Historia i nieprzerwana praktyka Kościoła pokazuje, że "posługa jednania" (2 Kor 5,18), udzielanego przez Sakramenty Chrztu i Pokuty, jest zadaniem duszpasterskim, któremu zawsze poświęcano wiele uwagi i wypełniano je z poszanowaniem dla Chrystusowego mandatu, jako istotną część misji kapłańskiej. Gdy chodzi o sprawowanie Sakramentu Pokuty, to w ciągu wieków następował jego rozwój i były uznawane różne zewnętrzne formy wyrazu, zawsze jednak z zachowaniem tej samej fundamentalnej struktury, która koniecznie zawiera w sobie oprócz działania szafarza - wyłączenie biskupa lub prezbitera, który sądzi i rozgrzesza, okazuje troskę i leczy w imię Chrystusa - akty penitenta: żal za grzechy, spowiedź i zadośćuczynienie.
W liście apostolskim Dies Domini papież Jan Paweł II wezwał do obchodzenia niedzieli jako dnia poświęconego Bogu. Papież nie ogranicza się tylko do wezwania, by w dniu tym powstrzymać się od pracy, ale by ustrzec się od traktowania weekendu jako pozbawionego treści chrześcijańskich końca tygodnia, poświęcanego tylko na wyjazdy wypoczynkowe. Do spraw najważniejszych dla życia chrześcijańskiej wspólnoty należy dziś właśnie ponowne odkrycie niedzieli. Istnieje bowiem niebezpieczeństwo, że wielu ludzi będzie ją odczuwać i przeżywać wyłącznie jako zakończenie tygodnia. Niedziela natomiast jest czymś zupełnie innym: jest dniem tygodnia, w którym Kościół świętuje zmartwychwstanie Chrystusa. Jest Paschą tygodnia! Dzień Pański - jak nazywano niedzielę już w czasach apostolskich - cieszył się zawsze w dziejach Kościoła szczególnym poważaniem ze względu na swą ścisłą więź z samą istotą chrześcijańskiego misterium. W rytmie tygodnia wyznaczającym upływ czasu, niedziela przypomina bowiem dzień zmartwychwstania Chrystusa. Jest Paschą tygodnia, podczas której świętujemy zwycięstwo Chrystusa nad grzechem i śmiercią, dopełnienie w Nim dzieła pierwszego stworzenie i początek "nowego stworzenia" (por. 2Kor 5,17).
W liście apostolskim Dies Domini papież Jan Paweł II wezwał do obchodzenia niedzieli jako dnia poświęconego Bogu. Papież nie ogranicza się tylko do wezwania, by w dniu tym powstrzymać się od pracy, ale by ustrzec się od traktowania weekendu jako pozbawionego treści chrześcijańskich końca tygodnia, poświęcanego tylko na wyjazdy wypoczynkowe. Do spraw najważniejszych dla życia chrześcijańskiej wspólnoty należy dziś właśnie ponowne odkrycie niedzieli. Istnieje bowiem niebezpieczeństwo, że wielu ludzi będzie ją odczuwać i przeżywać wyłącznie jako zakończenie tygodnia. Niedziela natomiast jest czymś zupełnie innym: jest dniem tygodnia, w którym Kościół świętuje zmartwychwstanie Chrystusa. Jest Paschą tygodnia! Dzień Pański - jak nazywano niedzielę już w czasach apostolskich - cieszył się zawsze w dziejach Kościoła szczególnym poważaniem ze względu na swą ścisłą więź z samą istotą chrześcijańskiego misterium. W rytmie tygodnia wyznaczającym upływ czasu, niedziela przypomina bowiem dzień zmartwychwstania Chrystusa. Jest Paschą tygodnia, podczas której świętujemy zwycięstwo Chrystusa nad grzechem i śmiercią, dopełnienie w Nim dzieła pierwszego stworzenie i początek "nowego stworzenia" (por. 2Kor 5,17).
Wznowienie wydania "Encykliki o Duchu Świętym" Dominum et Vivicantem związane jest z obecnym rokiem, poświęconym Duchowi Świętemu. Hasło roku 1988 brzmi: Pocieszyciel, Duch Święty, którego Ojciec pośle w moim imieniu, On was wszystkiego nauczy i przypomni wam wszystko, co Ja wam powiedziałem (J 14, 26). Droga Kościoła przebiega przez serce człowieka, tam bowiem jest owo ukryte miejsce zbawczego spotkania z Duchem Świętym: z Bogiem ukrytym. Tam właśnie Duch Święty staje się źródłem wody wytryskującej ku żywotowi wiecznemu. Tam trafia On jako Duch Prawdy, a zarazem jako paraklet przyobiecany przez Chrystusa. Działa jako Pocieszyciel, jako Rzecznik i Orędownik - zwłaszcza wtedy, gdy człowiek i ludzkość staje wobec potępiających sądów owego "oskarżyciela", o którym mówi Apokalipsa, iż dniem i nocą oskarża braci naszych przed Bogiem naszym.
Verbum Domini to tytuł posynodalnej adhortacji Ojca Świętego Benedykta XVI, którą zaprezentowano 11.11.2010 w Watykanie. Podsumowuje ona XII Synod Biskupów, który obradował w Watykanie w dniach 5-26 października 2008 r. na temat Słowo Boże w życiu i misji Kościoła. Posynodalny dokument składa się z trzech części zatytułowanych: Verbum Dei (Słowo Boże), Verbum in Ecclesia (Słowo w Kościele) i Verbum mundo (Słowo dla świata) oraz z wprowadzenia i zakończenia. Ojciec Święty w 124 punktach (numerach) nawiązuje do propozycji ojców synodalnych, dając zarazem wytyczne do odkrywania na nowo w życiu Kościoła słowa Bożego, będącego źródłem nieustannej odnowy i wyrażając życzenie, by stawało się ono coraz bardziej sercem wszelkiej działalności kościelnej. Słowo Boże jest skałą, na której wznosimy budowlę naszego życia indywidualnego i społecznego. Ono nas wzywa do zmiany naszej dotychczasowej koncepcji realizmu: Realistą jest ten, kto w Słowie Bożym rozpoznaje fundament wszystkiego. Potrzebujemy tego szczególnie w naszych czasach, w których uwidocznia się nietrwałość wielu rzeczy, na których się opieramy, budując życie, w których jesteśmy skłonni pokładać nadzieję. Prędzej czy później okazuje się, że posiadanie, przyjemność i władza nie są zdolne zaspokoić najgłębszych pragnień serca człowieka. On bowiem do budowy własnego życia potrzebuje solidnych fundamentów, które trwają również wtedy, gdy zabraknie ludzkich pewników (n. 10).
Ukazująca się w Roku Świętego Pawła publikacja jest zaproszeniem, by wraz z Benedyktem XVI odpowiedzieć na postawione przez niego u progu tego wydarzenia duszpasterskiego pytanie: "Kim jest Paweł? Co mówi do mnie?". Pomocą w tym może służyć wybór tekstów Ojca Świętego, w których zapowiedział on i otworzył Rok Pawłowy, w których przedstawił postać Apostoła oraz tych, przybliżających te zagadnienia teologii pawłowej, które wydają się dziś najbardziej aktualne. Zaproponowane teksty uzupełniono o aktualne komentarze wybitnych teologów.
Encyklika Jana Pawła II "Fides et ratio" zaadresowana jest do biskupów Kościoła katolickiego oraz także do teologów i filozofów chrześcijańskich, którzy mają obowiązek ewangelizacji świata. Ewangelizacja ta jest ściśle związana z głoszeniem i dawaniem świadectwa, że Jezus Chrystus jest prawdziwym Człowiekiem i Bogiem. Encyklika to nie jest traktatem chrystologicznym, a głównym motywem jej napisania było ukazanie relacji, jakie powinny zachodzić między wiarą a rozumem, między teologią a filozofią. Wiara i rozum (Fides et ratio) są jak dwa skrzydła, na których duch ludzki unosi się ku kontemplacji prawdy. Chrześcijańska wiara nie polega tylko na poznaniu czy zaakceptowaniu pewnych prawd wiary. To zbyt mało, wyraża się ona nade wszystko w przyjęciu i zaufaniu osobie, której ufa się bezgranicznie nie bacząc na pełne zrozumienie wielu niejasności. Brak zrozumienia i wytłumaczenia poszczególnych prawd wiary nie zwalnia człowieka od szukania odpowiedzi, które pozwoliłyby mu dotrzeć do największych tajemnic wiary. Nasza wiara w Jezusa Chrystusa akceptuje przede wszystkim osobę Chrystusa, jako Syna Bożego, jak i również to wszystko, co On wypowiedział i uczynił dla naszego zbawienia.
Posynodalna Adhortacja Apostolska Ojca Świętego Franciszka. "Radość miłości przeżywana w rodzinach jest także radością Kościoła. Jak wskazali Ojcowie synodalni, pomimo licznych oznak kryzysu małżeństwa "pragnienie rodziny jest stale żywe, zwłaszcza wśród ludzi młodych, i motywuje Kościół". Odpowiadając na to pragnienie "Chrześcijańskie przepowiadanie dotyczące rodziny to doprawdy dobra nowina". (nr 1 AL)
Ewangelie i Dzieje ApostolskieNiniejszy komentarz otrzymał nazwę praktycznego, gdyz pominięto w nim problematykę teoretyczną. Ograniczono się do podania zasobu zwięzłych danych co do bezbłędnej interpretacji tekstu, zgodnie ze stanem współczesnej egzegezy. Koedycja Tyniec Wyd. Benedyktynów
Obszerny, oparty na najnowszych podstawach naukowych biblistyki słownik teologii biblijnej. W odpowiednich hasłach autor przedstawia jaka treść teologiczna zawiera się w objawionym Słowie Bożym. Jedność Biblii, stanowiąc jedną z głównych prawd wiary, znajduje swe potwierdzenie na bardzo konkretnej płaszczyźnie języka. Równocześnie jednak nietrudno stwierdzić, że ta jedność z istoty swej ma charakter teologiczny. I ta k właśnie zrodził się ostateczny tytuł tej publikacji: Słownik teologii biblijnej.
Książka niniejsza ma służyć jako podręcznik pomocny do studium biblijnego i teologicznego. Jest więc bardziej przeznaczona dla studentów, katechetów, kapłanów pracujących w duszpasterstwie regularnym, ale i dla tych wszystkich, którzy pragną pogłębić swoje własne zainteresowania Pismem św. Z powyższych racji dyskusje akademickie ograniczone zostały do minimum. Zamiast przypisów podano dla ewentualnego dalszego studium, zwłaszcza pewnych trudniejszych szczegółowych tematów, obszerny spis literatury. Starano się też o to, by każda część stanowiła pewną zamkniętą całość. Stąd pewne powtórzenia były zamierzone.
Biblia Tysiąclecia to najpopularniejsze narodowe wydanie Pisma Świętego. Zawiera jedyny polski tekst Pisma Świętego, zatwierdzony do stosowania w liturgii przez Konferencję Episkopatu Polski, przystępne komentarze - przypisy, mapy oraz podręczny słownik biblijny.
Biblia Tysiąclecia to najpopularniejsze narodowe wydanie, zawiera jedyny polski tekst Pisma Świętego, zatwierdzony do stosowania w liturgii przez Konferencję Episkopatu Polski. Oferowana Biblia posiada obwolutę oraz wklejkę z okazji zawarcia sakramentu małżeństwa. Taki prezent zachęca do ożywienia i umocnienia osobistego kontaktu z Bogiem przez całe życie.
Śpiewy międzylekcyjne"" to wyjątkowa pomoc liturgiczna, przede wszystkim dla organistów ale również dla kantorów, ministrantów i scholi. Zawiera wszystkie śpiewy w roku liturgicznym w wygodnym do użytku układzie. Psalm responsoryjny oraz Śpiew przed Ewangelią z każdego dnia, umieszczone zostały na jednej i tej samej stronie.Ponadto w ""Śpiewach międzylekcyjnych"" znajdują są również, zapisane melodie do śpiewania lekcji i EwangeliiTom trzeci zawiera Msze własne o świętych oraz Msze wspólne.
Pamiątka I Komunii Świętej, w specjalnym, ozdobnym etui. Zawiera krótkie fragmenty Pisma Świętego Starego i Nowego Testamentu, zaczerpnięte z V wydania Biblii Tysiąclecia. Liczne kolorowe ilustracje, którymi wzbogacono to opracowanie, zachęcają młodych czytelników do lektury. Dzięki takiej przystępnej formie dzieci mogą z łatwością zostać wprowadzone w świat Biblii, aby w przyszłości samodzielnie sięgnąć do pełnego tekstu Pisma Świętego.
Ten produkt jest zapowiedzią. Realizacja Twojego zamówienia ulegnie przez to wydłużeniu do czasu premiery tej pozycji. Czy chcesz dodać ten produkt do koszyka?
