Kolejny piaty już zeszyt dla pasjonatów słuchania i medytowania Słowa. Przygotowany został, aby pomagać zarówno w przeżywaniu jak i w prowadzeniu rekolekcji lectio divina z Ewangelią św. Jana.Siostra Judyta Pudełko w swoich rozważaniach wskazuje na pulsujące centrum przesłania czwartej Ewangelii, natomiast ks. Krzysztof Wons na momenty przełomowe rekolekcji ze św. Janem, które najpierw powinien wychwycić ten, który daje rekolekcje. A to oznacza, że trzeba samemu przejść drogę, na której chce się towarzyszyć innym.Rekolekcje ze św. Janem wieńczą czteroletnią formację ucznia w programie CFD: Cztery Ewangelie jako cztery etapy rozwoju chrześcijańskiego.
Kim jest Jezus? Pytanie to, jakby ""przewija się"", jak nić pajęcza przez całą Ewangelię św. Jana, łącząc się ściśle z pytaniem o samego ucznia św. Jana - umiłowanego ucznia Jezusa, autora Ewangelii, jego relację z Mistrzem i Przyjacielem.Ma ono bardzo osobisty wydźwięk: Kim jest dla mnie Jezus?. Jest to pytanie o wiarę, która polega nie tyle na intelektualnym uznaniu w Jezusie Syna Bożego, ile na przyjaźni ""umiłowanego ucznia"" z Jezusem.
,,Każda z nas, z pewnością często miała pragnienie, by mieć szczegółowy życiorys naszej Śp. Czcigodnej Matki, aby coraz bardziej móc rozwijać się według jej ducha i studiować jej cnotliwe życie"" - W taki sposób, w roku 1940 Matka Liboria Hansknecht, ówczesna Przełożona Generalna i druga następczyni Matki Marii na tym urzędzie, rozpoczęła swój list do wszystkich sióstr. Wzywała ona najstarsze siostry, które znały jeszcze Matkę Marię, do tego, aby spisały swoje wspomnienia o niej. Żyło już przecież coraz mniej sióstr, które miały jeszcze osobisty kontakt z Matką Marią i mogły to bezpośrednio zrelacjonować swoim współsiostrom. Mamy przed sobą takie właśnie sprawozdania sześćdziesięciu dziewięciu sióstr. W tym tomie znajdują się ich wspomnienia. Niekiedy zostały one troszkę skrócone, ponieważ pojawiały się pewne powtórzenia. Nieraz jednak owe powtórki pozostawiono, szczególnie wtedy, jeśli poprzez inne ich sformułowanie i inny kontekst, przyczyniały się do poznania różnych aspektów osobowości Matki Marii. Powtórzenia występujące w relacjach różnych sióstr zawsze były spisane. Uwidaczniają one, że kilka, a nawet wiele sióstr w podobny sposób odbierało Marię od Apostołów i również, po ponad 30 latach od jej śmierci zachowały ją właśnie taką, w swojej pamięci. Druga część zawiera jeszcze więcej wspomnień, które uzyskano od innych osób. Książka ta nie obejmuje jednak odpowiedzi udzielonych w kwestionariuszu z początku procesu beatyfikacyjnego.
Wyjątkowość książki w świecie przesiąkniętym indywidualizmem polega na jednoznacznym wyrażeniu przekonania o tym, że życie staje się możliwe do przeżycia jedynie wtedy, gdy spędza się je razem. Życiu konsekrowanemu, które często jeszcze identyfikuje się z ideałem doskonałości, przypomina, że przeżywając wspólnie doświadczenie słabości, możemy smakować i głosić Wieczność.
Abraham Joshua Heschel zauważa, że dzisiaj bardziej niż czegokolwiek innego potrzebujemy nie podręczników, z których można czytać, ale ludzi będących czytelnym znakiem. Myśl ta jest zarazem zbieżna z posoborowym nauczaniem Kościoła, które wzywa do głębszego rozeznawania znaków nadziei obecnych w dzisiejszym świecie.Życie konsekrowane daje świadectwo nadziei we współczesnym świecie. Nie jest ono nadzieją, nie jest jej źródłem. Stanowi natomiast znak nadziei, czyli wskazuje, że nadzieja znajduje się jedynie w Bogu.Osoby zakonne są powołane, aby patrzeć w przyszłość z nadzieją, budzić nadzieję, pociągać ku dobru, pocieszać i przekazywać uścisk Boga. Mają iść na peryferie egzystencjalne, gdzie nadzieja jest szczególnie potrzebna i docierać do osób odrzuconych, zagubionych i zrozpaczonych. Posługa ta będzie owocna o tyle, o ile będą zapominać o sobie i stawiać w centrum żyjącego Chrystusa.Autorka kompetentnie zaprezentowała opracowanie niezwykle istotnego zagadnienia, zarówno pod względem teologicznym, jak i formacyjno-pragmatycznym. Na podkreślenie zasługuje także niezwykły realizm opracowania bez umniejszenia czy uszczuplenia jego wymiaru teologicznego. To rzeczywiście bardzo dobre i systematyczne dzieło, które z pewnością znajdzie swoje miejsce w teologii życia konsekrowanego polskiej teologii duchowości.
W drugiej części O ważnych Rzeczach towarzyszymy w podróży przez studia teologiczne autorce. Im dalej w las tym więcej drzew. Jak każdy student poznaje nowe fakty, napotyka zagadki, które fascynują, może niepokoją, odkrywa nowe. Lecz przede wszystkim ma okazję do rozwoju i ugruntowania własnej wiary. Samodzielnego opowiedzenia na pytania, które stawiali sobie wcześniej teolodzy i filozofowie. Być może te kilka przytoczonych poniżej pytań wyda Ci się banalne, ale sprawdź czy faktycznie tak jestCzy Jezus był Żydem czy Polakiem?Czy można poznać dziewczynę żyjąca 3000 lat temu?Kto założył Kościół?Ewangelie to prawda czy mit i legenda?Dlaczego katolicy modlą się żydowską poezją?Warto zastanowić się, co tak naprawdę znaczy iść do niebieskiego Jeruzalem, czyli ku życiuwiecznemu w totalnym szczęściu z Bogiem. Znów może brzmi banalnie, ale czy faktycznie każdego dnia jesteśmy świadomi, że tam zmierzamy. Jeśli nie, to warto to zmienić.
Książka ukazuje drogę, jaką powinien przebyć każdy formator i wychowawca. Proponuje perspektywę wychowania i formacji, która nie jest luksusem, ale koniecznym warunkiem dla właściwego ukierunkowania dojrzewania osoby i uchronienia jej od dojrzewania pozornego.Autor wskazuje na bardzo ważną kolejność w procesie dojrzewania: od wychowania do formacji. Kiedy formacja nie jest poprzedzana przez wychowanie, ryzykuje, że stanie się nieużyteczna. Wychowywać, znaczy przede wszystkim spowodować wyjście na jaw własnego ja, takiego, jakie ono jest, jeżeli chce się potem doprowadzić do tego, jakim ono powinno być.
Referaty ze spotkania prowincjalnego salwatorianek w Goczałkowicach-Zdroju. Świat naprawdę zmieniają święci, zmieniają go też męczęnnicy - ci, którzy potrafią czynić dobro, nawet jeśli czasy są kut temu nie sprzyjąjące; którzy świadczą swoim życiem, że najważniejsza jest uczciwość i bycie blisko Boga; potrafią przebaczać i miłować nieprzyjaciół; składają swoje życie w darze innym; mężnie stają wobec przeciwności z nadzieją, że Bóg wesprze ich słabość siłą proporcjonalną do trudności, które się przed nimi piętrzą.
Jak przekazać niezmienne Boże prawdy zawarte w Biblii, aby były zrozumiałe dla wszystkich? Takie pytanie zadaje sobie niejeden kapłan. Kazania zamieszczone w tym tomie dowodzą, że jest to możliwe. Przytoczone w nich liczne przykłady i nawiązania do sytuacji życiowych oraz zaskakujące porównania pomagają zrozumieć fragmenty biblijne, które słyszymy w liturgii. Kazania ks. Seweryna mogą być zatem wspaniałą pomocą dla każdego, kto pragnie dokonywać pogłębionej refleksji nad słowem Bożym. Stanowią także znakomity materiał dla kapłanów przygotowujących niedzielne i świąteczne homilie.
Angielska wersja językowaSłowa Jezusa dzieją się dzisiaj! On zajmuje się teraźniejszością! Bóg nie przyjdzie do Ciebie kiedyś! On przychodzi teraz i tu, gdzie jesteś! Książka dla wszystkich tych, którzy czują się zagubieni w codzienności. Zawiera krótkie rozważania, myśli, które pozwalają zwrócić uwagę na to, co w duchowym życiu najistotniejsze. Często bowiem głowa zajęta jest przyziemnymi sprawami, a sfera duchowa cierpi.Gdy jest Ci ciężko, nie trać wiary i wróć do najprostszych rzeczy. Wystarczy czasem zwrócić uwagę na to, co najistotniejsze, wystarczy zajrzeć do tej niewielkiej książki.
Piękny zbiór niezwykle osobistej i odkrywczej korespondencji Autora do dziewiętnastoletniego siostrzeńca Marka, usilnie pragnącego odnaleźć własną, prawdziwą drogę w świecie pełnym zamętu i apatii. Napisane z charakterystycznym dla Nouwena wdziękiem i mądrością listy te są świadectwem przekonania ich autora o tym, że każdy może odnaleźć trewałe spełnienie duchowe, jeśli tylko poświęci trochę czasu na potrzymanie w sobie poczucia obecności Jrezusa każdego dnia, w każdym aspekcie życia.
Choć powszechnie wiadomo, jak wygląda praca kapłanów, tak naprawdę rzadko zadajemy sobie pytania, z jakimi wyzwaniami się ona wiąże. Opowiadania Ależ księże proboszczu... w sposób niepozbawiony humoru ukazują nam rzeczywistość widzianą oczami bohatera młodego wikarego, który przyjeżdża do wsi o dźwięcznej nazwie Gradowo Dolne i tam, próbując zdobyć życzliwość i zaufanie miejscowej ludności, podejmuje codzienne obowiązki. Mieszkańcy wsi, przywiązani do tradycji, nie zawsze właściwie odbierają dobre intencje młodego księdza, co bywa przedmiotem wzajemnych nieporozumień i niesie ze sobą wiele zabawnych sytuacji.
Intymność uczy budowania intymnej relacji z Bogiem i bliskich więzi z bliźnimi. Nouwen, jak zawsze przyjazny człowiekowi i wyrozumiały dla jego słabości, wnikliwie analizuje przyczyny naszych nienajlepszych relacji z innymi, po czym wskazuje sposoby na wychodzenie z izolacji i osamotnienia. Uczy, jak zachować równowagę między intymnością a dystansem, jak pielęgnować nawiązane kontakty, jak się nie bać drugiego człowieka i kochać Boga bez lęku. Sporo uwagi pisarz poświęca młodym ludziom, a także księżom zaczynającym posługę kapłańską; Nouwen próbuje opisać skomplikowane relacje między studentami i ich kapłanem, a przytaczane przez niego modlitwy napisane przez studentów, także tych uważających się za agnostyków, są pięknym przykładem cierpliwego poszukiwania drogi do Boga.
W Twoje ręce trafiają rozważania drogi krzyżowej ułożone na podstawie niedzielnych Ewangelii Wielkiego Postu. Dzięki temu nabożeństwu będziesz mógł pełniej kontemplować Boga przez słowa Ewangelii, które usłyszysz w niedzielę, bądź skorzystać z tych rozważań jako komentarza po niedzielnej liturgii. Wejdź w dynamikę Bożego słowa, ono będzie cię prowadzić przez najbliższe czterdzieści dni Wielkiego Postu. Bądź uczniem, który swoją postawą odpowie na podstawowe zadanie, a jest nim towarzyszenie Jezusowi.Ewangelie przeznaczone na rok B w cyklu czytań liturgicznych ukazują nam przede wszystkim piękno relacji Ojca i Syna Bożego. Duch, który wyprowadza Jezusa na czterdziestodniowy czas pustyni, przypomina nam o zaproszeniu, które Kościół kieruje do swoich dzieci, rozpoczynając Wielki Post () bliskie jest królestwo Boże. Nawracajcie się i wierzcie w Ewangelię! (Mk 1,15). Na tej drodze mamy towarzyszyć Jezusowi, którego poznajemy jako umiłowanego Syna: To jest mój Syn umiłowany, Jego słuchajcie! (Mk 9,7).
Jak przekazać niezmienne Boże prawdy zawarte w Biblii, aby były zrozumiałe dla wszystkich? Takie pytanie zadaje sobie niejeden kapłan. Kazania zamieszczone w tym tomie dowodzą, że jest to możliwe. Przytoczone w nich liczne przykłady i nawiązania do sytuacji życiowych oraz zaskakujące porównania pomagają zrozumieć fragmenty biblijne, które słyszymy w liturgii. Kazania ks. Seweryna mogą być zatem wspaniałą pomocą dla każdego, kto pragnie dokonywać pogłębionej refleksji nad słowem Bożym. Stanowią także znakomity materiał dla kapłanów przygotowujących niedzielne i świąteczne homilie.
Wierzący są Kościołem Boga, nie są Kościołem problemów. On ich prowadzi (abp G. Ryś). On Jeden ma najwłaściwszą perspektywę Kościoła na każde czasy, także obecne. To, co dla nas jest jakąś absolutną niewiadomą, dla Niego jest chwilą. On ma ogląd Kościoła w całości. On ma wizję historii, ma o niej pełną wiedzę. Ma właściwą perspektywę, którą jest nam bardzo łatwo zgubić (abp G. Ryś).Jak tej perspektywy nie utracić? Co mówi Duch do Kościołów w czasie pandemii? Arcybiskup Grzegorz Ryś jak zawsze szuka odpowiedzi w słowie Boga. Pomaga nam czytać stronicę obecnej sytuacji w świetle stronic Pierwszego Listu do Koryntian. Jesteśmy wdzięczni Bogu, że daje nam takiego przewodnika. Otwórzmy więc list Pawłowy i dajmy się poprowadzić świętej lekturze, abyśmy nie chodzili po omacku. Uchwyćmy się Słowa, jak uchwycił się Paweł i Kościół w Koryncie.
Sześć miesięcy po śmierci matki Henri J. M. Nouwen, pragnąc ukoić ból ojca po stracie najbliższej mu osoby, zaczął pisać do niego długi list. Snując rozważania nad znaczeniem śmierci, umieścił je w kontekście śmierci i zmartwychwstania Chrystusa. W ciepłych słowach przekonywał ojca, iż to, że niezgłębiona miłość Jezusa okazała się silniejsza od śmierci, może nam pomóc oswoić się ze śmiercią i cierpieniem nią spowodowanym, otworzyć na nowe przeżywanie życia i ""wyzwoli[ć] nas do życia w nadziei"".
Henri Neuwen jest autorem wielu książek z zakresu duchowości. Kolejna z nich, Droga serca, cieszy się ogromnym powodzeniem za Zachodzie. Jest to bowiem współczesna klasyka, która łączy pustelnię, milczenie i modlitwę Ojców i Matek Pustyni, żyjących w IV i V wieku na pustyni egipskiej, z naszym dzisiejszym poszukiwaniem prawdziwej duchowości. Jasny, precyzyjny, mający podstawy biblijne poradnik umiejętnie łączy wiedzę o rozwoju psychologicznym z wielką tradycją chrześcijańską. Neuwen odnosi w niej duchowość pustyni do współczesnej sceny.Czasopismo ""Christianity Today"" napisało w recenzji książki, że jest ""niepokojąco aktualna dla nas dzisiaj"", a ""The Christian Century"", że to pozycja ""klarowna jak klejnot"". Polecamy więc tę inspirującą, zwięzłą i nadzwyczaj praktyczną w swoich radach dotyczących życia duchowego książkę wszystkim, którzy poszukują Boga w dzisiejszym świecie
W dzisiejszych czasach kwestia relacji jak nigdy jest aktualna i jednocześnie trudna, bo coraz trudniej nam relacje budować, tworzyć, rozwijać, pielęgnować. Niemożliwe jest budowanie dojrzałych relacji wyłącznie poprzez zanurzenie się w wirtualnym świecie. Relacje buduje się twarzą w twarz. Życie bez relacji, bez więzi budowanych twarzą w twarz jest iluzją. Relacje są fundamentem życia. Poczynamy się dzięki relacjom, rozwijamy przez relacje i spełniamy w relacjach. Jakie osoby, takie relacje; jakie relacje, takie życie.Dojrzałe relacje zależą od dojrzałości osób, które je tworzą. To osoby i ich poziom dojrzałości decyduje o jakości relacji, a jakość relacji o jakości życia.
W naszym życiu relacje międzyludzkie stanowią jeden z ważniejszych elementów. Człowiek rozwija się właściwie jedynie w relacji, a swoje ludzkie cechy może budować tylko poprzez relację z innymi osobami.Szczególną trudność w relacjach stanowią granice. Z jednej strony chodzi o obronę. Jeśli nie postawimy granic, to potem może być za późno na ich wyznaczenie. Z drugiej strony wyznaczanie granic jest postawą bardzo pozytywną, pełną odwagi i godności.Mistrzem, który pokazuje, jak stawiać granice w relacjach, jest sam Jezus. W relacji ze swoimi uczniami, ale też w relacjach z nieznajomymi, których uzdrawiał, odwiedzał, ukazuje On, jak ważne jest wyznaczanie granic. Tym samym daje przykład, że granice są czymś dobrym, pożytecznym, a niekiedy wręcz koniecznym, gdyż stanowią element zdrowej troski o siebie i drugiego człowieka.
Ten produkt jest zapowiedzią. Realizacja Twojego zamówienia ulegnie przez to wydłużeniu do czasu premiery tej pozycji. Czy chcesz dodać ten produkt do koszyka?
