Rozeznawać, by żyć w pełniŻycie jest utkane z różnych decyzji. Wybory nas konstytuują, pomagają nam stać się sobą: ludźmi spełnionymi i świadomymi tego, kim jesteśmy, kim chcielibyśmy być. Mają istotne znaczenie także w naszej relacji z Bogiem. Właśnie dlatego papież Franciszek, uczeń św. Ignacego z Loyoli - mistrza wnikliwości - powraca do pytania o to, jak słuchać Boga, który mówi do ludzkiego serca.Podejmuj dobre decyzje, unikaj powierzchownościi doświadczaj duchowego pokojuRdzeń publikacji stanowią papieskie katechezy o rozeznawaniu, które cieszyły się wielkim zainteresowaniem wiernych, ale zamieszczono w niej również inne teksty, w których Ojciec Święty ukazuje jego znaczenie zarówno w wielu aspektach życia zarówno świeckich, jak i duchownych. Franciszek podkreśla w nich wielokrotnie, że wewnętrzna czujność i mądrość są sztuką, którą można stopniowo opanować.Tego musimy się nauczyć- słuchać własnego serca: aby wiedzieć, co się dzieje, jaką podjąć decyzję, dokonać oceny sytuacji, trzeba słuchać własnego serca. Słuchamy telewizji, radia, telefonu komórkowego, jesteśmy mistrzami w słuchaniu, ale pytam was: czy umiecie słuchać swojego serca? Czy zatrzymujesz się i mówisz: "Ale jak to jest z moim sercem? Czy jest zadowolone, czy jest smutne, czy czegoś szuka?".
List apostolski Desiderio desideravi ukazał się 29 czerwca 2022 r. Tytuł został zaczerpnięty z Ewangelii Łukasza (22, 15): Gorąco pragnąłem spożyć tę Paschę z wami, zanim będę cierpiał. Dokument mówi o duchowości wynikającej ze sprawowanej liturgii. Zachęty zawarte w liście są skierowane nie tylko do osób duchownych, ale także i do wiernych świeckich. Papież Franciszek pragnie, aby wszyscy katolicy rozumieli i byli świadomi, jak wielkie dzieło Boga sprawują i równocześnie w nim uczestniczą.
Te refleksje na temat wiary zgodne z tym wszystkim, co Magisterium Kościoła powiedziało o tej cnocie teologalnej pragnę dołączyć do tego, co Benedykt XVI napisał w encyklikach o miłości i nadziei. Prawie skończył on pracę nad pierwszym szkicem encykliki o wierze. Jestem mu za to głęboko wdzięczny i w duchu Chrystusowego braterstwa przejmuję jego cenne dzieło, dodając do tekstu kilka przemyśleń. Następca Piotra, wczoraj, dziś i jutro, jest bowiem zawsze wezwany do utwierdzania braci w tym niezmierzonym skarbie, jakim jest wiara, którą Bóg daje jako światło na drodze każdego człowieka. (Lumen Fidei nr 7)
Zachęcamy do lektury Listu Ojca Świętego Franciszka na Rok Świętego Józefa. Dodatkowo dołączyliśmy Dekret Penitencjarii Apostolskiej oraz modlitwy do Świętego Józefa.
"Obecnie , po zakończeniu tego jubileuszu, nadszedł czas spojrzenia w przyszłość i zrozumienia, w jaki sposób iść dalej wiernie, z radością i entuzjazmem, aby doświadczyć bogactwa miłosierdzia Bożego. Nasze wspóloty będą nadal mogły być żywe i dynamiczne w dziele nowej ewangelizacji, na tyle, na ile "nawrócenie duszpasterskie", do którego przeżywania jesteśmy wezwani, będzie codzienne kształtowane przez odnawiającą moc miłosierdzia." (nr 5)
Posynodalna Adhortacja Apostolska Ojca Świętego Franciszka. "Radość miłości przeżywana w rodzinach jest także radością Kościoła. Jak wskazali Ojcowie synodalni, pomimo licznych oznak kryzysu małżeństwa "pragnienie rodziny jest stale żywe, zwłaszcza wśród ludzi młodych, i motywuje Kościół". Odpowiadając na to pragnienie "Chrześcijańskie przepowiadanie dotyczące rodziny to doprawdy dobra nowina". (nr 1 AL)
Papież mówi głośno o tym, o czym sami boimy się nawet pomyśleć
Franciszek nie dzieli ludzi na wierzących i niewierzących. Wyciąga rękę do wszystkich i tłumaczy, że pandemia jest sygnałem alarmowym. „Potrzebujemy planu, by znów się podnieść”.
Przekonuje, że wiele zależy od nas samych. „To nasze wybory i zaniechania, a nie los, pociągnęły nas w dół”.
Wierzy w kobiety. „W obliczu udręki i zwątpienia, w obliczu nieszczęścia potrafią działać, nie pozwalają się sparaliżować… Kościół wciąż potrzebuje lepszego zrozumienia roli kobiet w swoim wnętrzu… Należy w pełni zaangażować kobiety w procesy decyzyjne”.
Nie zapomina o młodych, których prosi, by nie bali się marzyć o rzeczach wielkich. Podnosi na duchu osoby samotne oraz przygnębione wydarzeniami ostatniego czasu.
Naszkicowana przez papieża nowa mapa drogowa daje nadzieję, że świat jutra zależy od nas.
Święty Józefie, moc twej modlitwy sprawia, że najtrudniejsze sprawy tobie powierzone stają się łatwymi do rozwiązania.Błagamy cię więc, wejrzyj na nasze obecne potrzeby, przybądź nam z pomocą,pociesz w naszych zmartwieniach, obawach i bólach.Oddal od nas niebezpieczeństwa nam grożące, weź pod swą opiekę nasze życie, nasz dom i wszystko, co twojej przemożnej opiece polecamy.Okaż nam, święty Józefie, jak dobry jesteś dla tych, którzy pragną pozostać na zawsze twoimi wiernymi sługami. Święty Józefie, Ojcze i Opiekunie naszej rodziny, przyczyń się za nami.
Świat znalazł się w momencie próby. Nie ma powrotu do świata sprzed pandemii ogłasza w swojej programowej książce papież Franciszek i kreśli autorski plan ułożenia się społeczeństw po kryzysie związanym z koronawirusem. Nie ogranicza się przy tym do wskazówek mających po doświadczeniach pandemii pobudzić sumienia katolików do ich rozwoju i osobistej zmiany na lepsze. Jego odważne marzenia to raczej radykalna, globalna wizja społeczno-polityczna, która ma zmienić świat!Ponownie podejmowane bardzo mocno wątki ekologii, zmian klimatycznych i migracji, koncepcja dostępności ziemi, mieszkania i pracy dla wszystkich, poparcie dla idei bezwarunkowego dochodu podstawowego, radykalna krytyka gospodarki liberalnej, wsparcie ruchów ludowych i dezaprobata dla elit, wyjaśnienia i polemika z krytykami jego decyzji, wreszcie zapowiedź zwołania synodu o... synodalności, to tylko niektóre z tematów, które wzbudzą zapewne gorące dyskusje.Nic dziwnego, tak zaskakująca treść połączona ze szczególną szczerością Autora musi wywołać burzę. Jedni podejdą do papieskich propozycji z entuzjazmem, inni będą zbulwersowani. Wśród tych pierwszych inny, lepszy świat, który proponuje Franciszek, wzbudzi nadzieję, ci drudzy uznają odważne marzenia za niebezpieczną utopię.Jedno jest pewne, niezależnie od stosunku do społecznych poglądów papieża Franciszka, każdy przeczyta tę książkę z wypiekami na twarzy i zapewne wielkimi emocjami.
Encyklika papieża Franciszka Fratelli tutti podpisana 3 października 2020 r. w Asyżu jest encykliką społeczną skierowaną nie tylko do ludzi wierzących, ale do wszystkich ludzi dobrej woli. Poświęcona jest braterstwu i przyjaźni społecznej Papież pisze o braterstwie uniwersalnym, które nie ma nic wspólnego ze wspólnotą krwi, za to przekracza granice geograficzne i granice narodów, religii i wszystkich ras. Odnosi się zwłaszcza do człowieka, który jest słaby, chory, potrzebujący. W dokumencie bardzo wyraźnie podkreślone zostało: nie dla wojny, nie dla kary śmierci i nie dla kary dożywocia.
Encyklika Fratelli tutti. O braterstwie i przyjaźni społecznej Ojciec Święty FranciszekZbyt długo pozostawaliśmy w stanie degradacji moralnej, drwiąc z etyki, dobroci, wierności, uczciwości. Nadeszła chwila, by uznać, że ta radosna powierzchowność na niewiele się nam zdała Papież Franciszek Encyklika Fratelli tutti powstała w czasie szczególnym dla Kościoła i dla świata. Wydarzenia związane z pandemią Covid-19 ujawniła złudne poczucie bezpieczeństwa i niezdolność do wspólnego działania. Zmusiły wszystkich – bez względu na wyznawaną wiarę i poglądy – do weryfikacji stylu życia, relacji, organizacji społeczeństw. W tym trudnym momencie Papież stawia nam za wzór św. Franciszka z Asyżu, który "wszędzie rozsiewał pokój i podążał u boku ubogich, opuszczonych, chorych, odrzuconych, ostatnich”. Przypomina, że tytułowe braterstwo i przyjaźń to bezinteresowne uczucie do innych istnień ludzkich, bez względu na różnice i przynależność, które powinno wyrażać się poprzez akty dobroczynne, różne formy pomocy i hojne działania w momentach potrzeby. Przestrzega, że „ludzie nie są już postrzegani jako podstawowa wartość, którą należy szanować i chronić, szczególnie jeśli są ubodzy lub niepełnosprawni, jeśli «nie są jeszcze potrzebni» – jak dzieci nienarodzone – lub «nie są już potrzebni» – jak osoby starsze”.Franciszek zwraca uwagę na trendy, które zachęcają współczesnego człowieka do odcinania się od korzeni i doświadczeń poprzednich pokoleń na rzecz budowania wszystkiego „od nowa”, do opierania się tylko i wyłącznie na własnych umiejętnościach i majątku oraz konsumpcjonizmie. Mocno podkreśla, że „narody, które są wyobcowane ze swej tradycji, tracą wraz z obliczem duchowym także spójność moralną i wreszcie niezależność ideologiczną, ekonomiczną i polityczną”. To również sprawia, że świat polityki ulega presji ponadnarodowych potęg gospodarczych, które stosują zasadę „dziel i rządź”.Kolejnym tematem podjętym przez Papieża w dokumencie jest sytuacja kobiet. "Kobiety mają dokładnie taką samą godność i prawa jak mężczyźni" przypomina autor i równocześnie ubolewa, że w XXI wieku organizacja społeczeństw jest nadal daleka od wprowadzenia w życie tego twierdzenia – „Słowa mówią jedno, ale decyzje i rzeczywistość wykrzykują inne przesłanie”. Podobnie jest z niewolnictwem, mimo licznych umów międzynarodowych, rozmów, programów w wielu miejscach na świecie ludzie są pozbawiani wolności i żyją w warunkach zbliżonych do niewolnictwa.Papież piętnuje postawy nietolerancji wobec migrantów w Kościele: "Wciąż jednak są tacy, którzy utrzymują, iż czują się zachęcani lub przynajmniej upoważnieni przez swoją wiarę do wspierania różnych form zamkniętego i agresywnego nacjonalizmu, postaw ksenofobicznych, pogardy, a nawet znęcania się, wobec tych, którzy są odmienni(…) Jezus Chrystus nigdy nie zachęcał do podsycania przemocy i nietolerancji".Na koniec Franciszek apeluje o budowę "wspólnoty przynależności i solidarności", krzewienie "dobra moralnego" oraz bezinteresowności. I przestrzega: zasada "ratuj się, kto może" szybko przełoży się na "wszyscy przeciwko wszystkim". "A to będzie gorsze niż pandemia". Dlatego ważne jest, abyśmy „przeszli do nowego sposobu życia i odkryli raz na zawsze, że potrzebujemy siebie nawzajem".
Dla mnie jest on WielkiFranciszek o św. Janie Pawle IIWszystko zaczęło się od krótkiej rozmowy z papieżem ks. Luigiego Marii Epicoco, w trakcie której Franciszek podzielił się osobistymi wspomnieniami o św. Janie Pawle II. Właśnie wtedy zrodził się pomysł tej książki. Franciszek zapragnął opowiedzieć światu, kim tak naprawdę jest dla niego święty Jan Paweł II.W tej niezwykłej rozmowie odkrywamy papieża jako prawdziwego spadkobiercę i kontynuatora nauki papieża Polaka. Franciszek odnosi się do wielu kwestii często dyskutowanych we współczesnym Kościele, takich jak rola kapłanów w świecie, celibat czy znaczenie tajemnic fatimskich. Przypomina także, że dla Karola Wojtyły chrześcijaństwo zamieszkuje w normalności człowieka, żyjącego w komunii z Chrystusem.W 100. Rocznicę urodzin papieża Polaka Franciszek zaprasza nas, byśmy wraz z nim na nowo sięgnęli do głębi proroczego nauczania Jana Pawła II.
Jeśli Boże wezwanie wymaga uważnego słuchania krzyku ubogich a jednocześnie krzyku ziemi, to dla nas „wołanie, jakie Amazonia wznosi do Stwórcy, jest podobne do wołania Ludu Bożego w Egipcie (por. Wj 3, 7). Jest to krzyk zniewolenia i opuszczenia, przyzywający wolności”.
Papież Franciszek
„Umiłowana Amazonia ukazuje się przed światem z całym swoim blaskiem, dramatem, swoją tajemnicą” - tak zaczyna się posynodalna adhortacja apostolska Querida Amazonia. Papież Franciszek zwraca uwagę całego Kościoła na ten region z dwóch powodów. Po pierwsze, aby wzbudzić troskę o tę ziemię wobec niesprawiedliwości i cierpienia, jakie je dotykają. Po drugie, widzi w doświadczeniach Amazonii inspiracje dla wspólnot innych regionów globu do odważnego stawienia czoła ich problemom.
Papież diagnozuje i wytycza kierunki rozwiązań w formie marzeń o Amazonii: Amazonii, która walczy o prawa najuboższych, broni swojego bogactwa kulturowego, strzeże piękna natury,
i w której działają zaangażowane wspólnoty chrześcijańskie.
Papież ubolewa nad faktem, że Amazonia jest postrzegana jako ziemia niczyja. Niszczenie środowiska naturalnego sprawia, że rodzimi mieszkańcy są zmuszani do opuszczania swoich siedzib i przenoszą się do miast. Pozbawieni swoich korzeni trafiają na margines życia społecznego i stają się ofiarami handlu ludźmi i prostytucji. Aby temu zapobiec, Ojciec Święty zachęca różne środowiska do solidarnego działania przeciwko “sieci korupcji”. Zdaniem Papieża należy wznieść się ponad konflikty i znaleźć przestrzeń dla dialogu oraz podjąć współpracę na rzecz dobra wspólnego. Jakże byśmy mieli razem nie walczyć – pyta Franciszek. - Jakże byśmy mieli wspólnie się nie modlić i pracować ramię w ramię dla obrony ubogich Amazonii?
Franciszek podkreśla, że w Amazonii uwidacznia się ścisły związek między człowiekiem i naturą. Przypomina tym samym, że troska o środowisko i troska o ubogich są nierozdzielne,
a równowaga ekologiczna na naszej planecie zależy od stanu tego regionu. Dlatego postuluje ustanowienie systemu normatywnego, który ograniczy samowolę gospodarczą na tym terenie.
Papież zachęca też do nawiązania prawdziwego dialogu międzykulturowego, w którym „kultury na pozór bardziej rozwinięte” mogą się uczyć od ludów, które rozwinęły dziedzictwo kulturowe w powiązaniu z naturą. Czego możemy się nauczyć od ludów Amazonii? Przede wszystkim szacunku dla wielowiekowych tradycji, więzi rodzinnych i wspólnotowych oraz szacunku dla otaczającej nas przyrody.
Ostatni rozdział papież skierował do pasterzy i katolików świeckich. Nawołuje w nim do wielkiej ewangelizacji Amazonii, która powinna być zintegrowana z jej wymiarem duchowym. Ostrzega, że nie powinna ona polegać na wprowadzaniu Ewangelii w stylu zachodnim, ale przez inkulturację sakramentów, liturgii i posługi.
Franciszek zaleca wszystkim biskupom, aby posyłali do Amazonii tych, którzy wykazują się powołaniem misyjnym nie tylko kapłanów, ale też i świeckich. Jest przekonany, że tylko dzięki ich zaangażowaniu i odpowiedniej formacji Kościół w Amazonii będzie mogł się rozwijać. Docenił też rolę kobiet, dzięki którym wiele wspólnot przetrwało pomimo braku kapłanów, i których działania określił jako przedłużenie „siły i czułości Maryi”.
Papież zakończył Querida Amazonia modlitwą zawierzenia do Maryi, Matki Amazonii: Matko
o przebitym sercu, Cierpiąca w Twoich znieważonych dzieciach i w zranionej przyrodzie, króluj
w Amazonii wraz z Twoim Synem. Króluj, aby nikt inny nie czuł się właścicielem dzieła Bożego. Tobie ufamy, Matko życia, nie zostawiaj nas w tej mrocznej godzinie. Amen
Książka zawierająca teksty wszystkich przemówień papieża Franciszka ze Światowych Dni Młodzieży w Panamie w języku polskim, w tym niepublikowane dotąd w tłumaczeniu polskim rozważania Drogi Krzyżowej. Całość zilustrowana jest kolorowymi fotografiami z czasu ŚDM.
Posynodalna adhortacja apostolska Christus vivit skierowana jest do młodych i całego Ludu Bożego.Papież Franciszek podsumowuje prace synodu, który odbył się jesienią 2018 r. pod hasłem Młodzi, wiara i rozeznawanie powołania. Porusza kwestie sytuacji, w której znajdują się młodzi ludzie na całym świecie, i zadań duszpasterskich, ale przede wszystkim przypomina o roli młodych w społeczeństwie, pisze do nich o dobrym przeżywaniu młodości oraz powołaniu i przypomina, że młodość jest niepowtarzalnym i pobudzającym okresem życia, który przeżył sam Jezus, uświęcając go.
Papież, pytany o życie konsekrowane o źródła, z których czerpie ono swą siłę i swój sens, o trudy i wyzwania dnia dzisiejszego, a także o bliższą i dalszą przyszłość stanu zakonnego i duchownego odpowiada szczerze i głęboko. Nie uchyla się przy tym od rozmowy na tematy trudne: mówi o klerykalizmie, o konfliktach, które są nieodłączną częścią każdej rzeczywistości, ale też o potrzebie sięgania do źródeł, o pasji i zakochaniu w Jezusie.Podkreśla przy tym, że wszyscy musimy się nauczyć, jak ulepszać relacje wewnątrz Kościoła to ważne nie tylko dla samego Kościoła, ale też dla jego relacji ze światem.Rozmowę przeprowadził w sierpniu tego roku, tuż przed papieską podróżą apostolską do Dublina, Fernando Prado, klaretyn, profesor Instituto Teológico de Vida Religiosa i dyrektor Publicaciones Claretinas w Madrycie.
Mądrość przychodzi z wiekiem
Oni najlepiej rozumieją, że życie czasem się komplikuje. Gdy popełniamy błąd, stają przy nas. Osoby starsze to nieocenieni doradcy. Upływający czas zabrał im młodość, lecz dał mądrość.
Ta jedyna w swoim rodzaju książka powstała dzięki pomysłowi Franciszka. Papież zaprosił ludzi starszych, by tak jak on podzielili się własnym doświadczeniem. Constance Caruso, która przez lata myślała, że nie ma niczego, co mogłaby dać innym, przekonuje, że nie warto wciąż analizować niepowodzeń, ale brać je za dobrą monetę. Trzeba kochać, mówi Maria Śmiałowska – jedna z trojga polskich bohaterów tej książki – bo patrząc z perspektywy czasu, żałuje się tylko braku miłości. Wiara we własne siły i cierpliwe podążanie za wewnętrznym przekonaniem przynosi efekt, podkreśla Martin Scorsese – reżyser, który odniósł światowy sukces.
Każda z tych kilkudziesięciu historii została napisana przez życie. Zawarta w nich mądrość daje siłę do odważnego mierzenia się z każdym dniem.
Franciszek potrafi dzielić się mądrością czasu. Pokazał to w książce Dzieci piszą listy, papież Franciszek odpowiada, która w Polsce stała się bestsellerem. Teraz wspólnie ze swoimi przyjaciółmi udowadnia, że starość jest piękna i może wesprzeć młodość w jej szaleństwach, radościach i porażkach.
Stawiasz sobie ważne pytania?
Otwórz tę książkę!
Jest pełna dobrych podpowiedzi.
Niczego się nie boję…”
Papież Franciszek podsumowuje pięć lat swojego pontyfikatu
Zwolennicy nazywają go prorokiem, zagorzali krytycy – heretykiem. Od momentu objęcia urzędu wprowadza rewolucyjne zmiany w Kurii Rzymskiej. Zadziwia świat, rezygnując z mieszkania w papieskich apartamentach, obmywając nogi muzułmance i transseksualiście, dokonując gestów pojednania z tradycjonalistami i świętując pięćsetlecie reformacji.
Do czego prowadzą jego reformy?
Czemu służą jego pozornie niespójne gesty?
Dlaczego nie został zrozumiany w Polsce?
W tej niecodziennej rozmowie z francuskim intelektualistą Franciszek odważnie opowiada o życiowych doświadczeniach, które go ukształtowały. Pierwszy raz tak szeroko kreśli wizję naprawy świata i Kościoła.
Ta książka to intelektualne wydarzenie 2018 roku!
Po raz pierwszy wywiad z najwyższym zwierzchnikiem Kościoła i twórcą polityki Watykanu nie jest zbiorem uładzonych pytań i odpowiedzi, lecz prawdziwym dialogiem – nie wolnym od potknięć i trudności.
„Le Monde”
Dominique Wolton jest dyrektorem badań naukowych w CNRS, francuskim odpowiedniku PAN. W autorskiej teorii komunikacji podkreśla pierwszeństwo człowieka i polityki przed techniką i gospodarką. Jest autorem ponad trzydziestu prac, przetłumaczonych na dwadzieścia języków.
Dominique Wolton o spotkaniu z Franciszkiem:
Franciszek nie operuje w tych samych co my ramach czasowych. My odnosimy się do minionych 30 lat, maksymalnie półwiecza, a dziś świat jeszcze bardziej przyśpiesza. Papież natomiast patrzy z perspektywy 3 tys. lat, co może prowadzić do pewnych nieporozumień. Po drugie, nieustannie odwołuje się do Ewangelii, a konkretnie, że należy zwracać się do ubogich i wykluczonych, bo to jest podstawa nauczania Kościoła. Po trzecie, Franciszek to Papież polityk, który zajmuje stanowisko polityczne, choćby w kwestiach migracji.
(Materiał Radia Watykańskiego, źródło cytatu: Dominique Wolton o Papieżu: uderzyła mnie jego wolność)
Daj się rozpalić Słowu
Stary i zniszczony egzemplarz Biblii towarzyszy Franciszkowi od kilkudziesięciu lat. To najcenniejszy skarb naszego papieża, świadek jego radości i płaczu, prawdziwe źródło jego Ewangelicznej energii.Dla Franciszka Biblia nie jest pięknym utworem literackim, czy obiektem jałowych akademickich dyskusji. Jest Słowem Bożym. Żywą księgą, która płonie jak ogień.
W Księdze ognia fragmentom Starego i Nowego Testamentu towarzyszą medytacje i komentarze Franciszka. Papież jezuita często czyta Pismo metodą ignacjańską, opracowaną przez założyciela swojego zakonu. Jej istotą jest "wchodzenie" w biblijne sceny, aby przeżywać je głęboko, egzystencjalnie, w odniesieniu do swojego życia.
Miejscem Biblii nie jest uniwersytecka biblioteka, lecz Twój plecak, torebka, kieszeń. Niech moc Słowa rozpala każdy Twój dzień.
Chcę wam powiedzieć, w jaki sposób ja czytam moją starą Biblię. Często biorę ją, trochę czytam, a potem odkładam i pozwalam, aby Pan patrzył na mnie. To nie ja patrzę na Niego, ale to On patrzy na mnie. Czuję w głębi swojego jestestwa to, co mówi do mnie Pan.
Franciszek
Ten produkt jest zapowiedzią. Realizacja Twojego zamówienia ulegnie przez to wydłużeniu do czasu premiery tej pozycji. Czy chcesz dodać ten produkt do koszyka?
