Jak przekazać niezmienne Boże prawdy zawarte w Biblii, aby były zrozumiałe dla wszystkich? Takie pytanie zadaje sobie niejeden kapłan. Kazania zamieszczone w tym tomie dowodzą, że jest to możliwe. Przytoczone w nich liczne przykłady i nawiązania do sytuacji życiowych oraz zaskakujące porównania pomagają zrozumieć fragmenty biblijne, które słyszymy w liturgii. Kazania ks. Seweryna mogą być zatem wspaniałą pomocą dla każdego, kto pragnie dokonywać pogłębionej refleksji nad słowem Bożym. Stanowią także znakomity materiał dla kapłanów przygotowujących niedzielne i świąteczne homilie.
Wierzący są Kościołem Boga, nie są Kościołem problemów. On ich prowadzi (abp G. Ryś). On Jeden ma najwłaściwszą perspektywę Kościoła na każde czasy, także obecne. To, co dla nas jest jakąś absolutną niewiadomą, dla Niego jest chwilą. On ma ogląd Kościoła w całości. On ma wizję historii, ma o niej pełną wiedzę. Ma właściwą perspektywę, którą jest nam bardzo łatwo zgubić (abp G. Ryś).Jak tej perspektywy nie utracić? Co mówi Duch do Kościołów w czasie pandemii? Arcybiskup Grzegorz Ryś jak zawsze szuka odpowiedzi w słowie Boga. Pomaga nam czytać stronicę obecnej sytuacji w świetle stronic Pierwszego Listu do Koryntian. Jesteśmy wdzięczni Bogu, że daje nam takiego przewodnika. Otwórzmy więc list Pawłowy i dajmy się poprowadzić świętej lekturze, abyśmy nie chodzili po omacku. Uchwyćmy się Słowa, jak uchwycił się Paweł i Kościół w Koryncie.
Sześć miesięcy po śmierci matki Henri J. M. Nouwen, pragnąc ukoić ból ojca po stracie najbliższej mu osoby, zaczął pisać do niego długi list. Snując rozważania nad znaczeniem śmierci, umieścił je w kontekście śmierci i zmartwychwstania Chrystusa. W ciepłych słowach przekonywał ojca, iż to, że niezgłębiona miłość Jezusa okazała się silniejsza od śmierci, może nam pomóc oswoić się ze śmiercią i cierpieniem nią spowodowanym, otworzyć na nowe przeżywanie życia i ""wyzwoli[ć] nas do życia w nadziei"".
Henri Neuwen jest autorem wielu książek z zakresu duchowości. Kolejna z nich, Droga serca, cieszy się ogromnym powodzeniem za Zachodzie. Jest to bowiem współczesna klasyka, która łączy pustelnię, milczenie i modlitwę Ojców i Matek Pustyni, żyjących w IV i V wieku na pustyni egipskiej, z naszym dzisiejszym poszukiwaniem prawdziwej duchowości. Jasny, precyzyjny, mający podstawy biblijne poradnik umiejętnie łączy wiedzę o rozwoju psychologicznym z wielką tradycją chrześcijańską. Neuwen odnosi w niej duchowość pustyni do współczesnej sceny.Czasopismo ""Christianity Today"" napisało w recenzji książki, że jest ""niepokojąco aktualna dla nas dzisiaj"", a ""The Christian Century"", że to pozycja ""klarowna jak klejnot"". Polecamy więc tę inspirującą, zwięzłą i nadzwyczaj praktyczną w swoich radach dotyczących życia duchowego książkę wszystkim, którzy poszukują Boga w dzisiejszym świecie
W dzisiejszych czasach kwestia relacji jak nigdy jest aktualna i jednocześnie trudna, bo coraz trudniej nam relacje budować, tworzyć, rozwijać, pielęgnować. Niemożliwe jest budowanie dojrzałych relacji wyłącznie poprzez zanurzenie się w wirtualnym świecie. Relacje buduje się twarzą w twarz. Życie bez relacji, bez więzi budowanych twarzą w twarz jest iluzją. Relacje są fundamentem życia. Poczynamy się dzięki relacjom, rozwijamy przez relacje i spełniamy w relacjach. Jakie osoby, takie relacje; jakie relacje, takie życie.Dojrzałe relacje zależą od dojrzałości osób, które je tworzą. To osoby i ich poziom dojrzałości decyduje o jakości relacji, a jakość relacji o jakości życia.
W naszym życiu relacje międzyludzkie stanowią jeden z ważniejszych elementów. Człowiek rozwija się właściwie jedynie w relacji, a swoje ludzkie cechy może budować tylko poprzez relację z innymi osobami.Szczególną trudność w relacjach stanowią granice. Z jednej strony chodzi o obronę. Jeśli nie postawimy granic, to potem może być za późno na ich wyznaczenie. Z drugiej strony wyznaczanie granic jest postawą bardzo pozytywną, pełną odwagi i godności.Mistrzem, który pokazuje, jak stawiać granice w relacjach, jest sam Jezus. W relacji ze swoimi uczniami, ale też w relacjach z nieznajomymi, których uzdrawiał, odwiedzał, ukazuje On, jak ważne jest wyznaczanie granic. Tym samym daje przykład, że granice są czymś dobrym, pożytecznym, a niekiedy wręcz koniecznym, gdyż stanowią element zdrowej troski o siebie i drugiego człowieka.
W przeżywaniu bogatych treści duchowości pasyjnej bardzo pomocne są rozważania, które ktoś przygotował wcześniej, dzieląc się własnym doświadczeniem i przemyśleniami.W nabożeństwie gorzkich żali towarzyszymy Jezusowi, gdy podejmuje najtrudniejszy etap zadania nadającego sens Jego posłannictwu. Zbliżamy się w ten sposób do Chrystusa, odkrywając znaczenie Jego decyzji zgody na wypełnienie woli Ojca. Pozwala nam to zagłębić się w refleksji nad naszym życiem, naszymi decyzjami i odkrywać Jego wolę w otaczającej nas rzeczywistości.
Ksiądz Krzysztof Grzywocz zaginął w Alpach, ale nie zaginął w naszej pamięci. Na zawsze pozostanie w naszych sercach przyjacielem krakowskiego domu CFD. W niecałe dwa miesiące po jego zaginięciu zebraliśmy teksty weekendowych sesji formacyjnych w CFD; zostały one opublikowane w księdze pamiątkowej nakładem Wydawnictwa Salwator.We wprowadzeniu do wspomnianej księgi noszącej tytuł W duchu i przyjaźni napisałem, że ks. Krzysztof Drugą sesję poświęcił korzystaniu z sakramentu pojednania i kierownictwa duchowego. Pamiętam, że zakończyła się w Niedzielę Miłosierdzia. Jest to jedyna sesja weekendowa, która nie została do tej pory opublikowana. Już wtedy nosiliśmy się z zamieram, aby przygotować jej publikację. Cieszę się, że możemy spełnić obietnicę i przekazać do rąk naszych Czytelników spisane i zredagowane konferencje ks. Krzysztofa poświęcone sakramentowi pokuty i kierownictwu duchowemu.
Bliskie relacje ze sobą samym, z drugim człowiekiem oraz z Bogiem stanowią najlepszą profilaktykę przeciwko zaburzeniom psychicznym i duchowym. Sieć relacji, jaką każdy z nas splata wraz z innymi osobami, dobroczynnie wzmacnia nasz system odpornościowy i chroni go przed osłabieniem, spowodowanym przez problemy emocjonalne. Każdy z nas w trudnych momentach swojego życia szuka wsparcia u osób, na których życzliwość może liczyć. Bliskie relacje stanowią podstawę naszej emocjonalnej stabilności. Są dla nas bezcenne.Dyskomfort emocjonalny odczuwamy wtedy, gdy bliskości nam brakuje lub mamy jej nadmiar. Rytm bliskości i dystansu faluje w każdym z nas w zgodzie z indywidualnymi potrzebami. Przesada, przeciąganie się w czasie zarówno jednego, jak i drugiego stanu poza charakterystyczny dla każdego z nas rytm, ujawnia się rozdrażnieniem.Ksiądz Bogusław Szpakowski pokazuje, jak rozpoznać tak istotny dla każdego człowieka rytm bliskości i dystansu, aby móc budować w życiu trwałe relacje w małżeństwie, pomiędzy rodzicami a dziećmi, z osobami bliskimi, z Bogiem. Nieliczenie się z tym rytmem, próby narzucania drugiemu własnego rytmu mogą stać się źródłem cierpienia, poczucia braku bliskości.
Bóg mieszka na wysokościach i na głębinach. Chodzenie Jego drogami rozpoczyna się od zerwania z powierzchownością i przeciętnością, które są często naszym Egiptem. Potrzebna jest z naszej strony decyzja wyjścia z ziemi własnych zniewoleń, na której ubóstwiani przez nas faraonowie rządzili naszym życiem, zajmując miejsce Boga. Bóg nigdy z nas nie zrezygnuje. Słyszy nasze jęki i narzekania w Egipcie. Posyła nam przewodników, jak posłał Mojżesza Izraelowi. Przewodnicy duchowi są dani także po to, by pomóc nam uznać prawdę o naszym zagubieniu, gdy błąkamy się po krainie śmierci. Pokazują drogę ku wyzwoleniu. Jeśli zaufamy Bogu i nie cofniemy się przed pierwszą falą trudności, pośle nam przewodników, którzy przeprowadzą nas po suchym dnie morza przeszkód, zasłaniających nam horyzonty nadziei i odcinających drogę do Ziemi Obiecanej. Droga z Bogiem prowadzi zawsze przez Synaj przymierza i dziesięciu słów. Przewodnicy są po to, aby nam o tym przypominać.
EXODUS to propozycja kalendarza na Wielki Post, aby w oparciu o historię Narodu Wybranego oraz współczesne treści przyjrzeć się przede wszystkim sobie i swojej relacji z Bogiem i z drugim człowiekiem. Zapraszamy Cię, abyś śledząc losy Izraelitów, zobaczył, co jest dla Ciebie niewolą, oraz zastanowił się, czy i Ty nie szemrzesz przeciw Bogu. Abyś dostrzegł największe przeszkody na Twojej drodze wiary i odpowiedział na pytanie, czy dotrzymałeś w swoim życiu jakiejś umowy z Bogiem, a przede wszystkim dokąd zmierzasz?Cały Kalendarz Wielkopostny składa się z dwunastu części etapów historii Narodu Wybranego z czego ostatnia nawiązuje do Wielkiego Tygodnia. Poszczególne etapy zaczynają się w środę (począwszy od Środy Popielcowej) oraz w niedzielę i składają się z cytatów biblijnych, a także z fragmentów współczesnych tekstów, które pozwalają lepiej odnieść historię Izraelitów do dzisiejszych czasów i Twojego życia.Zapraszamy Cię do przejścia drogi do wolności! Niech podczas tegorocznego Wielkiego Postu dokona się Twój życiowy Exodus. Bądź sumienny w pracy nad sobą, nie zniechęcaj się trudnościami. Jeśli potrzebujesz zatrzymać się dłużej przy którejś części zrób to! Notuj dużo i bądź pewny, że na tej drodze jest z Tobą Bóg.Powodzenia na drodze do wolności!
Modlitwa Ewangelią na każdy dzień jest praktyczną pomocą do codziennej modlitwy Słowem Bożym przeznaczoną dla wszystkich niezależnie od ich przygotowania biblijnego. Autor skupia się na wydobywaniu sensu duchowego czytań. Często odwołuje się do wyobraźni czytelnika, aby zaangażował w modlitwie swoje zmysły i stał się nie tylko obserwatorem, ale także uczestnikiem ewangelicznych wydarzeń.Nowa uzupełniona dwutomowa edycja obok proponowanych wcześniej rozważań na wszystkie dni tygodnia, uroczystości i święta zawiera dodatkowe, tak by całość rozmyślań obejmowała wszystkie dni roku liturgicznego.Cytaty Ewangelii zostały uwspółcześnione zgodnie z piątym wydaniem Biblii Tysiąclecia, jednocześnie zachowaliśmy numerację wersów, by łatwiej można było się poruszać pomiędzy rozważaniem, a fragmentem Ewangelii.Obecne wydanie jest wyjątkowo poręczne z racji mniejszego formatu, przy zachowaniu czytelności tekstu. Jednocześnie odpowiedni papier sprawia, że książki nie są zbyt grube, a tasiemka pomaga w codziennym rozmyślaniu.
Na słowo Twoje, Panie to nie tylko wezwanie do odpowiedzi, ale wezwanie do lepszego, głębszego poznania. Publikacja jest zachętą, by jeszcze raz pochylić się na tekstami biblijnymi dekalogu, przykazania miłości, ośmiu błogosławieństw i Ojcze nasz.Ten nieprzypadkowy wybór, daje nam możliwość na nowe i głębokie spojrzenie na te tak dobrze nam znane podstawy.
Aby wzrastać w wierze, potrzebujemy odnowienia naszych umysłów poprzez czytanie słowa Bożego i przyjęcie tego, co ono nam mówi. Rozważanie słowa Bożego to najważniejszy krok, aby przyjąć cud. Nie wystarczy znać słowo Boże w sensie intelektualnym, trzeba nad nim rozmyślać tak, by stało się żywe i aktywne wewnątrz nas. Nie bierzcie więc wzoru z tego świata, lecz przemieniajcie się przez odnawianie umysłu, abyście umieli rozpoznać, jaka jest wola Boża: co jest dobre, co Bogu miłe i co doskonałe
Ona była światłem. Znikała i pojawiała się z prędkością światła. Ogrzewała jak światło. Żyła porządnie, z pasją i szybko tak o Helence Kmieć opowiada jej mama. Rozmowa z rodzicami jest pierwszą z 24, które odnajdziemy w książce Helena. Misja możliwa.Wśród osób, które uchyliły drzwi do intymnego świata swoich wspomnień, są również: siostra, wujek-biskup, chłopak, koleżanka ze studiów, nauczycielka śpiewu ze szkoły muzycznej, przyjaciele z duszpasterstwa akademickiego w Gliwicach i wolontariatu misyjnego (w tym gronie Anita, która towarzyszyła Helenie na ostatniej misji), a także duszpasterze i siostry zakonne - służebniczki dębickie z boliwijskiej Cochabamby.Książka jest opowieścią o Helence Kmieć, ale też o miłości i o tęsknocie, którą zostawiło jej odejście. Przybliża nam życie wolontariuszki misyjnej, ale też w pewien naturalny sposób mówi o ludziach, którzy na zawsze pozostaną świadkami jej życia.Helena Kmieć należała do Wolontariatu Misyjnego Salvator. W styczniu 2017 roku została zamordowana na placówce misyjnej w Boliwii.Bycie misjonarzem to coś więcej niż sam wyjazd na misje. To sposób postrzegania ludzi i świata, to postawa otwartości na potrzeby drugiego człowieka, to serce ciągle myślące: co jeszcze mogę zrobić dla innych? Życie jest tak krótkie, że naprawdę szkoda go marnować na sprawy nieistotne tę zasadę przyjęła Helenka. Była gwiazdką, która prowadziła innych ku dobru, pokazując, że miłość istnieje nawet w tak okrutnym świecie. Życie jest piękne! Dariusz Maleo Malejonek, muzykTo wydarzenie wstrząsnęło całą Polską. Za każdym razem, gdy słyszałam jej imię, czułam, że stoimy w obliczu wielkiej tajemnicy, do której nigdy nie uda nam się zbliżyć. Dzięki tym przejmującym wspomnieniom najbliższych Helenki nagle staje się ona bliska jak przyjaciółka i obecna tu i teraz. Poczucie niezrozumienia zamienia się w pokój i wdzięczność. Ta książka jest jak podróż do bram nieba i spotkanie twarzą w twarz z samą Helenką. Katarzyna Olubińska, dziennikarka TVN, autorka bloga i książki Bóg w wielkim mieście
"Wybrane na drogę" to zbiór tekstów ks. Krzysztofa Grzywocza poświęconych formacji i życiu chrześcijańskiemu. W słowach, jakie nam pozostawia, odnajdujemy jego wrażliwość oraz przeczuwamy jego wyjątkową więź z Bogiem i piękne spojrzenie na człowieka.
Zapraszamy do wyruszenia w drogę z ks. Krzysztofem szlakiem tekstów, jakimi obdarzał nas w ciągu swego życia i w których wyrażał to, czym żył. Niech lektura tej książki, poprzez spotkanie z jego słowem, będzie dla nas pomocą na drodze do jeszcze większej bliskości z Bogiem i człowiekiem. - Od wydawcy.
Niniejsza księga pamiątkowa zawiera sześć z siedmiu konferencji prowadzonych przez ks. Krzysztofa w ramach weekendowych sesji w Centrum Formacji Duchowej w Krakowie. W duchu i przyjaźni"" jest właśnie szóstą dotąd niepublikowaną konferencją. Poza artykułami i wywiadami są to jedyne całościowe publikacje ks. Krzysztofa Grzywocza, jakie się ukazały.Chcemy tą księgą zachęcić do ponownego przeżycia spotkań z ks. Krzysztofem. Otwierać ją i czytać, jakbyśmy siadali z nim do stołu, przy którym chce się być razem i od którego nie chce się odchodzić. Pobyć ze sobą i smakować spotkanie przyjaciół. Jeszcze raz spotkać się z nim w naszym krakowskim domu, w którym wspólnie przeżyliśmy twórcze i piękne dni. Niech raz jeszcze opowie nam o tym, co w swoim życiu uważał za święte i bezcenne. Niech się razem z nami zamyśli, niech postawi ważne pytania, zawiesi głos, spojrzy swoim bystrym wzrokiem i pomoże znowu uwierzyć, że odpowiedzi są w nas. Niech tryśnie swoim inteligentnym humorem, niech z subtelną ironią zacytuje kilka stereotypów i sloganów pretendujących do wyjaśniania wszystkiego na temat Boga i człowieka; niech nam powie, jak dbać o siebie, jak słuchać siebie samego z miłością, jak słuchać Boga na modlitwie i drugiego człowieka w zwykłych spotkaniach.
Subtelny rytm nostalgii, dręczący rytm strachu, świąteczny rytm radości, hałaśliwy rytm gniewu: to tylko kilka rytmów składających się na nasz wewnętrzny puls, który codziennie wyznacza tempo naszego życia.Jest to puls emocji. Zróżnicowany i mocny.Codzienność uczy każdego z nas, że emocje potrafią zmieniać bieg naszych dni i wpływać na nastrój, relacje z innymi i w końcu na nasze własne szczęście.Co zatem zrobić? Po pierwsze: poznać je.Po drugie: nauczyć się nimi kierować!Dzięki dobremu poznaniu swoich emocji oraz świadomemu i dojrzałemu kierowaniu nimi możemy żyć w zgodzie ze sobą i z innymi.
Za zakrętem dzieje się wiele.Zakrętem życia także jest choroba.Ta książka to przede wszystkim zapisy istotnych rozmów z ludźmi,którzy trafili do tego domu Gościny Serca św. Teresy od Dzieciątka Jezusw Katowicach-Janowie. Spróbujmy zatem uchylić drzwiZdanie, które przychodziło mi do głowy podczas czytania tej książki, to: Spotkałam człowieka! A chodzi mi przede wszystkim o stosunek doktor Joli do ludzi, do każdej napotkanej osoby... Wiem, że nie ma takiej godziny, w której ten niezwykły lekarz nie wsiadłby do samochodu, nie ruszył na ratunek, nie bacząc na porę, znikające kilometry i własne samopoczucie. Bo hospicjum dla doktor Joli i ludzi, z którymi współpracuje, to nie tylko praca, miejsce, lecz przede wszystkim sposób życia. Wewnętrzna postawa: Miłosierdzie w najszerszym tego słowa znaczeniu (a tylko ono jest w stanie uratować zagubiony dziś świat).Antonina Krzysztoń wokalistka, poetka, kompozytorkaKiedy rozmyślam nad rozmowami z książki Za zakrętem, przychodzą mi na myśl słowa z dziewiątego rozdziału Łukaszowej Ewangelii: Bo kto chce zachować swoje życie, straci je, a kto straci swe życie z mego powodu, ten je zachowa (Łk 9,24). To nie jest rada dla rozważnych, szukających bezpiecznej inwestycji. Zachowanie życia nie jest tu najwyższą wartością. Jezus zwraca uwagę słuchaczy, że pytanie zostało źle sformułowane, a na błędne pytanie nie można dać poprawnej odpowiedzi. Sens tego pouczenia jest jasny i brzmi: Nie martwcie się o zachowanie życia, szukajcie wartości wyższych.Te wywiady są trudne i użyteczne. Dobrze, że takie są.Prof. Maciej Bieniasz
Ten produkt jest zapowiedzią. Realizacja Twojego zamówienia ulegnie przez to wydłużeniu do czasu premiery tej pozycji. Czy chcesz dodać ten produkt do koszyka?
