Monografia jest poświęcona rekonstrukcji muzycznego imaginarium humanistycznych elit dawnego Śląska w XVI-XVII wieku. Tradycje muzyczne tego regionu w tym czasie wyróżniają się różnorodnością wzorów kultury
i bogactwem jej form; do tej pory przedmiotem badań były jednak przede wszystkim wybrane z niej zjawiska opisywane za pomocą dość hermetycznego dyskursu konwencjonalnej muzykologii. Tymczasem tradycje te utrwalone są również w piśmiennictwie liderów „śląskiej republiki uczonych”, a ich perspektywa daje szansę na zupełnie nowe ujęcie tego zagadnienia. Celem książki jest odtworzenie, jak postrzegali, rozumieli i opisywali je reprezentanci różnych profesji: poeta, wydawca, pedagog, lekarz, historyk
i krajoznawca, w rozmaity sposób zanurzeni we współtworzonej przez siebie kulturze. Ujęcie takie umożliwia pełniejsze zilustrowanie funkcjonowania kultury muzycznej
i przedstawienie faktycznej funkcji, jaką pełniła ona dla liderów badanego środowiska. Pozwala też na poznanie istoty interesujących nas wyobrażeń, w szczególności ich sensu
i wartości dla przedstawiających je autorów.
Johann Georg Hamann, niemiecki filozof i teolog drugiej połowy osiemnastego wieku, ekscentryczny mistrz stylu, pisał utwory, które stanowiły wyzwanie dla ówczesnych czytelników i pozostają nim do dziś. Hamann stosował idiosynkratyczne strategie pisarskie, posługiwał się aluzjami i ironią, zderzał ze sobą cytaty i kryptocytaty, a swoją argumentację formułował za pomocą metafor, analogii i obrazów. Monografia Atopie Johanna Georga Hamanna proponuje oryginalny klucz do zrozumienia tego osobliwego pisarza i jego utworów, a jest nim tytułowa kategoria atopii która, starannie zrekonstruowana, zostaje odniesiona do różnych aspektów życia i pisarstwa Hamanna. Autor utożsamia się z Sokratesem, postacią najważniejszą dla filozoficznego rozumienia atopii, a swoje pisarstwo określa platońską metaforą otwieranej figurki sylena, szpetnej na zewnątrz, lecz skrywającej w swoim wnętrzu złocony posążek bóstwa – skarb luterańskiej ortodoksji. Anna Żymełka-Pietrzak rekonstruuje atopiczny sokratyzm Hamanna na tle innych sokratyzmów epoki, analizuje przyjmowane przez Hamanna maski Sylena, satyra, Pana i koźlego proroka, by w następnym kroku zinterpretować Hamannowski stylistyczny eksces jako wyraz teologii języka, której modelem jest jednocześnie chrześcijańska nauka o uniżającym się Bogu i żydowska kabała. Na koniec autorka prezentuje atopiczną hermeneutykę Hamanna, kładącą nacisk na negatywne strategie badania granic rozumienia, uzupełnioną o topikę atopii, czyli katalog figur niedopasowania i braku zakorzenienia wyrażających niestabilną pozycję autora i filozofa. Książka napisana przejrzystym językiem, dobrze osadzona w literaturze przedmiotu, ukazuje osobliwość myśli Hamanna w kontekście osiemnastowiecznych debat, a jednocześnie – przy zachowaniu naukowego dystansu – z zaangażowaniem przedstawia go jako myśliciela nadal aktualnego.
W latach 2004-2018 Toruńskie Spotkania Dydaktyczne stały się forum wymiany poglądów między dydaktykami, doradcami metodycznymi i nauczycielami historii. Konferencje organizowane co dwa lata przez Polskie Towarzystwo Historyczne, Stowarzyszenie Oświatowców Polskich oraz Instytut Historii i Archiwistyki UMK gościły dydaktyków historii z wielu polskich uczelni, a także specjalistów z Wielkiej Brytanii, Stanów Zjednoczonych, Francji, Szwecji, Ukrainy, Litwy i Łotwy. Rezultaty tych dyskusji znalazły się w 12 tomach, które odzwierciedlają zainteresowania badawcze i problemy kształcenia historycznego.
Prezentowany tom "I Forum Edukacji Historycznej: nowe wyzwania" to owoc dyskusji dydaktyków historii, jaka odbyła się w Toruniu w 2023 roku. Nowa inicjatywa, nawiązująca do tradycji Toruńskich Spotkań Dydaktycznych i ich integrującego charakteru, jest jednocześnie próbą rozszerzenia dawnej formuły i wzbogacenia jej o głosy na temat współczesnych wyzwań edukacyjnych. Ten nowy początek jest wynikiem dobrej współpracy Polskiego Towarzystwa Historycznego, Katedry Metodologii, Dydaktyki i Historii Kultury UMK oraz Komisji Dydaktyki Historii Komitetu Nauk Historycznych PAN, a zarazem zapowiedzią kolejnych spotkań dydaktyków, nauczycieli, spotkań teorii z praktyką edukacyjną.
Książka prezentuje 17 artykułów ukazujących współczesną sytuację edukacji historycznej na tle przemian, jakie przyniosły kolejne reformy R po 1989 roku. Odnajdziemy tu zarówno próby postawienia diagnozy stanu edukacji, analizę podstawy programowej i podręczników do nauczania historii, jak i pytania o miejsce historii w przestrzeni publicznej, w polityce, w muzeach, archiwach, w świecie cyfrowym. Czytelnik odnajdzie tu refleksje wpisujące się w szeroką dyskusję nad stanem polskiej szkoły, a w szczególności nad wyzwaniami stojącymi przed edukacją historyczną.
Wydane w 1725 roku Badania dotyczące pochodzenia naszych idei piękna i cnoty Francisa Hutchesona (1694–1746) zawierają dwie najwcześniejsze rozprawy filozofa poświęcone estetyce i moralności. Dzieła Hutchesona, pozostające dotychczas w cieniu dokonań najbardziej znanych myślicieli brytyjskich osiemnastego stulecia, stanowią istotne ogniwo rozwoju ówczesnej filozofii. Chociaż bezpośrednią inspirację dla ich autora stanowi myśl Anthony’ego Ashleya Coopera, trzeciego earla Shaftesbury, Badania wpisują się już w nowy sposób analizowania ludzkiego doświadczenia zaproponowany przez Johna Locke’a. Hutcheson rozwija bowiem Shaftesburiańską wizję ludzkiej afektywności, zmysłu moralnego i spajającej ludzi emocjonalnej więzi, ale jest przy tym myślicielem na wskroś analitycznym, wnikliwie rozplatającym włókna materii ludzkich namiętności, uczuć i afektów. Wiele późniejszych tez, formułowanych przez Davida a, łącznie ze słynnym twierdzeniem głoszącym, że rozum jest i winien być tylko niewolnikiem uczuć, ma swoje źródła właśnie u Hutchesona. Znajomość jego prac pozwala nie tylko zrozumieć przemiany ówczesnej myśli filozoficznej, lecz także bardziej zniuansować ocenę dokonań Oświecenia, epoki niedającej się sprowadzić jedynie do kultu ludzkiej rozumności.
Praca z ludźmi znajdującymi się w sytuacjach trudnych i kryzysowych pokazuje, jak ważne są umiejętności interpersonalne i jakość relacji nawiązywanej z osobą potrzebującą wsparcia. W relacji z osobą pomagającą profesjonalnie wyraźnie oczekiwana jest umiejętność rozmowy, uważnego słuchania oraz zdolność wykorzystywania komunikatów niewerbalnych. […] Zajęcia prowadzone dla studentów pedagogiki, studentów kierunków lekarskich oraz przyszłych nauczycieli uświadomiły autorce potrzebę zwracania uwagi na istotę pracy z człowiekiem cierpiącym, a także na niezbędne umiejętności w tym zakresie, które należy kształcić już w trakcie przygotowywania się do przyszłego zawodu. […] Kwerenda literatury wskazuje, że temat współczucia stanowi przedmiot analiz i badań od kilku dekad. W literaturze światowej jest on szczegółowo przebadany i opisany. Przegląd polskiej literatury dotyczącej tej tematyki dowiódł, że na gruncie nauki polskiej to zagadnienie jest poznane w mniejszym zakresie. Zdiagnozowane braki stały się motywacją do napisania niniejszej książki i realizacji projektu badawczego, w którym podjęto się zbadania zagadnienia współczucia dla innych wśród polskich studentów kierunków medycznych i niemedycznych.
Z recenzji wydawniczej:
„Monografia Violetty Wróblewskiej (…) jest wyczerpującym opracowaniem zagadnienia tabu w polskiej kulturze ludowej. Autorka przestudiowała niezwykle bogatą literaturę przedmiotu zarówno polską, jak i obcojęzyczną. Dotarła też do bardzo wielu źródeł z dziedziny etnografii, folklorystyki i etnolingwistyki. Omówiła w swej rozprawie różne rodzaje tabu, rozpoznane i opisane przez badaczy na całym świecie. Zajęła się więc tabu językowym, żywieniowym, seksualnym i tabu śmierci. Jako materiał do swych analiz wybrała jeden gatunek folkloru – bajkę. Imponująca jest liczba źródeł, do których dotarła w poszukiwaniu przykładów na występowanie zjawiska tabu w polskich bajkach ludowych”.
„Praca Violetty Wróblewskiej (…) stanowi niewątpliwie nowe ujęcie od dawna obecnej w refleksji badaczy folkloru problematyki gatunkowego zróżnicowania szeroko rozumianej bajki ludowej. Oryginalność tego ujęcia widziałabym w udanej próbie syntetycznej prezentacji różnych gatunków i odmian gatunkowych, bez preferowania w konstrukcji tego obrazu ludowej bajki magicznej, najczęściej dotąd przez badaczy analizowanej a nawet wręcz identyfikowanej z istotą bajki (bajka właściwa). Do realizacji podjętego zdania badawczego niezbędne okazało się doświadczenie autorki w zakresie badania tekstów bajek nowelistycznych a także przekazów wierzeniowych, co w efekcie zadecydowało o tym, że zaprezentowany obraz określić można jako przekonywający a ponadto swoiście „wyważony”. Znaczny udział w konstrukcji naukowego wywodu własnych przemyśleń i interpretacji wykraczających poza utrwalone świadomości badaczy opinie, czynią tę publikację niewątpliwie potrzebną, a także atrakcyjną pod względem czytelniczym”.
Książka stanowi głos we współczesnej debacie na temat czynników wpływających na samoświadomość w perspektywie rozwojowej. Autorka analizuje dwa konkurujące ze sobą poglądy związane z podstawową formą samoświadomości, podkreślające znaczenie doświadczenia własnego ciała oraz doświadczenia relacji społecznych. O ile samoświadomość związana z ciałem zwykle jest definiowana jako wrodzona, o tyle samoświadomość wymagającą kontekstu społecznego traktuje się jako nabywaną wraz ze zdolnością do posługiwania się pojęciami, w tym pojęciem „ja”. Autorka argumentuje, że najwcześniejszą rozwojowo postacią samoświadomości jest samoświadomość cielesna. Jednocześnie pokazuje, że nie ma ona charakteru wrodzonego, ale kształtuje się w ścisłej relacji ze świadomością drugiej osoby, doświadczanej przez jej cielesność. Takie ujęcie problemu znosi pozorną opozycję pomiędzy cielesnymi a intersubiektywnymi czynnikami w kształtowaniu samoświadomości oraz pozwala na bogatsze zdefiniowanie samoświadomości cielesnej i intersubiektywności. Samoświadomość cielesna wykracza poza sensomotoryczne doświadczenie własnego ciała, a doświadczenie innych nie jest rozumiane wyłącznie w kategorii „spotkania umysłów”, czyli zdolności do czytania innych umysłów. Obejmuje bowiem także „spotkanie ciał” – nawiązywanie bliskich relacji opartych na zaangażowaniu emocjonalnym i podzielaniu doświadczenia ciała. Książka ma profil filozoficzny, ale stanowi również źródło wiedzy na temat najnowszych badań dotyczących samoświadomości cielesnej prowadzonych w obszarze psychologii rozwojowej i neuronauk. Autorka zwraca przy tym uwagę na wyzwania związane z próbą interdyscyplinarnego przedstawienia procesu kształtowania się samoświadomości cielesnej.
Podczas oglądania wiosną 1920 r. wystawy obrazów przez, mającego 7 lat, S. Rolicza (w Burei, Rosja, Daleki Wschód): Boże mój! Co za cuda ujrzałem! Stanąłem jak wryty i dech mi zaparło z wrażenia. Od każdego obrazu trudno oczy oderwać. W pewnej chwili odczułem potężny ucisk w krtani i łzy napłynęły mi ze wzruszenia do oczu. Chciałem podzielić się z tatą spostrzeżeniami, ale mi to nie wyszło, bo zamiast słów – wyrwał się z piersi spazmatyczny szloch. Kiedy uspokoiłem się nieco, oświadczyłem tacie, wyrwanymi łkaniem słowami, że jak urosnę, też będę malarzem i będę malował również tak pięknie, jak tu na obrazach. Moja decyzja zapadła twardo i niewzruszenie.
Podczas występu orkiestry symfonicznej w Błagowieszczeńsku nad Amurem, w parku, w muszli koncertowej, w czerwcu 1920 r.: Nie jestem w stanie opisać uczuć, jakie przeżywałem w tamtych chwilach. Były one tak liczne, potężne, szybkie i zmienne, jak uderzenia serca i tętna krwi, zmie- niające się niuansami impulsów pod wpływem urzekającego przeżycia. Krtań miałem ściśniętą, a oczy pełne łez. Nie mogę również przypomnieć sobie melodii granego utworu. Była ona prześliczna, pełna czaru i romantycznej kantyleny. Było to dla mnie przeżycie wielkie i wstrząsające. Od tamtej chwili szarpią mną i targają dwie muzy.
Oba fragmenty z: S. Rolicz, W pogoni za muzami
Tematem książki są wyobrażenia o zaświatach oraz zjawiskach demonicznych rekonstruowane na podstawie motywów transgresji postaci nadprzyrodzonych w wierzeniach i wyobrażeniach funkcjonujących w kulturze ludowej. Ekspresje te, a także ich wartościowanie zostały utrwalone w wielu narracjach pochodzących z XIX i początku XX wieku. Wybrane motywy występujące w dawnych bajkach, a przede wszystkim w podaniach wierzeniowych można traktować jako źródło umożliwiające rekonstrukcję wizji zaświatów skorelowanej z lękami codzienności towarzyszące mieszkańcom wsi. Jest to również praca mająca na celu wyeksponowanie głębi i wieloaspektowości wyobrażeń na temat zaświatów, które są najlepszym dowodem na ogromne znaczenie spuścizny folkloru nie tylko w wymiarze szeroko pojętej twórczości artystycznej, ale też sposobu postrzegania i wartościowania rzeczywistości i zjawisk życia codziennego.
Książka powstała na podstawie pracy doktorskiej napisanej pod kierunkiem prof. dr hab. Violetty Wróblewskiej. W 2024 roku zdobyła trzecią nagrodę w XVI edycji „Konkursu na pracę doktorską” organizowanego przez Narodowe Centrum Kultury oraz została wyróżniona w XV edycji konkursu ,,Polska wieś – dziedzictwo i przyszłość" imienia Profesora Jerzego Wilkina.
Obchodząca w ostatnich latach wiele jubileuszy Biblioteka Uniwersytecka w Toruniu na mapie kulturalnej Rzeczypospolitej zajmuje niepoślednie miejsce również dzisiaj. Postrzegana w krajowym i międzynarodowym środowisku bibliotekarskim jako przykład instytucji łączącej z powodzeniem walory nowoczesności z tradycją ma dzisiaj status największej książnicy w północnej Polsce i jednej z największych bibliotek akademickich w kraju. Tę rangę zawdzięcza w głównej mierze […] cennym i rzadkim zbiorom zabytkowym […].
Tom drugi wydawnictwa pt. Biblioteka Uniwersytecka w Toruniu poświęcamy najcenniejszym zbiorom BU UMK. Uzupełnia on w ten sposób luki w badaniach nad historycznymi zasobami książnicy. Autorzy w swych rozważaniach udostępniają cenny materiał statystyczny i historyczny, oparty na archiwaliach, który – mamy nadzieję – stanie się w przyszłości pomocą dla dalszych badań bibliotekoznawczych. […] Trzeba bez wątpienia wspomnieć przebogate, cenne kolekcje historyczne, a wśród nich: zasób starych druków liczący blisko 60 000 egzemplarzy; […] objęty ochroną prawną Narodowego Zasobu Bibliotecznego […] zespół rękopisów średniowiecznych […]; ogromną kolekcję dzieł plastycznych, obejmującą m.in. ponad 10 000 rycin i rysunków dawnej oraz współczesnej grafiki polskiej i obcej; wielki – liczący również ponad 10 000 sztuk – zbiór plakatów; 140-tysięczną kolekcję pocztówek oraz przekraczający 60 000 zasób ekslibrisów.
Książkę podzielono na dwie części – Zbiory specjalne oraz Kolekcje tematyczne. […] Część pierwszą stanowią dzieje jednostek Oddziału Zbiorów Specjalnych. Są one monograficznym ujęciem poszczególnych gabinetów, ale nie tylko. Część drugą tomu […] poświęcono jednostkom i agendom BU UMK gromadzącym specjalistyczne kolekcje o charakterze bibliotecznym, muzealnym, archiwalnym i patentowym.
(fragment Wprowadzenia)
Monografia składa się z sześciu rozdziałów.
W pierwszym przedstawiono istotę funkcjonowania przedsiębiorstwa sieciowego oraz przybliżono zagadnienie koordynacji działalności gospodarczej, stanowiącej odpowiednią integrację działań oraz ważny aspekt w zapewnieniu zgodności przedsięwzięć inicjowanych przez wiele podmiotów gospodarczych. Pokazano również różne rodzaje koordynacji działalności gospodarczej.
W kolejnych trzech rozdziałach zajęto się wytypowaniem, który mechanizm koordynacji działalności gospodarczej znajduje zastosowanie w funkcjonowaniu przedsiębiorstwa sieciowego. Najpierw przedstawiono klasyczne mechanizmy koordynacji działalności gospodarczej – rynek i hierarchię.
Rozdział drugi poświęcono rynkowi. Zdefiniowano w nim mechanizm rynkowy, zidentyfikowano koszty funkcjonowania tegoż mechanizmu oraz przedstawiono zagadnienie zawodności rynku. Z kolei rozdział trzeci dotyczy hierarchii oraz form posthierarchicznych: heterarchii oraz hiperarchii. W rozdziale czwartym zaprezentowano nowy mechanizm koordynacji działalności gospodarczej, jakim jest sieć. Zarysowano różnice między wskazanymi mechanizmami, a szczególny nacisk położono na sieć. W rozdział piątym scharakteryzowano przedsiębiorstwo jako przedmiot badań w ekonomii i naukach o zarządzaniu. Następnie przedstawiono kluczowe nurty współczesnej teorii przedsiębiorstwa w ekonomii i naukach o zarządzaniu, nie tylko uwzględniając klasyczne podejście, lecz także odwołując się do najistotniejszych nurtów alternatywnych. Rozdział szósty poświęcono ocenie przydatności współczesnej ekonomicznej teorii firmy do badania przedsiębiorstwa sieciowego. Skoncentrowano się na analizowaniu przedsiębiorstwa sieciowego z punktu widzenia ekonomii instytucjonalnej (NEI) jako tej, która w największym stopniu może utorować drogę do wyjaśnienia zjawisk zachodzących we współczesnym świecie, w tym działanie przedsiębiorstwa sieciowego. Dokonano krytycznej analizy przedsiębiorstwa sieciowego z perspektywy teorii kosztów transakcyjnych, teorii kontraktowych, teorii agencji oraz teorii praw własności. Teoria kosztów transakcyjnych, będąca jednym z głównym elementów nowej ekonomii instytucjonalnej, pozwoliła w najszerszym stopniu odnieść się do przedsiębiorstwa sieciowego. Umożliwiła rozważenie problemu kooperacji w przedsiębiorstwie sieciowym oraz porównanie kosztów transakcyjnych ponoszonych w przedsiębiorstwie tradycyjnym oraz sieciowym
Antologia pism J. G. Herdera obejmuje jego najważniejsze nieprzetłumaczone dotąd prace z zakresu estetyki filozoficznej. Zamieszczone w zbiorze teksty pochodzą z wczesnej, najciekawszej fazy twórczości filozofa, kiedy zasłynął jako nieprzejednany krytyk literacki. W tym czasie pracował nad własnym projektem estetycznym, który pod wieloma względami wykraczał poza intelektualny horyzont prowadzonych w oświeceniu debat. Świadectwem przenikliwości i nowatorstwa młodego filozofa jest słynna krytyczna rozprawa Pierwszy gaj podejmująca brawurową polemikę z Gottholdem Lessingiem na temat granicy między poezją i malarstwem. Praca poświęcona rzeźbie (Plastyka) rozbija paradygmat XVIII-wiecznej refleksji nad sztuką, umieszczając w centrum estetyki doświadczenie haptyczności. Przedstawiony w niej model kinestetycznej recepcji otwiera nową perspektywę rozumienia sztuki rzeźbiarskiej, w której przeżycie estetyczne staje się rodzajem antropologicznego laboratorium. Pozostałe eseje podejmują zagadnienia dotyczące podstawowych założeń estetyki i zarysowują metodę badań dziejów poezji lirycznej. Przekłady poprzedzone są wprowadzeniem autorstwa Ralfa Simona, wybitnego znawcy dzieła Herdera.
Jest to pierwsze całościowe opracowanie działalności księgarskiej i wydawniczej Georga Markusa Knocha (1695–1759). […] W niniejszej publikacji autorka pogłębiła wiedzę o księgarni Kocha, jako pierwsza ustaliła dorobek wydawniczy tego nakładcy oraz scharakteryzowała jego profil, stronę edytorską dzieł, ich dystrybucję i zasięg oddziaływania. Na podstawie źródeł archiwalnych uzupełniła biografię Georga Markusa Kocha i instytucji książki w Gdańsku. Bogactwo i różnorodność wykorzystanych źródeł oraz opracowań wielojęzycznych, poddanych krytycznej analizie, pozwoliły autorce zrealizować ambitny cel kompleksowego ujęcia działalności wyróżniającego się księgarza i nakładcy gdańskiego doby oświecenia. Publikacja wprowadza do obiegu naukowego dużo nowych informacji i zagadnień ważnych dla kultury Gdańska i Rzeczypospolitej w oświeceniu. Będzie inspirowała do dalszych badań nie tylko osoby zajmujące się rozwojem instytucji książki i jej życiem.
„Z wewnętrznego rozdarcia pomiędzy tym co powszechne i indywidualne, konieczne i zmienne rodzi się komunikacja, której celem jest pojednanie pozwalające wydobyć to, co przedpojęciowe. […] Tyle że proces komunikacji wymaga środków pośredniczących, wymaga mediacji […] Gdzie zatem miejsce na bezpośredniość i obietnicę prawdy o bycie? Nadzieje te pokładamy w presemiotyce, której ślady tropimy od początków kształtowania się ludzkiej kultury. […] Bo o cóż innego chodzi uczestnikom komunikacji, jak o osiągnięcie poczucia skomunikowania a ono zostaje powołane do istnienia w przestrzeni między mną, tobą i światem tworząc jedno. Presemiotyka stanowi zatem cenne dopełnienie w rozumieniu tego, czym jest komunikacja oraz tego, jak jest ona możliwa, niezależnie od ostatecznie niejasnego statusu ontologicznego bezpośredniości. Bo zaczynamy rozumieć, że kiedy chcemy w pełni odsłonić istotę komunikacji musimy ujmować ją całościowo, jak mowę dopełnia cisza, znaczenie obrazu towarzyszące mu passpartout, tak konieczne dla komunikacji zmediowanie musi być uzupełniane o co najmniej wyobrażone poczucie jedności w bezpośredniości”. (Fragment recenzji)
Z Wprowadzenia
„Ustalenia S. Kwiatkowskiego zawarte w monografii Klimat religijny w diecezji pomezańskiej u schyłku XIV i w pierwszych dziesięcioleciach XV wieku nie utraciły swej wartości. Praca wciąż zachowuje metodologiczną świeżość, imponuje interdyscyplinarnym podejściem oraz szeroką podstawą źródłową. Zawarte tutaj konkluzje nie zdezaktualizowały się, a nowsza historiografia ? poprzez uwzględnianie nowych kategorii źródłowych i stawianie kolejnych pytań ? wzbogaca nakreślony obraz życia religijnego i duchowego mieszkańców Powiśla i Żuław. Dlatego w treść rozprawy ingerowaliśmy
w niewielkim stopniu, gdyż wyszliśmy z założenia, że niniejsze wprowadzenie oraz posłowie prof. Mariana Dygo w wystarczającym stopniu spełnią rolę uzupełniającą i wyjaśniającą. Wszelkie uzupełnienia w przypisach oraz w bibliografii zostały zaznaczone w nawiasach kwadratowych. W nowym wydaniu zamieszczono również ilustrację przedstawiającą kartę z anonimowego traktatu z 1426 r. oraz dwie mapy pozwalające umiejscowić w przestrzeni geograficznej wywody Autora”.
The book was conceived as a source compendium, which – for the first time – includes archaeozoological data collected from publications and unpublished reports, as well as and archaeozoological studies from as many sites as possible. As a result, for the first time in Polish archaeozoology and archaeology, such an extensive catalogue devoted to horse remains, as well as live stocks used in the Middle Ages on Polish lands, was collected. To do this, several key steps had to be taken. First, a working database – ArchaeoEquus – was constructed using the Access program in MS Office. It turned out to be a fundamental tool not only for collecting all kinds of data on bones, skulls and skeletons of horses, but – above all – for managing these data, making queries and preparing tabular summaries. Thanks to it, it was possible to unify the often divergent chronological and contextual information contained in publications from the past century. It also made it possible to prepare the three catalogues that constitute the content of this book. They include basic statistics of horse remains in stratigraphic, chronological and social contexts. The finds of skeletons and skulls were also listed for the first time. For the first time, data on palaeogenetics were added, indicating the coat colour of horses in the Middle Ages. So far, these are the most numerous figures in Europe. The presented data should be treated as a starting point for the creation of analytical and synthetic work, taking into account the horse not only in the local Slavic context but also more broadly in Europe.
Faces of Immigrant Fatherhood is an attempt to determine how immigrant families – and immigrant fathers in particular – are portrayed in the late twentieth-century Asian-Canadian diasporic fiction. Through the analysis of three novels – The Electrical Field (1998) by Kerri Sakamoto, Disappearing Moon Café (1990) by SKY Lee, and No New Land (1991) by M.G. Vassanji – this book discusses the aforementioned depictions in the context of different diasporic experiences and problems faced by Asian immigrants in Canada. Highlighting the complexity characterising the concept of fatherhood not only allows a more critical examination of the Western portrayals of immigrant fathers but also provides an opportunity for an in-depth look into the impact migratory experiences – such as immigration and transgenerational trauma, identity crisis, hybridisation, rootlessness, issues with acculturation and assimilation, racism, and longing for homeland – have on the representation of immigrant fatherhood.
oday, there are no longer any doubts that the German thinker Johann Heinrich Abicht (1762–1816), who intended to dedicate all his efforts to the victory of Immanuel Kant's philosophy, is considered a "Vilnius philosopher."
When he arrived in Vilnius in 1804, the capital of Polish culture under partition, he became not only a citizen of this city but also inscribed himself in the history of Poland and Lithuania. Abicht was the philosophy scholar who lectured for the longest period in the first half of the 19th century in the territories of the former Polish-Lithuanian Commonwealth. From 1804, Abicht devoted his entire philosophical and educational activity to the university youth of Vilnius, just as he dedicated all his efforts to his new homeland. He was the author not only of ambitious projects for the reform of the Vilnius University but also of many ideas concerning various aspects of social life. These projects and ideas illustrate the challenges encountered and the potential of the Polish-Lithuanian community in the first half of the 19th century, and a deeper look at the philosophy of the Vilnius professor reveals previously unrecognised alternative perspectives in the history of Polish philosophy.
All his Vilnius texts – philosophical, organisational, and educational – have been recovered from obscurity, mostly from manuscripts found in the last two decades. In this volume, we publish a representative selection of Abicht’s Vilnius lectures, his philosophical course projects, and several essential letters, all of them in original languages. Many of them contain ideas that were ahead of their time but today form the foundation of academic life for the community of scholars and students. The efforts of Abicht to maintain a focus on the spiritual life of humans and philosophical education in a world where the natural sciences dominate seem familiar to us, not without reason.
Wpisując się w nurt pozytywnej, rozwojowej i kreatywnej pedagogiki muzyki, autor przygotował tę publikację z myślą o refleksyjnych i krytycznych nauczycielach szkoły muzycznej I stopnia. Założenia teorii uczenia się muzyki Edwina E. Gordona – rozumiane jako podejście naukowo-empiryczne – stały się impulsem do napisania tej książki. Jest ona ściśle związana z rozwijaniem słuchu muzycznego, w tym umiejętności słuchowego rozpoznawania struktur melodycznych, metrorytmicznych i harmonicznych, kształceniem ekspresji muzycznej (wyobraźni i wrażliwości muzycznej) oraz zdobywaniem podstawowej wiedzy z zakresu teorii muzyki, niezbędnej do stosowania w praktyce muzycznej.
W części teoretycznej autor dokonał wnikliwej analizy podstawowych założeń teorii uczenia się muzyki Edwina E. Gordona w perspektywie polskich i zagranicznych źródeł, a w rozdziale ostatnim przedstawił szerokie możliwości praktycznej egzemplifikacji wybranych wątków tej teorii pod kątem jej przydatności prakseologicznej w szkole muzycznej I stopnia. Prezentowana praca ma charakter teoretyczno-praktyczny i jest skierowana głównie do osób na co dzień zajmujących się nauczaniem kształcenia słuchu w starszych klasach szkoły muzycznej I stopnia (klas 4–6 działu dziecięcego oraz klas 3–4 działu młodzieżowego).
Pamiętniki są dla historyka źródłem niezwykle ciekawym i wartościowym. W przeciwieństwie do źródeł urzędowych zawierają oprócz faktografii także warstwę refleksyjną, pozwalającą zrozumieć sposób myślenia ludzi w przeszłości, motywy ich działania, rozterki, triumfy i rozczarowania. Owa warstwa faktograficzna w pamiętnikach jest odmienna niż w dokumentacji aktowej. Składają się na nią opisy wydarzeń pozornie błahych, czasem anegdotycznych, a w istocie ważnych dla zrozumienia rozmaitych spraw. Historia opisana w pamiętnikach przemawia językiem codzienności, ale w takim języku tkwi głęboka prawda o czasach i ludziach. W niniejszej książce zamieszczamy 11 tekstów wspomnieniowych opisujących przeżycia głównie z lat osiemdziesiątych XX wieku. To okres schyłku systemu komunistycznego
w Polsce, czas narodzin „Solidarności”, solidarnościowego karnawału, stanu wojennego i przemian, które zachodziły w latach 1983–1990. Okres społeczeństwa alternatywnego, pracy podziemnej, przynoszących otuchę pielgrzymek papieskich i powstania pluralizmu politycznego, gdyż oprócz „Solidarności” zawiązały się wtedy inne ugrupowania podziemne i niezależne. Publikowane pamiętniki opisują lata „burzy i przełomu” na tle prozy życia, która jednak przysparzała wiele kłopotów.
Ten produkt jest zapowiedzią. Realizacja Twojego zamówienia ulegnie przez to wydłużeniu do czasu premiery tej pozycji. Czy chcesz dodać ten produkt do koszyka?
