Najnowsze opery to interesujący materiał badań nad relacjami zachodzącymi między ciałami a technologiami cyfrowymi. Charakteryzuje je otwartość formy, niejednolitość, eksperymentalność oraz wykraczanie poza instytucjonalne ramy tradycyjnie rozumianej sztuki operowej, a także nierzadko spekulowanie na temat przyszłości człowieka i technologii. Pisząc o najnowszych operach, nie można jednak pominąć znaczenia typowych rozwiązań estetycznych i dramaturgicznych, właściwych operze rozumianej jako tradycyjny gatunek, instytucja lub zbiór praktyk kształtujących zachowania jej wykonawców i odbiorców. W trzech głównych częściach książki autorka omawia wszystkie te zagadnienia, zestawiając rozmaite zjawiska artystyczne, społeczne i naukowe, które są analizowane przez specjalistów zajmujących się różnymi obszarami wiedzy. Na konkretne opery spogląda przez pryzmat teorii performatyków, kulturoznawców oraz badaczy technonauki i technokultury.
Monografia, będąca efektem wieloletnich poszukiwań teoretycznych i badań terenowych, służy przedstawieniu i diagnozie procesu demokratyzacji kultury współczesnej. Ukazuje spór wokół zmiennych znaczeń demokracji i tym samym ewentualnego wyznaczania demokratyzacji. Szczegółowym przedmiotem zainteresowania autora jest sytuacja w jego własnym kraju, stąd prezentowane przykłady odnoszą się do kontekstu polskiego i w głównej mierze jego dotyczą. Wypracowane ujęcie demokracji zachowuje otwarty charakter, uwzględniający grę między takimi wartościami, jak: wybór, lud, równość, wolność, wielość, różnica, które pozostają kategoriami niedomkniętymi, wypełnianymi treściami w intelektualnych i praktycznych sporach. Takie ujęcie demokracji umożliwia udzielenie odpowiedzi na pytanie nie o to, czym ona jest, ale jak jest używana.
Z jednej strony autor przedstawia w książce, w jaki sposób nauka, teoria i wiedza stają się polem ustalania sensów demokracji. Teoretyczne koncepcje zostają zatem ukazane jako należące do dziedziny kultury, tworzące i odzwierciedlające zjawisko demokratyzacji. Z drugiej strony omawia praktyki mogące na proces demokratyzacji wskazywać i go ustanawiać. Interesujący okazują się więc aktorzy społeczni, podejmujący aktywne strategie w konkretnych obszarach. Tym samym analiza prowadzona w całej pracy balansuje między procesami społeczno-kulturowymi wyrażanymi w dyskursach teoretycznych a społeczno-kulturowym doświadczaniem tych procesów w konkretnych ludzkich działaniach.
Monografia Nauki ekonomiczne wobec wyzwań współczesnej gospodarki. Zarządzanie – przywództwo – komunikacja to drugi tom rozważań nad bieżącymi problemami gospodarczymi. Zakres książki obejmuje zagadnienia z różnych dyscyplin naukowych, takich jak ekonomia i nauki o zarządzaniu. Zebrane publikacje charakteryzuje aktualność tematu oraz dociekliwość badawcza młodych adeptów nauki.
W części pierwszej, poświęconej ekonomii, zwrócono uwagę na problemy związane z rynkiem pracy nierejestrowanej. W oparciu o skalę zjawiska omówiono strukturę wykonywanej pracy, scharakteryzowano uczestników obszaru nierejestrowanego oraz przedstawiono motywację do podjęcia takiej aktywności. Wśród poruszanych tematów skupiono się także na przywództwie oraz roli inteligencji emocjonalnej wśród managerów i liderów.
W monografii zwrócono ponadto uwagę na aspekty związane z komunikacją marketingową, która w oparciu o real-time marketing jest prezentowana jako efektywny sposób kreowania marki wśród klientów. Przybliżono również tematykę związaną z rozwijającym się i zyskującym na znaczeniu obszarem big data, przede wszystkim jego szansami i wyzwaniami.
Dość obszerny obszar rozważań teoretyczno-empirycznych umożliwił zaprezentowanie wybranych wyzwań, przed którymi stoją organizacje oraz osoby zarządzające nimi. Przedstawione w monografii wnioski zostały oparte na wynikach prowadzonych badań i z pewnością mogą być inspiracją do ciekawej dyskusji oraz dalszych studiów.
Pierwsza publikacja na polskim rynku wydawniczym poświęcona ocenie potencjału rozwiązań należących do koncepcji smart city w kontekście sektora informacyjnego. Podjęto w niej próbę konceptualizacji idei inteligentnych miast na tle rozważań na temat społeczeństwa informacyjnego oraz istoty partycypacji społecznej, a także zaprezentowano kompleksowy przegląd piśmiennictwa odnoszącego się do koncepcji smart city i obejmującego dorobek różnych dyscyplin naukowych.
Dla potrzeb egzemplifikacji przywołanych teorii dokonano przeglądu najbardziej reprezentatywnych projektów smart wdrażanych w wielu obszarach funkcjonowania miasta, realizowanych w zagranicznych i polskich ośrodkach miejskich. Aby odpowiedzieć na pytanie o stopień obecności rozwiązań smart w polityce miejskiej, dokonano badania budżetów partycypacyjnych 10 polskich miast (tzw. europolis) z lat 2012–2018.
Jednym z trzech głównych odcinków Camino de Santiago (obok Pomorskiej Drogi św. Jakuba i Drogi św. Jakuba Via Regia) jest Camino Polaco. Jest to najdłuższy polski odcinek Drogi św. Jakuba. Łączna bowiem długość Camino Polaco z Dusznicy (od granicy polsko-litewskiej) do Słubic (do granicy polsko-niemieckiej) wynosi ponad 1020 km.
Camino – biegun, który nas prowadzi i przyciąga to przewodnik po 250-kilometrowym odcinku Camino de Santiago w województwie kujawsko-pomorskim – średniowiecznym szlaku pielgrzymkowym prowadzącym do grobu św. Jakuba Apostoła w Santiago de Compostela.
Camino Polaco prowadzi przez malownicze obszary Pojezierza Iławskiego, Pojezierza Chełmińsko-Dobrzyńskiego, Pradoliny Toruńsko-Eberswaldzkiej i Pojezierza Wielkopolskiego. Przy analizowanym odcinku Drogi Polskiej znajdują się bezcenne obiekty historyczne: Toruń – wpisany na Listę Światowego Dziedzictwa Kulturowego i Przyrodniczego UNESCO, Pomnik Historii w Strzelnie, a także wiele ośrodków pielgrzymkowych (sanktuarium Matki Bożej Łąkowskiej w Nowym Mieście Lubawskim, sanktuarium św. Antoniego w Brodnicy, sanktuaria w Toruniu).
W obecnej wersji został dokładnie opisany aktualny przebieg szlaku, podzielony na 9 etapów, na odcinku z Iławy do Trzemeszna oraz wariant do Mogilna. W tym celu zostały pobrane w terenie ślady GPS dostępne w niniejszym wydaniu w postaci kodów QR. Waloryzacja szlaku została przeprowadzona w okresie od września 2019 roku do sierpnia 2020 roku. W prezentowanym przewodniku przyjęto regionalizację fizycznogeograficzną Polski opracowaną w 2018 roku przez grupę 26 naukowców z 14 uczelni i instytucji naukowych. W dokładnej weryfikacji położenia miejscowości oraz obiektów w regionach fizycznogeograficznych (granice makroregionów i mezoregionów fizycznogeograficznych) autorzy przewodnika wykorzystali witryny interaktywnych map Geoserwis, udostępnione przez Generalną Dyrekcję Ochrony Środowiska (geoserwis.gdos.gov.pl).
W ostatnim okresie środowisko „caminowe” w Polsce wysunęło uzasadnioną propozycję, aby kujawsko-pomorski odcinek Camino Polaco kończył się na terenie tegoż województwa, a więc przy kościele św. Jakuba w Mogilnie, gdzie rozpoczyna się Wielkopolska Droga św. Jakuba. Przestrzeń szlaku opisana w przewodniku jest zgodna ze stanem faktycznym w sierpniu 2020 roku. Poza szczegółowym opisem przebiegu szlaku i śladami GPS, w przewodniku można znaleźć wiele fotografii, a także opisy geograficzne i historyczne miejscowości i regionów. Na pewno pomocne w wędrowaniu szlakiem Camino Polaco okażą się mapy poszczególnych etapów szlaku przygotowane w profesjonalnej pracowni kartograficznej.
O ile większość liberałów broni wolności, odnosząc się do materialistycznego i hedonistycznego utylitaryzmu albo do teorii praw człowieka, albo do aksjologicznego pluralizmu, o tyle Tocqueville broni wolności, przede wszystkim odnosząc się do religii. Autor rozprawy jest w pełni świadomy tej unikalnej swoistości myśli Tocqueville’a. Rozprawa Czerneckiego świadczy o wysokim poziomie kompetencji autora. Mając głęboką wiedzę z zakresu myśli Tocqueville’a oraz literatury przedmiotu dotyczącej tej problematyki, Czernecki proponuje kilka oryginalnych interpretacji najważniejszego aspektu myśli Tocqueville’a i potrafi umiejętnie bronić swych tez za pomocą dobrze dobranych argumentów.
Fragment recenzji
Słowo wstępne (Witold Kołodziejski) / 9
Wybrane działania KRRiT na rzecz równouprawnienia i walki ze szkodliwymi stereotypami w kontekście europejskim (Agnieszka Wąsowska) / 13
Wprowadzenie / 31
Rozdział 1. Metodologia i tło teoretyczne / 35
Materiał badawczy / 35
Konteksty sytuacyjne ekspozycji postaci / 37
Stereotypy kobiet / 42
Procedura kodowania / 51
Rozdział 2. W gronie rodziny i przyjaciół – ogólny wizerunek kobiet w serialach / 57
Ekspozycja czynna w serialach / 57
Ekspozycja bierna w serialach / 59
Konteksty w serialach / 60
Rozdział 3. W poszukiwaniu codziennej równowagi – kobiety w serialach obyczajowych (telenowelach) / 65
Konwencja w serialach obyczajowych / 65
Stereotypy, role i relacje w serialach obyczajowych / 67
Ekspozycja czynna w serialach obyczajowych / 71
Ekspozycja czynna w „M jak miłość” / 72
Ekspozycja czynna w „Pierwszej miłości” / 73
Ekspozycja bierna w serialach obyczajowych / 74
Ekspozycja bierna w „M jak miłość” / 75
Ekspozycja bierna w „Pierwszej miłości” / 76
Konteksty w serialach obyczajowych / 77
Konteksty w „M jak miłość” / 79
Konteksty w „Pierwszej miłości” / 82
Rozdział 4. Rekonstrukcje przeszłości – kobiety w serialach historyczno-obyczajowych / 85
Konwencja w serialach historyczno-obyczajowych / 86
Stereotypy, role i relacje w serialach historyczno-obyczajowych / 88
Ekspozycja czynna w serialach historyczno-obyczajowych / 95
Ekspozycja czynna w „Koronie królów” / 95
Ekspozycja czynna w „Wojennych dziewczynach” / 96
Ekspozycja bierna w serialach historyczno-obyczajowych / 96
Ekspozycja bierna w „Koronie królów” / 98
Ekspozycja bierna w „Wojennych dziewczynach” / 99
Konteksty w serialach historyczno-obyczajowych / 100
Konteksty w „Koronie królów” / 102
Konteksty w „Wojennych dziewczynach” / 104
Rozdział 5. Równouprawnienie w świecie zbrodni – kobiety w serialach kryminalno-obyczajowych / 109
Konwencja w serialach kryminalno-obyczajowych / 110
Stereotypy, role i relacje w serialach kryminalno-obyczajowych / 112
Ekspozycja czynna w serialach kryminalno-obyczajowych / 118
Ekspozycja czynna w „Diagnozie” / 119
Ekspozycja czynna w „Pułapce” / 119
Ekspozycja bierna w serialach kryminalno-obyczajowych / 120
Ekspozycja bierna w „Diagnozie” / 121
Ekspozycja bierna w „Pułapce” / 122
Konteksty w serialach kryminalno-obyczajowych / 124
Konteksty w „Diagnozie” / 126
Konteksty w „Pułapce” / 128
Rozdział 6. Zabawne i przebojowe – kobiety w serialach komediowo-obyczajowych / 131
Konwencja w serialach komediowo-obyczajowych / 131
Stereotypy, role i relacje w serialach komediowo -obyczajowych / 133
Ekspozycja czynna w serialach komediowo-obyczajowych / 138
Ekspozycja czynna w „Dziewczynach ze Lwowa” / 138
Ekspozycja czynna w „Przyjaciółkach” / 139
Ekspozycja bierna w serialach komediowo-obyczajowych / 140
Ekspozycja bierna w „Dziewczynach ze Lwowa” / 141
Ekspozycja bierna w „Przyjaciółkach” / 142
Konteksty w serialach komediowo-obyczajowych / 143
Konteksty w „Dziewczynach ze Lwowa” / 145
Konteksty w „Przyjaciółkach” / 147
Porównanie seriali – podsumowanie / 149
Literatura / 159
Spis tabel / 165
Spis wykresów / 167
W obliczu pogłębiającego się kryzysu Kościoła w XVII wieku i coraz częściej diagnozowanej wiary pustej, martwej, wyrosłej najwyraźniej z licznych uchybień w katechizacji, doktrynerskiego wykładu prawd ewangelicznych oraz braku dbałości o wielostronną formację ludzką, pietyzm krzewił innowacyjną myśl o radosnym, „praktycznym chrześcijaństwie”, ufundowanym na autentycznym przeżywaniu wiary i wejściu w żywą relację miłości z Bogiem. Wewnętrzna odnowa, osobiste nawrócenie i ponowne narodzenie w Chrystusie, które propagował, stymulowały do podejmowania świadomych i dojrzałych postaw religijnych, wyrażających się w chrześcijańskiej trosce zarówno o jednostkę, jak i wspólnotę. Celem była uniwersalna aktywizacja i teologizacja laików oraz przejście z wiary wyznawanej do czynnej, do praktykowania religii w sposób zrozumiały i odpowiedzialny.
Niniejsza publikacja ukazuje dyskurs między ortodoksją luterańską a ruchem pietystycznym w zakresie teoretycznej podbudowy i rzeczywistej realizacji praxis devotionis. Jej fundamentem jest opis sporu pietystycznego, jaki w latach 1692–1703 rozgorzał między Philippem Jakobem Spenerem (1635–1705), ówczesnym prepozytem i radcą konsystorza przy kościele św. Mikołaja w Berlinie, a dr. Samuelem Schelwigiem (1643–1715), rektorem Gimnazjum Akademickiego w Gdańsku, pastorem tamtejszego kościoła Świętej Trójcy i gorliwym obrońcą doktryny luterańskiej.
Magdalena Maciudzińska-Kamczycka, Sebastian Dudzik
Grafika w hybrydowym świecie. Wprowadzenie / 7
Sebastian Dudzik
Do czego potrzebna jest dziś grafika? 1. Proces upodmiotowienia matrycy i jego konsekwencje / 13
Kajetan Giziński
Drzeworyt jako naturalna hybryda graficzna / 33
Magdalena Maciudzińska-Kamczycka
Cielesna litera. Strategie matrycy w izraelskiej sztuce kobiecej / 53
Karolina Greś
„Strategie wykorzystania obiektów gotowych” w procesie graficznym na przykładzie Williego Cole’a i Betsabeé Romero / 63
Maciej Gąbka
After Positive. (Po)pozytyw a proces poznawczy / 73
Krzysztof Jurecki
Między fotografią a grafiką. Analiza wybranych prac z Międzynarodowego Konkursu „Cyberfoto” (1997–2018) / 85
Krzysztof Kula
Engramy – między dokumentacją a kreacją / 93
Katarzyna Zimna
Odbitka graficzna jako „dzieło w ruchu”. Hybrydowość na etapie post-print / 107
Martyna Rzepecka
Wielopoziomowa materia graficzna jako centrum zamrożenia procesu graficznego oraz przestrzeń sensualnego odbioru / 121
Marek Glinkowski
Matryca między rzeczą a obrazem: zwrot ku rzeczom w graficzności / 133
Agnieszka Cieślińska
Homo-Botanicus, twórcze imaginarium / 145
Grono uczniów oraz bliskich współpracowników prof. dr hab. Grażyny Gzelli, reprezentujących ośrodki naukowe takie jak Toruń, Kraków, Lublin, Wrocław, Poznań oraz Kielce, postanowiło złożyć swoje teksty do tomu Jej poświęconego. Spektrum podjętych tematów jest niezwykle szerokie, jednak w centrum pozostaje prasa, postrzegana z różnych perspektyw badawczych i prezentowana w różnych aspektach funkcjonowania.
Serwis internetowy stanowi jeden ze strategicznych elementów budowania wizerunku instytucji oraz niejednokrotnie podstawowy kanał informacyjny dla ich klientów. Posiadanie poprawnie zaprojektowanej i funkcjonalnej witryny jest od wielu lat nieodzowne.
Aspektem rozważanym na łamach monografii jest wykorzystanie najnowszych rozwiązań IT w budowie serwisów internetowych instytucji kultury w Polsce. Obiektem autorskich badań stały się zaś biblioteki, centra kultury, filharmonie, opery, instytucje filmowe, teatry, muzea i galerie.
Poddano weryfikacji takie czynniki wpływające na odbiór i poprawne funkcjonowanie strony, jak: technologie wykonania serwisu, obecność instytucji w mediach społecznościowych, audyt dostępności i optymalizacji dla wyszukiwarek, testy mobilności oraz występowanie podstawowych funkcjonalności (m.in. wielojęzyczność, BIP, RSS).
Książka stanowi swoiste podsumowanie dotychczasowych zainteresowań Autora papieskimi dyspensami zarówno z punktu widzenia ukazania aspektów prawnych, obowiązujących przy ich udzielaniu dla duchownych, jak i – a może przede wszystkim – opisu różnych obszarów życia codziennego duchowieństwa, które zostały zawarte w ich treści. Badania aspektów prawnych związanych z udzielaniem papieskich dyspens pozwoliły na pokazanie, w jaki sposób kler podchodził do tego typu dyspens w kontekście rozumienia i przestrzegania przezeń obowiązującego go prawa kanonicznego. Rozważaniom prawnym towarzyszyły oczywiście barwne opisy średniowiecznej codzienności, w którą uwikłali się duchowni. Dyspensy papieskie należą bowiem do takiej kategorii źródeł, które pokazują – poza wspomnianymi aspektami prawnymi – wiele ciekawych i różnorodnych sytuacji z życia szeroko rozumianego średniowiecznego społeczeństwa, wzbogacając nierzadko swoją narrację niezwykle interesującymi dialogami.
Książka składa się z trzech rozdziałów, z których dwa pierwsze mają charakter prawno-dyplomatyczny. W rozdziale pierwszym zostały omówione, głównie na podstawie dotychczasowej historiografii, geneza, organizacja oraz działalność Penitencjarii Apostolskiej jako jednego z trzech ważnych trybunałów Kurii Rzymskiej obok Roty Rzymskiej i Sygnatury Apostolskiej. Został ponadto przedstawiony rozwój systemu rezerwatów papieskich, a także działalność Penitencjarii Apostolskiej poprzez pryzmat jej organizacji, kompetencji oraz zasad obiegu dokumentów. Szczególne kompetencje tego urzędu zostały zilustrowane przykładowymi dyspensami dla polskiego duchowieństwa. W rozdziale drugim, który ma charakter dyplomatyczny, zostały przedstawione zagadnienia źródłoznawcze: kancelaryjna typologia dyspens papieskich, ich formularze pokazane na przykładach konkretnych dokumentów kierowanych do Penitencjarii. W rozdziale tym zostały ponadto opisane konwencje formularzowe zawarte w tych dokumentach oraz charakter i rola zamieszczanych w nich dialogów. Rozdział trzeci zawiera prezentacje różnych obrazów z życia codziennego duchowieństwa. Pokazują one codzienne sytuacje, np. w klasztorach, szkołach, kancelariach i karczmach, ale także bójki i konflikty zbrojne, w których brał udział kler, czy też relacje duchownych z kobietami. Na końcu znalazł się aneks źródłowy, w którym znajduje się edycja wspomnianej wyżej prowizji papieskiej oraz przykładowe, publikowane już, dokumenty pochodzące z Penitencjarii Apostolskiej, dodatkowo w tłumaczeniu na język polski.
The key objective of this work is to answer the question: To what extent do contemporary Polish TV series try to change stereotypes about women and to what extent do they preserve them? The analysis involved a total of eight series produced and broadcast by Telewizja Polska, TVN and Telewizja Polsat, grouped by genre into: (1) drama series – soap operas; (2) historical drama series; (3) crime dramas and (4) comedy series. The analysis included 76 episodes of the above series with a total length of 49 hours and 51 minutes.
The subject of quantitative analysis was the total speaking time of female characters and their visibility on the screen. The qualitative analysis was based on the identification of the most important gender stereotypes and their use in the series’ storylines. In the analysed series, female characters speak for one fifth of the time longer than male characters and are visible on the screen 15% longer than male characters.
The dominant plots in the sample are issues of interpersonal relationships, i.e. partner relationships, emotional and sexual relationships (29%) and casual social relationships (meetings, visits, parties – 26%). Together, both contexts account for 55% of the time. Their analysis establishes (with a few exceptions) the most prevalent cultural stereotypes about women, including in particular: greater emotionality, strong focus on family and home matters (but not necessarily childcare), and general life orientation on building lasting interpersonal relationships. Due to the requirements of the plot, these stereotypes are nevertheless broken through. In particular, women often turn out to be resourceful and entrepreneurial. The analysis of stereotypes also indicates that the introduction of women into traditionally male roles is much easier than introducing men into roles traditionally considered female.
Książka Hopper wirtualny. Obrazy w pamiętającym spojrzeniu to wnikliwa analiza współczesnego odbioru i funkcjonowania malarstwa Edwarda Hoppera w sztuce i kulturze wizualnej zarówno na polu oglądowego doświadczenia, jak i dyskursu krytycznego. Określenie „wirtualny” odnosi się do poszerzonego pola oddziaływania dzieł, w którym kluczową rolę odgrywają praca pamięci, generowane przez percypowane obrazy wizualne skojarzenia i wyobrażeniowe projekcje widza (interpretatora). Niezbędne dla określenia specyfiki twórczości amerykańskiego artysty problemy, wiążące się z rozproszoną obecnością i odbiorem tego malarstwa w kontekście innych obrazów, dotyczą ontologicznego statusu obrazu, pamięci, medium, fotografii, filmu, tzw. nowych mediów i kultury popularnej. Przyjęta w książce perspektywa współczesnego doświadczenia widzącego i piszącego podmiotu pozwala stworzyć krytyczną alternatywę dla tradycyjnego modelu monografii artystycznej „życie i twórczość”. Z kolei splot metodologicznych inspiracji intertekstualnością, hermeneutyką obrazu czy psychoanalizą umożliwił wypracowania pojęć nowych (takich jak „percytowanie) i analityczne zastosowanie, wydawałoby się, dobrze już znanych (takich jak „wirtualność”).
Wybór, tłumaczenie, adaptacja, przypisy i komentarze: Alfred F. Majewicz
Bronisław Piłsudski (1866–1918, starszy brat Józefa), w Polsce do niedawna skazany na zapomnienie, zapewnił sobie trwałe miejsce w annałach Nauki badaniami nad językiem i folklorem Ajnów (uchodzącej za „szczególnie tajemniczą” rdzennej ludności Sachalinu i północnej Japonii). Dopiero kilkadziesiąt lat po jego tragicznej śmierci do obiegu w nauce światowej trafiły pionierskie i unikatowe wyniki podobnych badań wśród innych etnicznie autochtonów regionu – Niwchów i Oroków oraz nadamurskich Ulczów i Nanajów. Wyniki te prezentują wydawane od 1998 roku „Dzieła zebrane” badacza. Podstawę przedkładanego czytelnikowi tomu stanowią jednak świadectwa zupełnie innego – pozornie – rodzaju działalności twórczej brata marszałka, mianowicie epistolarna eseistyka polityczno-społeczna przesyłana w formie korespondencji do gazet rosyjskich i polskich – w pierwszym przypadku z Japonii, w której znalazł schronienie po zwycięstwie tego państwa w wojnie japońsko-rosyjskiej w 1905 roku, w drugim zaś pisana już po powrocie na ziemie polskie (miał ewidentnie ciągle doskonałe bezpośrednie kontakty źródłowe i rozeznanie w bieżących tam wydarzeniach). Mamy tu rzadkie świadectwo obserwatora i uczestnika wydarzeń w kraju, który ciągle jeszcze się dla świata zewnętrznego dopiero otwierał i był dlań ciągle enigmą. To także ważny rozdział w dziejach stosunków polsko-japońskich. Integralną część książki stanowią komentarze i przypisy, które podczas opracowywania tekstów rosły liczbowo i objętościowo do tego stopnia, że niektóre z nich przybrały kształt samodzielnych esejów czy rozprawek – także mostów „między wtedy i dziś”. Zadziwiająca bowiem po upływie ponad wieku od powstania tekstów może się jawić aktualność problematyki podejmowanej przez Piłsudskiego…
Książka ta jest odpowiedzią na potrzeby tych, którzy muszą zmierzyć się z agresją i przemocą w pracy zawodowej i poza nią, stając przed niebagatelnym wyzwaniem. Skala zjawiska nie maleje, wręcz odwrotnie – przybiera na sile, przyjmując nowe, bardziej drastyczne formy.W strukturze tej pracy można wyraźnie wyodrębnić trzy części, mianowicie: agresja i przemoc w perspektywie pedagogiki kognitywistycznej, wybrane psychologiczne aspekty agresji, a także rozwój moralny i nierozerwalny związek systemów wartości indywidualnych oraz zbiorowych z zachowaniami agresywnymi. W takim właśnie podziale treści jest pewien zamysł pokazania złożoności podjętej problematyki. Rozważania nad istotą i uwarunkowaniami agresji są bowiem podstawą dla szukania sposobów jej hamowania i osłabiania. Doprowadza nas to do wyodrębnienia znaczenia procesu wychowawczego i programów lub środków zaradczych oraz ich roli m.in. w profilaktyce agresji.
Mamy nadzieję, że lektura tej książki pomoże wielu nauczycielom, lokalnym grupom społecznym, organizacjom oraz innym jednostkom być bardziej wyczulonymi na tego typu powszechnie nieakceptowane zachowania. Może pozwoli nabrać przekonania, że agresywny uczeń nie jest „problemem”, ale jest osobą – często mocno zagubioną, niejednokrotnie wchodzącą w życie z bagażem negatywnych doświadczeń, a rolą nauczyciela, pedagoga, wychowawcy powinna być pomoc mu w uporaniu się z przeżywanymi trudnościami, zrozumieniu istoty niszczycielskich skutków wynikających z agresji i przemocy oraz umiejętne kształtowanie postawy moralnej.
Książka stanowi kompendium wiedzy z zakresu przeciwdziałania zachowaniom przemocowym w przestrzeni wirtualnej. Pewne osoby lub grupy, sięgając po możliwości nowych technologii, wykorzystują naiwność, brak wiedzy swoich ofiar do uzyskania emocjonalnych lub finansowych korzyści. Zachowania te są ukierunkowane na sprawowanie kontroli nad inną osobą lub zdobycie cudzej własności. Szczególną grupą zagrożoną cyberprzemocą jest młode pokolenie użytkowników Internetu – dzieci i młodzież. Przeniesienie zachowań agresywnych z przestrzeni realnej do środowiska cyfrowego przynosi nie tylko wiele szkód wszystkim jego uczestnikom, tj. cyberofiarom, cyberświadkom i cybersprawcom, lecz także stawia wyzwania dla pokolenia dorosłych, tj. rodziców, wychowawców, nauczycieli i terapeutów w zakresie zapobiegania i rozpoznawania zjawiska cyberprzemocy oraz pomocy w niwelowaniu jej negatywnych skutków.
W oddanej czytelnikowi publikacji opisano wybrane zagrożenia związane z aktywnością w Internecie, tj. szeroko rozumianą cyberprzemoc oraz szczególne jej odmiany, takie jak: stalking, cyberstalking, hejt i hakerstwo. Książka ta jest przeznaczona dla wszystkich użytkowników Internetu, którzy są zainteresowani tematyką zagrożeń płynących z sieci i sposobami radzenia sobie z nimi. Autorki mają świadomość, że narzędzia cyfrowe wykorzystywane przez przestępców komputerowych zmieniają się i stają się coraz bardziej doskonałe, jednak zalecenia postępowania w sytuacji określonego agresywnego zjawiska oraz sprawców mają charakter uniwersalny. Książka zawiera przegląd aktualnej literatury poświęconej omawianej problematyce oraz propozycje zapobiegania wybranym aspektom przemocy internetowej.
W prezentowanej antologii problemy wynikające z potraktowania archiwum jako fenomenu kultury rozpatrywane są na gruncie empirycznego archiwum. Archiwum nie stanowi tu pretekstu do rozważań nad, przykładowo, pamięcią czy zapomnieniem, władzą czy też konstruowaniem przeszłości, jak to jest we współczesnej humanistyce za sprawą „zwrotu archiwalnego”. Nie oznacza to, że te problemy nie są w niniejszym zbiorze podejmowane. Przeciwnie – jednak, podobnie jak inne, którymi zajmują się autorzy poszczególnych artykułów zawartych w pracy, są one rozpatrywane w kontekście kulturowej praktyki gromadzenia, przechowywania i udostępniania archiwaliów. Refleksja prezentowana jest w antologii na gruncie archiwistyki – dyscypliny naukowej zajmującej się badaniem dziedziny archiwalnej. To, co ponadto wiąże zebrane w antologii artykuły, to zwracanie się w postrzeganiu archiwum jako fenomenu kulturowego pośrednio czy też bezpośrednio do antropologii kulturowej jako tej dyscypliny, która ten fenomen pozwoli zrozumieć.
Ten produkt jest zapowiedzią. Realizacja Twojego zamówienia ulegnie przez to wydłużeniu do czasu premiery tej pozycji. Czy chcesz dodać ten produkt do koszyka?