Themerson zajmuje postawę sceptyka i racjonalisty tropiącego absurdy i paradoksy ukryte w pozornie logicznym porządku ludzkiego świata. Chętnie sięga do ulubionej przez siebie formy powiastki filozoficznej, traktując fantastyczny pomysł fabularny jako pretekst do rozważań o naturze człowieka, o konwencjach cywilizacji i nauki, posługując się groteską, pure nonsensem czy parodią uczonego wywodu. Powieść Euklides był osłem, wydana w Anglii w r. 1986, świetnie napisana, pełna ironii i dowcipu, nieoczekiwanych zabawnych scen i sytuacji - nie wiadomo kiedy (i czy w ogóle) można cokolwiek traktować poważnie - zapewni czytelnikom wspaniałą intelektualną rozrywkę i z pewnością zyska sobie ich uznanie.
Tom zawiera teksty trzech książek. Od pierwszego wydania opowieści O miłości romantycznej minęło niemal sto lat. Kolejne części: Klasztor i Kobieta oraz Pod urokiem zaświatów ukazały się dokładnie dziewięćdziesiąt lat temu. Wszystkie te książki łączy poza stylem gawędziarskiej narracji postać głównej bohaterki czyli KOBIETY. W średniowieczu krępowanej ślubami zakonnymi, obowiązkiem bezwzględnego posłuszeństwa najpierw ojcu, potem mężowi, zaś na przełomie XVIII i XIX wieku nieco wyemancypowanej, starającej się mieć wpływ (za pośrednictwem wpływowych kochanków) na wielką politykę.
U progu XXI wieku Tadeusz Gadacz – filozof, śladem dawnych nauczycieli mądrości, uczy siebie i nas, trudnej sztuki życia. Życie ludzkie jest zmienne, prowizoryczne i krótkie. Często stawia nas wobec trudnych decyzji i wyborów, nie dostarczając przy tym pełnej wiedzy o związanym z nimi ryzykiem. Tak już jest w życiu, że nie wszystko da się z góry przewidzieć. Żyjmy więc z tą świadomością, nie odkładając ważnych decyzji na później.
Historia warszawskich kawiarni literackich XX wieku opisana za pomocą obszernych fragmentów wspomnień i relacji bywalców m.in. „Starorypałki”, „U Miki”, „Nadświdrzańskiej”, „Udziałowej” z okresu Młodej Polski, „Małej Ziemiańskiej”, „Picadora”, „Kresów”, „IPS-u”, „SiM-u” i „Zodiaku” z dwudziestolecia międzywojennego oraz powojennych „Ujazdowskiej”, „PIW-u”, i „Czytelnika”. Kawiarnia literacka to, zdaniem autora, lokal dostępny dla szerokiej publiczności nietrudniącej się literaturą lub sztuką z reglamentacją dostępu dotyczącego jedynie „salki” lub wybranego stolika, przy którym występują aktorzy kawiarnianego „spektaklu” – pisarze, poeci, literaci.
Wspomnienia rockowej młodości i artystycznego podziemia z czasów PRL, refleksje dotyczące przeczytanych książek, obejrzanych filmów i spektakli, rozważania o wierze i... wątpieniu. Ksiądz Andrzej Luter kieruje się zasadą, że najważniejszy jest człowiek, a dopiero w dalszej kolejności jego poglądy, doświadczenia czy wygląd. Bez natrętnej „duszpasteryzacji”, z szacunkiem i ciekawością stara się zrozumieć bliźniego – niezależnie od tego, czy jest nim światowej sławy reżyser, młodo zmarły poeta-buntownik czy też „zwykły” parafianin. Andrzej Luter jest księdzem rzymskokatolickim, asystentem kościelnym Towarzystwa „Więź”, publicystą „Tygodnika Powszechnego”, „Więzi”, „Znaku, „Dialogu” i miesięcznika „Kino”. Aktywny duszpastersko w środowiskach dziennikarskich i twórczych.
Tom poezji Dwanaście dni Janusza Drzewuckiego - redaktora działu poezji miesięcznika Twórczość - ukazuje się w trzydzieści lat po debiucie poety na łamach tego najstarszego polskiego czasopisma literackiego i w ćwierć wieku po jego zbiorze Ulica Reformacka, za który w 1988 roku otrzymał nagrodę im. Kazimiery Iłłakowiczówny, przyznawaną za najlepszy poetycki książkowy debiut roku. Na nowy tom wierszy składają się trzy cykle: Wiersze podróżne powstałe w efekcie wypraw do Serbii, Rumunii i na Węgry, Wiersze podzwonne, czyli elegie poświęcone zmarłym przyjaciołom oraz cykl tytułowy złożony z dwunastu egzystencjalnych i konfesyjnych utworów, w których poeta w lirycznej formie opisał dwanaście, brzemiennych w skutki, dni ze swojego życia. W większości narracyjne, a przy tym silnie osadzone w rzeczywistości wiersze Janusza Drzewuckiego charakteryzują się dynamiczną akcją zdarzeniową, wyróżniają się żywym konwersacyjnym językiem, ponadto jasnością i komunikatywnością przekazu. To wiersze dla tych, którzy lubią, bo znają poezję, ale także dla tych, którzy jej jeszcze nie lubią, bo jeszcze nie znają, wiersze dla każdego, ale i nie da każdego.
"W kwietniu 1983 roku musiałem przestać pić. Niedługo później trafiłem na pierwszy mityng Anonimowych Alkoholików. Po pół roku abstynencji pojechałem na czterotygodniową kurację odwykową. Tam pozbyłem się wszelkich złudzeń. Przekonałem się, że jestem alkoholikiem i że muszę zrezygnować z alkoholu pod każdą postacią. Dowiedziałem się, że alkoholizm wiązał się z niedojrzałością emocjonalną i brakiem podstawowych umiejętności życiowych, choćby takich jak rozpoznawanie i wyrażanie własnych uczuć, bezpieczne radzenie sobie z lękiem, złością i samotnością, nawiązywanie i utrzymywanie nieegoistycznych relacji z innymi ludźmi oraz wyznaczanie granic i umiejętność powiedzenia "nie". I że bez tych zdolności trudno będzie mi zachować trzeźwość."
(ze wstępu)
Książka opowiada o różnych epizodach walk o to, aby nasze przekonania zakotwiczyć w pewności zbiorowo wyznawanych poglądów odnoszących się do tradycji, rodziny, seksualności, popnacjonalizmu i pamięci kulturowej. Żyjemy w czasach interregnum. Tradycyjne wzory życia społecznego ustępują coraz to nowym, alternatywnym pomysłom jak zorganizować zbiorowy byt w sposób uregulowany normami, ale nie ograniczający autonomii jednostek. Na tym tle rodzą się fronty sporów nazywane wojnami kultur dlatego, że toczą się w rejestrze moralności.
Błyskotliwe eseje z pogranicza historii, antropologii kultury i literatury. Autor, obficie czerpiąc z licznych lektur oraz z własnych doświadczeń, opowiada o niekończącej się przygodzie człowieka z rzeczami, o przedmiotach od wieków towarzyszących ludziom w życiu i pracy, takich jak garnek, siekiera, lustro, rower, buty czy książki. O ich dziejach, zmiennych funkcjach i wartości oraz o tym, jak ewoluuje nasze postrzeganie rzeczy i potrzeba ich posiadania.
Źródłem wolności, radości, nieustraszoności, współczucia i doskonałego poznania jest ponadczasowa natura buddy przynależna wszystkim istotom obdarzonym umysłem. Choć określana jest jako pusta (bo pozbawiona splamień niewiedzy), jest również pierwotnym bogactwem wszechprzenikającej świadomości. Jest zatem pustką obdarzoną pełnią doskonałych właściwości, jak określają ją stare tybetańskie teksty, pośród których poczesne miejsce zajmuje pochodząca z XVI wieku Pochodnia madhjamiki szentong. Tekst ten, tłumaczony tu po raz pierwszy na język europejski, stanowi jeden z najgłębszych traktatów o naturze umysłu, za którym stoi potężne doświadczenie medytacyjne VIII Karmapy Mikjo Dordźe, jednego z największych mistrzów i joginów buddyzmu tybetańskiego. W swej zwięzłej formie ogarnia rozległy obszar najistotniejszych nauk buddyjskich; w swej głębi stanowi materiał do studiów na całe życie.
Zbiór błyskotliwych i finezyjnych esejów inspirowanych religią i kulturą antyku i narodu żydowskiego, obrazami wielkich mistrzów renesansu i pierwszych fotografów oraz własnymi przeżyciami i obserwacjami z wędrówek po Paryżu, Korsyce i Krakowie.
Książka niezbędna, aby dobrze poznać kulturę starożytną. Czytelnik znajdzie w niej najpiękniejsze mity Greków i Rzymian. Wśród nich te najbardziej znane – o Prometeuszu, Syzyfie, Heraklesie, Ikarze, Tantalu, Romulusie i Romusie, ale też wiele innych, o których być może w ogóle nie słyszał. A wszystko napisane barwnym językiem, z ogromną swadą sprawiającą, że nawet te najpopularniejsze opowieści czyta się z dużym zainteresowaniem. Lektura szkolna.
Co powiedzieć dziecku, gdy mówi, że nikt go nie lubi? Czy dobrze robimy, krzycząc na nie? Jak nie wpaść w pułapkę nadopiekuńczości? Jak postępować, gdy nasz partner jest alkoholikiem?
Na te i wiele innych pytań odpowiada Wojciech Eichelberger w książce "O co pytają dzieci?". Jest ona owocem rozmów przeprowadzonych ze znanym psychologiem przez Ewę Szperlich.
Zbiór 60 najbardziej charakterystycznych dla poety utworów poetyckich ze wszystkich okresów jego życia. Jak napisał autor wyboru: Utwory, które wybrałem do tego tomu, mają pokazać Broniewskiego kompletnego, autora wierszy, które nadal nie pozostawiają czytelnika obojętnym. Poetę walki i miłości, poetę wielkich nadziei i gorzkiej rezygnacji, kiedy wreszcie zrozumiał, jak bardzo został oszukany. Poetę nękanego dramatami i nałogiem.
Bracia Rojek to jeden z pseudonimów Mariana Eilego (1910-1984), dziennikarza, satyryka, założyciela i jednocześnie redaktora naczelnego oraz twórcy szaty graficznej ""Przekroju"". To właśnie tam w 1951 roku stworzono rubrykę ""Myśli ludzi wielkich, średnich oraz psa Fafika"", w której publikowano pełne humoru aforyzmy. Po blisko dziesięciu latach zbiór ten doczekał się wydania książkowego - wzbogacony o pocztówki autorstwa Braci Rojek, został opublikowany przez Wydawnictwo Iskry. Dziś, ponownie oddajemy go w ręce czytelnika. Być może dzięki niemu będzie można inaczej spojrzeć na cytowane przez Eilego powiedzenie Hemingwaya: ""Ze wszystkich zwierząt jeden człowiek umie się śmiać, choć on właśnie ma najmniej powodów do tego"".
Ostrzegamy przed groźnymi konsekwencjami oglądania zamieszczonych w tej publikacji rysunków. Między innymi mogą się pojawić nieodwracalne zmiany w postrzeganiu rzeczywistości, polegające na zmniejszonej wrażliwości dotyczącej uczuć wyższych, a także na przedmiotowym traktowaniu płci przeciwnej.
Tuwim poeta jest dobrze znany, Tuwim prozaik znacznie mniej. Jego proza przejawia się przede wszystkim w postaci tekstów humorystycznych i satyrycznych, których wybór prezentujemy w niniejszym tomiku. Fabuła nigdy poety zbytnio nie interesowała, dlatego mini-opowiadania (m.in. słynny Ślusarz), oparte są przede wszystkim na rozmowie. Mamy tu ponadto: wywiad, wizytę, relację dziennikową, felietony (czasem pseudointerwencyjne), zarządzenie urzędowe, i sprawozdania prasowe z wypadku. I listy. Listy prywatne, do redakcji, od redakcji, listy otwarte. A prócz tego niby odkrycie naukowe, recenzję nieistniejącego dzieła z dziedziny nieistniejącej nauki i hasło do słownika polszczyzny. Drugą część książki wypełniają miniaturowe prozy, to znaczy aforyzmy i sentencje. Tuwim uprawiał je w różnych okresach życia, różnie nazywając i stosownie do tytułu zmieniając nieco ich charakter. Tom zamykają teksty kilku skeczów i monologów, w tym część ogłoszonych po raz pierwszy.
Szokująca relacja piętnastoletniej narkomanki z Berlina Zachodniego.
Jako dwunastoletnia dziewczynka zaczęła palić haszysz, mając trzynaście lat sięgnęła po heroinę.
Tomik wierszy znanego autora tekstów piosenek, będący swoistą kroniką ważnych wydarzeń w jego życiu, zapisem wrażeń z miejsc, które odwiedził, sytuacji, które widział, myśli, które go nękały. Niemal reporterski sposób narracji, lakoniczność opisów i szczerość emocjonalna, a przy tym pełnia metafory poetyckiej, to niezaprzeczalne walory poezji Cygana.
Szukając odpowiedzi na pytanie o rolę i sens religii w życiu współczesnego człowieka, holenderski pisarz przenosi czytelnika najpierw do miejsc swego dzieciństwa, by w końcu doprowadzić go na szczyt góry Ararat. Góry, na której zgodnie z biblijną tradycją osiadła Arka Noego, a która obecnie znajduje się na geograficznym, politycznym i kulturowym rozdrożu. Westerman, dążąc do poznania istoty wiary, zmierza się zarówno z mityczną, jak i historyczną rolą tego miejsca. Na swojej drodze spotyka geologów, księży, astronautów, a także rosyjską ekspedycję poszukiwaczy szczątków legendarnej Arki.
Ten produkt jest zapowiedzią. Realizacja Twojego zamówienia ulegnie przez to wydłużeniu do czasu premiery tej pozycji. Czy chcesz dodać ten produkt do koszyka?
