Książka pokazuje źródła inspiracji wewnętrznych i zewnętrznych procesów komunikacyjnych PKF w latach 1944-1956, autorów komunikatów politycznych, kompetencje merytoryczne twórców komunikatów politycznych magazynu filmowego, propagandowy obraz pożądanego kształtu systemu politycznego i stylu przywództwa politycznego w powojennej Polsce, cechy pożądanego obrazu wzorca osobowego przodownika pracy, chłopa, inteligenta i duchownego oraz sposób, w jaki dokonywano dyskryminacji politycznej wrogów politycznych. W tym procesie badawczym pomogła Autorowi znajomość stosownej literatury różnorodnych materiałów archiwalnych. [] Doktor Łukasz Jędrzejski przeprowadził szerokie i owocne kwerendy, dzięki czemu zebrał interesujący materiał empiryczny i co najważniejsze potrafił go syntetycznie opracować oraz sformułować własne wnioski. Przy wyborze perspektywy badawczej został wykorzystany uniwersalny konstrukt teoretyczny stosowany przy badaniach procesu komunikowania politycznego.- prof. dr hab. Jolanta Chwastyk-Kowalczyk, Uniwersytet Jana Kochanowskiego w Kielcach
Niniejsza monografia dotyka wielowymiarowego i skomplikowanego zagadnienia wolności wypowiedzi w środowisku nasyconym mediami i informacjami. Zaprezentowana tematyka jest niewątpliwie aktualna i ważna, tak ze względu na potrzeby badawcze dyscyplin: nauki o polityce, nauki o mediach i komunikowaniu społecznym oraz nauk prawnych, jak i ze względu na potrzeby społeczne wynikające z nadmiaru informacji, braku umiejętności jej selekcji oraz dewaluacji w procesie informowania i komunikowania takich wartości, jak prawda, rzetelność i uczciwość. Tytuł książki - krótki i prosty - wskazuje na zasadniczy przedmiot analizy złożonej materii, jaką jest wolność wypowiedzi, w społecznym kontekście społeczeństwa informacyjnego. Na wysoką ocenę zasługuje również przebogata i zróżnicowania baza źródłowa pracy. Książkę uważam za aktualną i potrzebną.- z recenzji dr hab. Agnieszki Pawłowskiej, prof. UR
Monografia Stanisławy Niebrzegowskiej-Bartmińskiej Definiowanie i profilowanie pojęć w (etno)lingwistyce to dzieło bardzo potrzebne, będące owocem wielu lat pracy analitycznej (także leksykograficznej), wielu przemyśleń, także mnóstwa spotkań, rozmów i dyskusji z etnolingwistami polskimi i zagranicznymi, zwłaszcza rosyjskimi. Ich owocem jest praca w pierwszym rzędzie porządkująca rozległy dziś obszar etnolingwistyki, dyscypliny bujnie i dynamicznie się rozrastającej, przyciągającej młodych adeptów i tym bardziej wymagającej terminologiczno-pojęciowego zdyscyplinowania (nawiasem mówiąc, monografia ta uprzytomnia, jak mocny fundament empiryczny i teoretyczny zbudowali twórcy rodzimej etnolingwistyki i jak gigantyczny gmach prac poznawczych już na tym fundamencie przez 40 z okładem lat wznieśli). Monografia ta ma także wymiar ściśle teoretyczny, zwłaszcza metodologiczny, przynosząc nowe propozycje rozwiązań eksplikacyjnych w szerokim sensie słowa (profilowanie jest także sui generis eksplikowaniem treści znaczeń, pojęć, konceptów, stereotypów). Monografia przynosi wreszcie modelowe analizy istotnych społecznie konceptów z eutanazją, solidarnością, Ziemią i pracą na czele- z recenzji prof. dr. hab. Wojciecha Chlebdy
Książka Aleksandra Wójtowicza to jedna z najważniejszych w ostatnich latach prac dotyczących wykuwania samoświadomej nowoczesności w Polsce. Badacz podsuwa odbiorcom starannie dobrane, erudycyjnie doszlifowane pryzmaty pozwalające na wieloraki ogląd międzywojennych imaginariów społecznych. Udała mu się rzadka sztuka łączenia bogactwa problemowego z naukową klarownością i zwięzłością. Układ treści jest głęboko przemyślany, poszczególne rozdziały i podrozdziały wchodzą ze sobą w intrygujące, pełne wiedzy, dialogi. Całość pracy przekonująco spaja tytułowa fraza o Wellsowskim rodowodzie.- z recenzji dr hab. Beaty Śniecikowskiej (prof. IBL PAN)
Należy docenić trud opracowania zagadnienia związanego z miejscem, rozwojem osobistym i zawodowym, warsztatem i posłannictwem dziennikarek. Za bardzo istotne dla poszerzenia dotychczasowej wiedzy o prasie dla kobiet należy uznać części wstępne pracy, w których Autorka dogłębnie i wyczerpująco przedstawiła cechy charakterystyczne periodyków dla kobiet wychodzących w dwudziestoleciu międzywojennym. Zaufanie budzą fragmenty monografii odnoszące się do oceny profesjonalizmu pracy dziennikarek, które jak ustaliła Autorka integrowały odbiorczynie, wychodziły naprzeciw ich potrzebom społecznym, życia codziennego, wyzwaniom intelektualnym, problemom i troskom, dotyczących ich samych oraz otoczenia społecznego, w którym funkcjonowały. Dziennikarki, wydawczynie, redaktorki i współpracowniczki tych pism budowały zaufanie wśród kobiet, kształtowały trwałe więzi z czytelniczkami, wywierając wpływ na ich poglądy, zachowania, przyjmowane wzorce. Uświadamiały również politycznie i społecznie czytelniczki, przyczyniały się do zmian obyczajowych w społeczeństwie. Kobiety piszące w periodykach dla kobiet posiadały specjalne predyspozycje, talenty, fachowe przygotowanie i wrażliwość, umiejętność obserwacji zjawisk społecznych i ich prezentacji wśród czytelniczek (w części także i czytelników). Z niezwykłą skrupulatnością przedstawione zostały sylwetki dziennikarek z wyszczególnieniem cech, jak przygotowanie zawodowe czy doświadczenia formacyjne.- fragment recenzji prof. dr hab. Małgorzaty Dajnowicz
Celem przedstawionych tu analiz jest rozważanie możliwości poważnego potraktowania kategorii, które przez pewien czas uznawane były w obszarze namysłu teoretycznego za co najmniej podejrzane. Mam na myśli pojęcia celowości, potrzeb oraz związaną z nimi kategorię świadomości. Choć wymienione pojęcia wydają się zdroworozsądkowo „oczywiste” – nie są takie .
Po dokonanym przeglądzie argumentacji, jestem głęboko przekonany o zasadności ich stosowania. Prowadzone analizy (a raczej metaanalizy) sięgają zarówno do dorobku nauk empirycznych, jak i do filozofii, choć obecnie znika sens różnicowania tych obu dziedzin – istnieje po prostu rozległe pole eksploracji poznawczych. [...]
Najogólniej rzecz ujmując, książka jest bardzo wstępną realizacją projektu pozbycia się modelu kartezjańskiego z jego zaledwie „subiektywnością” i „obiektywnością”, z jego tylko „przyczyną” i „byciem skutkiem”. Na to miejsce wprowadzam podmiot jako względnie izolowany byt psychofizjologiczny wchodzący w relacje ze światem. Ujmujący otoczenie ze względu na swoje potrzeby, a więc w kategoriach emocjonalnych (znany–obcy, atrakcyjny–repulsywny), zmysłowych, pojęciowych, wyobrażeniowych i językowych. Relacja taka nie jest po prostu tylko reakcją (skutkiem) bodźca – o czym warto pamiętać.
Ze Wstępu
Monografia ma charakter naukowy, jest to wysoce kompetentny, oparty na najnowszej literaturze, pogłębiony przegląd rozważań na temat lęku przed matematyką oraz bardzo szczegółowa analiza dotychczasowych osiągnięć w zakresie diagnozowania tego zjawiska. Na tym tle stworzona zostaje próba całościowej jego oceny oraz nakreślenia dróg umożliwiających pomoc i ułatwienie przezwyciężania trudnych sytuacji z nim związanych, zarówno w edukacji, jak i w życiu codziennym osób, u których stwierdza się ten lęk. Poziom merytoryczny rozważań jest bardzo wysoki. Praca napisana została poprawnym, przystępnym językiem. Zawiera interesujące sposoby przedstawienia treści, ilustrowana jest wieloma schematami, tabelami i rysunkami. Jest skierowana do kilku grup czytelników: do naukowców i badaczy zjawiska, pedagogów i terapeutów zajmującym się pomocą uczniom z trudnościami w matematyce oraz osobom z niechęcią do działań matematycznych. Należy ją też polecić studentom pedagogiki, psychologii, a także studentom matematyki ze specjalnością nauczycielską.dr hab. Ewa Skrzetuska, prof. SGGW, Warszawa
Wybrane i przygotowane do publikacji przez redaktora naukowego tomu artykuły stanowią interesujący rezultat prac badawczych skoncentrowanych na osobie Józefa Kotarbińskiego i na tym wszystkim, co jego twórczości, aktywności kulturalnej, warsztatu aktorskiego, a nawet życia prywatnego dotyczy. […] Kompozycja i zakres tematyczny przygotowanej publikacji zasługują na uznanie, a prace tu zamieszczone zainteresują zarówno badaczy literatury i dziejów teatru, jak również tych czytelników, dla których osoba bohatera zamieszczonych w tomie artykułów jest intrygująca.
Z recenzji dr. hab. Edwarda Jakiela, prof. Uniwersytetu Gdańskiego
Opiniowana książka ma charakter monografii naukowej dotyczącej problematyki sprawozdawczości finansowej jednostek gospodarczych. [] Autor skupił swoją uwagę na jakości tych sprawozdań w odniesieniu do jednostek znajdujących się w szczególnej sytuacji, a mianowicie postawionych w stan upadłości likwidacyjnej. Głównym celem monografii jest ocena jakości sporządzanych obligatoryjnie sprawozdań [] oraz wskazanie sposobów udoskonalenia zawartości, prezentacji oraz analizy tych sprawozdań przy uwzględnieniu potrzeb informacyjnych interesariuszy zewnętrznych. [] Doskonalenie jakości sprawozdań finansowych sporządzanych w szczególnej sytuacji, jaką jest stan upadłości, jest ważne nie tylko z teoretycznego, ale także z praktycznego punktu widzenia. Ponadto jest ono aktualne w dzisiejszych czasach, gdyż wiele jednostek gospodarczych jest zagrożonych postawieniem w taki stan. To rodzi zapotrzebowanie na badania naukowe, które dotyczyłyby doskonalenia i dostosowania systemu sprawozdawczości finansowej do tak specyficznej sytuacji jednostek, jaką jest stan upadłości. W tym sensie książka [] jest odpowiedzią na zapotrzebowanie społeczne dotyczące nie tylko teorii, ale i praktyki w tym zakresie.prof. dr hab. Edward NowakUniwersytet Ekonomiczny we Wrocławiu
Książka poświęcona starannie przez Autorkę dobranym, usystematyzowanym i przedstawianym wielowątkowym aspektom działalności naukowej profesora Adama Podgóreckiego, stanowiącej bezspornie istotny i znaczny wkład w rozwój i powstanie socjologii prawa, z pewnością może zainteresować, a nawet zainspirować, socjologów i teoretyków prawa, a także skłonić do refleksji niektórych prawników zajmujących się dogmatyką i praktyką prawniczą. Z uwagi na interdyscyplinarność i aktualność podjętej w książce problematyki przynajmniej jej fragmenty mogą okazać się interesujące również dla przedstawicieli innych nauk społecznych (socjologii, psychologii, pedagogiki, a także ambitniejszych studentów tych kierunków). Monograficzne, kompleksowe przybliżenie sylwetki profesora Adama Podgóreckiego oraz prezentacja jego poglądów i bogatej twórczości może sprzyjać ich należytemu docenieniu, ożywić dyskusję na ich temat i pobudzić współczesnych badaczy do dalszych poszukiwań naukowych opartych na wyznaczonych kierunkach i dorobku Wymienionego, w tym w ramach tzw. zewnętrznej integracji prawoznawstwa.Z recenzji dr. hab. Adama Zienkiewicza
This book provides a comprehensive comparative analysis of local governments in the Visegrad Group countries. Individual chapters have a clear structure and they identify important issues of the researched phenomenon. The presented findings are useful for political and administrative scientists, politicians, journalists and other experts interested in this topic.prof. Miroslav Mare
Badania i książka Anny Boguszewskiej wzbogacają wiedzę o kwestiach wychowania estetycznego i okolicznościach podniesienia na bardzo wysoki poziom polskiej grafiki w odrodzonym państwie polskim i po II wojnie światowej.Otwierają perspektywy dalszych badań, które w sprawach pedagogicznych wiążą się z dzisiejszymi zagadnieniami wychowania estetycznego. (...) Słuszną decyzją było ukazanie, jak odmienne były drogi tworzenia się nowej specjalizacji w warunkach odradzającego się państwa na dwóch tak różnych terytoriach pozaborowych, jak Galicja i Kongresówka. Interesujące jest śledzenie odmienności tworzenia się nowej specjalności w kształceniu grafików i wprowadzenie jej do wyższych uczelni artystycznych w Krakowie i Warszawie (...).Autorka przeprowadziła kwerendy w zbiorach archiwalnych szkół artystycznych, w Bibliotece Zachęty"" w Warszawie (...). Wykorzystała materiały archiwalne rękopiśmienne i drukowane szkół artystycznych w okresie międzywojennym i po II wojnie światowej, programy, sprawozdania, podręczniki, akty prawne, wspomnienia, materiały ikonograficzne, np. ilustracje, plakaty, znaczki, emblematy. (...) Książka Anny Boguszewskiej w dużym stopniu oparta jest na samodzielnych badaniach naukowych. Dotyczy zagadnienia mało i niedostatecznie dotychczas badanego. Wnosi istotny wkład do poznania i zrozumienia pewnego fenomenu dotyczącego rozwoju grafiki w Polsce, jej wysoko cenionego w świecie dorobku artystycznego i metod kształcenia grafików w okresie 1918-1989 prof dr hab. Kalina Bartnicka, Instytut Historii Nauki im. L. i A. Birkenmajerów Polskiej Akademii Nauk w Warszawie.
Niniejsza monografia jest drugą pozycją wydawniczą w ramach realizowanej serii poświęconej procesom logistyki zwrotnej w Systemie Gospodarowania Odpadami Komunalnymi (SGOK) w Polsce. Prezentowane w trzytomowym cyklu rozważania obejmują perspektywy trzech grup interesariuszy, tj. samorządów, mieszkańców oraz przedsiębiorstw działających w systemie zagospodarowania odpadów.Tom pierwszy, zatytułowany Smart City. Innowacyjny system zarządzania logistyką zwrotną w gospodarce odpadami komunalnymi, ukazał się w 2019 r. nakładem Wydawnictwa Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej w Lublinie i był zorientowany na grupę jednostek samorządu terytorialnego (JST).Analizy przedstawione w tomie drugim koncentrują się na grupie mieszkańców gmin. Celem przedstawionych badań było określenie ważności składowych elementów nowego systemu gospodarki odpadami oraz ocena stopnia ich realizacji w analizowanych JST w percepcji mieszkańców jako klientów i jednocześnie współrealizatorów tych procesów.Obecnie autorzy finalizują badania poświęcone przedsiębiorstwom logistycznym działającym w analizowanym systemie, które zostaną opisane w trzecim tomie serii. W efekcie powstanie pierwszy na polskim rynku wydawniczym kompleksowy zbiór analiz teoretycznych i empirycznych obejmujących system gospodarowania odpadami komunalnymi w kontekście aktualnych procesów logistycznych oraz perspektyw ich rozwoju.
Można by pomyśleć, że w dobie triumfującego postmodernizmu problematyka egzystencjalna i dialogiczna pójdzie w zapomnienie. Nic bardziej mylnego. Otóż całokształt zagadnień związanych z ludzką egzystencją wciąż wzbudza filozoficzne i teologiczne zainteresowania. Świadczy o tym książka Justyny Rynkiewicz podejmująca temat zrozumienia fenomenu ludzkiej wolności i uprzedmiotowienia. Wolność bo-wiem nieprzerwanie jawi się jako kluczowa kategoria interpretująca kondycję człowieka, uprzedmiotowienie zaś podkreśla istotny moment międzyludzkich relacji, zwłaszcza tych, które mogą prowadzić do mentalnego zniewolenia.Autorka wplata swe dociekania nie tylko w kontekst antropologiczny, lecz i społeczny, nie stroniąc przy tym od refleksji ontologicznej. Dzięki temu i wolność, i uprzedmiotowienie stają się pojęciami funkcjonującymi w dynamicznej przestrzeni ludzkiego życia, w przestrzeni świadomego siebie żywiołu ludzkiej egzystencji.dr hab. Jacek Aleksander Prokopski, prof. PWr
Książka wpisuje się w nurt badań nad szeroko pojętymi polsko-francuskimi zależnościami kulturowymi i relacjami artystycznymi. W planie szczegółowym podej-uje analizę bezprecedensowego po II wojnie światowej przepływu – będącego następstwem politycznej odwilży – dzieł sztuki, wystaw i samych artystów polskich nad Sekwanę, który w „stolicy sztuki” postrzegany był jako la vague polonaise – polska fala.
„Zasługą Autora jest charakterystyka złożoności «logiki sytuacji» – mit Paryża jako centrum sztuki oraz nowoczesności był nadal ważny i odznaczał się niesłabnącą żywotnością, lecz istotnej zmianie uległa przecież kondycja polskich artystów, odciętych właściwie od świata Zachodu po '48 roku «żelazną kurtyną». […]
Czytelnik otrzymuje książkę ważną, chwilami fascynującą, podejmującą tu i ówdzie polemikę z nazbyt utrwalonymi stereotypami. Rzeczowość historycznej narracji i umiejętność stopienia jej z oceną polskich przedsięwzięć w środowisku tak wymagającym i kosmopolitycznym, jakim nadal był Paryż w omawianym okresie, sprawiają, że mamy przed oczyma w rzeczy samej rozległą panoramę jednego z najważniejszych aspektów relacji Polski z Zachodem w II połowie XX stulecia”.
Z recenzji prof. dra hab. Ryszarda Kasperowicza
Praca wypełnia lukę w wiedzy i badaniach nad kształceniem i stymulacją doświadczenia przyrodniczego i estetycznego dziecka z wykorzystaniem możliwości twórczo-artystyczno-poznawczych, jakie można rozwinąć i kształtować u uczniów w zakresie wiedzy przyrodniczej przez kontakt z przyrodą oraz działania ze sztuką. [] Praca jest oryginalna i stanowi cenny wkład w badania z pedagogiki wczesnoszkolnej, edukacji przyrodniczej i wychowania estetycznego.dr hab. Urszula Szuścik, prof. Uniwersytetu Śląskiego
Przedstawiona do oceny rozprawa doktorska poświęcona jest problematyce kompetencji nadzorczych Komisji Nadzoru Finansowego i kompetencji nadzorczych Europejskiego Urzędu Nadzoru Bankowego. Aktualność badań naukowych w tym zakresie nie budzi żadnych wątpliwości. Warto zaznaczyć, że po pierwsze tematyka ta w takim ujęciu nie była przedmiotem tak szerokiej analizy w polskiej nauce prawa, a po drugie obszar problemów związanych z nadzorem bankowym jest szczególnie aktualny po globalnym kryzysie z 2008 roku. Dlatego, charakterystyka naukowa i analiza systemowa zagadnień związanych z nadzorem finansowym jest szczególnie ważna dla współczesnego prawa bankowego i prawa rynku finansowego, mając na względzie zapewnienie stabilności systemu finansowego (bankowego) oraz właściwą ochronę konsumenta na rynku usług finansowych w Polsce.Oczywistą konsekwencją rozwoju stosunków finansowych jest transformacja ryzyka bankowego, w tym systemowego, co wymaga terminowego stanowienia i stosowania prawa w celu dostosowania systemu nadzoru bankowego i zapewnienia jego zgodności z realiami gospodarczymi. Dlatego szczególną uwagę, mając na uwadze także ostatnie kryzysy finansowe (światowe i regionalne), należy poświęcić kompetencjom organów nadzoru w sferze monitoringu i niwelowania ryzyk systemowych.Z recenzji dr. hab. Edvardasa Juchneviciusa, prof. UG
W dwudziestą rocznicę śmierci Jerzego Giedroycia autorzy tomu przywracają pamięci społecznej postać i dzieło Redaktora, koncentrując się na skatalogowaniu pojęć i wartości, które zachowały walor wektorów współczesności. Nie tyle bowiem istotne jest badanie aktualności koncepcji politycznych, te jak wiadomo Giedroyc modelował w zależności od zmiennych parametrów polityki światowej (i to samo zalecał swoim współpracownikom), ile podkreślenie przesłanek ideowych i moralnych, które wyznaczyły horyzont Jego działalności.Kultura jako dzieło życia Redaktora może i powinna być odczytywana z perspektywy powinności państwowca wobec obywateli. I z perspektywy edukacji obywatelskiej
Funkcje, jakie okładce nadano, poza tą prymarną, ochronną, są wielorakie i wielowymiarowe. To samo można powiedzieć o formie i treści okładki. Ten składnik książki, całkowicie z nią zintegrowany, w sposób zasadny jest obiektem wielodyscyplinowego oglądu naukowego: bibliologii, edytorstwa, projektowania graficznego, estetyki, semiologii, teorii komunikacji, wiedzy o reklamie, psychologii społecznej (teoria wywierania wpływu, manipulacji). Na koniec zostawiam, pamiętając jednak o zasadzie last but not least, językoznawstwo. [].W tym kontekście monograficzne ujęcie problematyki tekstowości okładki Doroty Piekarczyk staje się bardzo ważne: bo przynosi pierwszy kompleksowy ogląd okładki z perspektywy językowej i tekstowej, bardzo dobrze zrealizowany i inspirujący do dalszych badań; bo do wielogłosu badaczy okładki włącza głos lingwisty, który wnosi wiele novum w przestrzeń interdyscyplinarnej wiedzy o okładce (chyba można tu mówić o dotychczasowej dominacji i nobilitacji zwłaszcza książki artystycznej i grafiki książkowej); bo wreszcie obiektem badań czyni Autorka okładkę i teksty na niej w swoistym segmencie piśmiennictwa to publikacje popularnonaukowe tworzącym pomost między wiedzą naukową a społeczeństwem [].Książka jest napisana językiem naukowym ze świadomością, że może zainteresować nie tylko lingwistów, dzięki temu dotrzeć może także do specjalistów, adeptów i studentów z innych dyscyplin, zwłaszcza bibliologii. Pomocna może być specjalistom od promocji i marketingu książki. Co ważne, to książka interesująca dla czytelnika (nie tylko literatury popularnonaukowej), który odkryje i uświadomi sobie, jak wiele treści ważnych dla niego, decydujących dla jego wyborów lekturowych zmieści się na czterech stronach okładki. Ta monografia to dobry przewodnik po nieskończonym uniwersum książek.Z recenzji prof. dr hab. Małgorzaty Kity
Opis imprezy wojennej Adolfa Dygasińskiego jest przykładem jednej z ciekawszych mistyfikacji literackich. Dzieło wydane w 1894 roku w 25 egzemplarzach numerowanych (z przeznaczeniem do lektury prywatnej), utrzymane w konwencji literatury sowizdrzalskiej i napisane językiem stylizowanym na staropolski, daje złudzenie tekstu dawnego. Sprawia wrażenie, że jest efektem oryginalnej twórczości plebejskiego humorysty z XVII wieku. Pod fikcyjnymi nazwiskami bohaterów kryją się przyjaciele pisarza, u schyłku XIX wieku tworzący pozytywistyczną cyganerię warszawską zgrupowaną wokół nieformalnego bractwa o nazwie „Kolegium Księcia Walii”. Ten klub koleżeński skupiał wybitnych ludzi różnych profesji. Oprócz Dygasińskiego (w albertusie jako Drygant), należeli do niego m.in.: Napoleon Milicer – chemik, Antoni Sygietyński – pisarz i krytyk muzyczny, Józef Peszke – lekarz, Karol i Wiktor Lilpop – przemysłowcy, Herman Benni – pedagog, Karol Benni – lekarz, Władysław Olendzki – dziennikarz, Piotr Chmielowski – historyk literatury, Władysław Kwietniewski – matematyk i przyrodnik, Zygmunt Twarowski – architekt, ks. Zygmunt Chełmicki – społecznik, Jan Woydyga – artysta rzeźbiarz. Groteskowe wizerunki kolegiatów, wpisane w role bodzantyńskich obywateli wyruszających na Szweda, manifestują się w czynach iście „imprezowych”, nie wojennych jednakże, lecz biesiadnych, aktualizując typową dla albertusa „degradację i kompromitację mitu rycerskiego”.
Ten produkt jest zapowiedzią. Realizacja Twojego zamówienia ulegnie przez to wydłużeniu do czasu premiery tej pozycji. Czy chcesz dodać ten produkt do koszyka?
