Wielokrotnie dociekano już kwestii związków silnego poczucia koherencji ze zdolnością do nawiązywania pozytywnych relacji społecznych, otrzymywania takiego wsparcia, dzięki któremu lepiej można radzić sobie z napotykanymi stresorami, pozytywnie je udowadniając w rozległym planie zdrowia i zachowań zdrowotnych. Było to o tyle oczywiste, o ile w punkcie wyjścia stosowana była salutogenetyczna koncepcja poczucia koherencji i zdrowia. Rozstrzyganie natomiast tych kwestii w kontekście choroby stanowią pewną swoistość, zwłaszcza, gdy osadzone są one w obrębie poznawania mechanizmów odpowiedzialnych za procesy zdrowienia, zaś dotychczasowe doświadczenia badawcze, skupione na bezpośrednim związku poczucia koherencji i wsparcia społecznego, w niewielkim stopniu zaznaczyły się w obrębie problemów związanych z chorobą psychosomatyczną. Pokuszenie się zatem o ustalenie specyficznej konfiguracji poczucia koherencji i wsparcia społecznego dało możliwość ukazania charakteru powiązań owych zasobów z chorobą psychosomatyczną.
Za występowanie chorób cywilizacyjnych w dużym stopniu odpowiadają niewłaściwe relacje społeczne, życie w ciągłym pośpiechu oraz stresie, złe nawyki żywieniowe, mała aktywność fizyczna, a także ograniczone możliwości rozładowywania negatywnych emocji. Niewątpliwie wszystkie te czynniki występują w okresie studiów, zwłaszcza u studentów pierwszego roku, z uwagi na radykalną zmianę ich dotychczasowego trybu życia. Aby sprawnie funkcjonować w stale zmieniającej się rzeczywistości uczelni wyższej, współczesny student winien posiadać niezbędną sprawność i elastyczność mechanizmów adaptacyjnych. Ich właściwy poziom zapewnia umiejętność świadomego kierowania swoim zachowaniem oraz reagowanie właściwymi emocjami na występujące sytuacje stresowe. Na podstawie bogatej literatury przedmiotu można przyjąć, że znaczna część wymienionych zachowań i zagrożeń zdrowotnych może być zmieniona przez odpowiednią edukację oraz motywowanie osób do zachowań prozdrowotnych. Ich ważną składową jest regularne uczestnictwo w różnych formach rekreacji fizycznej. Do jednej z nich należy aerobik z uwagi na korzystne oddziaływanie na kondycję i psychikę ćwiczących.
Stąd książka dr Agnieszki Błaszczak wpisuje się adekwatnie w nurt badań dotyczących wpływu kultury fizycznej na poprawę funkcjonowania psychospołecznego studentek rozpoczynających studia.
Ryzyko stało się nieodłącznym elementem współczesnego świata. Rozwój nauki, technologii, gospodarki wpłynął na zwiększenie liczby potencjalnych źródeł zagrożeń, wobec których jednostka musi podejmować trudne decyzje, nie umiejąc jednocześnie przewidzieć ich konsekwencji. Efektem takiej sytuacji jest kryzys, przejawiający się zarówno w realiach codziennej egzystencji, jak i w indywidualnym stylu życia człowieka, a skutkiem owego kryzysu jest alienacja, samotność, zmiany w systemie wartości, zanik podmiotowości, eskalacja zachowań aspołecznych. W niniejszym tomie ukazano problem ryzyka i zachowań ryzykownych w interdyscyplinarnej perspektywie, co umożliwia lepsze zrozumienie tego zjawiska oraz jego społecznych konsekwencji.
Istotę celu naukowego (publikacyjnego) monografii upatruję w autorskim wskazaniu na umysł jako formę rzeczywistości mózgowej (biologicznej, neurofizjologicznej). Te dwa pojęcia w warsztatach psychologów często stosuje się zamiennie, nie zawsze poprawnie, bez zrozumienia ich leksykalnej dystrybucji. Po zapoznaniu się z pracą prof. Kaczmarka skutecznie skraca się dystans poznawczy do obu pojęć. Biologiczne "krosna" pozwalają na twórcze powstawanie umysłu, zapełniającego nici krosen, i dajacego się, jako świat funkcji, ocenić poznawczo, estetycznie i pragmatycznie.
Praca, poza zasadniczą narracją o umyśle, wypełniona jest także solidną wiedzą na temat ludzi, dla których zarówno mózg, jak i umysł, stały się treścią ich naukowego życia i badawczym wyróżnikiem. W pracy znajdzie Czytelnik także opisy licznych eksperymentów poparte ilustracjami i tabelami. A całość napisana jest językiem umożliwiającym dostęp do treści nie tylko wąskiemu gronu specjalistów, ale także tym, których ciekawość zmusi do sięgnięcia po książkę.
z recenzji prof.dr.hab. Waldemara Tłokińskiego
Katolicki ruch Odnowy w Duchu Świętym w Polsce wpisuje się w szeroki nurt rozważań nad oddolną aktywnością laikatu katolickiego. Zrodzony z zielonoświątkowych doświadczeń ruch Odnowy w Duchu Świętym wprowadził nową jakość w obszar życia współczesnych katolików także w polskich parafiach. Specyfika ruchów charyzmatycznych odwołujących się do darów Ducha Świętego charakteryzuje się spontanicznością zachowań kultowych oraz wiarą w moc uzdrowień w imię Jezusa. Grupy odnowowe skupiają w swoich szeregach przeważnie ludzi młodych, wykraczających w duchowych poszukiwaniach poza utarte kanony cotygodniowych, niedzielnych nabożeństw. Rozpoznanie tego środowiska, opisanie go w języku współczesnych teorii socjologicznych jest cennym wyzwaniem, którego podjęła się Ewa Miszczak.
Zebrane w tomie artykuły, stanowiące pokłosie i wynik dyskusji kulturoznawców, antropologów, językoznawców, etnologów i folklorystów, przedstawiają obiekty "małej architektury sakralnej" m.in. jako świadków zdarzeń, jako pomniki pamięci, akty wiary, znaki religijności. Ukazują rolę przydrożnych krzyży i kapliczek we współczesnym społeczeństwie wsi i miast, a dokładniej mówiąc - w procesach komunikacji społecznej (zarówno wewnątrz-, jak i międzypokoleniowej). Zgromadzone w tomie artykuły pozwalają zatem mówić o krzyżu i kapliczce jako wielokodowym, złożonym, pełniącym różne funkcje (m.in. delimitacyjne, upamiętniające, religijne, społeczne) makroznaku.
Autorka przygotowała ujęcie monograficzne pojęcia bardzo ważnego dla pojedynczego człowieka i całych wspólnot, jakim jest "autorytet". Decydując się na eksplorację jednej kategorii, świadomie wybrała jej całościową analizę. Jest to rozprawa merytorycznie bardzo nośna, wartościowa i wzorcowa pod względem metodologicznym, badaczka zastosowała bowiem zróżnicowane metody ankietowe oraz wypracowania uczniów. Wyniki badań mogą być wykorzystane nie tylko do rozpoznania wartości współczesnej młodzieży, ale znajdują też zastosowanie w praktyce edukacyjnej.
Tom zawiera materiały prezentowane na międzynarodowej konferencji naukowej pt. "Cmentarze jako znak kultury pogranicza polsko-wschodniosłowiańskiego", zorganizowanej przez Zakład Filologii Ukraińskiej Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej w Lublinie przy współudziale Podlaskiego Centrum Kultury Prawosławnej w Białej Podlaskiej. Konferencja wiązała się tematycznie z projektem badawczym pt. "Strukturalno-semantyczny opis nekropolii prawosławnych Lubelszczyzny", realizowanym przez zespół badawczy pod kierunkiem prof. dr. hab. Feliksa Czyżewskiego. Z uwagi na interdyscyplinarny charakter konferencji w materiałach pokonferencyjnych zostały zamieszczone teksty językoznawców, historyków, kulturoznawców, teologów reprezentujących różne ośrodki naukowe w Polsce i na Ukrainie. Pierwsza część tomu jest poświęcona rozważaniom teologicznym na temat śmierci. Kolejna grupa artykułów to teksty językoznawcze, omawiające inskrypcje nagrobne. Prace historyczne odnoszą się do dziejów wybranych nekropolii pogranicza polsko-wschodniosłowiańskiego, a komunikaty na temat stanu zachowania cmentarzy pogranicza przedstawiają efekty prac konserwatorskich prowadzonych na cmentarzach.
Ze względu na przeogromny materiał źródłowy, beznamiętny sposób narracji, dokładnie przemyślaną całościową konstrukcję tekstu, bardzo dobrze opanowany warsztat metodologiczny wreszcie - rozprawę można uznać za dzieło sensu stricte historyczne; a dokładniej mówiąc za dzieło z zakresu historii oświaty i wychowania. Rozprawa została tak starannie i klarownie napisana, że jej adresatami mogą być najrozmaitsze grupy czytelników: począwszy od licealistów, poprzez licencjatów, magistrów i doktorantów, a skończywszy na nauczycielach akademickich.
"Podręcznik do kobiet" stanowi wybór spośród pięciuset felietonów z cyklu "Żabką przez Atlantyk", pisanych przez dziesięć lat, w kilkudziesięciu miastach i miejscach, w trzech krajach i na dwóch kontynentach, a zamieszczanych w nowojorskim "Przeglądzie Polskim" - dodatku kulturalnym "Nowego Dziennika" redagowanym przez Julitę Karkowską.
Publikacja ma prawdziwie interdyscyplinarny i międzynarodowy charakter. I jak podkreśla Witold Misiuda-Rewera, "studia o Italii, odbywane w Rzymie watykańskim, poza możliwością poznania piękna natury i sztuki fascynują w szczególności regionalizmami". Część pierwsza to refleksje nad teonomią kluczy Watykanu, zwłaszcza tekst Misiudy-Rewery "Tradycja kluczy ukierunkowana personalistycznie". Wartością, a na gruncie polskim znaczącą nowością, jest interdyscyplinarny charakter publikacji, dający możliwość konfrontacji różnych spojrzeń na zagadnienia odnoszące się do dziejów i współczesności Watykanu oraz Włoch w kontekście rozważań z zakresu prawa konstytucyjnego oraz prawa gospodarczego rozwoju term. Ważny też jest międzynarodowy i dwujęzyczny (polsko-włoski) wymiar publikacji, umożliwiający jej rozpowszechnianie na terytorium nie tylko Polski, lecz także Włoch (a dzięki zainteresowaniu problematyką watykańską i włoską w Europie również w innych krajach Unii Europejskiej).
Z recenzji prof. dr. hab. Stefana Bielańskiego
Opracowanie podejmuje próbę konsolidacji problemów edukacyjnych dzieci i młodzieży z niepełnosprawnością intelektualną w stopniu lekkim w płaszczyźnie ich dobra równouprawnienia do udziału w życiu społecznym prawa do autonomicznego funkcjonowania oraz samorealizacji w dorosłości postulowanych w imię humanizmu i zwykłego człowieczeństwa. Całość należy ocenić jako nowatorską i znaczącą dla pedagogiki specjalnej w Polsce wskazuje bowiem możliwości wspomagania dzieci i młodzieży z niepełnosprawnością intelektualną w stopniu lekkim przy zastosowaniu atrakcyjnych wywołujących zainteresowanie koncentrujących uwagę i stymulujących rozwój psychospołeczny metod terapeutycznych - konkretnie chodzi o biblioterapię. Praca pozytywnie ukierunkowuje myślenie o możliwościach ludzi z niepełnosprawnością daje nadzieje środowiskom związanym z tymi ludźmi że mogą normalnie żyć i funkcjonować w dorosłości realizując swoje ambicje i wyznaczone role społeczne. Jest to niewątpliwie nowe myślenie i dialektyczno-holistyczny pogląd na potrzebę oraz konieczność wszechstronnego poznania specyficznej sytuacji rozwojowej osoby niepełnosprawnej.
Z recenzji dr hab. Marzenny Zaorskiej
Niniejszy tom stanowi pokłosie konferencji zorganizowanej przez Zakład Teatrologii w Instytucie Filologii Polskiej UMCS w Lublinie, która odbyła się 15-16 kwietnia 2010 r. Zamieszczone w publikacji teksty koncentrują się wokół teatru lalek jako sztuki przeznaczonej dla małego odbiorcy. Autorzy zamieszczonych w niej tekstów postawili przed sobą zadanie określenia istoty tej sztuki; kondycji współczesnego teatru lalkowego, zadań, celów sztuki teatralnej dla dzieci, sposobu, jakości pracy aktora, reżysera w teatrze lalkowym. Nadrzędnym celem tomu jest zatem refleksja nad teatrem lalek jako sztuką niezwykle różnorodną i bogatą w formie i treści. Autorami zawartych w publikacji wystąpień są osoby teoretycznie i praktycznie związane z teatrem, dzięki czemu refleksja jest pełniejsza.
Należy podkreślić, że problematyka, którą zajął się autor, ma duże znaczenie tak teoretyczne jak i praktyczne. Wiedza na temat psychospołecznych korelatów wyuczonej bezradności u uczniów z trudnościami w uczeniu się i zaburzeniami towarzyszącymi jest niestety nadal bardzo fragmentaryczna. Z uznaniem trzeba więc przyjąć próbę uzupełnienia tej luki.
Z recenzji prof. UW dr hab.. Ewy Czerniawskiej
Socjologia wiedzy jest dziedziną obejmującą różnorakie studia z pogranicza socjologii, filozofii, metodologii nauk społecznych, czasem też innych dyscyplin naukowych, tj. psychologii, pedagogiki czy literaturoznawstwa. Pytanie o to, jak formy życia społecznego, wartości i normy kulturowe determinują wiedzę, w tym także wiedzę naukową, wydaje się dziś szczególnie interesujące, o czym świadczy rosnąca liczba prac dotyczących tej tematyki. Przekonani o użyteczności socjologii wiedzy i jej naukowej doniosłości, prezentujemy czytelnikom trzeci tom "Teoretycznych podstaw socjologii wiedzy", zapowiadając jednocześnie kontynuację tej problematyki. Autorzy zawartych w nim studiów stawiają pytania związane m. in. ze społecznym funkcjonowaniem wiedzy, warunkami jej nabywania i reprodukcji, a także psychospołecznymi uwarunkowaniami rozwoju nauki.
Publikacja stanowi interesującą próbę wieloaspektowego omówienia kwestii związanych z mężczyzną i płcią męską w polskiej, rosyjskiej i ukraińskiej literaturze, kulturze oraz językach Słowian wschodnich. Poleconych przeze mnie do opublikowania szesnaście artykułów świadczy o tym, że młodzi badacze prezentują wysoki stopień wiedzy, solidne przygotowanie do pracy naukowej i rozległe zainteresowania badawcze.
Z recenzji
prof. Dr. hab. Anny Wardy
Meditation occupied a very important place in early Buddhist soteriology. Until recently, the issue of early Buddhist meditation was not seen as particularly problematic or controversial. It was almost taken for granted, that the meditative tradiction of Theravada Buddhism in their pure form. This view can however no longer be maintained. It appears that there are several fundamental discrepancies between the early suttas and the later meditative scriptures of Theravada Buddhism. Major internal discrepancies are also present in the Suttapitaka itself. Most controversies are connected with the status and the role of the meditative state known as "jhana". This book can be seen as a polemic with traditional, orthodox vision early Buddhist meditation.
Autorka podjęła niezwykle trudne zadanie wynikające z połączenia metod statystycznych i skomplikowanej problematyki psycholingwistycznej (aktywizacji języka dzieci w wieku przedszkolnym). Niektóre fragmenty mają charakter wręcz erudycyjny. Autorka zebrała i zinterpretowała interesujący materiał będący podstawą publikacji, która może służyć zarówno studentom, jak i badaczom: językoznawcom, logopedom i pedagogom, a zwłaszcza specjalistom z zakresu psychologii rozwojowej.
Z recenzji prof. dr. hab. Jana Ożdżyńskiego
Autorka zmierzyła się z ważnym, a zarazem trudnym poznawczo problemem. Ważny to problem w kontekście rodziny wychowującej dziecko z niepełnosprawnością, również o dużej wadze społecznej. Od lat podkreśla się bowiem konieczność normalizacji warunków rozwoju i bytowania osób z niepełnosprawnością. Praca posiada niewątpliwie wartość naukową, ale również może stanowić kanwę dla rozwiązań praktycznych, co w pedagogice specjalnej ma niepoślednie znaczenie.
Prezentowany tom zawiera rekonstrukcję medialnego wizerunku chłopów na ziemiach polskich od końca XIX wieku do roku 1939. Podstawę źródłową stanowiły centralne organy prasowe wybranych partii politycznych, a także periodyki społeczno-polityczne o charakterze regionalnym czy nawet lokalnym. Pod uwagę wzięto: "Gazetę Chłopską", "Myśl Żydowską", "Nową Gazetę Podlaską", "Nowy Przegląd", "Piast", "Przegląd Narodowy", "Przyjaciela Ludu", "Słowo", "Tygodnik Suwalski", "Zorzę". Na podstawie publicystyki prasowej autorzy tekstów naukowych zawartych w tomie odpowiadali na pytania o historyczną rolę chłopów, pozycję społeczno-zawodową, znaczenie ekonomiczne, preferencje polityczne, wreszcie o obecność chłopów w kulturze ogólnonarodowej.
Ten produkt jest zapowiedzią. Realizacja Twojego zamówienia ulegnie przez to wydłużeniu do czasu premiery tej pozycji. Czy chcesz dodać ten produkt do koszyka?
