Niewiele książek spotykanych ostatnio na półkach księgarskich dotyczy tak interesującego a zarazem tak trudnego badawczo zagadnienia jak tytułowe. Coraz bardziej przyspieszająca współczesność i powszechne dążenie do efektywnego i satysfakcjonującego funkcjonowania w świecie społecznym i zawodowym wręcz wymagają jeśli nie twórczego, to co najmniej kreatywnego, a już z pewnością elastycznego, innowacyjnego ,podejścia zarówno do zwyczajnych, jak i niecodziennych problemów. Z tego względu każdej osobie niezamierzającej zagubić się w gąszczu informacji, gadżetów, reklam, mediów, nowinek technologicznych i tym podobnych wynalazków współczesności warto rekomendować prace poświęcone problematyce twórczości, kreatywności oraz innowacyjności. A do takich należy zaliczyć recenzowaną książkę.
Fragment recenzji prof. dr hab. Teresy Rzepy
Priorytet współpracy jest zgodny z krytyczno-kreatywną doktryną oświaty i ideą podmiotowego uczestnictwa w edukacji (i jej współtworzenia) dzieci, młodzieży i dorosłych. Można przyjąć, że możliwość dostrzegania wzajemnych zależności buduje w instytucjach edukacyjnych nowego ducha, który zachęca członków społeczności do realizacji wspólnych planów, rozważnego i pokojowego rozwiązywania nieuniknionych często konfliktów. Nie będzie przesady w stwierdzeniu, że współpraca stanowi dla współczesnej szkoły nowy imperatyw - lepszego rozumienia innych, lepszego rozumienia świata, konieczność wzajemnego zrozumienia, pokojowej wymiany idei, czy wręcz jedności. Autorki [...] mają pełną świadomość, że osiągnięcie takiego stanu jest możliwe, jeśli się będzie łączyć umacnianie odpowiedzialności osobistej z kształtowaniem zbiorowego losu w codziennych sytuacjach edukacyjnych. W tym przypadku zgromadzone teksty są wyrazem namysłu nie tylko nad uwarunkowaniami współpracy w zespole, przebiegiem w gruncie rzeczy skomplikowanych procesów interpersonalnych, lecz także wskazują na możliwości ich doskonalenia, czym wpisują się w aktualny dyskurs oświatowy na temat jakości pracy szkoły.
Z recenzji dr hab. Inetty Nowosad, prof. nadzw. UZ
Ukazanie w pracy zagadnienia dotyczące egzystencji człowieka, trudne pod względem wymogu interdyscyplinarnych analiz naukowych, prowokują czytelnika do współodczuwania losu osoby osamotnionej, osoby cierpiącej w obecnej dobie trudnych przemian, przekształceń społecznych i ekonomicznych włącznie. Samotność jest bolesna i potencjalnie wyniszczająca, zawiera ładunek negatywnych emocji oraz poczucie samonegacji. To istotny i trudny problem egzystencji człowieka szczególnie osoby w podeszłym wieku. Praca przyczyni się do dalszej pomyślnej współpracy naukowej wszystkich reprezentantów nauk społecznych teoretyków i praktyków nad systemem zorganizowanych działań ochrony człowieka starego, stanowiących istotną część tzw. Sektora społecznego (otoczonego opieką zarówno ze strony instytucji rządowych i pozarządowych) czyli systemu świadczeń, wielu propozycji przedkładanych ofert ku jednostkom i grupom społecznym, potrzebującym wsparcia, opieki, rady i pomocy. Dzięki prezentowanej w monografii wiedzy Czytelnicy otrzymają informację o istnieniu różnorodnych barier ograniczających szansę wielu osób starszych na ich pomyślną egzystencję w życiu osobistym, rodzinnym i społecznym.Z recenzji prof. dr hab. Krystyny Marzec-Holki
Autorzy podjęli ważny problem, który stosunkowo rzadko jest przedmiotem szerzej zakrojonych badań. () Przyjęcie postawy asertywnej pozwala jednostce na bycie sobą, akceptowanie siebie, swobodne wyrażanie opinii i emocji, a także na okazywanie sobie szacunku, z jednoczesnym poszanowaniem praw innych ludzi. Są to umiejętności niezbędne współczesnemu człowiekowi dla satysfakcjonującego funkcjonowania w społeczeństwie. () Należy podkreślić dużą wartość poznawczą pracy, która wynika z faktu, iż dostarcza wielu cennych informacji zweryfikowanych empirycznie w badaniach przeprowadzonych w grupie nauczycieli reprezentujących różne szczeble edukacji. () Porządkuje wiedzę dotyczącą problematyki asertywności, rozproszoną na co dzień w licznych opracowaniach naukowych, i przedstawia ją w formie przystępnej dla potencjalnego czytelnika. () Uważna lektura pozwala także znaleźć wiele odniesień do praktyki edukacyjnej, które mogą mieć zastosowanie w pracy wychowawczej nauczycieli. Wykorzystanie przez nich odpowiednich wniosków i propozycji rozwiązań zawartych w pracy oraz włączenie ich do określonych strategii edukacyjnych mogłoby ułatwić rozwój postawy asertywnej u wszystkich partnerów interakcji zachodzących w szkole ().Z recenzji prof. nadzw. dr. hab. Mieczysława Radochońskiego
Monografia oparta jest na obszernych badaniach autorki i zawiera cenne dla czytelnika dane, wzbogacając aktualną naszą wiedzę o złożonych i wieloaspektowych uwarunkowaniach oddziaływań, które mogą przyczynić się do tego, by zmniejszyć stopień bezradności osób z różnego typu ograniczeniami. () Może stanowić cenną lekturę dla studentów takich kierunków, jak psychologia, pedagogika, socjologia, polityka społeczna i szeroko ujmowana rehabilitacja. Ukazuje ona, jak istotne miejsce w programach wspomagania tej grupy osób należy zapewnić odpowiednio przygotowanym programom grupowej oraz indywidualnej psychoterapii. Uzyskane przy ich pomocy efekty mogą znacznie skrócić lub uczynić bardziej efektywnymi te oddziaływania, które mieszczą się w różnego typu modelach fizjoterapii, protetyki rehabilitacji.Z recenzji prof. dr. Hab. Tadeusza Gałkowskiego
Autorzy tekstów zamieszczonych w książce włączyli się w dyskusję pedagogów nad potrzebą zmian w kreowaniu wizerunków rozwoju i edukacji dziecka. Podjęte przez nich zagadnienia koncentrowały się wokół problematyki opieki, edukacji i funkcjonowania emocjonalno-społecznego dziecka w rzeczywistości społeczno-kulturowej, jak również osoby nauczyciela i jego rolo w rozwoju dziecka. Na publikację składają się zarówno opracowania teoretyczne, jak i teksty odnoszące się do praktyki edukacyjnej. Adresatami książki mogą być nauczyciele wczesnej edukacji, wychowawcy, rodzice, pedagodzy i psychologowie kształcący i doskonalący przyszłych pracowników oświaty i wychowania, a także studenci kierunków pedagogicznych i słuchacze instytucji przygotowujących opiekunów małego dziecka.
Autorzy prac zawartych w niniejszym tomie przedstawiają napoje alkoholowe w perspektywie historycznych przemian semantycznych i trwałości samych przedstawień, ale też uwidoczniają, w jaki sposób motyw alkoholu jest wykorzystywany w kulturze współczesnej. Prezentowany zbiór studiów stanowi próbę ukazania, jak w różnych kontekstach, kulturach i w zmieniającym się czasie historycznym funkcjonuje figura alkoholu do jakich celów bywała i nadal jest wykorzystywana. Na prezentowany tom składa się osiemnaście artykułów, które zostały ułożone w porządku chronologicznym. Książka podzielona jest na dwie części: pierwsza zasięgiem czasowym obejmuje średniowiecze i epokę wczesnonowożytną, druga zawiera teksty poświęcone obecności alkoholu w kulturze późnonowożytnej i współczesnej. Czytelnik niniejszej publikacji może, poprzez jej lekturę, zapoznać się z pokłosiem ogólnopolskiej konferencji naukowej na temat kulturowej roli alkoholu w życiu elit od czasów średniowiecza do współczesności, która odbyła się w październiku 2014 roku w Instytucie Kulturoznawstwa Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej w Lublinie.
Zapowiedziany w tytule książki problem jest wielokrotnie rozpatrywany przez autorów. Zakresem swoich zainteresowań obejmują oni przede wszystkim edukację polonistyczną, a ponadto - wczesnoszkolną i regionalną, a także nauczanie języków obcych i kształcenie akademickie w kontekście wykorzystania mediów. Przedmiotem refleksji czynią między innymi takie kwestie, jak: przygotowanie medialne nauczycieli, rola ucznia i nauczyciela w cyfrowym świecie, e-podręczniki, gry internetowe w edukacji. Część autorów koncentruje się wokół rozważań teoretycznych i metodologicznych, niektórzy ograniczają się jedynie do zarysowania podejmowanego przez siebie problemu na podstawie literatury przedmiotu, jeszcze inni przedstawiają wyniki badań własnych lub dzielą się propozycjami rozwiązań dydaktycznych, zweryfikowanych w praktyce szkolnej. Rekomendowana monografia zbiorowa na temat nowych mediów w edukacji - z uwagi na podejmowane w niej problemy oraz różne (teoretyczne, badawcze i aplikacyjne) sposoby ich ujęcia przez poszczególnych autorów - w moim przekonaniu będzie cieszyła się dużym zainteresowaniem pedagogów, polonistów, dydaktyków, nauczycieli i studentów kierunków nauczycielskich.
Z recenzji wydawniczej prof. dr hab. Heleny Synowiec
Celem niniejszej rozprawy jest diagnoza poczucia tożsamości regionalnej mieszkańców regionu lubelskiego. Główny problem badawczy zawiera się w pytaniu o to, czy stan świadomości mieszkańców regionu jest na tyle wysoki, aby wytworzyć poczucie identyfikacji nie tylko z najbliższym miejscem zamieszkania, lecz także z całym regionem. W doświadczeniu potocznym stwierdzenie „jestem z Lubelszczyzny” nie niesie za sobą takiego znaczenia ani ładunku, jak np. określenie „jestem Ślązakiem”, ani nie znajduje uprawomocnienia w świadomości mieszkańców. Podstawę empiryczną prezentowanej pracy stanowią badania terenowe przeprowadzone metodą sondażową, w których narzędziem był kwestionariusz wywiadu. Zrealizowano je w 2006 r. w ramach projektu „Poczucie tożsamości regionalnej mieszkańców województwa lubelskiego” finansowanego przez Europejski Fundusz Społeczny oraz budżet państwa polskiego.
Rozprawa jest jedną z niewielu polskich prac dotyczących zaburzeń mowy badanych za pomocą metod fonetyki akustycznej. Należy podreślić, że jest to pierwsza w Polsce akustyczna ocena efektów metody fonogestów, z którą surdologopedia wiąże nadzieje na bardziej satysfakcjonujące wyniki procesu uczenia języka i mowy osób niesłyszących. Praca bardzo szeroko i precyzyjnie prezentuje dotychczasową wiedzę o trudnościach w realizacji systemu fonologicznego przez głuchych. Wnosi także nową interpretację zjawisk dotychczas błędnie naświetlanych lub zjawisk zupełnie pomijanych w opisach. Rozprawa wnosi niewątpliwie do refleksji nad głuchotą i nad fonetyką języka polskiego wiedzę nową i przydatną osobom niesłyszącym i ich opiekunom w skomplikowanym procesie poznawania języka.
Oceniając całościowo recenzowaną pracę chciałem zwrócić uwagę na jej duże walory poznawcze i wysoki poziom naukowy. Przemawiają za tym następujące względy. Po pierwsze, wynika to z faktu, ze Autorzy postawili sobie ambitne zadania badawcze, któe nastepnie konsekwentnie realizowali w oparciu o adekwatne założenia metodologiczne. Po drugie, podjęty przez nich problem psychospołecznego funkcjonowania osób z otyłością należy ocenić jako bardzo istotny nie tylko ze społecznego i medycznego punktu widzenia, bowiem epidemia otyłlości, jaką obserwujemy w ostatnich latach w róznych grupach wiekowych, staje się również ważnym zagadnieniem ekonomicznym i politycznym.
Teksty wchodzące w skład tej wieloautorskiej monografii stanowią bardzo interesujący zestaw naukowych dociekań. Jest tocharakterystyczny dla dnia dzisiejszego treściowy i metodologiczny wielogłos, kalejdoskop zróżnicowanych ujęć badawczych,posiadający jednakżę autorski, orgynalny charakter. Wszystkie omawiane artykuły charakteryzują się wysoką jakością nauko-wej refleksji,dojrzałością ujęcia i sprawnością wywodu. Bogactwo tematyczne wypowiedzi, wchodzących w skład tomu, dobrze odzwierciedla polisemiczny charakter współczesnej kultury. Mimo zróżnicowania treści oraz wielorakości metodologi-cznej wyraźną dominantę monografii stanowi przyjęty przez wszystkich Autorów (oraz Redaktorów, którzy odpowiednio zostawili teksty)semiotyczny punkt widzenia komunikacji społecznej. Konsekwentnie jest ona rozumiana jako generowanieznaczeń - wszelkich znaczeń, i to niezależnie od podmiotów wchodzących w skład modelu komunikacyjnego. Ów pogląd ,wywiedziony z tradycji badań kulturowych, doskonale uzasadnia wskazaną polisemiczność i wieloaspektowość wszelkichzjawisk i zachowań kulturowych oraz charakterystycznych dlań tekstów, nie tylko współczesnych. Takie spojrzenie naczłowieka, funkcjonującego wśród znaków kultury, komunikującego się i tworzącego różne teksty, wydaje się bardzozasadne i - co ważne - nader efektywne w opisie tych zjawisk.
Niniejszy tom, podobnie jak poprzednie, ma charakter interdyscyplinarny – dzięki współpracy środowiska humanistów i literaturoznawców z lubelskim środowiskiem medycznym, a także ogólnokrajowym oraz z przedstawicielami nauk historycznych, filozoficznych i religijnych. Wśród poruszanej w licznych referatach problematyki starości znalazły się różne oblicza osób w podeszłym wieku w kulturach pierwotnych, w hinduizmie, buddyzmie, chrześcijaństwie, islamie, judaizmie. Ważną rolę w kreowaniu wizerunku tej grupy odgrywają wzorce normatywne mające wpływ na usytuowanie człowieka w przestrzeni społecznej. Przedstawiono znaczenie i funkcję osób starszych w Starym Testamencie i literaturze międzytestamentowej. Poruszono problem nadziei w życiu człowieka walczącego z chorobami. Podjęto analizę przypadków medycznych na podstawie utworów literackich. Scharakteryzowano pacjenta geriatrycznego oraz sposoby jego leczenia. Istotną część niniejszego tomu stanowi przedstawienie wizerunku starości w literaturze polskiej. Starość wydaje się inspirującym tematem także dla językoznawców oraz logopedów. Przedstawiono językowy obraz samotności w języku osób starszych, zaburzenia pisma i mowy. W tomie tym odnajdujemy również interesujący artykuł na temat wizerunku starych ludzi w oczach licealistów. W publikacji znalazł się także artykuł o walce ze starością w obrębie medycyny alternatywne
Kolejny tom z ,,czerwonej serii" stanowi pokłosie konferencji ,,Przestrzeń w języku i kulturze". Zawiera następujące zakresy tematyczne: problematyka przestrzeni w języku i językoznawstwie; sposoby realizacji kategorii przestrzeni w tekstach religijnych; kreacja przestrzeni w literaturze polskiej (od komedii plebejskiej i twórczości W. Potockiego po utwory współczesne); przestrzeń w szeroko rozumianych tekstach kultury, w tym w folklorze polskim i słowiańskim, malarstwie, modzie, domu, sypialni, ogrodzie czy reklamie.
Swoją rozprawą habilitacyjną A. Domagała udowodniła, że jest nie tylko znakomitą badaczką, ale także osobą niezwykle empatyczną, zwracającą uwagę na podmiotowość pacjenta [...]. Jej monografia wyznacza nowe drogi badawcze w poznawaniu problemów lingwistycznych osób z otępieniem alzheimerowskim i z pewnością będzie podstawowym punktem odniesienia w dalszych badaniach tej skomplikowanej problematyki. [...] Nie do przecenienia są także walory praktyczne recenzowanej pracy. Opracowana przez autorkę "Skala pewności narracyjnych" może być znakomitym narzędziem logopedycznym do diagnozowania zaburzeń mowy u pacjentów z otępieniem oraz wyznaczania optymalnych sposobów postępowania postdiagnostycznego w odniesieniu zarówno do terapii bezpośredniej, jak i pośredniej. [...] Będzie ona bez wątpienia podstawową lekturą dla logopedów chcących specjalizować się z zakresu rodzącej się właśnie gerontologopedii. Zainteresują się nią zapewne także neurolodzy, neuropsycholodzy i inni specjaliści, którzy w kręgu swoich zainteresowań umieszczają osoby z otępieniem, nie tylko alzheimerowskim.
Z recenzji profesora Uniwersytetu Gdańskiego dra hab. Stanisława Milewskiego
Materiał, który [autorka] poddaje opisowi, klasyfikacji i interpretacji, jest wystarczająco obszerny i dobrany na tyle sensownie, że pozwala na wydobycie zjawisk stanowiących dobry argument na rzecz wprowadzonego w tej pracy pojęcia dyfuzji; sposób potraktowania tego materiału spełnia także warunek profesjonalnego opisu translatologicznego (...). Wprowadzone przez autorkę pojęcie dyfuzji wydaje mi się metaforą bardzo atrakcyjną poznawczo, opisuje bowiem, wręcz unaocznia, pewne mechanizmy tekstowe, które skuteczniej niż w przypadku funkcjonujących dotąd pojęć uzmysławia przebieg procesów translatorskich (...).
Z recenzji prof. dr hab. Piotra Fasta
Autorzy publikacji skłonili się do refleksji nad złożonością problematyki feminizmu i ożywionym dyskursem w przestrzeni publicznej dotyczącym jego niektórych aspektów. Powziętym przez nich zamierzeniem stała się próba systematyzacji i oceny współczesnej kondycji feminizmu w Polsce, w Europie i na świecie, jak również wskazanie współczesnych wyzwań, zagrożeń i perspektyw ruchu. Realizacji tego celu służyć ma analiza kwestii terminologicznych feminizmu, jego uwarunkowań i właściwości, głoszonych idei i wartości, a także wymiarów: instytucjonalnego, literackiego oraz medialnego.
Praca jest interesująca, dobrze napisana i niewątpliwie zasługuje na publikację. Problem procesów medykalizacji i jednocześnie obecność trendów wskazujących na demedykalizację, jako w pewnym sensie społecznej reakcji na nadmierne sprawowanie kontroli nad życiem ludzkim przez instytucje medycyny, zasługuje na uwagę i wnikliwą analizę. W Polsce ta problematyka nie jest dostatecznie obecna. […] Lukę tę wypełnia praca Michała Nowakowskiego, który wnikliwie śledzi debaty na powyższe tematy w piśmiennictwie zagranicznym, porządkuje je i interpretuje. Ramą interpretacyjną dla jego rozważań staje się logika współczesnego kapitalizmu, stąd też ciężar gatunkowy analiz spoczywa w znacznej mierze na najnowszych technologiach medycznych i funkcjonowaniu wielkich koncernów farmaceutycznych, niejednokrotnie dyktujących warunki postępu i rozwoju medycyny, a wraz z nimi sposobów rozwiązywania współczesnych problemów zdrowotnych na świecie.
Z recenzji wydawniczej prof. dr hab. Antoniny Ostrowskiej (Instytut Filozofii i Socjologii PAN)
,,Proza"" Józefa Czechowicza jest pierwszą książką z planowanej dziewięciotomowej, krytycznej edycji ,,Pism zebranych"". Czechowicz, istniejący w świadomości czytelniczej przede wszystkim jako wybitny poeta, swoimi utworami prozatorskimi wyrażał ogromne ambicje artystyczne. Dzisiejszego Czytelnika mogą razić młodopolskie cechy stylu wczesnych utworów, utwory późniejsze, związane z doświadczeniami 1920 roku, są świadectwem społecznej i psychologicznej wrażliwości autora.
Temat kryzysu metafizyki, gorąco dyskutowany w XX wieku, przerodził się z czasem w hasło wprowadzające w teraźniejszość. Podobnie jak problem końca nowoczesności i postmodernizmu, tak również kryzys metafizyki jest uwikłany w spory pojęciowe. Teksty zgromadzone w niniejszym tomie reprezentują różne stanowiska filozoficzne i różny stopień radykalizmu w ich wyrażaniu. Metafizyka jest rozumiana i definiowana na wiele sposobów: raz uznawana za nadal wiodący przedmiot badań filozoficznych, innym razem - za przeżytek epoki modernistycznych wielkich narracji. Nie sposób jednak nie zauważyć, że debata nad upadkiem metafizyki - rzekomym czy autentycznym - podnosi temperaturę wyczerpanej, jak można by sądzić, dyskusji o miejscu metafizyki w świecie współczesnym.
Ten produkt jest zapowiedzią. Realizacja Twojego zamówienia ulegnie przez to wydłużeniu do czasu premiery tej pozycji. Czy chcesz dodać ten produkt do koszyka?
