Lelewel jako pierwszy znacznie rozszerzył pole badań historycznych zarówno pod względem geograficznym, jak i czasowym obejmując nimi między innymi starożytne Indie. Był to wynik dogłębnego przekonania historyka, iż dziejów Polski czy Europy nie należy badać bez znajomości dziejów powszechnych i bez odwoływania się do nich, zaś stosowanie metody porównawczej pozwala wyodrębnić z jednej strony ogólne prawidłowości procesów historycznych i społecznych, z drugiej ich lokalną specyfikę. Podkreślał także znaczenie, jakie dla zrozumienia historii narodu czy kraju ma poznanie dziejów jego kultury: przyczepiane czasem do historii pragmatycznej o kulturze wiadomości, powinny być historii istotą, () trzeba poznać zdolności i działalność ludzką, wyjaśnić wszystkie sprężyny, żeby dzieje jak należy wyłożyć. Dzieje starożytne Indii obrazują w pełni prezentowane przez badacza poglądy zarówno na temat metody, jak i zakresu badań historycznych.
Książka Renaty Czekalskiej ukazuje jak przebiega komunikacja międzykulturowa poprzez literaturę dwóch odległych kultur. Ukazuje, że ludzie są sobie bliscy, gdy czują te same wartości, nawet jeśli sposoby ich realizacji i formy wyrazu są bardzo odmienne. Samuel P. Huntington w swojej książce Zderzenie cywilizacji analizuje, jak wartości i religie dzielą ludzi i są podstawą kształtowania przez nich odrębnych cywilizacji. Renata Czekalska, analizując przekłady utworów literatury pięknej dwóch odmiennych cywilizacji, ukazuje coś zupełnie innego: ludzi cywilizacji zachodniej i hinduistycznej (w terminologii Huntingtona) łączą wartości autoteliczne, czyli uniwersalne, natomiast różni ich realizacja tychże wartości, a jeszcze bardziej różnią ich wartości instrumentalne. Książka twórczo uzupełnia dotychczasową literaturę na rynku wydawniczym w zakresie kulturoznawstwa i socjologii kultury.
Prof. Leon Dyczewski
Ten produkt jest zapowiedzią. Realizacja Twojego zamówienia ulegnie przez to wydłużeniu do czasu premiery tej pozycji. Czy chcesz dodać ten produkt do koszyka?
