W 1209 roku, po tym jak papież Innocenty III wezwał do krucjaty przeciwko katarom z Langwedocji, potępiając ich jako heretyków, stali się oni celem kampanii prowadzonej przez Szymona z Montfort. Zniszczenie herezji stało się pretekstem do okrutnej wojny, której militarny aspekt wciąż pozostaje w ogromnym stopniu niezbadany. Laurence Marvin opisuje krucjatę przeciwko albigensom bardziej pod kątem historii wojskowej i politycznej, aniżeli religijnej. Przedstawia owe wymiary konfliktu do momentu śmierci Montforta w 1218 roku. Pokazuje jego sukcesy militarne, odniesione w obliczu nieprzyjaznej ludności, niemożliwych do osiągnięcia celów wojskowych, armii rozchodzących się co czterdzieści dni, a także papieża, często nie wywiązującego się z zadania moralnego lub finansowego wsparcia krucjaty. Omawia także domniemaną brutalność wojny, powody, dla których ludność tak długo nie była w stanie się skutecznie bronić, oraz wpływ tych wydarzeń na Oksytanię. Niniejsza oryginalna praca zainteresuje badaczy zajmujących się średniowieczną Francją, krucjatami oraz historią wojskowości tego okresu.
Laurence W. Marvin jest profesorem nadzwyczajnym historii na Evans School of Humanities w Berry College w Georgii.
Pomysł napisania niniejszej publikacji narodził się z dość prozaicznego powodu. Podczas poszukiwania informacji na temat pojazdów zdobycznych używanych podczas II wojny światowej przez siły zbrojne III Rzeszy stwierdziłem, iż usystematyzowanie wiadomości dotyczących samochodów pancernych oraz pojazdów opancerzonych bywało czasem dość problematyczne.Zbierając materiały na własny użytek w pewnym momencie doszedłem do wniosku, że podobne trudności ma zapewne wiele innych osób zainteresowanych tematyką. Tak narodził się pomysł powstania książki. Nie starałem się w niej zawrzeć zawiłych opisów technicznych poszczególnych pojazdów, takowe można znaleźć w innych doskonałych opracowaniach dotyczących tematu. Starałem się raczej skupić na ogólnej historii pojazdów przejętych przez armię niemiecką podczas II wojny światowej. W związku z powyższym książka jest przeznaczona bardziej dla ludzi interesujących się ogólną historią pojazdów zdobycznych używanych w tamtym okresie przez armię III Rzeszy, niż dla historyków lub specjalistów od uzbrojenia z okresu II wojny światowej.Z uwagi na olbrzymią ilość sprzętu zdobycznego wraz z jego licznymi modyfikacjami używanego przez armię niemiecką podczas II wojny światowej, musiałem dokonać pewnej systematyzacji. Postanowiłem skupić się zatem na opisaniu najczęściej użytkowanych konstrukcji (wyjąwszy samochody osobowe oraz ciężarowe) o napędzie kołowym bądź półgąsienicowym.
Oto macie drodzy Czytelnicy w swoich dłoniach pierwszy tom z nowej serii poświęconej najsławniejszym okrętom wojennym świata XX wieku. Minione stulecie to okres wielu konfliktów zbrojnych, w tym dwóch straszliwych wojen światowych. W czasie ich trwania okręty wojenne wielu flot spełniały nie tylko ważną, ale niekiedy decydującą rolę w obronie interesów głównych mocarstw morskich, lecz także tych mniejszych państw, których byt zależał od dostaw morskich. Pośród setek a nawet tysięcy okrętów wszystkich klas, niektóre z nich wyróżniały się w sposób szczególny. Czy to ze względu na swoje niecodzienne parametry i możliwości bojowe, czy też dzięki nowatorstwu konstrukcji lub z powodu wybitnych zasługach bojowych w okresie działań wojennych. Sława wielu z tych okrętów jest czymś ponadczasowym i dlatego sądzimy, że warto przypomnieć historię ich projektowania, budowy oraz służby bojowej wspartą rysunkami, grafiką oraz wieloma znanymi oraz niepublikowanymi dotąd w Polsce fotografiami.
Droga Jana z Brienne od rycerza średniego szczebla do króla Jerozolimy, a później łacińskiego cesarza Konstantynopola, kreśli jedną z najniezwyklejszych karier w całym okresie średniowiecza. Jak i dlaczego jednak udało mu się osiągnąć takie zaszczyty? To biograficzne studium społecznej i geograficznej mobilności arystokratów podczas „wieku krucjat” na nowo przygląda się fascynującemu życiu Jana i bada sposoby na jakie rody i dynastie, polityka, intryga, religia i wojna przyczyniły się do jego bezprecedensowej kariery. Jan był jedną z głównych postaci w historii trzynastowiecznego regionu śródziemnomorskiego, będąc jednakże jak najbardziej efektem swych czasów i ich natury, a ta książka ukazuje w jaki sposób jego życie, w swych różnorodnych powiązaniach z Francją, Włochami, Cesarstwem Niemieckim i papiestwem, może objaśnić nam panoramiczny obraz trzynastowiecznego świata i szczytu ruchu krzyżowego.
GUY PERRY jest wykładowcą historii średniowiecznej na Uniwersytecie w Leeds. Jego badania skupiają się na interakcji Wschodu i Zachodu w środkowym okresie średniowiecza.
Oddajemy w Wasze ręce I tom historii rzemiosła i organizacji rzemieślniczych w Gdyni pt. Siła Niepokonana, obejmujący lata 1920-1956. Osoby autorów tego tomu są gwarancją stworzenia dzieła rzetelnego i szczegółowego, ważnego dla obecnego i przyszłych pokoleń gdynian.Gorąco polecam Państwu niniejszą publikację, która ma ocalić od zapomnienia cechy funkcjonujące w mieście Gdyni. Z nostalgią możemy powspominać wymienione w tej książce zawody rzemieślnicze, które w omawianym okresie 90. lat wymarły na skutek produkcji przemysłowej na masową skalę.Obecnie zalewani jesteśmy produktami wytwarzanymi w krajach Dalekiego Wschodu, sprzedawanymi w relatywnie niskich cenach. Współczesne wyroby są w sposób skomplikowany konstruowane i wykonywane w wysoko zaawansowanej technologii, żeby uniemożliwić ich naprawę, a jedynie wymianę podzespołów. Wyroby te nie posiadają swojej duszy, gdyż w ich wytworzenie nie została włożona inteligencja, serce, wiedza i pot mistrza. Wielu z Państwa odnajdzie w tej książce nazwiska rzemieślników, których jesteście potomkami bądź korzystaliście z ich usług.Adam Wika CzarnowskiStarszy Cechu Rzemiosła i Przedsiębiorczości w Gdyni
Książka prezentuje całkowicie odmienne od dotychczasowych spojrzenie na przeszło tysiącletnią historię życia religijnego Rzymu: od założenia Miasta, przez powstanie imperium, aż do przyjęcia chrześcijaństwa. Religia znajdowała się w centrum kultury rzymskiej; była częścią działań politycznych i wojskowych, władzy cesarskiej i jej przeciwników, życia rodzinnego i dyskursu filozoficznego. Erudycyjna opowieść Autorów umieszcza religię zarówno w kontekście kulturowym prostej osady z VIII wieku przed Chr., jak i kosmopolitycznego, wielokulturowego społeczeństwa pierwszych wieków chrześcijaństwa.
Narracja książki koncentruje się na kilku bardziej ogólnych problemach, czyli jak interpretować teorie stworzone przez samych Rzymian na temat ich własnego systemu religijnego i jego początków, na relacjach religii ze zmieniającym się pod względem politycznym Rzymem, znaczeniu monumentów i ich rozmieszczeniu w przestrzeni miejskiej, na zmieniających się wyobrażeniach na temat tożsamości i wspólnoty, religijnych innowacji i – w końcu – rewolucji.
Praca, stanowiąc właściwie zbiór napisanych w ciągu ostatnich pięciu lat odrębnych studiów i szkiców, daje w całości pewien logicznie powiązany obraz polskiej techniki wojennej, dotyczący głównie XVII w. Na pewno nie jest to jeszcze obraz pełny, którego uzyskanie będzie wymagać dalszych, równie żmudnych badań, jednak wydaje się, że w obecnej dobie, gdy o potędze ludowego Wojska Polskiego w znacznym stopniu decyduje rozwój wojskowej myśli technicznej i technicznych środków walki, każdy przyczynek do polskich tradycji w tej dziedzinie może się okazać pożyteczny.
Czy podobają się wam Trzej muszkieterowie, Dwadzieścia lat później, Przygody kapitana Alatriste? Jeśli tak, to jest to książka właśnie dla was! W powieści tej burzliwe losy hiszpańskiej wojny Napoleona w zadziwiający sposób splatają się z pełną zagadek historią poszukiwania skarbów templariuszy i namiętnym wątkiem miłosnym. Wszystko to – historia miłosna, zażarte walki, tajemnicze przesłanie z przeszłości i próby rozwikłania intrygującej tajemnicy starego zakonu – rozgrywa się na tle wielkich wydarzeń, ukazanych z rzadko spotykaną wiernością na podstawie źródeł z epoki.
Tej powieści nie powinien przegapić żaden z miłośników historii!
OLEG SOKOŁOW to wybitny historyk i współtwórca ruchu wojskowej rekonstrukcji historycznej w Rosji. Oleg Sokołow jest nie tylko akademickim historykiem: w ramach przygotowań do napisania niniejszej powieści, objechał wszystkie miejsca w niej opisane, i to nie tylko samochodem, ale także konno, odziany w mundur marszałka armii napoleońskiej. Udało mu się dotrzeć do unikalnych źródeł, które pozwalają w inny niż dotąd sposób spojrzeć na tamtą wielką epokę…
Podobnie jak podczas II wojny światowej, również w poprzednim konflikcie globalnym U-Booty stanowiły jedno z największych zagrożeń dla Wielkiej Brytanii. Niniejsza książka śledzi losy tej niebezpiecznej broni od Brandtauchera, zaprojektowanego przez ojca niemieckiej broni podwodnej, Wilhelma Bauera, w 1850 r., po przyjęcie do służby pierwszego niemieckiego U-Boota, U-1, w roku 1906. Opisuje również najważniejsze typy niemieckich okrętów podwodnych I wojny światowej, szczegółowo przedstawia historię ich służby w morskich głębinach, skupiając się zwłaszcza na operacjach na Atlantyku oraz Morzu Śródziemnym, a także stopniowy rozwój alianckich środków zwalczania U-Bootów.
Walki wokół miasta Demiańsk były jedną z najdłuższych bitew w okrążeniu na froncie wschodnim w trakcie drugiej wojny światowej, ciągnąc się od lutego 1942 roku do lutego 1943 roku. Niemiecka 16. Armia, zajmująca Demiańsk jesienią 1941 roku, powstrzymała zimową ofensywę przeciwnika, jednak kosztem okrążenia II Korpusu Armijnego, skutkiem czego za liniami wroga w Demiańsku utknęło 100 000 żołnierzy i kolejnych 5000 w mieście Chołm. W efekcie doszło do epickich walk obronnych, w których Niemcy odpierali kolejne potężne sowieckie szturmy aż do nadejścia odsieczy w maju 1942 roku. Kluczową rolę w walkach odegrała Luftwaffe, która zaopatrywała obrońców z powietrza. W efekcie Hitler i Gring nabrali nieuzasadnionego przekonania, że lotnictwo jest w stanie podtrzymać opór obrońców Stalingradu, co miało okazać się wstępem do katastrofy niemieckich sił w tym mieście.
W szczytowym okresie istnienia cesarstwa rzymskiego jego żołnierze stacjonujący w zachodnich prowincjach posiadali wyposażenie wykazujące duże zróżnicowanie regionalne. Polemizując z tradycyjną wizją legionistów i żołnierzy sił pomocniczych dysponujących ściśle przypisanym im ekwipunkiem, dr Raffaele D'Amato przedstawił znaczące różnice odnoszące się do stosowanego przez nich uzbrojenia i wyposażenia innego typu, prezentując przy tym mniej zasadnicze rozróżnienie na legiony i auxilia. Książka ta stanowi przegląd dotychczas zgromadzonego materiału dotyczącego uzbrojenia i strojów stosowanych przez oddziały stacjonujące w zachodniej części cesarstwa podczas złotej ery rzymskiego panowania, zawierając fotografie, rysunki i kolorowe rekonstrukcje znalezisk archeologicznych.
Podczas wojny na Pacyfiku lotniskowce były najważniejszą bronią US Navy w walce przeciwko Japonii. Prace na typem Essex rozpoczęły się 1939 r., stał się on najliczniejszym typem okrętów tej klasy w dziejach. Na wczesnym etapie wojny Essexy zyskały sławę dzięki nokautującym ciosom, zadawanym przez 36 myśliwców, 36 bombowców nurkujących oraz 18 samolotów torpedowych startujących z ich pokładów. Wraz z lżejszymi lotniskowcami typu Independence tworzyły potężną Fast Carrier Force. Niniejsza książka, zawierająca barwne i szczegółowe ilustracje wewnętrznych i zewnętrznych cech okrętów, zgłębia ich projektowanie, rozwój oraz służbę na Pacyfiku, między innymi w decydujących bitwach na Morzu Filipińskim, zatoce Leyte oraz o Okinawę.
W niniejszej pracy znany specjalista, Steven Zaloga, dokonuje technicznej oceny broni pancernej kawalerii francuskiej w latach II wojny światowej. W latach dwudziestych bardziej dalekowzroczni spośród dowódców francuskiej kawalerii szukali możliwości rozwijania własnych pojazdów wojskowych, które pozwoliłyby na wykonywanie typowych dla kawalerii zadań w epoce dominacji czołgu. Pomimo trudności finansowych, kawaleria francuska u progu II wojny światowej dysponowała szeroką gamą wozów półgąsienicowych, samochodów pancernych oraz czołgów, w tym Somua S35 i Hotchkiss H35 oraz H39. W książce tej zostały szczegółowo opisane wysiłki związane z opracowaniem nowej doktryny francuskiej kawalerii pancernej, a także odpowiednich pojazdów. Opublikowano także gruntowną analizę ich skuteczności podczas krytycznych dni kampanii roku 1940 – zwłaszcza problemów związanych z konstrukcjami wież – a także rozprawiono się z kilkoma mitami, które narosły wokół tej kampanii.
Oddawana do rąk polskiego czytelnika książka nawiązuje bezpośrednio do pierwszego wydania pracy E. J. Kinga. Ze względu na logikę prezentowanej w niej narracji oraz interesujący sposób przedstawienia niektórych założeń, powstrzymałem się od poważniejszych ingerencji w samą treść pracy, poprawiając nieliczne występujące błędy oraz zaznaczając w przypisach odwołania do nowszej literatury. W ten sposób ciągłość prezentowanej wizji dziejów szpitalników nie została zaburzona, a czytelnik bez problemu będzie w stanie zapoznać się z odmiennymi poglądami prezentowanymi przez następne pokolenia badaczy. Wyjaśnienia wymaga również przyjęta w pracy terminologia. Zdecydowałem się na stosowanie w przekładzie terminu „szpitalnicy”, zamiast powszechnie stosowanego w polskiej literaturze fachowej terminu „joannici”. Taki wybór terminologii podyktowany jest specyfiką materiału źródłowego, w którym powszechnie występuje określenie „szpital” (hospitali), zamiast odwołania się do imienia patrona zakonu, co w moim pojęciu bardziej uzasadnia stosowanie takiego nazewnictwa. Dlatego też w całej pracy, zamiennie stosowane będą następujące terminy odwołujące się do zakonu: „szpitalnicy” i „Zakon Św. Jana”. Należy jeszcze zwrócić uwagę na nazewnictwo określonych urzędów oraz tytułów charakterystycznych dla tego zgromadzenia. W pierwszym przypadku, wspomniane ciała doradcze (Kapituła, Kapituła Generalna, Konwent) oraz nazwy geograficzne (Bazylika Grobu Bożego, le Crac) zapisane zostały z wielkiej litery, podczas gdy nazewnictwo określonych elementów architektury (klasztor) lub tytułów zakonnych przysługujących określonym członkom (mistrz, wielki komandor, skarbnik, etc.) zapisane zostało z małej litery. Kolejnym ważnym zabiegiem przeprowadzonym w pracy, było uwspółcześnienie i polonizacja imion postaci, które przewijają się przez całą książkę. Wyjątek stanowiły jedynie imiona arabskich emirów, dowódców oraz sułtanów, które nie posiadały swoich odpowiedników w języku polskim, gdzie w takim wypadku pozostawiono współcześnie używaną wersję z fachowej literatury anglosaskiej.
W drugiej części opracowania floty Tudorów marynistyczny ekspert Angus Konstam opisuje niesamowitą transformację floty pod panowaniem królowej Elżbiety I. W okresie tym narodził się zupełnie nowy typ okrętu wojennego, zaprojektowany specjalnie po to, by zdominować oceany i rozszerzyć imperium. Szczegółowo opisując działania wojenne w czasach wilków morskich Francisa Drake?a i Waltera Raleigh oraz walkę z Niezwyciężoną Armadą autor wyjaśnia innowacje technologiczne, które umożliwiły tej niewielkiej, lecz efektywnej marynarce na pokonanie większej floty hiszpańskiej. Wypełniona wynikami najnowszych badań, dogłębnymi analizami, fotografiami, kolorowymi rekonstrukcjami i szczegółowymi przekrojami, ta książka to obowiązkowa pozycja dla każdego miłośnika marynistyki i dla każdego, kto pragnie zrozumieć jak Brytania zdobyła panowanie nad morzami i utrzymała swą hegemonię na oceanach w epoce żagla.
Na skutek doświadczeń zdobytych rok wcześniej, podczas błyskawicznych uderzeń Operacji Barbarossa, dowódcy Wehrmachtu zrozumieli, że brak odpowiedniej ilości ropy stanowi dla nazistowskich Niemiec wielki problem strategiczny. Opanowanie pól naftowych Kaukazu, gdzie wydobywano 82 procent sowieckiej ropy, zmniejszyłoby niemieckie niedobory, jednocześnie pozbawiając Armię Czerwoną kluczowych zasobów. Podczas gdy Grupa Armii B uderzała w kierunku Wołgi i Stalingradu, Grupa Armii A, z elitarną 1. Armią Pancerną Ewalda von Kleista na czele, miała nacierać w głąb Kaukazu, celem zdobycia pól naftowych Majkopu, Groznego i Baku. Niniejsza książka, w której znaleźć można kolorowe ilustracje, archiwalne zdjęcia i szczegółową analizę, przedstawia przebieg brutalnych i zaciekłych walk, cechujących jedną z najważniejszych kampanii II wojny światowej.
W 1906 r. Niemcy zaczęli budowę własnej floty drednotów wyposażonych w większe działa, a wieść o tym szybko dotarła do brytyjskiej Admiralicji. Nad Royal Navy pojawiło się więc niepokojące widmo, że wróg zdominuje jej flotę drednotów siłą ognia. Skłoniło ono Admiralicję do zamówienia własnych ""superdrednotów"". Stępkę pod pierwsze z nich położono w roku 1909, a trzy lata później nowe pancerniki weszły do służby. Brytyjska opinia publiczna popierała program ich budowy, a popularność zyskało hasło ""chcemy ośmiu, i to natychmiast"", nawiązanie do budowy ośmiu superdrednotów. Cztery następne superdrednoty weszły do służby w 1914 roku. Do tego czasu admiralicja rozwinęła program ""szybkich pancerników"" uzbrojonych w działa kalibru 381 mm. Te potężne okręty weszły do służby akurat na czas, żeby odegrać swoją rolę w bitwie jutlandzkiej w 1916 roku. I wojna światowa wybuchła, zanim Royal Navy dokładnie oceniła nowe okręty, tak więc wnioski należało wyciągać w oparciu o nabyte doświadczenia - nie był to łatwy sposób wprowadzania innowacji. Choć żaden z superdrednotów nie został utracony w tym starciu, to ich postawa w bitwie jutlandzkiej doprowadziła do ponownego przemyślenia sposobu ich działania. Niemniej przez cztery lata broniły dominacji morskiej przed zakusami nieprzyjaciela, w związku z czym odegrały ogromną rolę w ostatecznym upadku Cesarstwa Niemieckiego.
Książkę otrzymasz w pierwszej kolejności - zamówienie wysyłamy po otrzymaniu tytułu od wydawnictwa.Kiedy wybuchła II wojna światowa, jedynie skandynawskie armie posiadały tradycję prowadzenia działań nawet w czasie najbardziej srogich zim, często na dużych wysokościach. Na początku 1940 roku świat został zaskoczony niesłychanym oporem Finów wobec sowieckich najeźdźców, spośród których wielu było dobrymi narciarzami. Owe walki stanowiły przeciwieństwo łatwego zwycięstwa Niemców nad brytyjskimi i francuskimi siłami ekspedycyjnymi, odniesionego kilka zaledwie miesięcy później w Norwegii. Związek Radziecki wyciągnął wnioski z porażek, natomiast sukcesy Hitlera wprawiły go w samozadowolenie. Zimą przełomu lat 1941/42 doprowadziło to do katastrofalnych klęsk Wehrmachtu na froncie wschodnim. Niniejsza fascynująca publikacja pokazuje, jak wojska Aliantów i Osi zostały zmuszone do poważnego podejścia do walki w zimie i w górach. Opisuje także szkolenie i rozwój wyposażenia przystosowanego do użycia w ekstremalnych warunkach pogodowych i w terenie wysokogórskim. Książka, oparta na podręcznikach z czasów wojny i analizie rzeczywistych zdarzeń, została zilustrowana fotografiami, oryginalnymi rysunkami i kolorowymi planszami, przedstawiającymi scenariusze taktyczne.
Każdy z niemieckich rodzajów sił zbrojnych okresu II wojny światowej, posiadał co najmniej jedną jednostkę, która zasłużyła na unikalną bojową reputację. Oddziały te miały jeszcze jedną wspólną cechę – rozwinęły się o wiele bardziej, niż zakładały to oryginalne plany ich twórców. Herman Göring, głównodowodzący sił powietrznych, był zdeterminowany w pragnieniu, aby jego Luftwaffe także wzięła udział w podziale chwały w nadchodzących niemieckich podbojach lądowych i nadał swoje imię pułkowej grupie piechoty i artylerii przeciwlotniczej. Ta elitarna jednostka, rozrosła się stopniowo do rozmiarów najpierw brygady, potem dywizji pancernej, wreszcie złożonego z dwóch dywizji korpusu, wyróżniając się w walkach w Tunezji, na Sycylii, we Włoszech kontynentalnych i na froncie wschodnim. Nasza zwięzła historia oddziału HG, ilustrowana jest rzadkimi prywatnymi fotografiami oraz najwyższej jakości kolorowymi planszami, przedstawiającymi każdy element różnorodnego umundurowania i insygniów, charakterystycznych dla tej formacji.
Ten produkt jest zapowiedzią. Realizacja Twojego zamówienia ulegnie przez to wydłużeniu do czasu premiery tej pozycji. Czy chcesz dodać ten produkt do koszyka?
