Niniejsza publikacja wypełnia lukę w organizacji polskich uniwersytetów. Stanowi ona wnikliwe studium na temat prawdziwej obecności retoryki w kształceniu akademickim. Można powiedzieć, że dwoje autorów, Imelda Chłodna-Błach i Andrei Ahapau, przygotowało tekst zgodnie z najlepszymi kanonami interesującej nas dyscypliny. Rady starożytnych były bowiem jednoznaczne: gdy mówisz/piszesz - mów/pisz jak do ludzi prostych, ale myśl jak mędrzec. Postulat prostoty formy i bogactwa treści został w tej rozprawie zrealizowany. Czytelnik znajdzie w niej zwarty, syntetyczny przegląd różnych koncepcji retoryki, zapozna się ze specyfiką pracy nauczyciela akademickiego, a nawet otrzyma praktyczne wskazówki, jak opracować, przygotować i wreszcie dobrze wygłosić rozmaite formy uniwersyteckich wypowiedzi. A wszystko czyta się bardzo dobrze, gdyż wspomniana forma jest bardzo... retoryczna, czyli przejrzysta, klarowna i spójna.
Polecane bajki przeznaczone są dla dzieci od piątego do dwunastego roku życia. Jednak niektóre z nich mogą być wykorzystywane także przez starsze dzieci lub nawet dorosłych, gdyż dotykają wielu różnych spraw. Poruszają problem rozmaitych lęków, trudności, pokazują, jak można sobie z nimi radzić.
Niniejszy zbiorek felietonów tym się różni od wcześniej wydanych, że żaden zamieszczony w nim tekst nie przekracza trzech akapitów. Przeczytanie jednego zajmuje około czterdziestu pięciu sekund. Nawet gdyby to była ich jedyna zaleta, w dobie kultury obrazkowej nie jest ona całkowicie do pogardzenia. Ponadto, w przeciwieństwie do poprzednich, te minifelietony nigdzie wcześniej nie były publikowane. Nie oczekuję czytania ich z zapartym tchem. Nie trzeba też zgadzać się ze mną. Do pełnego szczęścia wystarczy mi, gdy ktoś pozna mój pogląd na dany temat i skonfrontuje go ze swoim. Informacji zawartych w poszczególnych wypowiedziach nie sprawdzałem z aktualnym stanem wiedzy, ponieważ nie chodziło mi o to, żeby być nieomylnym, ale by podzielić się przemyśleniami, które uzbierały się w ciągu mojego dość już długiego życia. Prawdę mówiąc, nie chciało mi się też grzebać w źródłach, żeby nie tracić przyjemności, jaką daje wolne od rygorów naukowej ścisłości pisanie dla pisania. Jeżeli choć jeden tekst skłoni kogoś do autorefleksji, to uznam, że czas, który poświęciłem pisaniu, był nie tylko frajdą dla mnie, ale także spędzony z pożytkiem dla innych.
Książka Edukacja dla przedsiębiorczości. Z teorii i praktyki kształcenia nauczycieli przedszkolnych i wczesnoszkolnych ukazuje szerszy kontekst realizacji tego rodzaju edukacji z perspektywy teoretycznej i praktycznej. Może więc uzupełnić wspomnianą lukę. Włączenie się w dyskurs i podjęcie próby odpowiedzi na pytanie, jak edukować studentów - przyszłych nauczycieli w toku studiów, aby efektywnie przygotowywali dzieci w tym temacie, zrodziły konieczność rozpoznania, jak robią to inni. Sięgnięto do wzorców międzynarodowych, szczególnie fińskich. Finlandia od lat znajduje się na szczycie rankingów innowacyjności. Jest to efekt realizowanej konsekwentnie od 2004 roku strategii budowania przedsiębiorczej postawy Finów. W tym kraju nie tylko mówi się o potrzebie edukacji dla przedsiębiorczości, lecz także z powodzeniem prowadzi się ją na wszystkich etapach kształcenia, od edukacji małego dziecka po kształcenie uniwersyteckie.
Monografia autorstwa Sławomira W. Malinowskiego Telewizja Dziewcząt i Chłopców (1957-1993). Historia niczym baśń z innego świata to książka niezwykła. Mimo że jej tytuł sugeruje kronikarskie opracowanie na temat jednej z redakcji polskiej telewizji publicznej, to w rzeczywistości jest to opowieść (auto) biograficzna. Posiłkując się fragmentami wywiadów, publikacji oraz dokumentów związanych z programami telewizyjnymi i audycjami radiowymi, autor przedstawia okoliczności, w których działania i doświadczenia redaktorów Telewizji Dziewcząt i Chłopców (TDC) wzbogaciły życie tysięcy dzieci i młodzieży, ich rodzin, znajomych, podopiecznych w masowych akcjach. Jest to więc wielobarwna mozaika osobistych historii, podana w formie gawędy, którą charakteryzuje przystępność języka, lekkość stylu i czytelność przykładów. Strukturę treści książki współtworzą dwie komplementarne części. Na pierwszą z nich składają się rozdziały, w których mowa o pracy edukacyjnej zespołów oraz współpracowników TDC, "Świata Młodych", społecznych efektach ich wysiłku, a także o ich recepcji w różnych środkach masowego komunikowania. Autor przypomina niewątpliwie unikalne okoliczności realizacji programów dla dzieci takich jak "Ekran z Bratkiem", "Klub Pancernych", "Latający Holender", "Niewidzialna Ręka", "Zwierzyniec" i innych mniejszych produkcji.
Dziś dzięki bajkoterapii uczymy się rozpracowywać i pokonywać dziecięce traumy i lęki. Dzisiejsze bajki mają być nie tylko mądre ale i ciepłe, przyjazne; mają rozjaśniać dziecięcy świat. Kiedyś jednak bajki miały za zadanie... solidnie postraszyć... Wychowanie przez wzbudzanie lęku, czyli reprint bajek Zygmunta Wyrobka z 1922 roku pt.: O ŁAKOMCZUCHU, NIEJADCE I BRUDASKU. Koniecznie przeczytajcie tą książkę i obejrzyjcie ilustracje - z przymrużeniem oka - zobaczcie jak to było kiedyś....
W książce ukazano postać jednego z najbardziej znanych Żołnierzy Wyklętych, słynnego organizatora i dowódcę Kierownictwa Dywersji Komendy Głównej Armii Krajowej oraz generała brygady Polskich Sił Zbrojnych - Augusta Emila Fieldorfa, który każdego dnia ryzykował swoim życiem, ratując rodaków przed okrucieństwem niemieckiego okupanta. Ten wybitny patriota po wojnie, podczas sfingowanego procesu został skazany przez komunistów na karę śmierci przez powieszenie.
Perspektywa humanistyczna prezentowana przez Stanisława Kawulę i jego kontynuatorów wymusza osobiste zaangażowanie w obszarze naukowym oraz taką aktywność badacza, która zobowiązuje do poszukiwania odpowiedzi na potrzeby i możliwości wprowadzania pozytywnych zmian służących podnoszeniu jakości życia i sprzyjających rozwojowi człowieka, a także promocji działań aktywizujących, krzewieniu kultury współpracy i szacunku dla godności osoby ludzkiej oraz jej podmiotowości. Niniejszy tom poświęcony Profesorowi Stanisławowi Kawuli wpisuje się w ten nurt epistemologiczno-aksjologicznych założeń polskiej pedagogiki społecznej.
Pedagogika i pedagogia Marii Montessori (1870-1952) jest w Polsce coraz lepiej znana i bardziej rozpoznawalna. Funkcjonują różnego rodzaju placówki montessoriańskie: żłobki, przedszkola, szkoły. Osoby zajmujące się edukacją domową także są zainteresowane metodami stosowanymi w tej pedagogice. Liczne stowarzyszenia i fundacje popularyzują idee pedagogiczne twórczyni casa dei bambini. Polskie tłumaczenia dzieł M. Montessori i opracowania umożliwiają coraz lepsze zrozumienie jej przesłania pedagogicznego. []Warto przyjrzeć się, jak osoby bezpośrednio zaangażowane w propagowanie pedagogiki i pedagogii M. Montessori zinternalizowały w sercach, umysłach i działaniach myśl pedagogiczną Włoszki.
Selfie to obecnie jeden ze znaczących elementów życia młodych osób na całym świecie. Rozwój internetu, w tym mediów społecznościowych, powoduje, że już mało kto wyobraża sobie codzienność bez dostępu do wirtualnej przestrzeni, a wielu jest od niej wręcz uzależnionych. Ta zmiana nastąpiła niedawno, pokolenie pięćdziesięciolatków pamięta bowiem jeszcze czasy bez telefonów komórkowych i komputerów.W niniejszej książce Autor próbuje odpowiedzieć na pytanie, dlaczego młode osoby robią sobie selfie, jakie są tego powody, po co zamieszczają takie fotografie w social mediach, nie zważając na ochronę swojej prywatności. Bo do tego, że robimy zdjęcia, jesteśmy przyzwyczajeni - grupowe, z uroczystości rodzinnych, z bliskimi, fotografie zwierząt, krajobrazów itp. - ale robienie zdjęć samemu sobie może się niektórym wydawać czymś dziwnym i niezrozumiałym. Przyjrzał się temu zjawisku w Polsce i Czechach, analizując je także w kontekście jego związku z dzieciństwem badanych osób.
Podziwiam błyskotliwość Janusza Stanka, który stara się trafnie dobierać przedrostki lub przyrostki, by manipulując nimi, całkowicie zmienić sens niektórych pojęć. Z głównym morfemem wyrazu radzi sobie na tyle dowcipnie, że po oddzieleniu od niego wszystkich afiksów wzbudza u czytelnika zaskoczenie. Wybrane przez Autora słowo staje się punktem wyjścia do aforystycznie sformułowanej riposty, zastosowania ostrego cięcia, uderzenia w czyjeś niegodne zachowania lub postawy. […] Tomik może znakomicie posłużyć do tego, co uwielbia młodzież każdego pokolenia, a mianowicie do tzw. gier słownych, słowotwórczych żartów, będących pochodną semantycznych przekształceń, filipik czy – jak utrwaliło się to w ostatnich latach w równoległym świecie – do tworzenia memów, które już na stałe zadomowiły się w Internecie.prof. zw. dr hab. Bogusław Śliwerski
Szanowni Dorośli Rodzice, Dziadkowie i Nauczyciele, wszystkie historyjki (21) opowiedziane w tej książeczce odnoszą się także do świata ludzi. O tym, czy i jak dziecko rozumie ten ukryty sens, możecie się przekonać, rozmawiając z nim w trakcie lektury w wybranym języku. Takie rozmowy mogą mu bardzo pomóc rozumieć i szanować przyrodę oraz ludzi. Dla każdego dziecka (czy tylko dziecka?) najważniejsze jest, aby jego bliscy rzeczywiście byli blisko. Wspólne działanie daje poczucie bliskości. I właśnie z myślą o wspólnym czytaniu tej książeczki przygotowano przeważnie krótkie dialogi umożliwiające podział ról (pomiędzy dorosłymi i już czytającymi dziećmi). A co z Waszym brakiem czasu na takie zabawy? Na to pytanie Tadeusz Kotarbiński odpowiada:Do swych zadań racz nowe dołączyć zadanie,a zobaczysz, że czasu na wszystko ci stanie. Dodajmy także na rozwiązywanie wraz z dzieckiem zadań przypisanych (głównie w polskiej wersji) do wielu historyjek. Drogie Dzieci, poza możliwością poznania zdarzeń (także w obcych językach) i rozwiązania kilkunastu zadań możecie zabawić się kolorowaniem ilustracji oraz dopisywaniem historyjek własnego pomysłu. W książeczce zarezerwowaliśmy miejsca na tę twórczość. Jeśli jest ich za mało, to na jej początku wklejcie dużą kopertę i schowajcie w niej swoje (być może ilustrowane) opowiadania. Jeżeli jeszcze nie umiecie pisać i czytać, to słuchajcie czytania dorosłych i podyktujcie im wymyślone przez siebie historyjki. Schowajcie je do wklejonej koperty. Za jakiś czas sami je przeczytacie. To może być ciekawy eksperyment. Pozdrawiamy Best Regards Freundliche GreMaria autorka i Arat kot narrator, czyli opowiadacz
Publikacja Klaudiusza Kobieli pt. Śniadanie u Herodota jest relacją z rejsu żeglarskiego w Grecji wzbogaconą o liczne opisy wydarzeń historycznych, wiążących się z odwiedzanymi greckimi miejscowościami. Celem publikacji było przybliżenie ważnych historycznych wydarzeń szerokiemu kręgowi czytelników w przystępny i często humorystyczny sposób.Książka zawiera również wiele zdjęć, zarówno aktualnych, jak i archiwalnych w kontekście omawianych wydarzeń historycznych.
Polecana publikacja pt. A światłość w ciemności świeci... autorstwa Sergieja Belińskijegoi Julii Iwaszko składa się z sześciu rozdziałów zatytułowanych odpowiednio: Kijów i wojna, Ludzie i wojna, Słodycze na front, oblicze wojny i spojrzenie w przeszłość, Impresje wojenne, Życie na froncie i na zapleczu oraz szósty A światłość w ciemności świeci... Podczas wojny zrozumiał ten czas tu i teraz jako taki, od którego nie można uciec, bo czuje, że za nim jest kraj, którego nie można opuścić. Mógłby wyjechać za granicę, tam, gdzie bezpiecznie, ale w jego wyobraźni ten wyjazd zamienia się w katastrofę na skalę planetarną. I celowo pozostaje w tej niewygodnej rzeczywistości, która nie może mu zaoferować nic poza niebezpieczeństwem i śmiercią. To jego świadomy wybór. Fragment książki
W książce próbuję uchwycić tropy i ślady, którymi może podążać myśl pedagogiczna poszukująca w teorii i metodologii naukowej punktów oparcia dla krytycznej waloryzacji różnych wersji rzeczywistości edukacyjnej i "prawd" o niej. Jedną z możliwych dróg, jaka ze względu na moje biograficzne usytuowanie (jako pedagożki i badaczki dyskursów) rysuje się w sposób najbardziej wyraźny, jest ukierunkowanie na rozwijanie badawczej wrażliwości dyskursowej. W książce tej proponuję, by tych momentów dyskursywnego uwrażliwiania szukać i by pielęgnować je w praktyce problematyzacji, rozumianej - zgodnie z ideą Foucaultowską - zarówno jako przedmiot zainteresowań badawczych, jak i sposób postępowania naukowego oraz metoda analizy.
Niniejsza monografia składa się z sześciu rozdziałów. Rozdział pierwszy prezentuje teoretyczny kontekst pojęcia kształcenia i kształcenia nauczycieli oraz zawiera przegląd różnych modeli i teorii, z uwzględnieniem tendencji następujących zmian.This monograph consists of six chapters and conclusions. Chapter 1 presents the theoretical context of the concept of education and teacher education, supplemented by an overview of models and theories, with taking into account current trends and developments.Chapter 2 entitled Teacher education in Poland and Portugal - historical and contemporary contexts perspective describes higher education systems in the two countries, including initial teacher education.
Przedstawione w polecanej publikacji badania pozwalają spojrzeć na specyfikę przygotowania do pracy w zawodzie nauczyciela przez pryzmat dominujących trendów, a także dynamiki zmian współczesnego świata. [] Książka Joanny Michalak-Dawidziukjest wartościowa poznawczo, wnosi nowe treści zarówno do wiedzy teoretycznej, jak i praktycznej...Niniejsza monografia składa się z sześciu rozdziałów. Rozdział pierwszy prezentuje teoretyczny kontekst pojęcia kształcenia i kształcenia nauczycieli oraz zawiera przegląd różnych modeli i teorii, z uwzględnieniem tendencji następujących zmian.
Polecamy publikację autorstwa Anny Jaroszewskiej pt. Kultura szkoły Montessori w XXI wieku. Od teorii do praktyki w skali mikro w ramach serii wydawniczej "Drogowskazy (w) Edukacji".Nowa seria wydawnicza ma przywrócić nie tylko prawo do wolności (w) edukacji jako gwaranta i warunku sine qua non najwyższej jej jakości, bo powiązanej z poczuciem sprawstwa i odpowiedzialności oraz rzeczywistej partycypacji nauczycieli, uczniów i ich rodziców w tworzeniu lepszej edukacji. Lepszej, bo oznaczającej szkołę zorientowaną na rozwój uczniów, nauczycieli i rodziców jako wspólnoty, a nie na realizację wąsko pojmowanych interesów partii politycznych, kościołów, różnych organizacji społecznych czy globalnych podmiotów gospodarczych.Zawarte w tytule serii słowo "drogowskazy" jest metaforą oznaczania szlaków dla innej edukacji za pomocą słowa i obrazu, ich pogłębionych znaczeń, doznań i wyobrażeń, wskazujących możliwe kierunki rozwoju odszkolnionej edukacji. Szkołę można wymyślać na nowo, inaczej niż przewiduje to powszechnie obowiązująca w Polsce doktryna kształcenia i wychowywania uczniów w podejściu etatystycznym, skoszarowanym i systemowo ograniczającym mentalność kolejnych pokoleń. Edukacja musi być dobrem wspólnym, ponadpartyjnym, otwartym na różnice, a zarazem poddawanym oddolnej kontroli i wsparciu sił społecznych, zatroskanych o człowieka i głębię jego człowieczeństwa, a nie tylko wizję efektywnie zorganizowanego społeczeństwa. Tak jak napisy umieszczane przy drodze lub przy skrzyżowaniach, nierzadko na kamiennych drogowskazach, zapewniają możliwy kierunek wędrówki, a przy tym są odporne na wiatr, deszcz czy zmiany temperatur, tak też oferowane w tej serii drogowskazy uczonych i nauczycieli XXI wieku chronią zarówno tradycyjne, jak i innowacyjne rozwiązania edukacyjne. Drogowskazy te stawiane są na fundamentach prawdy, wolności, pasji poznawania i doznań z tym związanych - empatii i sympatii. Jako praktycy edukacji i badacze jej teorii zapraszamy na wędrówkę po najstarszych i najnowszych szlakach wychowania, kształcenia, uczenia się i samospełnienia.
Ten produkt jest zapowiedzią. Realizacja Twojego zamówienia ulegnie przez to wydłużeniu do czasu premiery tej pozycji. Czy chcesz dodać ten produkt do koszyka?
