Rój jest nie tyle formą, ile raczej sposobem indywiduacji kolektywów czy sieci społecznych, dlatego stanowi wspólny mianownik dla całego spektrum zjawisk społeczeństwa idei. Badania nad zwierzętami spotykają się tu za pośrednictwem dyskursu posthumanizmu z teorią mediów. Zwierzęta od dawna dostarczały materiału do rozważań nad intensywnościami i potencjałami ciała, tym samym wspierając dyskursy i praktyki zarządzania oraz nowoczesną biopolitykę. W związku z tym trzeba im wreszcie przywrócić należne miejsce w historii mediów, określając ich znaczenie dla medialnych teorii indywiduacji i nie-ludzkich, zwierzęcych ciał. Musimy uświadomić sobie materialną specyfikę współczesnych technologii cyfrowych, które wynikają zarówno z oprogramowania, osobliwości protokołów obowiązujących dziś w sieci, jak i ze „«zwierzęcych» cech kultury cyfrowej”.
Fragment Epilogu
Nie wszystkie dzieła artystyczne, które w tej książce będziemy analizować, przedstawiają modelową formę performansu technonauk.
Znakomita ich większość powstała jednak właśnie po to, by podobny efekt osiągnąć, czyli zbudować taki świat, w którym wprawione w ruch technoanuki pokażą wreszcie jak na dłoni swoje własności.
Fragment Wprowadzenia
Jeśli zatem chcemy wyjść z impasu binarnego myślenia, musimy potraktować zapominanie jako rodzaj performatywnego działania, jako określony zestaw możliwych do zidentyfikowania i opisania strategii, które towarzyszą produkcji pamięci w określonym miejscu i czasie. Tylko wtedy bowiem można będzie opisać jego koncepcje, funkcje oraz możliwe konsekwencje i pożytki, zarówno w wymiarze indywidualnym, jak i społecznym, w określonych historycznych i kulturowych kontekstach. Dzięki temu uda się być może lepiej zrozumieć sens strategii budowania relacji z przeszłością, typowych zasad selekcjonowania i łączenia wspomnień, a także strategii eliminowania tego, co w pamięci z jakichś względów zmieścić się nie może lub zmieścić się nie powinno.
Fragment „Wstępu”
Wydana wspólnie z Instytutem Teatralnym im. Zbigniewa Raszewskiego
Monografia podejmuje jedno z najistotniejszych zagadnień współczesnej humanistyki – kwestię tożsamości – ujmując ją w parach dychotomicznych pojęć wyznaczających granice koncepcji świata i człowieczeństwa, rozwijanych w zachodniej tradycji myśli metafizycznej: człowiek/zwierzę, człowiek/maszyna, kobieta/mężczyzna, dziecko/dorosły, swój/obcy, żywi/umarli. W każdym z rozdziałów możemy prześledzić zarówno konstrukcję, jak i możliwą destabilizację fundamentalnego binaryzmu, dokonywaną w przestrzeni sztuki rozumianej jako swoisty wehikuł tożsamości. Podręcznik mieści się w nurcie interdyscyplinarnej humanistyki, przeznaczony jest dla studentów kulturoznawstwa, teatrologii, literaturoznawstwa, wszystkich dziedzin historii sztuki, a także socjologii.
Ten produkt jest zapowiedzią. Realizacja Twojego zamówienia ulegnie przez to wydłużeniu do czasu premiery tej pozycji. Czy chcesz dodać ten produkt do koszyka?
