W monografii postać Mikołaja Kopernika ujęta w długim trwaniu, na przestrzeni kilku stuleci, pojawia się zarówno w swojej epokowej różnorodności, jak i w niejednakowych formach i rejestrach kulturowych czy odmiennych praktykach. Śledząc bowiem losy traktatów monetarnych, przyglądając się malarstwu i rzeźbie, wystawiennictwu, murom uczelni, kolekcjom pamiątek, współczesnym mediom, bazom danych i internetowym dyskursom, widzimy jednocześnie różny kulturowy obieg treści wiązanych z Kopernikiem i praktykami transformacji naszego głównego bohatera. To zróżnicowanie kulturowych form i rejestrów jest tak samo interesujące i płodne poznawczo jak zróżnicowanie czasowe. Kopernik dla ludzi z różnych czasów i epok jest inny, podobnie jak rozmaicie pokazuje się go w poszczególnych formach przedstawień materialnych czy w praktykach kulturowych odmiennych społecznie grup i osób. Spostrzeżenie o Koperniku jako zjawisku kulturowym skłania nas, redaktorów tomu, do skierowania uwagi czytelników nie tylko na ustalenia autorów w zakresie zagadnień, jakimi się zajmują. Sądzimy, że można czytać przedkładaną monografię w taki sposób, by w Koperniku widzieć swoiste pojęcie wędrujące w kulturze. Zawarte tu teksty, wnosząc ważne ustalenia do współczesnej wiedzy o polskim astronomie, jednocześnie prezentują jakiś fragment „wędrowania” tej postaci w tytułowym długim trwaniu.
Kolejny raz składam na Państwa ręce monografię napisaną przez studentów – członków Studenckiego Koła Naukowego Res Anatomiae Animalium działającego w Instytucie Medycyny Weterynaryjnej Uniwersytetu Mikołaja Kopernika w Toruniu. Grupa młodych ludzi, rozpoczynających przygodę z badaniami naukowymi, prezentuje w niej swoje odkrycia. Olga Leś i Julia Winter przedstawiły w niej budowę makroskopową wybranych struktur przewodu pokarmowego kormorana czarnego (Phalacrocorax carbo). Mikołaj Szymczak, Marta Hübner i Julia Szelejewska podjęli próbę szacowania wieku lisa pospolitego na podstawie stosunku szerokości jamy miazgi zęba do szerokości zęba, natomiast Stefan Karpiński przygotował morfometrię porównawczą jąder na przykładzie dwóch gatunków: jelenia szlachetnego (Cervus elaphus) oraz daniela zwyczajnego (Dama dama). Licząc na życzliwe przyjęcie publikacji, zapraszam do lektury.
Maciej Zdun
Drodzy Czytelnicy – przedstawiamy szósty tom monografii Na pograniczu chemii, biologii i fizyki – rozwój nauk zawierającej artykuły naukowe autorstwa uczestników XVII Kopernikańskiego Seminarium Doktoranckiego (KSD). Prace wpisują się w cele konferencji mającej przygotować doktorantów do pisania artykułów naukowych oraz rozprawy doktorskiej. W tegorocznym tomie opublikowane są wyniki badań z obszaru nauk chemicznych, biologicznych, medycznych, fizycznych i technicznych. Obejmują one prace przeglądowe z najnowszych osiągnięć w wymienionych dyscyplinach oraz wyniki oryginalnych badań. Tym samym wnoszą istotny wkład w rozwój nauk ścisłych, przyrodniczych i technicznych, potwierdzając wartość naukową XVII edycji KSD i celowość spotkań młodych naukowców na Uniwersytecie Mikołaja Kopernika w Toruniu. Monografia może być cennym źródłem wiedzy dla osób rozwijających własne projekty badawcze oraz doktorantów poszukujących inspiracji lub wsparcia w rozwoju naukowym. Zachęcamy do współpracy i udziału w kolejnych edycjach.
„Przedstawiona do recenzji publikacja (…) nawiązuje do ważnego zagadnienia oceny kondycji finansowej specyficznej grupy jednostek gospodarczych, jakimi są stowarzyszenia i fundacje jako organizacje pozarządowe w Polsce. Podmioty te, choć w dużej mierze nie prowadzą działalności gospodarczej, są podmiotem oceny różnych grup interesariuszy zewnętrznych i wewnętrznych. Ocena taka może przyczynić się do zwiększenia środków finansowych pozyskiwanych na ich działalność potencjalnych darczyńców indywidualnych czy instytucji. Jak ważna jest działalność tych podmiotów, świadczą dynamiczny wzrost ich liczby oraz rozszerzanie zakresu działalności. Z tego punktu widzenia, monografię postrzegam jako ważną i stanowiącą istotny głos w dyskusji na temat doskonalenia regulacji działalności podmiotów tzw. trzeciego sektora.”
„Monografia porusza istotny temat dotyczący sprawozdawczości organizacji pozarządowych oraz ich ewaluacji. Wskazówki autorki, jak należy oceniać organizacje pozarządowe, mogą pozwolić na obiektywną ocenę działalności tych jednostek. Książka wznawia dyskusję na temat roli organizacji pozarządowych we współczesnym społeczeństwie oraz potrzeby ewaluacji ich działań na rzecz poprawy przejrzystości i odpowiedzialności finansowej. (…) Książka jest bardzo interesującą pozycją i może stanowić cenne źródło wiedzy dla zarządzających NGO, darczyńców oraz instytucji publicznych zajmujących się przydzielaniem dotacji dla tych organizacji”.
Monografia naukowa Świat z perspektywy sztuki, sztuka z perspektywy świata #Kultura wizualna to siódmy tom serii wydawniczej Wydziału Sztuk Pięknych Uniwersytetu Mikołaja Kopernika w Toruniu stanowiący zbiór tekstów z zakresu szeroko rozumianej kultury, sztuki i edukacji artystycznej. Ich autorami są zarówno teoretycy sztuki, jak i artyści, nauczyciele oraz edukatorzy. Zaprezentowali oni różnego rodzaju podejścia — od przedstawienia wyników badań dotyczących mechanizmów sztuki i edukacji artystycznej, poprzez analizę współczesnych praktyk artystycznych i twórczości wybranych artystów, po bardziej ogólne rozważania odnoszące się do społeczno-kulturowego kontekstu sztuki.
Tematem przewodnim tomu jest kultura wizualna. Problematyka rozdziałów dotyczy refleksji nad obecnością i znaczeniem obrazów w dzisiejszej kulturze i sztuce, ich dynamicznego wymiaru funkcjonowania, recepcji oraz tworzenia niezwykle interesującego pola interakcji. Poruszane zagadnienia odnoszą się do trzech podstawowych obszarów związanych z kulturą wizualną: społeczno-kulturowego, artystycznego i edukacyjnego.
Konkurencyjność przedsiębiorstwa to jego długookresowa zdolność do skutecznego konkurowania, której integralne części stanowią jej źródła, przejawy i efekty. Kształtowanie konkurencyjności jest więc kluczowym zagadnieniem w procesie zarządzania przedsiębiorstwem, w tym również działającym w środowisku sektora MSP. Współcześnie mikro-, małe i średnie przedsiębiorstwa tworzą najdynamiczniej rozwijający się i w pewnych obszarach dominujący sektor w narodowych gospodarkach zarówno w krajach wysoko-, jak i mniej rozwiniętych. Decydują o tempie ich wzrostu, stanowiąc jedną z głównych sił napędowych oraz odgrywają w nich bardzo ważną i wieloaspektową rolę. Mimo wielu pojawiających się w światowej literaturze koncepcji kształtowania konkurencyjności przedsiębiorstw brakuje skutecznych prób holistycznego ujęcia tego złożonego zagadnienia w celu zapewnienia praktyce gospodarczej konkretnych rozwiązań i wytycznych umożliwiających skuteczne budowanie wysokiej i trwałej przewagi konkurencyjnej.
Przygotowana publikacja ma charakter teoretyczno-empiryczny. W części teoretycznej przeprowadzono wnikliwą analizę podstawowych zagadnień odnoszących się do konkurencyjności przedsiębiorstw, zmierzając do określenia jej wieloaspektowej istoty oraz złożonej struktury, a także wskazania mechanizmu jej kształtowania. Ponadto podejmowane zagadnienie konkurencyjności odniesiono do scharakteryzowanego w tej części monografii sektora MSP, by wreszcie ją zwieńczyć propozycją teoretycznego modelu kształtowania konkurencyjności przedsiębiorstwa. Poza tym w części empirycznej monografii zidentyfikowano rynkowe uwarunkowania i stan konkurencyjności małych i średnich przedsiębiorstw regionu kujawsko-pomorskiego. Ostatecznie zaproponowano kierunki kształtowania konkurencyjności małych i średnich przedsiębiorstw regionu kujawsko-pomorskiego, co nadaje monografii utylitarnego znaczenia. W szczególności zaproponowano metodyczne podejście do podnoszenia konkurencyjności i sformułowano rekomendacje w zakresie systemowego doskonalenia zdolności do skutecznego konkurowania przez małe i średnie przedsiębiorstwa.
Współczesne ujęcia moralności, oparte często na woluntarystycznych założeniach, pozostawiają niewiele miejsca dla pogłębionej refleksji nad naturą ludzkiego działania. Tymczasem klasyczna myśl św. Tomasza z Akwinu, choć wymagająca, oferuje spójną i inspirującą wizję człowieka, cnót i szczęścia – wizję, której kluczem jest termin habitus. Niniejsza praca przedstawia habitus jako centralny element Tomaszowej syntezy moralności – nie jako jeden z wielu tematów, ale jako zwornik łączący antropologię, metafizykę i etykę cnót w harmonijną całość. Autor rekonstruuje wewnętrzną logikę Summy teologii i opisuje, w jaki sposób św. Tomasz przechodzi od ogólnej teorii ludzkich władz do szczegółowej analizy cnót i wad, aby pokazać drogę do spełnionego i szczęśliwego życia. Książka łączy uważną analizę tekstów źródłowych z próbą odczytania ich w świetle współczesnych pytań o wolność, prawo, formację i dojrzałość. Wskazuje, że habitus to nie relikt dawnych systemów, ale narzędzie, które może pomóc lepiej zrozumieć siebie, a tym samym mądrzej żyć. To zaproszenie do spotkania ze św. Tomaszem w nowym świetle. Autor Summy teologii zaskakuje trafnością swojego ujęcia i praktycznym podejściem, aby z przenikliwą znajomością ludzkiej natury przekazać nam klucz do tego, co najważniejsze – jak się zmienić na lepsze.
Rok 2024 był dla Studium Kultury i Języka Polskiego dla Obcokrajowców Uniwersytetu Mikołaja Kopernika w Toruniu uroczystą, jubileuszową okazją do glottodydaktycznych spotkań i dyskusji nad perspektywami nauczania języka polskiego jako obcego, integracji i internacjonalizacji. Ostatnie lata działalności jednostki to czas jej intensywnego rozwoju, wzmożonej aktywności i wyzwań stawianych przez współczesność. Niniejszy – szósty – tom Nowych perspektyw w nauczaniu języka polskiego jako obcego ukazuje się w 30. rocznicę powstania jednostki i jest pokłosiem konferencji, która odbyła się w dniach 1–2 marca 2024 r.
Ze Wstępu
Publikacja gromadzi przegląd wyników najnowszych badań z zakresu glottodydaktyki polonistycznej, które […] stanowią cenny wkład do osiągnięć naukowych w tej subdyscyplinie. Teksty mają rozmaity charakter: poglądowy, empiryczny, prezentacyjny (prezentacja nowej techniki, perspektywy czy strategii nauczania, efektów projektu dydaktycznego itp.), jak również sprawozdawczy. To też zaleta publikacji. Specyfiką glottopolonistyki jest bowiem to, że jej rozwój ma charakter wielopłaszczyznowy i potrzebna jest w niej publiczna dyskusja w rozmaitych obszarach […].
Z recenzji dr hab. Magdaleny Smoleń-Wawrzusiszyn, prof. KUL
W prezentowanym trzecim tomie monografii kontynuujemy i rozwijamy zagadnienia dotyczące nowych ujęć wyrobów rzemiosła artystycznego, które często są szczególnie atrakcyjne pod względem estetyki oraz niezwykle interesujące z uwagi na budowę techniczną i sposób ich wykonania. Nierzadko są to wyrafinowane dzieła sztuki.
Zamieszczone w tomie artykuły, podobnie jak w poprzednich częściach, podejmują różnorodną tematykę, ukazując zagadnienia związane z badaniami i konserwacją obiektów o odmiennych wartościach historycznych, artystycznych oraz emocjonalnych. Są to m.in. skrzynie posagowe, flizy holenderskie, bursztynowa szkatuła, posąg Buddy Amidy, szkatuła w stylu empire, pomniki nagrobne typu śliwickiego, witraże, a także model statku. Obiekty te wykonano z takich materiałów, jak: drewno, drewno polichromowane, terakota, ceramika szkliwiona, szkło, jaspis, bursztyn itp.
Obcując z tymi przedmiotami, nie tylko odkrywamy ich skomplikowaną złożoność budowy, lecz także poznajemy nieznane dotąd fakty z historii życia osób, które je tworzyły lub są w ich posiadaniu.
Rozpoznawanie historii przedmiotów i związanych z nimi ludzi buduje wyjątkowy obraz pamięci o minionych czasach. Stanowi cenny wkład w naszą historię, czyniący ją dzięki tym obiektom unikatową i szczególnie bliską.
Zapraszamy Państwa do lektury niniejszego tomu oraz do zapoznania się z tymi niezwykłymi dziełami rzemiosła artystycznego, jak również z wyzwaniami związanymi z ich konserwacją i restauracją.
Jacek Malczewski – dziś jeden z najpopularniejszych polskich malarzy przełomu XIX i XX wieku – pozostawił ogromną i bogatą tematycznie spuściznę, która do dziś jest przedmiotem licznych badań historyków sztuki. Wiąże się to również z ciągłym odkrywaniem jego dzieł, zarówno tych zapomnianych, uważanych za zaginione, jak i tych dotąd nigdzie nieodnotowanych i zupełnie nieznanych.
Twórczość tego na wskroś polskiego malarza była tematem wielu monografii i wystaw, a obrazy uzyskują na aukcjach astronomiczne ceny. Mimo to nie ma opracowań dotyczących jego warsztatu malarskiego. Jak zatem jawi się warsztat Jacka Malczewskiego? Na ile zakorzeniony jest on w XIX-wiecznej tradycji malarstwa, a na ile jest już twórcą nowoczesnym? Czy jest możliwe określenie cech charakterystycznych jego techniki i czy można mówić o specyfice warsztatu malarskiego, wynikającej z właściwej dla Malczewskiego techniki budowania obrazu? Używał przecież produkowanych masowo materiałów i przyborów malarskich.
Niniejsza książka jest próbą odpowiedzi na te pytania, a jednocześnie weryfikuje dzieła oryginalne, dzieła wątpliwe, falsyfikaty i naśladownictwa.
Był wybitnym twórcą malarstwa abstrakcyjnego, przedstawicielem współczesnej awangardy malarskiej określanym mianem klasyka polskiej nowoczesności. Po wczesnym okresie figuratywnym jego twórczość weszła w fazę fascynacji potencjałem koloru i światła.
Publikacja, którą przekazujemy do rąk Czytelników, została wydana z okazji setnej rocznicy urodzin artysty oraz osiemdziesięciolecia powstania Uniwersytetu Mikołaja Kopernika w Toruniu.
W książce zanalizowano wybrane zdarzenia dźwiękowe będące elementami codziennej, gęstej tkanki sonicznej Warszawy przełomu XIX i XX wieku. Studia przypadków zaprezentowane w pracy dotyczą dźwięków: katarynki, fortepianu, na którym gra młoda kobieta, protestu, nawoływań ulicznych sprzedawców, wreszcie – dźwięków ciszy w mieszkaniu i poszukiwania ciszy w mieście. Każdy z tych elementów ukazuje wielopoziomowe splątania rozumienia dźwięku i reagowania na niego, które przecinają się na poziomie klasy, płci kulturowej czy tożsamości narodowej. Nasłuchiwane historyczne zdarzenia dźwiękowe to przestrzenie spotkania i konfliktu grup społecznych o różnych (rozbieżnych) sonicznych potrzebach i tożsamościach; zbadano zatem rolę wyżej wymienionych dźwięków w przestrzeni miasta oraz sposoby reagowania na te same dźwięki przez mieszkańców i mieszkanki Warszawy. Innymi słowy, w książce zanalizowano, jak dźwięki były wykorzystywane, by kształtować, definiować, przetwarzać i podważać społeczne i kulturowe konteksty codziennego życia w mieście.
Istotnym elementem pracy są także rozważania metodologiczne wokół historycznych studiów nad dźwiękiem, orbitujące wokół pytania „co to znaczy słuchać historii?”. Autorka zastanawia się nad pojęciami, analizą źródeł tekstowych i wizualnych w kontekście badania dźwięku oraz rolą badacza i badaczki w procesie poznawania dźwiękowej przeszłości. Głównymi narzędziami metody są: definicja dźwięku jako zdarzenia dźwiękowego, pojęcie akustemologii, akustycznej epistemologii, czyli poznawania i porządkowania świata za pomocą dźwięku, także praca z dźwiękową wyobraźnią.
Zaproponowany w książce model CSR pokazany jest z perspektywy makroekonomicznej, głównie z punktu widzenia instytucji formalnych i nieformalnych, edukacji, kultury społeczno-gospodarczej, stanu społeczeństwa obywatelskiego i świadomości ekologicznej. Model ten w sposób istotny różni się od dotychczas prezentowanych w literaturze przedmiotu zalecających przede wszystkim określone działania operacyjne. Ze względu na to, że prezentowane w literaturze przedmiotu modele społecznej odpowiedzialności biznesu nie ujmowały otoczenia zewnętrznego, które wszak istotnie warunkuje jej realizowanie się, autorka zaproponowała makroekonomiczny model infrastruktury społecznej odpowiedzialności biznesu. Priorytetem przedłożonego modelu CSR jest uzupełnienie powstałej luki ze wskazaniem, że afirmacja idei CSR nastąpi wówczas, kiedy wystąpi synchronizacja działania w tym kierunku nauki, instytucji formalnych i nieformalnych, edukacji, społeczeństwa, podmiotów gospodarczych i trzeciego sektora.
Święty Augustyn (354–430) odegrał kluczową rolę w historii zachodniej cywilizacji chrześcijańskiej, a jego listy odzwierciedlają niemal wszystkie ważne obszary jego działalności intelektualnej i instytucjonalnej, a także codziennej praktyki. Z jednej strony korespondencja ta należy do bogatej tradycji starożytnej epistolografii w ogóle, a z drugiej jest najlepiej zachowanym zbiorem łacińskich listów wczesnochrześcijańskich. Augustyn przed swym spektakularnym nawróceniem był profesorem retoryki, a więc autorem głęboko zanurzonym w łacińskiej tradycji literackiej, ale był też chrześcijańskim biskupem Hippony, ważnego miasta w rzymskiej Afryce Północnej, świadomym własnego autorytetu i bardzo aktywnie zaangażowanym w debaty teologiczne oraz instytucjonalną działalność Kościoła swoich czasów. Korpus jego listów stanowi zatem bezcenne źródło dla badaczy zajmujących się takimi dyscyplinami jak teologia, filozofia, historia idei, antropologia kulturowa, literaturoznawstwo, historia życia codziennego, dzieje kultury materialnej oraz myśli społecznej i politycznej. Poza wszystkim jest fascynującym świadectwem geniuszu jednego z najwybitniejszych w dziejach przedstawicieli zachodniej kultury.
W latach 2004-2018 Toruńskie Spotkania Dydaktyczne stały się forum wymiany poglądów między dydaktykami, doradcami metodycznymi i nauczycielami historii. Konferencje organizowane co dwa lata przez Polskie Towarzystwo Historyczne, Stowarzyszenie Oświatowców Polskich oraz Instytut Historii i Archiwistyki UMK gościły dydaktyków historii z wielu polskich uczelni, a także specjalistów z Wielkiej Brytanii, Stanów Zjednoczonych, Francji, Szwecji, Ukrainy, Litwy i Łotwy. Rezultaty tych dyskusji znalazły się w 12 tomach, które odzwierciedlają zainteresowania badawcze i problemy kształcenia historycznego.
Prezentowany tom "I Forum Edukacji Historycznej: nowe wyzwania" to owoc dyskusji dydaktyków historii, jaka odbyła się w Toruniu w 2023 roku. Nowa inicjatywa, nawiązująca do tradycji Toruńskich Spotkań Dydaktycznych i ich integrującego charakteru, jest jednocześnie próbą rozszerzenia dawnej formuły i wzbogacenia jej o głosy na temat współczesnych wyzwań edukacyjnych. Ten nowy początek jest wynikiem dobrej współpracy Polskiego Towarzystwa Historycznego, Katedry Metodologii, Dydaktyki i Historii Kultury UMK oraz Komisji Dydaktyki Historii Komitetu Nauk Historycznych PAN, a zarazem zapowiedzią kolejnych spotkań dydaktyków, nauczycieli, spotkań teorii z praktyką edukacyjną.
Książka prezentuje 17 artykułów ukazujących współczesną sytuację edukacji historycznej na tle przemian, jakie przyniosły kolejne reformy R po 1989 roku. Odnajdziemy tu zarówno próby postawienia diagnozy stanu edukacji, analizę podstawy programowej i podręczników do nauczania historii, jak i pytania o miejsce historii w przestrzeni publicznej, w polityce, w muzeach, archiwach, w świecie cyfrowym. Czytelnik odnajdzie tu refleksje wpisujące się w szeroką dyskusję nad stanem polskiej szkoły, a w szczególności nad wyzwaniami stojącymi przed edukacją historyczną.
Zapewne każdy, kto miał styczność z polską edukacją lub choćby interesuje się polską historią, zetknął się kiedyś ze słowem „sarmatyzm”. Jednakże gdy zestawić ze sobą jego rozmaite formalne i nieformalne definicje, okazuje się, że dotyczą one niezwykle szerokiej gamy zjawisk, a nierzadko nawet stoją względem siebie w kompletnej sprzeczności. Celem książki jest próba stworzenia narracji o tym, skąd „sarmatyzm” (rozumiany jako słowo i jako pojęcie) się wziął, a przy tym ustalenie, jaką pełnił funkcję w dyskursach historycznych. Jak go rozumiano i jakie kryły się za tym idee? Kto i w jakim celu go używał? I wreszcie: na ile „sarmatyzm” jest pojęciem fundacyjnym dla współczesnej idei polskości? Jest to istotne tym bardziej, że i publicyści, i akademicy zdają się postrzegać je jako istotny element historii polskiej tożsamości – i to niezależnie od tego, czy przypisuje się mu konotacje pozytywne, czy negatywne. Każde użycie „sarmatyzmu” wytwarza (lub chociaż reprodukuje) jakiś obraz polskości: chorobliwej i wynaturzonej, albo przeciwnie – pierwotnej, zdrowej, prawdziwej. „Sarmatyzm”. Historia pojęcia pokazuje, jak te obrazy uzależnione są od polityk, dyskursywnych celów i bieżących okoliczności.
Ta książka ma dwa tematy. Pierwszym jest zjawisko autografii: różne sposoby ustanawiania relacji między tekstem artystycznym a osobą autora czy autorki – tekstowego, podmiotowego utrwalania śladów ludzkiej egzystencji. Temat drugi to literatura żydowska uprawiana w językach nieżydowskich, a w szczególności literatura polsko-żydowska drugie połowy XX wieku.
Pisarstwo takich autorów jak Kazimierz Brandys, Ida Fink, Hanna Krall, Stanisław Lem, Artur Sandauer, Julian Stryjkowski powraca do tematów zatartego rodowodu, dwoistości, odejścia, niewypowiedzianej traumy, utraty. Twórcy ci na różne sposoby inscenizują problematykę braku porozumienia, nietożsamości, wykorzenienia, obcości czy odrzucenia, a zarazem usilnie poszukują rozumiejącego kontaktu i bliskości.
Z tych rozbieżnych impulsów wypływa swoistość autografii polsko-żydowskich. Balansują one na granicy prywatnego i publicznego, indywidualnego i zbiorowego, odsłonięcia i zakrycia, szyfru i ujawnienia. Tekst pisany dla siebie staje się tu tekstem dla innych. Tekst jednostkowy stapia się z wielotekstem twórczości własnej, a czasem także cudzej. Mówienie o sobie jest zarazem mówieniem o innych i w imieniu innych. Przeciw milczeniu. Przeciw samotności. Przeciw śmierci. Przeciw zapomnieniu.
Podręcznik przedstawia podstawowe i najważniejsze zagadnienia z zakresu międzynarodowego prawa humanitarnego konfliktów zbrojnych, uwzględniając jego rozwój historyczny, zasady, normy oraz mechanizmy wdrażania. Omówiono w nim kluczowe zagadnienia, takie jak ochrona ofiar konfliktów, status i traktowanie jeńców wojennych, ochrona osób cywilnych, dóbr kultury i środowiska naturalnego, a także ograniczenia w stosowaniu metod i środków walki. Autorka szczegółowo prezentuje również specyfikę konfliktów niemiędzynarodowych, udział dzieci w wojnach oraz mechanizmy odpowiedzialności karnej za zbrodnie wojenne. Ważną część książki stanowi analiza powiązań między prawami człowieka a prawem humanitarnym. Praca opiera się na przepisach międzynarodowych konwencji, orzecznictwie sądów międzynarodowych oraz studiach przypadków, takich jak zatrzymani w Guantanamo czy wojna w Ukrainie, ukazując aktualność i wyzwania w stosowaniu międzynarodowego prawa humanitarnego.
Monumentalny, bogato ilustrowany katalog pierwszej w międzynarodowym muzealnictwie wystawy poświęconej europejskim oprawom książkowym ery gotyku. Wystawę zorganizowano w Muzeum Okręgowym w Toruniu w związku z IV Międzynarodową Konferencją Naukową z Zakresu Tegumentologii (13-14 grudnia 2024). Zaprezentowano na niej ponad 70 opraw z XIII – XVI w. pochodzących z bogatych i niezwykle cennych zbiorów najważniejszych toruńskich placówek naukowo-kulturalnych: Biblioteki Uniwersyteckiej, Książnicy Kopernikańskiej, Archiwum Państwowego i Muzeum Diecezjalnego. Wśród skatalogowanych dzieł znajdują się oprawy z rozmaitych ośrodków europejskiego introligatorstwa (m.in. Prusy Krzyżackie, Królestwo Polskie, Niemcy, Czechy, Włochy, Anglia) oraz ze słynnych warsztatów (np. introligatorzy współpracujący z norymberskim przedsiębiorstwem wydawniczym Antona Kobergera, krakowski Introligator IC). Oprawy te egzemplifikują przeróżne – w tym rzadko spotykane – formy, tak pod względem strukturalnym (np. oprawy płaszczowe, oprawa sakwowa, oprawy łańcuchowe, drewniane oprawy tabliczek woskowych), jak i dekoracyjnym (np. oprawy nacinane, malowane, plakietowe). Dopełnieniem głównej części katalogowej jest kilkanaście dzieł malarstwa i rzeźby gotyckiej, w których ukazano motyw oprawnej księgi, jak również kilkadziesiąt wyrobów gotyckiego rzemiosła artystycznego (m.in. złotnictwa, kowalstwa i ślusarstwa, kaflarstwa), unaoczniających ich wieloaspektowe powiązania z introligatorstwem.
W katalogu zastosowano nowatorską, nigdy wcześniej nie zastosowaną, koncepcję prezentacji obiektów: każda dwujęzyczna nota (PL i ENG) zawiera podstawowe informacje o oprawie i chronionym nią kodeksie lub druku, jak również komentarz odnoszący się do wybranych problemów badawczych wcielanych przez to dzieło. Tekstowi towarzyszy tablica barwna ukazująca przeważnie jedną z okładzin, obok tekstu widnieją zaś pomniejszone fotografie drugiej okładziny, grzbietu, obcięcia kart, a niekiedy też innych elementów struktury bądź dekoracji (np. detale zapięć, powiększone wyciski tłoków, wyklejka).
Katalog opracowany został przez Arkadiusza Wagnera we współpracy z Magdaleną Awianowicz, Martą Czyżak, Beatą Madajewską i Krzysztofem Nierzwickim. Fotografie katalogowe i albumowe wykonał m.in. Piotr Kurek, Tomasz Dorawa, Krzysztof Deczyński i Piotr Gużyński. Projektantem graficznym publikacji jest Kamil Snochowski.
Ten produkt jest zapowiedzią. Realizacja Twojego zamówienia ulegnie przez to wydłużeniu do czasu premiery tej pozycji. Czy chcesz dodać ten produkt do koszyka?
