Olga Smalej podejmuje w Kulturze bezdzietności tematykę niskiego poziomu wskaźników urodzeń w większości państw Europy, a także powiązaną z tym tematykę zmian praktyk prokreacyjnych Europejczyków. Szczególną uwagę Autorki przykuwa skrajny model zachowań polegający na celowym zaniechaniu prokreacji (tj. bezdzietności intencjonalnej). W opracowaniu przedstawiono względnie kompleksowy obraz przemian dzietności z perspektywy społeczno-ekonomicznej. Badaczka łączy podejścia kilku dyscyplin naukowych oraz kilka poziomów analizy.W pierwszym rozdziale opisany został proces obniżania poziomu dzietności, jego determinanty oraz możliwe konsekwencje. Drugi rozdział poświęcono opisowi bezdzietności z wyboru. W trzecim rozdziale, na podstawie badań przeprowadzonych przez Autorkę, zaprezentowano opinię społeczną na temat zjawiska bezdzietności dobrowolnej. Rozważania mają charakter teoretyczno-empiryczny. Bazują na zastanych danych statystycznych, między innymi pochodzących z Banku Światowego, OECD, Eurostatu i GUSu, jak też na danych pierwotnych, które przyjęły formę badania ilościowego (n=1097). Zainteresują nie tylko specjalistów z wielu dyscyplin nauk społecznych oraz decydentów, którzy chcieliby wpływać na zmianę istniejących trendów demograficznych, ale i szeroki krąg czytelników pragnących zrozumieć swe czasy i los Europy, w tym Polski.
Ogromną wartością leksykonu jest oparcie haseł na badaniach archiwalnych i kwerendzie źródeł publikowanych – przede wszystkim lokalnych gazet i czasopism, ale także katalogów i druków ulotnych. […] Profesor Żywicki […] zrezygnował z bezrefleksyjnego zestawiania zebranych przez poprzedników informacji na rzecz żmudnej pracy badawczej opartej na źródłach, dzięki czemu opracowany przez niego leksykon stanowi istotną wartość dodaną dla polskiej historii sztuki. […]
Opracowany przez prof. Żywickiego leksykon to pozycja ważna nie tylko dla ogólnopolskiej wiedzy o architekturze, ale i dla badań regionalistycznych. […] Dla Lublina i Lubelszczyzny będzie stanowić punkt wyjścia dla nowych badań nad środowiskiem budowniczych, a przede wszystkim nad zabytkami z tego okresu. Stanie się „lekturą obowiązkową” w urzędach konserwatorskich, miejskich i gminnych, a także w szkołach i na uczelniach.
Z recenzji prof. dr hab. Małgorzaty Omilanowskiej-Kiljańczyk
Leksykon ten jest próbą spojrzenia na przeszłość poprzez biografie przedstawicieli wybranych grup zawodowych – architektów i budowniczych. Są w nim prezentowane sylwetki 804 osób, które w różny sposób przyczyniły się do kształtowania architektury i budownictwa Lublina oraz województwa lubelskiego w latach II Rzeczypospolitej. W leksykonie znajdują się nie tylko dyplomowani architekci oraz inżynierowie budownictwa, ale też technicy i majstrzy budowlani, a nawet postacie, które choć swoim wykształceniem lub pracą nie były związane z branżami architektonicznymi, to w pewien sposób zaznaczyły się także na tym polu. Ponadto są wśród nich zarówno ci, którzy z województwem lubelskim związali całą swoją zawodową działalność, jak i ci, którzy tylko otarli się o jego teren, projektując jakąś budowlę, uczestnicząc w konkursie architektonicznym lub zajmując przez pewien czas posadę w jednym z urzędów budowlanych.
Ze Wstępu
Koło Naukowe Pedagogów Opiekuńczych UMCS w Lublinie (KNPO), działające na Wydziale Pedagogiki i Psychologii Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej w Lublinie, powstało w 2017 r. z inicjatywy dr hab. Danuty Wosik-Kawali, prof. UMCS oraz studentów pedagogiki opiekuńczo-wychowawczej z terapią pedagogiczną. Pierwszą Przewodniczącą KNPO była Katarzyna Tuszyńska, a obecnie tę funkcję pełni Wiktoria Krakowiak. Od początku istnienia organizacji jej opiekunem jest dr hab. Danuta Wosik-Kawala, prof. UMCS. Obecnie w pracę Koła zaangażowanych jest 20 studentek studiów licencjackich, magisterskich i doktorskich.
Celem KNPO jest praktyczne zastosowanie wiedzy nabytej podczas studiów w pracy z wychowankami placówek edukacyjnych i opiekuńczych, aktywne uczestnictwo w wydarzeniach środowiska lokalnego związanych z tematyką opieki, wychowania, profilaktyki oraz terapii dzieci i młodzieży, a także kształtowanie ich prawidłowych postaw społecznych.
W trakcie pięcioletniej działalności KNPO, nieco ograniczonej przez pandemię COVID-19, studenci zorganizowali wiele inicjatyw, w tym m.in. warsztaty kształtowania i rozwijania kompetencji miękkich uczniów szkół średnich, warsztaty rozwijające kompetencje wychowawcze studentów różnych kierunków studiów UMCS ze specjalnością nauczycielską, konkursy dla młodzieży dotyczące znajomości zasad savoir-vivre’u, imprezy okolicznościowe, takie jak Dzień Dziecka, mikołajki, andrzejki, katarzynki, pierwszy dzień wiosny oraz zabawy choinkowe dla dzieci w placówkach interwencyjnych i socjalizacyjnych. Członkowie Koła aktywnie uczestniczą także w akcjach charytatywnych na rzecz osób potrzebujących, takich jak Pomóż Dzieciom Przetrwać Zimę czy Szlachetna Paczka. Poza pracą opiekuńczo-wychowawczą na rzecz dzieci i młodzieży w 2021 r. KNPO zorganizowało Ogólnopolską Konferencję Naukową pt. „Quo-vadis wychowanie?”. Była to pierwsza tego typu inicjatywa przygotowana przez studentów organizacji i powstała w efekcie ich troski oraz świadomej percepcji rzeczywistości.
W konferencji wzięło udział 146 osób z różnych ośrodków akademickich i placówek oświatowych z całej Polski. Studenci, profesorowie, wykładowcy i praktycy wspólnie poszukiwali odpowiedzi na pytania dotyczące przyszłości wychowania. Wymiana doświadczeń i poglądów przez przedstawicieli nauk humanistycznych, społecznych, teologicznych, a także nauk o zdrowiu ukazała wiele trudności i zagrożeń na drodze efektywnego wychowania oraz wskazała nowe możliwości pracy i rozwiązania w tej przestrzeni edukacyjnej. Pokłosiem konferencji jest niniejsza monografia prezentująca zbiór niezwykle interesujących teoretycznych i empirycznych tekstów poświęconych zagadnieniom wychowania.
Opiekun Koła Naukowego
dr hab. Danuta Wosik-Kawala, prof. UMCS
Recenzowana monografia zbiorowa ma charakter naukowy i poświęcona jest refleksji nad edukacją estetyczną, z uwzględnieniem kontekstów teoretycznego i praktycznego. Została podzielona na trzy części, które w sposób klarowny porządkują zebrane, przedstawione w trzech językach teksty. [] Zaprezentowane w poszczególnych częściach monografii artykuły zawierają hermeneutyczną analizę tekstów naukowych z rozbudowanym w różnym stopniu zapleczem metodologicznym. Proponowany, zróżnicowany zbiór podejść badawczych, profesjonalna narracja i dojrzałe refleksje nie tylko wzbogacają naszą wiedzę o teorii i praktyce edukacji estetycznej, ale doskonale wpisują się w kontekst zmediatyzowanej, współczesnej kultury. Z recenzji dr hab. prof. AWSB Agnieszki Weiner
Książka kierowana jest do nauczycieli, wychowawców i studentów, pragnących pracować z dziećmi i młodzieżą. Może również znacząco i skutecznie wspierać rodziców, którzy troszczą się o stymulowanie rozwoju dziecka. Składa się z dwunastu rozdziałów, odpowiadających ważnym kompetencjom osobistym i społecznym z perspektywy oddziaływań efektywnego pedagoga. Do kształtowania kluczowych kompetencji niezbędny jest odpowiedni trening uświadamiający uczniowi, jakie cechy są u niego ugruntowane, nad którymi warto jeszcze popracować, a które kompletnie nie współgrają z jego osobowością i ich rozwój może być bardzo trudny i nie zawsze prowadzi do sukcesu, ale powinien być podejmowany. Każdy rozdział książki zawiera podstawy teoretyczne, wskazówki oraz propozycje ćwiczeń wraz z opracowanymi kartami ułatwiającymi i pozwalającymi uatrakcyjnić pracę z uczniami/wychowankami. Osoba pracująca z grupą dobiera ćwiczenia, biorąc pod uwagę wiek, wiedzę i umiejętności uczestników zajęć.
Autorki
Autorka po przedstawieniu czytelnikom podstaw edukacji w systemie Montessori dokładniej zajmuje się niektórymi obszarami kształcenia dzieci w tym systemie, a mianowicie obszarem życia codziennego, kształcenia zmysłów oraz wybranymi zagadnieniami edukacji matematycznej prowadzonej w przedszkolu i szkole. W książce przedstawiono teoretyczne podstawy pracy nauczycieli w systemie Montessori oraz oryginalne materiały dydaktyczne z obszaru kształcenia zmysłów i edukacji matematycznej, opracowane przez twórczynię metody, jej współpracowników i następców. Prezentacji materiałów dydaktycznych towarzyszą przykłady praktycznych rozwiązań metodycznych oraz zestawy zadań i ćwiczeń możliwych do wykorzystania przez uczniów i nauczycieli w pracy indywidualnej i zespołowej. Omawiane zagadnienia są bogato ilustrowane barwnymi fotografiami, rysunkami schematami. Książka jest adresowana do wszystkich, którzy interesują się pedagogiką Montessori, a przede wszystkim do studentów pedagogiki oraz czynnych zawodowo nauczycieli wychowania przedszkolnego i edukacji wczesnoszkolnej. Przydatna też może być nauczycielom metodykom pracującym w starszych klasach szkoły podstawowej oraz pedagogom specjalnym i nauczycielom pracującym w placówkach integracyjnych, a także rodzicom zaangażowanym w indywidualną, domową edukację swoich dzieci.
Monografia zawiera wiele cennych treści, wykazujących znaczną kompetencję Autorki w podjętej i rozbudowanej przez nią tematyce, która jest istotna z punktu widzenia zarówno unormowania tej materii: konstytucyjnego (art. 70 ust. 5 Konstytucji RP) i ustawowego (ustawa z dnia 20 lipca 2018 r. Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce), jak i praktycznych możliwości funkcjonowania uczelni wyższych w korzystaniu z konstytucyjnie i ustawowo zapewnionej autonomii. Z recenzji prof. dr. hab. Huberta Izdebskiego Mamy niewątpliwie do czynienia z wartościową publikacją, której monograficzny profil i przeznaczenie ewidentnie zasługują na aprobatę. Problematyka szeroko ujmowanej autonomii tytułowych uczelni wykazuje się bowiem bezspornym potencjałem naukowym prowokującym liczne i trudne problemy oraz wyzwania badawcze. Przy tej okazji zgromadzono i poddano analizie bardzo liczne, odpowiednio zróżnicowane i umiejętnie wykorzystane źródła. Bezspornie należy docenić ogrom wykonanej w tym względzie pracy oraz wiedzę, kompetencje i umiejętności towarzyszące ich analizowaniu, wykorzystywaniu. Z recenzji dr. hab. Piotra Lisowskiego, prof. UWr
Prezentowana rozprawa dotyczy ważnego problemu dla interpretacji rozwoju umysłu dziecka. Jako jedyna w polskiej literaturze naukowej prezentuje normę rozwojową w zakresie pojęć. Proponuje nową ścieżkę docierania do tajników dziecięcego umysłu.Otrzymujemy wyraziste, subtelnie budowane profile rozwoju kompetencji emocjonalnej w okresie przedszkolnym i wczesnoszkolnym. Jest to bez wątpienia badawcze osiągnięcie autorek, wypełniające lukę w polskiej refleksji nad rozwojem umysłu dziecka.Wiedza ta z pewnością może być podstawą do modelowania dziecięcych zachowań w normie biologicznej i umysłowej, ale także do diagnozowania umysłów i programowania terapii w zaburzeniach mowy (w autyzmie, w padaczkach, w niepełnosprawności umysłowej, w głuchocie). Z recenzji prof. dra hab. Stanisława Grabiasa
Podstawowym celem monografii jest przybliżenie roli i znaczenia otwartych innowacji w kreowaniu wartości w biznesie. Jak słusznie zauważa Autor, innowacja sama w sobie może mieć wartość wyłącznie rozważań akademickich, jeżeli nie będziemy poszukiwali możliwości jej skomercjalizowania. () Recenzowana monografia pt. Otwarte innowacje. W poszukiwaniu nowych źródeł kreowania wartości w biznesie autorstwa Pana dra Zenona Pokojskiego stanowi bardzo wartościową pozycję z zakresu innowacji otwartych i ich roli w kreowaniu wartości. () Należy docenić jej walory poznawcze, merytoryczne, metodyczne i utylitarne. Prof. dr hab. Henryk Runowski
The scientific community associated with the Faculty of Political Science and Journalism of UMCS in Lublin (Department of Public Administration) has prepared another volume related to the issues of the functioning of the regional organization, i.e. the Visegrad Group. This time the volume is dedicated to socio-economic, infrastructural as well as political issues. The Lublin center is one of the leading academic and research institutions dealing with the issue of the policies of the countries of Central and Eastern Europe. The presented analyses provide qualitatively new material, confirming the prestigious place of UMCS on the map of scientific centers. It is also worth noting that the texts come from several research centers from all four V4 countries (and from the Netherlands), being the result of research conducted there. An excerpt from the review by Prof. Jacek Wojnicki
Przedstawiona [] książka ma charakter monografii akcentującej wpływ pandemii na toczące się procesy edukacyjne. Została ona przygotowana z myślą o IX Forum Naukowym spotkaniu polskich i ukraińskich pedagogów. Jest efektem wieloletniej współpracy między instytucjami edukacyjnymi Polski i Ukrainy, a zarazem okazją do prezentacji aktualnych problemów teoretycznych i praktycznych, w obszarze edukacji, obserwowanych w naszych krajach. [] Książka ukazuje realne problemy czasu kryzysu epidemiologicznego w Polsce i w Ukrainie. Z tej perspektywy jest pracą mieszczącą się zarówno w tematyce szeroko pojętej pedagogiki szkoły (w tym szkoły wyższej), jak i pedagogiki porównawczej. Łączy teorię z codzienną praktyką edukacyjną, odwołując się do analiz literaturowych i do autorskich wyników badań. Jest znaczącym głosem w toczącym się dyskursie o przyszłości edukacji. Z recenzji prof. dr. hab. Stefana M. Kwiatkowskiego Recenzowana monografia przedstawia istotne aspekty funkcjonowania systemów edukacyjnych (średniego ogólnokształcącego, zawodowego, pedagogicznego, kształcenia podyplomowego i ustawicznego) w Ukrainie i w Polsce w warunkach pandemii. Ukraińscy i polscy naukowcy nie tylko identyfikują problemy w funkcjonowaniu systemu oświaty, ale także nakreślają obiecujące kierunki rozwoju edukacji i instytucji oświatowych, formułują rekomendacje dotyczące organizacji procesu edukacyjnego w warunkach nauczania zdalnego i mieszanego. Autorzy podkreślili, że pandemia COVID-19 przyczyniła się jednocześnie do rozwoju takich aspektów sektora edukacyjnego: nauczanie zdalne zmotywowało pedagogów do doskonalenia swoich umiejętności cyfrowych; administratorzy placówek edukacyjnych zdobyli cenne doświadczenie w dostosowywaniu procesu kształcenia do nowych realiów oraz tworzeniu bezpiecznego środowiska dla nauczycieli i uczniów, pedagogów i studentów, pracowników społecznych i ich podopiecznych; ukraińskie i polskie systemy edukacyjne zyskały nowe możliwości przezwyciężenia istniejącej przepaści cyfrowej. Z recenzji prof. dr. hab. Wiktora Andruszczenki
W niniejszej monografii omówiono cztery testy WISC, Leiter, IDS i Stanford-Binet dostępne polskim psychologom i stosowane przez nich przy badaniu dzieci z zaburzeniami neurorozwojowymi: niepełnosprawnością intelektualną, autyzmem, zaburzeniami uczenia się (głównie dysleksją), ADHD oraz zaburzeniami mowy i komunikacji.Praca zawiera wiele ważnych treści przydatnych dla praktyków i przygotowujących się do praktyki studentów. Szczególnie cenne są znajdujące się tu informacje dotyczące właściwości funkcjonowania poznawczego dzieci z różnymi zaburzeniami i trudności, jakie może napotkać diagnosta przeprowadzający z tymi dziećmi badania testowe.Z recenzji prof. dr hab. Anny Matczak
Pojęcie [poznania rozproszonego] zaproponował w połowie lat 90. amerykański antropolog poznawczy Edwin Hutchins [...]. Wachowski wiele zawdzięcza temu badaczowi (podobnie jak pracom takich badaczek poznania rozproszonego, jak Nancy Nersessian i Lisa Osbeck, czy psychologom, jak James Gibson czy Donald Norman), niemniej zaproponowana przez niego perspektywa nie tyle systematyzuje czy porządkuje propozycję autora Cognition in the Wild, ile stanowi autorską próbę przemyślenia i wyrażenia heurystycznej zasady ekologicznej, która powinna zostać uwzględniona przez badaczy procesów poznawczych, a przynajmniej wzięta pod uwagę. Myliłby się zatem ten, kto by sądził, że mamy tutaj do czynienia tylko z opracowaniem kolejnej koncepcji rozwijanej na Zachodzie na potrzeby czytelnika polskiego (do czego sprowadza się wiele rodzimych publikacji).Dr hab. Michał PiekarskiUniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiegow Warszawie
Mimo że opublikowano wiele opracowań naukowych dotyczących dziejów prasy Narodowej Demokracji, także ujętych w niniejszym opracowaniu i analizowanych na potrzeby recenzowanej książki, dotychczasowy dorobek w tym zakresie był wielowątkowy, może nawet dość rozproszony. Zespół autorski, któremu przewodzi Ewa Maj, dokonał szczegółowych ustaleń wykraczających poza istniejący stan wiedzy na temat Narodowej Demokracji i prasy tego obozu. W książce, zawierającej zbiór haseł ułożonych w porządku alfabetycznym AD, uwagę zwracają zwłaszcza takie zagadnienia, jak dogłębne wyjaśnienia terminologiczne i interpretacje definicyjne oraz charakterystyka periodyków kierowanych do określonych grup (np. kobiet czy młodzieży). Ponadto szczególne miejsce zajmują biogramy osób związanych z prasą wydawaną przez narodowców. Z recenzji prof. dr hab. Małgorzaty Dajnowicz
Książkę Mobilność społeczna polecam [...] Czytelnikom mającym potrzebę nie tylko poznawania otaczającego ich świata, ale i odnajdowania dróg poszukiwania wyjaśnień zjawisk społecznych, w które świat jest uwikłany lub których działań doświadczają, często nie mając świadomości tego, jakie jest źródło tych doznań i uwarunkowań.[] Poza tym, uwzględniony przez Autorów szeroki wachlarz opracowań empirycznych mobilności społecznej sprawia, że przygotowane dzieło ma w dużej mierze syntetyzujący charakter, pokazując główne i mocno zarysowane tendencje empiryczne rządzące tak mobilnością terytorialną, jak i wertykalną.Prof. dr hab. Irena MachajAkademia im. Jakuba z Paradyża w Gorzowie Wielkopolskim
I Międzynarodowy Kongres Etnolingwistyczny, który odbył się w Lublinie w 2021 roku, pomyślany został jako spotkanie międzynarodowego grona badaczy reprezentujących przedstawicieli różnych szkół etnolingwistycznych oraz uczonych realizujących własne projekty ukierunkowane na opis relacji język a kultura. Uczestnicy Kongresu (121 referentów) reprezentowali ośrodki akademickie i uniwersyteckie: z Białorusi, Ukrainy i Rosji, z Czech i Słowacji, z Bułgarii, Macedonii, Serbii i Chorwacji, z Austrii, Hiszpanii, Francji, Belgii, Litwy i Australii oraz z Polski. Obrady plenarne przebiegały w ramach 7 bloków tematycznych (Pojęcia, metody, granice etnolingwistyki; Etnolingwistyka w krajach słowiańskich; Etnolingwistyka w krajach słowiańskich i bałtyckich; Problemy geografii lingwistycznej; Pamięć i niepamięć w języku i kulturze; Perspektywy etnolingwistyki; Prezentacja leksykonów, słowników i baz danych) i 19 sekcji: Pogranicza etnolingwistyki i tradycje etnolingwistyczne w Polsce; Synchronia i diachronia w etnolingwistyce; Etnolingwistyka a gramatyka; Nominacja a językowy obraz świata; Frazeologia i etymologia a etnolingwistyka; Definicje i eksplikacje pojęć; Gatunkowe wzorce wypowiedzi; Stereotypy i koncepty językowo-kulturowe; Od danych językowych do danych niewerbalnych; Problemy duchowości; Pamięć i tożsamość i ich wykładniki; Wartości i ich hierarchie; Konceptosfera rodziny; Konceptosfera zdrowia i śmierci; Leksykon aksjologiczny Słowian i ich sąsiadów (5 posiedzeń). Wystąpienia kongresowe publikujemy w czterech tomach: I – Etnolingwistyka – bilans dyscypliny. Metody i postulaty badawcze, II – Obraz świata i człowieka w kulturze ludowej i narodowej, III – Pamięć – tożsamość – kategorie językowo-kulturowe, IV – Nazwy wartości i koncepty kulturowe. Hierarchie i rekonstrukcje
I Międzynarodowy Kongres Etnolingwistyczny, który odbył się w Lublinie w 2021 roku, pomyślany został jako spotkanie międzynarodowego grona badaczy reprezentujących przedstawicieli różnych szkół etnolingwistycznych oraz uczonych realizujących własne projekty ukierunkowane na opis relacji język a kultura. Uczestnicy Kongresu (121 referentów) reprezentowali ośrodki akademickie i uniwersyteckie: z Białorusi, Ukrainy i Rosji, z Czech i Słowacji, z Bułgarii, Macedonii, Serbii i Chorwacji, z Austrii, Hiszpanii, Francji, Belgii, Litwy i Australii oraz z Polski. Obrady plenarne przebiegały w ramach 7 bloków tematycznych (Pojęcia, metody, granice etnolingwistyki; Etnolingwistyka w krajach słowiańskich; Etnolingwistyka w krajach słowiańskich i bałtyckich; Problemy geografii lingwistycznej; Pamięć i niepamięć w języku i kulturze; Perspektywy etnolingwistyki; Prezentacja leksykonów, słowników i baz danych) i 19 sekcji: Pogranicza etnolingwistyki i tradycje etnolingwistyczne w Polsce; Synchronia i diachronia w etnolingwistyce; Etnolingwistyka a gramatyka; Nominacja a językowy obraz świata; Frazeologia i etymologia a etnolingwistyka; Definicje i eksplikacje pojęć; Gatunkowe wzorce wypowiedzi; Stereotypy i koncepty językowo-kulturowe; Od danych językowych do danych niewerbalnych; Problemy duchowości; Pamięć i tożsamość i ich wykładniki; Wartości i ich hierarchie; Konceptosfera rodziny; Konceptosfera zdrowia i śmierci; Leksykon aksjologiczny Słowian i ich sąsiadów (5 posiedzeń). Wystąpienia kongresowe publikujemy w czterech tomach: I – Etnolingwistyka – bilans dyscypliny. Metody i postulaty badawcze, II – Obraz świata i człowieka w kulturze ludowej i narodowej, III – Pamięć – tożsamość – kategorie językowo-kulturowe, IV – Nazwy wartości i koncepty kulturowe. Hierarchie i rekonstrukcje.
I Międzynarodowy Kongres Etnolingwistyczny, który odbył się w Lublinie w 2021 roku, pomyślany został jako spotkanie międzynarodowego grona badaczy reprezentujących przedstawicieli różnych szkół etnolingwistycznych oraz uczonych realizujących własne projekty ukierunkowane na opis relacji język a kultura. Uczestnicy Kongresu (121 referentów) reprezentowali ośrodki akademickie i uniwersyteckie: z Białorusi, Ukrainy i Rosji, z Czech i Słowacji, z Bułgarii, Macedonii, Serbii i Chorwacji, z Austrii, Hiszpanii, Francji, Belgii, Litwy i Australii oraz z Polski. Obrady plenarne przebiegały w ramach 7 bloków tematycznych (Pojęcia, metody, granice etnolingwistyki; Etnolingwistyka w krajach słowiańskich; Etnolingwistyka w krajach słowiańskich i bałtyckich; Problemy geografii lingwistycznej; Pamięć i niepamięć w języku i kulturze; Perspektywy etnolingwistyki; Prezentacja leksykonów, słowników i baz danych) i 19 sekcji: Pogranicza etnolingwistyki i tradycje etnolingwistyczne w Polsce; Synchronia i diachronia w etnolingwistyce; Etnolingwistyka a gramatyka; Nominacja a językowy obraz świata; Frazeologia i etymologia a etnolingwistyka; Definicje i eksplikacje pojęć; Gatunkowe wzorce wypowiedzi; Stereotypy i koncepty językowo-kulturowe; Od danych językowych do danych niewerbalnych; Problemy duchowości; Pamięć i tożsamość i ich wykładniki; Wartości i ich hierarchie; Konceptosfera rodziny; Konceptosfera zdrowia i śmierci; Leksykon aksjologiczny Słowian i ich sąsiadów (5 posiedzeń). Wystąpienia kongresowe publikujemy w czterech tomach: I – Etnolingwistyka – bilans dyscypliny. Metody i postulaty badawcze, II – Obraz świata i człowieka w kulturze ludowej i narodowej, III – Pamięć – tożsamość – kategorie językowo-kulturowe, IV – Nazwy wartości i koncepty kulturowe. Hierarchie i rekonstrukcje.
() chcę pogratulować Autorowi tego pokaźnych rozmiarów dzieła, którego przekaz, obok wielu innych, niesie ze sobą co najmniej takie współczesne ujęcie: rodzice dzieci z niepełnosprawnościami są niezastąpionymi podmiotami w każdym aspekcie życia swoich dzieci, także myślenia o ich przyszłości. Stąd też w naukowym poznawaniu życia osób z niepełnosprawnościami i ich rodzin cenne jest zastosowanie pozytywnego paradygmatu badawczego. W tym ważne jest skupienie poznawcze na siłach, nadziei i umacnianiu rodziców, a nie tylko na ograniczeniach, wypaleniu, niemożności i utrudnieniach. Znaczenie ma także poznanie ich zapatrywania się na przyszłość dziecka oraz postrzeganie życia rodzinnego w kategoriach nie tyle (i nie tylko) traumatycznych doświadczeń, ile także pozytywnych zmian, wiary w lepsze jutro i afirmowanie życia. W takim zatem ukierunkowaniu myślenia wartość ma poszukiwanie odpowiedzi na pytania o rodzicielskie aspiracje wobec swojego dziecka z niepełnosprawnością, co najmniej w uświadamianiu sobie własnych nadziei i oczekiwań dotyczących edukacji dziecka, przygotowania zawodowego i pełnienia roli zawodowej oraz spełniania się w życiu rodzinnym i towarzyskim.Z pełnym przekonaniem rekomenduję do publikacji monografię Aspiracje rodzicielskie wobec dzieci z niepełnosprawnościami. Struktura i uwarunkowania. Z pewnością będzie ona oryginalnym dziełem wzmacniania dorobku nauk społecznych, w szczególności w dziedzinie pedagogiki specjalnej, psychologii klinicznej, interdyscyplinarnych studiów nad niepełnosprawnością. Będzie cennym źródłem wiedzy w różnych obszarach wielowymiarowego rozpoznawania fenomenu niepełnosprawności. Posłuży młodym naukowcom do nabywania umiejętności konceptualizowania własnego zamierzenia badawczego i budowania rzetelnego warsztatu metodologicznego. Będzie również wartościowa dla praktyki rehabilitacyjnej, sankcjonując miejsce i znaczenie rodzica oraz ukazując aspiracje rodzicielskie jako istotną wartość w relacji z własnym dzieckiem z niepełnosprawnością oraz w myśleniu o przyszłości dziecka.Z recenzji prof. dr hab. Joanny Głodkowskiej
Od samego początku, zważywszy na powojenne „wędrówki ludów”, teatr lubelski podlegał „dynamicznym zmianom”, szczegółowo opisanym w książce. „Dynamiczne zmiany”, a zwłaszcza dyskusje tyczyły przede wszystkim prezentowanego repertuaru. Nowa władza oraz część krytyki żądały – z latami coraz bardziej stanowczo – aby teatr pełnił funkcję dydaktyczną, przyciągając nową i oczekiwaną publiczność – robotniczą. (…) Niezbywalną wartością studium dr. Cymermana jest ukazanie tych dogmatycznych nacisków z perspektywy prowincjonalnego, lubelskiego podwórka. To „podwórko” tylko na pozór było prowincjonalne. Przez dłuższy czas angażował się w tutejsze życie kulturalne Jan Parandowski, a nade wszystko prof. Juliusz Kleiner, pisujący systematycznie recenzje teatralne. (…) W Lublinie debiutował jako recenzent np. Andrzej Szczypiorski czy Jerzy Lutowski. Zaangażowanym krytykiem był też m.in. Zygmunt Kałużyński.
prof. dr hab. Anna Kuligowska-Korzeniewska
Ten produkt jest zapowiedzią. Realizacja Twojego zamówienia ulegnie przez to wydłużeniu do czasu premiery tej pozycji. Czy chcesz dodać ten produkt do koszyka?
