Książka wpisuje się w nurt badań nad szeroko pojętymi polsko-francuskimi zależnościami kulturowymi i relacjami artystycznymi. W planie szczegółowym podej-uje analizę bezprecedensowego po II wojnie światowej przepływu – będącego następstwem politycznej odwilży – dzieł sztuki, wystaw i samych artystów polskich nad Sekwanę, który w „stolicy sztuki” postrzegany był jako la vague polonaise – polska fala.
„Zasługą Autora jest charakterystyka złożoności «logiki sytuacji» – mit Paryża jako centrum sztuki oraz nowoczesności był nadal ważny i odznaczał się niesłabnącą żywotnością, lecz istotnej zmianie uległa przecież kondycja polskich artystów, odciętych właściwie od świata Zachodu po '48 roku «żelazną kurtyną». […]
Czytelnik otrzymuje książkę ważną, chwilami fascynującą, podejmującą tu i ówdzie polemikę z nazbyt utrwalonymi stereotypami. Rzeczowość historycznej narracji i umiejętność stopienia jej z oceną polskich przedsięwzięć w środowisku tak wymagającym i kosmopolitycznym, jakim nadal był Paryż w omawianym okresie, sprawiają, że mamy przed oczyma w rzeczy samej rozległą panoramę jednego z najważniejszych aspektów relacji Polski z Zachodem w II połowie XX stulecia”.
Z recenzji prof. dra hab. Ryszarda Kasperowicza
Praca wypełnia lukę w wiedzy i badaniach nad kształceniem i stymulacją doświadczenia przyrodniczego i estetycznego dziecka z wykorzystaniem możliwości twórczo-artystyczno-poznawczych, jakie można rozwinąć i kształtować u uczniów w zakresie wiedzy przyrodniczej przez kontakt z przyrodą oraz działania ze sztuką. [] Praca jest oryginalna i stanowi cenny wkład w badania z pedagogiki wczesnoszkolnej, edukacji przyrodniczej i wychowania estetycznego.dr hab. Urszula Szuścik, prof. Uniwersytetu Śląskiego
Przedstawiona do oceny rozprawa doktorska poświęcona jest problematyce kompetencji nadzorczych Komisji Nadzoru Finansowego i kompetencji nadzorczych Europejskiego Urzędu Nadzoru Bankowego. Aktualność badań naukowych w tym zakresie nie budzi żadnych wątpliwości. Warto zaznaczyć, że po pierwsze tematyka ta w takim ujęciu nie była przedmiotem tak szerokiej analizy w polskiej nauce prawa, a po drugie obszar problemów związanych z nadzorem bankowym jest szczególnie aktualny po globalnym kryzysie z 2008 roku. Dlatego, charakterystyka naukowa i analiza systemowa zagadnień związanych z nadzorem finansowym jest szczególnie ważna dla współczesnego prawa bankowego i prawa rynku finansowego, mając na względzie zapewnienie stabilności systemu finansowego (bankowego) oraz właściwą ochronę konsumenta na rynku usług finansowych w Polsce.Oczywistą konsekwencją rozwoju stosunków finansowych jest transformacja ryzyka bankowego, w tym systemowego, co wymaga terminowego stanowienia i stosowania prawa w celu dostosowania systemu nadzoru bankowego i zapewnienia jego zgodności z realiami gospodarczymi. Dlatego szczególną uwagę, mając na uwadze także ostatnie kryzysy finansowe (światowe i regionalne), należy poświęcić kompetencjom organów nadzoru w sferze monitoringu i niwelowania ryzyk systemowych.Z recenzji dr. hab. Edvardasa Juchneviciusa, prof. UG
W dwudziestą rocznicę śmierci Jerzego Giedroycia autorzy tomu przywracają pamięci społecznej postać i dzieło Redaktora, koncentrując się na skatalogowaniu pojęć i wartości, które zachowały walor wektorów współczesności. Nie tyle bowiem istotne jest badanie aktualności koncepcji politycznych, te jak wiadomo Giedroyc modelował w zależności od zmiennych parametrów polityki światowej (i to samo zalecał swoim współpracownikom), ile podkreślenie przesłanek ideowych i moralnych, które wyznaczyły horyzont Jego działalności.Kultura jako dzieło życia Redaktora może i powinna być odczytywana z perspektywy powinności państwowca wobec obywateli. I z perspektywy edukacji obywatelskiej
Funkcje, jakie okładce nadano, poza tą prymarną, ochronną, są wielorakie i wielowymiarowe. To samo można powiedzieć o formie i treści okładki. Ten składnik książki, całkowicie z nią zintegrowany, w sposób zasadny jest obiektem wielodyscyplinowego oglądu naukowego: bibliologii, edytorstwa, projektowania graficznego, estetyki, semiologii, teorii komunikacji, wiedzy o reklamie, psychologii społecznej (teoria wywierania wpływu, manipulacji). Na koniec zostawiam, pamiętając jednak o zasadzie last but not least, językoznawstwo. [].W tym kontekście monograficzne ujęcie problematyki tekstowości okładki Doroty Piekarczyk staje się bardzo ważne: bo przynosi pierwszy kompleksowy ogląd okładki z perspektywy językowej i tekstowej, bardzo dobrze zrealizowany i inspirujący do dalszych badań; bo do wielogłosu badaczy okładki włącza głos lingwisty, który wnosi wiele novum w przestrzeń interdyscyplinarnej wiedzy o okładce (chyba można tu mówić o dotychczasowej dominacji i nobilitacji zwłaszcza książki artystycznej i grafiki książkowej); bo wreszcie obiektem badań czyni Autorka okładkę i teksty na niej w swoistym segmencie piśmiennictwa to publikacje popularnonaukowe tworzącym pomost między wiedzą naukową a społeczeństwem [].Książka jest napisana językiem naukowym ze świadomością, że może zainteresować nie tylko lingwistów, dzięki temu dotrzeć może także do specjalistów, adeptów i studentów z innych dyscyplin, zwłaszcza bibliologii. Pomocna może być specjalistom od promocji i marketingu książki. Co ważne, to książka interesująca dla czytelnika (nie tylko literatury popularnonaukowej), który odkryje i uświadomi sobie, jak wiele treści ważnych dla niego, decydujących dla jego wyborów lekturowych zmieści się na czterech stronach okładki. Ta monografia to dobry przewodnik po nieskończonym uniwersum książek.Z recenzji prof. dr hab. Małgorzaty Kity
Opis imprezy wojennej Adolfa Dygasińskiego jest przykładem jednej z ciekawszych mistyfikacji literackich. Dzieło wydane w 1894 roku w 25 egzemplarzach numerowanych (z przeznaczeniem do lektury prywatnej), utrzymane w konwencji literatury sowizdrzalskiej i napisane językiem stylizowanym na staropolski, daje złudzenie tekstu dawnego. Sprawia wrażenie, że jest efektem oryginalnej twórczości plebejskiego humorysty z XVII wieku. Pod fikcyjnymi nazwiskami bohaterów kryją się przyjaciele pisarza, u schyłku XIX wieku tworzący pozytywistyczną cyganerię warszawską zgrupowaną wokół nieformalnego bractwa o nazwie „Kolegium Księcia Walii”. Ten klub koleżeński skupiał wybitnych ludzi różnych profesji. Oprócz Dygasińskiego (w albertusie jako Drygant), należeli do niego m.in.: Napoleon Milicer – chemik, Antoni Sygietyński – pisarz i krytyk muzyczny, Józef Peszke – lekarz, Karol i Wiktor Lilpop – przemysłowcy, Herman Benni – pedagog, Karol Benni – lekarz, Władysław Olendzki – dziennikarz, Piotr Chmielowski – historyk literatury, Władysław Kwietniewski – matematyk i przyrodnik, Zygmunt Twarowski – architekt, ks. Zygmunt Chełmicki – społecznik, Jan Woydyga – artysta rzeźbiarz. Groteskowe wizerunki kolegiatów, wpisane w role bodzantyńskich obywateli wyruszających na Szweda, manifestują się w czynach iście „imprezowych”, nie wojennych jednakże, lecz biesiadnych, aktualizując typową dla albertusa „degradację i kompromitację mitu rycerskiego”.
Interdyscyplinarność i różnorodność badawczych perspektyw jest wielką siłą tej publikacji. Tom jest logicznie i klarownie zaprojektowany. Gest otwarcia należy do tekstów filozoficznych, po nich pojawiają się kulturoznawcze czy literaturoznawcze, niekiedy poetyzujące, czasami analityczno-obiektywne, niekiedy też lekko ironiczne analizy rozmaitych odmian estetycznego wyróżnienia i wykluczenia, a ostatecznie jest miejsce dla tekstów sprawozdających (niekiedy subiektywnym tonem, w mniej naukowym stylu) wydarzenia artystyczne lub własne doświadczenia egzystencjalno-estetyczne. Mimo silnego kontrastu perspektyw badawczych i retorycznych rejestrów eliminacja tekstów pisanych przez artystów lub bardzo młodych badaczy świadczyłaby właśnie o ""estetycznym wykluczeniu"".Z prawdziwą przyjemnością i satysfakcją intelektualną czytałam teksty Autorów-filozofów, odznaczające się nienaganną kulturą logiczną i warsztatem badawczym. Teksty te posiadają wyrazisty, odautorski rys. Tak właśnie powinno się uprawiać humanistykę w duchu tego, co zmarły niedawno George Steiner nazwał ""miastem pierwotnym"" - w duchu rzetelnej analizy źródeł, a przy tym dając świadectwo uwewnętrznienia prezentowanej problematyki.Wartością niniejszej publikacji jest fakt zazębiania się dwóch obszarów: spekulatywnego i empirycznego. I tu trzeba przywołać życzenie Ingardena - estetyka filozoficzna ma stanowić ""teoretyczne uzasadnienie estetyki empirycznej"". Warto też zacytować wypowiedź profesor Marii Gołaszewskiej. Pragnęła ona, by estetyka empiryczna stanowiła ""wynik do tego, by rozważania teoretyczne wyjaśniały to, czego doświadczamy"". Ten efekt wspólnie osiągnęli przedstawiciele dwóch światów - naukowego i artystycznego, zaproszeni do niniejszej publikacji.Z recenzji dr hab. Anny Chęćki, prof. UG
Publikację tę uważam za bardzo ważną, podstawową dla wiedzy o kulturze zarówno lokalnej, jak i globalnej, opracowaną z imponującą erudycją, syntetycznym rozmachem oraz znawstwem światowej i polskiej literatury przedmiotu [...].Włodzimierz Mich prowadzi konsekwentnie - krok po kroku - swojego czytelnika od zagadnień najogólniejszych (teoria opozycji oralność - piśmienność, poprzez [...] rozważania o relacji ogólności i umysłowości (a właściwie mentalności) [...] do rozdziałów omawiających problematykę narracji i memoryzacji oraz zagadnienie kreatywności w kontekście piśmienności. Odnoszę się z uznaniem do całego tego wywodu - autor wprawia w podziw bogactwem kontekstów, które przywołuje.Z recenzji prof. dr. hab. Andrzeja Mencwela
Pragnę zaakcentować wysoką wartość opracowania oraz jego aktualność i przydatność. Jest ono oryginalnym, ważnym i interesującym spojrzeniem na podniesione w tytule monografii zagadnienie. Obrazuje zasoby kandydatów, a za jakiś czas reprezentantów zawodów pomocowych. Zawody pomocowe, to takie, które są ukierunkowane na rozwój lub rozwiązywanie problemów związanych z fizycznym, psychologicznym, intelektualnym, emocjonalnym samopoczuciem, w tym z medycyną, pielęgniarstwem, psychoterapią, poradnictwem psychologicznym, pracą socjalną, edukacją, coachingiem.
Publikacja jest skierowana do szerokiego grona czytelników, zainteresowanych tematyką związaną z rozwijaniem zasobów osobistych. Są to osoby zajmujące się kształceniem kandydatów do pracy w obszarze zawodów pomocowych. Wśród odbiorców powinni znaleźć się studenci, którzy przygotowują się do wykonywania tych zawodów, mając na celu profesjonalne służenie innym osobom. Nie można tutaj pominąć czytelników, którzy aktualnie pracują w tych zawodach, realizując swoje pasje, dążąc do podniesienia jakości swoich działań, zmagając się ze stresem i codziennymi trudnościami. Grono czytelników jest zatem szerokie. Mam nadzieję, że publikacja wzbudzi zainteresowanie, stanie się źródłem dyskusji i refleksji oraz inspiracją do podejmowania i realizowania dalszych badań w tym zakresie.
Z recenzji dr hab. Beaty Szluz, prof. Uniwersytetu Rzeszowskiego
Akceptacja niepełnosprawności, zgodnie z założeniami B. Wright (1983), nie jest tożsama z rezygnacją i uległością względem posiadanych ograniczeń oraz poddaniem się nieuchronności świata. Oznacza jedynie, albo aż, zaakceptowanie „straty”. […] Proces akceptacji straty jest niezwykle złożony i wielowymiarowy, ale możliwy do realizacji po spełnieniu określonych warunków, tj. dokonaniu zmian w wartościach. Starając się określić zmienne mające znaczenie dla zaakceptowania własnego stanu przez kobiety z niepełnosprawnością ruchową, w prezentowanej książce skupiono się na kwestii podejmowanego przez nie radzenia sobie oraz posiadanych zasobów radzenia sobie […], na czym w niewielkim stopniu koncentrowała się dotychczasowa literatura przedmiotu, zwłaszcza w odniesieniu do grupy kobiet z nabytą niepełnosprawnością ruchową […].
Ze Wstępu
Przede wszystkim podkreślić należy podstawę teoretyczną pracy – wyróżnia ją reprezentatywna dla podejmowanego tematu, bardzo obszerna i aktualna baza źródłowa, dająca możliwość rzetelnego opisania badanych zagadnień. […] Podkreślić należy również sam pomysł badawczy, jego oryginalność i aktualność, a także istotne znaczenie, jakie dla praktyki mają wnioski z przeprowadzonych badań. […] Recenzowana praca wzbogaca wiedzę z zakresu teorii i praktyki pedagogiki specjalnej.
Z recenzji dr hab. Bernadety Szczupał, prof. APS
Koniec wieku XX i pierwsze dekady XXI stulecia często określane są pogardliwie mianem „epoki kultury obrazkowej”. Współczesnym czasom zarzuca się detronizację kultury wysokiej i zabójstwo słowa. Wraz z szybko postępującym rozwojem technologii, zmieniającą się sytuacją polityczno-społeczną i globalnym rozpowszechnieniem massmediów badania potwierdzają stale zwiększającą się fascynację kulturą wizualną. Wizualność odgrywa wielką rolę w sposobie postrzegania i rozumienia współczesnego społeczeństwa. Relacja między obrazem a patrzącym odbiorcą znajduje się w centrum zainteresowania kultury wizualnej. U Johna Bergera czytamy: „Obraz to widok, który został odtworzony lub zreprodukowany. Obraz to wygląd rzeczy lub zbiór wyglądów, wyrwany z pierwotnego kontekstu, w którym powstał, i utrwalony – na kilka sekund lub na kilka stuleci. Każdy obraz ucieleśnia jakiś sposób widzenia”. Ta teza pozwala na umiejscowienie obrazu – wytworu kultury wizualnej w dowolnej formie – na piedestale. Staje się on swoistym „axis mundi”, wokół którego wirują wszelkie zależności i zjawiska. Niniejsza książka ukazuje wielowymiarowość kultury wizualnej z perspektywy końca drugiej dekady XXI wieku. Prezentowane w tomie teksty ukazują gamę problemów badawczych w obrębie sztuk pięknych, fotografii, kinematografii, cyfryzacji oraz mediów społecznościowych – różne sposoby ich ujmowania i rozumienia. Mamy nadzieję, że głos naukowców zabrzmi wyraziście w dyskusji na temat współczesnych tendencji kultury wizualnej i że te badania zobrazują rozległość problemu i jego złożoność.
Ewa Głażewska i Magdalena Grabias
Niniejsza książka jest rozprawą z pogranicza pedagogiki, historii, teorii wychowania, socjologii i filozofii pedagogiki oraz pedagogiki artystycznej. Należy uznać za sukces Autorki umiejętną charakterystykę wszystkich najważniejszych elementów, które budują system kształcenia, a mianowicie czynników historycznych, ekonomicznych, społecznych oraz kulturowych i ich integracji na poziomie kształcenia w przedmiotach artystycznych w szkołach i poza nią. Cennym i wartościowym wkładem Autorki jest syntetyczne opracowanie historii systemu kształcenia w zakresie przedmiotów artystycznych w latach 1918–1939, co wypełnia lukę w literaturze na ten temat.
Z recenzji dr hab. Urszuli Szuścik, prof. UŚ
Walorem monografii jest jej bogaty, starannie wyselekcjonowany materiał badawczy, umożliwiający szerokie omówienie poruszanych zagadnień, uwzględniających adekwatne perspektywy metodologiczne. Analizy materiałowe poprzedzają istotne dla danego tekstu kultury i podejmowanego problemu rozważania teoretyczne oraz objaśnienia terminologiczne, którym towarzyszy pogłębiony przegląd stanu badań […]
Autorzy analizują różnorodne teksty kultury, wykorzystują odmienne metody badań i opisu, spoglądają na wybrany materiał z różnych perspektyw. Praca, spójna metodologicznie i merytorycznie, będzie istotnym źródłem wiedzy dla językoznawców, kulturoznawców, polonistów, nauczycieli, studentów i uczniów.
Z recenzji dr hab. Elizy Grzelak, prof. UAM
Autorzy podjęli się bardzo ważnego i aktualnego tematu, który wpisuje się w problematykę konsumpcji i zachowań konsumentów. Zmiany, jakie zachodzą w konsumpcji i zachowaniach konsumentów, szczególnie w obecnych czasach, są interesujące poznawczo. Na przestrzeni lat zmieniły się uwarunkowania konsumpcji, co wpłynęło na powstanie wielu nowych trendów, takich, jak np. wirtualizacja konsumpcji czy konsumpcja kolaboratywna. Zgromadzony materiał teoretyczny i empiryczny jest interesujący i wzbogaca dotychczasowy dorobek z tej problematyki. Monografię uznaję za wartościowe studium poznawcze i aplikacyjne.
Z recenzji dr. hab. Roberta Wolnego, prof. UE
Teoria rywalizacji hierarchii jest próbą nowego, szerszego spojrzenia na problem rywalizacji w układzie jednostek, ale też w układzie różnego rodzaju zrzeszeń. Rywalizacja hierarchii może być rozumiana jako rywalizacja pomiędzy hierarchiami, ale też rywalizacja w obrębie danej hierarchii. Takie spojrzenie na szeroko rozumiane stosunki międzyludzkie ułatwia ich analityczną diagnozę w kierunku oceny skutków rywalizacji dla rozwoju społecznego w płaszczyźnie mikro i makroorganizacyjnej.
Rozważania Autora mają charakter interdyscyplinarny i obejmują wiele dziedzin i dyscyplin naukowych, począwszy od: filozofii; nauk socjologicznych; historii; psychologii; nauk prawnych; nauk o polityce i administracji; nauk o zarządzaniu i jakości; nauk o komunikacji społecznej i mediach; nauk o sztuce; nauk o ekonomii i finansach i wielu innych.
prof. dr hab. Stanisław Pieprzny
Praca stanowi zwartą treściowo i kompleksową monografię poświęconą systemowi wspierania przedsiębiorczości w regionie. (…) Problematyka modelowego ujęcia wpływu instytucji otoczenia biznesu na wzrost poziomu przedsiębiorczości podmiotów gospodarczych nie jest wystarczająco omówiona w literaturze polskiej. Przeprowadzone badania i analiza literatury przedmiotu pozwalają rozszerzyć wiedzę w tym temacie. Praca stanowi autorskie, wartościowe ujęcie ważnego problemu ekonomicznego.
Z recenzji dr. hab. Piotra Karpusia, prof. UMCS
Praca stanowi obszerne, wieloaspektowe studium badawcze poświęcone problematyce wspierania przedsiębiorczości przez instytucje otoczenia biznesu w regionie o aspiracjach rozwojowych. Zaprezentowane (…) badania uzupełniają lukę w literaturze przedmiotu dotyczącą zagadnień instytucjonalnego wsparcia rozwoju przedsiębiorczości, ze szczególnym uwzględnieniem regionów słabiej rozwiniętych i równocześnie w większym stopniu korzystających ze środków polityki spójności UE. Walorem pracy jest wieloaspektowe, kompleksowe podejście do badanego zagadnienia, oparte na bogatym materiale empirycznym pochodzącym ze źródeł pierwotnych.
Z recenzji dr. hab. Grzegorza Ślusarza, prof. URz
Uznając, że nauki o mediach wchodzą w okres dojrzałości metodologicznej i chcąc uczcić jubileusz naszej serii, dziesiąty jej tytuł – Współczesne media. Problemy i metody badań nad mediami – zaplanowałyśmy jako swoiste podsumowanie. Ważnym powodem wyboru problematyki było przejście od etapu opisu wnętrza dyscypliny nauki o mediach (przedmioty badań i ich geneza) do poziomu dyskusji o metodologii (jak badać, czerpiąc z multigenetyczności dyscypliny).
Na nasze zaproszenie odpowiedziało 46 badaczy, których teksty zostały podzielone na dwa tomy. Teksty te, reprezentując poszczególne nurty badawcze współczesnego medioznawstwa, zawierają omówienie metod wykorzystywanych w badaniach nad mediami (zarówno zaczerpniętych z innych dyscyplin naukowych, jak i wypracowanych na gruncie medioznawstwa) i egzemplifikują zastosowanie tych metod w praktyce analitycznej, a także zwracają uwagę na najważniejsze (najbardziej aktualne lub ponadczasowo istotne) problemy badań nad mediami.
Ze Wstępu
Iwona Hofman
Danuta Kępa-Figura
„W dynamicznie zmieniającym się świecie potrzeb i technologii doskonalenie systemu zarządzania projektami przedsiębiorstwa, w tym zarządzania programami i portfelami projektów, staje się koniecznością (...).
Zagadnienia poruszane w monografii są ważne zarówno z naukowego, jak i praktycznego punktu widzenia. Książka może być z powodzeniem wykorzystana do projektowania badań naukowych dotyczących efektywności rozwiązań użytkowych systemów zarządzania projektami w jednostkach gospodarczych. Uważam, że pozycja ta ma także wysokie walory dydaktyczne i można ją zastosować do celów nauczania na poziomie akademickim. Z uwagi na wszechstronny opis powszechnie stosowanych standardów i metodyk zarządzania projektami recenzowana monogra?a może również stanowić rodzaj poradnika dla praktyków”.
Z recenzji dr. hab. Pawła Cabały, prof. UEK
Monografia prezentuje wartościowe i oryginalne teoretyczno-empiryczne ujęcie tej przestrzeni edukacyjnej, w której dążymy do zbudowania jedności mimo zróżnicowań. Studium to jest bez wątpienia interesującą i cenną propozycją wydawniczą, przeznaczoną dla szerokiego kręgu odbiorców – zarówno naukowców, jak i praktyków, nauczycieli, terapeutów i tych, którzy z troską i zaangażowaniem uczestniczą w budowaniu dobrej szkoły dla wszystkich.
Z recenzji prof. dr hab. Joanny Głodkowskiej
Tom jest osiągnięciem naukowym. […] Będzie dobrze służył wielu dyscyplinom polskiej humanistyki […], pomnaża w stopniu wysokim nasza wiedzę o mediach i języku „medialnym”. Zagadnienie jest fascynujące poznawczo zarówno dla lingwistyki, jak i nauk społecznych (medioznawstwa, teorii kultury, psychologii społecznej, politologii) z kilku powodów. Po pierwsze, media stały się we współczesnym świecie dominującą siłą napędową cywilizacji, a internet, korona mediów, podstawą funkcjonowania jednostek, mniejszych i większych grup aż po wymiar globalny. Po wtóre, w dwóch ostatnich dekadach XX wieku dokonała się rewolucja w przyswajaniu wiedzy, kultura pisma została zastąpiona przez nową kulturę piśmienności elektronicznej; ta nowa kultura jest silnie powiązana z najnowocześniejszymi mediami. Po trzecie, we wszystkich mediach, także w mediach najnowszej generacji, język nadal pełni rolę najważniejszą i wciąż jest kodem wiodącym, jednak narażonym na działanie medialnych mód, kultów i fascynacji.
Z recenzji prof. dr. hab. Kazimierza Ożoga
Ten produkt jest zapowiedzią. Realizacja Twojego zamówienia ulegnie przez to wydłużeniu do czasu premiery tej pozycji. Czy chcesz dodać ten produkt do koszyka?
