Przemierzałem odległe krainy, zagłębiałem się w niedostępną historykom otchłań czasu, aż znalazłem się zamknięty w małej puszce na środku oceanu. Moje drogi się płatały, ale niczego nie żałuję. Przeżyłem wiele dni, o których się mówi: "Ach, to ten najpiękniejszy w moim życiu" I oto, to co trzymasz w rękach , jest inspirowaną życiem mieszanką faktów i fikcji ukrytych w moździerzu mojej pamięci. Wcześniej, we fragmentach, było dostępne wirtualnym czytelnikom, którzy skłonili mnie do nadania zapiskom obecnej, zamkniętej formy. Życie pisze zaskakujące scenariusze…
Ze słonecznej Kotaliny znikają wszystkie smoki, a noce stają się niepokojąco długie. Zachwianie równowagi między dniem a nocą grozi katastrofą. Nad demonami ciemności nie zapanuje nawet ich władca, Aryman…
Mieszkańcy Kotaliny muszą zmierzyć się z przeszłością, zawrzeć niespodziewane sojusze…
Wszystko po to, by uratować swój świat. Świat pełen dobrych wampirów, potężnych magów, kojących zielarek i zmysłowych inkubów…
Viktoria Armstrong – to pseudonim polsko-amerykańskiej pisarki. Z wykształcenia i zamiłowania socjolog, swoją wiedzę wykorzystuje w biznesie. Inspiruje się życiem i ludźmi, których spotyka na swojej drodze. Uważa, że marzenia to nic innego, jak plany, które trzeba zrealizować. Prywatnie matka dwóch nastolatek. Zdeklarowana kociara.
Autorka analizy i interpretacji Pieśni o Bogu ukrytym Karola Wojtyły podjęła się zadania tyleż trudnego, co intelektualnie i duchowo frapującego. Przedmiotem swojego odczytania uczyniła tekst bardzo głęboki, wielowarstwowy i bogaty w wielorakie sensy i odniesienia. Trzeba zauważyć, że przedsięwzięcie udało się w całej rozciągłości. Zaproponowana analiza i interpretacja jest dojrzała, poważna i samodzielna. Maria Kozar znakomicie radzi sobie z egzegezą tekstu w jego wymiarach teologicznych, egzystencjalnych i literackich. Chciałbym podkreślić szczególnie tę ostatnią umiejętność. Wartości literackie dokonań Karola Wojtyły często uwzględniane są jako wtórne wobec oczywistych walorów filozoficznych i teologicznych Jego tekstów. Tutaj akcent został położony na wymiar artystyczny dzieła i bardzo gruntownie Autorka wykazała, z jak olbrzymim talentem i wyobraźnią poetycką mamy do czynienia w Pieśni o Bogu ukrytym. Uwzględniono walory językowe, metaforyczne i poetyckie tekstu. Wszystko to sprawia, że w przypadku tego utworu nie mamy do czynienia z kolejnym traktatem filozoficznym Wojtyły, ale z poezją najwyższej próby i wartości. Artykuł ten pokazuje także nieprzeciętną wrażliwość i umiejętność analizy Marii Kozar.
Prof. dr hab. Roman Doktór
Katolicki Uniwersytet Lubelski
Jana Pawła II
Gdzieś głęboko jesteśmy poza tym wszystkim, co widzimy i czego doświadczamy.
Jesteśmy ponad swoją strukturą fizyczną zwaną ciałem, ponad iluzjami tworzonymi na każdy temat poprzez umysł. Jesteśmy też ponad rolami, w których doświadczamy swojego życia.
Ta książka jest kolejnym opracowaniem autorki pomagającym zrozumieć najwyższe stany Świadomości. Autorka koncentruje się na subiektywnych doświadczeniach głębokiej Tożsamości w taki sposób, by Czytelnik znalazł w niej przyjaciela, inspiratora i moc, które wesprą go w indywidualnej drodze poszukiwań.
Wiele z poruszanych zagadnień wymyka się jakimkolwiek opisom czy definicjom. Jednak używając słów, autorka przeprowadza Czytelnika przez Rzeczywistość i najgłębszą Tożsamość. By zainspirować i zapalić światło w jego przestrzeni na otwartość głębokiego rozpoznania siebie.
Ważnym aspektem jest fakt, iż książka została napisana przez osobę żyjącą we współczesnym świecie Zachodu, wolną od dogmatów i przywiązania do jakichkolwiek religii czy filozofii. W treści opracowania jest wiele odnośników do kulturowego postrzegania niektórych aspektów samoświadomości oraz całej zrodzonej kultury duchowości współczesnego człowieka. Może być więc interesującą lekturą dla każdego, komu bliskie są aspekty samopoznania. Wszystko bez wyjątku jest równe sobie z racji samego istnienia. Poczuj to i zanurz się w słowa, które składają się na treści tej książki oraz to, co płynie pomiędzy słowami.
Brygida Pietraszek – wieloletni konsultant holistyczny, inspirujący ludzi do poznawania swojej prawdy. Wspiera osoby, z którymi pracuje w osiągnięciu życiowej równowagi, harmonii i wewnętrznego spokoju.
Wartka akcja, dziejąca się na kilku planach jednocześnie, wprowadza czytelnika w coraz bardziej intrygującą historii i trzyma w napięciu do ostatniej strony. To opowieść o ludzkich słabościach pełna nagłych zwrotów akcji. Obraz nakłada się na obraz, a wszystko okraszone szczyptą czarnego humoru. To druga po "Furgonie" powieść tego autora.
„Miłości i czułości” to zbiór opowiadań o:
zerwanych zaręczynach Henryka Sienkiewicza i jego romansie z Heleną Modrzejewską, Władysławie Reymoncie, który uwiódł młodziutką mężatkę, dziewiętnastoletnim Stefanie Żeromskim romansującym z mężatką i matką dwójki dzieci, porywach serca żony Jana Kasprowicza, która porzuciła męża i dzieci dla szalonego Przybyszewskiego, duchowego przywódcy Młodej Polski, uczuciu niewidomego literata do Haliny Poświatowskiej, poetki ciężko chorej na serce, bogatym życiu uczuciowym Jana Brzechwy i jego miłości do pięknej żony fryzjera, dramatycznych przeżyciach Czesława Miłosza, który cudem wyrwał się z komunistycznej Polski, mało znanym epizodzie małżeńskim Wisławy Szymborskiej i poety Adama Włodka, w epilogu mowa jest także o Oldze Tokarczuk i fragmencie jej mowy noblowskiej.
Jedno z opowiadań „Szymborska na wyrywki” zostało napisane z myślą o 25 rocznicy wręczenia pisarce Literackiej Nagrody Nobla, które odbyło się 10 grudnia 1996 roku.
Franciszek Czekierda (ur. 1952) jest absolwentem wydziału prawa na Uniwersytecie Wrocławskim i organizacji produkcji filmowej w Państwowej Wyższej Szkole Filmowej, Telewizyjnej i Teatralnej im. Leona Schillera w Łodzi. Pracował przy realizacji filmów fabularnych i seriali oraz w Poczcie Polskiej. Wydał książki: Myśli pewne i ulotne (2007), Kobieta w aforyzmach i przysłowiach (2011), Cmentarzysko zapomnianych słów (2012) i Zapomniane słowa z PRL–u i nie tylko (2019). Jest też współautorem książki zbiorowej Filmowcy (2006) pod red. Bożeny Janickiej oraz autorem publikacji w e–Dwutygodniku Literacko–Artystycznym (pisarze.pl).
– Limeryk to taka nonsensowna miniaturka literacka – tłumaczył jej Słomczyński.
– Coś takiego jak lepieje – Szymborska szukała podobieństwa.
– A co to za zwierzę? – zażartował w swoim stylu. – Tu mnie zagięłaś.
– „Lepiej wynieść się z osiedla, / niż tu przełknąć choćby knedla” albo: „Lepsza ciotka striptizerka, / niż podane tu żeberka”. I tak dalej.
– Aha, rozumiem. „Lepiej zjeść z przerębla kupę / niźli na Krupniczej zupę” – zaimprowizował.
– Pojętny uczeń – uśmiechnęła się dyskretnie. – Budowa limeryków jest dowolna?
– Nie, Wisiu, mają ścisłe reguły. Układ rymów: a–a–b–b–a. W pierwszym wersie występuje nazwa miejscowości i bohater, w drugim następuje zawiązanie anegdoty, wersy trzeci i czwarty prowadzą do apogeum, natomiast ostatnia linijka musi eksplodować zaskakującym rozstrzygnięciem, które według mnie powinno być nawet plugawe.
– Można więc sobie poświntuszyć?
– Nawet trzeba. „Pewnemu panu ze Słomnik / Sterczał ów narząd jak pomnik. / Wreszcie rzekła
żona, / Nieco przerażona: / «Wiesz co, Józiu, kup sobie odgromnik»”.
– Zaczyna mi się podobać – Szymborska włożyła rękę pod łokieć Słomczyńskiego, który niespodziewanie pocałował ją w policzek.
Fragment opowiadania
Szymborska na wyrywki, czyli debiut i donos
Co zakłóca spokój śpiących domowników? W odstępach pomiędzy uderzającymi o dno aluminiowego zlewu kroplami a kolejnymi ukłuciami wrzecion snu fragmenty wierszy, opowiadań, pomysłów na nowe fabuły i przemyśleń składają się w podksiężycową opowieść. Sięgając po „Gdy cały dom śpi…” Ewy Mikolaszek-Kiedrzynek, poczujemy się zdezorientowani, ale rozbudzeni. Zbiór ten jest bowiem kolażem rozmaitych form literackich, które – czy to pod postacią dziękczynnego poematu, czy wysnutego ze wspomnień opowiadania – wywołują ten sam niepokój o to, czy zdążymy rozpoznać to, co w życiu ważne. Pomimo późnej pory nie brak w tej książce rozmówców chętnych podzielić się doświadczeniem – Babci Dzikiej Róży czy bohaterki Dnia ważki, zapraszającej czytelników do ponownego przeżycia jednego z najpiękniejszych wspomnień. „Gdy cały dom śpi…” oferuje też bajki na dobranoc; dla dzieci, o „Piaskowym dziadku i niesfornym smoku”, oraz dla dorosłych („Gdy cały park śpi…”), których samotność przeraża bardziej niż mityczne bestie. Z kolei ci, którzy nie mają czasu na zapomnienie się w dłuższej narracji, odnajdą tu poetyckie impresje; ody do ulotnych momentów, umieszczone tuż obok refleksji nad przyspieszającym światem. Autorka jest Amazonką, dlatego w jej utworach nie brak odniesień do walki z chorobą.
Logika, którą rządzą się sny, nie wymusza konieczności porządkowania treści sennych mar i marzeń. Tym zajmie się interpretujący je słuchacz, a w naszym przypadku czytelnik, w którego ręce oddajemy ten oniryczny zbiór pism.
Haiku jest japońską formą krótkich wierszy pozwalającą wyrazić nasze emocje i chwile poruszające serca i umysły. Tak jak treść, tak i forma podlegają ściśle przestrzeganym regułom. Ta forma poezji związana jest z buddyzmem. Można ją postrzegać jako wysublimowaną formę praktyk zen. Wiersze haiku tradycyjnie zawierają siedemnaście sylab w trzech strofach; pierwsza pięcio-, druga siedmio-, trzecia znów pięciosylabowa. Za twórcę tej formy poezji uważa się japońskiego poetę Basho Matsuo.
Haiku jest japońską formą krótkich wierszy pozwalającą wyrazić nasze emocje i chwile poruszające serca i umysły. Tak jak treść, tak i forma podlegają ściśle przestrzeganym regułom. Ta forma poezji związana jest z buddyzmem. Można ją postrzegać jako wysublimowaną formę praktyk zen. Wiersze haiku tradycyjnie zawierają siedemnaście sylab w trzech strofach; pierwsza pięcio-, druga siedmio-, trzecia znów pięciosylabowa. Za twórcę tej formy poezji uważa się japońskiego poetę Basho Matsuo.
„Szklarnia małego Ronalda” to opowieść o świecie widzianym wyobraźnią. Ronald w wakacje pracuje w szklarni Pani Felicji. Kwiaty dają chłopcu dużo radości, uwielbia ich towarzystwo, dlatego z wielką przyjemnością zajmuje się roślinami, a co najważniejsze przyjaźni się z nimi. Szklarnia to jego drugi dom, do którego uwielbia wracać. Pewnego dnia chłopiec spotyka na swej drodze niewidomą dziewczynkę o imieniu Matylda i postanawia zaprowadzić ją do swojego magicznego świata i pokazać niezwykłe rośliny. To staje się początkiem ich wielkiej przyjaźni i sprawia, że oboje przeżywają coś niesamowitego, coś, co odmieni ich świat na zawsze.
Bajki przychodzą do mnie, odkąd pamiętam. Niektóre przemykają chyłkiem i znikają, nim dadzą się uchwycić w słowa. Pozostawiają za sobą tajemniczą smugę, jakąś tęsknotę, niewytłumaczalny niepokój w sercu. Inne bawią się ze mną w chowanego, pojawiając się co jakiś czas lekko zmienione.
Tak jak pewna sroka, która przez wiele tygodni nie dawała mi spokoju. Siadała na balkonie, podglądała mnie przez okno, przelatywała nad głową lub siadała tuż przede mną na chodniku. Wrzeszczała, krzyczała, skrzeczała... jednym słowem - domagała się uwagi.
Kto ocali Jolkę? Czy zostanie uratowana? Jolka to charyzmatyczna dziewczyna wzbudzająca mieszane uczucia. Bohaterka błądzi, ale uczy się; ignoruje, ale także kocha; przeciwstawia się, bo jest szlachetna; pragnie znaleźć swoje miejsce w życiu, bo nie pasuje do tego, w którym funkcjonuje. Poznajemy historię Jolki opowiedzianą przez Marynę, jej przyjaciółkę; Filipa, przyjaciela, jego mamę i samą bohaterkę.
Jolanta Kowalska jest jedynaczką wychowywaną przez zapracowanych rodziców, samotnym dzieckiem, później nastolatką i kobietą próbującą odnaleźć się w swoim otoczeniu. Dziewczyna jest popularna w szkole i w środowisku małego miasteczka. Zdolna i utalentowana często jednak popadająca w konflikty z rówieśnikami. Nie przysparza jej to przyjaciół. W szkole podstawowej poza grupą małych dzieci z sąsiedztwa, jej jedyną przyjaciółką jest Maryna, którą poznaje w czasie lekcji rytmiki. Obie dziewczyny stają się nierozłączne i wierne dziecięcej przyjaźni przez wiele lat.
W szkole średniej Jolka przechodzi okres buntu, używek i atrakcji do popularnego chłopaka, Bolka, otoczona jednocześnie welonem opieki ze strony Filipa. Ale Filip stoi z boku, asystuje Joli, pomaga i usuwa się w cień. To Bolek jest w centrum zainteresowania i to on jest nagradzany.
Już jako dorosła kobieta przeżywa osobisty dramat i decyduje się na wyjazd do Nowego Jorku. Jej nową rutynę przerywa tragedia.
Książka ta jest nową wersją poradnika. Zawiera zbiór przemyśleń i zasad dotyczących planowania domowego budżetu. Myśli te zbierałam od kilkunastu lat, prowadząc swój budżet domowy, najpierw jako pracująca studentka, licząca każdą zarobioną złotówkę, później jako pracownik etatowy, a następnie prowadząc budżety kilkudziesięciu rodzin i kilkuset osób, jako księgowa. Ta dodatkowa praca (księgowej) daje mi olbrzymią satysfakcję i pokazuje, że niemożliwe staje się możliwym. Dzięki temu zmieniły się również losy rodzin oraz osób samotnych, a przede wszystkim zmieniła się mentalność tych, którym doradzam. Oni już wiedzą, że trzeba znaleźć harmonię między dzieleniem się, a zarabianiem. Akceptują także to, co przynosi im los, bo są już przygotowani – przynajmniej finansowo – na lepsze i gorsze chwile. Tak jak większość ludzi, którym pomagam, też byłam kiedyś w dołku finansowym. Właśnie to doświadczenie sprawiło, że wiem, jak się z niego podnieść i zakopać go, by już do niego nie wpaść. Pomagam ludziom od ponad 10 lat. Ciągle doskonalę siebie i innych. Tłumaczę, jak rozłożyć budżet na czynniki pierwsze w taki sposób, by wygospodarować część na inwestycje i pomnażanie środków.
Każdy chce być zdrowy, młody i piękny. Ale czy cenilibyśmy zdrowie, gdyby nie było chorób? Czy cenilibyśmy życie, gdybyśmy byli nieśmiertelni?
Piękna młoda kobieta z powodu raka sutka straciła obie piersi. Jej seksapil mocno ucierpiał. Z tego powodu zostawił ją mąż. Ale ona się nie poddała. Poprzez grę w golfa bohaterka odzyskuje równowagę psychiczną i fizyczną. Wróciła do pracy, poznała nowego partnera i zostałą matką.
Osoby ciężko chore, śmiertelnie chore również pragną szczęścia, miłości i satysfakcji seksualnej.
Podobnie jak w golfie, każdy z nas musi "grać własną piłką". Najlepszą rzeczą w życiu jest dzielenie się dobrem i szczęściem oraz pomaganie innym ludziom.
Ważna jest tolerancja i szacunek dla wszystkich niezależnie od narodowości, orientacji seksualnej czy religijności.
Jak Otrysko jest specjalistą chirurgii naczyniowej. Jego książki propagują tolerancję i szacunek dla wszystkich ludzi oraz zalecają czytelnikom ycie zgodne z naturą.
To obszerne kompendium wiedzy o organizacji wypraw i wycieczek rowerowych jest efektem 25 lat podróżniczych doświadczeń autora. Książka jest adresowana zarówno do osób, które dopiero zamierzają zorganizować swoją rowerową podróż, jak i tych bardziej doświadczonych, którzy chcą ruszyć na ambitniejsze trasy w egzotyczne rejony świata. W poradniku znajdziemy pełen zestaw praktycznych informacji potrzebnych do samodzielnego zorganizowania wielodniowego wyjazdu rowerowego. Od kilkudziesięciu propozycji tras i regionów na wyjazd przez porady, które pomogą przygotować rower oraz sprzęt biwakowy do dalekiej podróży aż po kwestię organizacji noclegów oraz jedzenia. Autor omawia każdy najdrobniejszy aspekt rowerowej podróży: od nawigacji, przez sprzęt elektroniczny, fotograficzny aż po radzenie sobie z trudnymi warunkami pogodowymi, kryzysami, konfliktami, bezpieczeństwem, komarami oraz psami. https://globrower.pl/ksiazka/ Spis treści: 1. Planowanie 2. Gdzie jechać 3. Transport z rowerem 4. Rower na wyprawę 5. Bagaż na rowerze 6. Nocleg 7. Sprzęt obozowy - nocleg 8. Sprzęt obozowy – kuchnia 9. Jedzenie i picie 10. Ubranie 11. Ubezpieczenie i dokumenty 12. Smartfon i komputer 13. Zasilanie na wyprawie 14. Łączność 15. Pozostały sprzęt 16. Nawigacja 17. Fotografowanie na wyprawie rowerowej 18. Na wyprawie 19. Lista do zabrania 20. Zakończenie Marcin jakub Korzonek – ur. 1974 Podróżnik, dziennikarz, fotograf, instruktor turystyki rowerowej. Z aparatem fotograficznym eksploruje świat na rowerze poza utartym szlakami; od najgłębszej depresji na ziemi po najwyższe himalajskie przełęcze. Unika utartych szlaków, lubi miejsca nietuzinkowe i trudno dostępne - stąd najwięcej frajdy sprawia mu przejeżdżanie rowerem pustyń, gór lub Polski w linii prostej. W czasie 25 lat samodzielnie zorganizował 19 wypraw rowerowych przez ponad 30 krajów i 9 pustyń na czterech kontynentach. Zdjęcia, reportaże z podróży oraz teksty poradnikowe publikuje w polskich czasopismach i magazynach o tematyce podróżniczej i rowerowej. Autor książki „Rowery od A do Z – poradnik rowerowy”. Wielokrotnie nominowany i nagradzany na krajowych festiwalach i spotkaniach podróżniczych za swoje podróże i prelekcje.
Debiutancki tomik, inspirowany srebrnymi i złotymi wiekami europejskiej poezji.
Poszukiwanie ludzkiego, arcyludzkiego, ponadludzkiego. Bez odpowiedzi, za to z garścią wyznań i deklaracji. Dążenie, by we własnej młodości odnaleźć drugą młodość wielkich inspiratorów. Epigonia z nadzieją odrodzenia.
Neosymbolizm, neodekantyzm.
Zapraszam do stosowania zajęć twórczych. Wydałem trzy części. Proszę pamiętać, że zajęcia twórcze są nie tylko dla uczniów, bo osobą, która się przy nich najlepiej rozwija, jest sam nauczyciel. Jeśli ktoś myśli o samorealizacji - z całą pewnością jest to dobra droga. Każdy, kto je będzie prowadził, wciąż musi nabierać wprawy i starać się podciągać w swojej twórczości. Ukoronowaniem rozwoju będzie własny scenariusz zajęć twórczych, który powinien spróbować napisać. Życzę, by się sprawdził. Dzieci wciąż potrzebują nowych bodźców do nauki, dlatego jest wiele do zrobienia. Powodzenia. Ostatnie słowo Autora
Opowiadanie bajek jest bardzo proste… chyba, że nie jest. Niniejsza książka odpowiada na pytanie, co może się zdarzyć, jeżeli pozwolimy, żeby opowiadane przez nas bajki były bardziej dla nas niż dla dzieci. Co się stanie, jeżeli z nudów zaczniemy szukać alternatywnych zakończeń? Co będzie, jeżeli świat przedstawiony będzie zbyt bliski rzeczywistemu? Jaki będzie efekt, jeżeli w opowiadaniu bajek będziemy zbyt konsekwentni, logiczni, zbyt dorośli.
Dziesięć wskazówek i dziesięć bajek, które raczej nie są dla dzieci.
To miał być kolejny nudny dzień. Zimne piwko w zapomnianej karczmie na krańcu świata i miła przygoda z piękną panienką powinny ukoić i umysł, i ciało strudzonego wędrowca. Jednak w ślad za pięknymi kobietami, jak psy gończe, zwykle ciągną się kłopoty. Gdy na scenę wtacza się podejrzane jajo, a na ziemię rzuca cień przelatujący po niebie smok, sytuacja tylko się komplikuje.
Meredith ? włóczykij, przybłęda i rębajło – w tarapaty pakuje się często i regularnie, a jego przygody zabiorą Cię w podróż po krainie na skraju wojny, w której intrygi snują nie tylko podstępni szpiedzy, bezwzględni rabusie i piękne złodziejki, ale również pradawne i potężne krwiożercze istoty.
Jeśli myślisz, że o klasycznym fantasy wiesz już wszystko – daj się zaskoczyć.
Gdy zmarł mój ojciec, miałem 10 lat. Z jego pamiętnika, z zachowanych dokumentów i fotografii oraz z rodzinnych przekazów dowiedziałem sie miedzy innymi, że za udział w powstaniu wielkopolskim 1918–1919 otrzymał Medal Niepodległości, że z wojny polsko-bolszewickiej wrócił z Krzyżem Walecznych oraz że w Wojsku Polskim dosłużył się stopnia podporucznika i na własne życzenie we wrześniu 1921 roku został przeniesiony do rezerwy.
Przez wiele lat zbierałem dokumenty i informacje dotyczące szczegółów życia i dokonań mego ojca. Chciałem dokładnie ustalić, jaki miał udział w walce o niepodległość Polski. Szukałem w Centralnym Archiwum Wojskowym w Warszawie, w Wyższej Szkole Marynarki Wojennej w Gdyni, w Archiwum Politechniki Poznańskiej. Pisałem do Archiwum Niemieckiej Marynarki Wojennej w Berlinie. Wypytywałem krewnych i znajomych ojca. Po wielu latach, z okazji 100-lecia odzyskania przez Polskę niepodległości, to wszystko co udało mi się zebrać i ustalić, zapisałem w opowiadaniu „Z pamiętnika powstańca wielkopolskiego”.
Muzeum Powstania Wielkopolskiego 1918–1919 w Poznaniu i Towarzystwo Pamięci Powstania Wielkopolskiego 1918–1919 oraz Muzeum Regionalne w Pleszewie i Pleszewskie Towarzystwo Kulturalne uznały, że to, co napisałem, ma wartość historyczną i objęły niniejsze wydanie patronatem.
Ten produkt jest zapowiedzią. Realizacja Twojego zamówienia ulegnie przez to wydłużeniu do czasu premiery tej pozycji. Czy chcesz dodać ten produkt do koszyka?
