Podobnie jak podczas II wojny światowej, również w poprzednim konflikcie globalnym U-Booty stanowiły jedno z największych zagrożeń dla Wielkiej Brytanii. Niniejsza książka śledzi losy tej niebezpiecznej broni od Brandtauchera, zaprojektowanego przez ojca niemieckiej broni podwodnej, Wilhelma Bauera, w 1850 r., po przyjęcie do służby pierwszego niemieckiego U-Boota, U-1, w roku 1906. Opisuje również najważniejsze typy niemieckich okrętów podwodnych I wojny światowej, szczegółowo przedstawia historię ich służby w morskich głębinach, skupiając się zwłaszcza na operacjach na Atlantyku oraz Morzu Śródziemnym, a także stopniowy rozwój alianckich środków zwalczania U-Bootów.
Każdy z niemieckich rodzajów sił zbrojnych okresu II wojny światowej, posiadał co najmniej jedną jednostkę, która zasłużyła na unikalną bojową reputację. Oddziały te miały jeszcze jedną wspólną cechę – rozwinęły się o wiele bardziej, niż zakładały to oryginalne plany ich twórców. Herman Göring, głównodowodzący sił powietrznych, był zdeterminowany w pragnieniu, aby jego Luftwaffe także wzięła udział w podziale chwały w nadchodzących niemieckich podbojach lądowych i nadał swoje imię pułkowej grupie piechoty i artylerii przeciwlotniczej. Ta elitarna jednostka, rozrosła się stopniowo do rozmiarów najpierw brygady, potem dywizji pancernej, wreszcie złożonego z dwóch dywizji korpusu, wyróżniając się w walkach w Tunezji, na Sycylii, we Włoszech kontynentalnych i na froncie wschodnim. Nasza zwięzła historia oddziału HG, ilustrowana jest rzadkimi prywatnymi fotografiami oraz najwyższej jakości kolorowymi planszami, przedstawiającymi każdy element różnorodnego umundurowania i insygniów, charakterystycznych dla tej formacji.
Podczas II wojny światowej wojska pancerne Trzeciej Rzeszy walczyły na pierwszej linii w każdej ważniejszej kampanii lub bitwie, od inwazji na Polskę i Francję po ostatnią wielką kontrofensywę w Ardenach. Czołgiści niemieccy służyli na każdym froncie, zdobywając ogromny respekt dzięki swej energiczności w ataku i wytrwałości w obronie. Niniejsza książka przedstawia rekrutację, szkolenie, warunki służby i doświadczenie bojowe typowego niemieckiego czołgisty w II wojnie światowej, służącego na różnych frontach ? od skwaru Pustyni Zachodniej po zamarzniętą tundrę frontu wschodniego. Tekst wzbogaca wiele niepublikowanych dotąd fotografii pochodzących z dwóch głównych źródeł: od prywatnych kolekcjonerów i od samych weteranów Panzerwaffe.
Niewiele oddziałów niemieckich sił zbrojnych uczestniczyło w walkach na tak wielu frontach jak strzelcy górscy, inaczej Gebirgstruppen. Od kampanii Blitzkriegu w 1940 roku przez ataki na Bałkany i Rosję oraz kampanię w Afryce Północnej, po obronę Rzeszy od 1944 do 1945 roku, strzelec górski zdobył reputację niezawodności i odwagi. Każdy taki żołnierz był niezwykle sprawnym człowiekiem: tego wymagała konieczność pokonywania trudnego terenu z pełnym ekwipunkiem, bez wsparcia zmotoryzowanego taboru zaopatrzeniowego. Ta nowa pozycja pokazuje proces naboru, szkolenia oraz doświadczenia wojenne typowego strzelca górskiego.
Korzystając z dokumentów i podręczników wojskowych, niniejsza książka stara się przedstawić taktykę oraz przykłady działalności operacyjnej niemieckich okrętów podwodnych w trakcie II wojny światowej. Mimo, że niemiecka Marynarka Wojenna uważała swoją początkowo małą flotę podwodną za drugorzędną w stosunku do reszty Kriegsmarine, z nadejściem 1942 roku U-Booty adm. Karla Dnitza zagrażały funkcjonowaniu najważniejszych morskich linii komunikacyjnych na Atlantyku, zatapiając setki transportowców, przyćmiewając tym samym osiągnięcia niemieckiej floty nawodnej. Ta bezlitosna i kosztowna walka trwała na tych warunkach do wiosny 1943, kiedy to dramatyczne zwycięstwa Aliantów odwróciły bieg wojny na morzu. Jednakże U-Booty aż do ostatnich dni wojny prowadziły skazaną z góry na porażkę kampanię dla odzyskania przewagi. Tekst ilustrowany jest zdjęciami z czasu wojny i kolorowymi planszami, próbującymi ukazać i wyjaśnić ulegający wahaniom przewagi obydwu stron pojedynek technologii i taktyki.
Despite being relatively unknown compared to famous ships like Graf Spee or Bismarke, or the more famous U-boats, the Auxiliary Cruisers were immensely successful, not only in the number of enemy ships they sank, but in the resources which were tied up trying to track them down. The Royal Navy's auxiliary cruisers tended to be merchant vessels used to protect convoys from attack. The German Auxiliary Cruisers, however, heavily armed and usually carried torpedo tubes as well as guns and even sometimes their own aircraft. These ships were aggressive predators, searching the sea lanes for unsuspecting enemy merchants, and were not only capable of destroying enemy merchant ships, but also of defending themselves against well-armed enemy warships. This book looks at the specifications and designs of the 11 Auxiliary Cruisers, as well as their combat histories, their eventual fates, and the careers of some of the most famous commanders.
Although often overlooked in favour of the U-boats or battleships, the vast majority of the Kriegsmarine was formed of the smaller vessels of the coastal forces.
These ships and boats, which included minesweepers, torpedo boats, patrol boats, and blockade breakers, gave crucial service to Germany during the war, and many continued serving for decades after the surrender in such tasks as clearing minefields. Also included in these forces was Hitler's yacht, the Ostwind.
This book reveals the history of the vessels that formed the backbone of the Kriegsmarine, and combines fascinating anecdotes, detailed technical information, and full-colour artwork.
A concise introduction to the organization, responsibilities, uniforms, and insignia of the German Police under the Nazi regime.
Following Adolf Hitler's rise to power, the previously decentralized provincial police system was unified into a single state apparatus, integrated at the command levels with the SS. Despite central control, the police were divided into a complex array of departments and functions, each with its own uniform distinctions.
The book explores the roles and appearances of various branches, including Police Generals, rural constables, transport policemen, and factory watchmen.
The German destroyer fleet of World War II consisted of nine classes: the Diether Von Roeder Class, the Leberecht Maas Class and the wartime classes Z23, Z35, Z37, Z40, Z43, Z46 and Z52.
These vessels, though fewer in number than the British destroyer fleet, tended to be much bigger and more powerful than their allied counterparts. They served their country well in operations in the Channel, North Sea, the Far North and in the rescue of civilians from East Prussia during the final days of the war. This title describes their design, development and operational use from the fjords of Narvik to the final days of the war.
By the outbreak of World War II, Germany had done much to replace the Kaiser's High Seas Fleet, which was scuttled following their surrender at the end of World War I. Forced to build anew, the Kriegsmarine possessed some of the most technically advanced warships in existence. Although the heavy units of the fleet were too small in number to pose much of a threat, Germany was particularly well served by her Navy's smaller vessels, in particular the U-Boats and the S-Boats. Known to the allies as the E-Boats ('Enemy'), they performed sterling duties in the Black Sea and English Channel, where they became a particular scourge.
Ten produkt jest zapowiedzią. Realizacja Twojego zamówienia ulegnie przez to wydłużeniu do czasu premiery tej pozycji. Czy chcesz dodać ten produkt do koszyka?
