Profesor Zofia Kawczyńska-Butrym jest znanym socjologiem medycyny, wnikliwym badaczem społecznych problemów zdrowia i choroby, autorką wielu cennych publikacji z zakresu tej problematyki. […] Książka, oparta na bogatej literaturze przedmiotu, poświęcona jest szeroko rozumianej problematyce zdrowia emigrantów, przy czym poruszane w niej kwestie stanowią wielostronną analizę socjologiczną, odbiegając tym samym od wielu publikacji na ten temat, pisanych przede wszystkim z perspektywy medycznej czy wyłącznie epidemiologicznej.
Aktualnie wiele organizacji międzynarodowych stymuluje i podejmuje działania na rzecz zdrowia migrantów oraz przemian w obrazie zdrowia i ocen ryzyka zdrowotnego, związanego z ich przyjazdem do krajów przyjmujących. Tworzenie konkretnych programów, mających na celu zabezpieczenie interesów zdrowotnych obu stron, wymaga jednak także diagnoz socjologicznych uwzględniających różnice kulturowe, językowe czy odmienne doświadczenia i przekonania związane z potrzebami zdrowotnymi oraz sposobami ich zaspakajania. Istotne są także warunki, w jakich żyją i pracują migranci, ich relacje społeczne, dostępne źródła wsparcia czy problemy natury emocjonalnej, jakich doświadczają w procesie adaptacji do nowego kraju. Wszystkie te informacje są potrzebne zarówno organizatorom służby zdrowia, jak i personelowi medycznemu, świadczącemu bezpośrednio usługi zdrowotne. Przykładem opracowania przynoszącego taką wiedzę jest recenzowana książka prof. Kawczyńskiej-Butrym.
Z recenzji prof. dr hab. Antoniny Ostrowskiej, Instytut Filozofii i Socjologii PAN
Prezentowana publikacja jest pierwszym na rodzimym rynku wydawniczym opracowaniem poświęconym w całości programom telewizyjnym o książkach. Czytelnik znajdzie tu dokumentację, informacje i dane dotyczące pełnego repertuaru programów proksiążkowych, które wyemitowano w latach 2003-2018 na kanałach polskich stacji telewizji publicznej, prywatnej, regionalnej, edukacyjnej, satelitarnej, kablowej oraz internetowej. Wydawnictwo zawiera także charakterystykę najważniejszych z nich, przybliżając sposób, w jaki promowano i/lub starano się promować (realizowany scenariusz, wykorzystane środki i formy służące promocji) książki oraz czytelnictwo w tej szczególnej grupie programowej.
Leksykon aksjologiczny Słowian i ich Sąsiadów – którego kolejny zeszyt poświęcony WOLNOŚCI oddajemy w ręce Czytelników – jest próbą paralelnego opisania świata wartości słowiańskich na szerszym tle porównawczym. Tytuł Leksykonu jest poniekąd umowny, bo chodzi o wartości podzielane nie tylko przez poszczególne narody słowiańskie, ale też przez ich bliższych i dalszych sąsiadów.
Leksykon jest adresowany do wszystkich, zainteresowanych problematyką wartości, ich rangą i rolą w dyskursie publicznym, w skali zarówno narodowej, jak i ponadnarodowej. Nasza publikacja ma przyczynić się do lepszego rozumienia się ludzi mówiących różnymi językami, ma pomóc im we wzajemnym zbliżeniu. Wyróżnianymi adresatami Leksykonu są młodzi adepci studiów językowych i antropologicznych, którzy mają szczególne predyspozycje i zobowiązanie, by wpływać na niwelowanie barier w komunikacji międzykulturowej.
Wybór tematu pracy, odnoszący się do zagadnień stabilności fiskalnej, ze szczególnym uwzględnieniem stabilności fiskalnej jednostek samorządu terytorialnego, oceniam wysoko. Wynika to z faktu, że problematyka wypłacalności władz publicznych i utrzymywania rozmiarów długu na odpowiednim poziomie ma istotne znaczenie dla zrównoważonego rozwoju gospodarczego. Odnosi się również do jednostek samorządu terytorialnego. Podejmując temat stabilności fiskalnej, Autorka nie koncentruje swoich rozważań wyłącznie na zagadnieniach finansowych, ale odnosi stabilność fiskalną także do innych płaszczyzn, tj. gospodarczej, społecznej i politycznej. Autorka wykazuje się ponadprzeciętną znajomością literatury – zarówno polskiej, jak i zagranicznej. Nie tylko umiejętnie korzysta ze źródeł, ale i nadaje im dodatkowej wartości, np. poprzez odpowiednie zestawienia i wzajemne uzupełnianie argumentów albo rzetelne zestawianie kontrargumentów i ciekawe wnioskowanie.
Z recenzji prof. dr. hab. Krzysztofa Surówki
Praca […] stanowi ważną rozprawę naukową dotyczącą określonych sytuacji społecznych niezmiennie aktualnych w dobie ponowoczesnej […] Trwała nieobecność (czasowa również) któregoś z rodziców, zmieniająca po części tak („scenariusz”) życia młodego człowieka prowadzić może do psychospołecznych, jak również biologicznych mechanizmów adaptacyjnych u młodego osobnika, zwłaszcza w czasie anomii, chaosu czy nieuporządkowanej, sprawczej i wszechobecnej otaczającej nas zmiany społecznej. […]
Przedmiotem zaprezentowanych badań o intencji psychopedagogicznej jest przede wszystkim subiektywna recepcja zastanej rzeczywistości przez respondentów i jej wpływ na postępowanie ludzi tudzież możliwość kierowania ich dalszej osobliwej, własnej i unikalnej przecież egzystencji.
Z recenzji prof. dra hab. Andrzeja Radziewicza-Winnickiego
Książka kierowana jest do szerokiego grona czytelników zainteresowanych poznaniem odmiennej sytuacji rodzinnej i życiowej młodych ludzi wychowywanych przez samotne matki i samotnych ojców. Szczególnie zaś przeznaczona jest dla osób, instytucji, organizacji pedagogicznych i społecznych zajmujących się problematyką psychospołecznego funkcjonowania młodzieży z rodzin niepełnych. Bowiem podejmowane przez nich planowe i systematyczne działania powinny zmierzać nie tylko do lepszego poznania młodzieży, jej dyspozycji i możliwości, ale również uczenia młodych ludzi właściwego ich wykorzystania i rozwijania.
Książka Marty Kubiszyn to dobrze przemyślana i precyzyjnie skonstruowana monografia podsumowująca wieloletnie zainteresowania naukowe autorki. Wpisuje się ona w kulturoznawczy nurt badań nad pamięcią zbiorową Zagłady, wnosząc istotny wkład w tę dziedzinę zarówno na poziomie teoretycznym, jak i opisowym. Do badań pamięciologicznych autorka wprowadza kategorię „współpamięć”, którą definiuje jako […] poszerzenie pamięci wspólnoty rozumianej geograficznie o świadomość obecności innego w danym miejscu. Proces poszerzania pamięci jest tu przedstawiony jako przedmiot działalności animatorów kultury, którzy odkrywają i dokumentują zapomniane lub wymazane ślady przeszłości, by tworzyć nowe, postpamięciowe narracje, przyjmując kształt projektów artystycznych i edukacyjnych.
Fragment recenzji wydawniczej dr hab. Małgorzaty Fabiszak, prof. UAM
Przedstawiona do recenzji wydawniczej monografia [] zatytułowana Badania nad odbiorem przekazów masowych w praktyce edukacji medialnej, wchodzi w skład serii Recepcja mediów. Jest to już 6. publikacja w cyklu dotyczącym badań nad odbiorem przekazów medialnych. Stanowi więc kontynuację badań, których wyniki zostały zaprezentowane w tomach poprzednich, i tak należy ją postrzegać nie jako automatyczne dzieło naukowe, ale jako dopełnienie poprzednich tomów, wydanych w latach 2015-2018 w Wydawnictwie Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej.Tom 1. Dotyczy recepcji mediów przez dzieci w wieku przedszkolnym i ma charakter wieloautorskiej monografii naukowej (Recepcja programów radiowych i telewizyjnych przez dzieci w wieku przedszkolnym, red. Boniecka, Granat, 2015). Tom 2 jest zbiorem transkrypcji zachowań językowych dzieci przedszkolnych, które wypowiadały się w rozmaitych sytuacjach wskutek odbioru przekazów medialnych. (Wpływ sytuacji medialnych na komunikowanie się dzieci w wieku przedszkolnym. Wypisy, red. Boniecka, Granat, 2016). W tomie 3. Opublikowano wyniki badań nad odbiorem mediów przez dzieci w wieku szkolnym (Recepcja mediów przez dzieci w wieku szkolnym, red. Boniecka, Granat, 2017). Kolejny, 4. Tom serii ma charakter monografii autorskiej i poszerzył zakres prowadzonych badań o aspekt edukacji medialnej (Rola badań nad zachowaniami językowymi dzieci w wieku przedszkolnym we wdrażaniu edukacji medialnej, Granat, 2018). W tomie 5. Redaktorki powróciły do badań nad odbiorem przekazów medialnych, tym razem przez młodzież i osoby dorosłe (Recepcja mediów przez młodzież i osoby dorosłe, red. Boniecka, Granat, 2018)Tom 6. Stanowi więc konsekwentnie kontynuację badań i podobnie jak w przypadku badań nad odbiorem mediów przez dzieci, poszerza perspektywę badawczą o kontekst edukacji medialnej oraz świadomości odbiorczej respondentów.W tym miejscu należy zaznaczyć, że tomy 1-6 stanowią świadomie zaplanowaną całość. Na uwagę zasługuje pomysł objęcia badaniami zróżnicowanej wiekowo grupy odbiorców medialnych (od dzieci przedszkolnych po osoby dorosłe). Z tego też względu [prezentowany] tom [jest wartościową publikacją], tym bardziej że badania odbioru mediów w dziedzinach innych niż psychologia i socjologia stanowią rzadkość.
Język umożliwia człowiekowi swoisty, właściwy tylko jemu sposób orientowania się w świecie. Buduje umysł, organizuje grupy społeczne, umożliwia interakcje między członkami grup i między grupami. Osnową książki jest właśnie poznawcza, grupotwórcza i interakcyjna rola języka.
Czytelnik zda sobie sprawę z atrakcyjności tezy Herdera-Humboldta, która nakazuje traktować język jako byt kreujący rzeczywistość w umysłach ludzkich. Dowie się, czym jest socjolekt i jak wielorako jesteśmy uwarunkowani w swoich zachowaniach. Uświadomi sobie wreszcie, że język ma także wymiar indywidualny, krojony na miarę biologicznych możliwości jednostki.
Monografia jest interdyscyplinarna. Obok kwestii z obszaru pedagogiki, które są wiodące, znajdują się tu fragmenty poświęcone historii polskiej prasy specjalistycznej, balneologicznej, a także dziejom medycyny i historii Polski pod wszystkimi trzema zaborami. Te ostatnie stanowią niezbędne tło spraw szczegółowo opisywanych przez Autorkę.Z recenzji prof. zw dr hab. Andrzeja Felchnera
Publikacja autorstwa Tomasza Browarka zatytułowana Uwarunkowania polityki etnicznej państwa polskiego po 1989 roku jest ogromnie potrzebna, wypełnia bowiem istotną lukę nie tylko w badaniach naukowych, ale i w szerszej wiedzy społeczeństwa polskiego na temat polskiej polityki etnicznej. Od przełomu 1989 roku, który to przełom przyniósł radykalną zmianę w polskiej polityce wobec mniejszości narodowych i etnicznych oraz w relacjach z Polonią, minęło już ponad ćwierć wieku. Tymczasem nadal brakuje opracowań, które w usystematyzowany sposób opisywałyby ten obszar zagadnień.
(…) celowość wydania książki nie budzi wątpliwości. Przyczyni się ona zarówno do poszerzenia wiedzy o polskiej polityce etnicznej, o mniejszościach narodowych i etnicznych w Polsce, jak i będzie pożyteczną pomocą, stanowiąc kompendium wiedzy o nich oraz o odpowiednich instytucjach i regulacjach prawnych.
Z recenzji wydawniczej prof. dr. hab. Piotra Madajczyka
Przedmiotem badań jest analiza rozwoju instytucji szkolnych oraz działań opiekuńczych i wychowawczych w guberni lubelskiej w latach 1864-1914 w okresie największego w dziejach Królestwa Polskiego ucisku narodowego. W pracy starano się wyeksponować najważniejsze informacje zawarte w ówczesnej prasie prowincjonalnej z terenu Lubelszczyzny. Istotne było nie tylko zaakcentowanie i wysunięcie na pierwszy plan kluczowych wątków omawianych w periodykach, ale też zaprezentowanie wydarzeń, które stanowiły przyczynek do relacji prasowych.
Ze Wstępu
Prowadzone kwerendy naukowe, głównie w regionalnej prasie, pozwoliły Autorce zaprezentować szereg faktów dotychczas w wielu wypadkach mało znanych, lub zupełnie nieznanych, wprowadzając je do obiegu naukowego. Dzięki temu została uzupełniona jedna z luk w dotychczasowej historiografii.
Z recenzji prof. dr. hab. Andrzeja Felchnera
We współcześnie dynamicznie rozwijającym się świecie, w sytuacji niezwykle istotnych zmian, jaki zaszły i nadal zachodzą w komunikacji międzyludzkiej, umiejętność prowadzenia negocjacji należy uznać za niezbędny komponent skutecznego funkcjonowania w różnych życiowo sytuacjach. Stąd też za główny cel rozprawy Pani Paulina Nowakowska uznała zbadanie stopnia wiedzy oraz umiejętności w zakresie negocjowania młodocianych Polaków. Oparła się na słusznym założeniu, że znajomość teorii zwiększa szanse na powodzenie realizowanego aktu komunikacyjnego. […] Autorka rzetelnie i wszechstronnie przygotowała się do badań, co pozwoliło jej osiągnąć wysoki poziom kompetencji w zakresie analizy i opisu badanych zjawisk oraz wyciągnąć konstruktywne wnioski. […] Tematyka, jaką się zajęła, jest aktualna, warta zainteresowania i opracowania, gdyż dotyczy dziedziny rozwojowej, która ze względu na potrzeby społeczne sytuuje się w kręgu socjo- i pragmalingwistyki, ma walory poznawcze, ale też edukacyjne.
Z recenzji prof. zw. dr hab. Leonardy Dacewicz, Uniwersytet w Białymstoku
Autorka bada stan umiejętności w zakresie negocjowania, jakimi dysponują młodzi ludzie. Zdobyta w tym zakresie wiedza może, a właściwie powinna mieć w niedalekiej przyszłości przełożenie na działania praktyczne w postaci propozycji uwzględnienia w programie edukacji szkolnej zajęć – efektywnych i efektownych – z zakresu umiejętności negocjowania i jego zaplecza teoretycznego. […]
Wartościowym wkładem teorii negocjacji w teorię komunikacji i języka jest wprowadzenie i zdefiniowanie pojęcia „sprawność negocjacyjna”, czyli kolejnego już typu sprawności językowo-komunikacyjnych. […] Badania pozwalają uchwycić umiejętności w zakresie negocjacji, jakie przejawiają przedstawiciele pokolenia Z. Dają tym samym kompleksowy obraz sprawności respondentów w zakresie negocjowania – od gramatyki przez działania mowne do elementów etycznych komunikacji negocjacyjnej (które czasami zaskakują czytelnika, ale wynikają z pragmatyzmu, przypisywanego młodej generacji).
Z recenzji prof. nadzw. dr hab. Małgorzaty Kity, Uniwersytet Śląski w Katowicach
W {…} ocenianej pracy dostrzegam jej fundamentalne znaczenie dla rozwoju kilku […] dziedzin badań i terapii. Na tym też oparta jest moja bardzo wysoka ocena jej wartości zarówno poznawczej, jak i aplikacyjnej. Takie połączenie jest niezbyt często spotykane w tradycyjnej humanistyce […]. Wyniki referowane w tej pracy i wyprowadzone z nich wnioski są oparte na badaniach empirycznych, wręcz klinicznych, co w istotny sposób podnosi ich wartość poznawczą, a także ich wiarygodność.
Rozprawę doktorską mgra W. Lipskiego uznaję za wyjątkowo ważną w zakresie kilku dziedzin nauki (a także i terapii) […]. Szczególnie istotne jest przy tym i to, że jest ona oparta na empirycznych badaniach samodzielnie przeprowadzonych, a uzyskane wyniki i wyprowadzone z nich wnioski są wnikliwie opracowane.
Z recenzji prof. dra hab. Tadeusza Zgółki
Autor rozprawy, mgr Wojciech Lipski, jest doskonale obeznany z objawami zachowań językowych w schizofrenii na podstawie własnych, szerokich badań empirycznych. Postawił tezę, że konotacja językowa jest kluczem do interpretacji zaburzeń mowy w schizofrenii.
Rozprawa mgra Wojciecha Lipskiego odznacza się wielce pozytywnymi cechami: prezentuje szeroką refleksję teoretyczną na temat schizofrenii i na temat komunikacji językowej; proponuje oryginalne narzędzie badawcze, skuteczne w interpretacji zebranego materiału; przedstawia dalece prawdopodobną wiedzę na temat procesów zachodzących w umysłach osób chorych, oglądanych przez procesy językowej konotacji; ujawnia prognostyczną moc uzyskanej wiedzy: pozwala ocenić stopień psychozy, i być może, budować terapię.
Z recenzji prof. dra hab. Stanisława Grabiasa
Recenzowana praca stanowi wkład w badanie źródeł i dynamiki w zakresie nonviolent civil resistance. Dostarcza bardzo bogatego materiału faktograficznego, szerokiego przeglądu terminologii stosowanej w analizach ruchów kontestacyjnych i umiejętnie łączy podejście socjologii historycznej z badaniami nonviolent civil resistence i polityki kontestacji.
Z recenzji prof. dr. hab.. Piotra Sałustowicza
Ta książka napisana z niezwykłym rozmachem. Autor w sposób systematyczny, bez uciekania się do publicystycznych lub ideologicznych argumentów, dokonuje pogłębionej analizy rewolucji niezbrojnych. […] praca wyróżnia się wysokim poziomem merytorycznym i warsztatowym. […] Dzięki książce Jarosława Chodaka możemy lepiej zrozumieć mechanizmy oraz konsekwencje rewolucji nowego typu.
Z recenzji dr. hab. Macieja Kowalewskiego
Przedstawiona praca to zbiór ciekawych naukowych artykułów dotyczących bogatej problematyki obrazu. Z dużym uznaniem trzeba odnotować oryginalny i niezwykle trafny zamysł zestawienia ze sobą wielu opracowań analizujących obrazowanie rzeczywistości z perspektywy kilku modalności zmysłowych, a tym samym obejmujących różne rodzaje sztuki, jak: malarstwo, literatura, muzyka czy film. Przedstawione prace wzajemnie się dopełniają, tworząc jedną bardzo ciekawą, pouczającą i inspirującą całość. Pokazują one, jak trudno jest zrozumieć obraz wizualny bez muzycznego, filmowego czy werbalnego.
Z recenzji dr. hab. Mirosława Harciarka, prof. GWSH w Katowicach
Monografia {…] ma charakter interdyscyplinarny i stanowi szeroko zakrojony projekt poświęcony analizie roli i funkcjom, jakie pełnią obrazy w kulturze, a także analizie struktury samego poznania opartego na obrazach. […] Autorom i redaktorom należy się uznanie za podjęcie trudu przekraczania granic poszczególnych dyscyplin i otwierania w ten sposób nowych horyzontów badawczych. […] Zbiór stanowi ciekawą ofertę intelektualną, która dobrze wpisuje się we współczesne badania prowadzone nad dokonującym się w kulturze „zwrotem ikonicznym” […].
Z recenzji dr. hab. Tadeusza Szkołuta
Recenzowana pozycja jest dziełem koncepcyjnie spójnym, ukazującym – moim zdaniem – autentyczny namysł Autorki nad tytułowym zagadnieniem doskonalenia jakości zarządzania szpitalem publicznym, posiadającym walor teoriotwórczy, ale także istotnym dla praktyki zarządzania w ochronie zdrowia. Uzyskane rezultaty mogą stanowić podstawę do dalszych badań nad kosztami niezgodności i ich źródłami. Praca ma zatem walor poznawczy, jak i aplikacyjny.
Z recenzji prof. zw. dr hab. Igi Rudawskiej
Do mocnych stron monografii należy:
Podjęcie bardzo aktualnej tematyki badawczej, mającej na celu poszukiwanie doskonałości biznesowe szpitali publicznych.
Podjęcie próby opracowania modelu doskonalenia jakości zarządzania szpitalem publicznym wykorzystującego jeden z elementów kosztów jakości – koszty niezgodności.
Rzetelność badań empirycznych
Praca wnosi wkład do teorii organizacji zarządzania, w tym do jakości zarządzania organizacjami. Szczególnie interesujące są jej wyniki badań empirycznych dotyczące szpitali publicznych.
Z recenzji dr hab. Zofii Zymonik, prof. nadzw. PWr
Sytuacja demograficzna województwa lubelskiego stanowi obecnie przedmiot analiz wielu opracowań: naukowych, planistyczno-strategicznych oraz publicystycznych. Liczne prace poświęcone problemom ludnościowym w regionie, a zwłaszcza omawiające wyludnianie się obszarów wiejskich, wpisują się dobrze w nurt regionalnych studiów nad depopulacją w Polsce. Od początku tych badań region lubelski pojawia się w kolejnych delimitacjach jako jeden z typowych – wręcz modelowych – terenów depopulacyjnych, ze wszystkimi niekorzystnymi konsekwencjami demograficznymi, osadniczymi i ekonomicznymi. Dlatego też jest często wykorzystywany do analizy i charakterystyki klasycznych aspektów procesów depopulacji.
Do powyższego, bardzo aktualnego i popularnego nurtu badań należy również prezentowane opracowanie. Zawiera ono wieloaspektowe spojrzenie na procesy demograficzne na Lubelszczyźnie, obejmujące szerokie spektrum zagadnień. Przede wszystkim ukazany został współczesny stan demograficzny obszaru pod względem ruchu naturalnego, migracji oraz przyrostu rzeczywistego. Następną poruszoną kwestią był przebieg zmian w zakresie tych elementów w długiej – od końca II wojny światowej – perspektywie czasowej. W dalszej kolejności zostały opisane uwarunkowania procesów ludnościowych determinujących kondycję demograficzną regionu lubelskiego. Wreszcie dokonano identyfikacji zasadniczych konsekwencji współczesnych przemian oraz stanu zaludnienia, widocznych na różnych płaszczyznach funkcjonowania województwa: demograficznej, społecznej oraz gospodarczej. Przeprowadzone w pracy badania, poza tym, że pozwoliły na dogłębną diagnozę sytuacji demograficzną województwa, umożliwiły także ukazanie jego odmienności na tle całego kraju oraz zróżnicowanie stosunków ludnościowych wewnątrz samego regionu.
fragment książki
Żyjemy w okresie fascynacji polityką historyczną. Muzea stały się nie tylko miejscem kultury i edukacji, ale też ważnym instrumentem zdobywania poparcia wyborców przez rządzących. Anna Ziębińska-Witek tłumaczy nam, jak pod wpływem działań decydentów, inicjatyw społecznych, zmian ekonomicznych i politycznych, z relatywnie niewielkim udziałem profesjonalnych historyków, kształtowany jest prezentowany w muzeach (i nie tylko) obraz przeszłości.
Książka ta jest lekturą obowiązkową dla muzealników, tworzących masowo obecnie powstające nowe muzea historyczne, dla wykładowców i studentów kierunków związanych z muzeologią, ludzi zajmujących się problematyką pamięci i tych wszystkich, którzy działają w obszarze polityki historycznej.
Prof. dr hab. Rafał Wnuk
Jesteśmy świadkami upadku pewnego ideału. Jest to odrodzeniowy ideał „człowieka wszechstronnego” (uomo universale). Zbiorowa świadomość jeszcze go przechowuje w szlachetnym wizerunku „człowieka renesansu”. Jego współczesnym odpowiednikiem miał być człowiek nauki (zwłaszcza tzw. humanista, choć przecież nie tylko) śmiało przełamujący bariery wąsko (czytaj: „akademicko”) pojętych dziedzin i dyscyplin. Jak długi i szeroki akademicki świat, głośno było o poznawczej idei wykraczania poza przedmiotowe i metodologiczne ograniczenia konkretnych dyscyplin. Pojawił się stricte renesansowy imperatyw prowadzenia badań interdyscyplinarnych, multidyscyplinarnych, transdyscyplinarnych itp. To właśnie miało być kluczem i warunkiem wiedzy jakże dziś pożądanej. Jej walory zaklęto w dwóch magicznych zawołaniach: „innowacyjność!” i „kreatywność!” Te hasła mają być drogowskazami dla akademickiego naukowca. Winien się on nimi bezwzględnie kierować. W przeciwnym razie zmierza na poznawcze manowce. Staje się mianowicie nieprzydatny dla gospodarki, która też oczywiście musi być „innowacyjna” i „kreatywna”. Ponieważ każdy aspekt kultury ma dziś wymiar gospodarczy, taki naukowiec staje się nieprzydatny dla kulrury en bloc. Tymczasem dzisiaj, za sprawą najnowszych trendów w akademickiej praktyce, mamy do czynienia ze swoistym paradoksem. Oto bowiem, tym razem pod groźbą popadnięcia w naukowy niebyt, tegoczesny naukowiec-akademik musi „przypisać się” do określonej dyscypliny. Poza nią „nie liczy się” – w dosłownym tego słowa znaczeniu. Krótko mówiąc, naukową cnotą nie jest już interdyscyplinarność, lecz specjalizacja, nie renesansowość, lecz „eksperckość”, „fachowość”, „konkretność” itp. (jak słychać ze wszystkich stron). Czyżby w wąskiej specjalizacji biło ożywcze źródło innowacyjności i kreatywności? Czy myślenie, którego domeną jest maksymalna wiedza o minimalnym wycinku rzeczywistości, może być innowacyjne?
Zagadnienia trwałości, sposobu przekazywania i przemian kultury tradycyjnej od lat są przedmiotem ożywionej dyskusji naukowej. Do tej tematyki sięgnęli prelegenci organizowanej przez Studenckie Koło Naukowe Etnolingwistów UMCS, ""Pismo Folkowe"". Stowarzyszenie Animatorów Ruchu Folkowego oraz Akademickie Centrum Kultury ""Chatka Żaka"" UMCS konferencji ""Kultura - tradycja - kontynuacja:. Spotkanie odbyło się w ramach XXVI Festiwalu Muzyki Ludowej ""Mikołajki Folkowe"" w 2016 roku. Niniejszy tom jest podsumowaniem dyskusji, jakie miały wówczas miejsce.
Ten produkt jest zapowiedzią. Realizacja Twojego zamówienia ulegnie przez to wydłużeniu do czasu premiery tej pozycji. Czy chcesz dodać ten produkt do koszyka?
