Autorzy książki, pracownicy Katedry Inwestycji i Nieruchomości Wydziału Nauk Ekonomicznych i Zarządzania Uniwersytetu Mikołaja Kopernika w Toruniu, od wielu lat prowadzą badania naukowe dotyczące międzynarodowych przepływów kapitału w postaci bezpośrednich inwestycji zagranicznych (BIZ). Pierwsze ich prace badawcze w tym obszarze obejmowały BIZ w Polsce – ich natężenie, strukturę, uwarunkowania i skutki. Są one kontynuowane w zakresie krajowym i regionalnym, chociaż obecna działalność badawcza autorów koncentruje się na problematyce aktywności inwestycyjnej polskich przedsiębiorstw za granicą. Ponadto przedmiotem zainteresowań naukowych autorów książki jest internacjonalizacja przedsiębiorstw drogą kapitałową, zwłaszcza działalność największych bezpośrednich inwestorów świata, a także przedsiębiorstw międzynarodowych z krajów rozwijających się. Wyniki ich badań były ogłaszane w licznych opracowaniach naukowych – książkach i artykułach publikowanych w kraju i za granicą. W powszechnym uznaniu toruński ośrodek badań BIZ, który współtworzą, należy do wiodących w Polsce. Szerzej o zespole badawczym: https://skolar.umk.pl.
Książka Wolni i zniewoleni. Głosy grup podporządkowanych w historii imperium portugalskiego to historia ludzi z peryferii kolonialnego imperium portugalskiego. To opowieść o tych, którzy kiedyś zamieszkiwali obszar dzisiejszej Brazylii, Angoli, Gwinei-Bissau oraz atlantyckich archipelagów Wysp Zielonego Przylądka i Wysp Świętego Tomasza. Wśród nich znajdziemy nie tylko ludy autochtoniczne, ale także żydów uciekających przed prześladowaniem religijnym, żydowskich konwertytów czy Muzułmanów oraz Cyganów skazanych wyrokiem sądów inkwizycyjnych i cywilnych, a także czarownice i przestępców. Raz wolni, raz zniewoleni. Ich stopień podporządkowania różnił się w zależności od takich czynników, jak płeć, stopień asymilacji, relacje z panem oraz miejsce w strukturze sieci. Celem tej książki było wydobycie tych głosów i przyjrzenie się, kto aktywnie i świadomie uczestniczył w budowaniu kolonialnego imperium portugalskiego, a kto na zawsze zniknął z kart historii. Czy odtworzenie zdarzeń z punktu widzenia tych najbardziej marginalizowanych pomoże ją zrekonstruować?
Założeniem tej książki jest przedstawienie relacji pamięci, władzy i polityczności zawartych w reprezentacjach pamięci, najczęściej nieoczywistych, wielowymiarowych, hybrydalnych bądź jednoznacznie wypieranych i zapominanych w Abchazji, Armenii, Gruzji i Górskim Karabachu. Jest to próba ukazania pamięci zbiorowej jako polityczności, działania, praktyki politycznej i dyskursu, przez analizę reprezentacji pamięci, które obejmują znaki i kody, konsolidując tym samym struktury i mechanizmy pamiętania i zapominania, znacznie trwalsze od zawartości tekstów. Opisanie tej dynamicznej, otwartej struktury z pewnością wskazuje, jak istotnym elementem wszelkich narracji politycznych w regionie Kaukazu Południowego jest pamięć.
O idei Europy tradycyjnie myślano w kategoriach pokonywania granic. Tak jak mityczna księżniczka nosząca jej imię, Europa miała być nomadką – tworzyć się dzięki nieustannej wędrówce. Jednocześnie miała być ona nośnikiem uniwersalizmu – obietnicy powszechnego postępu, która stopniowo ziści się w planetarnych ramach. Zburzenie muru berlińskiego i wejście w kolejną fazę integracji kontynentu raz jeszcze zrodziły nadzieje na kosmopolityczną Europę. Po upływie 30 lat nie zostało z nich zbyt wiele. Dziś granice stanowią raczej świadectwo impasu europejskiego uniwersalizmu niż chwilową barierę na drodze do jego realizacji. Dramat uchodźców tonących w Morzu Śródziemnym, rozbudowa strzeżonej „twierdzy Europa” czy odradzające się egoizmy narodowe to tylko najbardziej jaskrawe przykłady odwrotu ku partykularyzmom. Czy zatem Europa definitywnie odstąpiła od swej misji?
W kontrze do nastroju przepełnionego pesymizmem książka śledzi wyłanianie się konturów nowej Europy, a właściwie – wielu Europ na raz. Niemożliwość wypracowania formy politycznej, porowatość i niestabilność granic zostają potraktowane nie jako przejaw zmierzchu, lecz jako źródło żywotności Europy. O ile stary europejski uniwersalizm polegał na przesuwaniu horyzontów i przezwyciężaniu partykularyzmów, o tyle współcześnie granice stają się przestrzeniami spotkania z Innością, zewnętrzem, różnicą, które wzywają Europę do wymyślenia się na nowo.
Książka eksploruje nowe ścieżki dla Europy w ślad za poststrukturalistycznymi myślicielami. Konfrontując się z aktualnym wyzwaniem migracji, historią idei europejskiej i współczesnymi debatami nad potrzebą odnowy uniwersalizmu, Nomadyczna Europa stawia sobie za cel odblokowanie naszej wspólnej wyobraźni politycznej.
Magdalena Maciudzińska-Kamczycka, Sebastian Dudzik
Grafika w hybrydowym świecie. Wprowadzenie / 7
Sebastian Dudzik
Do czego potrzebna jest dziś grafika? 1. Proces upodmiotowienia matrycy i jego konsekwencje / 13
Kajetan Giziński
Drzeworyt jako naturalna hybryda graficzna / 33
Magdalena Maciudzińska-Kamczycka
Cielesna litera. Strategie matrycy w izraelskiej sztuce kobiecej / 53
Karolina Greś
„Strategie wykorzystania obiektów gotowych” w procesie graficznym na przykładzie Williego Cole’a i Betsabeé Romero / 63
Maciej Gąbka
After Positive. (Po)pozytyw a proces poznawczy / 73
Krzysztof Jurecki
Między fotografią a grafiką. Analiza wybranych prac z Międzynarodowego Konkursu „Cyberfoto” (1997–2018) / 85
Krzysztof Kula
Engramy – między dokumentacją a kreacją / 93
Katarzyna Zimna
Odbitka graficzna jako „dzieło w ruchu”. Hybrydowość na etapie post-print / 107
Martyna Rzepecka
Wielopoziomowa materia graficzna jako centrum zamrożenia procesu graficznego oraz przestrzeń sensualnego odbioru / 121
Marek Glinkowski
Matryca między rzeczą a obrazem: zwrot ku rzeczom w graficzności / 133
Agnieszka Cieślińska
Homo-Botanicus, twórcze imaginarium / 145
„Żaden człowiek nie jest samotną wyspą; każdy stanowi ułomek kontynentu, część lądu” – głosi słynna fraza Johna Donne’a, która posłużyła Ernestowi Hemingwayowi za motto powieści Komu bije dzwon. Parafrazując, można powiedzieć, że tym bardziej żadna kinematografia narodowa nie jest samotną wyspą; każda stanowi ułomek kontynentu, część lądu, jakim jest światowe kino i jeszcze szerzej – sztuka i kultura, przynajmniej od XIX wieku połączona siecią złożonych współzależności, inspiracji, uwarunkowań i powiązań o zasięgu globalnym. Powiązania te mogą mieć charakter ekonomiczny, intelektualny, polityczny, społeczny, artystyczny. Przeważnie są mieszanką ich wszystkich.
Dotyczy to także polskiego kina, a celem książki Przeczucie końca. Modernizm, późność i polskie kino jest przyjrzenie się wycinkowi rodzimej kinematografii, jaki stanowi powojenne kino autorskie, właśnie jako części tego bogatego kontynentu, którego jednym z najistotniejszych wymiarów był filmowy modernizm. Tropi ona kształtowanie się modernistycznego dyskursu, instytucji i poetyki zarówno w międzynarodowym, jak i lokalnym kontekście, a także kolejne przejawy i konsekwencje estetyczne oraz filozoficzne funkcjonowania tego paradygmatu w polskim kinie. Szczególny nacisk położony został na późną fazę modernizmu, której istnienie datuje się na lata siedemdziesiąte oraz (w mniejszym natężeniu) dekadę następną, a której czołowymi reprezentantami byli m.in. Andrzej Żuławski, Tadeusz Konwicki, Wojciech Jerzy Has, Grzegorz Królikiewicz czy Piotr Szulkin. Tego rodzaju „utransnarodowienie” polskiego kina pozwala spojrzeć na nie świeżym okiem, nawet jeśli przedmiotem jego zainteresowania są postaci, zjawiska czy dzieła pozornie dobrze znane.
Tematem monografii jest analiza wybranych autobiograficznych narracji autorstwa kobiet z perspektywy związków między matkami a córkami w kontekście relacji rodzinnych i artystycznych. Przedstawione badania dotyczą przede wszystkim tego, w jaki sposób relacje rodzinne wpływają na matczyną oraz córczyną twórczość literacką lub artystyczną i na odwrót – w jaki sposób życie artystyczne wpływa na relacje panujące w rodzinie. W ten sposób analizie poddane zostały te kategorie i problemy, które pojawiają się w literaturze jako skutek działania tych relacji. Celem przeprowadzanych rozpoznań było znalezienie i zinterpretowanie na zasadzie case studies tych duetów matek i córek, których teksty najlepiej odzwierciedlają charakterystyczny sposób tworzenia narracji o sobie i rodzinie.
Wybrane utwory poddano analizie w kontekście m.in. takich kategorii, jak córectwo, etyka troski, uznanie, epigenetyka, wstyd, empatia, topologie choroby, żałoba. Zinterpretowano również te specyficzne teksty lub prace autobiograficzne, które nie wpisują się w sztywne ramy gatunkowe. Należą one do tej grupy projektów i/lub narracji, które podkreślają różnorodność estetyk oraz konwencji tego hybrydycznego gatunku, jakim jest autobiografia. Rozpoznania i teorie różnych dziedzin wiedzy akademickiej zostały wykorzystane jako narzędzia analityczne. Zaliczają się do nich chociażby teoria i interpretacja literatury, gender studies, antropologia kultury, badania nad pamięcią i materialnością, analizy socjologiczne, koncepcje psychologiczne i psychoanalityczne, a także hipotezy podejmujące kwestie wpływu zmian społeczno-politycznych na literaturę autobiograficzną. Wszystko to przyczyniło się do stworzeniu metodologii uwzględniającej specyfikę badanych tekstów, odpowiadającą przekształceniom współczesnej literatury autobiograficznej.
Przedmiotem podejmowanych w monografii analiz jest asamblaż „klasy–kapitału–coachingu”, który jest rozpatrywany w kontekście procesu rozpowszechniania się w dobie późnego kapitalizmu idei przedsiębiorczości, odpowiedzialności indywidualnej oraz uekonomicznienia stosunków nieekonomicznych. Coaching – rozumiany jako materializacja neoliberalnych technologii urządzania – jest praktyką materialno-symboliczną zachęcającą członków wyższych klas średnich w Polsce do podejmowania prób rozwijania form kapitału emocjonalnego (samoświadomości, postaw przedsiębiorczości i odpowiedzialności, pewności siebie oraz poczucia własnej wartości, odporności psychicznej i umiejętności zarządzania emocjami) w celu radzenia sobie z wyzwaniami stawianymi przez kapitalizm. Członkowie wyższych klas średnich, biorący udział w prowadzonych przez autora badaniach etnograficznych, budują tożsamość klasową w procesie afektywnej pracy nad sobą, inicjowanej w coachingu, która wypływa z potrzeby zyskania i/lub poszerzenia wymienionych wyżej dyspozycji emocjonalno-kognitywnych. Coaching jest narzędziem zarówno tę potrzebę zaspokajającym, jak i ją produkującym. Jest on mechanizmem konstruującym neoliberalne podmioty wyższych klas średnich, wyposażającym je nie tylko w kapitał emocjonalny, lecz także kategorie, na podstawie których sami działają i myślą o sobie oraz otaczającym świecie. Książka dowodzi, że pracę coachingową odpowiedzialną za wytwarzanie neoliberalnych podmiotów wyższych klas średnich konstytuuje mechanizm retoryczny i polityczny, który dookreśla etykieta stanowiąca także drugi człon tytułu monografii: perswazja neoliberalnego urządzania.
Książka stanowi wielostronny opis życia osób niewidomych, w tym w szczególności niewidzących od urodzenia lub wczesnego dzieciństwa. Autor przybliża specyficzne doświadczenia, możliwości i ograniczenia przedstawicieli tej grupy, a także ogólniejsze kulturowe i społeczne uwarunkowania ich życia.
Celem książki jest odpowiedzenie na następujące pytania: Jak osoby niewidzące od urodzenia uczą się przypisanej im roli „nienormalnych” i „niepełnosprawnych”? Jaki wpływ na życie uczestników badań miał długoletni pobyt w specjalnych ośrodkach szkolno-wychowawczych? Jak osoby, które nie znają lub nie pamiętają wrażeń wzrokowych, odnajdują się w ramach ogólnie pojętej kultury wizualnej? W jakim stopniu i jakimi sposobami dostosowują się do norm i nakazów dotyczących dziedziny wyglądu? Jak radzą sobie z praktycznymi ograniczeniami, które wynikają bezpośrednio z braku zmysłu wzroku?
Podstawą prezentowanych rozważań są badania etnograficzne wśród osób niewidomych prowadzone w latach 2011?2017. Ich zasadniczymi uczestnikami były 22 osoby niewidzące w wieku 18?42 lat. W tym okresie autor nawiązał również liczne kontakty z innymi osobami niewidomymi, ociemniałymi i niedowidzącymi, ich znajomi i członkami rodzin, a także pracownikami instytucji i organizacji działających na rzecz tej grupy.
Badania stanowią również próbę realizacji i weryfikacji założeń etnografii opartej na współpracy (collaborative ethnography). Jednym z wyrazów pogłębionej współpracy z uczestnikami badań są ich komentarze dotyczące poszczególnych rozdziałów książki, które zostały zamieszczone na końcu każdej części.
W ostatniej dekadzie PRL z Polski wyjechało na stałe ok. 1,3 mln Polek i Polaków. Wśród migrujących byli azylanci stanu wojennego, uchodźcy solidarnościowi, migranci zawodowi o bardzo różnych stopniach wykształcenia i kwalifikacji. Książka opisuje perypetie, jakie napotykali, usiłując wyjechać z PRL i osiedlić się za granicą. Relacjonuje trudne doświadczenia związane z pierwszymi miesiącami i latami pobytu w obcym kraju oraz ze zdobywaniem pozycji zawodowej i stabilności materialnej. Czytelnik towarzyszy bohaterom od lat 80. do współczesności. Publikacja jest uzupełnieniem dotychczasowych badań nad emigracją ostatniej dekady PRL. Analizuje wpływ wydarzeń historycznych, takich jak upadek żelaznej kurtyny czy akcesja Polski do UE, na biografie i tożsamości emigrantów. Autorka poszukuje odpowiedzi na pytania dotyczące strategii integracyjnych polskich imigrantów i ich poczucia przynależności do kultury polskiej i obcej. Główne źródło stanowią ustne relacje emigrantów, zebrane metodą wywiadu biograficznego i pogłębionego. Książka jest próbą zastosowania podejścia interdyscyplinarnego, ponieważ łączy antropologiczne badania terenowe i pytania badawcze z elementami warsztatu historyka – krytyczną analizą źródeł zastanych.
Książka stanowi eksploracyjne studium emocji miłosnych w praktykach flirtów i podrywów. Zawarte w niej analizy są rezultatem wieloletnich badań terenowych prowadzonych w sanatoriach, w środowisku kuracjuszy oraz podczas imprez klubowych, w gronie młodych ludzi bawiących się w klubach. Efektem przeprowadzonych badań jest rozpoznanie zjawisk afektywnych w bezpośrednich interakcjach damsko-męskich o podłożu romantycznym i erotycznym, przebiegających w kontekstach towarzyskich. Książka łączy etnograficzną rekonstrukcję działań emocjonalnych w praktykach miłosnych z teoretycznymi rozważaniami związanymi z rozwojem studiów nad przebiegiem interakcji, fenomenologią emocji oraz mikrospołecznym wymiarem życia uczuciowego. Prezentowana praca zawiera także obszerne omówienie podjętych praktyk badawczych, które składają się na projekt metodologii wrażliwej na afekt.
Flirty i podrywy to sfera rozpięta między przestrzeniami jednostkowymi i podmiotowymi a światem społecznym i symbolicznym; między wymiarami cielesnym i zmysłowym oraz refleksyjnym i ideowym. Emocje miłosne, które rodzą się na imprezach klubowych i podczas turnusów sanatoryjnych, są umocowane zarówno w myśleniu o subiektywnych celach i wartościach, w kulturowo zaaranżowanych sytuacjach zabaw intymno-towarzyskich, jak i w pozaaksjologicznych, niemyślanych praktykach cielesnego odczuwania. Są raz podległe, a innym razem niepodlegające konwencjom społecznym i myślącemu podmiotowi. Czasami natomiast pozostają – jak się zdaje – poza władzą obydwu czynników i kierują się pozaświadomymi, pozadyskursywnymi intencjami ciała.
Kiedy życie miejskie zaczęło tętnić dłużej i głośniej? Kiedy piesi utracili pierwszeństwo w ruchu drogowym, a dorożki konne zostały wyparte przez samochodowe taksówki? Co spowodowało, że na początku XX wieku urzędnik miejski podróżował ponaddwukrotnie szybciej od robotnika?
Wraz z powstaniem i rozwojem silnika spalinowego oraz elektrycznego pojawiła się komunikacja miejska, powozy konne były zastępowane przez samochody, mieszkańcy korzystali z rowerów i motocykli. Zmieniły się warunki podróżowania w przestrzeni miejskiej. Jednak przemiany te nie były dostępne w równym stopniu wszystkim grupom społecznym. Możliwości szybszego i nowoczesnego przemieszczania stały się nowym przejawem rozwarstwienia społecznego.
Książka ta prezentuje proces zmian, jakie zaszły w sposobach podróżowania w przestrzeni miejskiej Torunia w latach 1891–1939. Autor podejmuje próbę udzielenia odpowiedzi na pytania: jak zmieniały się prędkość i jakość przemieszczania się w mieście, jak kształtowały się ruch uliczny i jego natężenie oraz jak przebiegał proces organizacji i prawnej regulacji ruchu. Znajomość tych zagadnień pozwala spojrzeć na miasto w szerszej perspektywie, pokazując wpływ procesów modernizacyjnych na funkcjonowanie społeczności miejskiej.
Wstęp / 7
MALARSTWO / 9
Jarosław Rogóż, Elżbieta Basiul, Adam Cupa, Witold Nowik / 10
Komplementarność metod obrazowania wielospektralnego i analizy próbek w opisie warstw oryginalnych i dawnych konserwacji malowidła ściennego Pietà Eugene’a Delacroix z kościoła św. Dionizego od Najświętszego Sakramentu w Paryżu
Marta Dymowska, Justyna Olszewska-Świetlik / 36
Warsztat malarski obrazu Święta Rodzina ze św. Janem Chrzcicielem, dat. 1680 rok, z Muzeum Uniwersyteckiego w Toruniu Roksolana Kosiv, Andriana Vavrychuk, Justyna Olszewska-Świetlik / 68
Analiza materiałów malarskich wybranych ikon przypisanych szkole rybotyckiej (1670–1750) Klaudia Rajmann / 112
Polichromie dwóch stropów autorstwa Ferdinanda Wilhelma Sidawa z 1747 roku z kamienicy przy ul. Szerokiej 16 w Toruniu w świetle nowych badań
Elżbieta Szmit-Naud / 140
Iluzjonistyczne malowidła sceniczne ze szwedzkich teatrów królewskich – paleta pigmentów w świetle badań wybranych elementów osiemnastowiecznych scenerii
Karolina Jasińska, Robert Rogal / 166
Rekonserwacja fragmentu malowidła ściennego przeniesionego z pałacu w Luboradzu
RZEŹBA, ZABYTKI Z METALU / 191
Piotr Niemcewicz / 192
Konserwacja i restauracja nagrobka arcybiskupa i prymasa Wawrzyńca Gembickiego autorstwa Sebastiana Sali z katedry w Gnieźnie
Andrzej Podgórski, Alina Tomaszewska-Szewczyk / 228
Badania i problematyka konserwatorska skarbów epoki brązu
ZABYTKI ZE SKÓRY / 245
Dorota Jutrzenka-Supryn, Aleksandra Trybuła, Katarzyna Górzyńska / 246
Skóry zdobione marmoryzowaniem. Możliwości badań w zakresie identyfikacji techniki
INTERDYSCYPLINARNE BADANIA KONSERWATORSKIE / 271
Magdalena Iwanicka, Magdalena Kowalska, Tatiana Matwij, Marcin Sylwestrzak / 272
Nieinwazyjne badanie obrazów sztalugowych za pomocą spektroskopii fluorescencji rentgenowskiej w odmianie skanującej (makro XRF) oraz koherencyjnej tomografii optycznej (OCT)
Elżbieta Basiul, Joanna Borowiec, Marta Chylińska, Joanna Karbowska-Berent, Piotr Niemcewicz, Andrzej Podgórski, Ewa Skorupska / 290
Nowe impregnaty hydrofobizujące, superhydrofobizujące i oleofobizujące dedykowane do różnego typu porowatych podłoży mineralnych
Jarosław Rogóż, Adam Cupa, Solongo Gansukh / 310
Wizualizacja za pomocą techniki radarowej GPR podziemnych struktur występujących w miejscu historycznej lokalizacji dawnego klasztoru na Łąkach Bratiańskich w Nowym Mieście Lubawskim
Daria Zasada-Kłodzińska, Monika Szypczyńska, Zbigniew Łukasik, Michał Szumski / 330
Zastosowanie miniaturowych technik rozdzielania do identyfikacji barwników naturalnych w zabytkowych ornatach z Muzeum Diecezjalnego we Włocławku
Tomasz Ważny, Ellen Hanspach-Bernal / 348
Ujawniona ukryta strona obrazu Taniec weselny Bruegla i badania jego drewnianego podłoża
Prezentowana monografia dotyczy wybranych aspektów zarządzania konfliktem w organizacjach, w szczególności zarządzania stresem. Poruszono w niej problem odporności na stres uwarunkowanej czynnikami neurobiologicznymi i psychologicznymi – np. cechami temperamentu afektywnego, strategiami radzenia sobie ze stresem czy poziomem inteligencji emocjonalnej. W zarządzaniu konfliktem, zwłaszcza w sytuacjach kryzysowych, mogą one odgrywać kluczową rolę i decydować o kondycji całej organizacji. Zaprezentowano wyniki badań światowych oraz własnych autorki na przykładzie jednostek ochrony zdrowia i korporacji finansowych. Podkreślono znaczenie oddziaływań psychologicznych w zapobieganiu nadmiernej eskalacji konfliktu oraz negatywnym skutkom stresu w wymiarze indywidualnym i społecznym.
Publikacja ma niewątpliwie charakter prekursorski i nowatorski. Zostały w niej zebrane i przeanalizowane różnorodne materiały dotyczące powstałej w XIX w. charakterystycznej grupy budowli przemysłowych (ale też obiektów starszych) z terenu szeroko rozumianego Pomorza, co dotąd w piśmiennictwie naukowym na ten temat nie miało miejsca. To całościowe ujęcie stawia recenzowaną pracę w gronie publikacji podstawowych, niezbędnych dla rozpoznania wybranego zagadnienia.
Fragment recenzji
Dawne młyny, zwłaszcza wietrzne, ale też wodne, były już tematem licznych opracowań uwzględniających wiedzę z badań terenowych i pewien zasób informacji z dawnej literatury przedmiotu – natomiast w recenzowanej monumentalnej rozprawie dokonano syntezy ogromnego zasobu pochodzącego z licznych źródeł i dawnych publikacji, co nadało pracy charakter dzieła porządkującego i podsumowującego całokształt wiedzy o dawnym młynarstwie.
Fragment recenzji
Słownik składa się z dwustu siedemdziesięciu sześciu haseł ułożonych alfabetycznie, wpisujących się w cztery działy: badacze i zbieracze polskiej bajki ludowej, teoria bajki ludowej, najpopularniejsze motywy i wątki bajkowe oraz związki rodzimej bajki z innymi zjawiskami kulturowymi. Dobór haseł był podyktowany kilkoma czynnikami, m.in. częstotliwością występowania motywu lub wątku oraz jego typowością dla kultury polskiej. Uwzględniono również hasła odwołujące się do najbardziej znanych baśni europejskich, takich jak Śpiąca Królewna czy Czerwony Kapturek, aby czytelnik miał możliwość zapoznania się ze specyfiką rodzimego materiału. W każdym haśle oprócz rozważań teoretycznych zamieszczono cytaty z oryginalnych bajek ludowych z różnych regionów, w tym z dawnych ziem kresowych. Pod każdym hasłem znajduje się bibliografia źródeł i opracowań, aby czytelnik mógł sprawdzić i pogłębić zdobyte informacje. W zapisie przekazów zachowano ich oryginalne brzmienie, a jedynie w tekstach utrwalonych przez etnografów w sposób fonetyczny dokonano zapisu uproszczonego, zgodnego z powszechnie przyjętymi standardami.
Latin has been widely used for around 2000 years as a tool for preparing medical professionals’ nomenclature. In 2018, the WHO released the 11th revision of the International Classification of Diseases (ICD). The basic version of ICD-11 is in English, while other language versions are currently being prepared. The authors conducted an analysis of the English-Latin translation process and proposed a bilingual corpus of diagnoses containing Latin and English equivalents for mental and behavioural disorders as defined by ICD-11. This book also describes the clinical aspects of formulating diagnoses in medicine, with reference to other sciences. It discusses semantic and logical issues, as well as information theory. Finally, it references the pragmatics of medical language. Selected concepts of translation and their strategies are also presented. The authors provide detailed information about the procedures, strategies, and methods used in their work. The translation process involves a literal approach to individual words or phrases while considering the tradition of Latin usage in medicine and utilizing knowledge of Latin grammar and pragmatics. The proposed model for creating a glossary of disease names and symptoms of mental disorders according to ICD-11 can also be applied in preparing other language versions. The results of the research work are organized into 28 tables that group disorders according to the divisions outlined in ICD-11. Furthermore, six auxiliary tables have been developed to illustrate the general criteria for creating names. In total, the work includes 1,626 Latin names for various mental disorders. The authors have created a glossary, available as a separate Excel file, which was developed in accordance with the model prepared by WHO.
„Na przestrzeni czterech minionych dziesięcioleci nastąpiło wielkie odrodzenie pielgrzymowania szlakiem wiodącym do grobu św. Jakuba Apostoła – Camino de Santiago. Znaczący wpływ miało na to najpierw przemówienie św. Jana Pawła II wygłoszone 9 listopada 1982 roku w katerze w Santiago de Compostela, nazwane Aktem Europejskim, następnie zaś ogłoszenie Szlaku Jakubowego przez Radę Europy pierwszym Europejskim Szlakiem Kulturowym oraz wpisane go przez UNESCO na listę Światowego Dziedzictwa Kulturowego i Przyrodniczego Ludzkości. Te znaczące wydarzenia i działania zaowocowały powstaniem nowych inicjatyw związanych z kultem św. Jakuba, przyczyniły się też do wzrostu liczby oznakowanych odcinków Camino de Santiago oraz wzmocniły jego wyjątkową rangę jako niezwykle ważnego dla tożsamości Europy. Pielgrzymowanie do sanktuarium św. Jakuba stanowi bowiem jeden z najważniejszych elementów, jaki przyczynił się do zjednoczenia różnych ludów europejskich.
[…] Pielgrzymi trud jest przypomnieniem, że nic, co stanowi jakąś wartość, nie przychodzi bez wysiłku, celu zaś pielgrzymki nie można osiągnąć bez wytrwałości i determinacji. Budowanie pomyślnej przyszłości Europy stanowi swoiste „Camino”, pielgrzymowanie okupione trudem, zawsze jednak z tą świadomością, że dla takiego celu warto było wyruszyć w drogę”.
Biskup Tarnowski Andrzej Jeż
Ten produkt jest zapowiedzią. Realizacja Twojego zamówienia ulegnie przez to wydłużeniu do czasu premiery tej pozycji. Czy chcesz dodać ten produkt do koszyka?
