Okoliczności liryczne muzyki, o których mowa w książce, to okolicznościjej odbioru przez szczególną grupę słuchających, jaką stanowiąpoeci. Głównym przedmiotem zainteresowania stały się więc wiersze,które przedstawiają rozmaite sytuacje obcowania ze sztuką dźwięków:teksty, w których sytuacja liryczna jest tożsama z sytuacją muzyczną lubteż przez nią warunkowana.Praca opiera się na założeniu, że utwory poetyckie, niezależnie odtypowego dla nich subiektywnego charakteru, rejestrują pewne fenomenyw sposób porównywalny, a nawet dający się usystematyzować.Proponowana w ramach książki współobecność ujęć literaturoznawczegoi muzykologicznego ma na celu stworzenie jak najpełniejszego obrazukulturowego zaplecza literackich świadectw odbioru muzyki, jakoże poetyckie zapisy słuchania, z jednej strony stanowiąc osobny tematw badaniach literaturoznawczych, z drugiej formują specyficzny segmentwiedzy o muzyce i o jej funkcjonowaniu we współczesnej kulturze.
W historii literatury Pan Podstolic Edwarda Tomasza Massalskiego wymeiniany jest czasem wśród kilku powieści-traktatów będących naśladownictwami Pana Podstolego Ignacego Krasickiego. Nawiązanie do tego utworu dziewiętnastowieczny autor sygnalizuje już samym tytułem i koncepcją głównego bohatera, Pana Podstolica, który jest synem Pana Podstolego i kontynuuje jego filozofię życiową o pokolenie później. Fakt, że książka Massalskiego, byłego filarety podejrzanego i więzionego w czasie słynnego procesu filaretów i fła w tym samym roku co III część Dziadów Adama Mickiewicza, pokazuje, jak różnymi drogami szło myślenie polskie w tamtym czasie.
Rój jest nie tyle formą, ile raczej sposobem indywiduacji kolektywów czy sieci społecznych, dlatego stanowi wspólny mianownik dla całego spektrum zjawisk społeczeństwa idei. Badania nad zwierzętami spotykają się tu za pośrednictwem dyskursu posthumanizmu z teorią mediów. Zwierzęta od dawna dostarczały materiału do rozważań nad intensywnościami i potencjałami ciała, tym samym wspierając dyskursy i praktyki zarządzania oraz nowoczesną biopolitykę. W związku z tym trzeba im wreszcie przywrócić należne miejsce w historii mediów, określając ich znaczenie dla medialnych teorii indywiduacji i nie-ludzkich, zwierzęcych ciał. Musimy uświadomić sobie materialną specyfikę współczesnych technologii cyfrowych, które wynikają zarówno z oprogramowania, osobliwości protokołów obowiązujących dziś w sieci, jak i ze „«zwierzęcych» cech kultury cyfrowej”.
Fragment Epilogu
Od początku wydarzeń okrzykniętych mianem arabskiej wiosny,kiedy to wolnościowy zryw objął szereg krajów obszaru MENA,minęło niemalże pięć lat. Sytuacja w regionie wciąż jest niestabilna.Z porewolucyjnych zgliszczy wyłania się obraz regionu naznaczonegoszukaniem kompromisu z islamistami, podzielonego waśniami klanowymi,etnicznymi, religijnymi. Spośród krajów Afryki Północnejobjętych wolnościowym zrywem tylko Tunezja obrała drogę żmudneji niepewnej transformacji. W pozostałych krajach zauważalny jestpowrót do przedrewolucyjnych praktyk autorytarnych (Egipt, poczęści Algieria, Maroko) lub chaos związany z brakiem ogólnonarodowejkoncepcji co do przyszłości politycznej kraju (Libia). Jakbumerang powróciły też pytania o kompatybilność wartości demokracjii islamu oraz możliwość adaptacji zasad liberalizmu politycznegoi pluralizmu we wszystkich strefach kulturowych. (… )
(Ze Wstępu)
Celem monografii, którą oddajemy w ręce Czytelnika, jest analityczneprzedstawienie przyczyn, przebiegu i konsekwencji wydarzeń rewolucyjnychw regionie Afryki Północnej, a dokładnie w krajachMaghrebu (Algierii, Tunezji, Maroku, Libii) i Egipcie. Opracowanieprezentuje po części wyniki badań terenowych i kwerend przeprowadzonychw krajach Afryki Północnej w ramach realizowanegoprzez autorów (pracowników nauki i doktorantów Wydziału StudiówMiędzynarodowych i Politycznych Uniwersytetu Jagiellońskiego) międzynarodowegoprojektu naukowego: Social Movements andMobilisation Typologies in the Arab Spring (318982-FP7-PEOPLEIRSES-2013-2016).
(Ze Wstępu)
Książka przedstawia rozległą panoramę społeczeństwa starożytnej Armenii w połowie V wieku: od znanych z historii pisanej bohaterskich przywódców powstania antyperskiego lat 450-451 z Wartanem Mamikonianem na czele po postaci chłopów zangażowanych w walkę o zachowanie godności narodowej.
Autor subtelnie ukazuje jego dramatyczne przeżycia w całej ich złożoności.
Ze Wstępu
"Wystawianie historii" daje szansę na poradzenie sobie z poczuciem oddzielenia i wykluczenia, pozwalając uwierzyć w istnienie świadków, którzy widzieli to, co należy jakoś raz jeszcze opowiedzieć. Co innego nam pozostaje, jeśli nie chcemy się poddać dyskursowi czy teatrowi, jeśli zupełnie nie mają odniesień do rzeczywistości?
Fragment "Przedmowy"
Artykuły i wypowiedzi zebrane w niniejszym tomie stanowią pokłosie sympozjum "Polska w Europie policentrycznej" zorganizowanego przez Inicjatywę Małopolską im. Króla Władysława Łokietka w Krakowie [...] Celem tego sympozjum było zebranie refleksji towarzyszących realizowanemu przez Inicjatywę Małopolską programowi "Wielkie i Małe Królestwo". Myślą przewodnią tego programu jest popularyzacja wiedzy o dziejach mniejszych miast i społeczności lokalnych historycznej Małopolski oraz dokumentacja wkładu, jaki ośrodki te wniosły do skarbnicy kultury i dziedzictwa politycznego Polski.
Książę Andrzej Lubomirski do tej pory był postacią słabo obecną w polskiej historiografii. Sytuacja zmieniła się w związku z obronioną w 2020 r. pracą doktorską dotyczącą ordynata, następnie wydania jej drukiem. Autor Łukasz Wiktor Chrobak po przeprowadzeniu dodatkowej kwerendy archiwalnej zdecydował się na powtórne opublikowanie monografii, przygotowanej w wersji poszerzonej i poprawionej. Liczne uzupełnienia dotyczą m.in. udziału Lubomirskiego w zorganizowaniu Zjednoczenia Rodowego Książąt Lubomirskich również działalności w okresie okupacji. Okresowi okupacji dr Łukasz Chrobak poświęcił nowy oddzielny rozdział. Autor szerzej podjął także kwestie związane z pasją motoryzacyjną ordynata. Nowymi wątkami w opracowaniu są informacje dotyczące relacji ze szwagrem i przyjacielem Benedyktem Tyszkiewiczem (oddzielny podrozdział). W ocenianej propozycji wydawniczej Autor wykorzystuje również nowy materiał ikonograficzny (z pewnością atrakcyjny dla potencjalnego czytelnika). Z recenzji Prof. dr hab. Marka Przeniosło
Litwa była królestwem. Na połowę XIII w. przypadło krótkie, burzliwe panowanie ochrzczonego i koronowanego litewskiego władcy Mendoga. Odtworzenie tego okresu dziejów Litwy i poznanie jego głównego bohatera pozostaje dla badaczy przeszłości wyzwaniem. Z powodzeniem podejmowali je w XX w. wybitni historycy: polski Henryk Łowmiański i litewski Juozapas Stakauskas, a w końcu także nestor litewskich mediewistów Edvardas Gudaviius (1929-2020). To jego prace i doświadczenia w bodaj najistotniejszej mierze pozwoliły odrzucić dwudziestowieczne uwikłania, zarówno te nacjonalistyczne, jak i te narzucone litewskiej historiografii przez sowietyzm. Pod koniec ubiegłego stulecia stała się ona równorzędną partnerką w dialogu z innymi szkołami badań nad przeszłością.
Książka, będąca pokłosiem interdyscyplinarnej konferencji naukowej, jest zbiorem 14 artykuł ów koncentrujących uwagę na wyjątkowym fenomenie kulturowym, jakim są fantastyczne stwory i bestie. Impulsem do jej powstania jest zauważalny od pewnego czasu proces swoistej zagłady centaurów, feniksów, gryfów, jednorożców, pegazów, smoków, syren i wielu innych przedstawicieli świata ludzkiej wyobraźni, skutecznie wypieranych przez istoty nowej generacji, związane z superszybkim rozwojem techniki i nauki, kreowane przeważnie przez twórców filmów i komiksów oraz producentów gier komputerowych. Autorzy książki przywracają pamięć o menażerii fantastycznych stworów i bestii, ukazują ich rolę w dziejach, tradycji i kulturze różnych regionów i cywilizacji, a także odkrywają przekazywane za ich pomocą ikonograficzne i werbalne treści alegoryczne, eschatologiczne i symboliczne. Tom z pewnością zainteresuje przedstawicieli i miłośników wielu dyscyplin humanistycznych, m.in. historii, historii sztuki, kulturoznawstwa czy literaturoznawstwa.
Niniejsza publikacja to dosyć niecodzienny zbiór tekstów, wprowadzający Czytelników w wielowymiarową specyfikę Półwyspu Koreańskiego. Opracowania, podzielone na trzy główne obszary – polityka, społeczeństwo i kultura – ukazują różnorodne aspekty życia Koreańczyków, od wpływu konfucjanizmu na codzienne relacje społeczne, przez koreańską kulturę biznesową, aż po współczesne wyzwania polityki zagranicznej. Autorzy, wszyscy związani z Uniwersytetem Jagiellońskim, przedstawiają oryginalne podejścia badawcze i wielowątkowe interpretacje, co czyni tę publikację wartościową dla każdego, kto pragnie lepiej poznać ten fascynujący region świata. Dzięki różnorodności tekstów w niej zebranych książka wyróżnia się nowatorskim podejściem do badań nad Koreą, prezentując zarówno tematy klasyczne, jak i nowo podejmowane zagadnienia. Znajdą tu Państwo analizę obrazu koreańskich wierzeń we współczesnych serialach, refleksje nad kolektywizmem społecznym oraz nowe spojrzenie na kino Korei Północnej i jego rolę w budowaniu wizerunku Kim Ir Sena. Publikacja podejmuje również aktualne zagadnienia, takie jak walka o prawa kobiet w Korei Południowej, a także historyczne kontrowersje wokół niewolnictwa seksualnego praktykowanego przez japońską armię.
Niniejsza monografia stanowi kompleksowe opracowanie rządów biskupa Marcina Szyszkowskiego w diecezji krakowskiej, jego działalności duszpasterskiej i administracyjnej, politycznej – jako senatora – oraz fundacyjnej, na którą złożyła się aktywność na polu budownictwa sakralnego i rezydencjonalnego. Zasadnicza część książki, podzielona na części odpowiadające poszczególnym formom działalności hierarchy: kościelnej (Biskup), politycznej (Senator) i fundacyjnej (Fundator), poprzedzona została obszernym rozdziałem wprowadzającym, dotyczącym życia i działalności Szyszkowskiego przed objęciem godności biskupa krakowskiego. W umieszczonym na końcu aneksie znalazło się m.in. itinerarium, które pozwala prześledzić kierunki poruszania się Szyszkowskiego po terytorium diecezji krakowskiej.
Wartość naukowa zaproponowanych artykułów widoczna jest zarówno w wykorzystaniu nieznanych archiwaliów, jak i w niesztampowej, konstruktywnej analizie powszechnie dostępnych materiałów źródłowych. Każdy z artykułów nie tylko potwierdza znakomitą znajomość przedmiotu badań, ale świadczy także o erudycji i szerokiej wiedzy jego autora. Różnorodność zaprezentowanych zagadnień kolejny raz dowodzi, że temat Heleny Modrzejewskiej nie został jeszcze wyczerpany, a wciąż odkrywane nowe materiały weryfikują wiedzę na temat życia i działalności znakomitej artystki.
Z recenzji dr Agnieszki Kowalskiej
Jestem tutaj, by wraz z moimi rodakami wyrazić gratulacje odpowiednie dla tej okazji. Otoczeni zdumiewającymi owocami amerykańskiej przedsiębiorczości i pracowitości, w obliczu wspaniałych dowodów umiejętności i inteligencji Amerykanów, nie musimy obawiać się, iż gratulacje te będą przesadzone. Stoimy dziś w obecności najstarszych narodów świata, wskazując na przedstawione tutaj osiągnięcia, nie prosząc o wyrozumiałość dla naszej młodości.
Tymi słowami Grover Cleveland otworzył 1 maja 1893 roku jedną z największych wystaw światowych w historii. Przez sześć miesięcy odwiedziło ją ponad 27 milionów ludzi z każdego zakątka świata, by podziwiać eksponaty zaprezentowane przez 46 państw na 280 hektarach w chicagowskim Jackson Parku.Publikacja Aleksandra Ignasiaka Wystawa Światowa w Chicago w 1893 roku prowadzi czytelnika poprzez długą drogę, jaką przeszło to wydarzenie: od nieformalnej idei do jednej z największych i najwspanialszych wystaw światowych w historii. Wykorzystując przede wszystkim oficjalne dokumenty i plany oraz źródła z epoki, uzupełnione współczesnymi monografiami, autor maluje szczegółowy obraz wydarzenia, które ukształtowało obraz amerykańskich miast, ich architektury i sztuki, na następne czterdzieści lat. Prezentowane w publikacji ilustracje były w większości oficjalnymi fotografiami zaakceptowanymi do publikacji przez zarząd wystawy, dzięki czemu czytelnik może zobaczyć taki obraz ekspozycji, jaki widzieli ludzie 130 lat temu.
Ponieważ praca oparta jest na wielu nieznanych dotąd dokumentach i materiałach prasowych, jej wartość źródłową trudno przecenić. Cennym wkładem autora jest również ocena współczesnej recepcji wystawy i, co interesujące dla polskiego czytelnika, reakcje na nią tak licznej przecież w Chicago polskiej społeczności.Z recenzji prof. Rafała Eysymontta
Książka sędziego Waldemara Niemca to wspomnienia z okresu pełnienia przez autora służby sędziowskiej, wykraczające jednak znacznie poza sprawy środowiskowe, opowiedziane zostały bowiem na tle historii miasta, a nawet szerzej – regionu; Galicji, cząstki terytorium pozostającego ongiś we władaniu monarchii austro-węgierskiej, a później po odzyskaniu niepodległości i po drugiej wojnie światowej, dzielącego wszystkie losy Polski; tam na obrzeżach, szczególnie trudne.
To ważny element opowieści, kładący nacisk na działanie lokalnego wymiaru sprawiedliwości, a zwłaszcza sanockiego, który – jak wiele innych galicyjskich sądów – wniósł, wciąż obecny w kulturze wkład w lokalną tradycję oraz sądowy obyczaj.
Opowieść jest napisana żywym, przyciągającym językiem. Została osnuta na dobrze skonstruowanej osnowie, w której zgrabnie przeplatają się wątki osobiste – ściśle związane z sądem i pełnioną przez autora służbą – z wątkami historycznymi, kreślącymi tło wspomnień oraz opisywanych wydarzeń i zjawisk. W tekście oprócz faktów i komentarzy, znalazło się miejsce dla nienachalnej anegdoty i „smaków regionu”, przejawiających się zarówno w opisywanym obyczaju, jak i w języku.
Dużym walorem książki jest prezentowany materiał ikonograficzny. Autor ubarwia opowieść licznymi fotografiami z epoki (z opisem), towarzyszącymi poszczególnym segmentom tekstu.
z recenzji Jacka Gudowskiego
sędziego Sądu Najwyższego w stanie spoczynku
Waldemar Niemiec, sanoczanin rocznik 1956, absolwent Wydziału Prawa i Administracji Uniwersytetu Śląskiego w Katowicach. Z sadownictwem związany od początku aplikacji (listopad 1982 r.). Prace orzecznicza rozpoczął w październiku 1984 r., w wydziale cywilnym sadu krośnieńskiego. Następnie, po uzyskaniu sędziowskiej nominacji (jesień 1986 r.) przez wiele lat pracował w wydziale karnym Sadu Rejonowego w Sanoku. Począwszy od 1 marca 1996 r., przez trzy kolejne kadencje (do 29 lutego 2008 r.) był prezesem sadu. Po nominacji na sędziego okręgowego, od marca 2003 r. orzekał w Sadzie Okręgowym w Krośnie. 1 lutego 2020 r. przeszedł w stan spoczynku. Prywatnie miłośnik Bieszczad, pieszych wędrówek i dobrej muzyki.
Dziedzictwo Renesansu to fascynująca podróż przez wieki, podczas której odkrywamy wpływ włoskiego Renesansu na literaturę i kulturę europejską. Od refleksji na temat Petrarki, przez analizę twórczości Ortensia Landa, Machiavellego i włoskich wątków w polskim Odrodzeniu oraz Baroku, aż po echa renesansowego dziedzictwa w dziełach współczesnych pisarzy: Michele Mariego i Gianniego Celatiego. To zbiór artykułów oddający hołd Profesor Annie Klimkiewicz i jej wkładowi w badanie oraz promowanie arcydzieł literatury i sztuki Renesansu. Książka stanowi nieocenione źródło wiedzy dla badaczy, studentów i wszystkich miłośników literatury pragnących zgłębić tajniki europejskiego dziedzictwa kulturowego.
Zaproponowany temat teatralna rodzina w obu członach tego zestawienia rozumieć należy w sensie umownym. Rodzina to nie tylko grono osób połączonych więzami krwi, ale i krąg ludzi zespolonych racjami oraz motywami zawodowymi (ideowymi, artystycznymi), co w przypadku Modrzejewskiej ma szczególne znaczenie. () Na tym tle pojawia się nader ważne pytanie o to, czy realia, z jakimi się spotykała w tak różnych miejscach, spełniały jej oczekiwania? Czy dawały choćby namiastkę atmosfery rodzinnej? Czy były dla niej satysfakcjonujące, a przynajmniej dające się tolerować, zwłaszcza w kontekście jej własnej hierarchii wartości? () Dochodzi do tego jeszcze jedna trudność, a mianowicie troska samej Modrzejewskiej, a także jej męża, jaki wizerunek własny na użytek jakże różnej publiczności i jakimi sposobami kreować, a dalej jaki wizerunek po sobie pozostawić.
Święty Stanisław, Paweł z Zatora, bp Marcin Szyszkowski, kard. Karol Wojtyła, Władysław Łokietek i Kazimierz Jagiellończyk, Władysław Tetmajer Kaplica Zygmuntowska, kapitularz, kaplica Świętej Trójcy Kielich, kodeksy rękopiśmienne, miniatura ze św. Anną Samotrzeć... Wszystkie te postacie, miejsca, przedmioty mają wspólny mianownik katedrę na Wawelu. To właśnie ona stanowi oś dla wszystkich artykułów. Autorzy prezentują nowe, nieznane dotąd szerszej publiczności ustalenia na temat wybranych aspektów z dziejów katedry i kapituły krakowskiej oraz archiwum kapitulnego.
Ten produkt jest zapowiedzią. Realizacja Twojego zamówienia ulegnie przez to wydłużeniu do czasu premiery tej pozycji. Czy chcesz dodać ten produkt do koszyka?
