Każde zdarzenie, o którym piszę, miało miejsce. Każda osoba, o której piszę, istniała naprawdę. Każda moja miłość była prawdziwa.To jest moje życie
(fragment książki)
Ile z osobowości Katarzyny Grocholi mają bohaterki jej powieści? W jakim stopniu życie autorki, jej własne przemyślenia i ukochane miejsca przenikają na karty książek? Które zbiegi okoliczności w realnym życiu były tak nieprawdopodobne, że pisarka dotychczas o nich nie wspominała? Miłośnicy najpoczytniejszej polskiej autorki nareszcie mają okazję dowiedzieć się, jaka naprawdę jest Katarzyna Grochola.
Razem z nią podróżujemy przez magiczną krainę dzieciństwa i przeżywamy najtrudniejsze chwile, wspominamy podróże, poznajemy najbliższe osoby i ukochane zwierzaki.
Zielone drzwi to zabawna i wzruszająca książka, pokazująca, że najciekawsze scenariusze pisze życie.
Katarzyna Grochola urodziła się w lipcu 1957 roku w Krotoszynie. Mówi o sobie, że jest córką polonistki i uczciwego, a więc biednego, prawnika. Pieniędzy brakowało na telewizor i wymarzone przez dzieci dżinsy, ale na książki – nigdy. Jest szczęśliwą mamą i babcią, obecnie mieszka w Milanówku i zajmuje się, jak twierdzi, kopaniem stawku, w którym zamierza hodować żaby i ryby. Na razie towarzyszą jej golden retriever o imieniu Ałgan oraz dwa koty – Przytul i Zaraz. Koty oblizują się na myśl o zawartości jeziorka, Ałgan przynosi zakupy i ślini się na widok mandarynek.
Każde zdarzenie, o którym piszę, miało miejsce. Każda osoba, o której piszę, istniała naprawdę. Każda moja miłość była prawdziwa.To jest moje życie(fragment książki)Ile z osobowości Katarzyny Grocholi mają bohaterki jej powieści? W jakim stopniu życie autorki, jej własne przemyślenia i ukochane miejsca przenikają na karty książek? Które zbiegi okoliczności w realnym życiu były tak nieprawdopodobne, że pisarka dotychczas o nich nie wspominała? Miłośnicy najpoczytniejszej polskiej autorki nareszcie mają okazję dowiedzieć się, jaka naprawdę jest Katarzyna Grochola.Razem z nią podróżujemy przez magiczną krainę dzieciństwa i przeżywamy najtrudniejsze chwile, wspominamy podróże, poznajemy najbliższe osoby i ukochane zwierzaki.Zielone drzwi to zabawna i wzruszająca książka, pokazująca, że najciekawsze scenariusze pisze życie.Katarzyna Grochola urodziła się w lipcu 1957 roku w Krotoszynie. Mówi o sobie, że jest córką polonistki i uczciwego, a więc biednego, prawnika. Pieniędzy brakowało na telewizor i wymarzone przez dzieci dżinsy, ale na książki - nigdy. Jest szczęśliwą mamą i babcią, obecnie mieszka w Milanówku i zajmuje się, jak twierdzi, kopaniem stawku, w którym zamierza hodować żaby i ryby. Na razie towarzyszą jej golden retriever o imieniu Ałgan oraz dwa koty - Przytul i Zaraz. Koty oblizują się na myśl o zawartości jeziorka, Ałgan przynosi zakupy i ślini się na widok mandarynek.
Kruchy dom duszy to książka przedstawiająca powstanie i rozwój chirurgii mózgu. Trzeba było prawdziwej rewolucji, zarówno technologicznej, jak i w sposobie myślenia samych lekarzy, aby neurochirurgia mogła stać się pełnoprawną gałęzią medycyny.
W oparciu o dziesiątki eksperymentów na zwierzętach, a także na nieuleczalnie chorych pacjentach współtwórcy tej rewolucji przecierali nie zbadane dotąd szlaki, ryzykując przeprowadzenie operacji, na jakie wcześniej nikt się nie odważył. Thorwald wyjątkowo barwnie opisuje postaci Victora Horsleya, Harveya Cushingsa i Wildera Penfielda – byli to prawdziwi pionierzy neurochirurgii, niepospolici lekarze, którzy osiągnęli sukces, ale nieobce im też były porażki, nie mówiąc o zwykłych obawach czy niepewności.
Dzieło Thorwalda to nie tylko dzieje chirurgii mózgu, które czyta się niemal jak powieść kryminalną, to przede wszystkim historia walki człowieka o poznanie samego siebie.
Jürgen Thorwald (1915 -2006) – niemiecki pisarz, dziennikarz i historyk, szczególnie znany z książek opisujących historię medycyny sądowej oraz drugiej wojny światowej. Wielka ucieczka, wydana po raz pierwszy kilka lat po wojnie, do dziś nie zniknęła z niemieckich księgarń, przetłumaczono ją na kilkanaście języków na całym świecie
Prawdziwe historie pacjentów, którzy wbrew najgorszym rokowaniom, wrócili do zdrowia Książka, napisana przez wybitnych polskich specjalistów różnych dziedzin medycyny, przedstawia historie ludzi, którzy wracali do zdrowia, mimo że z medycznego punktu widzenia było to niemożliwe. Czytelnik znajdzie tu relacje z prekursorskich operacji. Przeżyje grozę i radość sukcesu pierwszego, udanego przeszczepu kobiecej twarzy. Zadrży przy dramatycznych decyzjach podczas najtrudniejszych z operacji i zamyśli się nad cudownymi ozdrowieniami. Pozna kulisy heroicznej walki lekarzy o ludzkie życie. Cud w medycynie to wielowątkowa opowieść, która przywraca nadzieję. Wybitni lekarze, specjaliści różnych dziedzin medycyny: prof. Z. Religa, prof. M. Siemionow, prof. B. De Barbaro, prof. A. Bochenek, prof. J. Lubiński, prof. C. Szczylik, prof. W. Jędrzejczak, prof. T. Trojanowski, prof. J. Zaremba, prof. B. Rutkowski, prof. J. Skalski, doc. J. Imiela, dr M. Edelman, dr M. Wasielica
Opowieść o życiu, spotkaniach i zdarzeniach znakomitego autora wierszy, dobrego człowieka i wspaniałego księdza.
Autor – z perspektywy lat – opowiada o wydarzeniach, które od dzieciństwa kształtowały jego osobowość, ożywiały wiarę, rozbudzały wrażliwość. Wspomina chwile radosne i trudniejsze. Stara się dostrzec w nich ukryty, głębszy sens. Mówi o ludziach, którzy w jego życiu odegrali znaczącą rolę. Daje wspaniałą lekcję miłości, wdzięczności i radości. Uczy jak czytać książkę swojego życia, „którą pisze sam Pan Bóg”.
Wrodzone pogodne spojrzenie, poczucie humoru i głęboka ufność księdza Jana Twardowskiego czynią z Autobiografii prawdziwe źródło radości życia, spokoju wiary i niegasnącej nadziei. Nie publikowane dotąd fotografie podnoszą ją do rangi prawdziwego wydarzenia na rynku wydawniczym.
Jan Twardowski dyktował wspomnienia do ostatnich chwil życia. Z tych zapisków - wzbogaconych o fragmenty wywiadów, drukowanych w czasopismach i książkach oraz nagrywanych dla radia i filmów dokumentalnych, o korespondencję, wspomnienia osób, które się z nim spotkały, wreszcie o fragmenty twórczości Księdza – powstała Autobiografia.
Atrakcyjnym uzupełnieniem wspomnień Księdza są zdjęcia prywatne i oficjalne, dokumenty (podania i listy, rękopisy wierszy i homilii, legitymacja studencka) oraz reprodukcje jego zbiorów: kartek pocztowych z początku XX wieku, zielnika. Opracowanie tekstu, zestawienie bibliografii i wybór ilustracji Aleksandra Iwanowska.
Jan Twardowski (1915 - 2006) – ksiądz, kaznodzieja, poeta; autor m.in. zbiorów poezji: Niebieskie okulary, Znaki ufności, Nie bój się kochać, Bóg prosi o miłość, nauk: Ważne jak katechizm..., Elementarz..., kazań dla dzieci: Zeszyt w kratkę, Patyki i patyczki, oraz kazań żałobnych Stale być blisko.
Nieoczywiste pytania i zaskakujące odpowiedzi to najlepszy sposób, aby spojrzeć na swój związek z zupełnie nowej perspektywy. Związki i rozwiązki miłosne to poradnik, który czyta się nie gorzej niż powieści Katarzyny Grocholi.
Jedna z najpopularniejszych polskich pisarek rozmawia z Andrzejem Wiśniewskim, terapeutą rodzinnym warszawskiego Laboratorium Psychoedukacji, o związkach miłosnych, tych dobrych i tych złych.
Związki i rozwiązki miłosne mają wiele atutów, a najważniejsze z nich to skrząca się dowcipem konwersacja, prawdziwe historie i oryginalne refleksje.
O człowieku, który był? każdym i nikim.
O książce
Imię i nazwisko, wiek, zawód: nieznane?
Znaki szczególne: brak.
Człowiek bez właściwości?
Nawet sąsiedzi nie wiedzą, kim jest ten człowiek o tak przeciętnej fizyczności. Ma oczy, uszy, nos, dwie ręce i nogi. Lecz to za mało, by przejść niezauważonym. Nie wiedzieć dlaczego ludzie biorą go cały czas za kogoś, kim nie jest: hydraulika, prezentera pogody, byłego więźnia?
Kim tak naprawdę jest ten idealny sobowtór?
Zabawna, groteskowa powiastka o tożsamości człowieka i o tym, w jak wysokim stopniu kształtują ją inni ludzie. W klimacie Kafki i Camusa.
O autorze
Joël Egloff (ur. 1970) ? jeden z najbardziej uznanych przez krytykę literacką
i czytelników francuskich pisarzy młodej generacji. Mieszka w Strasburgu. Nakładem Wydawnictwa Literackiego ukazały się dwie jego powieści: Zamroczenie i Edmond Ganglion & Syn.
Kontynuacja bestsellerowych Tysiąca dni w Wenecji oraz Tysiąca dni w Toskanii.
Nowy dom, nowi sąsiedzi, nowy etap w życiu. Marlena i Fernando opuszczają Toskanię, by osiedlić się w sąsiadującej Umbrii. Ich nowy dom to część średniowiecznego palazzo mieszczącego się w samym sercu prastarego, przepięknego Orvieto. Podupadła ale nadal pełna uroku budowla wymaga gruntownego remontu, w którym nic nie przebiega jak powinno, dostarcza za to sposobności poznania fascynującej historii miasta i jego mieszkańców. Nietrudno się domyśleć, że sąsiedzi amerykańsko-włoskiej pary szybko polubią nowo przybyłych.
Podobnie jak poprzednie książki Marleny de Blasi, Tysiąc dni w Orvieto zawiera wiele smakowitych przepisów na dania z włoskiej kuchni. Gotowanie może być sztuką
i ceremoniałem – ale to nie oznacza, że musi być trudne?!
Marlena de Blasi – dziennikarka, krytyk kulinarny, autorka prozy wspomnieniowej
o Wenecji, Toskanii i Sycylii oraz trzech książek kucharskich. Z pochodzenia Amerykanka, od kilkunastu lat mieszka we Włoszech. Obecnie wraz z mężem zajmuje się organizacją wycieczek kulinarnych po Toskanii i Umbrii.
Poznajcie doktora, który leczy choroby zwierząt i dusze ich właścicieli!
Jeden dzień z życia weterynarza, który w swojej pracy często wykracza poza wyuczoną profesję, pełniąc role psychologa, doradcy, szamana i pocieszyciela.
Nick Trout, chirurg weterynarii w bostońskiej klinice, to typ lekarza, u którego nie tylko każdy zwierzak, ale i każdy człowiek miałby ochotę się leczyć.
Wyjątkowy dar narracji Dr Trout’a i jego poczucie humoru sprawiają, że książka Powiedz, co cie boli, wpisuje się w klimat najlepszych odcinków kultowych seriali: Ostrego dyżuru czy Doktora House.
Mamy tu do czynienia z emocjonującym, wzruszającym, ale też nie pozbawionym poczucia humoru, opisem przypadków zwierząt i ich właścicieli, które udowadniają, że o utrzymanie więzi człowieka z jego ukochanym pupilem warto walczyć za wszelką cenę.
Akcja powieści rozgrywa się w Zielonym Kraju, dawnej Grenlandii. Równiny, stada koni i rancza nie powinny nikogo zmylić - Extensa opowiada o ostatniej enklawie ocalałej z kataklizmu rewolucji naukowych, zmieniających nieodwracalnie człowieka i jego środowisko. Teraz żywi obcują z umarłymi, a cudowne metamorfozy są na porządku dziennym. Bohater trafia do starego astronoma uprawiającego zapomnianą naukę i tak zaczyna się droga chłopca ku dorosłości - przez miłość, małżeństwo, ojcostwo, zdrady, żałoby i kompromisy - i ku gwiazdom, a także ku granicy człowieczeństwa. Poza którą ,,niemożliwości to rzeczy jeszcze nie dosyć przemyślane"".
Magiczna baśń o stanie wojennym. Książka Jacka Dukaja, która okazała się wielkim wydarzeniem literackim jesieni 2009, już w wydaniu dźwiękowym w fantastycznym wykonaniu Jana Peszka. Dawno, dawno temu był sobie chłopiec o imieniu Adaś. W tamtych czasach nie było komputerów. Nie było Internetu. Czarno-białe telewizory pokazywały dwa programy. Gadali na nich o nudnych sprawach brzydcy panowie. W kinach nie wyświetlano amerykańskich filmów. I nie było muzyki do słuchania z iPodów i komórek. I pewnej niedzieli – nie było Teleranka. Wroniec wpadł nocą przez okno do mieszkania w którym mieszkał Adaś z rodziną i porwał jego tatę. Życie zamieniło się w straszliwą bajkę. Czyta Jan Peszek.
Dla dzieci Stanu Wojennego i dla dzieci, które Stanu Wojennego nie mogą pamiętać - bajka magiczna o nocy grudniowej, gdy małemu Adasiowi Wroniec porwał z domu rodzinę.
Jak Alicja wędrowała przez Krainę Czarów, tak powędrujemy z Adasiem przez miasto czarnego snu PRL-u, między fantastycznymi figurami Szpiclów, Milicjantów, Opozycjonistów, Czołgów i ZOMO.
Pełen przygód, gier językowych i baśniowej fantasmagorii powrót do dzieciństwa pokolenia, które dzieciństwa nie miało.
Książka bogato, barwnie ilustrowana przez Jakuba Jabłońskiego, autora opracowania graficznego "Kinematografu" i "Hardkoru 44" Tomka Bagińskiego.
Jak mówi sam autor:
"Wrońcowi" bliżej do "Alicji" Lewisa Carrolla; ale to też myląca wskazówka. Wyszło raczej coś w rodzaju czarnej fantasmagorii narodowej w formule bajki dla dzieci. Zupełnie inne niż dotychczas, także stylistycznie: minimalistyczne, dynamiczne, na obrazach-archetypach, o prościutkiej fabule. "Wroniec" powinien się ukazać na rocznicę stanu wojennego. Bogatą - bajkową - oprawę graficzną robi teraz do niego Jakub Jabłoński, człowiek od graficznej koncepcji "Kinematografu" Bagińskiego. Mam nadzieję, że wyjdzie małe dzieło sztuki. (Odpukać!)
fragment wywiadu J. Żerańskiego dla Katedry
Nagroda Goncourtów 2008
Kamień cierpliwości to przejmujący opis codziennego życia afgańskiej kobiety. Bohaterka powieści opiekuje się nieprzytomnym mężem, który odniósł rany na wojnie. Snuje przy tym monolog i opowiada mężowi o swych pragnieniach, marzeniach, a także lękach i traumach. Z biegiem czasu zdradza mężczyźnie coraz więcej sekretów i pilnie strzeżonych tajemnic. Monolog przeradza się w pierwszą prawdziwie szczerą rozmowę między małżonkami. Pierwszą i ostatnią…
Napisana sprawozdawczym, pozornie beznamiętnym językiem, przypominającym nieco scenariusz filmowy książka w rzeczywistości kipi od emocji. Wstrząsający obraz kobiety w kulturze islamu, uderzające studium samotności i alienacji.
Tytuł powieści nawiązuje do perskiego mitu o kamieniu cierpliwości, któremu powierza się swoje tajemnice, a który w końcu wybucha, przynosząc wolność temu, kto mu się zwierzył.
Atiq Rahimi – (ur. 1962r.) – wykształcony na Sorbonie afgański pisarz i reżyser, dzielący swój czas między Paryż i Kabul. Twórca pierwszej afgańskiej opery mydlanej i autor trzech książek w języku perskim, z których jedną – Terre et cendres (Ziemia i popioły) – przeniósł również na ekran. Film spotkał się ze sporym uznaniem krytyki, otrzymując w 2004 roku nagrodę specjalną na festiwalu w Cannes. Powieść Kamień cierpliwości uhonorowano w roku 2008 prestiżową nagrodą literacką Goncourt. To pierwsza powieść Rahimiego napisana po francusku i pierwsza wydana po polsku.
Książka Franka pokazuje, że gdy każesz studentom rozejrzeć się wokół, potrafią dostrzec bardzo ciekawe rzeczy. Okazuje się, że podstawowe założenia ekonomii dostarczają przekonywujących wyjaśnień dla naszych działań i ich rezultatów. To wspaniała metoda nauczania tego przedmiotu. Prawdę mówiąc, bardzo przydatna jako poprawka dla reszty nas, ekonomistów.
Robert Solow, laureat Nagrody Nobla w dziedzinie ekonomii
Dlaczego rozpad Związku Radzieckiego napełnił żałobą serca miłośników kawioru pochodzącego z Morza Kaspijskiego?
Dlaczego podczas prowadzenia samochodu wolno jeść hamburgera czy pić kawę a nie wolno rozmawiać przez telefon?
Dlaczego prawnicy wydają więcej na samochody i ubrania niż profesorzy uniwersyteccy o takich samych dochodach?
Dlaczego wielu ludzi, idąc na emeryturę, kupuje większe mieszkania, chociaż ich dzieci wyprowadzają się z domu?
Dlaczego wizerunki na monetach przedstawiane są z profilu, zaś portrety na banknotach przedstawia się en face?
Dlaczego…?
Życie jest pełne zagadek i paradoksów, które wbrew pozorom mają bardzo racjonalne przyczyny! Znany profesor ekonomii oraz jego studenci tropią absurdy codzienności i znajdują dla nich interesujące naukowe wyjaśnienia. Oto najlepszy kurs ekonomii dla żółtodziobów. Całość dodatkowo uatrakcyjniają czarno-białe zdjęcia i humorystyczne rysunki.
Robert H. Frank – profesor ekonomii na Cornell University. Felietonista
„The New York Times”. Autor wielu publikacji naukowych i popularnonaukowych.
W Polsce ukazała się jego Mikroekonomia Jakiej Jeszcze nie było (2007).
Proza Janusza Wiśniewskiego to historie ludzkich dramatów, miłości, tęsknot. To obraz tego, co najgłębiej ukryte, najbardziej bolesne, najważniejsze. Przejmująca prawda o drugim człowieku. Opowieść o nim bywa opowieścią o nas.
Płynęliśmy z Wenecji do Neapolu, gdy kurs nasz przecięły tureckie okręty. Było nas wszystkiego trzy statki, za to liczba wyłaniających się z mgły ich galer wydawała się nieskończona…
XVII wiek. Młody Wenecjanin, schwytany przez piratów i sprzedany na targu niewolników, trafia pod dach stambulskiego uczonego. Szybko okazuje się, że zdumiewająco podobni fizycznie, pan i niewolnik mają także wspólne pasje i zainteresowania. Na prośbę Hodży, przekonanego o wyższości europejskiego wykształcenia, Wenecjanin opowiada mu o zachodniej sztuce, nauce i technologii. Role mistrza i ucznia nieraz się jednak odwrócą, a wiedza obu zostanie wykorzystana przez sułtana podczas wojny z Polską. Otrzymają zlecenie zbudowania fantastycznej machiny wojennej...
Ujmująca historycznym kolorytem i zręcznie wykorzystująca motyw sobowtóra opowieść o konfrontacji człowieka Wschodu z człowiekiem Zachodu. Spośród wszystkich książek Orhana Pamuka najbliższa Nazywam się Czerwień.
Pamuk potrafi opowiadać ze swadą równą Szeherezadzie. (…) To kusząco przebiegła książka (…) Jedna z tych nielicznych powieści, które otwierają drzwi do odrębnego, samowystarczalnego świata uchwyconego z wyjątkowym mistrzostwem.
Jay Parini, „The New York Times”
O autorze
Orhan Pamuk (ur. 1952) – najwybitniejszy współczesny pisarz turecki, laureat literackiej Nagrody Nobla. Do tej pory nakładem Wydawnictwa Literackiego ukazało się pięć jego książek: Śnieg, Nazywam się Czerwień, Nowe życie, Stambuł. Wspomnienia i miasto oraz Dom ciszy. W 2010 roku ukaże się najnowsza powieść: Muzeum niewinności.
Płynęliśmy z Wenecji do Neapolu, gdy kurs nasz przecięły tureckie okręty. Było nas wszystkiego trzy statki, za to liczba wyłaniających się z mgły ich galer wydawała się nieskończona…
XVII wiek. Młody Wenecjanin, schwytany przez piratów i sprzedany na targu niewolników, trafia pod dach stambulskiego uczonego. Szybko okazuje się, że zdumiewająco podobni fizycznie, pan i niewolnik mają także wspólne pasje i zainteresowania. Na prośbę Hodży, przekonanego o wyższości europejskiego wykształcenia, Wenecjanin opowiada mu o zachodniej sztuce, nauce i technologii. Role mistrza i ucznia nieraz się jednak odwrócą, a wiedza obu zostanie wykorzystana przez sułtana podczas wojny z Polską. Otrzymają zlecenie zbudowania fantastycznej machiny wojennej...
Ujmująca historycznym kolorytem i zręcznie wykorzystująca motyw sobowtóra opowieść o konfrontacji człowieka Wschodu z człowiekiem Zachodu. Spośród wszystkich książek Orhana Pamuka najbliższa Nazywam się Czerwień.
Pamuk potrafi opowiadać ze swadą równą Szeherezadzie. (…) To kusząco przebiegła książka (…) Jedna z tych nielicznych powieści, które otwierają drzwi do odrębnego, samowystarczalnego świata uchwyconego z wyjątkowym mistrzostwem.
Jay Parini, „The New York Times”
O autorze
Orhan Pamuk (ur. 1952) – najwybitniejszy współczesny pisarz turecki, laureat literackiej Nagrody Nobla. Do tej pory nakładem Wydawnictwa Literackiego ukazało się pięć jego książek: Śnieg, Nazywam się Czerwień, Nowe życie, Stambuł. Wspomnienia i miasto oraz Dom ciszy. W 2010 roku ukaże się najnowsza powieść: Muzeum niewinności.
W mieszkaniu, w którym spędziło się dzieciństwo, każdy przedmiot ma moc przenoszenia w czasie i przestrzeni. Znowu ma się trzy, siedem czy dwanaście lat i wraca się do dawnych sytuacji – tych magicznych, dziecinnych, ale też strasznych i traumatycznych.
Ewa Kuryluk w niezwykle poruszający sposób opisuje powojenne losy swojej rodziny i domu, który na długie lata stał się azylem i piekłem jednocześnie. Zderza stalinowską szarzyznę z atmosferą domu, w którym bywają artyści światowej sławy, a tę pozornie idylliczną atmosferę – z mrocznymi tajemnicami domowników.
Ojciec autorki, Karol Kuryluk był ministrem kultury w rządzie Cyrankiewicza, szefem PWN-u, wreszcie ambasadorem w Wiedniu. Matka, uratowana przez niego od Zagłady, do końca życia ukrywa swoją tożsamość i pochodzenie, próbując jednocześnie zapomnieć o koszmarze Holokaustu. Brat – nieprzeciętnie inteligentny chłopiec – po śmierci ojca zaczyna chorować na schizofrenię.
Frascati to książka o tym nieuchwytnym elemencie, który sprawia, że rodzina trwa razem mimo dziejowych burz i prywatnych katastrof. Niektórzy nazywają ten element miłością.
O autorze
Ewa Kuryluk – znana malarka, pisarka, eseistka, historyk sztuki; urodzona w Krakowie, obecnie mieszka w Paryżu, Nowym Jorku i Krakowie; współtwórczyni i członkini redakcji „Zeszytów Literackich”; autorka licznych prac eseistycznych poświęconych sztuce: m.in. Wiedeńska apokalipsa, Salome albo o rozkoszy. O grotesce w twórczości Aubreya Beardsleya, Podróż do granic sztuki, Weronika i jej chusta, utworów literackich: Wiek XXI, Grand Hotel Oriental; nominowana do Nagrody Nike 2005 za swą najbardziej osobistą, zawierającą wspomnienia z dzieciństwa powieść Goldi.
Czy w XXI wieku można żyć przestrzegając w sposób dosłowny wszystkich biblijnych zakazów i nakazów? Wielbić Boga na nowojorskiej ulicy grą na dziesięciostrunowej harfie, obmywać nogi bliźnim, kamienować cudzołożników…?
Przez ponad rok A.J. Jacobs, Żyd-ateista żył bogobojnie, wypełniając ponad siedemset zaleceń zawartych w Starym i Nowym Testamencie. Zapuścił brodę a la Mojżesz (dla niektórych a la ZZ Top albo Gandalf!), założył strój biblijnego patriarchy i wyruszył w podróż: zarówno dosłowną, jak i metaforyczną, w świat Biblii i odległy od niej o trzy tysiące lat świat cywilizacji Google i New Age. Rozmawiał z Samarytanami w Tel Avivie i Beduinami na pustyni Negew, spotykał się z amiszami i wyznawcami kreacjonizmu, rabinami, pastorami i księżmi, przeczytał kilkanaście różnych edycji Biblii (w tym wersję hip-hopową oraz wydanie wodoodporne) oraz drugie tyle książek ją objaśniających.
Zapisem tego niezwykłego doświadczenia jest Rok biblijnego życia, książka dowcipna i prowokująca, pełna anegdot, ciekawostek, zabawnych historyjek, niepozbawiona jednak inteligentnej refleksji na temat moralności oraz roli religii i wiary w życiu współczesnego człowieka. Paramount Pictures oraz Plan B Brada Pitta przygotowują oparty na niej film (reż. Julian Farino).
O autorze
A.J. Jacobs (ur. 1968) – dziennikarz czasopisma „Esquire” znany z niekonwencjo-nalnych eksperymentów: by stać się „najmądrzejszym człowiekiem na świecie”, przeczytał 32 tomy encyklopedii Britannica. To doświadczenie opisał w książce The Know-It-All: One Man’s Humble Quest to Become the Smartest Man in the World).
Ten produkt jest zapowiedzią. Realizacja Twojego zamówienia ulegnie przez to wydłużeniu do czasu premiery tej pozycji. Czy chcesz dodać ten produkt do koszyka?
