Na słowo Twoje, Panie to nie tylko wezwanie do odpowiedzi, ale wezwanie do lepszego, głębszego poznania. Publikacja jest zachętą, by jeszcze raz pochylić się na tekstami biblijnymi dekalogu, przykazania miłości, ośmiu błogosławieństw i Ojcze nasz.Ten nieprzypadkowy wybór, daje nam możliwość na nowe i głębokie spojrzenie na te tak dobrze nam znane podstawy.
Aby wzrastać w wierze, potrzebujemy odnowienia naszych umysłów poprzez czytanie słowa Bożego i przyjęcie tego, co ono nam mówi. Rozważanie słowa Bożego to najważniejszy krok, aby przyjąć cud. Nie wystarczy znać słowo Boże w sensie intelektualnym, trzeba nad nim rozmyślać tak, by stało się żywe i aktywne wewnątrz nas. Nie bierzcie więc wzoru z tego świata, lecz przemieniajcie się przez odnawianie umysłu, abyście umieli rozpoznać, jaka jest wola Boża: co jest dobre, co Bogu miłe i co doskonałe
Ona była światłem. Znikała i pojawiała się z prędkością światła. Ogrzewała jak światło. Żyła porządnie, z pasją i szybko tak o Helence Kmieć opowiada jej mama. Rozmowa z rodzicami jest pierwszą z 24, które odnajdziemy w książce Helena. Misja możliwa.Wśród osób, które uchyliły drzwi do intymnego świata swoich wspomnień, są również: siostra, wujek-biskup, chłopak, koleżanka ze studiów, nauczycielka śpiewu ze szkoły muzycznej, przyjaciele z duszpasterstwa akademickiego w Gliwicach i wolontariatu misyjnego (w tym gronie Anita, która towarzyszyła Helenie na ostatniej misji), a także duszpasterze i siostry zakonne - służebniczki dębickie z boliwijskiej Cochabamby.Książka jest opowieścią o Helence Kmieć, ale też o miłości i o tęsknocie, którą zostawiło jej odejście. Przybliża nam życie wolontariuszki misyjnej, ale też w pewien naturalny sposób mówi o ludziach, którzy na zawsze pozostaną świadkami jej życia.Helena Kmieć należała do Wolontariatu Misyjnego Salvator. W styczniu 2017 roku została zamordowana na placówce misyjnej w Boliwii.Bycie misjonarzem to coś więcej niż sam wyjazd na misje. To sposób postrzegania ludzi i świata, to postawa otwartości na potrzeby drugiego człowieka, to serce ciągle myślące: co jeszcze mogę zrobić dla innych? Życie jest tak krótkie, że naprawdę szkoda go marnować na sprawy nieistotne tę zasadę przyjęła Helenka. Była gwiazdką, która prowadziła innych ku dobru, pokazując, że miłość istnieje nawet w tak okrutnym świecie. Życie jest piękne! Dariusz Maleo Malejonek, muzykTo wydarzenie wstrząsnęło całą Polską. Za każdym razem, gdy słyszałam jej imię, czułam, że stoimy w obliczu wielkiej tajemnicy, do której nigdy nie uda nam się zbliżyć. Dzięki tym przejmującym wspomnieniom najbliższych Helenki nagle staje się ona bliska jak przyjaciółka i obecna tu i teraz. Poczucie niezrozumienia zamienia się w pokój i wdzięczność. Ta książka jest jak podróż do bram nieba i spotkanie twarzą w twarz z samą Helenką. Katarzyna Olubińska, dziennikarka TVN, autorka bloga i książki Bóg w wielkim mieście
"Wybrane na drogę" to zbiór tekstów ks. Krzysztofa Grzywocza poświęconych formacji i życiu chrześcijańskiemu. W słowach, jakie nam pozostawia, odnajdujemy jego wrażliwość oraz przeczuwamy jego wyjątkową więź z Bogiem i piękne spojrzenie na człowieka.
Zapraszamy do wyruszenia w drogę z ks. Krzysztofem szlakiem tekstów, jakimi obdarzał nas w ciągu swego życia i w których wyrażał to, czym żył. Niech lektura tej książki, poprzez spotkanie z jego słowem, będzie dla nas pomocą na drodze do jeszcze większej bliskości z Bogiem i człowiekiem. - Od wydawcy.
Niniejsza księga pamiątkowa zawiera sześć z siedmiu konferencji prowadzonych przez ks. Krzysztofa w ramach weekendowych sesji w Centrum Formacji Duchowej w Krakowie. W duchu i przyjaźni"" jest właśnie szóstą dotąd niepublikowaną konferencją. Poza artykułami i wywiadami są to jedyne całościowe publikacje ks. Krzysztofa Grzywocza, jakie się ukazały.Chcemy tą księgą zachęcić do ponownego przeżycia spotkań z ks. Krzysztofem. Otwierać ją i czytać, jakbyśmy siadali z nim do stołu, przy którym chce się być razem i od którego nie chce się odchodzić. Pobyć ze sobą i smakować spotkanie przyjaciół. Jeszcze raz spotkać się z nim w naszym krakowskim domu, w którym wspólnie przeżyliśmy twórcze i piękne dni. Niech raz jeszcze opowie nam o tym, co w swoim życiu uważał za święte i bezcenne. Niech się razem z nami zamyśli, niech postawi ważne pytania, zawiesi głos, spojrzy swoim bystrym wzrokiem i pomoże znowu uwierzyć, że odpowiedzi są w nas. Niech tryśnie swoim inteligentnym humorem, niech z subtelną ironią zacytuje kilka stereotypów i sloganów pretendujących do wyjaśniania wszystkiego na temat Boga i człowieka; niech nam powie, jak dbać o siebie, jak słuchać siebie samego z miłością, jak słuchać Boga na modlitwie i drugiego człowieka w zwykłych spotkaniach.
Subtelny rytm nostalgii, dręczący rytm strachu, świąteczny rytm radości, hałaśliwy rytm gniewu: to tylko kilka rytmów składających się na nasz wewnętrzny puls, który codziennie wyznacza tempo naszego życia.Jest to puls emocji. Zróżnicowany i mocny.Codzienność uczy każdego z nas, że emocje potrafią zmieniać bieg naszych dni i wpływać na nastrój, relacje z innymi i w końcu na nasze własne szczęście.Co zatem zrobić? Po pierwsze: poznać je.Po drugie: nauczyć się nimi kierować!Dzięki dobremu poznaniu swoich emocji oraz świadomemu i dojrzałemu kierowaniu nimi możemy żyć w zgodzie ze sobą i z innymi.
Za zakrętem dzieje się wiele.Zakrętem życia także jest choroba.Ta książka to przede wszystkim zapisy istotnych rozmów z ludźmi,którzy trafili do tego domu Gościny Serca św. Teresy od Dzieciątka Jezusw Katowicach-Janowie. Spróbujmy zatem uchylić drzwiZdanie, które przychodziło mi do głowy podczas czytania tej książki, to: Spotkałam człowieka! A chodzi mi przede wszystkim o stosunek doktor Joli do ludzi, do każdej napotkanej osoby... Wiem, że nie ma takiej godziny, w której ten niezwykły lekarz nie wsiadłby do samochodu, nie ruszył na ratunek, nie bacząc na porę, znikające kilometry i własne samopoczucie. Bo hospicjum dla doktor Joli i ludzi, z którymi współpracuje, to nie tylko praca, miejsce, lecz przede wszystkim sposób życia. Wewnętrzna postawa: Miłosierdzie w najszerszym tego słowa znaczeniu (a tylko ono jest w stanie uratować zagubiony dziś świat).Antonina Krzysztoń wokalistka, poetka, kompozytorkaKiedy rozmyślam nad rozmowami z książki Za zakrętem, przychodzą mi na myśl słowa z dziewiątego rozdziału Łukaszowej Ewangelii: Bo kto chce zachować swoje życie, straci je, a kto straci swe życie z mego powodu, ten je zachowa (Łk 9,24). To nie jest rada dla rozważnych, szukających bezpiecznej inwestycji. Zachowanie życia nie jest tu najwyższą wartością. Jezus zwraca uwagę słuchaczy, że pytanie zostało źle sformułowane, a na błędne pytanie nie można dać poprawnej odpowiedzi. Sens tego pouczenia jest jasny i brzmi: Nie martwcie się o zachowanie życia, szukajcie wartości wyższych.Te wywiady są trudne i użyteczne. Dobrze, że takie są.Prof. Maciej Bieniasz
Kazania pasyjne podejmują refleksję nad tematem cierpienia Chrystusa. Przygotowują nas do współprzeżywania z Jezusem Jego paschy przez wcześniejsze rozważanie słów pieśni tworzących nabożeństwo gorzkich żali.Głosimy Ukrzyżowanego to propozycja misjonarzy oblatów Maryi Niepokalanej. Zamieszczone w niej teksty kaznodziejskie stanowią cenną pomoc dla głosicieli słowa Bożego i mogą być inspiracją dla wszystkich, którzy chcą ożywienia swojej wiary i życia duchowego. Wszystko po to, by słowo Boże stawało się światłem na życiowych ścieżkach każdego czytelnika.
Śmierć jest doświadczeniem empirycznym. Nikt nie może mówić o niej w pełni świadomie, skoro jej nie doświadczył. Chrześcijanin nie ma wiedzy większej niż inni. Jednak otrzymał słowa, które rozświetlają zagadkę śmierci.W zapale wiary chrześcijanin nie posunie się jednak do zanegowania goryczy, jaką śmierć ma dla umierającego oraz dla tych, których on opuszcza. Sam Jezus nie pozostał niewzruszony wobec śmierci.Chrześcijanin zaprasza do dyskretnej radości tych wszystkich, którzy są pogrążeni w żałobie: ażeby się nie smucili jak wszyscy ci, którzy nie mają nadziei (1 Tes 4,13). Jednak chrześcijanin nie zabrania im płakać. Chrześcijanin nie wyrzuca sobie jako słabości swojej obawy przed śmiercią. Sam Jezus wtedy począł drżeć, i odczuwać trwogę (Mk 14,33).Ta napisana w perspektywie wiary niewielka książka nie ignoruje faktu, że śmierć budzi przerażenie natury, ale bierze pod uwagę śmierć w Jezusie Chrystusie, a nie bez Jezusa Chrystusa.
Niezwykłe rozważania skierowane do osób poszukujących swojej drogi w życiu.Jesteś Różą Boga - odkrywa autorka, zwracając się bezpośrednio do każdego człowieka. Przez swoją drogę krzyżową Jezus wskazał nam, jaki jest nasz los na tej planecie. Nie jesteśmy samotni jak Róża z książki Mały Książę, którą znamy z dzieciństwa. Dzięki Jezusowi doświadczamy prawdziwej miłości, której szukaliśmy przez całe życie.Analizując kolejne stacje drogi krzyżowej, autorka skupia się na problemach, które dotykają każdego, takich jak lęki, upadki, kurczowe trzymanie się pewnych spraw, troska o to, co mówią o nas inni. W prostych słowach przekazuje duchową radość, optymizm i sens życia.Nawet jeśli nie wierzysz w to spotkanie z Jezusem, to posłuchaj, proszę, nie masz nic do stracenia.
Bliskie relacje ze sobą samym, z drugim człowiekiem oraz z Bogiem stanowią najlepszą profilaktykę przeciwko zaburzeniom psychicznym i duchowym. Sieć relacji, jaką każdy z nas splata wraz z innymi osobami, dobroczynnie wzmacnia nasz system odpornościowy i chroni go przed osłabieniem, spowodowanym przez problemy emocjonalne. Każdy z nas w trudnych momentach swojego życia szuka wsparcia u osób, na których życzliwość może liczyć. Bliskie relacje stanowią podstawę naszej emocjonalnej stabilności. Są dla nas bezcenne.
Dyskomfort emocjonalny odczuwamy wtedy, gdy bliskości nam brakuje lub mamy jej nadmiar. Rytm bliskości i dystansu faluje w każdym z nas w zgodzie z indywidualnymi potrzebami. Przesada, przeciąganie się w czasie zarówno jednego, jak i drugiego stanu poza charakterystyczny dla każdego z nas rytm, ujawnia się rozdrażnieniem.
Ksiądz Bogusław Szpakowski pokazuje, jak rozpoznać tak istotny dla każdego człowieka rytm bliskości i dystansu, aby móc budować w życiu trwałe relacje w małżeństwie, pomiędzy rodzicami a dziećmi, z osobami bliskimi, z Bogiem. Nieliczenie się z tym rytmem, próby narzucania drugiemu własnego rytmu mogą stać się źródłem cierpienia, poczucia braku bliskości.
Różaniec zawierający tajemnice sam w sobie jest tajemnicą. Maryja nie uczy ani teologii, ani ascezy, ani katechizmu, ani pacierza. Uczy jednak, jak oczekiwać Jezusa, jak nosić Go na rękach, jak niepokoić się o Niego, kiedy zagubi się w drodze, jak Go szukać, jak razem z Nim cierpieć. Niniejszy zbiór zawiera sześć serii rozważań różańcowych, które - tak jak sam różaniec - odznaczają się zarówno prostotą, jak i głębią, stanowiąc swoisty komentarz do najważniejszych wydarzeń zbawczych. Komentarz ten opiera się na tekstach Pisma Świętego i nauczania papieskiego. Jest owocem własnych przemyśleń i refleksji autorów. Spotykają się tu: wiara i pobożność, modlitwa i praktyka życia, kult i doktryna, a to pomaga naszemu uczeniu się Chrystusa z Maryją.
Każdy z nas jest dobrym „materiałem” na świętego. Sformułowanie: „wierzę w świętych obcowanie” w wyznaniu wiary (Credo) jest odwołaniem do łączności ze świętymi (communio sanctorum). Komunia świętych to ulubione wyrażenie w pierwotnym Kościele pozwalające na właściwe rozumienie chrześcijaństwa, ukazanie celu i drogi do zbawienia.
Osoby wynoszone do chwały ołtarza są chlubą danego narodu, stają się inspiratorami nurtów kulturowych. Dlatego prawdziwy kult świętych polega na czynnej miłości, która pozwala odnaleźć przykład w życiu świętych, uczestniczyć w ich wspólnocie oraz doświadczyć ich wstawienniczej pomocy.
Zawarta w tej książce refleksja przywołuje istotne prawdy, między innymi tę, by wspólnota Kościoła wzrastała we wspólnocie ze świętymi, którzy należą do całości antropologii człowieka.
Autor pokazuje różne ujęcie misji Jezusa i wartość ewangelicznego objawienia w perspektywie tradycji synoptycznej i przez pryzmat tekstów Janowych. Z uwagą analizując teksty biblijne, podkreśla wielkie znaczenia działania. Pronzato proponuje, aby z uwagą czytać kolejne fragmenty Pisma Świętego, nie sugerować się ich dotychczasowymi interpretacjami, ale spojrzeć na nie przez pryzmat naszych doświadczeń i znaleźć wskazówki, które pozwolą nam żyć w zgodzie ze Słowem Bożym.
Rodzina i społeczeństwo to zbiór artykułów poruszających zarówno najbardziej aktualne problemy współczesnej rodziny, jak i najboleśniejsze kwestie społeczne. Małżeństwo jest ściśle związane z Bogiem i bez Niego nie może być w pełni urzeczywistnione. By sprostać Bożym oczekiwaniom, konieczne jest dojrzałe, odpowiedzialne kierowanie swymi pragnieniami i uczuciami, zwłaszcza uczuciem miłości. Autor zwraca też uwagę na miejsce starszego człowieka w rodzinie, na kwestię ubóstwa oraz na współczesne rozumienie wartości związanych z pracą. Swoje rozważania ilustruje cytatami z Pisma Świętego, odwołując się do nauki i doświadczeń Ojca świętego.
Książka mówi o pozytywnym aspekcie celibatu i dziewictwa. Według autora nie ma ono nic wspólnego z rezygnacją i umartwianiem, a powstrzymywanie się od wszelkich popędów płciowych nie wystarcza, aby być wiernym ślubowi czystości. Ojciec Cencini dotyka problemu wiary chrześcijańskiej na wielu jej poziomach, stawiając nam, ludziom XXI wieku, wysokie wymagania. Książka zawiera dwanaście rozważań na temat przeżywania dziewictwa i celibatu, które są poszerzone o myśli zaczerpnięte z duchowości Ojców Kościoła i duchowości współczesnej.
Książka analizuje przyczyny kryzysu w Kościele na tle przemian zachodzących w świecie współczesnym. Autor dopatruje się ich głównie w kryzysie życia duchowego. Czy zatem życie zakonne ma jeszcze sens? Jakie są drogi wyjścia z kryzysu? Jak ważne jest posłuszeństwo władzom zakonnym? Publikację tę z korzyścią przeczyta każdy chrześcijanin świadomy swego powołania, nie tylko zakonnego, znajdując w niej wiele interesujących spostrzeżeń.
Dla księdza Bronisława gotowanie jest od lat ulubionym hobby i jako amator, jak sama nazwa wskazuje, podchodzi do przyrządzania potraw z miłością (amator od amare – kochać). Siostra Goretti jest natomiast profesjonalistką. Prawie dwadzieścia lat była szefową kuchni sto metrów od Watykanu w Domu Generalnym salwatorianów w Rzymie. Prawie piętnaście lat rzymskiej pasji zaowocowało realizacją pomysłu wspólnej książki kucharskiej. "Ze swojej strony zapewniam, że kiedy raz spróbujecie potraw z tej książki, będziecie często wracać do smacznej i zdrowej kuchni włoskiej" ARTURO MARI "Gorąco polecam książkę s. Goretti i ks. Bronisława, która przybliża kuchnię włoską na polskim stole. Osobiście bardzo lubię kuchnię włoską. Wspominając podróż do Italii, a zwłaszcza do Rzymu - obok wspaniałych miejsc, które nawiedziłam - pozostało też wspomnienie niepowtarzalnych włoskich smaków" S. ANIELA GARECKA SDS
Tradycja chrześcijańska zakorzeniona w żydowskiej uczy, że pośród wielu nocy opisanych w Biblii cztery są najważniejsze: noc stworzenia, noc Abrahama, noc wyjścia z Egiptu i przejścia przez Morze Czerwone oraz noc Mesjasza. Ta czwarta nadaje ostateczny sens każdej nocy, jaka kiedykolwiek się wydarzyła i jeszcze wydarzy w moim życiu.
Kiedy jednak nadchodzą ciemności nie wystarczy wiara, że Bóg jest. Mogę bowiem wierzyć, że On jest, i jednocześnie zwątpić, że jest ze mną. Po co mi wierzyć w Boga, który jest, gdybym nie wierzył, że jest ze mną. W mroczne dni potrzebuję wiary prostej i bezpośredniej, która mi pomaga uwierzyć Jemu – że jest bardzo blisko, że nie wyprowadził się z mojego życia, nie zapomniał, ale idzie za mną krok w krok, zapisuje w księdze moje tułacze życie i zbiera moje łzy do swego bukłaka
Ten produkt jest zapowiedzią. Realizacja Twojego zamówienia ulegnie przez to wydłużeniu do czasu premiery tej pozycji. Czy chcesz dodać ten produkt do koszyka?
