Ekspert od historii morskiej Angus Konstam bada rozwój raczkującej floty Tudorów od jej początków w charakterze tymczasowo mobilizowanej floty statków handlowych w XV wieku do stałej marynarki pod panowaniem Henryka VIII. Zarysowane zostało innowacyjne użycie przez Henryka okrętów jako platform artyleryjskich w latach przed bitwą pod Portsmouth w 1545 roku, w której jego flota pokonała znacznie większą francuską armadę. Nieszczęsna ?Mary Rose? była zaledwie jednym z wielu potężnych okrętów, które wytyczyły drogę do późniejszej angielskiej morskiej dominacji. Ta książka ożywia te ogromne drewniane okręty wraz z ewolucją ich konstrukcji za pomocą kolorowych rysunków i historycznych źródeł ikonograficznych.
Do roku 1920 Armia Czerwona wystawiła olbrzymią różnorodność samochodów pancernych, pociągów pancernych oraz oddziałów czołgów. Na początku lat dwudziestych odegrały one zasadniczą rolę w scalaniu nowopowstającego sowieckiego imperium. Zważywszy na fakt, że szlaki kolejowe były strategicznymi arteriami pozwalającymi panować nad przestrzeniami Rosji, to właśnie pociągi pancerne w sposób zasadniczy wpłynęły na bieg historii i nigdy wcześniej nie odegrały takiej roli, jak podczas wojny domowej. Niniejsza książka omawia struktury organizacyjne, produkcję, personel, szkolenie i walki bolszewickiej broni pancernej na wszystkich frontach, włącznie ze słynnym pociągiem specjalnym Trockiego.
Wielkie znaczenie lotnictwa myśliwskiego Królewskich Sił Powietrznych we wczesnym okresie II wojny światowej nie ulega wątpliwości, jednak rola w bitwie o Anglię tych nielicznych, jak ich określił Churchill, zarówno w tamtym okresie, jak i w latach późniejszych była i wciąż pozostaje przedmiotem daleko idącej mitologizacji.Niniejsza książka umieszcza lotników Fighter Command we właściwym kontekście historycznym, opisując rekrutację, szkolenie i przeżycia pilotów myśliwskich walczących pod niebem Francji i Wielkiej Brytanii. Nie byli to nieustraszeni, aroganccy chłopcy z elitarnych szkół, jak ich przedstawia powszechna legenda, lecz niespokojni, ale dzielni ludzie reprezentujący wszystkie grupy społeczne. Ich dzieje, opowiedziane poprzez ich własne wspomnienia, tworzą wszechstronną relację o Fighter Command pierwszych lat wojny, od przestworzy nad hrabstwem Kent, przez pola północnej Francji, po norweskie śniegi.
Piloci myśliwcy zawsze zajmowali elitarne miejsce w historii wojny. Myśliwcy Luftwaffe - Jagdflieger byli bez wątpienia wśród najlepszych na świecie, a ich odwaga, umiejętności i niekiedy niesamowita ilość zestrzeleń osiągnęły status niemal legendarny. Przez lata wiele zostało napisane o tych asach, jednak ta książka w odróżnieniu od innych, próbuje przeegzaminować ""zwykłego"" pilota Luftwaffe, którego zwycięstwa powietrzne mogły liczyć kilka samolotów, niemniej jednak tak samo trudne do osiągnięcia. Ci ludzie, asy i ""nie-asy"" równocześnie, dzielili tego samego agresywnego ducha walki, przyjemności z udziału w akcji i pasję ""myśliwego"". Ta książka bada każde stadium kariery Jagdflieger, od zaciągnięcia się i intensywnego szkolenia do śmiertelnych walk powietrznych.
Nóż jest jednym z najstarszych narzędzi, a także jednym z najstarszych typów broni towarzyszących człowiekowi od epoki górnego paleolitu po dzień dzisiejszy. Na przestrzeni dziejów wraz z rozwojem cywilizacji ulegał on ewolucji, polegającej na zróżnicowaniu jego kształtów i wymiarów w zależności od lokalnych tradycji i potrzeb. Posiadał także swoją symbolikę, bywał również oznaką i wyrazem władzy. W średniowieczu cechy nożowników należały do najbardziej zasobnych a majstrzy zobowiązani byli do znaczenia swoich wyrobów. Podobnie jak każda broń podlegał on ograniczeniom prawnym w zakresie formy, używania i noszenia. W całej historii noża przeplatają się jego funkcje użytkowe z funkcjami bojowymi. I pomimo zmian zachodzących w uzbrojeniu i taktyce walczących wojsk pozostaje on nadal ważnym elementem wyposażenia żołnierza.
Saperzy Wehrmachtu znajdowali się na czele blitzkriegu, szturmując wszelkie przeszkody, jakie napotykali na swojej drodze. To nie tylko po prostu saperzy, lecz przede wszystkim żołnierze szturmowi, a dopiero w drugiej kolejności pododdziały budowlane. Uzbrojeni w specjalistyczne wyposażenie jak ładunki wybuchowe czy straszliwe miotacze płomieni, wyznaczali byli do przełamywania umocnień, oczyszczania pól minowych i zdobywania przyczółków pod ogniem. Książka ta wraz z towarzyszącym jej wyborem fotografii i szczegółowych plansz barwnych, jest kompletnym studium życia typowego Pioniera i śledzi jego losy od szkolenia podstawowego i działań ofensywnych z pierwszego okresu wojny aż po ostatnie rozpaczliwe wysiłki by spowolnić Aliantów.
Plemię Apaczów z południowo-zachodnich Stanów Zjednoczonych i północnego Meksyku stało się tak znane ze swojej walki partyzanckiej, że ich imieniem wciąż określa się zaciętego, nieuchwytnego i nieprzewidywalnego nieprzyjaciela. Mistrzowie sztuki przetrwania i szybkiego przemieszczania się w trudnym terenie przez stulecia stawiali opór próbom naruszania ich terytorium przez Hiszpanów i Meksykan – a od czasu do czasu także próbom wytępienia – zanim spotkali się z pierwszymi osadnikami amerykańskimi w XIX wieku. Od 1860 do 1886 zaskakująco niewielkie grupy wojowników Apaczów prowadzone przez wodzów takich jak Cochise, Czerwone Rękawy, Victorio, Nana i Geronimo potrafiły wywieść w pole, a często także pobić jednostki amerykańskie, które były rozproszone po całym Terytorium Apaczów. Po raz pierwszy ta książka analizuje i wyjaśnia szczegóły taktyki i strategii Apaczów – sięgając zarówno do źródeł archiwalnych jak i badań autora na polach poszczególnych potyczek. Pośród ilustracji można znaleźć dokładne fotografie terenu oraz kolorowe plany odtwarzające niektóre starcia.
Powstanie tej pracy uzasadnia znaczenie postaci Hermanna von Salzy. W czasie najwyższego politycznego napięcia próbował załagodzić sytuację, aby zapobiec wielkiej katastrofie, jaką dla zachodniego świata musiał oznaczać konflikt między cesarzem a papieżem.
Celem pracy badawczej jest wyzwolenie się z kruchego materiału ludzkiego. Być może heroiczna wizja historii wielkiego cesarza Fryderyka II, któremu służył Hermann von Salza, próbuje ponownie dzisiaj wyciągnąć go całkowicie z ram jego czasów. W stosunku do niej muszą zostać uwzględnione więc również osiągnięcia jego doradcy.
Chociaż życie Marlborougha zostało opisane wiele razy i w różnym stylu, opisanie go jeszcze raz jest aż nadto uzasadnione.
Dwaj i tylko dwaj biografowie potraktowali temat w odpowiedni sposób. Książka archidiakona Coxe’a jest bardzo dokładna, jeśli chodzi o okres po 1702 roku. Książka lorda Wolseleya, która kończy się na tej dacie, zupełnie zdezaktualizowała wcześniejsze rozdziały archidiakona. Łącznie te dwie prace obejmują cały temat. Zebranie wyników żmudnych badań ich autorów w jednym tomie wydaje się wskazanym, choć niezbyt ambitnym przedsięwzięciem.
Podejmując się tego, usiłowałem stworzyć opis, który bez nadmiernego znużenia będzie mogło przeczytać wielu ludzi nie będących zawodowymi historykami. Książka archidiakona Coxe’a, która z powodu obciążenia nieocenionymi fragmentami korespondencji Marlborougha jest niepotrzebnie długa, cierpi na pewną rozwlekłość i chaotyczność, irytującą dla wszystkich, którzy czytają dla przyjemności. Nawet lord Wolseley, z powodu pragnienia przedstawienia tła swego portretu w odpowiednich barwach, ma tendencję do dygresji i powtarzania się, co nie sprzyja ani zwięzłości, ani spójności. Z wyjątkiem kilku przypadków, w których rozwinięcie wydawało mi się potrzebne, konsekwentnie dążyłem do zwięzłości.
Nie roszczę sobie pretensji do ustalenia czegoś nowego ani do odkrycia nieznanych faktów. Obecnie opublikowano jednak wiele dokumentów niedostępnych dla archidiakona Coxe’a, a po części niedostępnych dla lorda Wolseleya; w ostatnich latach wielu współczesnych historyków, zarówno Anglików, jak i cudzoziemców, wydało pouczające prace na temat osób i wydarzeń z czasów Marlborougha. Swobodnie korzystałem z nich wszystkich.
Marlborough był albo żołnierzem, albo nikim. Nawet jego sukcesy dyplomatyczne można było w dużej mierze przypisać jego zwycięstwom w polu. Potraktowałem zatem jego karierę wojskową bardziej szczegółowo niż życie polityczne lub prywatne. Pisałem nie roszcząc sobie pretensji do posiadania fachowej wiedzy, lecz zawsze w nadziei, że moja praca może się przydać ludziom wykonującym zawód księcia.
Wiele z tego, co napisałem (niektórzy mogą uznać, że zbyt wiele) ma polemiczny wydźwięk. Jednakże zarówno za życia, jak i po śmierci, Marlborough był prześladowany przez tak wielu nieprzejednanych przeciwników, że z konieczności otaczają go kontrowersje.
Wzmianka o Wojsku Polskim, które walczyło o swoją ojczyznę w 1939 r., przywodzi od razu na myśl tragiczne obrazy całkowicie pobitej piechoty i pełnej werwy, lecz skazanej na zagładę kawalerii. Jednak w latach 30-tych XX w. Polska rozpoczęła program przezbrajania swojej armii, żeby odeprzeć zagrożenia ze strony potężnych sąsiadów. Kiedy w 1939 r. uderzyły niemieckie Panzery, armia polska posiadała nie tylko przestarzałe Renault FT oraz tankietki, ale także nowoczesne francuskie R-35, ulepszone przez Polaków czołgi Vickers oraz skonstruowany w samej Polsce 7TP – czołg porównywalny z wszystkimi, jakimi mogli chwalić się niemieccy czy radzieccy najeźdźcy.
Waleczne polskie jednostki pancerne ścierały się jednak z przeciwnikami mającymi znaczną przewagę liczebną, były atakowane na wielu frontach i ograniczała je przestarzała francuska doktryna, nie mogły wobec tego powstrzymać najazdu. Niniejsza książka, będąca wynikiem badań naukowych świeżo przeprowadzonych w Polsce i obejmująca temat polskich czołgów, tankietek, samochodów pancernych oraz ciągników pancernych, stanowi istotne nowe źródło informacji o siłach pancernych, które stawiały czoła Panzerom Wehrmachtu.
Poniższa książka, napisana przez piechura i weterana z Wietnamu, przedstawia ocenę taktyk stosowanych w tym konflikcie przez małe jednostki i proces ich rozwijania. Amerykańskie formacje kierowane od roku 1965 do Południowego Wietnamu były sformowane i wyszkolone do użycia na konwencjonalnym polu walki. Dopiero po przybyciu musiały na miejscu przystosować się do wymagań wojny nieliniowej, w zróżnicowanym, ale zawsze trudnym terenie i dokuczliwym tropikalnym klimacie. Mimo przewagi Amerykanów i ich sojuszników w sile ognia, a także w lotnictwie i mobilności, jednostki prowadzące na ziemi wojnę lekkiej piechoty musiały na drodze bolesnej praktyki przyswoić sobie techniki patrolowania i tworzenia zasadzek. Ilustrowany zdjęciami, kolorowymi diagramami i scenariuszami, poniższy tekst przedstawia rozwiązania zastosowane przez piechurów Amerykańskiej Armii, Korpusu Piechoty Morskiej, ANZAC i ARW.
Należy podkreślić, że podręczniki strzeleckie J. Podoskiego cieszyły się dużym uznaniem, bowiem w większości książek z zakresu bronioznawstwa zarówno z okresu międzywojennego jak i wydanych współcześnie można zobaczyć odnośniki odwołujące się do prac tego autora. Pomimo upływu przeszło 80 lat wiele zawartych w nich porad i zaleceń nie straciło nic ze swej aktualności. Wszak podstawowe zasady celowania nie zmieniły się od stuleci. Obecnie podręczniki te dostępne są jedynie w specjalistycznych bibliotekach uniwersyteckich, sporadycznie pojawiają się też na aukcjach antykwarycznych osiągając dość wysokie ceny.
Bogusław Radziwiłł, ostatni męski potomek kalwińskiej linii książąt na Birżach i Dubinkach, należy do figur bardzo niepochlebnie opisanych w historii ojczystej. Porównując do innych figur historycznych mogłoby się nawet zdawać, iż był sądzony ze szczególną surowością. Co do usposobienia był chyba lepszy od innych: nie miał oburzającej, złej wiary Opalińskiego, nie miał nikczemności Radziejowskiego, nie miał mściwej duszy swego bliskiego krewniaka, Janusza Radziwiłła. Odegrał rolę mniejszą niż wszyscy tamci w historii. Pomimo to każdy z tamtych znajdował nieraz tłumaczenie, prawie każdego starano się, chociaż niesłusznie, usprawiedliwić, tak dawniej, jak później; o każdym zdania były podzielone, co już samo przez się łagodzi nieco wyrok bezwarunkowego potępienia. Bogusław Radziwiłł przeciwnie, od czasów współczesnych sobie do najnowszych zawsze był jednakowo i bezwzględnie potępiany. U współczesnych nie miał wcale stronników lub przyjaciół, czego żaden z największych zdrajców nie doświadczył. U potomnych nie spotkał się nigdy z sądem choć trochę łagodniejszym. Dość powiedzieć, że gorliwy obrońca Janusza Radziwiłła powiada o Bogusławie, że nic nie może go usprawiedliwić, a przecież istnieje wielkie pytanie, który z nich zrobił w swoim życiu więcej złego.
Autor podejmuje próbę analizy militarnej, wypraw krzyżowych zorganizowanych przez króla Francji Ludwika IX Świętego. Kampania w Egipcie, pobyt monarchy na Bliskim Wschodzie oraz krucjata do Tunisu została przedstawiona przez pryzmat francuskiej wojskowości w zderzeniu z muzułmańską sztuką wojenną. Sporo miejsca poświęcono też przygotowaniom finansowym, politycznym i aprowizacyjnym, którym król-krzyżowiec poświęcił dużo uwagi. Książka próbuje odpowiedzieć na pytania o przyczyny niepowodzeń obu wypraw oraz szanse powodzenia ostatnich krucjat w obronie Ziemi Świętej. Wojciech Lorek – doktorant na wydziale Historii Uniwersytetu imienia Adama Mickiewicza w Poznaniu. Zajmuje się historią wojskowości w średniowieczu, historią krucjat, królestwem Francji oraz Anglii w XII i XIII wieku. Popularyzator historii i rekonstruktor współpracujący z Wielkopolskim Muzeum Wojskowym. Publikował na portalu historyczno-wojskowym ,,Infolotnicze” i na łamach kwartalnika ,,Sensus Historiae”.
Ta narracja biograficzna stanowi szczegółowy portret życia i kariery pierwszego chrześcijańskiego cesarza Konstantyna Wielkiego (273-337 po Chr.). Łącząc barwną narrację i historyczne analizy, Charles Odahl opowiada o błyskotliwej karierze Konstantyna w późnym rzymskim świecie pośród kryzysów tego okresu, o jego dramatycznym nawróceniu na chrześcijaństwo i publicznym patronacie nad nim oraz o jego programie budowy kościołów w Rzymie, Jerozolimie i Konstantynopolu, który przekształcił pogańskie państwo rzymskiej starożytności w chrześcijańskie Cesarstwo średniowiecznego Bizancjum. Wszechstronna znajomość źródeł literackich i rozległe badania autora dotyczące materialnych pozostałości tego okresu sprawiają, że praca ta przedstawia pełniejszy i dokładniejszy portret Konstantyna.
To poprawione II wydanie zawiera:
• rozszerzony i poprawiony rozdział końcowy
• nową genealogię i rozszerzoną chronologię
• nowe ilustracje
• poprawione i uaktualnione przypisy i bibliografię.
Ta przełomowa publikacja o rzymskiej historii okresu Cesarstwa, historii wczesnego chrześcijaństwa i Bizancjum – Konstantyn i chrześcijańskie Cesarstwo pozostanie standardową pracą o tych zagadnieniach przez wiele następnych lat.
CHARLES MATSON ODAHL długo pracował jako profesor starożytnej i średniowiecznej historii i łacińskiej literatury na Stanowym Uniwersytecie w Boise w stanie Idaho (1975-2011), a teraz jest profesorem wizytującym rzymskiej i bizantyjskiej historii na Stanowym Uniwersytecie w Corvallis w stanie Oregon. Jego główne zainteresowania badawcze dotyczą Cycerona i późnej republiki rzymskiej, wczesnego chrześcijaństwa oraz Konstantyna i wczesnego Cesarstwa Bizantyjskie-go. Podróżował po Europie i dookoła basenu Morza Śródziemnego, mieszkał na tym obszarze, tam studiował i nauczał. Zbadał wszystkie historyczne miejsca i monumenty z okresu cyceroniańskiego i konstantyńskiego. Wśród jego wcześniejszych publikacji są Early Christian Latin Literature (1993), Cicero and the Catilinarian Conspiracy (Routledge, 2010) oraz I i II wydanie Constantine and the Christian Empire (Routledge, 2004 i 2010).
Stephen Fritz napisał ważną pozycję. Wiele książek traktuje o operacjach wojskowych na wschodzie, a wiele innych zajmuje się zbrodniami, mordami i Holokaustem. Dopiero teraz jedna praca łączy oba tematy, poszukując więzi między działaniami militarnymi a masowym mordem. Powstała kompletna historia wojny niemiecko-radzieckiej osiągnięcie, któremu przez jakiś czas prawdopodobnie nikt nie dorówna. Robert M. Citino, autor Death of the Wehrmacht: The German Campaigns of 1942Fritz przeprowadził najwyższego lotu analizę strategiczno-operacyjną wojny rosyjsko-niemieckiej. Jego dzieło jest rzetelne i oparte na solidnych źródłach. Dennis Showalter, autor Hitler's Panzers: The Lightning Attacks that Revolutionized WarfareZ setek książek o kampanii rosyjskiej dzieło pana Fritza jest pierwszym mi znanym, które ukazuje więź masowych mordów z działaniami wojskowymi. Washington TimesStephen Fritz zastosował do źródeł swe nieprzeciętne zdolności analityczne i jasność wyrazu. Powstała atrakcyjna w lekturze rozprawa na temat najważniejszego frontu wojny w Europie, prezentująca nowe pojmowanie zachodzących tam zdarzeń i ich wpływu. New York Journal of BooksFritz prowadzi syntezę opartą na wcześniejszych badaniach, skupiając się wyłącznie na walce widzianej z Berlina. [...] Ostkrieg stanie się ważną pozycją w każdej bibliotece uniwersyteckiej. ChoiceNaprawdę wspaniałe dzieło z zakresu historii wojskowości, łączące ideologiczne, gospodarcze, polityczne i militarne wymiary tego teatru wojny. WaterlineZnakomite dla wykładowców i studentów. Teaching HistoryAmbitna i imponująca synteza dwóch ogromnych i często wyłączających się obszarów badań: historiografii Holocaustu oraz wschodniego frontu. [...] powinna służyć za punkt wyjściowy wszystkim historykom i badaczom II wojny, zainteresowanym związkiem wojny z ludobójstwem. Journal of Military HistoryLaureat pierwszej nagrody dla książki o tematyce historyczno-militarnej im. generała brygady Jamesa L. Collinsa Jra, przyznawanej przez U.S. Commission on Military HistoryZnakomity obraz obsesji nazistowskiego reżimu, które postawiły Niemcy przed w końcowym rozrachunku zabójczymi dylematami. HistorianUznałem Ostkrieg za jedną z moich od dawna najtreściwszych i przykuwających uwagę lektur. Zmuszony do przewracania kolejnych stron, towarzyszyłem Rosjanom w codziennej walce o przetrwanie. The Lone Star Book ReviewMamy teraz wyczerpującą, jasno napisaną i wartą uwagi pozycję, uwzględniającą najnowsze badania na temat frontu wschodniego. European History Quarterly
Piszac o Rosji, Clausewitz stwierdzil, ze ""byl to kraj, ktory mogl zostac pokonany tylko przez swoje wlasne slabosci i efekty wewnetrznych sporow. By uderzyc w te czule punkty jej politycznej struktury, nalezy wstrzasnac Rosja w samym jej centrum"". Przegladajac to opracowanie, czytelnik przekona sie, jak bardzo kosztowalo Niemcow zignorowanie rad Clausewitza. Celem tej ksiazki jest opisanie niemieckiego planowania i operacji w pierwszej fazie kampanii przeciw Rosji. Narracja rozpoczyna sie wraz z poczatkowymi planami Hitlera dotyczacymi inwazji na ZSRR, a konczy w okresie najwiekszych zdobyczy terytorialnych Niemcow, w czasie bitwy pod Stalingradem. Kolejny tom poswiecony bedzie wydarzeniom pomiedzy rosyjska kontrofensywa w listopadzie 1942 roku a zdobyciem Berlina w kwietniu 1944 roku. Materialy do tego opracowania pochodza glownie z niemieckich archiwow wojskowych, ktore obecnie znajduja sie w gestii Departamentu Armii. Dodatkowe informacje zapewnily monografie autorstwa bylych niemieckich oficerow, ktorzy brali aktywny udzial w planowaniu i operacjach. Autorzy tych monografii, przygotowanych dla Dzialu Historycznego Armii Stanow Zjednoczonych w Europie, to m.in. general Franz Halder, szef sztabu Oberkommando des Heeres w latach 1938-42; general Gotthard Heinrici, byly dowodca korpusu, armii i grupy armii na froncie wschodnim; oraz kilku innych. Praca ta zostala napisana przez George'a E. Blau z Oddzialu Badan Specjalnych w Biurze Szefa Historii Wojskowosci. Autor dolozyl wszelkich mozliwych staran, by swoim dziele ukazac obiektywny obraz pierwszej fazy niemieckich wysilkow podbicia ZSRR w trakcie drugiej wojny swiatowej.
Max Hoffmann (25.01.1869-08.07.1927) – niemiecki generał. W 1898 roku ukończył Akademię Wojskową. W latach 1898-99 przebywał w Rosji, gdzie doskonalił znajomość języka rosyjskiego. Podczas wojny rosyjsko-japońskiej był attaché wojskowym przy sztabie armii japońskiej. Po mobilizacji 1914 r. szef sztabu 8. Armii w Prusach Wschodnich, a po utworzeniu 9. Armii wyznaczony na stanowisko generała-kwatermistrza tej armii. Od 1 października 1914 r. pełnił funkcję jako generał-kwatermistrz naczelnego wodza frontu wschodniego – feldmarszałka Hindenburga. Od 30 sierpnia 916 szef sztabu frontu wschodniego. Odegrał dużą rolę w tworzeniu niemieckiej strategii na wschodzie. Uczestnik rozmów pokojowych w Brześciu nad Bugiem.
Ostatecznym zadaniem wojska jest walka, a człowiek jest jej głównym narzędziem; nie znając dokładnie głównego narzędzia walki, to jest człowieka i stanu jego ducha w rozstrzygającym momencie walki, nie możemy odpowiednio zorganizować wojska, nie możemy dać mu dobrego ustroju ani organizacji, wytworzyć karności, ani wreszcie określić zasad taktyki, które to te sprawy łączą się ze sobą, jak palce jednej ręki.
Często ludzie piszący o sprawach wojny, biorą za punkt wyjścia broń, przypuszczając bez wahania, że człowiek mający się nią posługiwać, zawsze zrobi z niej taki użytek, jak przewidują nakazują regulaminy i przepisy. Jednakże walczący, pojęty jako istota kierująca się wyłącznie rozumem, która wyzbyła się swej ruchliwej i zmiennej natury i przekształciła się w biernego pionka, spełniającego funkcje jednostki abstrakcyjnej w różnych kombinacjach pola walki - to wytwór oderwanych rozmyślań, nie człowiek żywy.
Ze wstępu.
Charelle Clark nie może sobie poradzić ze śmiercią Sofie – brutalnie zamordowanej przyjaciółki. Gdy przez przypadek Charelle odkrywa prywatne zapiski kobiety, postanawia sprawdzić, nad czym pracowała w ostatnich dniach życia. Tak właśnie trafia do Devine – małego miasteczka w stanie Teksas.
Na jej drodze staje dwóch mężczyzn. Jednym z nich jest Dexter McCoy, samotnik mieszkający na ranchu. Widok nieznajomej przypomina mu o kimś, kogo bardzo dobrze znał. Drugi to Hunter Palmer, szanowany lekarz i jednocześnie przyjaciel Dextera. Od samego początku nie ukrywa zainteresowania Charelle.
Kobieta nie ma pojęcia, w jak niebezpieczną grę się wplątała, a przede wszystkim komu może zaufać.
Dwóch mężczyzn, jedna kobieta… I morderca o chorym umyśle, który już ma Charelle na oku.
Ten produkt jest zapowiedzią. Realizacja Twojego zamówienia ulegnie przez to wydłużeniu do czasu premiery tej pozycji. Czy chcesz dodać ten produkt do koszyka?
