Książka "Efektywność resocjalizacji nieletnich w warunkach wolnościowych" adresowana jest do szerokiego grona pedagogów resocjalizacyjnych, zwłaszcza tych, którym bliska jest problematyka resocjalizacji wolnościowej. Może być też przydatna w procesie kształcenia pedagogów, a także pracowników socjalnych. Autorzy koncentrują się na bardzo istotnym problemie ewaluacji efektywności oddziaływań resocjalizacyjnych wobec nieletnich, podkreślając znaczenie ich dojrzałości interpersonalnej oraz rolę wsparcia ze strony środowiska rodzinnego oraz instytucjonalnego.
Pod względem chronologicznym antologia jest kontynuacją >>Wizji Polski na łamach ,,Kultury"" 1947-1976"" opracowanej przez Grażynę Pomian. Jej formuła jest jednak inna: ukazuje ,,Kulturę"" jako pismo podejmujące najważniejsze problemy polityczne i społeczne w wymiarze globalnym. Najważniejsze bez wątpienia były sprawy polskie, ale Jerzy Giedroyc nigdy nie tracił z pola widzenia kontekstu światowego. Z utworów literackich uwzględniono jedynie eseistykę jako gatunek szczególnie dla ,,Kultury"" ważny, była bowiem przez pięćdziesiąt lat mekką polskiego eseju, zawdzięczając też wiele stylowi eseistycznemu, który kojarzy polot i namysł, swadę i skupienie, rozmach i poczucie miary. Oczywiste ograniczenia zmusiły autorów antologii do zrezygnowania z wielu znakomitych artykułów i szkiców. Być może jednak i te opublikowane zachęcą czytelnika do sięgnięcia po numery `Kultury`.
Drugi tom serii ,,Mowa. Teoria-Praktyka", będący kompendium wiedzy o sposobach badania zachowań językowych w perspektywie poznawczej i komunikacyjnej. Problemy kluczowe dla opisu języka na gruncie logopedii zostały naświetlone w artykułach poświęconych zjawiskom normatywnym oraz zaburzeniom mowy: w schizofrenii, demencji, oligofrenii, głuchocie, w przypadkach afazji, alalii i dyslalii.
Niniejsza monografia jest zbiorem prac odnoszących się do stanu i istoty współczesnej edukacji przedszkolnej w kontekście przemian kulturowych w Europie i na świecie. Koncentruje się wokół kilku obszarów: dziecka i przedszkola we współczesności oraz w odniesieniu do tradycji, rozważań związanych z rolą, pozycją zawodową i znaczeniem osoby nauczyciela małego dziecka, a także metodycznych i organizacyjnych rozwiązań w zakresie edukacji wieku dziecięcego.
Stefan Symotiuk (ur. 1943) - emerytowany profesor dr hab. UMCS, autor książek: "Pojmowanie krytyki i krytycyzmu w polskich sporach filozoficznych XX wieku" (Lublin 1987), "Filozofia i Genius Loci" (Warszawa 1997), "Stany ducha" (Kraków 2011). Niniejszy zbiór esejów przedstawia zarys antropologii kulturowej (homo inquietus), filozofii kultury oraz filozoficznej futurologii, mających być inspiracją do myślenia o optymistycznej historiozofii czasów minionych i przyszłych.
Recenzowana praca zasługuje na polecenie czytelnikom interesującym się problematyką z zakresu psychologii i pedagogiki zdrowia. Przede wszystkim jej wielką zaletą jest to, że podejmuje ważne zagadnienie społeczne, jakim są zachowania żywieniowe młodzieży, będące w centrum zainteresowania zarówno teoretyków, jak i praktyków z różnych dziedzin. Pod tym względem autorka wykazała wiele starań, aby przedstawić je w formie zrozumiałej nie tylko dla teoretyków zajmujących się na co dzień tą problematyką, ale również praktyków, jak np. wychowawców i rodziców młodzieży zagrożonej otyłością i innymi schorzeniami. Dodatkowo swoje rozważania teoretyczne zilustrowała przykładami wziętymi z literatury przedmiotu, co ułatwia czytelnikowi znalezienie elementów wspólnych pomiędzy płaszczyzną teoretyczną i aplikacyjną.
Warto też zaznaczyć, że recenzowana praca ukazuje się w okresie zwiększonego zainteresowania społeczeństwa polskiego problematyką dotyczącą kondycji fizycznej dzieci i młodzieży, której znaczny odsetek przejawia symptomy nadwagi i otyłości. Prezentowana w niej analiza zachowań żywieniowych młodzieży ujawniła potrzebę intensyfikacji działań związanych z edukacją żywieniową rozumianą jako forma skutecznej profilaktyki. W związku z tym należałoby opracować odrębną strategię edukacyjną oddziałującą nie tylko na zachowania młodzieży, ale przede wszystkim na sferę postaw, wartości i norm regulujących zdrowe odżywianie się. Skuteczność tej strategii wymaga ściślejszej współpracy pomiędzy instytucjami edukacyjnymi i służby zdrowia oraz wsparcia ze strony mediów i samorządów lokalnych. Tylko wówczas można skutecznie i trwale przyczynić się do poprawy stanu zdrowia dzieci i młodzieży, a w konsekwencji - do podniesienia funkcjonowania psychospołecznego oraz odnoszenia sukcesów w różnych dziedzinach życia.
Z recenzji prof. dr. hab. Mieczysława Radochońskiego
Monografia Urszuli Mareckiej nawiązuje do najlepszych tradycji lubelskiego ośrodka logopedycznego, […] to bardzo dojrzałe studium interesującej problematyki oceny zrozumiałości wypowiedzi osób z dyzartrią w diagnozie klinicznej i w badaniach eksperymentalnych. Autorka umiejętnie i kreatywnie łączy dane dotyczące teorii i praktyki logopedycznej, […] za pomocą przemyślanych metod badawczych zebrała bardzo interesujący materiał empiryczny, umiejętnie go zinterpretowała i przedstawiła niebudzące wątpliwości wnioski, […] sformułowała ważne postulaty dotyczące postępowania logopedycznego w procesie diagnostyczno-terapeutycznym pacjentów z dyzartrią w mpd. Opisane przez nią postępowanie diagnostyczne świadczy o bardzo dobrej kompetencji Autorki rozprawy w zakresie logopedycznej oceny pacjentów z dyzartrią, którą można uznać za wzorcową. Materiał językowy poddany analizie jest bardzo bogaty i został rzetelnie zebrany. Ze względu na temat pracy wymagał on interpretacji interdyscyplinarnej, uwzględniającej fakty lingwistyczne. Mimo wielodyscyplinowego oglądu praca ma charakter językoznawczy, […] stanowi istotne novum w badaniach nad zrozumiałością wypowiedzi w przypadkach dyzartrii w mózgowym porażeniu dziecięcym.
Z recenzji profesora Uniwersytetu Gdańskiego dra hab. Stanisława Milewskiego
"Fawor niebieski..." Pawła Ruszla wpisany jest w historię oraz kulturę literacką barokowego Lublina po wielokroć. Wydany został przez lubelskiego drukarza, napisany przez dominikanina, który do dziś uznawany jest za jedną z legendarnych postaci miasta, obrosłą przekazami quasi-baśniowymi, opowiada o historii, która należy do narracji łączących i scalających społeczność lokalną w przeszłości, wydarzenia opisane w utworze maja swoje odzwierciedlenie w artefaktach kultury sakralnej Lublina, w końcu zaś tekst dedykowany został Lublinowi, a mieszkańcy miasta są jego bohaterami.
Na niniejszy tom składają się prace dedykowane Panu Profesorowi Stanisławowi Grabiasowi przez uczniów i przyjaciół z okazji Jego siedemdziesiątych urodzin. Tytuł tomu "Język - Człowiek - Społeczeństwo" obejmuje triadę pojęć, wokół których skupiły się naukowe zainteresowania Jubilata. Przedmiotem refleksji Pana Profesora zawsze był język, jednak prowadzone przez Niego badania dotyczyły nie tylko opisu samego języka, ale przede wszystkim sposobów jego istnienia w umyśle człowieka i w relacjach społecznych.
Im präsentierten Buch wurden ausgewählte kleine Aufsätze gesammelt, die wissenschaftlichen Interessen des Verfassers wiederspiegeln: römisches Familien und Erbrecht, Glücksspiele (alea). Tätigkeit der römischen Ädilen, Straf – und Bestattungsrecht, Geschichte des Notariats, das Werk von Jan Zamoyski „De senatu Romano” sowie die Traditionen des römischen Rechts in Polen und der europäischen Rechtskultur.
Teksty zawarte w niniejszej publikacji zostały uporządkowane w czterech częściach. Pierwsza obejmuje opracowania teoretyczne, których autorzy stawiają kwestie systematyczne, pytając o to, czym jest wolność i jaką pełni funkcję w strukturze społecznej dynamiki. W tej części został też umieszczony tekst przedstawiający meandry polskich zmagań o wolność w latach 70. ubiegłego wieku. Druga część obejmuje teksty o charakterze historyczno-filozoficznym, jednakże również ich autorzy, nawet jeżeli analizują poglądy konkretnych filozofów, stawiają kwestie systematyczne, pytając o zasadność analizowanych koncepcji, krytykując je lub afirmując. Trzecia część ma w największym stopniu charakter interdyscyplinarny, gdyż skupia opracowania przedstawiają210xce wolność w kontekstach statyki i dynamiki społecznej, wyzwań i zadań pedagogiki, bioetyki i innych kultur, a także problematyki ustrojowej i innych kwestii życia politycznego. Wreszcie czwarta część zawiera teksty, które analizują różne, czasami niespodziewane oblicza zniewolenia, przymusu i utraty wolności.
Współczesne symbole związane z tożsamością kulturową nabierają nowego znaczenia kształtując wzorce spójności, dezintegracji i konfliktu, w wymiarze zarówno globalnym, regionalnym, jak i lokalnym. Tym samym kultura, przez wiele lat traktowana jako nieistotna w stosunkach międzynarodowych, zbyt ulotna, z jednej strony - nieprzystająca do brutalnej rzeczywistości, z drugiej - traktowana bardzo instrumentalnie lub pozostawiona artystom i profesjonalistom związanym ze sztuką, nabiera nowego znaczenia, stając się czynnikiem wpływającym na poczucie bezpieczeństwa. Fenomen bezpieczeństwa kulturowego wiąże się z dynamiką przepływów osób, idei, wzorców zachowań, dóbr kultury. W efekcie niektóre kultury mogą czuć się szczególnie zagrożone, co wiąże się z wysoką wrażliwością i niską podatnością na zmiany obiektywnie zachodzące w środowisku międzynarodowym. Państwa również nie zawsze dysponują wystarczającym potencjałem pozytywnych działań lub nie posiadają wystarczających zdolności adaptacyjnych. Jest to konsekwencja poziomu ich rozwoju, funkcjonowania instytucji politycznych, świadomości mieszkańców. Do komponentów bezpieczeństwa kulturowego należy zaliczyć: zachowanie tożsamości kulturowej, języka, dorobku kulturowego, zwyczajów czy religii. Bezpieczeństwo kulturowe wiąże się też pośrednio z ochroną praw kulturalnych człowieka, z poszanowaniem praw mniejszości kulturowych.
Wobec narastania zagrożeń wynikających ze skażenia żywności a także coraz częstszego uodparniania się bakterii na stosowane w medycynie antybiotyki wielkie znaczenie ma poznanie istniejących w naturze zjawisk dotyczących bioróżnorodności, interakcji między drobnoustrojami oraz prozdrowotnego działania mikroflory probiotycznej. "Mikrobiom a zdrowie człowieka" to jedyna na polskim rynku monografia, w której zależności między mikrobiomem a zdrowiem człowieka przedstawiono w sposób kompleksowy i w wielu aspektach. Książka adresowana jest głównie do studentów mikrobiologii, biotechnologii, technologii żywności, poza tym kierunków medycznych, również pracowników naukowych zajmujących się podobną problematyką, ale także do wszystkich zainteresowanych własnym zdrowiem. Cytowana obszernie literatura umożliwia Czytelnikowi dotarcie do oryginalnych prac dotyczących poszczególnych zagadnień.
Obszerna rozprawa nosi znamiona solidnej (w wielu fragmentach wręcz erudycyjnej) monografii, która podejmuje problematykę tekstologiczną (tekstu zaburzonego, kontekstu i metatekstu) z perspektywy afazjologicznej i neurologopedycznej w sposób holistyczny, łącząc umiejętnie dane dotyczące teorii i praktyki logopedycznej. Tym samym nawiązuje do wcześniejszych znakomitych artykułów, rozpraw i opracowań Autorki. Wiele wątków a aspektów Jolanta Panasiuk rozwija w sposób nowatorski, kreatywny, wskazujący na najnowsze europejskie i światowe tendencje w interpretacji faktów i zjawisk afazjologicznych (w duchu socjologii i psychologii humanistycznej).
Książka "Al-Kindi i początki filozofii w świecie islamu" jest dziełem w polskiej literaturze przedmiotu oryginalnym i wyjątkowym. Po raz pierwszy omawia - w uprawianej w Polsce historii filozofii - początki filozofii islamskiej, nierozerwalnie związanej z poglądami pierwszego islamskiego (a jednocześnie arabskiego) filozofa Al-Kindiego. Żyjący w IX wieku. Al-Kindi "filozof Arabów", nazywany też w kręgu kultury chrześcijańskiej Alkindusem, stoi u początku filozofii islamskiej. Odegrał on fundamentalną rolę w ruchu tłumaczeniowym, który dał sposobność uczonym muzułmańskim IX w. (i w wiekach kolejnych) zapoznania się z dorobkiem filozofów starożytności: Sokratesa, Platona, Arystotelesa. Dzięki pracom Al-Kindiego świat islamu zainteresował się metafizyką, teorią wiedzy, a także teorią intelektu, co więcej - filozoficzną nauką o duszy, czyli dzisiejszą psychologią. Al-Kindi ma także znaczny wkład w opracowanie podstaw arabskiej terminologii filozoficznej i naukowej. Życie i dzieło Al-Kindiego (w przeciwieństwie do Awicenny, Awerroesa, Al-Gazalego, Ibn Halduna) jest w Polsce nieznane. Owszem, niektórzy polscy filozofowie przywoływali dzieła Al-Kindiego, były to jednak tylko jego łacińskie przekłady. Opracowując myśl filozoficzną Al-Kindiego, autor sam przekładał dzieła tego uczonego. Co więcej, dokonywał weryfikacji przekładów nie tylko terminów, ale i fragmentów Koranu czy treści zaczerpniętych z różnych dzieł napisanych w języku arabskim. W swojej pracy podejmował też zasadną krytykę błędnych interpretacji (upowszechnianych w polskiej literaturze z zakresu historii filozofii), dotyczących myśli filozoficznej islamu oraz kulturowego dziedzictwa Arabów i innych narodów z kręgu kultury tejże religii.
Swoistym "logo" filozofii Jadwigi Mizińskiej jest twierdzenie, że dobro jest ciekawsze od zła, bardziej skomplikowane, wyrafinowane, finezyjne. Odrzuca się w jej paradygmacie aksjologicznym lekceważenie dobra, utożsamiające je często z naiwnością, słabością, wrodzonym instynktem, łatwowiernością itp. Dobro nie jest tu czymś prostym. mdłym, biernym. Jest czynne, energiczne, pomocne, intensywne. Pomijając już postać średniowieczną , św. Franciszka, a sięgając choćby do Alberta Schweitzera mamy do czynienia z wieloma postaciami i przejawami wcielonego w człowieka Dobra, które w dziełach Mizińskiej jest nie tylko wyższą wartością niż Prawda czy Piękno (co już przyjmował Platon), ale też jest twórcze, subtelne, niebanalne, intrygujące, tajemnicze, skomplikowane.
W omawianym okresie zaistniało wyjątkowe zjawisko w sztuce książki nazywane polską szkołą ilustracji czy też złotym jej okresem. Wynikało to z faktu, że ilustracje dla dzieci zawsze projektowali profesjonalnie wykształceni twórcy, zatrudniani przez wydawnictwa, którzy w zamyśle ujmowali książkę jako indywidualną całość graficzną. Zatem w publikacjach dla najmłodszych obecna była autorska ilustracja.
Celem przedstawionych badań było wyodrębnienie predyktorów przestępczości nieletnich po zakończeniu resocjalizacji instytucjonalnej (teoretyczny) i sformułowanie implikacji dotyczących oddziaływań resocjalizacyjnych w zakresie poszczególnych wymiarów funkcjonowania psychospołecznego wychowanków (praktyczny). Najważniejsze przesłanie tej pracy zawiera się w pedagogicznym ujęciu podjętego problemu badawczego. Mimo że oparta o przesłanki interdyscyplinarne (kryminologiczne, psychologiczne) jest ona na wskroś pedagogiczna - poczynając od aparatury pojęciowej, argumentacji, eksponowania edukacyjnych aspektów resocjalizacji, po proponowane rozwiązanie odnoszące się do metodyki pracy z jednostkami wykolejonymi społecznie.
W rozprawie autorka dokonuje z jednej strony analizy różnych aspektów społecznego funkcjonowania człowieka jako świadomego podmiotu w relacjach ze sobą i światem zewnętrznym, budującego własną koncepcję siebie. Przedmiotem refleksji są więc między innymi takie pojęcia, jak: obraz siebie, samoocena, poczucie własnej wartości, motywacje, samodzielność. Analizuje nie tylko istotę i cechy opisywanych zjawisk, ale również czynniki i przebieg ich rozwoju u dzieci. Z drugiej strony zajmuje się teoretyczną analizą dwóch podstawowych modeli edukacji przedszkolnej: modelem tradycyjnym i holistycznym, odwołując się do założeń różnych koncepcji filozoficznych, psychologicznych i kulturowych rozwoju człowieka. W opisie modeli edukacyjnych uwzględnia podstawowe ich komponenty - przestrzeń edukacyjną przedszkola, jej organizację i znaczenie, relacje społeczne, zwłaszcza interakcje rówieśnicze, klimat przedszkola, wyrażający się głównie w zachowaniach językowych nauczyciela, w tworzeniu wsparcia dla dziecka i jego uczenia się, strategii nauczania i sposobie oceniania dzieci.
Dr Andrzej Pielecki jest cenionym pedagogiem specjalnym zarówno jako badacz, jak i dydaktyk. W jego dorobku naukowym jest wiele prac oryginalnych i przeglądowych, rozdziałów książek oraz zbiorowych opracowań. Niniejsza praca stanowi dzieło szczególne, nie tylko w dorobku Autora. Podjął on niezwykle ważny temat, a mianowicie zmiany postaw wobec osób niepełnosprawnych. O ile o samych postawach napisano wiele, to na temat efektów ich poprawiania wiemy mało. Podejmując go, Autor nie tylko wniósł istotny wkład do teorii pedagogiki specjalnej, ale i do jej praktyki w poszerzonym wymiarze. Książka jet adresowana nie tylko do pedagogów specjalnych, ale przede wszystkim do nauczycieli szkół powszechnych, gdzie dochodzi do wymuszonej lub naturalnej integracji uczniów pełno- i niepełnosprawnych. Jądrem publikacji są wyniki "eksperymentu pedagogicznego", który jest przeprowadzany stosunkowo rzadko, mimo że jest to podstawowa metoda badań naukowych. Jego realizacja wymagała dużego nakładu pracy zarówno konceptualnej (analiza literatury przedmiotu), jak i weryfikacyjnej (zaplanowanie i przeprowadzenie eksperymentu).
Ten produkt jest zapowiedzią. Realizacja Twojego zamówienia ulegnie przez to wydłużeniu do czasu premiery tej pozycji. Czy chcesz dodać ten produkt do koszyka?
