Pomysł na tę książkę dawno chodził mi po głowie. Z przedmowy czytelnik o powstaniu jej się dowie. Przychylne przyjęcie książki Zwierzyniec słowotwórczo-frazeologiczny zachęciło mnie do dalszych zabaw językowych, tym razem związanych z częściami ciała. Poczynając od bestsellera Co to znaczy Grzegorza Kasdepkego, własnej i przyjaciół pamięci, poprzez podręczniki po Internet - przeprowadziłam poszukiwania zwrotów frazeologicznych związanych z ciałem. Każda nowa część ciała, każdy nowy zwrot cieszyły mnie jak dziecko. Zapisywałam wszystkie w myśl zasady: ,,od przybytku głowa nie boli"", odrzuciłam jedynie wulgaryzmy.Kiedy zebrało się bardzo dużo materiału, zaczęła się zabawa w rymowanie, tak by zwroty same się tłumaczyły lub zostały użyte w takim kontekście, by można było łatwo odkryć ich znaczenie. Dbałam o melodię fraszek, równą liczbę sylab, rozłożenie akcentów tak, by rymy wpadały w ucho. Powstał też zabawny wierszyk wykorzystujący słowotwórstwo oraz podobieństwo słów: Członki ciała.Ciało słowotwórczo-frazeologiczne to doskonała lektura dla dzieci, uczniów i dorosłych lubiących językowe zabawy.Szósty zmysł mi mówi, intuicja podpowiada,że nam się ciekawy tomik rymów zapowiada.Autorka
Jesteśmy świadkami przemian cywilizacyjnych na dużą skalę. Trudno przewidzieć, jak będzie wyglądał świat za kilka lat. Szkoła i nauczyciele również muszą nadążać za zmianami, aby przygotować uczniów do życia w nieznanej przyszłości oraz rozwiązywania problemów, których też jeszcze nie znamy. Potrzebne są innowacje, działania twórcze, wzmacniające motywację młodych ludzi do nauki w intencjonalnym środowisku wychowawczym, które dziś często przestaje być dla podopiecznych atrakcyjne. [...]Każda zmiana w szkole musi być dobrze zaplanowana, zaakceptowana, systematycznie i konsekwentnie wprowadzana, a jej rezultaty ocenione. Potrzebni są kreatywni, utalentowani edukatorzy o wysokich kompetencjach i dużej motywacji do pracy. To oni mogą wprowadzać w życie nowatorskie projekty, wykorzystując własny potencjał oraz pomysły swoich uczniów, którzy będą dzięki temu osiągać sukcesy i czerpać radość z nauki.Oddajemy w ręce szanownych Czytelników monografię zbiorową, która jest poświęcona poszukiwaniom nowych rozwiązań dydaktycznych. Autorzy poszczególnych artykułów zachęcają do dyskusji o efektywnej pracy nauczycieli. Znajdziemy tu rozważania na temat pełnionych przez szkolnych edukatorów ról (przewodnika, tutora, innowatora), ich kwalifikacji i kompetencji oraz pomysłów na usprawnienie procesu kształcenia przez stosowanie na co dzień nowoczesnych technologii i mniej znanych metod pracy.Każdy wychowanek szuka oparcia w grupie rówieśniczej oraz u dorosłych osób znaczących. W klasach powinna panować dobra atmosfera, sprzyjająca integracji. Nauczyciele coraz lepiej radzą sobie ze współpracą z uczniami niepełnosprawnymi. Znajomość potrzeb oraz planów na przyszłość (także zawodową) podopiecznych pomaga skutecznie ich wspierać w procesie kształcenia. Również tym zagadnieniom poświęcamy uwagę w tej książce, która stanowi pokłosie podjęcia wspólnych działań przez osoby zaangażowane w projekt Szkoła Ćwiczeń w SP 18 w Zielonej Górze w województwie lubuskim.Ewa Pasterniak-KobyłeckaZ recenzji dra hab. Mirosława Kowalskiego, prof. UZWartością publikacji, a zarazem osiągnięciem redaktorów naukowych oraz autorów jest próba interdyscyplinarnego, transdyscyplinarnego, perspektywicznego ujęcia kultury szkoły i „stanu” nauczycielskiego z ich wielowarstwowymi uwarunkowaniami. Warte podkreślania jest również to, że poszukiwania poznawcze z pogranicza pedagogiki szkolnej, pedeutologii oraz innych obszarów wiedzy / dyscyplin naukowych mogą stanowić podłoże impulsów rozwojowych dla nauk pedagogicznych, mogą być także inspirujące dla innych subdyscyplin pedagogiki. Impulsy rozwojowe mogą występować zarówno w dziedzinie poznania naukowego, jak i metodologii nauki oraz metodologii badań naukowych, ujmowanych w wymiarze założeń i praktyki badawczej.
Empatia pojmowana jako zdolność do współodczuwania oraz rozumienia stanów innych osób jest jedną z najważniejszych umiejętności społecznych. Potrzeba napisania tej książki wynikła zarówno z doświadczeń praktycznych Autora pracy wychowawcy i mediatora, jak i naukowych dociekań związanych z aktywnością zawodową na Wydziale Nauk Pedagogicznych Uniwersytetu Kardynała Stefana Wyszyńskiego.
W niniejszej publikacji przyjmujemy, że wiedza o socjalizacji ma oczywisty walor, specyficzny dla myślenia i działania pedagogicznego. Wspólnym obszarem zainteresowań teorii i praktyki w obrębie wiedzy o procesach edukacyjnych (wychowawczych) oraz teorii socjalizacji jest optymalny rozwój osobowości jednostki ludzkiej, we wzajemnej zależności ze środowiskiem społeczno-kulturowym.Pedagogiczna perspektywa interpretacyjna towarzysząca analizie problematyki socjalizacji zakłada analizę różnych wymiarów socjalizacji pod kątem ich wagi i przydatności dla pedagogiki. Taki punkt widzenia umożliwia: (1) wyłonienie i zaakcentowanie wątków, które w obszarze studiów nad socjalizacją mają znaczenie dla badań nad wychowaniem oraz stanowią źródło problemów badawczych, pojęć, kategorii i kontekstów interpretacyjnych ważnych dla analizy procesów wychowania, oraz (2) interpretację treści, mechanizmów, obszarów i uwarunkowań procesów socjalizacji pod kątem ich potencjalnej waloryzacji, zakładającej możliwość zróżnicowanej koncepcyjnie ingerencji pedagogicznej.
Zagadnienia zawarte w monografii koncentrują się wokół kwestii stygmatu i procesu stygmatyzacji, który kształtuje autopercepcję i percepcję społeczną człowieka znajdującego się w specyficznej sytuacji życiowej. Proces stygmatyzacji przedstawiono w ujęciu interdyscyplinarnym, jednak z wyraźnym nachyleniem w kierunku podejścia pedagogicznego. Zdaniem autorki bowiem z perspektywy tej właśnie nauki warto analizować społeczny obraz jednostek doświadczających skutków posiadanego piętna, a także percepcję własnego położenia życiowego osób zagrożonych stygmatyzacją.
Oddajemy do rąk Czytelników książkę, która wyrosła z podjętej refleksji o wychowaniu i ważności środowiska rodziny dla jego realizacji. Można w niej odnaleźć swego rodzaju podróż do dzieciństwa, które jest czasem odkrywania świata i stawiania przed nami wyzwań, choć dopiero jako osoby dorosłe jesteśmy w stanie świadomie rekonstruować i przetwarzać tego rodzaju doświadczenia.Skrypty, opowieści i narracje w perspektywie pedagogicznej. Ku świadomości wychowania to książka o kształtującym wpływie kultury na proces wychowania, ale przede wszystkim o sile oddziaływania środowiska rodzinnego, o tym, jakie znaczenie dla jego planowania i przebiegu mają cechy współczesnej rodziny, przemiany i pojawiające się w jej łonie problemy, a także o tym, w jaki sposób opowieści, narracje i skrypty poprzez swą obecność w procesie wychowania kształtują naszą tożsamość. Autorka wraz z Czytelnikiem poszukuje odpowiedzi na pytanie, jakie czynniki są w tym procesie kluczowe, gromadzę informacje o tym, dlaczego stajemy się takimi, jacy jesteśmy wszak pozostając dziećmi swoich rodziców, jesteśmy jednocześnie wytworami kultury, jej dłużnikami i twórcami.
Diagnoza i terapia to działania uwarunkowane nauczycielskimi kompetencjami mieszczącymi się w obszarze metakompetencji - związanych ze zdolnością do uczenia się i refleksji oraz umiejętnością radzenia sobie w zmieniających się warunkach. Bycie kompetentnym nauczycielem diagnostą, nauczycielem terapeutą oznacza efektywne działanie w nieprzewidywalnych, nowych sytuacjach edukacyjnych, czyli im kompetencyjność nauczyciela jest wyższa, tym jakość jego pracy również. Kompetencje diagnostyczne i terapeutyczne przejawiają się w interakcjach nauczyciel - dziecko/uczeń wyrażanych dążeniem do osiągania wspólnych celów, które sprzyjają wsparciu i stymulacji psychofizycznego rozwoju osoby. Dodatkowo stanowią fundament działań podejmowanych na rzecz dzieci o zróżnicowanych potrzebach edukacyjnych, by zapewnić im warunki służące rozwojowi potencjału oraz przygotowaniu do samodzielnego, wartościowego i satysfakcjonującego życia w społeczeństwie. Pierwszy rozdział książki, zatytułowany Kompetencje zawodowe współczesnego nauczyciela, poza ustaleniami terminologicznymi, prezentuje zakresy znaczeniowe kompetencji oraz ich analizę kontekstową. Omawia elementy struktury kompetencji, model edukacji nauczyciela XXI wieku, jak również cechy nauczyciela warunkujące efektywność jego pracy. Odnosi się do obszarów kompetencji zawodowych nauczyciela i przedstawia różne typologie kompetencji, które krystalizowały się na przełomie dekad. Ta część opracowania stanowi niejako tło dla ulokowania kompetencji diagnostycznych i terapeutycznych, które stały się przedmiotem teoretycznych analiz zaprezentowanych w kolejnych rozdziałach publikacji. Rozdział drugi, Diagnoza i jej rola w przestrzeni edukacyjnej, dotyczy problematyki diagnozy jako globalnego działania ukierunkowanego na poznanie osoby, z uwzględnieniem wielopłaszczyznowego jej funkcjonowania. Opisuje składowe kompetencji diagnostycznych jako wyznaczniki profesjonalizmu nauczyciela diagnosty. Odnosi się do aspektów badawczej postawy nauczyciela, która wyznacza jego zadania i role w obszarze działań edukacyjnych i terapeutycznych. Rozdział trzeci, Terapia jako działanie pomocowe, to analiza pojęcia terapii jako wielopłaszczyznowego systemu oddziaływań zmierzających do wyrównywania opóźnień, niwelowania zaburzeń rozwojowych, radzenia sobie z problemami zdrowotnymi czy trudnościami edukacyjnymi dziecka/ucznia. Przedstawia rodzaje i fazy postępowania terapeutycznego, a także wymienia zadania nauczyciela terapeuty oraz zasady, którymi powinien się kierować. Ta część publikacji charakteryzuje kompetencje nauczyciela terapeuty rozpatrywane z perspektywy szkoły ogólnodostępnej, integracyjnej i specjalnej.Kolejna część monografii (rozdziały czwarty i piąty) prezentuje założenia metodologiczne i badania dotyczące wybranych problemów związanych z procesem diagnozy i terapii, ze szczególnym uwzględnieniem roli i znaczenia kompetencji diagnostycznych i terapeutycznych w ocenie samych zainteresowanych, czyli nauczycieli. Przygotowanie tej części książki było podyktowane rozpoznaniem źródeł specjalistycznej wiedzy i rodzajów umiejętności w zakresie diagnozy i terapii wykorzystywanych przez nauczycieli szkół ogólnodostępnych, integracyjnych i specjalnych, a także analizą ich uwarunkowań.Z uwagi na poruszaną problematykę niniejsza publikacja skierowana jest do szerokiego grona czytelników. Z jednej strony do środowisk naukowych, jako kontynuatorów dalszych i pogłębionych empirycznych poszukiwań w tym temacie, z drugiej - do osób związanych z praktyką pedagogiczną, czyli nauczycieli, specjalistów oraz studentów kierunków pedagogicznych, a także tych wszystkich, którzy poszukują inspiracji i nowych możliwości działań wspomagających codzienną pracę dziecka/ucznia.,,(...) publikacja wpisuje się w szeroki nurt badań nad kompetencjami nauczycieli. Mieści się zatem w obszarze tematycznym wymagającym nieustannej diagnozy i rozmysłu koncepcyjnego. Kompetencje diagnostyczne i terapeutyczne należą do kluczowych w pracy z uczniem ze specjalnymi potrzebami w rozwoju, warto jednak pamiętać, że są pewnego rodzaju nadbudową kompetencji humanistycznych i ogólnopedagogicznych. To zaś oznacza, że w praktyce - w związku z odmiennymi ścieżkami nabywania kwalifikacji nauczycielskich oraz kwalifikacji do kształcenia i wychowania uczniów z SPE - mogą się różnić znacząco w przypadku nauczycieli szkół ogólnokształcących, integracyjnych i specjalnych. Dlatego zamysł porównania tych kompetencji w odniesieniu do wskazanych trzech grup badanych już na wstępie oceniam jako interesujący poznawczo. Uzyskane wyniki badań można zatem doceniać w zakresie deskrypcji samych kompetencji, a także traktować jako głos w dyskusji nad uwarunkowaniami jakości kształcenia włączającego, integracyjnego oraz separacyjnego. To zaś niesie ze sobą również walory praktyczne (...)"" - z recenzji prof. dr. hab. Zenona Gajdzicy.
Niniejsza książka, wpisując się w nowe myślenie o wspieraniu rodziny i pomaganiu jej, odsłania obszary rozumienia podmiotowości istotne dla kształtowania się asystentury rodziny w pracy socjalno-wychowawczej, która z perspektywy pedagogiki społecznej jest ujmowana jako aktywność pomocowa oraz wspierająca rozwój jednostki, grupy, społeczności i której towarzyszy ulepszanie i przekształcanie środowiska. Nieinstrumentalne traktowanie rodzin oraz postrzeganie ich jako podmiotów działania społeczno-wychowawczego to cechy charakteryzujące to podejście. Takie rozumienie procesu pomagania i wspierania bliskie jest też asystenturze rodziny w jej pierwotnych założeniach... Praca składa się z sześciu rozdziałów podzielonych na dwie części: teoretyczną i badawczą. Część teoretyczna obejmuje trzy rozdziały. Pierwszy odsłania wielość rozumienia kategorii podmiotowości w koncepcjach filozoficznych, socjologicznych, psychologicznych i pedagogicznych. Przegląd ten nie stanowi pełnego oglądu literatury ukazującej kategorię podmiotowości, ale raczej odwołuje się do tych ujęć, które inspirować mogą pracę socjalno-wychowawczą z rodziną. Wśród tych koncepcji szczególne znaczenie nadaję ujęciom psychopedagogicznym: dwupodmiotowości, niedyrektywnemu podejściu w psychologii humanistycznej, a także rozumieniu podmiotowości w pedagogice niedyrektywnej, emancypacyjnej oraz społecznej. Rozdział drugi ukazuje szeroki kontekst powstawania modelu wspierania rodziny i asystentury rodziny w Polsce. Ponadto argumentuję w nim umiejscowienie asystentury rodziny w pracy socjalno-wychowawczej, wskazując na liczne odwołania do podmiotowego wymiaru pracy z dzieckiem i rodziną, a także na ograniczenia w wykorzystywaniu tego ujęcia, które pojawiają się w momencie przechodzenia z perspektywy teoretycznej do praktycznej. W tej części książki dokonuję również przeglądu dotychczasowych badań nad asystenturą rodziny. W trzecim rozdziale skupiam się przede wszystkim na ukazaniu znaczenia, jakie przypisuje się podmiotowości w konstruktywistycznym oglądzie rzeczywistości pomocowej. Odwołuję się do myśli konstruktywistycznej zarówno jako do narzędzia rozumienia tego, co się dzieje podczas procesu pomagania, jak i inspiracji dla praktyki, dzięki której można organizować proces pomagania. Analizie poddaję m.in. takie koncepcje jak teoria cybernetyki drugiego rzędu Heinza von Foerstera, teoria systemów społecznych Niklasa Luhmanna, a także podejścia odwołujące się do konstruktywizmu: konstruktywną pracę socjalną Nigela Partona oraz Patricka O’Byrne’a, pracę socjalną opartą na zasobach, podejście skoncentrowane na rozwiązaniach oraz modele pracy z rodziną sięgające do jej zasobów.
Oferowana Czytelnikowi książka jest reakcją na powyżej zasygnalizowane tendencje. Stanowi próbę połączenia dwóch ujęć: językowego, właściwego deskryptywnym pracom z zakresu języka polityki, które odpowiadają na pytanie jaki jest język polityki, a także krytycznego podejścia politologicznego, które za wyzwanie przyjmuje poszukiwanie odpowiedzi na pytanie dlaczego język polityki jest taki, jak opisano...Język polityki nie jest wiodącą kategorią badawczą publikacji. Jest kategorią pomocniczą, ułatwiającą wprowadzenie i operacjonalizację kategorii wiodącej komizmu. To komizm, a w znaczeniu użytkowym śmiech jest centralnym punktem monografii. Pytaniami, które doprowadziły do powstania książki, były te dotyczące miejsca i znaczenia śmiechu w przestrzeni politycznej, a także związku śmiechu ze zjawiskiem trapiącym współczesne życie polityczne mową nienawiści. Czy wspólny rdzeń obu zjawisk, jakim jest dyskredytacja i wykorzystanie ujemnych cech wyśmiewanego podmiotu ofiary dyfamacji, jest przypadkowy, czy raczej jest świadectwem występowania związku wyśmiewania z nienawiścią? Czy śmianie się, a następnie wyśmiewanie się, hejtowanie i nienawidzenie mają jakieś wspólne podłoże?
Przedkładana do rąk Czytelnika książka Otwarte zasoby edukacyjne w perspektywie pedagogicznej jest już piątym tomem serii „Cyberprzestrzeń – Człowiek – Edukacja”. Składa się z pieciu części. Autorzy monografii zaprezentowali szereg nurtujących problemów. Poddali dyskusji m.in. zagadnienia: sprostania wyzwaniom współczesnej edukacji podczas rewolucji cyfrowej oraz potrzeb rozwijania kreatywności i innowacyjności, nabywania nowych kompetencji, szczególnie kompetencji cyfrowych, społecznych, komunikacyjnych i międzykulturowych (Barbara Galas, Sylwia Galanciak, Zbigniew Łęski, Anna Pierzchała), sieciowego dostępu do cyfrowych otwartych zasobów edukacyjnych w kontekście przygotowania nauczycieli do rozwijania kultury medialnej (Marta Wrońska), uwarunkowań alfabetyzacji funkcjonalnej (Wojciech Walat), dydaktycznych i wychowawczych aspektów otwartej przestrzeni edukacyjnej na różnych poziomach edukacji formalnej i pozaformalnej (Małgorzata Jabłonowska, Justyna Wiśniewska, Tomasz Huk, Zbigniew Ledóchowski, Wojciech Walat, Janusz Miąso, Justyna Woźniak, Anna Weiss, Piotr Drzewiecki), a także sfery niepewności, ograniczeń, szans i zagrożeń (Beata Kuźmińska-Sołśnia, Artur Bartoszewski, Jerzy Jastrzębski, Katarzyna Borawska-Kalbarczyk, Adam Andrzejewski, Radosława Kompowska-Marek, Tomasz Warchoł).
Niniejsza praca powstała w poszukiwaniu odpowiedzi na pytanie, jakie oddziaływania wychowawcze podejmować, aby lepiej przygotowywać młodzież niedostosowaną społecznie do samodzielnego radzenia sobie po opuszczeniu placówki resocjalizacyjnej?Książka składa się z dwóch części, pierwszej (teoretycznej) i drugiej (empirycznej). W rozdziale pierwszym na podstawie wiedzy pedagogicznej i psychologicznej przeprowadzono analizę cech strukturalnych pojęć samodzielność i usamodzielnianie, co stanowiło podstawę do sformułowania autorskich definicji obu pojęć. Celem dalszej części rozdziału było ukazanie znaczenia pedagogiczno-psychologicznych aspektów rozwoju samodzielności i podejmowanych przez wychowawców w procesie wychowania czynności usamodzielniających. W rozdziale tym ukazano również znaczenie samodzielności jako jednego z ważniejszych celów resocjalizacji, od którego w dużej mierze zależy prawidłowy przebieg readaptacji i reintegracji społecznej po opuszczeniu przez nieletnich młodzieżowych ośrodków wychowawczych. W organizowaniu tego rodzaju oddziaływań kluczową rolę odgrywają diagnozowanie, motywowanie oraz organizowanie sytuacji usamodzielniających opierających się na założeniach koncepcji twórczej resocjalizacji.
Jest to dzieło kompletne w tym znaczeniu, że zawiera nowatorską, a zarazem dojrzałą koncepcję pedagogicznego rozumienia resilience [].Szeroko zakrojona i wyczerpująca synteza głównych ujęć teoretyczno-badawczych z jej oryginalnym, wieloaspektowym koncepcyjnym ugruntowaniem we współczesnych naukach społecznych i pedagogice stanowi znakomite wzbogacenie polskiej literatury naukowej z zakresu nauk edukacyjno-wychowawczych. Równocześnie wzbudza wysokie uznanie dla wyjątkowo intensywnego i twórczego wkładu badacza do systematyki i rozwoju wiedzy pedagogicznej w tym zakresie.Jest to kluczowa i bardzo znacząca pozycja naukowa, zawierająca oryginalną propozycję teoretyczną, wspartą wynikami badań empirycznych i otwierającą nowy kierunek eksploracji i myślenia o resilience w pedagogice. Pedagogika wrażliwa na resilience to niepowtarzalna i nowatorska koncepcja stanowiąca istotne osiągniecie naukowe. Książka jest wyjątkową monografią pedagogiczną, dojrzałą i dobrze przemyślaną. []Całokształt tego naukowego opracowania to przykład przedsięwzięcia pionierskiego w Polsce i jednego z nielicznych w literaturze fachowej na świecie. []z recenzji prof. dr. hab. Janusza Surzykiewicza
Proponowana czytelnikom książka powstała w latach 20162020, a zamysłem, który przyświecał mi podczas analizy specyfiki uzależnienia alkoholowego kobiet, było zaakcentowanie jego kontekstu rodzinnego. Na gruncie nauk społecznych powstało wiele prac dotyczących alkoholizmu oraz rodziny alkoholowej, nie uwzględniają one jednak zróżnicowania płciowego w opisie specyfiki uzależnienia i jego mechanizmów ani sytuacji rodziny z uzależnioną kobietą. Tymczasem kobiet uzależnionych od alkoholu jest coraz więcej we wszystkich krajach europejskich...
Proponowana czytelnikom książka powstała w latach 20162020, a zamysłem, który przyświecał mi podczas analizy specyfiki uzależnienia alkoholowego kobiet, było zaakcentowanie jego kontekstu rodzinnego. Na gruncie nauk społecznych powstało wiele prac dotyczących alkoholizmu oraz rodziny alkoholowej, nie uwzględniają one jednak zróżnicowania płciowego w opisie specyfiki uzależnienia i jego mechanizmów ani sytuacji rodziny z uzależnioną kobietą. Tymczasem kobiet uzależnionych od alkoholu jest coraz więcej we wszystkich krajach europejskich...
Monografia pod tytułem Rodzina w kręgu ponowoczesnych przemian i wyzwań niepełnosprawności poświęcona została ważnym zagadnieniom dotyczącym współczesnej rodziny. Składa się z wprowadzenia, dwóch części i podsumowania.W pierwszej części, zatytułowanej Ponowoczesne przemiany rodziny, dokonano charakterystyki specyficznych procesów zachodzących w dzisiejszej, ponowoczesnej rzeczywistości, takich jak: globalizacja, indywidualizacja, konsumpcjonizm. W kontekście tych procesów omówiono przemiany, jakie dokonały się w rodzinie w zakresie jej definiowania, pełnionych ról społecznych kobiet i mężczyzn oraz ról rodzicielskich, a także form życia małżeńsko-rodzinnego. Ukazano również przemiany w osiąganiu dorosłości. Analizę tej części pracy zamyka charakterystyka przemian demograficznych, jakie dokonały się w rodzinie.
Problematyka prezentowanej monografii została zogniskowana wokół dwóch obszarów, istotnych z punktu widzenia potrzeb współczesnej praktyki pedagogicznej. Autorzy pierwszej części książki, poświęconej nauczycielskim aspektom zmieniającej się przestrzeni społecznej, wyrażają przekonanie, że w zakresie uzyskiwania pozytywnych efektów edukacyjnych istotna jest elastyczna, innowacyjna postawa nauczyciela, który posiada odpowiednie kwalifikacje i kompetencje.Druga część książki, zatytułowana Uczniowskie aspekty zmieniającej się przestrzeni społecznej, odnosi się do funkcjonowania ucznia w przestrzeni szkoły i związanych z tym trudności. I tak problemom: społecznej nierówności efektów kształcenia, segregacji społecznej w szkołach publicznych, nabywania kompetencji społecznych przez uczniów w różnych typach szkół oraz stosowaniu w praktyce edukacyjnej wartości dodanej jako metody oceny pracy szkoły... [...]
Książkę podzielono na dwie części. W pierwszej, zatytułowanej Edukacja globalna a współczesny świat, charakteryzuję wybrane globalne kryzysy i jednocześnie prezentuję krytyczną edukację globalną jako nieodzowny element prób skutecznego poszukiwania rozwiązań wybranych palących problemów współczesności. W części tej sięgam do najważniejszych intelektualnych inspiracji, które stanowią o oryginalności tego wariantu edukacji, czyli transformacyjnego uczenia się, pedagogiki emancypacyjnej i studiów postkolonialnych (por. rozdział 3). Oprócz omówienia badań prowadzonych podczas Światowego Forum Społecznego w 2015 roku (por. rozdział 4) zastanawiam się także nad tym, jakiego rodzaju wyzwania stawia krytycznej edukacji globalnej akademia i odwrotnie. Część pierwsza stanowi zatem historyczne ujęcie problemu skąd się wzięła edukacja globalna, jak się zmieniała oraz na jakiego rodzaju potrzeby i przy użyciu jakich narzędzi odpowiada.Druga część książki, Edukacja globalna w Polsce, jest rezultatem mojego uczestnictwa w rozmaitych przedsięwzięciach związanych z tworzeniem edukacji globalnej w naszym kraju w latach 20092015 oraz badań empirycznych z lat 20102011 prowadzonych z ekspertami w tej dziedzinie. Obydwa doświadczenia miały doprowadzić do poznania głównych mechanizmów realizowania u nas takiej edukacji. Jawi się ona jako ciekawy obszar tropienia procesów adaptowania europejskiej polityki edukacyjnej do narodowych kontekstów, pozostających w ścisłym związku z doświadczeniami kolonializmu i neokolonializmu (także w odniesieniu do Polski, por. rozdział 5). Moje badania miały doprowadzić do lepszego poznania początków (rozdział 6), głównych mechanizmów i najważniejszych podmiotów edukacji globalnej w Polsce (rozdział 7, 8 i 9).Książka, którą oddajemy do rąk czytelniczek(-ków), jest zatem wynikiem osobistych doświadczeń Autorki w toku kilkunastu lat jako aktywistki, uczennicy, nauczycielki, trenerki i liderki zespołów badawczych.
TO, CO WAŻNE… dla dzieci, rodziców, drużynowych i instruktorów harcerskich, nauczycieli, wychowawców! Zarówno formę, jak i sposób zaprezentowania treści w książeczce autorstwa Rafała Ryszki, można porównać do bardzo szczególnego apelu, do dziecięcego manifestu. Gdy oddajemy głos dzieciom i słuchamy tych głosów z uwagą, docieramy do dziecięcych potrzeb i dostrzegamy ich szczególny sposób rozumienia otaczającego świata. Ta percepcja pozbawiona jest zniekształceń i uproszczeń, domaga się prawdy, spójności, drogowskazu. Bohater tej krótkiej opowieści, niczym saper, rozbraja świat wartości współczesnych dorosłych (rodziców, wychowawców), dostrzegając w nim wiele sprzeczności. Każde dziecko potrzebuje korzeni i skrzydeł. Uniwersalne wartości i potrzeby, przekazywane przez bliskich znaczących, o które upomina się dziecko w uchwyconym przez autora dialogu, pozwolą zapuścić zarówno korzenie, jak i rozwinąć skrzydła. Rafałowi Ryszce należą się podziękowania za to, że nam, dorosłym, zechciał o tym przypomnieć. dr Monika Kurzynoga Pedagog
Książka przedstawia rzetelny obraz pewnego wycinka rzeczywistości społecznej związanego z readaptacją społeczną osób opuszczających zakłady karne. Jego uzyskanie było możliwe dzięki wieloaspektowemu poznaniu tego zjawiska. Analizowano przebieg readaptacji byłych skazanych w środowisku otwartym oraz uwarunkowania skuteczności tego procesu w okresach prekryminalnym i penitencjarnym, indywidualne właściwości osobowościowe skazanych, ich sytuację życiową oraz podejmowane przez nich formy aktywności po opuszczeniu zakładu karnego. Uwzględniono ponadto stopień otwartości społeczeństwa na przyjęcie do swojej wspólnoty byłych skazanych oraz możliwości readaptacji społecznej, jakie oferują im powołane do tego instytucje.
Ten produkt jest zapowiedzią. Realizacja Twojego zamówienia ulegnie przez to wydłużeniu do czasu premiery tej pozycji. Czy chcesz dodać ten produkt do koszyka?
