„Nie przyszliśmy na świat, aby „wegetować”, aby wygodnie spędzić życie, przyszliśmy z innego powodu, aby zostawić ślad” Album z tekstami Papieża Franciszka i kolorowymi zdjęciami z pielgrzymki do Polski i Światowych Dni Młodzieży w Krakowie (zawiera słowa z okna papieskiego, ze spotkania z Polskim Episkopatem i wystąpienie dla wolontariuszy).
Sądzimy, że abyśmy byli szczęśliwi, potrzebujemy dobrej kanapy. Kanapy, która pomoże nam żyć wygodnie, spokojnie, całkiem bezpiecznie. Kanapa – jak te, które są teraz, nowoczesne, łącznie z masażami usypiającymi; które gwarantują godziny spokoju, żeby nas przenieść w świat gier wideo i spędzania wielu godzin przed komputerem. Kanapa na wszelkie typy bólu i strachu. Kanapa sprawiająca, że zostajemy zamknięci w domu, nie trudząc się ani też nie martwiąc. Nie przyszliśmy na świat, aby „wegetować”, aby wygodnie spędzić życie, przyszliśmy z innego powodu, aby zostawić ślad. To bardzo smutne, kiedy przechodzimy przez życie, nie pozostawiając śladu. A gdy wybieramy wygodę, myląc szczęście z konsumpcją, wówczas cena, którą płacimy, jest bardzo i to bardzo wysoka: tracimy wolność. Nie, jesteśmy wolni, abyśmy mogli pozostawić ślad. Aby pójść za Jezusem, trzeba mieć trochę odwagi, trzeba zdecydować się na zamianę kanapy na parę butów, które pomogą ci chodzić po drogach, o jakich ci się nigdy nie śniło…
Fragmenty przemówienia papieża Franciszka w czasie czuwania
w ramach ŚDM Kraków, Campus Misericordiae, 30 lipca 2016 roku
Książka zawiera wypowiedzi Ojca Świętego Franciszka skierowane do młodych oraz teksty wypowiedzi z Podróży Apostolskiej do Polski na XXXI Światowe Dni Młodzieży w Krakowie. Szczególnie istotną treścią publikacji są pytania polskich biskupów i odpowiedzi Ojca Świętego podczas zamkniętego dla mediów spotkania z Polskim Episkopatem w katedrze na Wawelu.
Marzę o Amazonii walczącej o prawa najuboższych, rdzennych ludów, ostatnich, gdzie ich głos byłby wysłuchany, a ich godność była promowana... Marzę o wspólnotach chrześcijańskich zdolnych, by się zaangażować i urzeczywistnić się w Amazonii, do tego stopnia, by dały Kościołowi nowe oblicza o cechach amazońskich"".
Chrystus żyje. On jest naszą nadzieją, jest najpiękniejszą młodością tego świata. Wszystko, czego dotknie, staje się młode, staje się nowe, napełnia się życiem. (...) On żyje i chce, abyś żył!
Ojciec Święty z miłością przypomina w niej prawdy naszej wiary i zachęca do wzrastania w świętości i w trosce o własne powołanie. Równocześnie zwraca się do całego Ludu Bożego – duszpasterzy i wiernych – aby potraktować opiekę nad młodzieżą jako nowe wyzwanie i szansę do pobudzenia własnego wzrostu duchowego. W swoim nauczaniu z jednej strony ostrzega przed tworzeniem zamkniętych duszpasterstw, które mogą w pewien sposób izolować młodych od rodziny i wpływów otaczającego ich świata, z drugiej zachęca duszpasterzy do podejmowania inicjatyw, które będą umacniały młodzież w byciu świadkami Chrystusa oraz w wypełnianiu misji dawania siebie innym, które co prawda kosztuje, ale przynosi owoc obfity.
Według papieża Franciszka młodość nie jest okresem życia, ale stanem serca. Ludzie młodzi są nie tylko przyszłością świata, ale przede wszystkim jego teraźniejszością, w którą wnoszą bezcenny wkład.
Dzięki temu Kościół przez wieki może się nieustannie odnawiać na różnych etapach swojej długiej historii. Ojciec Święty poświęcił również wiele uwagi sytuacji ludzi młodych, którzy żyją w rzeczywistości wojny i doznają przemocy w niezliczonej różnorodności jej form: porwań, haraczy, przestępczości zorganizowanej, handlu ludźmi, wykorzystywania seksualnego i niewolnictwa, przemocy wojennej itp. Pomimo tych traumatycznych doświadczeń zachęca ich, aby nigdy nie pozwolili sobie odebrać nadziei:
Niezależnie od tego, jak bardzo byś się oddalił, Zmartwychwstały jest obok ciebie, wzywa cię i czeka na ciebie, abyś zaczął od nowa. Kiedy czujesz się stary z powodu smutku, urazów, lęków, wątpliwości lub porażek, On będzie przy tobie, aby na nowo dać ci siłę i nadzieję
Najnowsza adhortacja Ojca Świętego Franciszka ""Gaudete et exsultate"" (Cieszcie się i radujcie) przypomina o powszechnym powołaniu do świętości. Papież pisze: ""Pan chce od nas wszystkiego, a to, co oferuje, to życie prawdziwe, szczęście, dla którego zostaliśmy stworzeni. Chce, abyśmy byli świętymi i nie oczekuje, że zadowolimy się życiem przeciętnym, rozwodnionym, pustym"". I mocno podkreśla: ""Wszyscy jesteśmy powołani, by być świętymi, żyjąc z miłością i dając swe świadectwo w codziennych zajęciach, tam, gdzie każdy się znajduje"". Franciszek nie utożsamia więc świętości z życiem poświęconym Bogu, wręcz przeciwnie widzi ją w każdym stanie życia, rodzicach z miłością wychowujących dzieci, cierpliwie uczących ich naśladowania Chrystusa, małżonkach troszczących się o siebie wzajemnie, pracownikach, uczciwie i kompetentnie wypełniających swoją pracę w służbie drugiemu człowiekowi etc.Adhortację tę papież podpisał w Watykanie 19 marca, a drukiem opublikowano ją 9 kwietnia 2018 r. Wydanie proponowane przez Edycję Świętego Pawła jest szczególne, ponieważ opatrzono je wprowadzeniem autorstwa Maurizia Gronchiego, profesora zwyczajnego chrystologii na Papieskim Uniwersytecie Urbaniana. Wyróżnia je także to, że zawiera indeksy: tekstów biblijnych, dokumentów Magisterium Kościoła oraz innych tekstów cytowanych, autorów i autorów zbiorowych.
Najnowsza encyklika papieża Franciszka „Laudato Si’” („Pochwalony bądź”) poświęcona jest trosce o środowisko naturalne człowieka.
Encykliki papieskie otrzymują nazwę od pierwszych słów ich tekstu, które najczęściej mają znaczenie programowe. Słowami „Pochwalony bądź” zaczyna się „Pieśń słoneczna” ułożona przez św. Franciszka z Asyżu, głosząca chwałę cudu stworzenia.
Jest to pierwsza encyklika poświęcona całkowicie ekologii, uznanej za jedno z najważniejszych wyzwań naszych czasów. Tekst podkreśla związek między ochroną przyrody a sprawiedliwością społeczną, wskazując, że ekologia jest kwestią sprawiedliwości zarówno wobec przyszłych pokoleń jak i ludów najuboższych, najbardziej zagrożonych konsekwencjami zmian klimatycznych.
Papież wskazuje na konieczność globalnej solidarności i odnosi się do kwestii tzw. ekologii ludzkiej, czyli ochrony warunków moralnych życia ludzkiego, podniesionej już przez św. Jana Pawła II w encyklice „Centesimus annus” z 1991 roku.
Publikacja zatytułowana „Nie dajcie się okraść z nadziei” to zbiór tekstów wygłoszonych przez Papieża Franciszka podczas audiencji generalnych w Rzymie w szczególnym okresie liturgicznym życia Kościoła, a mianowicie podczas Wielkiego Tygodnia oraz okresu wielkanocnego w roku 2013. Przesłanie ewangelicznej nadziei, które zawsze głosi Kościół, wyjątkowo rozbrzmiewa właśnie w wielkanocnym czasie, gdy wciąż na nowo odkrywamy tajemnice zwycięstwa Chrystusa nad grzechem i śmiercią. Obdarowani przez Chrystusa darem nadziei, darem nowego życia w Jego łasce stale musimy nad tym czuwać, by nikt nas wierzących tego wyjątkowego daru nie pozbawił. To przesłanie i zachęta, jaką kieruje do nas Papież.
Wiara w Boga żywego - największy skarb ludzkości jest przedmiotem rozważań pierwszej encykliki Ojca Świętego Franciszka. Wiarę postrzega on jako światło (łac. lumen), które oświeca drogę naszego życia.Wydanie Edycji Świętego Pawła spośród innych wyróżnia się tym, że zawiera syntetyczny KOMENTARZ napisany przez ks. abp. Rina Fisichellę, przewodniczącego Papieskiej Rady ds. Nowej Ewangelizacji. WPROWADZENIE to zarysowuje kontekst powstania Lumen fidei oraz zwraca uwagę na najistotniejsze zagadnienia rozwinięte przez papieża Franciszka.Encyklika została dodatkowo wzbogacona o INDEKSY (biblijny, autorów oraz dokumentów Kościelnych), które stanowią niezastąpioną pomoc w lekturze oraz głębszej analizie tekstu.Papież w swoim pierwszym tej rangi dokumencie, niejako programowym, ukazuje katolikom sens wiary. Warto zauważyć, że prace nad nim rozpoczął jeszcze papież Benedykt XVI, a sama tematyka jest kontynuacją jego myśli i ostatnią częścią ,,trylogii"" encyklik: o miłości (Deus caritas est), nadziei (Spe salvi) i właśnie wierze (Lumen fidei).W pierwszym rozdziale (Myśmy uwierzyli miłości) wiara ukazana jest w perspektywie dziedzictwa Starego Testamentu i nowości, jaką przyniosło dzieło zbawcze Chrystusa - Nowy Testament. Wiara rzeczywiście staje się bramą zbawienia.W drugim (Jeśli nie uwierzycie, nie zrozumiecie) papież odnosi wiarę do podstawowych wartości, takich jak prawda, miłość i poszukiwanie Boga.W trzecim rozdziale (Przekazuję wam to, co przyjąłem) Kościół, a w nim sakramenty i Dekalog ukazane są jako fundamenty wiary czystej, wiary w prawdziwego Boga.W końcowym rozdziale (Bóg przysposabia im miasto) wiara jawi się jako wartość w najwyższym stopniu kształtująca życie społeczne. Prawdziwa wiara jest światłem życia rodzinnego, pokoju społecznego oraz meandrów cierpienia i wszelkich niedogodności życia.
W 1996 r. w Buenos Aires wydarzył się cud. Konsekrowana Hostia zamieniła się w skrwawione ciało. Był to jak dotąd ostatni cud eucharystyczny oficjalnie uznany przez Kościół. Człowiekiem, który zlecił zbadanie tego cudu, a następnie uznał go za autentyczny, był ówczesny arcybiskup Buenos Aires, kardynał Jorge Mario Bergoglio – papież Franciszek. Przez wiele kolejnych lat kardynał Bergoglio wyruszał na ulice i place Buenos Aires, wędrując w procesji Bożego Ciała, stając się szczególnym świadkiem realnej obecności Chrystusa w eucharystycznym Chlebie.
Książka zawiera medytacje eucharystyczne kardynała Bergoglio – papieża Franciszka, oparte na homiliach wygłoszonych podczas Mszy św. sprawowanych w Uroczystość Bożego Ciała. Wsłuchując się w te rozważania kardynała Bergoglio możemy powędrować razem z nim po Bożych ścieżkach, na które prowadził go Duch Święty, pozwalając mu odkrywać nieznane głębiny tej wielkiej tajemnicy naszej wiary.
Ten produkt jest zapowiedzią. Realizacja Twojego zamówienia ulegnie przez to wydłużeniu do czasu premiery tej pozycji. Czy chcesz dodać ten produkt do koszyka?
