Książka prezentuje wielowątkową analizę poświęconą kulturze instytucjonalnej uniwersytetu. Autorka stosuje podejście filozoficzno-historyczne, kładąc nacisk na kontekst działania instytucji akademickiej. Trafnie identyfikuje ważny dla tożsamości europejskiej kontekst tzw. czwartego filaru integracji kulturowej, wiążąc go z funkcją Procesu Bolońskiego, "jako sposobu kreowania wzorca instytucjonalizacji polityki wielokulturowości".
Przedmiotem badań, których wyniki zostały przedstawione q tej książce, jest sposób rozumienia i tożsamości istoty świadomej przez myślicieli buddyjskich. Buddyści odrzucili pogląd o istnieniu substancjalnych podmiotów cech.
Autorami publikacji są znani i cenieni specjaliści z ważnych ośrodków neuropsychologicznych w kraju. Książka zawiera systematycznie uporządkowaną wiedzę, przedstawioną w przejrzysty i czytelny sposób, dotyczącą relacji między dysfunkcjami mózgu a zachowaniem człowieka, w ujęciach klasycznych i współczesnych. Podręcznik obejmuje reprezentatywne dla neuropsychologii zagadnienia, na przykład z zakresu zaburzeń funkcji poznawczych, ruchowych, emocjonalnych, świadomości, a także osobowości w różnych formach patologii mózgu. Rozdziały poświęcone zaburzeniom zawierają opis psychologicznej i mózgowej organizacji funkcji oraz charakterystykę ich objawów i mechanizmów. Wiele miejsca poświęcono zasadom terapii neuropsychologicznej oraz pomocy psychologicznej udzielanej pacjentom i ich rodzinom. Publikacja przeznaczona jest dla szerokiego grona odbiorców: studentów psychologii, pedagogiki, medycyny, psychologów praktyków poszerzających swoją wiedzę z zakresu neuropsychologii, lekarzy, szczególnie neurologów i psychiatrów, logopedów i neurologopedów.
„Monografia dotyczy aktualnej problematyki w zakresie zarządzania miastem z uwzględnieniem pragmatycznej strony podejmowanych zagadnień. […] Głównym przesłaniem publikacji jest zaprezentowanie nowych rozwiązań dedykowanych dla miast, których celem jest ograniczenie śladu ekologicznego obszarów miejskich poprzez zachowanie i rozwój terenów zielonych, poprawa efektywności energetycznej budynków, zrównoważone zarządzanie odpadami i ściekami komunalnymi, wdrażanie niskoemisyjnego transportu miejskiego, ale również promowanie rozwoju miejskiego rolnictwa. […] Publikacja obejmuje prezentację dobrych praktyk wybranych polskich miast, m.in. Krakowa, Wrocławia, Rybnika. Autorzy przyjęli sześć kluczowych obszarów charakteryzujących zielone miasto: zieleń miejską, niskoemisyjny transport miejski, system gospodarowania odpadami komunalnymi, oczyszczanie i zagospodarowanie ścieków komunalnych, miejskie rolnictwo oraz poziom zanieczyszczenia powietrza. Monografia ta jest dziełem znacznie poszerzającym wiedzę o problematyce zarządzania miastem i zasługuje na uhonorowanie, a jej walory aplikacyjne na uwagę środowiska naukowego oraz biznesowego.”
Fragment recenzji prof. dr hab. Agnieszki Bitkowskiej z Politechniki Warszawskiej
Publikacja wnosi istotny, oryginalny i znaczący wkład w dziedzinę nauk społecznych. Autorka podejmuje w niej zagadnienia istotne dla pedagogiki społecznej, pedagogiki szkoły i pedagogiki międzykulturowej, ukazując przy tym interdyscyplinarne ujęcie problematyki. Ponadto z myślą o nauczycielach przedstawia opracowanie wybranych materiałów w obszarze metod pracy, co może służyć do wykorzystania w działaniach edukacyjnych. Monografia wypełnia swoistą lukę w określeniu edukacyjnych możliwości, szans oraz ograniczeń w zakresie edukacji międzykulturowej, a co najistotniejsze ze względu na aktualność podejmowanej problematyki stanowi zbiór zaleceń metodycznych ukazujących sposoby wykonywania czynności o charakterze uniwersalnym, przydatnych w każdej sytuacji edukacyjnej i dostosowanych do warunków, w jakich przebiega dany proces kształcenia.
Niezbędne jest wprowadzanie działań edukacyjnych podnoszących świadomość w zakresie różnorodności kulturowej. Wiedza teoretyczna i rozwiązania praktyczne w tym obszarze powinny być elementem obowiązkowego przygotowania nauczycieli do zawodu, a prezentowana publikacja może być z powodzeniem wykorzystana w procesie kształcenia i dokształcania nauczycieli. Rozprawa jest cennym źródłem informacji dla badaczy i praktyków zainteresowanych zagadnieniami środowiska zróżnicowanego kulturowo ze względu na podjęcie ważnego społecznie i edukacyjnie zagadnienia (...).
Z recenzji dr hab. Anny Szafrańskiej, prof. UŚ
Lublin biografia gospodarcza miasta to wyjątkowa publikacja, która łączy na-ukową rzetelność z przystępną formą narracji, tworząc wciągającą opowieść o gospodarczym obliczu jednego z najważniejszych ośrodków wschodniej Polski. Autorzy podjęli ambitną próbę przedstawienia procesów ekonomicznych, jakie kształtowały miasto od czasów najdawniejszych po współczesność. Książka wyróżnia się nowatorskim podejściem: Lublin ukazany jest tu nie tylko jako przestrzeń geograficzna, lecz jako dynamiczny organizm społeczno-gospodarczy, reagujący na zmienne koniunktury, reformy i kryzysy. Autorzy sprawnie łączą analizę instytucji, inwestycji oraz kluczowych aktorów życia gospodarczego z opowieścią o codziennym funkcjonowaniu miasta jego rynkach, zakładach, fabrykach i usługach. Szczególne miejsce poświęcono ludziom, którzy nadawali kierunek przemianom lokalnym przedsiębiorcom, inwestorom i wizjonerom, dzięki którym Lublin niejednokrotnie przekraczał ograniczenia swojej peryferyjności. Ich inicjatywy, determinacja i kapitał odegrały kluczową rolę w budowie nowoczesnej tożsamości gospodarczej miasta. Na uwagę zasługuje bogactwo źródeł, na których oparto narrację zarówno archiwalnych, jak i współczesnych. Dzięki temu publikacja posiada solidne podstawy empiryczne, a jednocześnie zachowuje klarowność i przystępność charakterystyczną dla dobrego opracowania historyczno-gospodarczego. Liczne fotografie są znakomitym uzupełnieniem tekstu.Lublin biografia gospodarcza miasta to lektura obowiązkowa dla wszystkich zainteresowanych historią Lublina, ale również dla czytelników poszukujących pogłębionego spojrzenia na procesy rozwoju miejskiego w Polsce. Książka oferuje nie tylko wiedzę, ale i inspirację do dalszych badań, refleksji i działań na rzecz lokalnej tożsamości i przyszłości.
Biografia zawodowa Teresy Torańskiej (1944–2013) bardzo dobrze oddaje dylematy niezależnych dziennikarzy w Polsce, szczególnie w okresie PRL-u. Już tytuły, bodaj najbardziej znanych jej książek: Oni (1985) i My (1994), symbolicznie wyznaczają domenę polityki i biografii polityków jako ważny element jej publicystyki. Torańska podkreślała, że rozmowa stanowi podstawę dziennikarstwa informacyjnego i interpretującego. Gdy wyjechała z Polski, w 1986 roku, rozpoczęła nagrywanie rozmów z Jerzym Giedroyciem, ich bohaterką jest także Zofia Hertz. Oboje opowiadają Torańskiej, z wieloma dygresjami, historię Instytutu Literackiego w Paryżu, podsumowując niejako 40-lecie istnienia. Rozmowy nie ukazały się drukiem, choć w swoim czasie mogły być rewelacją, bowiem Giedroyc wierzył (jak rzadko) w sens tej rozmowy.
Książka zawiera te rozmowy, a także charakterystyki autorów „Kultury”, przygotowane przez Torańską, korespondencję z Giedroyciem i Hertz, rozmowy opublikowane na łamach „Kultury”. To specjalne ślady związków Torańskiej z kręgiem Giedroycia, potwierdzające ich wspólne priorytety: niepodległość Polski i wolność w każdym jej wymiarze, odpowiedzialność za słowo.
XXXIII tom serii „W kręgu paryskiej KULTURY”
Książkę wydano z okazji dziewięćdziesiątej rocznicy urodzin Profesora Krzysztofa Pomiana. Wydanie drugie (pierwsze: 2000 r.) powstało w małym, kolekcjonerskim nakładzie trzystu egzemplarzy.
Wydanie tomu wsparli finansowo Ewa i Andrzej Peciakowie.
Dofinansowano ze środków Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego.
O Autorze
Profesor Krzysztof Pomian – filozof, historyk idei i kultury, eseista. Do jego najważniejszych książek należą: Przeszłość jako przedmiot wiary, Przeszłość jako przedmiot wiedzy, Muzeum. Historia światowa, a także Oblicza dwudziestego wieku. Jest doktorem honoris causa Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej w Lublinie oraz Uniwersytetu Łódzkiego, a także Université de Geneve.
Urodził się w Warszawie 25 stycznia 1934 roku. II wojnę światową przeżył w Kazachstanie. Po powrocie do Warszawy, w latach 1952–1957 studiował filozofię na UW. W wydanej w roku 1962 dwutomowej pracy zbiorowej Filozofia i socjologia XX wieku znalazły się jego studia o Bergsonie, Heideggerze i Sartrze. Był członkiem PZPR, ale za krytykowanie jej polityki został usunięty z partii. W roku 1968, gdy opowiedział się po stronie strajkujących studentów, został wyrzucony z pracy na Uniwersytecie Warszawskim. Był wykładowcą m.in.. W École des Hautes Études en Sciences Sociales, École du Louvre. W 1975 roku został jednym z sygnatariuszy Listu 59 w proteście przeciwko planowanym zmianom w Konstytucji PRL.
We Francji podjął pracę w CNRS, czyli w Centre national de la recherche scientifique (Krajowy Ośrodek Badań Naukowych), w 1984 roku nawiązał bliską współpracę z Instytutem Literackim w Maisons Laffitte, w 1998 uzyskał tytuł profesora. W roku 1999 zaczął wykładać na Uniwersytecie Mikołaja Kopernika w Toruniu i wykładał tu do roku 2006.
W roku 1996 przeprowadził cykl rozmów z Jerzym Giedroyciem, czego efektem szeroko komentowana Autobiografia na cztery ręce. Potem wydał tom szkiców W kręgu Giedroycia, stanowiący swego rodzaju dopełnienie Autobiografii. Najważniejsze publikacje Pomiana z tego okresu to: Wenecja w kulturze europejskiej, Oblicza dwudziestego wieku, a także Historia. Nauka wobec pamięci.
W roku 2001 Krzysztof Pomian został dyrektorem naukowym Muzeum Europy w Brukseli, w roku 2010 wszedł w skład komitetu doradczego Europejskiej Sieci Pamięć i Solidarność, powstałej pięć lat wcześniej z inicjatywy ministrów kultury Polski, Niemiec, Węgier i Słowacji. W ostatnich latach wydał szereg poczytnych studiów, takich jak: Rewolucja europejska 1945–2007 (wraz z Elim Barnavim), Krótka historia nierówności między ludźmi na przykładzie Europy, Muzea i narody w Europie Środkowej przed pierwszą wojną światową oraz trzytomowe dzieło Muzeum. Historia światowa. Jego książki ukazują się zarówno po francusku, jak i po polsku.
Za swoje dokonania naukowe i pisarskie Krzysztof Pomian był wielokrotnie nagradzany. Już w roku 1985 otrzymał w Paryżu Nagrodę „Kultury” im. Juliusza Mieroszewskiego. Uhonorowano go także Nagrodą Polskiego PEN Clubu im. Ksawerego i Mieczysława Pruszyńskich. Ponadto we Francji przyznano profesorowi najpierw order Des Arts et des Lettres, a następnie Krzyż Kawalerski Legii Honorowej.
[źródło: Biblioteka Narodowa]
Juliusz Mieroszewski (1906 - 1976), ps. Londyńczyk, dziennikarz, jeden z najwybitniejszych publicystów politycznych, którego pisarstwo cechowały: rzetelność, rzeczowość, analityczność i profetyzm. Jak napisał Jego biograf Andrzej St. Kowalczyk, Mieroszewski miał "wenę do polityki". Przedwojenny redaktor "Ilustrowanego Kuriera Codziennego", żołnierz Samodzielnej Brygady Strzelców Karpackich i II Korpusu gen. Władysława Andersa, współtwórca prasy frontowej, po 1945 roku został współpracownikiem Instytutu Literackiego w Paryżu, a z czasem najbliższym współpracownikiem Jerzego Giedroycia w zakresie kreowania myśli politycznej. Mieszkał w Londynie. Artykuły Mieroszewskiego weszły do kanonu publicystyki międzynarodowej a zarazem dziennikarstwa jakościowego. Od połowy lat 50. XX wieku, Mieroszewski pracował nad koncepcją dobrosąsiedzkich stosunków suwerennych: Polski, Ukrainy, Litwy, Białorusi po zakładanym upadku ZSRR. Tekst zatytułowany Rosyjski kompleks polski i obszar ULB ukazał się pięćdziesiąt lat temu we wrześniowym numerze paryskiej Kultury w 1974 roku. Koncepcja ULB, przedstawiana na łamach "Kultury" paryskiej powinna być traktowana jak podwalina współczesnej polityki wschodniej Polski. Prezentowany polsko- ukraiński tomik wydany w serii wybitni twórcy / ważne teksty przypomina ten ważny tekst czytelnikom polskim i ukraińskim. Mieroszewski zajmował się także relacjami Polski i Niemiec oraz projektami jednoczenia Europy. Regularnie opracowywał "Listy z Wyspy", swoistą kronikę życia emigracji londyńskiej. Po śmierci Mieroszewskiego, Giedroyc ustanowił nagrodę Jego imienia. O specjalnych relacjach łączących Redaktora i Publicystę świadczy obfita korespondencja oraz fakt, że zdjęcie Mieroszewskiego stało na biurku Giedroycia.
Przedłożona mi do opinii książka podejmuje problematykę starości, w tym głównie roli, jaką odgrywa praca socjalna z osobami starszymi.
Z satysfakcją stwierdzam, że Autor bardzo kompetentnie porusza się w obszarze problematyki związanej z profesjonalizmem i koniecznymi kompetencjami w zawodzie pracownika socjalnego, dając liczne świadectwa znajomości polskiej i obcej literatury w poruszanej tematyce, wykazując przy tym dobrą znajomość paradygmatów metodologicznych dla ujęć o charakterze interdyscyplinarnym. Autor recenzowanej publikacji odkrywa bowiem nowe zależności między konkretnymi cechami warunkującymi wykonywanie zadań a typami kompetencji społecznych pracowników socjalnych.
Jestem pewna, że wiele grup odbiorców sięgnie po tę książkę z zainteresowaniem.
Z recenzji dr hab. Anny Weissbrot-Koziarskiej, prof. UO
Publikacja wychodzi naprzeciw zwiększającemu się zainteresowaniu problematyką starzenia się społeczeństwa. Adresowana jest w głównej mierze do tych, którzy profesjonalnie zajmują się pomocą osobom starszym, ale również do opiekunów nieformalnych, studentów, badaczy i wszystkich osób związanych z sektorem pomocy społecznej.
Ze Wstępu
Docenić trzeba bardzo aktualny tytuł monografii, który uruchomił w autorach liczne i ciekawe tory analiz medioznawczych. Wielość i różnorodność spojrzeń na dziennikarstwo w kontekście sytuacji kryzysowych stanowi niezaprzeczalny walor tej publikacji. Czytelnik podczas lektury ma okazję zapoznać się z tekstami poglądowymi, artykułami analitycznymi, refleksjami dotyczącymi różnych typów dziennikarstwa, poziomów komunikowania i form medialnego przekazu. Jednocześnie wszystkie teksty łączy mniej lub bardziej wyraźnie wyartykułowana troska o jakość dziennikarstwa i medialnych komunikatów. Zgromadzone w tym tomie artykuły stanowią źródło wiedzy, inspiracji metodologicznych, potwierdzają bogactwo ujęć badawczych typowe dla dyscypliny nauki o komunikacji społecznej i mediach. Tom zatytułowany Współczesne media. Dziennikarstwo w czasach kryzysów pod redakcją Iwony Hofman i Danuty Kępy-Figury to publikacja ważna i potrzebna. Będzie z pewnością wykorzystywana przez medioznawców, studentów i wszystkich, którzy chcą wiedzieć więcej o istocie dziennikarstwa oraz wyzwaniach, z którymi przedstawiciele tej profesji się mierzą.
Z recenzji
dr hab. Katarzyny Drąg
Książkę wydano z okazji dziewięćdziesiątej rocznicy urodzin Profesora Krzysztofa Pomiana. Wydanie drugie (pierwsze: 2000 r.) powstało w małym, kolekcjonerskim nakładzie trzystu egzemplarzy.
Wydanie tomu wsparli finansowo Ewa i Andrzej Peciakowie.
Dofinansowano ze środków Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego.
Profesor Krzysztof Pomian – filozof, historyk idei i kultury, eseista. Do jego najważniejszych książek należą: Przeszłość jako przedmiot wiary, Przeszłość jako przedmiot wiedzy, Muzeum. Historia światowa, a także Oblicza dwudziestego wieku. Jest doktorem honoris causa Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej w Lublinie oraz Uniwersytetu Łódzkiego, a także Université de Geneve.
Urodził się w Warszawie 25 stycznia 1934 roku. II wojnę światową przeżył w Kazachstanie. Po powrocie do Warszawy, w latach 1952–1957 studiował filozofię na UW. W wydanej w roku 1962 dwutomowej pracy zbiorowej Filozofia i socjologia XX wieku znalazły się jego studia o Bergsonie, Heideggerze i Sartrze. Był członkiem PZPR, ale za krytykowanie jej polityki został usunięty z partii. W roku 1968, gdy opowiedział się po stronie strajkujących studentów, został wyrzucony z pracy na Uniwersytecie Warszawskim. Był wykładowcą m.in. w École des Hautes Études en Sciences Sociales, École du Louvre. W 1975 roku został jednym z sygnatariuszy Listu 59 w proteście przeciwko planowanym zmianom w Konstytucji PRL.
We Francji podjął pracę w CNRS, czyli w Centre national de la recherche scientifique (Krajowy Ośrodek Badań Naukowych), w 1984 roku nawiązał bliską współpracę z Instytutem Literackim w Maisons Laffitte, w 1998 uzyskał tytuł profesora. W roku 1999 zaczął wykładać na Uniwersytecie Mikołaja Kopernika w Toruniu i wykładał tu do roku 2006.
W roku 1996 przeprowadził cykl rozmów z Jerzym Giedroyciem, czego efektem szeroko komentowana Autobiografia na cztery ręce. Potem wydał tom szkiców W kręgu Giedroycia, stanowiący swego rodzaju dopełnienie Autobiografii. Najważniejsze publikacje Pomiana z tego okresu to: Wenecja w kulturze europejskiej, Oblicza dwudziestego wieku, a także Historia. Nauka wobec pamięci.
W roku 2001 Krzysztof Pomian został dyrektorem naukowym Muzeum Europy w Brukseli, w roku 2010 wszedł w skład komitetu doradczego Europejskiej Sieci Pamięć i Solidarność, powstałej pięć lat wcześniej z inicjatywy ministrów kultury Polski, Niemiec, Węgier i Słowacji. W ostatnich latach wydał szereg poczytnych studiów, takich jak: Rewolucja europejska 1945–2007 (wraz z Elim Barnavim), Krótka historia nierówności między ludźmi na przykładzie Europy, Muzea i narody w Europie Środkowej przed pierwszą wojną światową oraz trzytomowe dzieło Muzeum. Historia światowa. Jego książki ukazują się zarówno po francusku, jak i po polsku.
Za swoje dokonania naukowe i pisarskie Krzysztof Pomian był wielokrotnie nagradzany. Już w roku 1985 otrzymał w Paryżu Nagrodę „Kultury” im. Juliusza Mieroszewskiego. Uhonorowano go także Nagrodą Polskiego PEN Clubu im. Ksawerego i Mieczysława Pruszyńskich. Ponadto we Francji przyznano profesorowi najpierw order Des Arts et des Lettres, a następnie Krzyż Kawalerski Legii Honorowej.
[źródło: Biblioteka Narodowa]
Bohdan Osadczuk) Beauvois odkrywa całe połacie nieznanych faktów i problemów, pomaga w istotny sposób sprawie przywracania pamięci historycznej Polakom, Ukraińcom i Rosjanom. Czyni to naprawdę sine ira et studio w imię maksymalnej rzetelności badacza... Chyba tylko bezstronny i neutralny historyk może dojść do przedstawiania procesów społecznych obarczonych w dotychczasowej historiografii trzech zainteresowanych czy, inaczej mówiąc, biorących udział w ówczesnym rozwoju sytuacji stron, w bardzo odmienny sposób zaangażowanych, balastem mitów i uprzedzeń...
Czystsza Produkcja jest istotnym elementem strategii zrównoważanego rozwoju, której celem jest zrównoważenie potrzeb gospodarczych, społecznych i ekologicznych.W ramach Zielonej Gospodarki Czystsza Produkcja staje się ważnym narzędziem wspierającym trwały rozwój i zmierzający do ograniczenia degradacji środowiska naturalnego, co jest niezwykle istotne w obliczu wyzwań związanych ze zmianami klimatycznymi i wyczerpywaniem zasobów naturalnych.Poprzez inwestowanie w bardziej zrównoważone i ekologiczne metody produkcji, społeczeństwo może dążyć do osiągnięcia harmonii między gospodarką a środowiskiem naturalnym, co przynosi korzyści zarówno obecnym, jak i przyszłym pokoleniom. dr hab. Elena Mieszajkina, prof. uczelniPolitechnika Lubelska
Książka Nepalczycy w Polsce Joanny Bieleckiej-Prus jest pionierskim dziełem, przedstawiającym nierozpoznane dotąd niszowe ścieżki migracyjne i ich kontekst społeczny.Jest to nie tylko monografia wybranej migranckiej społeczności, ale i kompleksowa analiza współczesnych procesów migracyjnych widzianych przez pryzmat jednej grupy migranckiej w wybranym kraju. Autorce udało się uchwycić proces tworzenia się nowej migranckiej społeczności w Polsce i zaprezentować wielostronny obraz powstawania ścieżki migracyjnej prowadzącej z Nepalu do Polski. Z recenzji prof. Anny Horolets
Przekazana mi do recenzji wydawniczej monografia jest niewątpliwie interesującym studium badawczym, poświęconym osobowym i społecznym kontekstom pracy funkcjonariuszy polskiej policji. Dotyczy problematyki mało znanej w akademickich środowiskach pedagogicznych, a jak sądzę również mało rozpoznanej w środowiskach policyjnych (szczególnie wśród kierownictwa policyjnych służb mundurowych). Dlatego też jest niewątpliwie wartościową próbą przybliżenia czytelnikom problematyki bardzo ważnej z naukowego i społecznego punktu widzenia. [] W recenzowanej pracy znajdujemy bardzo wiele interesujących - z poznawczego i praktycznego punktu widzenia - informacji dotyczących uzyskanych wyników badań. Dowiadujemy się o zagrożeniach osobowych i zawodowych funkcjonariuszy policji, ich kondycji psychicznej i psychologicznej, relacjach z otoczeniem społecznym i zawodowym, a także poziomie ich wypalenia zawodowego i stresu. Zebrane przez Autorkę w wyniku badań informacje są cenne i mogą posłużyć do pogłębionej oceny nie tylko uwarunkowań zachowań i postaw społecznych respondentów, ale również do uśrednionej oceny w tym zakresie całej formacji polskiej policji. Recenzowana książka dostarcza niewątpliwie ciekawej lektury Czytelnikom ze środowisk naukowych i akademickich, a przede wszystkim policyjnych. Z recenzji prof. dr. hab. Marka Konopczyńskiego
W ostatnich latach media i technologie cyfrowe znacząco wpłynęły na kształt rynku wydawniczo-księgarskiego, procesy produkcji i dystrybucji książki, jej formę edytorską oraz społeczny obieg i praktyki lekturowe czytelników/konsumentów. Z jednej strony stały się otoczeniem konkurencyjnym dla branży książkowej, zmuszając instytucje działające w tym sektorze rynku do nieustannego pozycjonowania się pośród innych podmiotów medialnych, warunkujących społeczne uczestnictwo w kulturze. Z drugiej natomiast stanowią jej immanentną część: są narzędziami wykorzystywanymi przez tradycyjne podmioty rynku książki w procesie projektowania i produkcji, autonomicznymi instrumentami rozpowszechniania i promocji publikacji, a wreszcie przestrzeniami społecznego życia książki.Wraz z pojawieniem się i ewolucją nowych mediów i narzędzi technologicznych [] zasadne stało się spoglądanie na ewolucję form książki (i przestrzeni jej społecznego obiegu) przez pryzmat medium udostępnienia, czyli kanału ko-munikacji. Problem mediów na obecnym rynku książki oraz zmian zachodzących w komunikacji poprzez książkę to nie tylko sprawa obiektywnej rzeczywistości, rozwijającej się technologii oraz innowacyjnych trendów produkcyjnych, dystrybucyjnych i konsumpcyjnych, ale też nowych praktyk i potrzeb lekturowych, związanych z przemianami społeczno-kulturowymi, w tym m.in. z dokonującą się zmianą pokoleniową w czytelnictwie. Przeobrażenia te rodzą rozliczne pytania:o nową sytuację książki, jej status i rolę w środowisku cyfrowej technologii oraz miejsce we współczesnej kulturze zmediatyzowanej, o przekształcenia procesu komunikacji poprzez książkę, a także charakter relacji pomiędzy tekstem drukowanym a innymi mediami. []Kwestie te stały się kluczowymi dla Autorów artykułów zebranych w niniejszym tomie, proponujących spojrzenie na sferę książki właśnie w aspekcie jej medialności. Taka perspektywa jest szansą na przywrócenie refleksji nad kulturą książki, statusu dyskursu istotnego, który od dłuższego już czasu tracił na rzecz sztuk audiowizualnych i multimedialnych. [ze Wstępu]
Pisząc o języku i obrazie w artystycznym plakacie teatralnym, tak naprawdę piszę o człowieku, jego możliwościach i zdolnościach: postrzegania i wyodrębniania zjawisk, porządkowania i łączenia znaków, interpretacji i oceny tekstów kultury. Piszę o człowieku w świecie znaków i komunikatów, czasem ledwo dostrzegalnych w ulicznym odbiorze, innym razem oglądanych z zaciekawieniem, wreszcie analizowanych i kontemplowanych, wracających w percepcji przez długie tygodnie i lata. Monografia jest wynikiem działania na mnie i jako ulicznego lub galeryjnego odbiorcę, i jako badacza obrazów z wielu plakatów, które wracają, przypominają o sobie, a czasem wręcz dręczą, gdy poruszam się w świecie różnych mediów, nie tylko wizualnych, ale też werbalnych, audialnych i audiowizualnych. Ze Wstępu Książkę Elwiry Bolek uważam za dokonanie bardzo interesujące. [] Obszarem w monografii, który został poddany przez Autorkę naukowe-mu namysłowi, jest szeroko rozumiany obszar kultury wizualnej zmienny, opalizujący, heterogeniczny, zawsze też poddawany indywidualnym odbiorczym interpretacjom. [] Przedmiotem badań Autorka uczyniła plakat teatralny, dobrze przez nią rozumiany jako multimodalny, otwarty na interpretację tekst kultury. [] W swojej książce Elwira Bolek wykorzystała oto efektywną badawczo i stosunkowo nową na polskim językoznawczym gruncie metodę analizy multimodalnej. I chociaż o funkcjonowaniu i współprzenikaniu różnych systemów semiotycznych (tu: języka i obrazu) w jednym, tym samym tekście kultury mówi się od dawna, to dopiero koncepcja multimodalności precyzyjnie te zjawiska opisała i dodatkowo zaoferowała narzędzia do badania tych interakcji. [] Książka jednoznacznie dowodzi, jak bardzo plakat artystyczny fascynuje Autorkę (zresztą absolwentkę także studiów artystycznych). Wypowiada się o nim ze znawstwem i emocjonalnym zaangażowaniem. Z recenzji prof. dr. hab. Bogusława SkowronkaUniwersytet Komisji Edukacji Narodowej w Krakowie
Przemiany technologiczne leżące u podstaw dynamicznego rozwoju mediów […] generują konieczność uwzględnienia zmian w sposobie rozumienia (i projektowania) nowoczesnej edukacji medialnej, zarówno w jej warstwie teoretycznej, jak i metodycznej.
Zasadniczym celem tego tomu było dokonanie rozpoznania i oceny potencjału infrastrukturalnego bibliotek w Polsce, jako instytucji będących ważną częścią krajowego ekosystemu dla holistycznie pojmowanej EMIC (Edukacja Medialna, Informacyjna i Cyfrowa), ustalenie, czy przestrzeń biblioteki jest potencjalnie atrakcyjna dla rozwijania kompetencji medialnych, informacyjnych i cyfrowych, […] czy bibliotekarze stali się współcześnie mentorami EMIC, efektywnymi w rozwijaniu i wzmacnianiu kompetencji XXI wieku.
Przy czym istotne były nie tyle założenia teoretyczne edukacji tego rodzaju […], ile raczej praktyczne działania i rozwiązania wdrażane w jej zakresie, uwzględniające m.in.: sytuację medialno-informacyjną (bieżącą i przedpandemiczną); ewolucję w kierunku dostosowywania przestrzeni [instytucjonalnej] do obserwowanych zmian w społecznych praktykach korzystania z mediów i technologii cyfrowych; wyzwania technologiczne i komunikacyjne związane z kształceniem kompetencji medialnych, informacyjnych i cyfrowych różnych grup użytkowników; międzyinstytucjonalne usytuowanie biblioteki i tworzenie sieci współpracy korzystnych w wymiarze skutecznego projektowania i realizowania EMIC na miarę wyzwań współczesnego świata.
[ze Wstępu]
Celem monografii jest próba syntetycznego ujęcia problematyki zarządzania jakością od klasyki do czasów współczesnych. Przedstawiono w niej ewolucję uwarunkowań powstania i rozwoju jakości, dokonano charakterystyki dominujących obecnie teorii i uwarunkowań zarządzania jakością. Praca składa się z czternastu rozdziałów, układ monografii jest uporządkowany, logiczny i spójny z punktu widzenia kolejności poruszanych kwestii teoretycznych. Monografia ukazuje pełny obraz zarządzania jakością w ujęciu makro- i mikroekonomicznym (….). Praca oparta została na poprawnie dobranych metodach badawczych i na szerokiej literaturze, która jest aktualna, odpowiednio dobrana, poprawnie wykorzystana i umożliwia realizację celów postawionych przed pracą (…). Autorka potrafi prowadzić dyskusję naukową, wykazuje szeroką znajomość literatury przedmiotu. Problem podjęty w pracy ma charakter naukowy. Jest aktualny i ważny zarówno z punktu widzenia rozwoju dyscypliny nauk o zarządzaniu i jakości, jak i praktyki gospodarczej. Praca przyczynia się do wypełnienia istniejącej luki poznawczej w tym szerokim obszarze badań i stanowi przyczynek do dalszej dyskusji nad potrzebą podejmowania badań empirycznych nad zagadnieniami, szczególnie w obszarze jakości 4.0, TQM 4.0, normalizacji 4.0 czy klienta 4.0. (…) Monografia wnosi znaczący wkład do dyscypliny nauki o zarządzaniu i jakości w aspekcie metodologiczno-metodycznym i poznawczym. Zawiera szeroki, kompleksowy i porządkujący przegląd literatury oraz dojrzałe przemyślenia własne Autorki, związane z zajmowaniem się problematyką jakości przez cały, ponadczterdziestoletni okres aktywności naukowo-badawczej. Z monografii powinni skorzystać studenci kierunków ekonomicznych, organizacje i osoby, którym bliska jest problematyka zarządzania jakością. Przedstawienie w sposób poglądowy treści merytorycznych ułatwia ich percepcję i umożliwia uporządkowanie i rozszerzenie wiedzy w analizowanym obszarze.
Z recenzji prof. dr. hab. inż. Stanisława Tkaczyka
Ten produkt jest zapowiedzią. Realizacja Twojego zamówienia ulegnie przez to wydłużeniu do czasu premiery tej pozycji. Czy chcesz dodać ten produkt do koszyka?
